Francisci Guillimanni Habsburgiaca siue De antiqua, et vera origine domus Austriae vita et rebus gestis comitum Vindonissensium siue Altenburgensium in primis Habsburgiorum libri septem. Ad Rodulphum 2. ..

발행: 1605년

분량: 367페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

191쪽

i 4 FRANCISCI GUILLIM ANNI

dicant. Etenim Hermannum III. Hermanni II. F. Hermini I. monachi Cluniacensis N. multo prius, quam Fridericus Ahenobarbus ad Imperium venit, aut in Italiam iter habuit, Badensem fuisse marchionem manifesto ostendie Cun radi II.Imp.diploma, in quo expressime m Hermannum marchionem de Batha nominat. Ait enim, A. D. N.

CID. C. xxx IX. se priuilegia Uicrami Fabariae abbatis constrinare,in praesentia Aberonisa rchiepiscopi Treuirensis,ortliebi episcopi Basiliensis, Friderici ducis, Cunradi iacis, adatthaei ducis, Hermanni marcsionis de Batha , Ad Aeni Comitis de Habesburg. oec. Sed Fridericus ipse Imp. I. nonne donationem ab antis ita Eriste inens fac am Hermanno eidentimarchioni cu rtis Basinckheim, quam marchiones Badenses nunc quoq; possident,confirmauit anno regni secundo Clarum ex eius diplomate facto eodem loco Erntiein IV. Idus Iulij, anno dominicae Incarnationis M. C. LUL Ind. XIV. Vt diximus,secundo. quo tempore nondum Italiam cum exercitu intrauerat, nec proinde Hermannum obsidem inde transiportauerat, multo minus Marchiae Badensi praefecerat. Imo an non verisimile est Berchioldum I. Barbatum in filios,aut ipses inter se hereditate diuisisse, Berct tot do II. ducis titulum,& maiorem partem: Hermannomarchionis tamquam minori, & dignitate proximo, cum

non poenitenda ditione attribui potuisse, imo debuisse Nugator enim, ut pleraq; , Laratus, qui Hochbergensium

marchionum ditionem Berchioldo,& Cunrado Zeringis ademiam, Marchionibus Vercinensibus ab Friderico I. tra-d i tam memorat,cu m ducem utrumq; ob rebellionem proscripsi si et . Duxit vero Hermannus II. Iuditham Badensem, quaecum ad eum dominium Badae detulisset, vulgo dedit caussam vocandi Marchionis Badensis, cum prius marchionem se, nullo addito alio titulo, indigitarer, luem

192쪽

postea titulum Hermannus IIIIuditha genitus, adsumtis

quoq; maternis armorum insignibus, maxime celebrauit, i&ad posteros transportauit. Neq; tamen negauerim Her- mannum IV. Hermanni III. F. siubeodem Friderico, Mar

chionem se quoq; Veronensem scripsisse, & dominum Ba

dae. Sed gubernationis ea denominatio fuit, non originis. Fridericum enim Imp. euerso funditus Med iolano , domitaq; Langobardia,&in plures partesdiuisa, singulis partibus, imo pene urbibus, Germaniae proceres praefecisse te- 1lantur Italici scriptores, in primis Bernardinus Corius. tempore Hermannum marchionem Badensem V ronae impositum, tamquam in beneficium arbitror,& plane mihi persuadeo, quam deinceps in titulum adhibuit,&pauci post eum retinuerunt, magis memoriae, quam posisessionis. Sed hoc quoq; haut leue pretium erit, nobilissimam familiam ab externorum iniurijs,& varijs ingeniorum ludibriss vindicauisse, tandemq; , veluti postliminio, antiquae, di auitae origini, & dignitati, hoc est, sibi, restituisse. Iam eo, unde recessimus, redeamus . Heinricus

postremo, post longam obfdionem, Vaticanum tandem expugnauit, IV. Nonas Iunij, Gregorio, cum paucis Cardinalibus , in arcem elapse. Eamdem omnibus copi js circumssedit. Romani ad extrema redacti diem transgendi cum rege petiere. Kalendas Nouembres dedit. Eo die,cum se Gregorius praesentiae committere eius, qui tot exsecrationibus deuotus esset, nec suae, neq; Apostolicae dignitatis existimaret, conuentum recusauit. Romani deditionem fecere. Ipse Salernum euasit. Hoc eodem anno sumserunt aduocatum monachi Murenses,&prior Rupertus Luttol-fum baronem a Regensberga nobilem , eaq; tempestate potentem. Is tunc etiam aduocationem S. Galli obibat. Eadem Acta. Consilio autem inito, omnis congregatio elegerunt e'

193쪽

neinricis Roma e ronatur abse A. D. N.

In Germavaam re

1 6 FRANCISCI GUILLIM ANNI -

nisibi esse aduocatum,secundu cita riuuetj, Lutosum, pa- rrem Lutus a Regensberg, m Othonis. Huic commendauerunt isti locum, cr omnia ad eum pertinentia. Heinricus, subactis Romanis, in Urbe natalitia egit Campaniam inde,&Apuliae partem peruasit. Hinc XI. Kal. Aprilis in Laterano contientum Episcoporum habuit, Gregorium abdicauit, Clementem verum pontificem, licet falso, pronunciauit. Ab eo Imperatoris IlI. nomen coronam accepit pridie Kal. eiusdem mensis. Deniq; in Germaniam redi jν, relicto

Romae, cum valido praesidio, Clemente. Aestate, qti .esectita et L adeo atrox pestilentia inuasit, ut, inter cetera, pr. ζ-sidium Germanicum funditus hau serit. Et Romani, capta occasione, siue solita mobilitate, S: libertatis lubidine, Clementem expulere. Du rabat graue,&cruentum inter

Eghbardum Augiae, S: Utricum S. Galli abbates bellum. . Sed, hoc tempore, hic Othonem epi scopu m Coia stantiensem a ille Berchioldum Zeringum auxiliares habuere. Berclito idus suas,& Augiensis copias bifariam diuisit, e peditaticis, partem Adelgeaoni strenuo militi, an militiae duci , tradidit, qui Turgouiae se poema , & quidquid S. Gallensium sinistra Acroni j est. Cossoti iam, Herisio uiam, reliqua Rheticarum at pium, Urna cum usqi, populatus, villas, vicosq; incendit, praedam maximam inde expulit. Ab altera laci ripa paria exsecuti Berchioldus,& Egkhardus, usq; ab Brigantio Constantiam, Lentiensium tractu, Episcopo haut mediocria damna fecerunt, nihilq; inta Etum reliquerunt, Marchisors quoq; direpto,& incenso . Nec multo post , quidquid reliqui fuit, Burcardus Nellen burgiensis, in Egkhardi fratris gratiam, exscidit,&corrupit. Eadem tempestate, Obijt Utricus comes LentZ- burgiensis, etiam diues, ut avus, cognominatus, Et sane eius amplae & rarae tunc temporis opes. Tenebat enim comitatus Diqili cu by Cooste

194쪽

mitatus duos LentZburgiensem,& Aquensem, siue Baden- em , praeter opida Surbse, Sempacum , Tugium, cum externa iurisdictione . Fum secuta paucis post: diebus uxor Richensa Habsburgiensis. Successerunt filii Utricus Lentz-

burgi, Arnoldus Badat, Rudoltus Tugij comites. Tradit chronicon Murense, hoc ipse tempore, Sueuiae militem in Helvetiam transisse, &Berchioldi in Burgundia castrum. quod Caesariani obsidebant, non fortiter selum liberaste, sed hostium deinde aliquot arces expugnauisse , prorsus

cum praeda,&gloria ad Zeringum reuersis esse. Exeunte mel . . anno, auctoritate, &gratia Hermanni regis, & ducis Uel- risiis. T-ι. V. sonis ope, expulit Berchioldus Othonem Constantiae episcopum , Gebhardumq; fratrem , qui Hir augiae monachum agebat, instituit, XI. Kal. Ianuari j. Ipsum Gregorius pontifconfirmauit per Cardinalem Ostiensem tum i n ρση scis. Germania legatum. Otho in exsilio naturae concessit. At vero Germaniae Catholici episcopi, praesidente eodem le- C.η,..utingato Ostiensi, Quinctilijburgi, primo Clementem, dein

Heinricum , & omnes eius Episeopos,& sectatores, anathematis damnarunt: Conuentus , vice versa, Maguntiaci praesente Hein rico, Gregorium, dc Hermannum, falsum A. D. N. pontificem, regemq; declarauit. Variae inde, ut ante, sed contentiones atrociores . Et eatenus Vernerum inter, &nepotes LentZburgienses pax ,& amicitia stetit, siue matris

te desii iacta est, nepotes au u neu lo bellum intulere, maternae hereditatis obtentu, quam, mortuis ante Ades berto, S: Othone fratribus, pro parte fraudaste arguebant. Sed caussa praecipua, quae tum Imperium totum exercebant,fictiones erant f his Heinricum sectantibus: Uernero auxilia Zeriligo agnato, conrra Hermanni regis hostes, suppedi tante, qui ejus scista torum fortissimus, & opulentistinuis.

- Z Vallata

195쪽

i 8 FRANCISCI GUILLIM ANNI

Vastata primo impetu quae dederat sors. Postremo r-nerus paci ,&pietati , quam bello, & discord ijs pronior, satisfecit. Miscuerat sese bello,Habsburgiensis in gratiam , Luitolias Regensbergensis. Ne ideo detrimentum aliquod

monasterio Muri inde , & eius contentionis occasione , adueniret , aduocationem reliquerat , monachisq; legendialium aduocatum potestatem. Substituerunt, sequenti anno , baronem Richuinum a Rusiech uicinum. Aeta de Luttolso. ui cum paruo tempore, hoc in locostraefuisset, propter bestum, quod fuit inter Uemarium Comitem,stnepotes eius MLenta burg dimisit aduocatiam, monuit fratres, ut sibi alium aduocatum prouiderent. Isti autem alium sibi accersiverunt in aduocatum, illaet Richianum de Ruffica. Obierat Gregorius constantissimus pontificum, illiq; Uictor successerat, &breui disces erat. Eo mortuo, Urbanum II. pontis seblegere, qui rebus Ecclesiae restituendis quam primum inuigilandum ratus, in Apuliam ad conuentus agendos cum Cardinalibus ab ijr,Melphisq; primum concilium habuit. Ibi Clementem, & Heinricum , ceterosqs eorum fautores, confirmatis Gregorij, & Victoris decretis, est detestatus. Exstat epistola ad Gebharduin Constantiensem episcopu, in qua inter cetera ait, si primum Reuennatem antistitemsedis Apostolicae inuasorem diris deNouisse, deinde eos qui armis , pecunia, consilio, aut obedientia Ecclesiaristos honores ab ijs accipis do ,scios se sceleri cere; tum eos qui eorum congressu utantur, sine paenitentia in scietatem non esse recipiendos censuisse . Quinq; tantum per ea tempora Catholici in Germania episcopi, Gebhardus Constan tiensis, Hermannus Mediomatricum, Alimannus Batavij, Adelbero Herbipolitanus,&Vernerus Mersburgiensis. Dum haec ferme fiunt,

Zeringensis cognita Virici abbatis, quem Aquileiae Hein-ricus, Luitossi Carinthiae ducis ,& Marquardi Istriae marchionis

196쪽

HABSBVRGIA CUM, LIB. V. I 7

chionis fratrum precibus, patriarcham instituerat, absenti a , i ta si to perpetuo erga fratres, ob eu mdem Cari nihiae ducatum odio, Monasterium S. Galli oppressit, diripuit . incedit, Rosacum quoq; , &proximos vicos populatus est. Heinricus vero in Italiam contra Urbanum exercitum duxit, ibiq; annos ferme septem, varia fortuna, egit. Cum Mantuam venisset Arnoldum S. Galli monachum, contra Gebhardum Zeringeri sem Constantiae episcopum institu it, V trico abbati per vim, si aliter nequiret, Constantia, di Episcopatia potiatur , imperauit. Cives urbem, cummi lite adequitantem, telis, fu ndisq; repulere. Igitur quae ante moenia erant diripuit Viricus,& incendit. Cum praeda recedentes insecuti Constantienses, quidquid S. Gallensium fuit, ad ipsorum usq; opidum, inflamauere. Eosdem mox S.Gallenses spoliis onustos,&vindicta laetos, incuri sesq; , apud Taurum flumen oppresserunt. Multi interfecti,alis capti,& in S. Galli opidum rapti. Excivit ea clades in fratris opem Berchioldum , qui, subita manu, non solum quae abbatis erant, ut siepius antea, sed etiam ciuium bona, & villas incendit, & exscidit, nihilq; non hostile exercuit. Agitarant hactenus Murenses monachi Ruperto priore, sine abbatis titulo, &dignitate, creueratq; minnasterium opulentia, libertate, priuilegijs, ut eo honore, dignuum arbitrarentur. Quamobrem Comitem Vernerum deprecati sunt , ea in re, uti in ceteris, auctorem se, &adiutorem praeberet. Quod cum annuisset, ad Giselbertum scripsi, qui Golfridum secundum abbatem misit. A cta . Fratres autem qui hic fuerint dicentes locum liberum esse, hic debere esse albatem , rogauerunt supra didium Comiarem , ut adiuuaret eos , quatenus possent i met habere abbatem. Cuius obtentu venit huc tunc Orfidus a Cella S. Blasij.

Hic fuit secundus abbas istius loci, vir malis restigiosis , ac

ria episeopum in

197쪽

pie Monastisium it

retineri

1go FR ANCISCI GUILLIM ANNI

monasticae mira inflitutor probatissim- . Ingrauescentibus hinc magis , ac magis per Germaniam , & Helvetiam, Elsatiamq; factionibus , & Imperatore absente , bellis :Cum haut aeque , quam necessitas poscebat , Richuino baroni aduocato facultates protegendi stippeterent , qu rellasq; frequentes ad Uernerum monachi ferrent, i plum etiam iam alienationis poeniteret Richvinci in remunerationem Schuarietenberg dedit I aduocationem resumsit. Postremo multis Regulindar uxoris precibus, & monitis, Nonis Februari j, Ottingam liberos Othonem , Ade Ibertum, Itamq; ,& eius maritum Rud olfum a Tlateri cin, n potes etiam LentEburgienses Comites Viridum , Arnondum,& Rud olfum , alios totius regionis viros principes plurimos ad sciuit, horumq; , & in primis Regulindae coniugis consensu , & voluntate Murense Monasterium si cundo manumist,&ineam conditionem libertate donauit, ut ius aduocationis eius, & posterorum esset . Illam natu maior Habsburgiensis stirpis, uti iam ab initio Ue ne rus episcopus constituerat, ab abbate acciperet, non vindicaret , ut hereditariam. Ea forma instrumentum s

chim, omniumq; sigillis munitum Egkhardo baroni a Kusnach ad lacum Tigurinum tradidit,qui porro Romam

portaret, suoq; ,&suorum nomine ad D. Petri Apostol rum principis altare consecraret, daret, dicaret. Nulla in Egkhardo mora fuit. Romam vectus pontificem non os findit. Urbanus enim II. per Italiae turbas, & factiones,&Caesaris odium, persecutionemq; in Galliam recesserat,&apud Clarum Montem Arverniae concilium indixerat. Cardinales qui ad Vrbem erant Egkhardum benigne a cepere, laud. ataq; inter tot impia per Italiam ,& Germaniam facinora, probra, sacrilegia,Comitis Verneri egre

gia pietate, & integritudine, sumtoq; in protectionem L

198쪽

R. Ecclesiae monasterio, cum literis,quibus transacta testabantur, baronem domum remisere. Sed his super negorijs postremo audiamus scriptorem Achorum . Uchuiuitaq; aduocatus, cum non admodum possit tueri locum,fratres ver epissime rimario caussos ου, . necessitates conquerere tur , cum non posset eoru me instantiam, paenituisset quoq; eum Iocum istum appenitus separάsse, tam hortatu, o rogatus trum , quam etiam Fiιά voluntate, deditpraedium quoddam, quod

vocatur Schuarteenberg, eidem Richuino. recepit , ab eo aduocatiam in siuam potestatem . Deinde cum ad miliam Ostinge peruenissent pene cuncti comprouinciales principes, venit istuc

cum Luifrido abbate, , eius quibusdam monachis, consiliuit , ibidem, sty confirmauit, in conssectu omnium, ut qui seniost iu ijssiuis aduocatiam accipiat ab abbate; nonpro aliquo proprio iure, vel hereditare, se ecundumsita priuilegi, cundia accipiat, cunctasciat, cundia defendat. sem, hocsrmasset, commendauit idem Comes locum, cy' omnia ad ipsum pertinentia in m nus cuiusdam nobilis miri, nomine Eghardi de Lusiach, eastelis quodam, quod en eri iuxta Turicinum lacum, mi ipse super aiatare S. Tetri Romae omnia traderet, rapadio, ut ,singulis annis, circa medium Suadragesima aureus nummus, qui duos nummos, , dimidium monetae de T surgo appendat, perfluatur. aut cum Romam menisset, nsio quid caussae exfliterit, quod non potuis adire papam sed ipse omnia, sicuti sibi commendatum fuit, impleuit, ac censum perfluit, intimauit ii cuncta rite, γ' perfecte Cardinalibus, qui tunc Romae fuerunt: Cumi; hoc audissent,gaui unt maiae, scri runtq; chartam libertatis, miserunt hue, quae ita se habet. IN NOMINE PATRIS,

les Romanae Ecclesiae notumfac in amnibuι CHRISTI MOlibus, quia egregius Comes UERN RIVS DE OBS-BVRG cum uxorco fissis, monasterium, quod Mure dicia

199쪽

18L FRANCISCI GVILLIM ANNI

tur, in honore S. Martini confirurum, de iuris sui dictione, in ius sedis Apostolicae emancipauit, sim ;,cum omnibus ad hoc pertianentibin,per manus Eghardi nobilis viri, seper altare beati Petri, mi moris est,contradidit legitime videlicetpro redemtione peccat rumsorum,stvxorisFM REGULINDAE,Φfliorum, parentum ii omnium. Ea autem conditione, praedidius Comes hanc traditionem fecit, ut idem monasterium sub ditione, et in defensionesedis Apostolicae maneat in perpetuum,omni eά libertate,quά es alia huiusnodi libera sunt monasteria. Ita tamen visingulis au-nis deinceps aureus denarius in tributum, de eodem monasterio,

'solicis di perfluatur. Ho aftumefi, Nonis Februarij, per Comitem V ERNH ARIV II in manus praedicti miri nobilis Eghardi, adpantibin viris nobilisus, Vliarico comite, fratribu, si eius Arnolpho, Or Rudolpo, alijs, quam pluribus. Eo quidem patito facta euhaec donatis, γ' traditio , ut iam dia Lim Fghardinpetitionem diciti Comitis adimpleret, cir eamdem traditionem, qua ribiscerat ,se per altare Sansii Petri, quod

fraudium est, poneret. Notificamus autem omnibus, ut nutas umquam, temerario ausi, hoc donum audeat contra ire. Suod

si, quod absit, euenerit, qui quis ille sit, seperse Omnipotentis

iram DEI sientiat, c 'perpetuo beati Petri, nosiram mal d Elionem. 6mtrario Jauentibus, volentibus per audioritalem beati Petri datam diuinitur perpetuam benediZtionenti .

A M E N. Atq; hactenus quidem Acha, siue Actorum, quod stiperest fragmentum. Cetera desunt, si quaesunt. Nam vix multo ultra progressum reor. Quae, etsi stilo qualem tempora ferebant , interserenda putaui, antiquitatis caussa, simul in argumentum, contra tot HABsBvRG I E N s Is familiae, & Αvs TRIAE DvCvM,&ARC H I D VC v M originis nouos architectones, qui optimos Principcs, sit a vaniloquentia, temere huc usq; , varijs eo

rum de ortu, stirpe figmentis, & somnijs, an adulamen

200쪽

tis, induxisse, & circumduxisse, quiq; dum dicerent,&gratiam pararent, & pretium, quae dicerent, & unde, susq; , deq; habuisse videntur . Deniq; pietatis mercedem Vti Ostenderem, quando ex hoc Murens monasterio,& He-

. remitarum antiquissima , certe tutissima , H A B s B v R-GIENS IvM COMI TvM memoria. Vrbanus pontiti sex, Concilio Claromontano, inter alia, clara, & memorabili oratione, expeditionem Syriacam, & bellum sacrum contra Saracenos suasi, &persuasit, auctore, & concitore Petro Heremita Hispano. ν Cui bello ne nomen daret, opesq; conferret Vernerus Habsburgiensis mors obstitit. Sed cum deniq; finem adesse cognouit, adscitis ex Et satia, ubi tum fere morabantur, filijs, pauca de exitu suo praefatus, extremo, quia Othonis rurbidum ingenium, contra Adelberti modestiam, si spectabat, de concordia multa addidit, simul temporis admonuit. Imperij, & Germaniae graues motus ostendit, qui aduersum constantes,& inter se fidos fiustra essent, utrumq; , si discordarent, facile opprimerent. Pronis auribus, absq; ijs, quae de excessuerant, omnia fratres accepere, spemq; magnam ex se patri reliquerunt. Ipse paucis post diebus mortuus est. A. D. N. CID. XCVI. Aetatis nono,&septuagesimo,&Muti sepultus. III Eidus Nouemb. Vernero in Commctarijs LatEius Hildegardi m Ferretensem dat uxorem. Eamdem Pontus Heuterus,& de Rhoo attribuunt, nominantq;. At clarum ex supradictis, REGvLINDAM vocari Uerneri coniugem, de gente, ut controuersium sit. inod si in hoc historico consessu arbitrari liceat, N E LLENBvRGIEN-s E M credam fuisse . Argumentum habeo , quod cum, Vernerus monasterium Muri manumissurus, ut ad eam rem ostend i mus, liberos, cogna tos, & adfines adsciu i sset, videam quoq; adfuisse Burcardum Comitem Nellenburgi, Re-

eram

persuasit.

rores

SEARCH

MENU NAVIGATION