De Hesiodi theogoniae prooemio Scripsit Herm. Deiters Programm mit Schulnachrichten

21쪽

quaeramus. Atque Hermannua primum tot ni prooemii versum, Lohrsius a. 52

rrationi praemiseriuit Κωhlyus autem ipse versus ad hoe fingendi periculum serit. Mibi idem in Mesro maxime notabis, Moivi simili do Verauum 5 Mor 6-i sui semiso νοον ἐν-u'Mν irris, quam ita eommodissime expliem itula ui di unis Hiapsodum ali quem Mitisinu Ulaeo prioris illius hymni virsibus 36-4 eomprehensi alium de parvi Musaraim, semiis prioribus duobus versibus, si sero M'νσω, μειν ωοωιιεθα, ire is nitro

mus o sitne e niortando eoenogei. In quilius quamqliam tirliramento sui dissimillimiκ comparent tamen, quae ad res a Milsis eantu celebratas pertineant, .m 6 6 ἐραιὴν di διαστο --- ιεῖ- -λummu ιμ--μ ε νυ is iniri in rim. Nee murum videbitur etiam huic proo semio rovem arminis argumenti indieaticinem adiectani esse sicut in ceteris sa tian orat. Sane verba nonreo, νομον - ἐγε κεδνα nimis rovia et obseur Uni, tuam quibus illud apio seniseeruri Considerantes aut ruersum et Tma' re ni- πει - α soro ultro adducimur ut putemus praecessisse hic antea

ampliorem quandam arguntenti indieationem. Iam adspiciens ali sente, suomodo e aus Io. 6. cum praecedent narratione oneri sint, non negabis opinor, inte eedere eorum quandam eum es quae versum i sequantur tuis ditam. Habea

vi et ii, Quibus perpensis vix dixeris me cupidius agere, si conicio bula quoquo de parinam rum hymno anica verba quae nune legimus v. 43 iransitionis eos a rhapsodis addita is eum eoque eoniuncta ver ibus ad exemplum illarum 2 43 expresbis, verum pro sententia alterius hymni commulatis, hoe sere modo

22쪽

M. D θαλιὴς εστ χ διυ σωμα -- uilam 44. Θεtῆν δε--Mniti te isto HEADσιν O 3ν iet q. s. usque ad . 49. Sio Acilius intelligimiis onsilium verauin ida I addamunis Hismodo qui in amitolio de natalibus Musarum desideraretis mina earum Τ); nam commemorato quod Musae ceciniissent tacito porgi poterat ταμ αεα Μουσα αειων Concinnator ille cum hos hymnos eadem transeundi paritieula uetos coniungeret, intelligens non posse idem bis seribi ab allam hymno removit illa eorumque loco unum finxit versum si quo cantatio Musamam brevissimo signifiea rotur, adiecitqii versuri 3Ν-74 ox alio orsitii de Musis carmine sublectos. Pertractata igitur hac altera prooemii parto priori illi hymno addidimus duos alios, uti uniriuo brevi argimienti indication aucium. Pervonimus ad postrena a partem versibus 1 dii comprehensam. In qua primum versus I argumenti aequalitato inhaerent. Dicuntur hic Musae, si

largiri ei et vocis suavi iniem et litium dirimendarum peritiam, ita ut eum omnes ver eunde adspiciant,

Cui Itinen versu adhibita meri articula 9 sq. alterius Musarum liberalitatis praedi-eano adiungitur, qua poeias bonorent ut versum hune vix sesas uirum ad praecedentiam ad se luentia pertii, re iudices. Apparot olim a concinnatore ad iunplendas diversa, partes ompositum esse, ut unanimiter iudieamn IIormantius, Lebratus, dehlyus.

Atque Lebratus Vertibus 81 a integrum hymnum contineri pinxit cui praerederes

27 Mehlyiis in hymno suo quinio, ut etiam versus 68-74 vindieat, nonuna Musarum retimul transposita ita ut , t v. sci erantur a D, ἀμβίκα μολπῆ autem verba, in causam praebeant cur C lli IM In er Eis 1 ε xeelleret. Aegre larimiis hio adiectivum ἄμβροσψα omnino idoli iam auom cur nomina Musarum serventur Midomarus, qua uouisa ip in ruinapio in momis iurula . Mo dixit, eum ne in ipso qui in amino v su extimi. certo

s addero ea voluit narrationi illius, tori in e res ili hehat statim post natalium omm n Ora intionem. Non omittam hi sententiam G. Hemanm, qui de comp. i. p. 22 statuit Musarum

nomina antea laeum habuisso in ipsa theogoni m. v. siet, unda bucin prooemium immisiserient. Huio sententia uino MMysi adati latus es p. m. .

23쪽

M. i, sequerentur s. io tu ad imitarum Aesemiviri alium uom hymnim veriathus su IlIa mei. De hoe postremo prius videbimus est ni illo, cuius quin rpriores versus peculiarem hymnum XXV inter Homoriens et ieiunt

otui si vorsus eum olfilis iudicasset sciri non posgo liliis ex oro primiam x. cepti essent, Hormannus pronuntiavit prooemium Homericum petitum esse ex Ho-

.ladi theogonia eumque Motus naumelumis e l. hymn. s. p. rea totum hymnum illum XXV ex Hesiodi verbis onsutum eo amrana xii Mirum sane comsilitim erat grammatici qui hymnorum Homeriorum sortem composuit, primum quod ion etiam principium et finem hymni illius ex Hesiodo sumeret, deinde quod hane posissimum partem, neque potius priuespium, aut nam sonem de natalibus Musari ni mi efficiendum peculiaretn ivnini iiii liger t. Ita tuo viiloor mihi eodem, immo moliore iuro contendere, livmnum peculiarem in Musas compositum similiter ut alios theogoniae praemissum emno modo in o prooemium illatum esse cuius primum versum sano concinnator, eum eum non in initio poneret, prorsus mittore debet,at Hymnum autom apud Ioincrum licebit brevitiatis ausa hoc nomine uidquattuor versibus comprobelisuri excipiunt aliud nostrum alii sex 98-IM

im ui plerumque legitur δυσνοονέων ἐπιλῆ δεαε cuni aine primum verbi ἐπιλανει νε- araeum parueipio coniunctio iuui visos minus ustinis sit, deinde hoe loe Mnetivus praeserri debeo velis se revomionem verborurn σμων μέμν τυα ινσεργουν in auium odicum ii eo mori n. E, M. Par i, molarea, quo Lennesius omisii morim alius tuo Florentinus,aso. xiv. no 282: . . a nemitte adhu collatus a Seliri matuti tantii alerii finatus Opuso II ii. 12. iiii talis eum Dor. D esse Putavit. De his duobus codicibus amice me certiorem socii Augustiis Bris

24쪽

Videmus halis avemisio his vinitas exponi, quomodo tristitia oonsisti in delecte

turis exhilarentur. Quos orgii mirum ab eo item qui 9 enm Ini filiit prosectos easo

putem, an ab alio hapsodo additiis, qui vocis μ ιερ vim amplius persecutumia esse vix pro eo assura reamin 1. Meor lamen nisi is in Meriorem sententiam in in miti veratinis enim si T summa sententia in eo posita est, ut is Ipso felix esse diseratur, quem Musa ament, cum in aequentibus soro do eo dicatur qui poetam audiat, non do poeta ipso. Verum de hoc alii certius iudicent nobis quaerendum erit quibus Versinnis te lis vis findu fieri lci apud Homorram hi uti lis si xv postremi versus siem τέκνα Ἀος - θιον ι3ιῆσαι ἀοιδι ν -- ἐγ δ se ἐιαν, και ἄλλης μνωose misi moram discrepaniuim a nostro vere 10 si explieandam puto, ut dicam line versu

1 o primum soli pii res hymnos onchasos fuisse, a concinnatore autem omnino unum solum ad conclusionem factum versum seribi potuisse. Huic autem unino si

quae innis num qui versus triuisitionis Desendae causa additi si ni similiter ut pes ribus illis, facillimo se nobis offerunt vorsus 10 il 5; ii orati inuen non omnes genuinos habere possumus. Nam si versibus 10 10 de progeni Coes, Temo

ei Maris dicitur, viso Gocri, urinati si, o mi, μνιων,

patet haec ab initio non ita coniuncta esse potuisse. Ita suo Rilachelius' hvs i ,-ll0 ante s. 10 10 transponendos esso iudieavit, Hermannus autem s. 108-1l in altera recensione pro s. 10 10 extitisso Longius etiam proe si Melityus, ilia praetor A. D8-1lo etiam s. I i damnavit p. 16 in ili iam sententiam eo libentius concedo, quod vide versibus 44-49 d horum similitudinem ut vidimus expressis de mori nocteque ibi dia Terminat aulam hae onuita erani versu ita '

25쪽

gularem hymnum me putare, quo Milo celebrentur res bus madentiam et elo, Mensam largientis. Perlegenti autern hune loeum non una offendendi causa o euntes Mirum praeter cetera est, quod poeta quamquam do rei bus dierumis eos infino demum alteritis versiis notiami, si exorsus quasi in uni ermini laeuium de eis qui a Musis honore amestrentur. Vorsum vide a plures et meliores eodios haseriptum exhibent μεν ει γλώσσο Hi κερὴν χείονσιν οιδὴν φ), eum eieri adstipulani Themis io pro nodio habeant seu κ. Hoc postremum a plerisque recentiorum editor in receptum Graevium se tuentibus dicentem: Quid regibus cum cantilena poetariam hoc donum ost, non regum . Alterii tuitus est primus Wolfius, canendi saeuitatem dicens a regum illius aetatis dignitato nonhu alienam filiae des o uisellius, qui vocem ui nil quamvis numerosam

et liene temperatam orationem tradrare cens bat, voce ἐερσην aute in plerrimis poplis

intaginem obtrudi nimis subtilem et ab eorum dicendi genere alienam. Addere po-iuii non intelligi posse quomodo vestres librarii, si Vo ibi sibi iraditum legerem;

hoc in reo δὴ mutarent sententiam obscurioro rod lentes. Rei te alitem rursus Gra

vius, nihil esso regibus cum antilena dicero potuit, Musis nihil omnino esso eum regibus. Reges enim hi praedicantur non eanendi, ut ossius voluit, sed eloquentia et iuris peris has autem virtutes antiquissimo tempore nemo Mu,is Geptas

i Eliat, quae soli cantu artiquo ab is vis nuneupatae prae Psson . a in liri rumartium . saltationem excipio seu adeo scientiarum a Musis derivatarunt exempla

veterioribus Graecis poesis vix quisquam Gret; imino no postea quidem, florente

in sus nita luam maxime a clarissinii oratoribus Musas nucleatis in voti imus, dein

es' que et eloquens et iuris peritia in nota illa singularum disciplinarum interaingula, Musa di,iributione recentissima aetate absoluta seni Hrem igitur si spe tamus, etiam intellior res evadit, ac videtur hie subesse mendum paulo gravius, eris

rorii tulit ius in ii, it poeta non quit Si de regibus uicui rus. icis anien dicit; voco utitii αοιδι. regibus non apta regias virtute a Musis crivat prorsus insolenter.

26쪽

HUo in istolas iam iptum, ἄγῶνα, qua inesta vino etiamsolis illi stratur '); eandemquo praebent scholia Iliadis ad XIV. 1, ut dubitari nequeat, quinea in compluribus moim templarib in ripi merit. Quam explicare studebantita, ut univem aenisus- eonveiures Minciarum eo ix δ pisi non idem priuinis eo quod i meo, verum ad sola ortamina pertinero, significaro autem etiam eonmesonem oram causa convocatam et vel locum in quo colebrontur. Si igitur versus M, aptissime de poetis dicerentur, nisi superesserit reges in ceteris versibus ).

βLarint μόνως πορῆφι μετα--a era τελεῖ si idio=ς, sin mi Ar σε αιπαμενοι ἐμέεσσιν iam a Delitvo rei te re in oti sunt, ut quibus totus sententiarum no a turbetur; nam postquam do rogibus singulari numero dierum orat 87, nunc subito plures asseiuntili , ut ἐρχομενον vocabulun v. 91 iani non habeat quo pertineat. Praeterea illis versibus

rege, absurde dicuntur ptiet terea esse priHenim quia iniuris axe n eum lanienexspectemus eos dici propterea a popillo anaari, quia illiu laetant id quod rhapsodua dicere fortasse voluit. Iam supersunt reges in versibus 82 de quo in annotatione dicimus ac praeiere v. 84 9,

27쪽

ia δε τ' ἐς αντον He roμενοι λετσσουσιν - δ' craucue πορευειμοῖ μειδεχ η, ιεια ει πρεrre σοῦ ρ υνοισι , Ad horiit oxemplum irini poeta nosior o consormavit, item itidena go etiana versum illui sido eici, qui nunc prorsus inutilis et superfluus post v s legitur, si si scripsisso puto, ubi imite inopiissimum versum M logimus. Cetera deinde si ab aliquo, qui similitiid ne versus si Hesiodo eum v. 173 Homerico animadveri res, postea assieta putare licet ulmoniori imitatio lona exis erot iam iis eiectis roges non amplius hic haberemus. Quid multa sententia veterisque Iectionis vestigioriam

biis ratione rege, blae exulare tu bimus solosque poetas et i Hoc retinebimus loeum sic exhibentes

Hisce igitur si quis vorsu hi initio ae praetor a in no adsumpto Integrum hymnum efficere voluerit qui quidem pro ἔντινα τιμ secus scribere debebit ovrινα me τιμιῶσι, ego non obstinato obloquar, essesque is livmnus quinius e prooemio nostro eruius. Neque iam ei reiicere, videri milii miram similitudinem iniereddere inter versus quos sum exbibui duosquo postremos hymni illius νέ-97 ὁ δ λβιος δνrιν Moum φίλων ' μ αρὴ οἱ τε στοματος με οιο Habes et struetura et sententia similitudinem vix essu ortam, inmaci, ut equidem opinor, imitationis studio. Turbabatur fortasse lavsodus, qui s. iiii. 97 reges et Iovem nominatos videre'. exm tamen in exordio intoris carminis solas Musas inum tuos esses quamobrem in eorum locum alios versus substituere eonabatur. Rurius

34 Ce tera, probat iliti, ili diit avfi i iii iridit i liarn in trema huius vera voeabula μαρι-οα θώμας versus iue sequentes interpolatori tribuamus, quibus elebratur iuris disundi siniis

28쪽

iis extiterant duo limiti inier in simillimi iam eisdein versibus incipientes, qui tum eo inliniore ita coniungebantur, ut prae ueret ea vae in altera reeensione disere- parent, hae autem ipsa eum praecedenti tuam emineratione conciliaret inserio versu so γαρ - μοιδεῖσιν μ' αἰ-vim ore δεῖ.

Hoc versu conam ritum arbitror allatus ni Init liapsodum, aut vero etiam petor in qui Mu iptum et concinnatum carmen sibi legendum atquo recensendum sumeret, ut

servibus 8 sq. de iisse imuisti, senos internis aram diseipulos indueere Baiis

autem vorsuum i-m novam redensionem, in margine ut puto adscriptam, alliis qui sententia concinnitatem non miraret, ita eum prior commiscuit, ut prorsus incortum redderet, uirum de regibus an do poetis diceretur plurima enim eum ad reges

periisero secisset, haud tamen suinis M o hi re a B, quibu, postremae demum aetas grammatici mederi studebant.