장음표시 사용
141쪽
Io2 PRO PLANCIO PorieulosIus aliquantum fuerat evectus, ut hoc dicendo, voluisti i Plancium. Laterensis , aput inimicos iudices accusari, offenderet animos eorum qui erant de causa pronuntiaturi.
Vigilanter itaque illum quidem hoc animi
habuisse testatus est . ut reus iniquis iudicibus uteretur. Sed fortunam multo prosperius secundasse, ut viri specialae humanitatis et in- eorruptae religionis in hanc cognitionem veni. Tent , quae innocenti reo obesse nou posset. Iudices ergo non laesit, et propositum malitiosi accusatoris ostendit.
xvir. N. t. AN VERO NUPER CLARISSIMI CIVES NOMEN EDITICIUM IUDICis NON TULERUNT'
Adhuc set eandem , quantum rebus ipsis Byparet inculcat iniquitatem iudicii, quod La
terensis ut ex editiciis haberet. maxime laboraverat. Et hac in parte commemorationem videtur sacere Tullius eius temporis quo Ser . . . Ed. N. 43. . . . partim malitiosis fraudibus deprehensum. Ideo tantum negavit ab se statim puniri, quod iratus esset. Quippe vir sapientia praeditus al
tiore non putavit iudicii suturum quiquid fecisset iratus 3 .
NON VEn EOR NE MIHI ALIQUID, IUDICES, VIDEAR ADROGARE, SI DE QUM,υΗΑ ΜΕΑ DIXERO.
142쪽
Ut se Laterensis ostenderet aedilitate sui se Plancio digniorem , commemoraverat se apud Praeneste ludos edidisse : Cyrenis etiam summa liberalitate in publicanos egisse : in Socios fuisse denique iustissimum. Quae omnia iactantius ab illo dicta quam eleganter elevet et abiciat M. Tullius consideremus. Persuadere vult namque omnia illa quae foris gesserit. aput conscientiam populi .R. latere potuisse. Ac ne acerbius animum laederet audientis, de quaestura sua egit non sine figura cor arationis i . Quod cum Lilyhaeo a) decedens Puteolos adventasset, omnes eum ignoraverint primo ex provincia,
tum 3 deinde ex Sicilia, ad 4 extremum
ex I ilybitana venire. Quibus ipse varia sciscitantibus novissime cum permistione quadam stomachi responderit, se ad aquas potius in Campaniam venisse, ut interrogationes ipsorum ab se respueret, quos moleste serebat ignaros esse quaesturae, quam se memineratniagna cum laude gessisse. Proficit ad illam responsionem multa Romae ignorari quae foris gesta sunt a senatoribus. Ac propterea Lat rensem frustra in illis, quae extra urbem gesserat, habuisse fiduciam. In extremo tamen
fine huius capitis aliquanto obscurius dixit:
SED EA RES, IUDICES, HAUD SCIO AN PLURIS Editi N. 64. MIHI FUERIT, QUAM SI MIHI TUM ESSENT ΟΜΝΕS GRATULATI.
143쪽
PRO PLAN cso οέ Hoc ait, magis laetatus sum ignorasse mul- ex qua provincia venirem , quum i) si venienti mihi gratularentur. Perstringere enim voluit invidiam prae,idum , qui spoliatis provinciis revertantur: ac propterea eos amici sui cum gratulatione suscipiant, quod divites
evenerint. Editi N. εν. EADEM Isima, CAMI, VIA MUNITA LATERENSI EST, IDΕΜ vi RTUTIS CURSUS AD GLORIAM :HOC FACILIOR FORTASSE . QUOD EGO HUC A ME ORTUS ET PER ΜE NiXUS ASCEΝDI.
Nota gratificationem molestam et cum magnis amaritudinis aculeis tuterpositam. Dicens namque non aliter ad honores adipiscendos perventurum esse Laterensem . quem a Tul. lius ipse . . . de . . . Subiunxit testificando, se non generis nobilitate sed virtute ad omnis magistratus pervenisse. Laterensem hoc
amplius adivinenti habiturum , quod nobili familia ortus in candidam veniat. Sibi ergo ad iudieavit non laenocinia vi generis sed praestantiam virtutis: illi vero spem de Maioribus dedit . quod sui Iragium scimus esse fortunae. N. ει. QUAMQUAΜ DISSIMILIS EST PECUNDE 5 DEBITIO ET GRATIAE.
Q Nunc adgreditur quae proficient et
144쪽
PRO PLANCI To5 ad coniecturae statum et ad illum compentativum. Nam ... i valebit gratia Ciceronis ipsius et eorum qui propter illum Plancio iumrint adiumento ad impetrandam aedilitatem. Neo non etiam per hoc ... 2 idest compensatio exhibebitur, ut iudices reo maxime prodesse patiantur ad impunitatem praesentis huiusce discriminis ea heneficia quae Ciceroni praebuerit exolanti. ut haberet in integro civem patria 3 quem reposceret. Verbum hoo
quoque non incuriose adnotemus, quod M DE-n BlTlΟΝhΜ PECUN g dixit. GRATIAM AUTEM ET QUI REFERT HABET: ET Edita N. 68.
QUI HABET, IN M EO IPSO QUOD IIABET,
REFERT.Loeus etsi g neralis de animi religione, qui debitam pro beneficio gratiam reserat, tamen
causae praesenti plurimum patrocinabitur ad favorem copiosius ratiocinanti .M. Tullio. Neo non etiam iuxta praecepta sapientium, qui animos ingratorum non parum cuidam crimini obnoxios arbitrantur . quando et parentibus et amicis et protectoribus salutis nostrae hoc testimonium debeamus, ut nos in quan
tum fieri potest gratos adprobare velimus 5 . De Omeiis idem Lib. i. Q sic ait: v Quod
η si ea quae utenda ac eperis, maiore me
145쪽
M sura, si modo possis, iubet reddere Hegio-ο dus, quidnam beneficio provocati facere dei, hemu Z α Accedit hoc etiam, quod genusi maximi criminis aput Persas fuisse traditur, si qui extitisset ingratus , meminitque rei Xe
secundum haec verba conscribens: ΔΙΚΑΖΟΥΣΙ
. . . gatum Velit emere beneficium, quod non acceperit confitendo.
Inductionem sollertissime facit ex iis militibus qui protecti a commilitonibus suis veluti
testimonium gratiae reserant. iisdem Coronam
civicam dando. quam traditur de gramine fieri solitam 3 . Et mire extenuavit, gregarium
146쪽
Io Rilitem dicendo invitum hoc sacere, ut o L
1erens coronam civi am debitorem beneficii se i constituat. Quod igitur anxie et moleste gregarius miles patitur, id , nullis acceptis beneficiis, onus vermundiae suae non imponeret a consularis.
Suffecerat enim de ea oratione dixisse, qua vel senatui vel populo gratias egit 3 . Nunc autem et de versibus suis facere mentionem videtur, quos intempestivum sit in iudicialidissertatione recitare. Non potuit tamen in totum de is O lacere. Nam de consulatu suo scripsit poetico metro . quae mihi videntur opera minu3 digna talis viri nomine 5 .
. dis a. Quoroam aut ilignam suis e Cioleum coponam tes ta ur etiam Gellius v. d. Sed noxtri Ioler prolis. praesertim si is ost A comu . non levis auctiaritas e t. Colerum ei sum si hoe loeo interpres Coronam civicam minus recte gramι. iam dixissot. meminerimus error a nonnullos ipsius etiam Astotii a Critieis notari. Vide infra p Do. n. . Error m contrar umpe erat Pliniuη lib. xv .s dicens fori deam eoronam obsidion .- Iem . do qua ibi loquituri quam t. ion lib. xxi . 4. recte gra minavim idem vocavit. Vide Paschalium da Coronis Lih. via.
sὶ Lod. imponeri uris a Considereat hune etiam loeum is reeentioroa Crities . licet summi, qui orationea post νedi tim in Aonatti . et adstiisDea Cieerona a hau die titis γ Alias monuisse me momini. Ueteros lotaeiami vitandicans. pronunciasse saeps unam a pro duuhus. Vido Quintil. Inst. a. s. ihique Notis a Itaque vides hie is pro iis Cet Tum superiua ha hos Larim, non isdem, quod tamen ipsum alibi ii hi oeeura etiss) Ηaud ita loquatur noster Interpres . quod sorte putet spurium illud Ciceronia Poema. Nam ips. Cicer ver Rus xxxvi I. inarauit Libria L do Γινinations , piauter Servii
147쪽
HAEC EsSE INUIDIA. DATUS EST TIBI ILLE: Nos FACIS FINEM.
. . . Unde quo minus inpudens videretur haec compensativa defensio. dicente Laterense. quouxque vis servatos esse quos diligis ' Et pro Cispio causam dicente sic rogasti, et precibus tuis ambitum pene movisti; opposuit acutissimam responsionem. merito haec ab eo dici potuisse quem Urbs Romulo comparasset a . Porro autem cum pro Cispio non optinuerit, vel pro hoc optinere debere . qui et innocens sit, et de salutis suae conservatione benemeritus. Animadverte quo modestiae temperamento haeo exsequatur, ut nihil inpudentiae, multum religionis habeat oratio.
N. νε. SIC E ΝιM DIXISTI : VIDI EGO TUAM LACRI MULA M.
Laterensis in Tullium dixerat epilogos eius inridens, quos eum constat nimium flehiles et miserationis plenos in iudiciis semper habuisse.
Et in Oratore suo eandem affectuum moven
dorum sibi praestantiam vindicavit 3). Au
aue oritatom ad virgilii Lelog. Ut r. v. εοε. Ηoe tantum Interprea ignificat. non videri sibi opera poetica aeque digna Cicerone. .c ea quae loluta oratioue acripta sunt a quod is vile quivis concedet. εὶ Spatium in Codice. lain o littera a sere seriptura ν potuit . t. . . Romui φ α-ν parasset a R imul autem eo inparatus est Cicero. Cum Oh oppressam Catilinae Coniurationem Patris Patri. nomen ob tinuit. Nota , litt/ ras . quibus puncta subscribimus. dubiadi lectionis es s in Codice. In oratore xxxvri in xxxviii. Ita de se Tullius a s Quid ν ego de miseratiὐnibus loquar quibus eo sum usus pluri-
148쪽
iae iraeo laenocinia potius adhibere sallendis iu
dicibus , quam vere secundum animi sui motum facere existimetur , adseverat Cispium hoc suae orationis adfectu non indignum fuisse.
cum quo i post amicitiae reconciliationem ita participatu fortunae suae dolorem senserit, ut inpense diligi mereretur a .
SED ME CUM TANTUΜ IAM PLUCIO DEBEREM, EM. N.
BACiLi BENEF1CIi 3 FUISSE CONTENTUM. Extenuaturus merita .Gn. Plancti quae intulisse in . M. Tullium videretur, de . L. etiam Bacilio quaedam Laterensis commemora Uerat, qui magis adiumento Ciceroni fuisse videatur. cum Plancius in tribunatu suo non tantopere sit pro eiusdem restitutione conisus. Ne hoc igitur ei deesset ad gratiam, confitetur, animo . protritissimo etiam hunc Plancium erga restitutionem suam fuisse. Sed quoniam omnia per Bacilium videbantur impleta, non eX petisse se dicit, ut etiam ille ex superfluo laboraret, qui tantum sibi in quaestura Macedoni a praestitisset. Extat autem Libellus eiusdem Cice-
ν bus, quod etiam hi plures dieebamu1 . perorationem mihi
ν tamen Omnes relinquebant ... Migerationa no a ita dolenter ν tili solemus, ut puerum infantem in manibus perorantem. tenuerimus t ut alia in causa, excitato reo nobili, sublato ν etiam filio parvo. plangore et lamentatione compleremu ν forum a
it in Videtur eorrigendom eum D. Nam Cispius exulis Ci- Ceronis misertu uerat . ut vides la hoe loco orationis. tri Codox m rerum Nota lectio vom diversam ab ante edita bene iis via ben/seio. Nota et lain sontentum cum xonitivo. et novum hoc ex captum syntaxeos adiice iis, quae seu dubia seu certa lagdat
149쪽
ronis, qui ita inscribitur: EDICTUM LUCIi BACILII TRIBUNI PLEBIS 1 quo i sub nomine ipsius Cicero inscripsit IN INUECTIOΝΕΜ a . P. CLODI.
Edit. N. νη. ILLO .S.C. QUOD IN MONUMENTO MARII FACTUM EST.
In templo scilicet Honoris et Virtutis, in quo actum primum videtur de restitutione Ciceronis σ).
QUO QUIDEM ETIAM MAGIs SUM. NON DIC MNISER . NAM HOC QUIDEM ABHORRET A UIRTUTE VERBUM , SED CERTE EXERCiTUS.
Hanc sententiam secundum illos philosophos intulit, qui existimaverunt semper beatos esse sapientes, numquam miseros vi existimandos.
εὶ Nota opuseulum deperditum. immo prorsus. quod clam, inauditum Ciceronis. L. Racilius Tribunatum iniit eum Plaucio aliisq. eo anno quo Cieero ab exilio revocatua. t. v. ix. ad Q. Fratrem Epist. 6. et ad Famil. a. Epist. vri. Tum Cieeronis Historiam per Frane. Fabricium at annum
a Nempe cieero opposuit hunc libellum Invectioni P. Clodii. 3 aedem Honoris extra portam Collinam momorat Tul
Ilus in de Leg. cap. xxtra. AEdem sive templum Honoria atque Uirtutis iv. in Uerr. Cap. Lm. Livius lah. xxv l. P. xxν. Ηoe templum Cicero de Natum D. lib. ix cap. ora 1. xenovatum a Marcello diciti At quomodo noster interpres dieit Marianum templum Honoris et virtutis Aecedit, quod Valeriua Maximus. I. cap. vir. s. alti s In aede Iovis Marian. . S. C. de reditu elua i Cieeronis est factum a. Et cicer ipxe de Prom Consul. ix. ait a Q. Μetellum Nepotem in tem plo Iovis optimi maximi stibi regebam ν da reooeando Cicerone' ecum absentem rediisse in gratiam. Noster quidem interpret antae eruditionis est . ut no a saeile erroris damnandus sit. Recole tamen superius p. tofi . n. 3. Et quidem ipsius Asconii nonnullos lapsua Viri κριτι τατοι notarunt. Vide in Editione Lugd. Batav. anni hin Lxxv. pp. 2 p. 2 8. 11ς. 2ss. 262. 26ε.c in codex ν numquam non miseros exiguinandas .
150쪽
Ae siquid adversi prudentibus eveniret . nota
poenam magis et calamitatem, quam exercitationem esse fortunae. HIC ETIAM ADDIDISTI ME IDCIRCO MEA LEGE Edit. N. . I. EXILio AIIBITUM SANXiSSE r UT ΜISERABILIORES EPILOGOS POSSEΜ D CERE. Varia cavillatione Laterensis Gercuerat asperitatem stomachi sui in .M. Tullium . ut etiam ea, quibus illius oratio maxime floruit . eleis are . . . perseVeraret. Nec ignoramus Auctore ipso Cicerone et .C. Antonio Cons. legem severiorem de puniendo ambitu scriptam , cuius meminit pro Murena et . Nam clementior aliquatenus videbatur lex fuisse Calpurnia. Hio ergo mutuatus est occasiunculam quandam amarius lacessendi, ut videretur atrociorem p nam ea propter adversus ambitum deor Visse , ut pro reis multo lacrimosius peroraret. Non minus tamen urbane et ipse respondet, denotans nimiam Laterensis et inmoderatam contumeliosae audaciae insulsitatem dicendo:
SED HAEC NESCIO QUOMODO FREQUENTER IN ME COΝGESSISTI , SANEQUE IN EO CREBER FUISTI.
Ut haec inmodica creber suisti, et ab inpudentiae temeritate venientia 3 .
Et verissime constat in prima adulescentiati Isine eorrIgantur Ediliones, in quibus corruptissime logitur , ea ista ambitu traxisss. a Reeola orat. pro Syιla eum nostro Interprete P. ν .ibique notam nostram 3ὶ Loeus mutilus. Ni videtua.