장음표시 사용
131쪽
satum: de quibus tam se quam Pompeio sic vult accipi Tullius suspicionem . ut ipse quidem pro Plancio valuerit miserabiliter et demisse petendo ; Pompeius non item pro Tito Ampio, utique pro sublimitate nominis et potentiae superbius hoc sibi aput populum vindicans r .
Quoniam ambimum 2 verbum est, et interdum potest rogationem, id est legem nondum perlatam 3 . significare, idcirco hic admonendum lectorem putavi, Per vi rogationem a Tullio cum maxime petitionem significari, quae facta sit pro Candidato.
Iam narratum a me hoe exemplum plenIs
sime scio de .C. Mario 6 qui Syllanis ar
mis cedens cum filio in Minturnensium paludibus latuit. Inde emissus, quoniam non P tuisset occidi , navigio inpositus in Africam pervectus ad usque dirutae Kartaginis fines.
t εν De Pompeio trudente Candidatum comitiorum tempore , omnibu invitis, vide etiam r. ad Attic Epist. xuti taὶ spatium in Codice sorte ex μlendum verbo ambiguum. tsi Spatium in Codice quod explevi ex conlectura. Et quidem totus loeull videbatur corrigendus sic a s et luterdum. Potest rogatio ιegem nondiam μενω am ignificare. c a Supplevi yer. σι Ferro habet Codex melius. quam Edd. e rora, aut Ur inus eruora . quae menda suntit 63 Forte Asconius narraverit hoe d Mario ad orat. n Pisonem CR p. xlx. qui loeus est similis huie loco orationis yro Planeto. Sed quoniam Commentarius Asconii ad orat. ira Pison. . t mutilus , fiori potest . ut perierit ea narratio exem pli de C. Mario. ad quam noster Interpres, quem putamus Areonium. nunia pro oc t.
132쪽
PRO PLANCIO 93 Inde armis Cinnanis in Italiam restitutus, et
adeptus denique septimum consulatum. QUOD ME VEL VI PULSUΜ VEL RATIONE CEDENTEM.
Prudenter hoc suspendit, ne aut damnatus aut exul fuisse umquam videretur. Et vis enim proprior est iniuriae quam accusationis. Et ratio, qua se dicit maluisse Urbe recedere, respectum habuisse potest utilitatis publicae,
ne periculosa multis seditio moveretur. HIC EST QUI ADULESCENTULUs CUM AULO Edit. N. TORQUATO PROFECTUS IN AFRICAM SIC AB ILLO GRAVISSIMO VIRO DILECTUS EST.
Anteacta i vitae ossicia recensentur quadam subiecta narratione 2 numerante oratore quibus locis quibusque temporibus, et cuiusmodi virorum iudicio .Gn. Planci mores comprobati sint. Quod ipsum statim vigilantee erga personam Torquati facit, cuius gravit tem et sanctimoniam non otiose testificatus est, sed quo magis Plancius ornaretur, quem fami
liariter ille dilexerit 3 . Et quoniam Torquatus
idem praesens non erat, in eius patruelem conis serendam putavit vicem testimonii. ut perinde haberetur, atque si adesset is, cuius validior
esset auctoritas. FUIT IN CRETA PosTEA CONTUBERNALIS SATURNINI PROPINQUI SUI, ΜILES HUIUS .Q. METELLI.t,i Meli. diceretur anteae in. sa spatium in Codico. quod supplendum v rho aliquo latino aut graeco ex contectura. Dic v. s. narratione. ιιν Cod. rixeris.
133쪽
Quoniam gratis r) suisse videri poterat,
si adseveraret eum Saturnino propinquo suo placuisse; maluit ad iudicium .Q. Metelli confugere, ut vere cognitis virtutibus Planci existimaverit adulescentem per omnia spectatissimum. Significat autem .Q. Metellum, qui Creticus cognominatus est, bello aput Cretam feliciter gesto. Omnia haeo sunt Σ . . .rditi N. sa. TRIBUNUS PL. FUIT NON FORTAME TAM vEHEMENS, QUAM ISTι QUOS TU IURE LAUDAS,sED CERTE TALIS, QUALES SI OMNEs SEMPERFUisSENT, NUMQUAM DESIDERATUS VEHEME&sEMET TRIBUNUS.
Nihil egerat in tribunatu suo Plancius aliqua praestanti laude dignissimum. Quin immo
etiam videbatur hac potestate segnius iunctus. Quoniam nullas ergo virtutes eminentissimas habuit, quas de illo praedicaret, idcirco ali. quid ei volens adquirere ad suspicionem ignavias repellendam, Don tam vehemens, inquit, tribunus suit quam ceteri. Et vivaciter conclusit:
quales si omnes semper fuissent, numquam desideratus vehemens esset Tribunus. Id volens intelligi, per seditiosos et turbulentissimos . . . Ad N. ... hoc factum est... nee videlicet, quod saepius
iterat. valde inpiam Laterensis propositionem, qui Candidato plus ita pedimenti ex personat,atris esse debuisse dixerit, quam favoris privbegio 3 naturae. Quod autem de patre dicit.
13 Codex tantum grati qua ta spatium trium vel quatuor Terborum odico ra. Plendum ex coniectu .is codex pro regio.
134쪽
illud est: cum princeps esset publicanorum.Gn. Planci pater, et Societas eadem in exercendis vectigalibus gravissimo damno videretur adsecta, desideratum est in senatu nomine publicanorum, ut cum iis ratio putaretur lege Sempronia i , et remissionis tantum fieret de summa pecunia a , quantum sequitas postularet , pro quantitate damnorum quibus
fuerant hostili incursione vexati 3 . Adsuit
igitur Caesar causae publicanorum. Caesaris de . sideriis contradixit pro vigore duritiae suae .M. Cato, et diem totum prolixitate orationis
suae occupavit, ut senatus decernendi spatium
non haberet M. Et id tempus ergo Laterensis
tii Uteum in tot ligatur hie lex Sempronia da inra alians. u potius de Mnora . an uraris , an alia ex tot Seinpronita legibus, id Eruditia disquirendum permittimus. U. lamen in serius ad N. 3 s. huius orationia. at Codex peeunia, sed scribe. Ri mavis , yecun m. s Plaesertim in bello Mitridatico . Hane autem Publiea norum petitionem, cui contradixit Cato. refert etiam Dio
ν occupato populo aut a natu , causam ae pome oblittere de ν spiraret, totam diem dicondo exegit, atque ita ad Mariis ν re gerendaE tempus eripuiti a Valerius Maximus Lib. ai. cap. x. r. lliti s M. Portium ν Catonem admirutio fortis et sincerae vitae adeo admirabilem ν aenalui feeit . ut eum. invito C. Caesare consule, adversus . publicanos die endo in culta diem extraheret, et ob id eius . t ussu a lietore in earcerem dueeretur ete. a At noster inaterpres narrat distinete altercation is Catonis eum Caesare ante lauius eonsulatum in causa Puhlicanorum, tum paul
inferius Cissaris victoriam in Consulatu. Igitur aut Valeriu1.
135쪽
denotaverat invidiosum Plancio esse debuisse. quominus fieret aedilis . quando paler eius quaedam liberius et exertius adversus quosdam primores senatus in publicanorum allegatione
uixisset. Id revocat orator ad r desensionem, licuisse dicens unicuique de suis iniuriis libero
Conqueri. Editi N. M. EGO PUBLICANORUM IN .Q. SCAEVOLAM UIRUM OMNIBUS INGENIO IUSTITIA INTEGRITATE PRAESTANTΕΜ ASPERE ET FEROCITER DICTA ComMΕΜOREM ' CONSULI . P. NASICR PRAECO GRANIUs IH ΜEDIO FORO, CUM ILLE EDICTO IU I-TIo DomM DECEDENS ROGASSET GRANIUM, QUID TRISTIS ESSET : AN QUOD REIECTAE AUCTIONEs rasENT 8 IMMO VERO INQUIT QUOD LEGATIONES.
Potentissime ab exemplis qualitas absoluta firmatur. licuisse Plancio seniori quaedam liberius dicere pro societate publicanorum, qui etiam in .R. Scaevolam omni virtute praestanistissimum virum fiduciam suae libertatis erexerint. Inde transcendit ad exemplum famosi quondam praeconis .Q. Granii et adprime dicacissimi , quem cum, edicto iustitio, id est praedicto in rep. tempore qui a nihil ageretur' civilium negotiorum, Nasica Consul eompellavisset obvium sibi sorte venientem , dixissetque ioculariter: Grani quid tristis es ' An quod
et Capito etiam apud Gellium tν. o. . duas actiones Contanis ducit . aut hia Cato diem in senatu extraxit contra Caesar indieens in Causa Publicanorum.
136쪽
suetiones reiectae sunt ' Mimus enim praeconibus auctiones fructui esse, quod per eo omnia distrahantur; illo autem tu titio neo ipsae poterant exerceri. Huic . P. Scipioni o contrario non sine morsu stomachi respondisse Granium dieit: immo ideo tristis sum. quod legationis i) reiectae sint. Voluit autem pudorem Nasicae consulis perstringere licio amarissimo dicto. Nam legationes ab externis p pulis missae ad senatum solebant ordinari provoluntate Consulum: quas plerumque gratia, nonnumquam et accepta pecunia Consule orindinabant . ut introduci ad senatum possent. IDEM TRIBUΝO PLEBIs POTENTISSIMO MDRUSO. Et haec dicacitas praeconis istius non minus urhanitatis habuisse videtur quam asperitatis. Nam .M. Licinius Drusus cum multa seditiose in tribunatu suo contra quam esset rei p. utile moliretur, adventantem Granium
sic compellavit: Grani quid agis ' Ad hoc illo
isdem verbis sed cum magna asperitate respondit : immo tu Druse quid agis y hoe est, quae et quam periculosa et quam patriae in tuenda cimaris a tNUNC USQUE EO EST OPPRESSA NOSTRA ΛDRQ-GANTIA CIVITAS.sa regationis pro tigallanea mora antiqua. quod et alib. ae simili hua terminalionibus notavi. ia, Da Drusi Tribunatu vide ad orati pro AreMa p. gr. m. 4. Interpres in no trum . aeu potius Aaeonium a vobis ea is loeo suffectum. Tiam Ciceranem δε Deae. r. cap. . u. Et quidam rea ast apud histori a nati ima.
137쪽
PRO PLANCI orietum est ita pronuntiando v nostra adrois v gantia ν Quoniam si vestra adrogantia vel quorundam superbia dixisset non adfigendo sermoni suam societatem i , aliquid os,nqa eput quosdam praepotentis contrahere potuisset.
ola simul comparatione 2 . Nam gravius deridebere si hoc a praecone dictum sit 3) ,
quam si ab equite romano. Gravius praeconem cum inriclone, quam romanum equitem eum dolore dixisset cum dolor aXcusatus sit impetu cogentis iniuriae. risus immoderatam plerumque contumeliosae audaciae licentiam
praeserat. Ediι N. 31. EGO QU A DICO ALIQUID ALIQUANDO NOM sT DIO ADDUCTUS , SED AUT CΟΝΤΕΝTlONE DICENDI AUT LACESSITUS, ET QUIA, UT FιT, lN MULTlsEXiT ALIQUANDO ALIQUID, SI NON PERFECTUM, ATTAMEN FORTASSE NON RUSTICUΜ, QUOD QUls-QUE DIXIT, ME ID DIXISSE DICUNT.
Et oratorie tolum hoc explicat, invidiosius quasi de nimia libertate .Gn. Ρlancti senioris quosdam loqui , quam veritas ipsa patiatur, ad quod optinendum contra insimulationes inimicorum subnectit exemplum Cicero ipse de se, qucm non ignoramus multum facetiis
tin Codex ermonem guae societatem a quod sorte corrigi potest etiam ν sermonem gua ocietati a. sai Spatium unius verbi explevi vocabulo eomparot one. Codcx s Nam gravius derida re hoc princone dictum ν quam ab equite Tomano a.
138쪽
et urbanioribus dictis indulsisse, id quod loelo
pluribus in Verrinis orationibus potuimus adgnoscere I . Hoc ergo ait: quoniam soleo quaedam non ingrata sestivitate secundum sales urbanitatis dicere . idcirco plerique huius modi omne quod dicitur, etiamsi ab alio dictum sit, in me conserunt. Quare nihil mirum est si quaedam falso etiam de Planeti libertata
PUBLICANIs TUM CUM VIR AMPLISSIMIS CONSUL ILLI ORDINI PER POPULUM DEDIT . QUOD PER SEMATUM, SI LICUISSET, DEDISSET.
Paulo supra locutus sum nihil obtineri potuisse per .C. Caesarem, cum publicanis aput senatum patrocinaretur, contradicente scilicet .Μ. Catone. Verum postea Consul idem .C.
Caesar legem tulit ad publicanorum commoda pertinentem 3) cui favore promptissimo .Gn. Plancii pater sine dubio adstitit, quoniam res utilitatis suae agebatur. Hoc ergo quidquid esset reprehensionis removetur in ipsum Caesarem legis auctorem nuper latae M.
. NEC ENIM QUICQUAM AUUD IN HAC LEGE , NISI EDITICIOS IUDICES SECUTUA ES.
si) videtur hie indieare Auetor ga commentalum quoque esse in verrinas. Porro extant Aseonii Commentationea iaillaa orationeat quoa roborat opinionem . hunc anonymum Auctorem esse Aseonium la) Cod. x sei . Confiimat Suetoniuη in Cos. eap. xx. tibi de Caesar Consule I. alti . Puhlicanos remissionam petentea. t etia. mercedum parte relevavati ac ne in localiona Bovaria inu veetigalium immoderatius lieerentur. propalam mouuit a. 4ὶ Codex νeperiatam , quod foris retinendum sic. re Periura
139쪽
Ad ea quae sunt necessaria conclusis prio ribus transit, et potuisse Laterensem de ambitu accusare significat, nisi maluisset idcircoreum lege Licinia facere, ut haheret Iudices editicios. De cuius forma et acerbitale iam sumus in Argumento si praelocuti. Disserentia igitur accusatoris ostenditur ideo invadentis in
Iegem Liciniam , quod ambitus probari noni ossit, de quo ludices ex reiectione haberi so-
eant: aequalem scilicet numerum reicientibus tam acicusatore quam reo. Uerum specta licentius omnem contextum huius .... a ut intelligas oratorem more speciem quandam . . . . In modum Praescriptivum facta senatus
consulti mentione O), quo secundum legem
Liciniam quattuor edi tribus ab accusatore voluerit, ex quibus reo liceret unam repudiare, ut detrihus reliquis iudicum ... 4 haberet editionem. Tamen ab accusatore sic fieri voluisse, ut eas ederet quas corruptas a Candidato criminaretur. Hic vero Laterensis noluerat ipsas edere, quibus dicebat pecuniam datam. Utique consulte . ne reo 5 , a quo pecuniam sumpserant,
lavore Q tacito patrocinarentur. Quasi negare
tiὶ In torprolis nostri Argumentum orationi huἰe praefixumam igimus . nam ac phalus est Commentarius. Verum locus satis patet ex ipso Cicerone. eiusq. recentioribus Interpreti-hus , quos vide. saὶ Hoe at sequens spatium vaeunm In eodice. Tum moniadosa si eorrupta fretio ae vix Mnahalia. 3ὶ Codex meκtionem quia .
140쪽
Iraque temptavit accuqari r posse legi, Licinia
Plancium: quando sint aliae tribus editae, neo illae potissimum quae sumpsisse pecuniam dicerentur . et quas ideo vel maxim senatus edi voluisset a) , ut et iudicarent, et testimonium vel contra reum vel pro reo ex ipsa veritate perhiberent, qui sine dubio quid esset aput tribules suos gestum. optime scirent.
Iam de Sodaliciis causam dixerat T. Vatinius eodem defendente .M. Cicerone 3)icuius exemplo negat iniquitate 4 Laterensis
esse Plancio permissum Iudices reicere, quo manifesta sit improbitas obstinate conitentis inimici, ut reus innocens opprimatur conspiratione magis iniquorum Iudicum , quam criminis veritate convictus. NON ENιΜ SI AUT PLANCIUs ITA vixi T , UT OFFENDERET SCIENS NEMINEM , AUT TU ITA ERRASTI , UT EOS EDERES 1ΝPRUDENS , UT NOS , INVITO TE, TAMEN AD IUDICES NON AD CARNIFICES VENIREMUS , IDCIRCO ISTA EDITIO PER SE NON ACERBA EST.
ιν cod. aeetiactis. saὶ Cod. Moluisse. ε ὶ Hoe ipso anno. quo etiam Plane us dosensus est. Namaaeonius ad Prax pre Aeoυνο testatue Ciceronem divisae pravatinio. L. Domitio Ahohatho hi Appio Claudio Pulchro coss. quorum in Consulatu Planeius de natis eroditur. v. P. Manutium in Argumento liniua Orationia pra Plancio.