장음표시 사용
311쪽
burgiensem poenitere coepit donationis, in eius iniuriam,& contumeliam Argentinensi Ecclesiae factae. Rogare igitur Episcopumper iram , γ' animi dolorem faeta remitteret, si non minMI, γ' sua in eius voluntate, obsequio fure. Et quid ab nepotesserare possit experimentum cari spe. Sed eadem multo ardentius Rud ollas pconduciarum tempus flagitabat. Hoc me rara iba, patrisq; ,&maiorum, quae ad Vibe, Episcoposq; extarent,quoiq; praeterito bello,& alias, ipse sum tus feci ii et .quid porro praeititurus esset pluribus enumerabat. Postremo, cum omnia Episcopus abnueret, inquit, tIbι netiae meritorum vita ralis est, neque memoria, nec quid deceat, oe a.nicos retineat, νωt reddat A noxios magno st
nis in Aprimine, quando ita eius, , experiri inimicum mavIs ι quam animum, .secta beneuolentis Gnosieme ,-iam id quoque tua facita postudant, Rudosum Hassi Mrgiensem ex amico, auxitiari, hostem, seon InfEurn, accipe. iam maternam haeredietatem neque tu ueque alius, donec hoc reget ferrum I δή, eripies. Et quando ahena avidius, quam fas est, hauseris ;tua tibi mox peritura fiso. Neq; vana omnino sentetia fuit. A Gentinenses enim, ubi praeter opinionem has exortas inimicitias accepora, continuo ad Rudolfum legatos miserui primo res ciuitatis, qui praesecturam vibis, di belli, contra Episcopum, duc tum offerrent. Quaeres , ut inopinata, ita Rudol gratissima fuit, quod ipse facturus erat, ultro eos anteuent T . Igitur, accepta urbis, di belli cura, in id omnem Opera in Vettit. Comiter Harimanum juniorem Κiburgietilem , Cunonem Friburgensem,&Henricu Neoburgensem consanguineos, aliosq; quam plures in belli seciet alc traxit. Argentinenses, cum illis,& magno equitatu urbe ingrcssum, ingenti omni uordinum,& multitudinis uniuersae ad plausu , resonantibus undique ad publica laetitiam campanis, excepere. Progressus ipse in forum, eum ad Diqitigod by Cooste
312쪽
HABsBVRGIA CUM, LIB. VI. 291 ad locum , ubi illi postea statuam equestrem statuerunt, sa
cramentum omnes adegit , vicissim Civitati fidem suam obligauit, dilectum habuit. Hinc crebrae excursones, &quidquid extra moenia Episcopensium fuit, incensem, devastatum . Non minores ab illis clades accipiebantur. Pars subu rbana ci u iu m vii las, domos, vineas, prata, sata,inter se, tanquam omni spe pacis interemta, partiuere. Natali-t ijs diebus ineuntis anni, ciuium manus, duce Rudolso, nobilium a Vichersheim arcem euersuri , unde frequentia per excursiones damna veniebant, in vicum Breia su ichemsheim concessere. In eo vini copia reperta rei bene gere dae occasionem corrupit. Sed Episcopus, hostium adue
tum cognito, suis subito signum dari iussit Conuenere mora nulla equitum, peditumq; ex pagis, 3e castellis vicinis multae copiae. Cum illis collem, qui Vichersheim,&d ipsheim interiacet, insedit, auidus pugnae, de ex milituampliori numero vietoriae lecurus. Planitiem tenebat Rudolfus. Et in ipso spes omnis euentus, urbana plebe, con citandis rurbis, quam su itinendis, acriore- Vtrumq; exercitum , ne congredi possent, torrens vado incerto, & ripa praecipiti, distinuit. Argentinentes , cum satis Rudolfo nutet . omnem suspicionem metus, aliquanta mora, subterfugisse, ordine seruato, in urbe redierunt. Pauci, quos potatio largior in semnum dederat, aut titubantes disiecerat, trucidati ebrietatis, te immodestiae poenas luere Nonnullae sub haec hostium cohortes Villariam vallem Uille rhar quae Rudolfierat, introgreis populaveruntia Teneban illa tempestate Episcopi Argentinenses multas in utraque Eliatia Imperi j liberas urbes, illisas Imperatoris nomine praefectos dabant iustitiae arbitros, de libertatis defensores.Sed ea tadiu filere,quand tu ab Imperatoribus metus, de
dignitas superauit.Vbi post Fridericu, interregnu successit,
313쪽
ut alijs Imperi j partibus,ita in urbibus illis plus praesectoru
lubido,& violentia , quam aequitas,& modestia potuere. Tales inter alias erant Muthausum, Colmania, Κaisersiarga. Igitur bello Argentinensi in partes ferme discessere: pars Episcopum I alij ciuium caussam tuebantur . Colmariae erat ciuis, Ioannem Rasset mannum vocabant,qui summum tum magistratum in ea urbe, gerebat, opibus, & popularium fauore,&propinquorum copia, etiam prioratus, facile princeps. Eum, ut suspectum, 'factio Episcopi urbe, ε magistratu deiecit,&, ne de eo referri posset, legem pertulit. Ipse iniuriae impatiens, simul quia Rudolsi
amicitia utebatur, ad eum se recepit, &de Colmaria dolo occupanda consilia communicauit. Dies, nox, hora insidiarum constituta. Rudolsus, ut firmior esset, ab Golfrido patrueli subsidium postulauit. Rasscimamus vero dolio per fraudem opido illatus, cum amicis, quae cum Abs burgiens conuenerant, & proditionis ordinem comparauit, temporiq;, eorum opera, unam portam tenuit . Substiterat haut procul uterq; Comes, signumq; opperiebantur. Quod ubi, ex incenso ab hasta stiaminis manipulo, sicuti consti tu tum erat, acceperunt , facto impetu,illa,quς patebat, porta, in opidu m perrupere, ingentiq; clamore,
HEIC HABS BURGUM, ingeminato , ita hostes
exterruerunt, Vt nenio opponere, aut cotra tendere animii
induxerit, multi ex urbe seminudi,&inermes profugerint. Ita Colmaria in potestatem redacta: ciues sacramentum Rudol dixerui. Haec ubi Mul hausium perlata sunt, quae non minus, atque Colmaria, intestinis inter partes c5tentionibus, aestuabat,n5 pauci,secretis cum Rudolso mu-nljs, egere, eorum quoque curam uti acciperet. Si cum milite vibem accesssiet, portas se aperturos,& in eius potestate fore. Sicuti rogauerant, Rudolfiis exsecutus est. Sed, Maul Diqitigod by Corale
314쪽
Muthauso capto, maior ab arce, qua Episcopi praefectus tenebat difficultas, & belli molles se ostendit. Eam,cum se dederet frustra flagitaui siet, auci ciuium studio, nam inde
extorsiones , de iniurias frequentes acceperant, eiusq; exsci
dium precabantur, Rudolfus circus edit. Obsidio in hed
domadam duodecimam tolerata obsessiss ad extrema adegit. Cum eruptionem, omnibus deficientibus, teratos Comes repulisset, deditionem fecere. Arx funditus euersa, turribus duabus receptis, quae moenium parte claudebant.
Muthausj, de aerus compos,cum alia quoque castella pleraq, in potestatem venissent, totius Et satiar inferioris imperium Rudolfus consecutus est,adeoq; quidquid Saletione, Rubeaco excepto, Basileam usq; porrigitur, in eius dominationem concessit. Interea, qui Colmaria euaserant, paucis vicinae nobilitatis in auxilium sollicitatis, eadem , qua Rudolfiis , arte, urbem recipere conati fiant, eamq; obscura nocte introgressi, magna item sublata voce,Hic Episcopus, Rasiel manum excitauere, qui, ne maius flagitium es
set, amissa urbe, quam prius recuperatae gloria, paucis e familiaribus, & vicinis una raptis, medio se pugnantiu globo intuli t, sertitem; dimicas primus obtruncatus est. Amici eius caede non tam fracti, quam iam quoq; ad ultionem animati, multo atrocius in hostem invasere, paucisq; eade,
qua Venerant, porta elapsis, ceteros omnes trucidauerunt.
Dum haec utraq; Elsatia geruntur, claram victoriam Arget,nentes de Episcopo retulerunt, quae adeo ipsum adfecit, Vt, paullo post moerore, ac taedio vi tam exuerit. Quidam Ru olfum pugnae praefuisse, alij secus tradidere, pugna- Chr.Σ - stam', eam dum Mul hausianam arcem obsidet. Ego eius quidquid est, in medium relinquo. Episcopo exstimio, de lassitudine belli, Canonici cum ciuibus in gratiam redierunt A. l . N. CLD. CC. LxHI. Henricumq; a Geroldsech,
315쪽
qui ciuitate non excesserat, &in ciuium caussim propenderat, veluti concordiae, &pacis arbitrum Episcopum legere, qui , Ut Rudolfum quoq; deuinciret, nec Canonicis minus , quam ciuibus amicum ,& beniuolentem haberet, instrumentum donationis Κiburgiensis auuculi reddidit,& in stimium, praeteritiq; belli operam, magnam pecuniae summam. Instrumentum Rudolfus accepit, pecuniam, eadem magnificentiam, non modo repudiauit,sed etiam, quas tenebat, Episcopatus urbes restitu it. Eodem tempore interfectus Richardus Cornubiae comes , quae nonnulli principum Caesarem salutarant. Tigurini, qui eius partes acriter contra Cunradinum, Cunradi Caesaris F. susceperant, is paullo ante in Germaniam superiorem ex Bauaria venerat, ubi hactenus mater Elisabetha Othonis Bauariae ducis F. Ludovici palatini,&Henrici ducis soror aluerat, continueratq; , ingentis spei adolescentem, &Sueuiae ducatu amicorum ,& clientu, auunculorumq; opibus reu mperarat, Tigurinos, tamquam Veteris Alemanniae partem, post retinge nsium obitu m, repetebat in ea caede, percu i si,&nullo imperante, multis undiqi turbis, ad Vldaricum Rogens Nae baronem vicinum, & opulentum legatos destinauere, cum precibus, Urbis, & reipubl. protectionem susciperet, omnia se clientelae ossicia exsecuturos, stipediumque, pro suis opibus amplum, & honoratum praestituros. Ille animi immodicus, superbiaq;, & opulentia vecors, negauit sibi aut eorum argento, aut clientela opus esses auru,&subditos superare. Quod si dominum se accipere malint, daturum operam, ne sui eos imperij poeniteat : secus; nihilominus, tamquam retibus pisces, circumsaeptos, inuolutosq, tenere, castrisqs, & arcibus, & oppidis praed minari. Τenebat ab uno urbis latere Regensbergam arce, '&opidum, &Glantaeniargam opidum quoque &arcer
316쪽
ab altero Grueningam opidum, &arcem : e conspectu supra ad montem Albim arces fortissimas Balderam,&UtIibergam, S circum circa alias plures. In lens responsem,
ut Tigurinis, contra quam rebantur, accidit, ita maturare
coegit , ne forte Regensbergensis aliquid repentino moliretur, eamdem conditionem Rudolso deferendi, quemctim Regensbergensi inimicitias exercere; & liberalitate,& virtute fortissimumquemq; devinxisse, militemq; dilectum in manu habere compertum habebant. Rud olfus Tigurum profectus ciuium sacramentum accepit,quaeque bello, quaeque paci, adnitentibus cunistis, instituit. Ibi,
talibus occupatum, ab Harim anno auunculo, nuncius cumultis de Uitoduranis querellis, noua cura impleuit. Illi,
mortuo, anno superiori, iuniore Harim anno, relicta unica filia Anna, quam Eberhardus Habsburgiensis, Golfridi frater duxerat, cum valetud ine, & aetate, breue quoque vitae spatium Harimanno crederent, libertatis ad petentiOres , & rerum nouarum lubidine, Castru Vitodurum,paullo supra opidum situm, 'antiquissimum, &validissimum Romani quondam praesidi j monumeutum, exsciderant, multaq; alia petu lantiae ,& vecordiae ediderant,prorsus seniorem ira,&vltionis desiderio incenderant. Igitur adscitum Rudolfum, quando propinquiores no aderant, heredem ex asce instituit, Κiburgum, & caetera ΚiburgensiuComitum tradidit, ultionemq; de Vitoduranis. Paucis
hine diebus, vita solu tus est, A. D. N. CI P. CC. LXI U. VIII.
Kal. Decembris. Erat Vldarici F. Harimanni, qui Dies.sent osse apud Rhenum ex vico opidum fecit, Nep. vltimus Κiburgensium Comitum. Sepultus est Monasterio Sancti Montis, ubi pater quoque&auus requiescunt. Annae junioris Harimanni filiae relicta ea, quae ex auiae Annae Zeringensis hereditate ad Kiburgienses venerant,nope C Pp α mitatus
317쪽
mitatus Burgdossensis, aliaq; in Aventicis N Burgundia, in quibus Friburgum. Ea urbs, cum Berchioldus Zeringae dux ,κ Rector Burgundiae postremus Imperio, una cuBerna donasset, insitamq;. &Imperi j protectionem Fri-dericus II. recepisset, inter Imperii turbas, ε quae secuta sit ni, schisimata, Harimannum seniorem, junioremq; Κiburgi Comites, patronos,&desenseres susceperat, in eorumq; se fidem, &clientelam commiserat, cum , eodem quoque tempore, Bernenses in Comitum Sabaudiae protectionem concessissent. Atque ab Anna processerunt, qui, licet per Eberardum maritum ex Habsburgiensibus oriundi, Κiburgi se & Burgundiae Comites prouinciales indigi rarunt, multisq; postea annis, pluri bus aucti opibus Burgdor sti egerunt , florueruntq; , ut sito loco videbimus. Ceterum Rudolsus hac ratione, tribus amplissimis Comitatibus Κiburgensi, Badens, siue Aquensi, & Lent2burgensi,
eodem tempore,& una hereditate, repente auctus,ingenti virum, arcium, vicorum , Opidorum numero magnus, &opulens, nulliq; Germaniae Comitum secundus, nihil Ui-tod u ranoru m i niu rias praevertere volu i t, exercituq; inopinato opidii m claust. At illi, postquam, ex periculo, motus superbiam, in lentiamq; post habere docuit, arbitrio sese obsessoris tradidere. Eo Rud Olfi reru incremento a cessit aliud haut poenitendum ex Friburgensibus. IIli, etsi
A nnae, ut superius diximus, in clientela erant,Eberhard que Comiti parere videbantur, tamen quia parum ex illo praesdij, aut non tantum , quantum tempora, & immines Sabaudiae Comes poscere videbantur, Rud olfum per Cunradum a Vedi suilla urbis praetorem adierunt, utq; sessu os in protectionem acciperet, rogauere, conditionibus, quibus, salua Annae progenie , quemque gerebat Viero,
&donec partus adolesceret, summum illi imperium des
318쪽
rebant. Quod ut tum summo ipse in honore habuit; ita postea non destitit, donec eam sbi ab Eberardo , & Anna
urbem vindicauit, S tamquam propugnaculum, contra
Saba udos opposuit. Quod & illi, & posteris, quamdiu
voluerunt, prospere vertit. Friburgensium annales,&instrumenta hane suae urbis praesecturam anno superiori Rudolsci traditam volunt. Et credibilius est; nempe statim post Harim anni junioris mortem , cum in Harimanno seniori ob aetatem parum opis, inesset, multo minus per inopiam in Ebethardo Annae marito. Sed Regensbergensis haut dubium sibi ab Rudol bellum animaduertens,vindieandis antiquis iniurijs, habeo enim scriptores qui Ru- doliam ab eo bello attritu m, primis j nuentae anniς,prodidere)aut rursus Tigurinorum in gratiam, contra auxilia
parauit, & belli secietate plures opibus, & militia insignes
per amicitiam, & communem metum, aut Habsburgien-ss prosperarum rerum odio, colligauit. Tales fuere Comites Arbergenses, Nidoviani, Toggenburgienses, barones Eschi bacenses, Palmenses, Uartenses. Rhimggenbergenses, alij plures. Neq; Basiliensis antistes expers consilij esse dicebatur. Tantis opibus secietatis,&suapte cupidine, Regensbergensis bellum antecepit, Tigurinorumq; suburbana incendit, praedasq; egit. Monitus ex templo Rudolsus cum equitibus quinquaginta ,&Comitatus Aquensis peditatu , & Κiburgiensis, urbem ingressus est. Frequentes tum utrimque populationes, & pugnae, Rud olfoq; ferme secundae. Ne tamen semel in Regensbergensis manus veniret elusitem baronis morio praestitit. Duam rem, etsi ludicram, quia tamen ex paruis quoque ingentia saepe momera rerum vertuntur, siue in magni, & immortalis viri m moria; nihil leue aestimare decet, aut adeo nihil est quod curiositas recuset, adscribere pretium duxi. Rehitauerat inter
319쪽
inter suos baro longum se Habsburgiensis nasum aliquati, do confracturum, intellectoq; Κiburgo, ubi fere huius occasione belli agitabar, Tigurum venturum, loco destinato insidias disposuit. Morio tantas ob unius,uti rebatur, nasi copias comparari admirabundus, insta simplicitate,&ex periundi cupidine,quanta maxime potuit celeritate Liburgum properauit, datoq; in arcem ingressu,cum in Rudolfi conspectu m venisset,attentiusq; corporis habi tum, & eius
contemplatus esset. O tenim vero, inquit, tibi aut tanta nasi longitudo est, ut comminoendo tot copijs indigeat herus, mihi etinres, animus est fili eo inue conterendi, donec risu nullam v
stigiumsupersit. Comes his verbis non modo promtas, Qvicinas in se copias intellexit, sed assumto sertissimo qumque in baronem,& insidiatores de improvise vectus magna edita eorum caede, repulit,& in fugam coniecit . Sed cum trahi bellum intelligeret, pluresq; suorum per breues pugnas interi re, nec quidquam profici,integris baronis arcibus ,&opidis , illis porro expugnandis, qua vi,qua fraude animum intendit. Baldera se primam obtulit. Castrsi ad Albim antiquum, Ludovici Germaniae regis Caroli M. nepotis , ut fama erat, opus, eiusq; filiarum Hildegardis,& Berclitae habitatione, &cultu quondam celebrarum. Id, cum vi obtinere dissideret, dolo circumuenit . Equites triginta arcem adequitare jussit, pedites totidem in insidi, inter arbusta, quae circa adelescunt,conssimi licetera parauit. Lquites, ut praeceptum erat, arcem accedere, minas jacere, gladios rotare, gestu,voce,conuicio hostem elicere.Et praesdiarij fraudis incauti, de numero superiores arce prorupere, fugamq; simulantes late persecutissent. Interea,qui in insidi, aderant, impetu facto, vacuam arcem adorti incedio subdidere, quo rei gestae signo, Rudoisiis in hostem n pelue ex figa conuersus, plerosq; interficit, aut maepit. Ut- libergaes
320쪽
libergae, unde in urbem late patebat prospectus , quaeqῖTi
gurinis ante alias grauis, & in qua Regensbergensis maxima erat spes, eodem Albis dorso . alio astu positus est. Habebat in ea baro equos albas duodecim, & numero pari Venaticos canes. Totidem. & colore similes equos, canesq; Rudolfiis parauit, & arcem haut procul, opportuna n
cte , abdidit, turmam Tigurinorum equitum prope subsistere iussit, qui, ubi monuisset, veluti hostem, insequerentur. Alia in usiim, aut fallendi hostis praecepit. Coepta luce, qui arcem tenebant, more selito pabulatum , 8 mpraedam albis in equis exsiliere. QDs ubi praetergressia Habsburgiensis cognouit, longiusq; populabundos Vaga
ri , subita eruptione, versus arcem fugam caepit,& eum persequi Tigurini. Vigiliae ex equorum numero, canumq, a& colore suos rati in arcem recepere. Ita Ut liberga arcium
omnium earum regionum firmissima in Rudolfi potestatem venit. Tigurini funditus euerterunt. Hic rerum suc- Min. i. In 'ν
cessus non solum Rudolsum, & Tigurinos ad exscindendas Regensbergensis opes ardentius animauit, sed etia amicos,& federatos ab eo alienavit, in illo superbiam,& copiam attriuit, & exhausit. Igitur auxilia faederati ferme negitare, Habsburgiensis gratiam requirere, nihil eo duce, inuitum, nihil satis tutum arbitrari. Baro sumtu per praesidia intolerabili, alia, quae supererant, vendere,alia in pignus largiri, bello continuando grande aes alienum constare. Sed Rudolfus sertunae via grassari 'optimum ratus Glantetenbergam infra Tigurum propter flumen linde ma-gu,quod lacu Tigurino egredies pri mo Arulae, mox Rheno miscetur, arcem, &Opidum sic quoque intercepit. Naues duas armato milite, per mercimonij speciem,versus Basileam, secundo flumine demisit, haut ignarus GlantZen-bergenses invasuras, tamquam hostes,*jacu lis petitu ros,