Gothofredi Immo, hoc est conciliatio legum in speciem pugnantium quas in notis ad Pandectas iuris civilis Dionysius Gothofredus ... verbum immo usurpando indicare atque arguere, omissa plerumque solutione assueverat; nuper autem ... evolvit et in con

발행: 1695년

분량: 511페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

181쪽

Rus, vel dolo aut mctu inductus a utiliter remisit: adeoque ni-' hilominus&priaci pale debitum cxigere, & ejus nomine pignus actione hypothecaria vindicare potest; At in h. l. i. g I. lex improbat & inutilem facit donationem principalis debiti, vers. final. quoniam; non etiam remissionem pignoris. Ergo hic ex consensu procedit pignoris remissio, licet solus consensus reis missionem debiti principalis operari non possit propter legis pro. hibitionem; in casu vero legis opp impeditur remissio propter defectum consensus, uti dictum, deficiente autem consensu neq; principale debitum, neque etiam pignus remisium dici potest.

Ad l. s. prisc.

Obst. La . de pignor. Resp. Textus oppositus agit de casu, quo dolo debitoris res oppignorata interiit, aia. I. Id . . 3ἀ

Obst. I. 73. admium Iesia. Resp. Textus oppositus loquitur de casu, quo in perisnam heredis tantum conceptum est pactum, videlicet ut creditor pupilli non experiretur hypothecaria actione, illud non prodest fideicommissario, cum pacta personalia non egrediantur per nam.

Obst. I. ult. C. de remis . pignor. Resp. Patet ex th. 4.ς

vers sed quid si,&α quod scilicet consensiu creditoris in

alienationem pignoris remittatur pignus, si vere dc bona fide res fuerit alienatae, d. I. ust. non vero si simulata & in fraudem creditoris pretio non soluto res manso it in bonis debitoris, vel ad eum

redierit, hoc. g.7.

trahocdubium itidemad G s. m. vel consentiendo.

182쪽

. TIT. I.

De AEdilitio Edicto & redhibitione.

Erc unum procuratorem. Obst. l. 2. g. 6. de

V Procurat. ubi dubium hoc solutum.

Ad ejuad. l. f. 6. Verb. Sed dc fructus accessionis. Obst. Quod

usurae usurarum exigi non possint, La6. F. I. de eonae indes. l. IS. C. de ur. Resp. I In aliis exemplaribus ita legitur: fructus& accessiones. Resp. a Alia est ratio, quod usurae usurarum non possi ni exigi, vide Exerc. 27. th. so. dc alia ratio est fructuum

in hoc I p. non occurrit. I. U. C. Locat. Conae Verum nihil ibi habetur huc pertinens; Alias Obstat l. a. locati. Ad quod dubium respondetur in hiacExerc.27. G. . in s. Si vero loco 33. legendum sit 3. e locat. sciendum est. ibi plane aliud quid constitui circa locationem conductionem.

Ad t

Vers Cur autem. Allegatur tanquam obstans

183쪽

Obst. Solutio habetur ad th. s. vers resertur

Ad l. 34. q. I.

Bst. Quod ratione partis non committatur stipulatio, L. 16. g. i. de evict. Res . Habetur ad th. 2I. hujus Merc. 27.

Obst. Quod partus sit portio matris .i.LI. d. veni. ripis. I. 73. de leg. 2. Itidem resiponsio habetur ad c if. aia in s.

Obst. l. 3. g. g. Δ Λ. G. Resp. Distinguendo: utrum contra executorem agat debitor condemnatus, an creditor, pro quo judicatum fuit. Nam contra executorem ob ejus dolum datur creditori actio Negotiorum Gestorum. Si dolo executoris non est consecutus solidum, quod sibi debetur. Debitori autem datur actio de dolo: quia laesus de dolo executoris, rem viliori pretio distrahentis. Differentiae ratio haec est, quia hoc negotium, quod geritur ab executore non videtur esse negotium debitoris; sed creditoris, quia contemplatione &causa creditoris distrahunttir pignora: E. creditor habet actionem Negotj rum Gestorum. Debitor autem confugit ad subsidiariam actionem de dolo.

Obst. I. g. g. r. de Legat. I. Resp. si Textus in hac L. 3I. agit de casu, quo sententia est lata, tunc exceptione rei judicatae repellini

184쪽

repellunt denuo agentem caeteri. Resp. a Inh. l. si. Actor petiit totum, in lege opposita partem.

Vers Non enim. Obst. l. Flui. matrim. Ubi

di citur dos esse& patris & filiae. Resp. Stante matrimonio dos en mulieris, & certa ratione mariti, cpenuit. C. dejur. dot. non patris. Ratione vero Qluti matrimonii, & quoad dotis repetitionem & patris & mulieris est. d. l. opp.

TIT. III.

De exceptione rei vend.

In hoc tit. nihil notatu dignum occurrit,

L I B. XXII.

TIT. L.

De usuris & fructibus, M.

. M l. I. princiri Erb. Ubi contractum. Obst. Quod alibi dicatur, ubi

petitum est l. 22. in f de R. C. i. g. in f de condi t. triticiar. Re p. 0 Ibi aliae quaestiones tractantur. a) In hoc principio lo-

185쪽

cus contractus non opponitur loco, ubi petitur; sed modus usurarum ibi obtinens modo usurarum communiter legibus definito. Et locus sive forum contractus est etiam saepius locus, ubi petitur.

Obst. L 6o pro Soe. Resp. Usurae sunt ipsum illud, quod interest, ad quod iocira tenetur, etiamsi non interpellatus fuerit. vel mora non intervenerit. Add. haec Merc. 27. ths 4. et ars

sive alter. Ad Vmd. l. f. a. in f

Obst. I l. 7. l. I asserv. vindic. l. I. C. desideicom. it. 38. praSoc. l. 41. de Dd. Ex quibus textibus apparet, judicem saepius inter- Ponere cautionem de re futura. Rcsp. Omnino judex ibi statuit de ea re, de qua jam agitur in praesenti,&de qua aditus est, sed nihil statuit, si de alia re sit aditus, extra eam rem de iis, quae extrinsecus accedit. Obst. a) I. I. C. de fient. qua sine cera. quant. pro sibi dicitur, quod silentia judicis non sit contra formam juris, qua judex jubet pendi usuras futuras ratione rei iudicatae. Resp. Casus illius legis hic est: Iudex cum etat addictus actioni judicati, pronunciavit pendi usuras rei judicatae, non expressa qualitate, quaeritur, an valeat sentcntia & dicitur valere, quia jam est certa condemnationis flamma facta, ad quam se resert judex, qui de judicati actione pronunciat: Et sunt etiam certae usurae rei iudicatae, cum sint praescriptae legibus certis. tot. tit. C. de usum rei μά.

186쪽

Cpp. particulam non, ut legatur, fructus superfluos rest tuere videtur, rogatus 3 Ne in eadem quaestione idem Au

tor PAPINIANUS contrarias sententias protulisse dicatur; vel etiam responderi potest, distinguendum esse inter hereditatem αbona; Nam hereditas desinit esse hereditas, postquam adita est a Ergo quaecunque post aditam hereditatem acquisita sunt, non veniunt appellatione hereditatis d. c. opp. Aliud verb, si de bonis dixerit, quia bona dicuntur etiam post aditam hereditatem ;Ergo hoc etiam casti fructus postea quaesiti veniunt, Praeterea obstat, quod fructus non sint restituendi, si testator dixerit, quicquid ad heredes meos ex hereditate honisve meis pervenerir, id omne post mortem suam restituat. I. 37.pr. adm. Feseo. 83. deleg. 3. Resp. Cum voluit restitui, non quod superest, sed quod ad eum pervenit, fideicommissum illud non recipit diminutionem, adeoque nec additamentum fructuum, sed requirit, ut ea praestentur, quae ad e n perFenerunt.

Verb. Rem dari. Opp. I quod haec verba: Vacuam

possessionem tradi sint superflua. Vid. I. 3. g. I. de act. emta . Resp. Utraque quidem verba, rem dari scit. dc vacuam poseisOnem tradi,sunt de possessione; sed verba postenora sive inferiora continent etiam fructus postea perceptos, ut non tantum posseLsio rei tradatur; sed & fiuctus, qui postea percepti sunt a vendj- rore, continet etiam partus postea editos, ac si verior ista clausit Ia, rem dari, non continet fructus postea perceptos ; sed partus postea editos 3 inseriora igitur verba sunt uberiora & non superia vacua. a Obst-l. 3. f. I. de emi. Ubi disertis verbis tradit POMPONIUS stipulationem, vacuam possessionem tradi, non continere fructuum praestationem. Resp. Disting. aut fructus iei vendit ante stipulationem interpositam sunt pocepti, & hi

nota

. M'.

187쪽

non recte actione ex stipulatu petuntur; sed actione ex emto. d. l. 3. f. I. aut agitur de fructibus post stipulationem interpolitam perceptis, & tunc ex stipulatu recte petuntur fructus. h. l. .pr.

Verb. Factum tradendi. Obst. l. ii . de V O. Ad

quem textum Gothost. respondet. obst. I. sa. de petit. fered. . Resip. Etiam petitione hereditatis non recipit praestationem, quae extra bonos mores postuletur sed non imputatur possessori, quod turpem quaestum non fecerit, sed si quem fecerit, ei auferetur, ne ullum lucrum malae fidei possetar ex re aliena habeat, & potius innocenti petitori hoc lucrum, ut exigat, permittatur, quam ut nocenti possetari relinquatur,i text. N. Obst. l. 28. C. de pact. vide Exere. 27. tόes. Φ6. vers

Verb. Non continere. Obst. l. 38. ad Scium Trebest. F. fereri . Resp. Quod ibi dicitur, probatum ut restituat hereditatem; ex certis reditibus non rctenturum partus ancillarum ue id accipiendum est de partu post moram edito, nam post moram etiam fructus & accessiones veniunt, neque enim exceptio redituum extendenda est ad casum morae, de quo testator minime cogitavit. id

Obst. I l. i per.pust. Resp. Ibi heredes tenentur ad usurras, si a testatoribus praefinitum sit tem-rus, intra quod statine vellimagines poni debent, vel etiamsi a Ad L 3 . g. r.

188쪽

praeside ccrtum tempus sit praestriptum, quia heredes non conis veniuntur ex liberalitate sua; sed ex quasi contractu per aditionem hereditatis inito. Obst. 2 l. i. de possicit. Resp. Ibi non ex mera liberalitate; sed ex Causa debetur, ob honorem scilicet promissori decretum vel decernendum.

Obst. I. 16. h. t. Ubi dictum. - .

t. adth. 4 9. opp. a. Exerc. 8. th. 23. Exerc. II. Utque notis

file A. R. D. Reip. Textus oppositus loquitur de casta, quo Constat, ex quo tempore possetar sciverit rem esse alienam,&tunc ex eo tempore fructus non acquisivit possessor, licet initio bonam fidem habuerit. In h. vers. I. as. solum dicitur, quod possessor, qui initio bonam fidem habuit, in dubio etiam porro intelligi dc haberi debeat pro bonae fidei possessore dc consequenter maneat in possessione percipiendi fructus, donec res evicta fuerit a vero domIno.

Evictus non fuerit. Obst.' a de A. R. D. Resp.

Uti iam dictum in h. g. ult. tantum agitur de acquisitione, quod nimirum fructus possessor percipiat in dubio, donec res legitime evicta fuerit; textus vero oppositus agit de restitutione, quod scilicet re postea evicta possessor non solum fructus extantes; sed etiam post illud tempus, quo scivit rem alienam esse, consumtos

restituere teneatur, add, Exere. H. th. 9.

189쪽

Obst. t. I. C. de sent. qua sine certa, dcc. Resp. Ibi certus . modus subest per relationem, add. Exerc. εω th. s. n. ε. .

Obst. l. 23. g. I. h. t. Resp. Regulariter ex persona tam ora, h. l. 32. quibusdam casibuS exceptis, etiam ex re, Luxnom. vide M. 67ἀθ 68. εχjus Exerc. 27.

Obst. I. s. g. Io. I 2. de nov. F. nune. Resp. Aliud est in novi operis nunciano ne, quae in rem fit vide Exerc. D. M. 6.

arria Resp. Non intelligitur in s. I. 32. g. l. assidua interpestu quod quis instet sive perseveret in semel facta interpella nec contrarii quidadmittat, quo mora adversarii purgetur, ut, hic post interpellationem potissimum suum faciat, notae trienda repetendi debiti instantia , add. h. Merc. Mes.

nx Resp. Usurae stricte loquendo non sunt fructus, quia non ex reipia, sed occasione rei civiliussi percipiuntur , d. t. opp. Sunt

tamenis in.

190쪽

tamen fructus latiori significatu, sicilicet civiles, & vicem fructuum obtinent, h. L 3 o

Verb. Α fructibus separari. Obst. l. 6 a. de R.

V. l. . h. t. Resp. Comparantur hic fructus cum usuris in eo δε- Ium, quod & fructus & usurae in bonae fidei iudiciis sint praestandae: Iicet Mia ratione differant, dict. text. opp. add. I. 32. g. a. l. ι . f.' .L. t. de usur. ct not. adth. IX. Exerc. H.

Verb. Sicut. Obst. I. g. de aequis. rerum dom

Resp. habetur in Merc. II. th. 2I. n. 3.

OPp. Quod ante Novellam Iio. usura nautica non tantum centesima, sed infinita esse potuerit. PA U L. lib. 2.sent tit. 24. g. 3. Resp.6Agit hic textus in L . de Uuris post lapsum diem periculi: sive enim post eam diem usuram tantum, sive poenam sive utrumque creditor stipulatus fuerit, utriusque rationem ita iniri oportet, ut utrumque nec centesimam excedat, nec duplum hoc textu. mamdiu vero periculum est creditoris, infinitar usiurae sive etiam supra centesiimam vel supra duplum ex pacto debentur. Scilicet propter periculi adhuc durantis suscepti

SEARCH

MENU NAVIGATION