장음표시 사용
11쪽
vinium iri leguntur. Se ipsum igitur compellat, quod de robiis ad proposititui non pertinenlunis nimis Ru o diceret; quod cum minimo necessarium uerit, tum invenustissimo expreMum es Nam primum qui pro ασι δρυιν substituit ιερ δριν, epicoriam poetarum moria o immemorem praestitit, qui uis particulam nonnim ad laevin significalidum eum actu iis iunguati ' Verum nee hoo fieri possis in inmtelligi potesti quomodo verba apto oonstruantur quidve subaudiaturi videtur conmstrucuo coii flata esse o dii us hisce τίη θιὼ λάρου s. μοὶ λέγε - ο ρ δρυν ἰπερ πετρην et τίη μυ -- L γε- οντα με περὶ et Q περ πετρην quae tamen a bono poeta seu doeilaro lapsodo numiuii tam dure in rcvius contradis
essent. Caveamus igitur no oota tribuamus quae iii doctissinii conisii in alii ita gunti
Restat ut d ipsius narrationis indolo diem. Narrantur igitur Musa Ilesiodo in Helicon oves meoni apparuis, eumquo iussus mus um so indigno nuoso duorum genua canore. Hic primum quis foret, lictam postiluani de so ipso ut alieno locutus si versura subito prima persoria uti ', aut Musas, quae antea fuerint H lieoindes, v. 25 voeari olympicas Iam eonsideres ipsa Musarum verba ne i dum plurali numero allocutae στοι ιένες προυμ vehementi imis conviHis imvadunt sκέα Uγχω. citri ιρει δει ν l. luilius apud lomerum ignavi hollatores eu despectissimum quodque tonunum genus compellatur cum tamen losioduni dignum liab iis quo ipsae est quo numina celebremur. Quibus prolatu Ubii
dicunt ad transitum laetendum non aditionent eum, in quem an acerbo invoctae
sunt, ut animum a talibus negotiis abstrahat ac maiora aequatur; non dicunt quaenam ii Me i , quo tamen indoeius Maior verbo certe monendus erat; sed intim doarto sua ac Meunt
leabus digitum putabis 2 iuae prie aut volitatis 1 os nuntiM p .i ilicare lebent aut si liberam poetarum inveniendi ornandique artem signitieare volunt, a quae narraturae sunt non piadia dirent verisque oppononi. Iam suem dicendi sieientes muniuna ipsis into deeerptum poeta in nianus tradunt monentque oum qua canerota b sit illi lio et oratione iii directa utitiir piam quam a romaioris montenti. 'raediore autem iubent iti, ἐσσομεν προ- ἐονια, omissis praesentibus, tua tamen in nota 19, iisquis oviu, io uxi ea n ut 3- -ω γε - - ρον - , - - - re
12쪽
haemmula leguntur in μνω insa is 3 ei B. I, 70; deindo vero deorum Minii morum genus, ipsasque. - ipso hidiem o potetis, ni hae omita pristi.
num quendam nitorem et simplieitatem a te dors t magis quam peiora innuina esse dicenda sin Immo posterior oriun plurimoriri origo carin ipso narrationis colore,
niin eo arguitur, quod eummastor eorum haud obse- - Η-- tintinomii ostendi es, omnibus quae indo a V 24 leguntur. Cum ipso versura compares quaeso Il. I. 1 G, Od. VI 21, similiai do v. 26 eonsula dulingium ποιμένες Θεσπιλα B. XVIII 162, vita in n. v. 7873 versum 27 totum sero habes Od. XIX. 20ι
ἴσκε ψεύδεα πολλυοθυν ἐρυμο- os Oio, versum autem A IIotnoro obori iam supra vidimus orsus M ad xemplum v. 2Iet 10 compositus ost, versu autem 34 simillima legimus Hymn. XXI in Apolline η
Itaque iam mittere possemus omnem huius narrationis ut pristina a genuinuo admIristionem, nisi videremus M libum notandis interpolationibus ac transponendis versibus nominitas offendendi ausas removere alii sari ni talus enim illo p. 11 primum Boeotorem testimoniunt, qui testo P, remita DC 'lli nihil nisi Opera et Dies
Hesiodo trihuissent, monensque Graecos natura sua nivis it alion Rihi adfincerent,
quam ut testimoniorum beneficio ipsis vindieata a se arcerent, impulso osse accolas illo, Helio is innienda aut pro mium illud non novisse, aut pro mendacio habuisse aut aliter atque odio legisse quartum non dari. Postremum solii admitti posso ratus versus 22 23 ita transposuit ut statim post s. l. legerentur, quos tum s. 69, 10, 24 sequerentur ut iam poeta Hesiodum nominans non do se ipso loqueretur. misi isdem nequo ipsa ratioeinatio reet instituta, neque id quod restituisse sihi visus est pro opinium istieultatibus prorsus liheratum osso videtur. Nan primum Boeoti, btudio laudis domesticae ducti, nonne satis habuerunt, si ipsum II esiodum sibi vindi--Verani inius non in miae cirrentur earmina ui ea omnia sibi adseriberent, huius profecto causam video nullam. Nequo theogoniam Hesiodo alii ira tiarato in Boo otia compositam osso negabanti delirius porro si uino tuam eodem foro tenore et sermone, quo hodio habeatur, etiam per totam a Pi irrato inde ini uitiitem tradam laesitarumque esse dicit p. 9hao nihilominus Boootos, qui liuiscum Pausanias conveneri prooemium aliter lotrasis putat at tuo nobis dii ditiam sit hao quomodo intor se Onciliet ipso viderit. Denique si ipsius Oelilyi prooemii in considerabis p. 12, miraberis certe poetam invocatis Musis primum rorissimo domesiodo dierem et tum ad sedo Mu Sarain t ansire quo laeto praeterea orba illa, quibus poeta de se ipso loquitur, mulio abruptiora evadum cum iam nemo id amplius o pectet. Mittenda
sedux illa versuum uno, Milo Boeotorum vero opinio in tanti esse videtur quanti eam secit Mebjus, is eri diere debebit eos pro mendacio habuisse verbα tua. 2
13쪽
Doriose lem sono quid iudicanduin si ei uimini ipsa piooema posita sue in an alius prooema partem effecerit utrum porro ab uno poeta sie ui minlegimus eomposita an ipsa rursu interpolata sit, infra videbimus nondum enim proris aus actum esse video de genuini atque Hesiode prooemii cogitatione. Dixeri aliquis,sori non potis, is integrann arvis si inspecti ruin tuo Ἀρωτι - eis. Dii, aperte carmen praeestilentibus cli ilai clam ad inriger uir. Ioe tritur qui nci his opposuerit, is primum remittendus erit ad conlparandum exordium pomam a Dierum: remm np ωδων γένος te. quibus quamisi adeo e seeus e perior bus ignificari videatur, tamen non insidendum esse apte demonstravit C. F M. Hermannua in dias de esiodi operum prooemio Gottingae 8 , in ieem emissa p. 5. Sed ut ne huic quidem comparatum ferri posse illud in videatur, numquis, iniem ogo, pro certo assiuam mi, Itane esse miluinam lanus exordii serinam nequo fortasse postea induetam modis iidem Aristotel A luobus locis Phys auge IV I. Metapb. ,4 ita aeriptum mi hei: Παντων H, m Muna πιος γένει'. Num ut Linu, AHMeselem, nomeri interpretem, memoria lapsum esse hi Hesiodo euando' nium eonsilio eius verba immutavi e id quod voluerunt quidam 2 quibus milii mulio veri a
milius Ago videtur in scripto exemplari Aristoteler ita lineias . Sed hane quaestionem hoe loe non licet persequi; ' nam opus est istidem aliquando ut missa do genuino
Gereoni in prooemio Minione modi viri quod nobis proposuimus, ad videam fierine possit ut integros tumulos quanis lineo uago eoalueri rectius atque in
sinium sit dignoscamus. 2I Wol prole g. l. p.ram. 22 Falluntur aine dubio, qui IIesiodum putan nobis promis talom Mrvatum ome, qualem At -- in legerint, ne M.teriore tempore comptum et interpolarum. Exiant enim primum in actionis quamvis perpauca luculenta tamen vestigia minori, laesivitia, qua in o idibus incurvis in imo
sana etiam in codiceu Veii 1 misit et Par. I margini adscriptum est; deinde s. si pro omni uin M. Dexione is in scholia habent ἀν' νω- praeitarum illud iam a Maiias e milis Silani Verbis Maiestasiae d. v. 26 Inoaλώνεο δὲ δ μδoe λειν εὐν πρωτον πιθον ν ησίν οὐ Mose m risi Πωμένου eto, quamquam vario modo intellecta es Ilerniann theo p. h. solis mann do se l. Thoom p. 24ὶ mihi sicillimo ita xplictanda videntur, ut dii atii a pollonium in .in exemplariciumn versum non habui a Ipse Aristoteles inter laeta vinum 120 ita exhibet μ' - ος --σι imi πω θανά- σιν, eum in libria nostris seribatur: μ Eooe a m
MI De ιν i. λα-rnini S an in In id a les qui pleriamque dicitur uim is praesta intdignitatem et potentiam quam Pulchritudinem elabraro. Adili PoMunt i iis usu, in quibus vide, nostri uni rei seripiumn exhibeni eorruptam es aut Byzantinori in aui mrenuorum e ieetur .ecirrs i m toto adeo versus legimiis e glom .itialis ortos et in armi Q intrusos, ut 199 2 o 282. sed iam illis exemplis abundo emeitur, eos qui in a. II eontra Aristotelia lectionem lisputam
14쪽
vadiis legimus, quaerendum videtur, quodnam talium hymnorum argumentum esseeonsuerit; quod quident ii ei qui nobis se vati sunt triplex maximo uias invenim M. Aut enim do alicuius risiura, virtutes ratioque vivendi exponitur ut Diana IX, N
rantur ut Veneria VI. ast eis et 'ollui is XVII. Meren rii XVIII, Minerva XXVIII; aut deniquo praedicantur ea quae hominibus largiri soleant hos. H. XXII alios); inter
metuis lis accedit, quod illarii in remi unam lono a perspicue parto quadam exiit ri videmus, multo etiam confidentius contendemus eam in se absolutam et pedi lani esse. Illarem aulam rem nulla in prooemio nostro Maideratur. Habem
narratas, munera quibus homines imperitant inde a 8 exposita inter quae in
eo laguntur, octinent sero ad ipsum eo nixo argumenium, quod praefando ina min; in seri videmiis s. 11 21. 4 50 10 114.
Atquo thii sino lubio ab omnibus oneodotui , legenti hu- ah initio usquoad hie Iam esse Subsistendum, neu posse aequentia cum superior 1bus coniungi.
Primum enim vos di aperio devii in i ruri rum eis do ab ho lam Musis 1
olympo versantur et Olum litoraim deorum e Musarum concelebrant, num antea In He limae fuerint. Versibus igitur 1 5 Lelmius putavit integrum ad theogoniam prooemium M. Quos lamen mus, emtauit porpendimus, nilis Mune qui, ad Maus poetae consilium remeari nequean Atque algumentum omin eo .idoramus, videmus h o partoin reus in uos particulas discerni, quarum prima 1-8 Musae celebrantur in IIolicone versantes, altera 9-2l de Musarum cantueelebrati emtinerantur, tertia 22-35 Musarum ad podi re allocutio narratur. Harum autem partium nulla ium alti is ita coliaeret, ut dua ab uno poeta prosecta osse
Mus si describuntur Heliconem incolentes et ire Aganippe senim Iovisque aram saltantes, ningino dearum natura apta et simplicitor exposita, quae vel ad integrieuiusdam ii in borioris argumenium eontinodo adhiberi poterati equum qualiuor verius repetitionibus et molestiis rosesii
15쪽
in hia seret territam saltationis commentoriistionem us 7, trium aquarii ni in quibus Musae lavari potito in otiumerationem ipsam parii lavationem alias inauditani, quis porro transitionem a descriptione ορνεντοι ad naizationem ἐνεπορο αντο), denique
Areh---o ine. Iura do Muώ, hims in adhibit uni mos igitur verius dii lineius uneinis inclusos irrito a superioribus sem ozavit a nutu quidem simile initium versuum 3 et re τε eonsideranti ita orti esse videntur, ut Hiapsodii studio narrationis iam hie introducendae motus, vera i et et priorum duorum loco substitueret, his autem postea s. 6 et 8 hiepsiani adderentur. Verum immeneiectis istis restant . in
qui cun pri iiii lili non ,ossunt conciliari; nam et hi nanandi sormani στειχον)semant. Praeterea ipsorum ver m eum Homericis unumilis similitudine )imiliaioris manum ostendum evius in quattuor prioribus exemplum non tabem mus. His autem e bus introducitur deorum mos Musae e nerint enumeratiovs. 1 qua licet deos non ordine quo in ipso armine so excipiunt dispositos exilibeat ab Iove enim incipitur , tamen vix negari potori ad theogoniae argumentum breviter gnificandum ompo ita esse. , Unus adeo Hus minis i ad theogoniae g. 371 exemplum ex Iires1 ag fit. Hanc initii onum orationem v rsibustius i . 1 in introductam iure colligimus non a prioris celebrationis auctore prosectam me; neque convenires alium bymnorum naturae, quales quidem et Hemma tun niis et Homoriemim exemplo fuisse eonidimus, iam copiosa arminis cuiusdam amisementi indicatio. Cum hae autem allem particula rursus nullo modo obaeret tertia, quae est de
eodieum praestat larenturus B quique ab eo vendent. Similitudinem versuum 18 et 20, quam libraris, in exstare volabat, ita tollendam puto, - - si virium Minam. Videtur eo id agi, ut aliquid Mnem de ea nisi indipi m Mur.
16쪽
MMia Hesiodo apparentii Mis v. 22). Etenim potestne aliquid absurdius eositari,
quam poetam de deorum genere antatui uni atque sic praesiturunt, ut ab UM, Musis sua ili dicisse dicat Musas antea alio ne hae omnia canonior Indiicere ac tum domum ad ipsum venientos, hic autem de cantus argumento brevissime tantum dicere, ita
tamen ut naim versum ad verimm sero repetat si in 3M minino de in gens
ratione ni rompositam ut ea ad liooeoniam transiretur, illi praeterea sequi potisit; nequo intercedit inter has particulas verborum vel sententiatinum coniunctio ulla. tim diseros, recto idem negari alteram eum tersa parilaulam eoniungi γosse; veniim nillil obstare, quo nisus eloeta seu forto tr sposita de in enumerratione Musaraim illat ili seliption m 1 4 statim velli in hiii e narratio versu 22 ineipiens: ut ab uno poeta prosecti sint versus primum 1- ac deinde 22 sq. qui sententiae obstare videtur primini moniis Heliconis nominas iniemllo nune brevisum ierrepetita. in his creΘε ne alli etivo infitiir et inde vero in memoriam redolant omnes illae offensiones, quarum causa supra negabamus his versibus genuinum et Hesiodeum prooemium emes, et quae mine etiam vesani suine narrationem inter vel usMi sir oemii parte eonnumerari. Haud tamen relictam line loco meam aliquam do has genuina forma conis turam sano niti actorem quae tamen si pra git iudicium de eius consilio paulo ni allor simplicius reddet quam quidem iam supra asterre
potuissem, nisi lino magis periinero in osse Memineris , is primis vexatini,
22 2λ nequo in postremis M. Miscis habuisse quod oprehenderemus haesitasse autem maxime in prima persona v. 24, et in ipsis Musarum verius 2 2 sere ad Hotuerieum exemplum eon nasa, neque desuras in sequentibus quae displicerenti murn autem coniunctionem ae rato considerans videor mihi instrvs M. et 33 commissuram deprehendero partium antpa non iunctarem. Cum enim v. 32 poeta edoctus hi quae caneret imo Giοιμ , mimia est v iubendi canendique notionem cum vi quadain opes, nee mimis, eum sum: ad praesens praedior iussus ais qui nis generatio deorum inelii sa 'At ea ni mirans specialiter proponi. Itaque cum etiam,s. 23. et 2 propter mutatam personam vix oneniari possitas vide an recto suspicemur, haeconii a quae bio inseri leguntur posterioris esse originis, antiquissinum autem linius narrationis sermam hane fuisseri es' --αθ' Boiodo καλα ν ἐδίδαων ωδ' - ποιμαίνοντ' ἘLκ Γνος in νωθροιο, 33 θεῶν ὁ Δάλοντ' ἔμνεῖν μα-ρων γένος - ἐο-- ,σφῶς ae t Uri e retorti, τε in ἴστερον ἰῶν εὐδειν. Hoc modo cum plurimas ostensionum istarum evitaverimus, iam redit quaestio, utrum
illa eum s. 1- ab initio iunei sierint, an es a rhapsodo quodam postea addita, an vero a Munim forsit in privii, ver i peduliarem 1mnum Meerini nam de
17쪽
gemano vii id proo aio ne vile quidetii cogitabit quisquam. ri nn fieri non potuerit supra moniti nequo tortium initi Mimitti possi videtur; nam pro. secto hae narratio non satia Iemia integri hymni argumentum praebere potuit. Itaque Minoni rationem vis puto millimni Mae Myee rhapsod quidam Em theogoniae praemittendo non solum brevem arminienti indicationem addore, mmua etiam auditores edocere volebat do auctore carminis, quem scilicet ipse iniorem putaretimo omnia a verisimilito dispulata sunt nam ho semper inmuneris, prorsus vero erieque in his quaestionibus nihil affirmari posse i habemus versibus 1-35 primum brevem Musarum celebrationem peculiari hymno aptam et conditam fortasse a rhapsodo ui ipsi ineo viae montiueretur delade diis eius eontinuatione ab aliis composita ut ad carmen de deorum genor magis perspicuo rtiligiti a si reti ita quidem, ut aut sequentis arminis argumentum paulo copiosius indicaretur, aut poeta. nomen prinuetur addita brevi inin arminis arsummus indieatione utramque aurem rursus nova aiiorvi libidine auctam et interpoli n. In olobration autem madesideramus unam reni uais prosecto inter omnes maximo propriam, cantum; neque putabimus poetam alusas saltantes, non etiam canentos finxisse. Nemo oblite hie nobis s. 10 sq, ubi onero inessunt Moriun genus; nam primum Hodicerentur cantum incepisso postquam loliconem reliquerunt deinde hunc totum laeum diverso auctori tribuendum esse vidimus. Itaque suspicor celebrationem illam, eum, lapsodis Desinuaretur, in tae mutilatam emo unumquo aut duos versus suppressos, quibus de anonubiis Musis breviter dictum esset. Nemo desunt in amquentibus, quae apte adhiberi possint ad talium vorsutim argu montum coniectando a aequendum, in imo formula illa quae simillime expressa invenitur in alterius tertia.
imo autem prooemium, quod et ambitu et argumento eum brevioranis illi Homericis vi imo eomparari posse video, Versu serimnabatur aut ip o mi ψετε -- --, δότε δ μερωσσαν σοι aui alio bule simillimo, in omponenda line sumsino misso.
18쪽
ad alteram prooemii partem vomit 6 inrisemnem, quo novam rem aeriem indues. Verbis enim
non ab una re ad alteram transitur, sed integra elebratio incipiti an eam non m , uino antiquitus -- τύνη hie Jase, quam eontra vorem in iam puto aeo in lar qui intelligeret non posse in uno quod effieoret armino bis do integro initium fieri. mi autem nunquam alia notione usurpatum invonimus nisi alterius persona pron ii autem poetis ad se ipsum allo sonis, qua Iam Wolfio OH lista via r nero idonea explicatio neque simile semplum ab ullo editor allatum est. Quo vocabulo a concinnator inserto equidem puto aliud hisvllabum suo Ioeo deieetum, ipsum autem versum ita ore ab initio pronuntiatum fuisse nou σαων ων ωυν--θα Me. - iratus verat ε 30 Lin' im prooemium eontineri de uri a quo assumpto 104 ad theogoniam ira laetur. Totum auto loeum gi admirato perlegimus, videmus versibus 3 4 onium Musarum in Olympo, quo dei vi lentur, satis perspicuo et e sto, paulo Armso enuosius et ominus deae ibi. Habemus d M. versibus 4 50 rursus singulorum numinum enuni orationem aperte ad argumentum omnia pertinentem. Haec autem superio ilius iunguntur in-rtis versibus 43. ud πιώνη. ωι δἐ κω νιφοεντος ωὐ-- quos apparet scatere repetitionibus et ambagibus. Nam quia aequo animo seret a δε αυρη νιφοεντος υλυμ- postam 3 γελῆ δε τε δοι-- τατρος quisa rem bis positum M o et v. 39 Olvmpum porro ut deorum sodem qui appellavit, is eris immemor erat Homori apud quom illo OLVI. -
denique verba o-m ha --.43 ad exemplum vorsiis 10 a Milapsodo simile eonsilium persequente conformata Mint. His igitur versibus, ad Ommissuram laetendam compositis, reviviis brevem Messenius hyinnum ex eodem genere, euius exempla pedii immorieis habemus JIovamo χωμεθα, in isti reret
19쪽
se autem by-u, cum theogonia praemittet eiur, ait debantur quibus ad theo ironiam transitus fieret argumento eius breviter indieato, eodem modo quo primus illo hymnus augebatur versibus Il-21. Et videmus quidem hic ordinemapaliis omnia, eo ultor cohaerori, cum prini un. nuntio Tere o C Hlo progenitamininem' deinde quae ab his nimiis oris iuni hia. 6, postremo i iis ui runium
inarsimus. Versum υαλις δ' ἀνθρωων τε γένος κραυρων τε ιγ' aetore postea adiectunt puto ut versui a coniunctionem praelior et nani de hominibus in theogonia nilii legimus versum autem 48 ρχόμενxti θ' ιινεῖσι νε tr . . rorsa et uota, recte a Κυμου damnatum ess ut ad exempIum notae formulae ci. ymn.
genuini huius particula versus habendi sint 44-ὲ et 4 . . Iomini autet magnam intereedero similitudinem eum eis, quibus a v. I sq. ad theo niam transituri, nunem fugiet; nam utrivitio oeo eundem habemus ordinem simillimis Verbi, peris sprum,
quibus additur prior loco ipso Iupiter, posterior olympi expugnatio a uitiori Vus deis sestice Iove dure, saeta. Haii similitudinem earum partium, quibus the gonia praeelueretur, nemo mirabitur quam vel in adnectendi ad ipsos hymnos o mulis animadversmus ter repetii uio oo , uam M. a. 65. Nam eum versus m
sequor antea totius uius loci progressum. Se initur autem nune brevis quidem sed sem iniceolare vero Mese eo pieua narratio do partu Musarum inde M. Quani cum superioribus coniungelo nemo onabitur ii verbi gratavorinimo versuab sequnturi neque enim persuadebitur alicui, poetam do Musarum natalibus dicturum his inmemissumi fuisse eanentium laudem ininio ab ea narration proficisci
debebat, ut clam videmus in Hymnisil. XIV. v. Novum itur prooemium his
mina Musarum additur amelos putat ei Κω,lyus; quorum adnisutiam eum in universum amplectar, de exordio tamen a fine huius prooemii altior atque illi semio. Aique narratio illa qua diseimiis Iovem in Pieria eum uomosyne per novem noctes
20쪽
neubuisso no remiis fili rando tempore praeter no natas M perpetuo cantu gavillanti s hilariquo mento praeditas, finita est versumi, quem nihil luod alicuius momenti sit sequitur Indicatur sano laeus in quo natae sint, qui nure dieitur uisso
quod praeterea inepte dicitur, postquam ad ipsum ain cantum ii an situm si Versu indeso ei fur in Olvmpo fiusso arui a mentia ορονι in douuera iaci, quasi de modo natis nihil prineessisse Porro coniunguntur 6 cum Gratiis, id quod non iam ad Olympum quam ad Heliconem p rtinos mim Iim ε ro. ni nugis quam alias coniunctas abonius Musas quique Veneris comes est. Verba autem ἐν θωύος minam eontigii apio exsiore edri hi do habitation Musarum, non de stis agendis dieitur. Interiecta pinde sormula ista ossa hLtit manoro dicuntur 66 παν- ιε νομον - ἐγεα κελα, satis obscuro et tulistincte ubi praetore inconcinno ad cantum rursus reditur. eoum, multo postea adiecit is, qui mirum illam brevitatem adumbrare velles. Hucusque Lehrsius obolo figendo pr
cossit servatis . I8-74 quorum, liamvis nonni illa liauit invenusto dicti exhibeant, universum tamen tu gumentum et consilium a superioribus videtur alienissimum.
Quomodo enim diei possunt ad impurn venire quae in Olympo naia sunt atque
versantur quoni otio ad narratione in poeta recliro polo v. su siιε ιι 'λε riti l plictam 3 an putas Musis convenire, quod terra dicitur resonare cantu et incessu earum P stremo ineptissimum est versu i narrationem plano ad Iovem transtro eumque per integros quattuor versus persequi, ut prorsus obliviscamur Musariun tot Ioeo maxime eotelirandarum. Iae igitur ab eo qui natales earum narravit lilii secta esse persuadere mihi non possum. Sequitur denique 75- is singularum Musarum
quasi praecessisset argumentum quoddam cantu celebratum quod ut inveniatur, in M. 66 redeundum ori Singularum Musarum octo duobus versibus comprehemduntur, Calliopo una duobus versibus elabratur; cuius gravior dignitas mirum in modum indo explicatur, quod in regum societato versetur, quasi reliquis ab ea exclusis. Hoc autem loco pedem figemus nani qua sequuntur a V. I, ea n quo sententia neque grammatica vinito eum superioritas cohaerent o sinite apparet is a concinnator additum osse ut has ait ps luimi lanam ait coui tingeret i. Eis autem qua attulimus cum videatur ad summam veri sinii litudinem adductum essem Sebol. Theog. φασὶ, ora mὲν ἔν πιυ - , πιι -- ερὸν - θαρου καὶ M. --.m So etiam iudicavit ovi p. m