장음표시 사용
451쪽
FRAGMENTA. II. CORNELII NEPOΤIS
Exempsorum Lib. II. A virgine vestate i. cia i u lib. I. col. Πν. ed. Pvιώθ. Ex Lib. V. a Multis in senatu placuit, ut qui captivorum Romanorum ab Hannibale redire reuent, datis custodibus et ad Hannibalem deduceren urg : sed ea sententia numero plurium , quibus id non videretur , superata 4 : ii Iamen, qui ad Hannibalem non redi illant, usque adeo detestabiles sinvisique fuerunt, ut taedium vitae ceperint, necemque sibi consciverint. Gelliis VII, II.
Morium Virorum Lib. II. Subinde. Garis. lib. ll. col. VT. Lib. XV. Harum partum 6. Garo. ID. I. col. II . Lib. XVI. A fratre patruele g. Charis ibid. eo DI.
452쪽
Pirorum istorium posta. CArthago antea speciem habuit duplicis opta apidi, quasi aliud i alterum amplecteretur et, cujus interior pars Byrsa 3 dicebatur, eXterior Magalia 4. Hujus rei testis est C. Nepos in eo libro, Vitas illustrium inscribitur. Serviis AEn. I, 368. Propius Grammatico accessis. Diomedes 3Iib. I. Gramm
A. Albinus, qui cum L. LucuIlo consul fuit,
res Romanas oratione Graecar, scriptitavit g.
In ejus Historiae principio 9 scriptum est ad
x Id est unum sive prim p sive,si eleganter eandem voceri repetere iubeat. Murtim scir. oppidum. Etiam apud Cae- arem , Plautum G Apuleium invenitur alim pro altero-α Contineret, complecteretur. 3 Id est, arx , Aeοπολις Est r. Bosra a B ιιr, quius est munire. Hinc Graecis per Meta thesin ' a. Fabula de corio bubulo ex Uirg. AEn. UI. Liv. 34, 6 . Iuli. Is s, s. s. & Appiani Punicis exploditur. v. Bocharti Cana in I, 24. 4 Sie & Virg. 2En. I, et rc Α, et P. rid priorem locum Servius. Magalis, inquit, ac ντ-οικον eiis. Nam ribuit ricere Magaria r quia M.gar, in Maga oenorum lingua vigawAnisirat. Plautus Poenal. promin. V. 86. Uero nomine usus est. cons Bochart. l. c.&Rei nec de lingua Punica c. 8. s. Grammatici veterea hoc nomine quasvis casias Afrorum dictas docent. 3 Haec vox in Sing. posita confirmate videtur scripturam vaterum librorum in Praef. I I. & is. 4, 6. 6 Ita & Cic. ad Att. I, Iq. proximuA Pompe inmodebam. Quanquam eodem monente Diomede dixit orat. in Pic proximiti Pompedium se ebam 7 Id est, graece, sermone graeco. 2 Scripsit historiam Romanam. . 9 incrob. expressit primo. l
453쪽
C. 4. FRAGMENTA.hanc sententiam I: neminem succensere 2 sibi convenire, si quid in his libris parum composite aut minus eleganter scriptum foret : nam sum, inquit, homo Romanus, natus in Latio :Graeca oratio a nobis alienissima est 3. Ideoque veniam gratiamque malae existimationis
S si quid esset erratum , postulavit s. Ea cum Iegi Tet M. Cato: Nae tu 6, inquit, Aule, nimium
nugator es, cum maluisti culpam deprecari, quam culpa vacare. Nam petere veniam solemus, aut cum imprudentes erravimus, aut
Cum compulsi peccavimus 7. Tibi g, inquit, Oro te, quis perpulit, ut id committeres, quod priusquam faceres, peteres ut ignosceretur 9ὶ Scriptum hoc est in libro Cornelii Nepotis de illustribus viris Io. GHEM XI, δ. ω Maerob. praef. Salum.
Lib. I. de Vita Ciceronis. Cornelius Nepos, & rerum memoriar non
. in- 'Mentem .i cons. Φ, I, 3. Io, 6, . st Irasci. 3 Non satis adsuetus sum Graeco sermoni; non satis in eo exercitatus. Macrob. posuiti Et Eloquἱum Gracum a nobis alienis- um s. qJudicii sequioris. s Deprecatus est malam existimationem. 6 Elegans haec est formula obiurgandi. 7Macrob. reddidit: eum noxam im perio compellentis a mi M. S Maerobio est i Te, in sit Ese. potest tamen Tibi referri ad vocem committere. Alii Archai sirium Putant. 9Sequentia verba omittit Maerobius; neque adeo cUmme morat, unde sua, quae nonnullibi immutata sunt, hauserit.
io Et haut dubie in illa parte huius libri, sue in eo libro. quem separatim de M. Catone factum rogatu Pomponii ait Aq,3is
454쪽
indiligens, & M. Ciceronis, ut qui maxime I, amicus familiarisque fuit : atque is tamen in primo librorum, quos de vita illius compIsuit, errasse videtur, cum eum scripsit tres&Viginti annos natum primam causam judicii publice egisse : Sextumque Roscium parricidii reum defendisse r. Gellius XV, EI. Tullius, me praesente, iisdem paene verbis, a quibus edita est 3, eam pro Cornelio seditioso
Tribuno de sensionem peroravit. Hieron muε epis. LXXI. ad Pammachilam c. q.
Lib. I. Epistolarum ad Ciceron m. Tantum abest, ut ego magistram esse putem
vitae philosophiam 4, beataeque vitae perfectricem ii Id est , maximu , fumwus. Est formula αυξητικη. x Sed natus iam fu i annoa XXVII. qua irHie a P. Gell. l. c. ΑΩ. Pedianus etiam Fene1tellam animadvertit , quod XXVI. posuerit. cons. Fr. Fabr*cii Hist. Cic. ad A. 26. & et 7. 3 Ergo non plane iisdem verbis edita est. Idem prohat Plin. Epist. 1, 23. Ciceronem pro Cornelio qua ituo egisse: ne dubitara ρ tam, qua per plures dies, ut neces erat,iartim vixerit. 'ostea recisa ac purgata in unum librum. graet Hem quidem unum tamen coarctasse. Cicero in Hortentio suo. teste L ct intio 6. e. longam Orationem vocat. Hodie eius tantum fragrienta exstant servata ab Asconio Pediano, cum eius c Inmentario. v. Cic. orat XU. 4 Qua nonnulli ad ostentationem, non ad vitam agendam utuntur, secus
ac Atticusas. 17, 3. Verus Philosophiae scopus est , vitae publicae & pr vatae non ambitioni discere. Hinc Sen. Εp. q. Non in verbissea in rebm est ; avimam forma/ e fabrica . visam Hsponit, actionem reeit.
455쪽
cum ; ut nullius magis existimem opus esse magistris vivendi,quam plerisque, qui in ea di siputando i versantur. Uideo enim magnam partem eorum et, qui in schola de pudore & continentia praecipiant 3 argutissime 4, eosdem in omnium libidinum cupiditatibus vivere s, Lactantiis III, 1T. Div. insit.
ad COR N. NEPOTEM Epipolarum lib. II.
ItaqCe nostri, cum Omnia, quae diXissemus,dula et sent: quae faeere & breς iter & acute lo- . cuti et Gem is, ea proprio nomine appellari dicteria 6 voluerunt. Macrob. Sarum. IV.2. c. r. Ad eundem ex IV. incerto. Hoc restiterat 7 etiam, ut a te fustis aggrederet 8 donis. Priscias. Gram. I. 8.i Alii, is ea aersutanda. Que modo Plautus Ptol. Menech. v. so ad hanc rem vobis examussis in putem Et Cic. Tusc. i q. id aut sedens aut ambulans dispalabam. et Idest, in utros plerosque. 3 Dogmata proponant. 4 Adhibitis subtilitatibus philosophicis. s Turpe es Doctori, eum culpa re arguit ipsi . Cato. Non placent mihi Hyae littera. qua ad virtutem doctoribu/ nihil profuerunt; inquit Μa eius ared Sallust. B J g c. SS. Hac de re plura V. spud l actant. 6 Hanc vocem Pontanus innot. ad Macro D. E MS.aeponi voluit. cum alii haberent ilicta hodem jocorum siqnificatu. Supererat. 8 Passive pro stentaret. v. VoIL Analog 3, 6.
456쪽
Qui habet i, ultro appetitur, qui est pauper, adspernaturet. Ibitae m. Quid' Oratorum quem Caesari antepones 3 eorum, qui nihil aliud egerunt 4ὶ quis sententiis aut acutior aut crebriori quis Verbis aut o
natior aut elegantior s ὶ Sueton. in Caes. c. I. Neque enim quidquam aliud est se Iicitas, cnisi honestarum rerum prosperitas 6: vel ut alio modo definiam : Felicitas elt sortuna adjutria consiliorum bonorum , quibus qui non utitur, felix nullo pacto esse potest. Ergo in I perditis Timpiisque consiliis, quibus Caesar usus erat,nulla potuit esse felicitas; Feliciorque meo judicio Camillus exulans 8, quam temporibus . iisdem Manlius, etiamsi id, quod cupierat, regnare potuisset y. Am. MarcelL Iib. 21. Quidam veterum sormidantes ea, quae Scri- aptoribus Historiae suorum temporum s Ient saepe fraudi esse atque invidiae, cognitiones Mctuum variorum stylis jam uberius expli- .
-xΤ8 est. dives,opulentus. Sic o & ας Matth. 3, M. c. 2s. Sensus est: ditioribus non diu quaerendi sunt am ei, sed sponte se offerunt. et Passive. pro despiuitur, contemnitur. 3 Quem eorum praeseres QMi umee studio oratorio incubuerunt. s Histe interrogant bus laudatve orationis dignitas & concinnitas. 6Loquitur ex menteStoi-eerum, quibus sista hona, quae honesta. 7.Extremis,noxns.s Princeρι pace belloque, primqtiam exularum iret: clarior in exilia M. Liv.7,t, s Cons. supra fragm. γνε.
457쪽
cataS, non edidere superilites i. Am. Marced. I. as initio.
9 Infelices esse, qui omnia sibi licere existima
gunt 2. Am. Mirrceli. tib.as in sine. Irim ad Attieum de Nepote.
Io - Nepotis Epistolam expecto. Cupidus ille
ieeαίμων, ille quidem 61IM DF. et I AIale narras dedi potis 1alio a valde me herculea Haec, quantumvis interpolata a Scholio, subjicit Am-imianus, cuin indicasset ibi usque ad confinia propioris me in moriae progressia fui se propositum, referre a notioribus pedem , ut pericula veritati saepe contigua & intempestivos censores declinaret. .a Haec Ammiano dicente. Ciceronis quidem sunt; sed ex epistolis ad Nepotem desumta credi in idit Schottus, solius praecedentis loci assinitate persuasus. 3 Schoppius in Paradoxis literariis Epist. s. hunc de Nepotem ostro Ioetum ait unum trium millium instar esse pota. cui multam lucem asserens. Attico, inquir, scripserat Nestor, maximi fe Ciceronis epistotiti facere , vehementerque a M'cupere, ut earum epistolarum volumen edatur. Bψαε rei oceronem Atticus certiorem faciens, ei gratulandula ooxit, cum tanti a Nepore fieres, qui praesertim unus omnium He
tanti me scriberet N ab ipso Cicerone alter esset, velut sibAchille Abax, qui Homero describi solet seriissimi των αλ- λων δαναων μετ άμυμονα πηλελιωνα. Ex Graecis aliis post inculpabilem Achillem. Respottilet ergo Cicero, permἐrum sibi viaeeri. Diu d Nepote expeti quem tam elegantis ac fasi-Hin judicii esse comperisset, ut etiam illa, de quibus ipse waxἰme sibi ρlaceret, aspernaretur Caeterum nou se, se Atticum eis ilium, qai cum Achille comparari debeat. omni que reρrehensione vacet. Nestotem vero prorsu4 in Latino fermone Nivinum use eoque inco arabilem.
458쪽
cule moveor & moleste sero. Nescieram omnino esse istram puerum. Ibi . Epis. Ι4.
VI.C O R N. NEPOTIS FRAGMENTA. Inceria, partim quo libro posita, partim
Epos auctore certo comperisse se ait, C. λ Laelium quondam in Puteolano 1 Kalend. Martiis admonitum ab uxore , temporius ut discumberet a, eetiisse ab ea, ne interpellare- tui serius tandem ingressum triclinium duxisse, non saepe in scribendo magis successisse sisebi: deinde rogatum, ut scripta illa proferret, pronunciasse versus, qui sunt in ἰαυτοντι-ου- μι-: Satis pol proterve me Bri promi a bae in-
uxerunt. Donatuε in vita Terentii.
L. Otacilius Pilitus primus omnium libem stinorum 4 scribere historiam orsius ; non nisi ab honestissimo s quoque scribi solitam. Cn. esum Pompeji Magni, quem docuit, patrisque ejus res gestas compluribus libris exposuit.
I Seil. praedio. Puteoli urbs Campaniae. 2 Ut maturi us coenaret. Temporiuε est a tempore Comparativus acua apud Columellam, Ovidium & in glossis quoque veteribus repetitur. 3 Impediretur. 4 Cisaubonus observat, , Vς Aug. a, non adeo stricte discrimen obtinuisse ut bertus sit manumissus. ubertirim ex liberto natus, cum pol tetanr aetas etiam libertinos vocaverit, qui olim fuerint Iiberti. cons. Suet. Claud. c. a . F Maxime inSenuo.
459쪽
c. 6- FRAGMENTA. g8 Cornelius Nepos libello, quo i distinguit li
teratum ab erudito; literatos quidem vulgo a in
pellari ait eos, qui aliquid diligenter & acute
scienterque possint aut dicere aut scribere: ceterum proprie silc appellandos poetarum inte pretes, qui a Graecis-nsminentur a ;eosdem literatores 3 vocitatua. Sueton. Illus.
VII. Praeter Physicos Homerumque, qui univem sum orbem mari circum susum esse dixerunt, Cornelitas Nepos, ut recentior in auector, ita Certior tradit. Testem autem rei tellurn Celerem adjicit, eumque ita retuliste Commea morat: Cum Galliis Pro-Consul praeesset, Indos quosdam a rege Suevorum s dono sibi datos, unde in eas terras devenissent, requirendo si cognovisse, vi tempestatum eX Indicis aequoribus abreptos, emensosque quae intererant T,
- - tant Scholius & Casa onus emendandum putant: libelroqκο m s. ne integrum librum de hac materia videatur composuisse, & talem libri titulum. Sed profecto Plutarchus eodem modo inscripsit suorum unum πως aν Τις λα-
κζοερε τον κύλακα τοῦ Ut taceamus similes ali-drum inscriptiones, et Faciunt ad lociun hunc illustrandum, quae erudite congessere Novveta de Polymati ac q. εζVOT. de art. gram. i, i. sqq. 3 Honoratius, literarum δε- turesqprofessiores: contemtius liter Iones. v. Aauri Mar-zeli. i7,22. 6 Proximi temporis. I Eudem murio Plinius Suevorum meminζt; unde non est, quod cumVosito ad Melam scribatiar Baetorum. quos ibi Batavos interpretatur. 6Interrogando, quaerendo ex illis. 7 Interiaceb)nt. I oquitur de regionibus longo terrarum spatio interiectis &Iuperaἶis. R a
460쪽
tandem in Germaniae littora exiisset I. Pompon. Mela III.F. eatrem. PIDr. lib. a. c. H. Largitudo r. Charis lib. I. 3 Eudoxus quidam avorum Mostrorum tem- 4poribus, Cum Lathyrum regem Alexandriae profugeret 3, Arabieo sinu egressi is per hoc pelagus Asricum ut Nepos adfirmat,Gades usque profectus s est. Mela m, s. PIis. II. .D. Ab Heneto Paphlagones in Italiam trans- svecti, mox Veneti sunt nominati 6. SotinuS .c, sc ex Plinio. VI. 2. Fauces Oceani 7 T. Livius ae Nepos Corne- 6lius latitudinis tradiderunt, ubi minimum, VII. M. pas . ubi vero plurimum, X. M. Pliniis III. prooemio.
Melpum 8 opulentia praecipuum, quod ab γInsubribus, ct Boiis, & Senonibus delatum esse
eo ' - - - 1 Non multum differt narratἰo Plinii, e quo, sicut a laquaedam indidem memorata hausit MartianusCapella lib. s. Satrrici de rotunditate terra. 2 Haec vis ex verbis Chari- Iii, uMquam invenior, ni πω Nepotem. ; Sic Curi. in z, 2 o. ue servi quidem uno grege prcfugiunt Dominos i. e. a Dominis. Plinius, qui rem iisdem fere verbis reserChabet fugeret. Abest textu Melae Africam. s Perfectαε est apud Plinium. & e t editione Henr. Stephani apud Melam. 6 Apud Solinum est: Paphlagonia insignis loco Honero, a - quo ut C. Nepos perhibet; Paphlagones m. Contra apud Plinium: iatis loco Henetos adjicit Nepos a quibu4 in Italia ortus cognomines eorum Venetos eredi postulat. 7 Quaestio est, quousque pateant inter Europam & Africam , a vico
Mellaria Hispaniae ad promontorium Africae album. 8 opsidum Italiae transpadanae.