Henrici Boceri JCti. De iurisdictione tractatus : singulari studio et rebus et methodo adornatus : in scholis & foro utilissimus : cum indice rerum & verborum locupletissimo

발행: 1609년

분량: 548페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

301쪽

Caput VI. De

Verumenimvero quamvis non parum ma 'boris haec algumenta habere videantur, atta- 'me nullum merum imperium alii potie mandari veritati propius pii tari debet. Per rexi. in I. ult. I. I. Τ de ob P. ram, cui mAndat. e R jurisdict. Ubi merum imperium in Octo' opponitur

imperio, atque hoc mandari poliu affirmatur: illud vero generaliter negatur mandari pom Nullum igitur merum imperium, etiatri si ad extitardinaria pertineat crimina,mandati potest alii. Quod similiter probatur textu in aec Solent. o. in princi . f. de oscio Proconsulis, AeV Di L Nemo poten madj. 7o 1. de regulis juris. tibiJurisconsultus Ulpianus . Nemo, ait, fis- rect gladiν potestatem ι datam, vel cuius aste

ruti coercitionis ad astam transferre: Quae postrema verba ut generalia,concernunt nBn solum publicorum, sed Sc extraordinariorum criminum coercition m. Nihil restagatur, quod merum imperium publicorum judiciorum nominatim lege dari dicitur is d. f. t. in prime f. de ossis. Du. , mandata on iurisdict. Nam & hoc Imperium in judiciis eriminum extraordinariis non hisi lege delegari, patet ex Ho, quod omnis magistratus vindieare sibi potest: extraordinario' Tum criminum exercitioneri, ut evincitat ex textu in in d. c. I. 3. Solent. ν.Υ Δοσα praesesit -

vigilum.

302쪽

extraord eriminibus , earum haec est iam . .

. tentis, quod nullum sit publicum criminis iudicium, nisi lege jubeatur esse publicum, id et quod arguit etiam textus in I. ψsae. C. de hareiaticis m Manishaeis. Non facit etiam negocium, quod in a. c. I. .ult. Τ de σα eius cui mandat ea Iurisdictια Papinista JCtus Merum, ait, im erium, quod ore datur. Id enim Iurisconsillius dicit, notia 'ad disserentiam meri alicuius imperii, quod sine lege detur, & jure magistratus competat, sed quia omne merum imperium lege delega-' tur. Sic pactum ' dicitur nudum, non quod 1s aliquod sit non nudum, si ve vestitum, ut DL volunt, sed quia omne paetiim nudum est. non modo juristentium pactum, sed&pa- etiam legitimum, id est, lege confirmatum, cfrumenti, M. Cis usuris. Etiam ex nudo pacto.

Neque postremo impedit conclusionem nostram textus in E cI. in mino. F. de o . Profecti urbi. Quod enim ibi de Praesectura urbi ' . dicitur, non ita intelligi debet, quasi ipsa praefectura vindicet sibi iure proprio criminum coercitionem, absq; speciali lege, alias enim, ' eum de omnibus criminibus loquatur textus ille, sequeretur indepublicorum quoque judiciorum exercitionem vindicare sibi Praessctum urbi sine speciali lege, solo magistratus jure, quod vere dici non potest, per text. isti

303쪽

i et Caput ut De

ei in aui horitate merum imperium mandari proh Beatur, concors Dd. sententia non est. Gosa in c. in . ext. de raptoris . m in c. Quod 'sedem, extr. de usic.Iudic. ordin. Pontificio lure hoc etiam imperium recte mandari testa

tur. Glossam sequuntur ibidem 3c alii plerique, tum etiam Bald. an Authen. Sed nomo im re, C deservis fugitivis. ido Papae decf. a

n.a. Muscorn. fractat. de Iuris num. 32 Andreas autem Fachinaeus libr. ρ. controversiar.' Iur. c. ρρ.in contrariam abiit sententiam,quam

tamen nullo juris Canonici teritu confirmat: Fateor quidem commvncm Dd. Opinionem non probari omnibus, quae adducunt, locis, ut textu in Can. Illud. as quaes. in Can. Dcut. a quot. p. dict. c. In Arrhiepiscopatu, extr. de ramptori . qui textus de ipso tantum Principe cte Rege delegante loquuntur, probatur tamen ai trior; t te Gement. I. g I. Titul de haereticis. cap. nea. Tit. de efficio vicari' lib. o. 3c c uisannextr. Achsic. Iud orae quae loca Fachinatus de casibus tantum specialibus accipienda putata sed frustra,cum non doceat prius canonum

quoque authoritate meri imperii delegationem prohiberi. a8 Quidquid autem sit de consuetudine man

dari, sive delegari potest imperium etiam

304쪽

Exposito haesentiς, quae juri ictio manda- is vi possit,uel non possit mancuronspiciendum nunc quis mandare possit iurusidictionem,& eui8 Potest autem jurisdictione mandare qui ipsemet eam habeti Est enim perquam absurdum mandare iurisdictionem,quam mandator ipse non habet,ut loquitur Ulpia' in c. R . ult. f. de ossic. Proconsuc cum nenio plo juris ad alium trans serre possit,quam ipse habet, d

Non omnis tamen, qui jurici, hicinem habet,alii eam manὸare potest, sed linc demum jutisetctionis mandatum valet si ille mander, qui eam suo jure, non alieno beneficio habetis More. 14 de Iurisdict. Suo jure ' habet jurisdietionem magistratus 6c hic juri Aiebo - nem quam seo jure ac propriam habet, alii

305쪽

Caput VI. De

jurisdictio. Cuiusmodi magistratus olim fuerunt Praetores provinciarum Praesides, MProconsules: hodie vero Principes, mites, Barones, Civitates Imperiales & Nobiles, qui subditos habenr. Is ergo cui mandata est suistisdictio, mandare exm aliI non potest, cum non suo jure, sed alieno beneficio eam habear. I. i. ut mandatamin L 3.ν de o c. eim, cui mandata ect Iurisaict. & d. f. More. F.j dei risdict. quamvis cui mandata est iurisdictio. pedaneum dare iudicem non prohibeatur, LCum Praetor. de Iudic. Adhaec ut jurisdietionis delegatio sive mandatum valeat, necesse est & illud, ut causa, in qua furisdictio exercenda mandatur, pertineat ad mandantis' - - jurisdictionem. Quod si quis causam alienae iurisdictionis alicui mandet,ipso jure manda tum est nullum,& jurisdictionis in aliena cau- exercitio prorsus est nullL tum Cod. Qui pro sua jurisdictione judicta dare, darisve po

suntla. . re

31 Quaeritur de commissario PrincipIs,pollit- ne causam sbi commissam subdelegare sive

306쪽

. c .

' Rario est, quia Princip. delegatus, sive comvmissarius, in cAusam i commina, maior est quolibet. ordinario, c, Pastorasis. I praeterea . extr. de σα iudicis oraces c. Sane pura nos.ext. o . espotem .d legat. Ordinarius teri subdelegare potπω. unis. C. Qui pro sua I risdict. V l. More maiorum, s. ubi a .F. defrurisdiction. Quocirca re Principis commisi

Haec tamen concluso generaliter δα absq; distino ione admittenda non est. Sed eo tantum casu, cpio Princus universtatem causarum quodam In territorio , sive districtu ali- 'cui commisit. Tuoc enim propriam due, non madare iurisdictionem intellisitur Prinseps, s ut recte sentit Scipio Gentilis, Tractat.deIu--δct. lis. a. c. II. Nam cum Princeps iurisdietion m alicui desere, utiq; eam deferre tari. iquam lex intelligitur argum. I. r. instrine.Fis c. eius, cui miandas est Iurisdict. s c. -υ. .s tmoris Amo Τάe tutelis e lege autem da Juri tactio est propria, non aliena, LM quia. CFo Iurisdict. Neque t men praedicto casu, omnis commissa jurisdictio mandari potest Malii ab eQ, cui commissa est, sed ea selumpquam commissarius hic nanquam territorii magistraxus haber, non etiam illa , quam nota habet, ut loci illius magiibratus ster text. 1M cI. in prino F de o is eiu , cui man M. eis Iu

307쪽

Siqiioq commissarii industria singularicto 'sit eleta non potest ipse iurisdictionem ,

versarum causeisi in territorio sibi commisissm s e partium consensu alii mandare per φext./n c. ust. s. Is aurem, extr. de se. Spotest.. 11 d. Ees gQc scribit Anq. d. iis l. foras ιανγ.str. n. s. Ita autem electa intelligitur com- llarii persona, si specialiter δe nominatim Cerrae alicui personae eius*roprio nomine expresso fuerit cabsit cognoscenda commissa. Exemplum exint in 1 Et eum. . Jad i. Iul. ri

ud si verb Princeps ad certam aliquam causam dederiς judicem, judex hic datus habet quidem iurisdictionem I. unis. C. Qui prasa iurisdictione 1udicta dare dariώe posseου cis, at non propriam . sed alienam , provideque Don potest alii malidare iurisdictionem suam. iudicem ramcn specialem dare potest, L a im

a H Ad eum quolatrihet, euriurisdietio man dari possiri mandatur illa vel alii magistratui' vel privato alicui, L .est P. F. r. ssis o Gru . cui mandata irrefarudimo. Iure tamen Canonico non facilε mandatur iurisdictio homini. privato, sed iudici ordinario,vel canonieo. μγ. Statumum, in princ Tit. de rescriptis. in λ

308쪽

Sequixur tertium propositae distribqtionis membrum,de eotestate scili et M ossicio γius, cui mandata est iurisdietio. Est autem illius potestas Moificium expedire iurisdietio,. nem sibi mandatam in quidem iuxta fines, ac praescriptam sormam legem mandati Omnis enim, qui suscepit ab alio mandatumι

illud exequi& implere tenetur, L GPr ummatorem.-Sed re is fite. I. Si mandavero, . f. uo. L O quu .ar. M. Qui mandatum, fMan. dati, bc quidem exequi iuxta fines,& orae scrimptam mandati formam, L Gisgenter. F. mpr. I. Potest. I. F. cc. I. Procuratorem. II. sis'. C.

E.t F. Is quis F. Mandatum sumptum, Institiis mandat. , ' Explic re igitur & exequi iura die ionem tenetur,ut mandat ripsemet i exaequeretur,& expedire necesse haberet; siquidem eius u tatur iurisdiistione,quimandavκ l. a. s. i. f. do officieiin, cui mandat. eo jurisae Proi deq; non pro suo agat imperio, sed Qtus, cuius mandatulus dicit,& cutus parcibus langitur. I s. f d. t. Quocirca in primis causae notionem adhiberet debet. 6cesignoscere dec a ua fidei suec , micti . Notiovem. Ps. mpr. .de verborga. non r suo libitu,sed ex iure,veritate Sc aeq ιο ΠΟ - liter in io dicere debet, quam legib aiM conis '

309쪽

364 Caput VI. De

δε οβσ. fudis Authent. rusemusan . Cis Iu di c. Can. In istu, distinct. .m Novest. I a CaP. I, , ubi luilinianus imp . praecipit judicibus,ut legibus cognitam edant sententiam ex veritate autem cognosciturcausa, quando ex fide eo-1um, quae probantur, cognoscitur . Gemene Sue. g. Sementiam vero, Tit. de verbol.c. Pa- soratu, f. Quia vero, extr. de obsic. otes. Iuae

ncliota est illa quaeitio controversa, debeatne Judeκ propria ex conscientia, vel se- eunduin acta re probata causam iudicare, de ea pronuntiaret quod pol eriuS juris auto, ritati propius rudico, per textus modo cita tos. Sed hac de quaestione consulendi sunt'

Diuit

310쪽

propria &mandata Iuriae. '

Nihil huic refragatur sententiae textus, ius Lum quem. 7st si ust. F. de Iudiciisis ubi judex sententiam proserre iubetur , prout religio suggerit Hoc etenim loco religio pro ea accipitur iudicis ianscientia, quae ex assiis Sc pro se ibatis informata est, cum loquatur ibiJCtus Ulpianus de casu, quo iudex vel de iure vel de ficto dubitat. De iure cum dubitat iudex, Coninsul ere Praesidescenetur; de facto autem quando dubitat, iudicare iubetur, prout religio suggeritadest, uti ipse factum pro sua conscientia ex actis informata intelligit. Quando iudex de facto dubitat, ut in quaestione dict. c. lEum. 7st. de judic. propriam facti scien- L. tiam habere haud xecte dicitur. Dubitat auistem de facto,cum testes de eo variant,auta bigue loquuntur, quo casu dicere debet set - , tentiam pro conscientia sua, s die erbit Sassi exactis Sc probatis vergetit. . .

- Εκ aequo autem cognostit de causa iudex, .ut ordinatius, sic Sc delegatus dupliciter, pri- 'mo cum deficiente iuro scripto, de consuet dinario ex naturali aequitate prout ratio humanitatis , benignita tis 3c iustitiae suggerit, sententiam prosert, L a. Quanquam ibi, har iaqwI.ts s gerit,essi Iure desciamur, F de aqua

et aqua pluυ. arcenae e In his, r6. ibi, ex sono,Naequo, iunctis vexbis: Scripti turis rationem, Τ ' . 'de condit. V demonstrat. I. Nulla. as. ibi, nulla Iuru ratio, aut aequitatis Lemunitas, FG letib.

SEARCH

MENU NAVIGATION