장음표시 사용
181쪽
uetiae, Brisaeae, & Et satiae pars, in primis Uernerus Habs burgiensis, tamquam matruelem , Rud olfum ad extrema prope tutauere. Ante omnes Berchioldus Zeringus ea sanguinis, qua Uernerus, cum Rudolfo coniunctione,& acerrimo aduersus Heinricianos odio . Sed cum prosperare caepta Heinrici animaduerteret, adeoqί, praeter Saxoniam, Rud olfo satis tutum nihil, aut fidele, ita animo, & valetudine Berchioldus defecit, ut paucos intra dies, mente alienata. Limburgi occiderit, A. D. N. CID. Lxxv III. ma gno partis, quam sortiter defenderat, detrimento. H buit uxores duas RICH v ARAM, cuius stirpis, aut conditionis, me fugit,& ex ea filios B E R CR TOLD vM II. qui saccessit , S HERMANNvMI. marchionem quem Vrs bergensis abbas quatriennio ante patrem obijsse notat Cluniaci monachii,dubito an vere. x Videtur enim patri superfuisse. Altera fuit BEAT Rix Ludovici Comit. F. quae GEBBARDvM Hirsatagiae monachum, postea Constanta ensem episcopum, Sc legatum Apostolicum genuit, de quo Trithemius, ubi nobiles narrat, qui sub. S. Gulielmo abbate relligionem Hir augiae inierunt. Gebhard- Idius ducis Memannia, cir frater Ducis Berchioldi, vir no lum nobilitate angitinis clarus, sed etiamsapientia inacundia, meruditione criptui strum insignis, comemtosculo ,pro DEI amore, subsunZZopatre Gulielmo in hoc nostro carnosio monachus fastus est. Hincpossea Conflantiensis episeopus ordinatus multa huic monasseris Hirsigiensi , et nactim fati etate Bercitudo, bonascit. Sepultus est Berclito idus i. cu Richuara, eodem Hir-saugiae monasserio, quod multis beneficijs, ut testatur idem Trithemtias, adfecerat, locupletaratq; . Cognomen illis ciunt BARBATI . primus castrum, ut supra diximuS, in Brisiaca Z E R I N G A M condidit, indeq; sibi,& pollens cogi omen luna sit, quamuis Metalius tradat, nisi e Berch toldum Disiligod by Gorale
182쪽
toidum II. filium, qui Zeringam posuerit Brisiacensem;
Berchioldum primum in arce Carintlliae Zeringa sedem habui se , cum eum ab Heliarico IV. ducatum accepisset,&inde Ducem Zeringensem nominatum vulgo. Ego praeter Ducis titulum ex Carinthia,& in ea, nihil habuisso Berchioldum pene mihi persuadeo . Quam de Comite Κiburgiens, a quo solum condendo castro emisse volunt Albertus Argentinensis, & Gebullierus, referunt historia, fabulam quoq; arbitror. Cum satis clarum sit Κiburgienses Comites in Turgouia dominatum habuisse,&Κibu γgum in ea arcem, multo antequam Brisaca, ut scribunt, Comites Κiburgienses eijcere potuerit Berchioldus,conditam , habitamq; fuisse. Ceterum pontifex Gregorius, ubi mutatam Heinrici mentem expertus est, legatos subito in Germaniam misit Bernardum Cardinalem, & Bernardum abbatem de Massilia, mirum eximiae conuersationis, multarum in Csristo virtutum, qui a ista principes edocerent, simul pacem, si qua possent, de res Imperij componerent. EOS,
cum ad Vindonissensis comitatus fines peruenissent, iussu Caesaris , Utricus Lentzburgiensis intercepit , LentZbum gumq; tractos diu vinculis continuit. Exeunte Augusto, rursum Heliaricus in Allemanniam inuasit, cuncta obuia diripuit, δ exscidit, praecipue quae Hugonis Montisfortis eran r. Postea, tota pene Germania, ortae caedes, strages, incendia, funera. Contra Berchioldum Zeringensem maximum exercitum Vernerus Argentinae, & Burcardus Basleae Episcopi, eduxere, eiusq; in Brisiacis incensis vicis, aciem contulerunt. Pugnatum plusquam ciuili bello. Postremo fus episcopi, victoria penes Zei ingentem fuit. Is victores manipulos, adscito in secietatem Vel ne Bauaro, contra Heliam cum porro traducturus, dum properat, manus utrumq; regem miscuisse accepit, longaq; ,&
183쪽
nia eretis vactas, Iluonem comitem
cruenta apud Ustrotum qumen pugna,vtrimq; fugam initam, victoriam in medio mansisse; Rudolfum in Saxonia redijsse. At Heinricus,licet attritis viribus, Alle mannia tertio adflixit,nec tamen virorum principum quemquam domare,aut ad partes traducere potuit, extra Hugonem Mon- fortensem, qui, amissis deniq; omnibus, deditionem fecit. Germaniae tunc potentissimi milite , pecunia , auxilijs, Berchioldus,& Velso. Et Berclito idus Vissenacum S. Galli castrum expugnauit, quod Utricus abbas Heinricum tuebatur, itemq; Cimberium, utrumq; ad Harciniam: Harciniae ad colas omnes subegit, eos, & quoscum'; nactus, Heinricum eiurare coegit, Vecelinum Burgiensem baronem, quia obnitebatur, interfecit, reditus S. Galli omnes
sitos apud subditos intercepit,& ne quid abbati prςstarent, inhibuit. Idem fecere Vel Bauarus, circa Altortam,&Rauensburgum , Otho March dorse, Marquardus Brigan- iij , Hermannus Κiburgi Comitcs, multiq; alij, Heliarici partibus hostes ,& infesti. Vel se quoq; Rhetiae deditionem caede, &ssam a victus est: Othonem Curiae comitem debellauit, Rudolfiq; obsequio reddidit. Heinricus interea contientum suorum fecit, Rud olfum ducatu Allemanniae priuauit, eumq; Friderico Hohenstaussae, Uormatiam inter, Se Spiram sitae, Comiti, belli artibus, & diuiti js insigni commisit, quoq; magis adligaret, Agneten, Ursbergensis abbas vocat Adet heidem, filiam una tradidit. Sed neq; is, magnis licet opibus,& Imperatoris auxilijs, Allemanniae totius potuit umquam potiri. Obstitit fottii et Rudoistis, Berchioldo, S: Velsone ducibus, quamdiu vista sirppeditavit; Ubi exstinctus; eam tamen solum Allemanniae partem tenuit, quam Sueui antiquitus insederant. Cetera Alle manniae, Harciniam, Nechargouiam, Tu rg uiam, Brisiacam , Morinouiam frustra ipse, posteriq; tentarunt.
184쪽
tarunt. Obtinuit Berchioldus Zeringensis, & qui ab eo. Vnde Sueuiae se, non Allemanniae duces ferme dixerunt; aboleuitq; Alle manniae prope,ea de caussa, nomen. Ineunte hieme , rursum reges apud vicum Feldhelm congress1 sunt. Vtraq; parte per latitudinem collabente, Cu no comes inopinato, recenti manu Rudolsenses inuasit, pepulitq;. Multi Saxonum inter fugiendum, per nebulas Hetn-rici castris illati, caesis , qui custodiebant, impedimenta diripuere, praedamq; ingentem fecerunt. Sed ab eius pugnae euentu Heinricianis animi aucti, firmatiq;. Rudol-fus rursus in Saxoniam, Heinricus in Franconiam recessit. Eodem tempore, duxit Berchioldus Zeringensis Agneten Rudolfi regis ex tribus filiam unica superstitem , dotemq; Alle manniae ducatum, &comitatum avitum Rhinfeldensem accepit. Post paullum, Gregorius, ex concilij sententia, in Laterano, Heinricum iterum imperio abdicauit, Ru-dolfiim confirmauit, Imperialemq; coronam transmisit,&ad vindicandam acriter contra Heinricum Ecclesiae libertatem animauit. Heinricus vicissim synodum quorumdam Germaniae episeoporum pridie Kal. Iunij habuit, Viqi Gregorium pontificia dignitate, suis sentent ijs, indignum iudicarent, Imperijq; ,&reipublicae pertu ibatorem adfirmarent, impetrauit. Eodem quoq; Episcopos Italiae triginta, quos Brixiae, vij. Kal. Iubj conuenire iusterat, perpulit. Lectiis ab utroq; conciliabulo, contra Gregorium, Vigbertus Rauennae archiepiscopus, qui se Clementem III. nominauit, nullo in numero . Paucis hinc mensibus Imperi j summam casui permittere regibus placuit. Eidus Cctobris proelio dictae, prouincia Misinia, locus Etleritrami fluminis planities. Pugnatum in noctem: lux utrosq; ,
185쪽
rici fuit. Suscepit Rudolfus ex Adelliei de Othonis Marchionis Montisserrati filia, salij Froburgiensem tradidere)Berclitae Heliarici coniugis serore, filios duos Berchioldu ,& Othonem , quorum ille in pueritia, hic adolescens,&iam dux Allemanniae desenetus est . Filias tres Agneten Berchioldi Zeringensis uxorem, Adetheidem Colomanno regi Hungariae nuptam,& Mathildam Austriae marchioni, Mentius Ernestum vocat, matrimonio iunctam , qui contra socerum Heliarici sectator praelio Vitru tensicccidit. Rudolfus Mersburgi Saxoniae lepultus est. Adet heid vero Uxor cum per multas miserias, & animi dolores vitam Tiguri, bellis undiq; strepentibus, toleravisset, indeqs Rhin-feldam se recepisset, paucis mensibus, dilectum coniugem subsecuta est,&apud S. Blasium, regia tamen pompa, tumulata, quemq; adeo honorem vivens obtinere no potuit, post mortem, exoleta,& exstincta aemulatione,& inuidia, ultro detulere. Inter tanta, quae Germaniam ferme uniuersam , per ea tempora, oppreiserunt mala, quidquid
liberum ab hostibus, & bello, pacatumq; fuit, id omiae temporis Vernerus Habsburgiensis pietati, & relligionitribuit. Itaq, ut Monasterio suo Murensi melius pros',
ceret, nihilq; non moliretur, unde monachis erga locum amor,& voluntas glisceret, relligionisq; incrementum,&fama accederet, Viliberi Hirsatagiae,& Sigfridum Scha-fhausae abbates accersuit,&,ut de situ iudicarent,ceteraq;. quae ustis postulare videretur, constitueret,rogauit, adeoq; locum eorum arbitrio, lociqs libertatem tradidit, agerent, compararent, quaeq; fratribus utilia, quaeq; monasterio decora arbitrarentur. Acta, narratis alijs. Rigatu Verna
ri, Comitis menerum sue abbates, id est, Vibbexd Hirsauia abbas, Si fidus de Schasius, o inglexerunt locum , placuitq;
eis locus iste, reuersit; ad eumdem Comitem monuerunt eum, ut pro Di iliaco by Corale
186쪽
pro salute animae suae dimitteret locum liberum, ac rusticos ministros suo pararet a Celta . si uos iste benigne, prudenter in hoc audiis i , dixitq; eis, ut Us componerent, ac dictarent char r tam libertatis secundum quod optimum, cy' et tilissimum ore fi rent, ut ipse eam postea rege, m principibus , ac populo corroboret, , confirmet. Exstincto capite viaci ciu ilis belli, non tamen incendium quoq; consedit, pertinaci Rudo iselasium aduersus Heliaricianos eontentione, & inuidia . Sed praeci
pue per Allemanniam belli, licentia grassabatur . illam
Berchioldus propteri uxorem vindicabat; eiusq; na agnam partem armis tenebat. Friderieus ab Holientia usta contri Heinrici soceri donaturiae,&titulo nitebatur, cetera ei uidem fauore,&ope taciperaturu confidebat. Hinc utrimq;
superpartium studia caedes, & vastitates, Zeringensi opibus, militum fama , de fre*ientia, belliq; 'artibus stipeatore. Sed Heinrieo in Italiam cum exercitu profecturo, praecipuum componendae Germaniae stirdium fuit .. . id frustra, & inane erat, diuante ducem inter utrumq; discidio . Quamobrem, ad si itis in consilium , arbitriumq, nonnullis regni primotibus, pacis, & concordiae has utriqῖ leges dixit:& ed die. Bidericus,quam tenebat Sueuiam regereti&,qu ais euia Alternanniae pars maior, Allemanniae quoq; titulum, si vellet, ferret: Berchioldi essent celeta ad Rhenum ,& Harciniae, Turgouiaeq; , & Brisiacorum ,&Morinouiar, Nechargou lae, j n pii m is Tigu ru m . p raesecturam Tigurtham, de quidquid in ea iuris,&aduocationis Imperiali, et ipse,posteriq; possiderent. Honos etiam additus, Zeringar sς Ducem nominare posset, Zeringaq; ex Comitatu inducatum eueeta . Non tamen Berchioldum propterea Heinricus placauit, aut in. partes traduxit. His nihilominus conssi tutis, vere ineunte in baliam abi jt, Romam ferme per biennium oblisiam habuit. At Uerne rus
187쪽
cum in suo nouo Monasterio pluria superesse , fieriq; , quae haut perinde probaret, largamq; Utrici abbatis licentia disciplinam animaduerteret, simul audisset, qui in Harcinii
ad D. Blasij agitabant monachi, nouam,&sinceriorem Vitae rationem instituisse , Virico, ut eo tenderet, fratreSq nonnullos, qui eum imbiberent morem,&vita consuetudinem secv m duceret eo, suasit. Cum is abnuisset,veritus illam asiperitatem disciplinae, Muraq; relicta, Disertinum, unde venerat, se recepisset, iter ipse Comes, negotiumq; suscepit, & ab Giselberto abbate monachos quatuor, quos ei rei maxime idoneos censuerat, Obtinuit. Acta. Contiagit autem interim ut fratres deseri S. Blasij, qtiae antea vocabatur Aba, defluuio,Hpraeterfluit, mutarensuampriorem con suetudinem, audiens si, Comes Uemarius multa inde laudabilia,
hinc autem, id est, aue isto loco, multa quaesiti dis Vicerent uitia
re caepit , ut m hic faceret iliam eonyuetudinem, vocavit1; eumdem indaricum, qui ub nomine albatis, quamuis non esset benedictus , iam multis annis praefuit, dixisses, m con illatiness, vim ipse istuc pergeret, . duceret sedum de fratribus , quos
mellet, it istic diserent iliam consereudinem, in hicia eruarent. Ille nolens acquiescere tali consilio, timens istam consuemdinem dimisit abbatiam, Cr omnem potesatem, quam habebat, tradiadit in manus eius, ac reuersus est in Acum Fiam viae venerat
huc prius, id eri, Disertinense monasterium. Sic ipse Corarespem geni ad sepradidiam foliam Abam obtinuit ab abbate isto, qui
etocabatur Gisilbertus, ut mitteret hucfratres sos, qDorum ista sunt nomina Ruprecht, qui pse adtus est hic albas, Obrecht. Heinrath, Sigfrid. Eodem tempore , &Heinrico absente, Saxoniae,Alle manniatq; ,&Rheni principes Hermannum Lucemburgi Comitem regem nominauere, strenuum,&priuatis opibus magni nominis virum , sed imperiobreui, α infelici. Iam vero Vilibertus Hiriaugiae,& Si fridus a Schashau-
188쪽
Scha fhausiae abbates libertatis Murensis leges condiderat alia D, quae in decus,& in bonum monasterii verterent,
comparauerant. Igitur ea ad Uernerum , ut iusserat, detulere, Vtq; reciperet, S probaret rogauerunt. Quibus lubens, meritoq; cum annuisset, adfines, propinquosqs, inprimis Giseliarturii abbatem, comites Rud olfum a Thie stein ex Ita filia generum,Burcardua Nellen burgo propter Regulindam sororem adfinem , aliosq; viros principes, &amicos accersivit, pridieq; Eidus Novembres ad monasterium se contulit, ibiq; S. Martini tutelaris loci festum die, magna frequentia, & sollennitate peregit. Postero die, in eorumdem omnium praesentia, ad templi primum altare Monasteriam,& quidquid eius sint, emanu sua, & p testate misit, D E O, Virgini matri, Petro Apostolorum principi, & Martino patrono in perpetuum dedit,di consignauit, dedicauitq; , monachis quem mallent cumq; aduocatum legendi . & administrandi licentiam reliquit. Qibus de rebus Adtorum haec ampliora. Vernarius, congregatis principibus suis, or miniriris , menit hue in istilia SMartini, mna cum Gisiaberio abbate de Celta S. Blaiij, in f trisus istis, quos supra memoraui,stinem abbatibus, ais quoq; principibus, id est Rudos de Thierneis, necnon Burcardo com te de Nellenburg, multisGaIjs, tam liberis, quam seruis,sitq; his in eodem frio die, cy', poct festum, accessit adprimare altare,. dimisit locum liberum penitus, ac perficie, ut nullas piner rumsuorum, vel heredum posset usiam rationem habere, vel em cogitare ad sum locum . Tradidisse domino 'DEO, Iancta I AE ,sancto Petro, sancto artim, in constectu primcipum , quosupra recensuimus , o in constediu minitirorum, aeseruorum,ta uorum,quam Ecclesiue istius, iussitq: recitari eamdem chartam tibertatis . suae cumperlecta esst,φpopulo expo- Ata, se accepit eam 'commendauit in potestatem Giselberti Y α albatis,
189쪽
bbatis ,ofratrum eius, qui huc destinatifuerant, ut i Fer
rent , ac cuctodirent ,s' tractarent Iocum , m omnia pertinentia
ad eum taliter, qualiter voluissent Domino DEO in die iudici, reddere rationem. Postea monuit idem Comes seruos Ecclesiae, ut indicarens bi, cuius Ecclesiae Iiberae ius voluissent habere, ac isti elegerunt ius Ecclesiae de Lucera . mod iti eis benigne statim concessit, iussitq;fratribus, *t eligerent ipsum aduocatum quemcumq; vestent. Iussit deinde libros, cir omnem supencitum m naster v supra tapetem ponere ante altare , interrogauitq; fratres quisιν anteriori confiuetudine hic68runt, si, dent oledi, satri
bus, quos huc adduxit. si uorum cum quidam resisterenti'con tradicerent, dixit eis , ut, aut obedirent eis, aut hinc disiederent, oesinerent istos quietemiuere. Et sic, commendatis omnibus rebus monasserj, instam extra fratribus, qui suo de Celia Abἄvenerant, ab altare recessum est. H v autem omni acta sunte sino missimo otilogesim cundo Dominicae Incarnationis , I disitione quinta. De prioribuι ergoseatribus qui hicfuerant, qui dam disicessirunt, quidam autem manserunt. Fratres autem qui huc venerunt ,praeposierunt Hi m pertum a priorem, ac disiunxerunt, , sipararunt rhssicos, ac mini Iros Comitis Vernarij, a Celta ipsa, Vernari deliter eos in foc adiuuando, aut mutuan tes praedia Ecclesiae, cum ministris Comitis Vernarij, aut rusticos praedijs Ecclesiae praeponentes . At vero Hermannus marchio Berchioldi Zeringensis fiater, haut inferiori rerum diuinarum amore,&studio,& eiusdem tempestatis adeo fedae, turbidae, profanar, & impiae taedio,&despectu, quam potuit secretissime , nullis omnino, praeter con Iugem,quae illi Hermannum II. filium ,& succest orem genuerat,a quo
hodierni marchiones Badenses, & Hachbergenses,conscijs,& arbitris, cum eidem sua, & communem sit bolem com-.rnendasset, Cluniacum in Burgundiam se surripuit, mo nachumq; induit. De eo haec Tritiae mij intelligo, vita S.
190쪽
HABsBVRGIA CUM, LIB. U. IT Gulielmi abbatis Hirsaugiensis, sanctitate, & miraculis
praest abilis. Fuit, eodem tempore, quidam marchiopotens, diues, nomine Hermanum, qui divinos iritu attrastus, mundum, pro 'D ElI amore, cum omnibvirebin , fompis contemnens , occulteq; MIens, nemine, praeter uxorem sciente, ad monasterium Creolacesse diuertit incognitus, assumtes , a S. Hugone abbate ,sanctae conuersationis habitu , prosummisastoris amore, pastorpecorum monasteri, eiusde iactus est. Huius rae Iantissimi miri uxor, post coniugispraefari excessum, Deum sonorum suorum volens instituere heredem Oumtus, eν impenses Sancto Gulielmo abbati, ad novum construendum monasterium inchoatum praestitit. tandem, nsio qua ex causά, usq; ade uit ense, visanctum opus intermitteret, retractis manibus, relinqueret imperfectum. Ex his tamen,quae antea Contulerat,tantum superfuit impenserum, mi reliquum pene totum, quod ristabat, perficeretur. Haec de Hermanno , & coniuge Trithemius. Ceterum vereor vine sint, quibus id mirum videa-tar , & nouum, quod ab hoc Hermanno, S: eius filio cognomine, Marchiones Badenses , & Hachbergenses, qui hodie in magnis opibus,& claritudine agitant, oriundos tradimus. Enimuero pleriq; omnes, qui nos scribendo de eorum origine antecesserunt, diuersum sentiunt,traduntq; Her annum Veronae marchionem ab Friderico Imp. I. Ahenobarbo, cui obses trad itus erat, his primum regionibus impositu ,eumdemq; Imperatore ex Comitatu Baden' sconstituisse Marchionatu,&, uti diximus, Hermannum Veronensem marchionem pri v. Quae sane contra veterum monumentorum fidem, &auctoritatem ab ijs ficta,&reperta sunt, qui Principes ad inopina quaeqsatietos,&curioses, nouitatis illecebris adulabundi eo gratiores,&ingeniosiores se fore confidunt, quo ab eorum origine,&quam habent regione longius exortos, & propagatos praedicant.