장음표시 사용
11쪽
et Dahni hoc tota pro tradito Guionibus aut Gutonibus Gotonibus, Guttonibus esse legendum Teutonibus ' putant, eis assentiri possum, quia primum quidem Plinius hoc nomen aliasseeundae declinationi adscribit ), deinde non est causa, quod existimemus iam Pytheam Teutonorum sedes, quae haud dubie circa Moenum inferiorem erant, ad mare Suebicum transposuisse. Quare etiam loco paulo inseriore Zeussium p. 13b secutus Plinium isΤeutonis ' errore inductum scripsisse censeo, quia pro nomine quod Pytheas exhibebat Γουτονoi sive oττονoi salso legerat
Ab aestuario igitur Oceani Metonomon per sex milia stadiorum Goti ram accolebant, id est ab inferiore Vistula usque ad inseriorem Guttalum hodie autem rege appellatur quod flumen ab eis nomen acceperat. 3 Vandiliorum autem partem eos esse Plinius narrat IV, 9), quo nomine incolas Germaniae ad orientem spectantis significat. Nam quod Jordanes contendit δὶGotos ex Seandinavia in sedes Germanicas venisse, quamquam nonnulli viri docti' probarunt, tamen mea quidem sententia e contrario Goti ex Germania Scandinaviam petiverunt. Jam Tacitus τ), qui apud Gotos regibus maiorem potestatem quam ceteros apud Germanos fuisse exponit. hoc autem primum de Gotorum internis rebus traditur eos trans Lugios sedes habuisse rettulit. Quos cum mare ipsum accoluisse non dicat, conicere licet Gotos eius temporibus iam ad meridiem migrare coepisse.' Cui opinioni adstipulatur tolemaeus I, qui Gotos maris accolas non suisse scribit, quamquam erius testis non eat, cum salso Venedos in oram maritimam transposuerit eorumque ad sedes Gotorum definierit. Taciti autem temporibus sedes Gotorum translatas fuisse atque eos iam antea migrare coepisse fortasse inde apparet, quod etiam eorumi Urgesch. I, p. 39.2 n. h. IV, 9 XXXV, 25. 3 Plin. XXXVII, 3b. 4 Plin. IV, 100.
12쪽
pars sub Marobodui imperio fuisse videtur' et Catualda, qui ipse non erat Gotus, cum Maroboduum fugeret, admotos se contulit horum igitur sedes a Marcomannorum iis temporibus non ita longe afuisse
Proximis temporibus nihil demotis comperimus, donec novis sedibus ad Pontum Euxinum ecupatis imperii Romani finibus appropinquant. Quomodo autem et quando Goti e Germania orientali, quam Ptolemaeo auctore secundo post Christum natum saecul medio habitabant ad Pontum Euxinum pervenerint, pro explorato ut non habemus ita hoc quidem constat bellum Mareo- mannicum, quod Vocatur Gotorum migratione incipiente esse motum. Traditur enim δ superiorum barbarorum impetu pressos nonnullos populos ad Romanos fines accessisse et sedibus in imperio Romano denegatis aggredi eos coepisse. Ac primum quidem bellum intulerunt Romanis Marcomanni et Quadi, quorum socii iam belli initi Vietuali, incolae Germaniae orientalis, erant , qui postea cum eruingis et Taifalis Daciam tenebant β). Qui ubi longius processerunt, stingi Vandalorum pars ipsi quoque ad proseiscendum impulsi in Daciam provinciam pervenerunt ), ubi post varias pugnas cum Costuboeis et Lacringis commissas, qui et ipsi bello Marcomannico eas in regiones pervenerant I), sedes et stipendia acceperunt, pro quibus una cum Lacringis M. Aurelium bello Marcomanni eo adiuvernnt.' Multo igitur ante Gotorum invasionem populi Germanici Romanorum sub imperio maximam partem Daciae tenebant praeter eos enim Bastarnae, et hi natione Germani, septentrionali in Dacia habitabant. Dein
b Eutrop. VIII, 2 cf. Ammian. XVII, 2. 6 Dio LXXI, 2 Eutrop. VIII, 13 Oros VII, 15 8.
7 cf. Much, Stammsitge p. 116. Λάκοιγγοι' scribendum ess cum v. M. Anton. 22. 1 et Peu Patr. D. I apud uellerum, is hist Graec. IV,
13쪽
de a Gotis iamiam ad meridiem progressis cum gentes Germaniae orientalis premerentur, Cotini quoque Celticii et Buri Suebici Romanos fines aggressi sunt. Neque minus aifali Gotis finitimi et Gepidae participes huius belli videntur fuisse. )Neque absurdum videtur, cum bello Marcomannico, quod Gotorum migratione effectum esse verisimile est, populi nonnulli interfuerint, quos postea una cum eis trans Istrum habitantes videmus, ratiocinari eo ipso tempore illos ad Pontum uxinum migrare coepisse. Qua de re ordanes solus resert δ), qui vel ipse vel per auctorem suum Cassiodorum pendet ab Ablabio, qui quamquam historiam Gotorum videtur scripsisse, nil tamen certi
Ipsa autem Gotorum migratio ita facta videtur, ut primo iter secundum Vistulam sacerent, quo fortasse Vandalorum pars ad prosciscendum impellebatur. Hinc rege item ero duce ad orientem profecti in ium, in regiones uliginosas, pervenerunt, quae paludes in Nothynia ad flumen, quod hodie appellamus ripet, sitae sunt.'). Borysthenem autem transgressi Goti in Spalos inciderunt, qui populus ceterum ignotus 7 inter Tanain et Borysthenem 'hsedes habebat. Quibus devictis ad oram Ponti uxini septentrionalem
pervenerunt. : jBuius migrationis causae prorsus ignotae sunt nisi quod eos et novarum sedum desideri et a gentibus ab Oriente progressis compulsos esse conicere licet. Neque magis constat, num uno eodemque tempore unoque agmine universus populus prosectus sit. Jam vero quas pugnas Goti cum Romanis commiserint, enu-I Tacit Germ. 43 Dio LXXI. 12 3. 2 Tacit Germ. 43 Dio LXXI. 19 LXXII, 2 3 v. M. Anton. 22, 1. 3 Ut v. M. Anton. 22. 1 Gepidas Sicobotes ' appellantur ita v. Claud. 6 2 Siopides . Illud Johannes Malalas II, p. 291 sed Bonn. demonstrare potest, sed nimis incertus auctor est. 4 Palimann Geschichte de VollierWanderun I. Gotha 863 64, p. putat circiter a. 160, Wiet.-Dah I, p. 41 circ. a. b id esse factum. 5 Jord Get. . . 6 Muollenho in indies ad Jordanem a Mommsono editum. 7 Schalari I, 31 censet eos eum Hunnis cognatione suisse con
14쪽
de eis quae supra demonstravi et bino conici possit vita enim Max. 1, narratur imperatorem Maximinum in Thracia patre Goto nomine Micea, matre lana nomine Ababa esse natum quod Jordanes' ipse quoque profert usus Symmachi histortarum quinto libro, qui e vitae scriptore ausisse verborum similitudine vincitur.' Maximinus autem cum sexagesimum quintum annum agensa. 238 necatus esset ), a. 173 natus est. Colligi igitur potest aut Gotorum quoque partes cum aliis Germaniae orientalis populis bello Marcomannico Romanorum imperium aggressos ab eis in Thracia sedes accepisse aut Miccam eo bello captum huc venisse. Quod ieea mulierem lanam in matrimonium duxit, non est mirum, quia lani partim trans Istri capita habitabant et bello Marcomannico socii erant Germanorum. 3 Qua de causa Dessan non recte inde, quod Goti et Alani aliquo modo coniuncti videntur quarto saeculo exeunte scriptorem talia esse ementitum conclusit. β, Neque magis lacio cum Hermanno Peterq), qui putat scriptorem Maximino patrem Goticum fuisse finxisse, ut Maximinum Datam, qui Gotos secum haberet, eo tangeret. Quam coniecturam falsam esse vel inde apparet quod Lactantius Τ), qui a Petero auctor prinsertur, gentem, de qua Maximinus Data custodes suos sumpsit, non appellavit, sed eam amotis e sedibus suis pulsam esse dixit.' At alia accedunt, quibus nescio an illius loci de Maximini origine testimonium infirmetur. Scriptor enim quod Maximini iuventutem deseripsit usus erodiano, qui VI, 8, narrat ' is, ν ... τὸ δν γένος των ωυτάτω ogκῶν καὶ μιξοβαρβαρcυν , non est absurdum putare eum illud confinxisse, ut hoc Herodiani accuratius
1 Get. b. 83 Rom. 28 l. 2 cf. Mommsen ed. Jord p. XXXIX de Symmacho f. Usener an-oedolo Holderi Wiesbaden 1877. p. 18. Symmachus, qui erat consul ordinarius a. 485, historiam Romanam septem libris omposuit. 3 Chron. Pasch. I, p. 0 ted. Bonn.); Zonar. XII, 6. 4 V. M. Anton. 22. l. 5 Herme XXIV, p. 359 sq. 6 Dio script hist. Aug. p. 35 adn. 1. 7 Da mortibus pers. 38. 8 Jung romaniseho Landschasten des sim. Reichs Innabruch IS8l. p. 404 adn. S putat eos fuisse Carpos. 9 Eum secutus oh. Antioch D. 4 l.
15쪽
- 13 definiret. i Qua de causa hoc uno testimonio niti non possumus, ut demonstremus interfui gs Gotos bello Marcomannico.
Ex eis autem, quae posteris temporibus ad Daciae fines saeta sunt, Gotos adsuisse conicere, non certis argumentis colligere licet. Anno enim 80 Dacorum liberorum pars e sedibus trans Carpatum montem sitis pulsi ab Sabiniano Daciae praesecto hac in provincia collocati sunt ); quos Gotorum adventu esse motos est verisimile, quamquam hae de re sontes taeent. Quattuor annis post a Romanis προς ους rei την Aaria βαωάρους pugnatum est, quo bello escennius Niger et Clodius Albinus praeter ceteros floruerunt ); seri autem potuit, ut ita a Dione Goti significarentur, qui e sedibus ad Pontum Euxinum sitis paulatim contra Daciae sues progressi erant.β Eodem tempore populi collocati, in Dacia, Germani haud dubie natione, imperium Romanum recusaverunt Quo commotus haud scio an Commodus limitem Daci-
eum posuerit. Τ)Septimio Severo autem imperatore Goti, a quibus finitimae gentes ad Daciae fines aggrediendos impellebantur, ipsi insesti esse coeperunt. Nam tum primum in Daciam impetum sacere videntur animum induxisse.' Circa annum enim 196 Scythae magnum bellum paravisse dicuntur, sed ingenti tempestate, qua tres ex nobilissimis viris in consilio necati sint, a suscepto deterriti esse. Cum autem eos iam illis temporibus in Sarmatia sedes habuisse verisimile sit et Scytharum appellatione eos potissimum significari constet, illa prima de impetu in imperium Romanum ab his parato narratio iudicari potest. Est autem mentione dignum
eo ipso tempore, imperio Septimii Severi ineunte Olbienses, qui ad id tempus fuerant liberi, oppidum imperii Romani fidei commisisse, nescio an Gotorum processu commotos omnium enim im-l Mommson, Hermes XXV, p. 268.2 Do quibus scribit lot.-Dah I p. 60 et adn. a.
16쪽
peratorum Romanorum primum Septimium Severum in nummis expresserunti et eius filiique in honorem thermas aedificaverunt. 3Idem imperator, ut illis ab hostibus fines Daciae in futurum tueretur, omni cura studebat eo enim tempore legio V. Macedonica ex Moesia inseriore Potaissam transducta est ), ex nonnullis oppidis coloniae et municipia facta sunt 3), viae denique imperatoris iussu munitae et aedificia militaria constructa sunt.)hQuibus consiliis magis quam tempestate illa oti ab impetu in Daciam faciendo deterriti esse videntur. Mortuo autem fortissimo imperatore Septimio Severo oti impetum iam antea animis conceptum perpetraverunt. Anno enim l Caraealta in orientem prosectus Gotos vicisse dicitur ab auctore v. Caraealtae 10, 6 et Getae 6 6. Cui rei fidem ut antea habuerunt, cum eam primam de bello amotis Romanis illat recte relatam putarent, ita nostra aetate viri docti denegaverunt. Inter quos viros Besset β p. 99 non dubitat, quin Caracallae ipsius aetate illud facete dictum, quod narravit auctor v. Car. cum victoriam Gotorum referret, prolatum sit; sed salsam eius causam ab eo referri Caracallam enim esse Geticum appellatum non propter Gotos sed propter Dacos victos, quibuscum tum esse pugnatum et quos Getas esse appellatos Dio LXXVIII, 27. ;LXVII, 6 2 tradidisset. Qua in re etiam ommsen, oem. Gesch. V, p. 21 adn. 1 Besselium sere secutus esse videtur, quamquam dubitat, num facetiae tum saetae sint. Sed a scriptore dictum illud setum esse censeo, quae sententia ne8cio aue confirmetur, quod eodem loco auctor imperatori cognomen Alamannico ipse indidit, quamquam id primum Claudium Goticum accepisse constat, scilicet quia compertum habebat Alamannos ab eo victos esse. Eiusmodi autem facete dicta ascriptoribus h. Aug. non aliena fuisse ex eis apparet, quae
17쪽
et v. GOrd. 34, 3 4 et v. Gallien 6,3- et v. Aurel. 30, proseruntur, hoc enim loco Aurelianus, qui Carpo vicerat, ipse omnino demens cognomen, quod est Carpisculus, sibi dedisse traditur. Quae cum ita sint, iudico scriptorem non demotis victis rettulisse, ut facetias traditas interpretaretur, sed ad eas proserendas Victoria, quae memoriae erat prodita, commotum esse. Quod autem Besse l. e. Dacos Caraealtae temporibus Getas esse putatos ex iis,
quae Dio LXVII, 6. 2 profert, concludi posse putat, Dio, qui non multo
post seripsit, eo ipso loco demonstra Getas et Dacos inter se differre, hos autem illorum nomine a nonnullis Graecis, non a Romanis appellari. Quam rem tantum abest, ut salso rettulerit, ut contra Getas etiam Dacorum nomine a Romanis significari cognoscamus. Argumenta igitur contra hunc locum prolata quamvis salsa
sint iudicanda, tamen, ut sunt scr. h. Aug. non semper magnaside digni, nobis quaerendum est, num aliis de causis quae de ea re proferuntur improbanda sint. Sed quod ceteri scriptores nil hac de re produnt, ut dubia illa videantur efficere non potest. Nam Dionis narrationem iphilinus mutilam nobis tradidit );
Herodianus autem de rebus hoc tempore gestis tam pauca protulit, ut Caracallam in Dacia versatum esse omnino n0 commemoraret. Jordanem vero non diligenter singula proelia a Gotis commissa enumerasse non est mirabile, neque magis mirabimur quod Osimus, cum omnia bella a Caracalla gesta silentio praeteriret, de hac re mentionem non fecit. Quare quamquam diserte et plane nobis non traditur, his iam temporibus Goti oram Ponti Euxini accoluisse, tamen e rebus, quas supra exposuimus, satis dilucide cognoscor nobis videmur. Sed ne cum Besselio I. c. miremur, quod per viginti annos impetum denuo sedisse Gotos non audimus, primus Caracalla annuis eis praebitis in suturum tempus pacem firmavisse videtur δ); deinde non habemus, quod omnes uno tempore ad Pontum Luxinum pervenisse putemus, sed ut saepe Germani migrabant in fieri potuit, ut antea pars eorum eo perveniret, circa a. 230 autem tota
1 Nisleo, de bellis ab Antonino Caratalla in Germania et Sarmatia gestis annis i 2-2l4. diss. restaura866. p. l, quod Jordanes et Zosimus tacent, dubitation m offert.2 Etiam Nommsen, 6m Gesch. V, p. 2l adn. 1 coniecit Gotos fortasso iam ante Gordianum tributis solutis avocatos esso ab irruptionibus. 3 C. Platner, Forschunge gur deuischen Geschichte 20 p. 165-202.
18쪽
onalis Ponti Euxini eis erant subigendae, priusquam imperium
Romanum maioribus viribus aggrederentur. Neque vero omnes incursiones a Gotis saetas consentaneum est relatas esse, cum ne maioribus quidem postea magnum momentum tribueretur.
Sed Caraealta vere a. l Roma, ubi hieme versatus erat*), ad Danuvium prosectus est, ut apud Germanos, qui trans id flumen habitabant, imperii auctoritatem confirmaret i, deinde in Daciam iter fecit ), ubi cum Gotis pugnavit β), qui Daciae fines appetebant. Ab his sive pulsi sive socii arcessiti ac liberi quoque hanc inprovinciam invadebant.' Hostibus nonnullis proeliis devictis Τ)Caraealta ante tempus bello nem fecisse videtur'), quod praeter omnia Parthis bellum inferre ei erat cordi. Itaque cum Dacis foedus iniit, ad quod frmandum obsides illi dederunt.' Ε ipso tempore cum Gotis pax saeta est atque Caraealta annua Gotis praebuitiq), ni tranquillitatem Daciae eonfirmaret Goti autem ei auxilia miserunt. Caracallam enim contra Parthos prosectum Scythae seenti sunt ii in quorum nonnulli eius ipsius erant custodes Quae appellatio apud Graecos scriptores ad Gotos cum pertineat
et Caracalla Germanos praeter ceteros amavisse dicaturi ), non du
bium est, quin Scythae' illi Goti putandi sunt, quo quod de
proeliis a Caracalla cum Gotis lactis traditur, optime confirmatur. Quae proelia - et ea non ita gravissimi momenti com-
3 Dio LXXVII, 20 Herod. IV, 7.4 Dio LXXVII, 6 6 LXXVIII, 27. 5 v. Carac. b. 4.b Apud tet. Sabnium I p. b et 60 legimus aut in Thracia
aut in Asia concursum fuisse, sed do proeliis illis in regionibus commissis nihil traditur Gotos autem iam tum tam longo progressos esse aut expeditiones maritimas fecisso non est verisimile.
6 Quod haud scio an ex eo colligi possit, quia ab eis obsides dati sunt; et Dionem LXXVIII, 27. b. I V. Caracalla l0, 6 Geta 6 6. si Dio LXXVII, 6 6. si Dio LXXVIII, 27. b. 10 cf. p. 5; ommsen V, 2 l adn. 1 Dio LXXVIII, 7 3 seribit a
CaracaIla multo maiorem pecuniam quam antea barbaris esse solutam.
1ii Dio LXXVIII, 5. 6 et . . 12 Herod. IV, 7.
19쪽
nam emacia per Thraciam itinere' facto Hellespontum transgressus Pergamum Asiae pervenit imperator, inde Ilium, unde profectus Nicomediae hiberna egit', et ante huius anni finem Romae statres Arvales pro imperatoris Nicomediam adventu vota solverunt. )Macrino imperatore Daci denuo in Daciam invaserunt ), cui M. Agrippa tum praeerat β); utrum a Gotis longius progressis pressi an eorum socii suerint diiudicari non potest. β Ε narratione tamen, quae est de Maximini cum Gotis commerciοτὶ colligi potest illos tum propter foedera a Caracalla icta quievisse, nisi scriptor vitae Maximini e suorum temporum condicione hoc ementitus est. Jam impetus denuo amotis actus esse non traditur. Inter barbaros, qui anno 233 Danuvium transgressi et Illyriam aggressi sunt, Goti fuisse non videntur, quia illi ab Herodiano' Germani appellantur.' His autem ipsis temporibus usque ad annum 38, quo primum oti longius in imperium Romanum progressi sunt, Omnem eorum populum ad Pontum Euxinum pervenisse tractusque ibi sitos sibi subiecisse necesse est. iv)Quam expeditionem priusquam enarro, pauca de populis,
i Picli, die antilion ungen o Dacie u Moesten. . eri in S98, p. 195 coniecit caracallam, qui in nummis Marcianopolis persaepo eiungeretur, in orientem prosectus hoc in oppidum pervenisse; cuius in nummis quod imperator barbarorum victor celebratur Pic I, r. 682-684 , eos et a cum figuris insignem in nummis expressum inr. 694 69bi ad Goticum bellum bono finitum pertinore haud scio an concludi possit. Sed figuras illas Septimi Soveri eiusquo familiae esse, arcum igitur eo imperatore esse constructum, cum Pichio consere non possum. Nam primum quidem arcum, qui Caracallao in nummis effingitur, hoc ipso imperatore exstructum esse verisimilius ost, doinde figuras illas non imperatorem eiusquo familiam puto sed deos quos in simili eiusdem oppidi arcu M. 166 , qui et ipse ad huiusmodi res spectati cf. p. 22 , etiam Pic I, p. 336 intellegendos esse iudicat. 2 Dio LXXVIII, 6 6; 8 Herod. IV, 8 v. Carae. 5, 8.
6 cf. iste p. 22. 7 V. Maxim. 4 4 b. 8 IV, 7. 9 Wiot.-Dah I, p. 96 putat, impetum in regiones circa Istrum quoque suisso conversum et Dexippum Σκυθικα sua coepisse indo ab hoc bello, quod irruptione a. 238 esset continuatum.10 Wiet.-Dah I, p. 209 sq.
20쪽
qui regiones illas tenebant, addere placet. Habitabant enim tum temporis in Sarmatia Europaea Alani, quorum pars Tanain transgressa prima a Gotis subiecta est. Plurimi autem harum regionum incolae attribuebantur populo cuidam multas in gentes diviso, quem Romani Sarmatas, Graeci plerumque Scythas appellabant, quod nomen Gotis quoque a Graecis seriptoribus est inditum. Trans Borysthenem autem ad Carpati partem quae in orientem Versus spectat sub imperio Romanorum habitabant Bastarni, qui primi Germanorum ad Pontum pervenerant i et iam secundo a. Chr. n. saeculo ineunte videntur Olbiam aggressi esse δ); postea autem amotis subacti ab eis trans Istrum pulsi sunt. R Quorum pars, quae e Peuce insula Peucini nominabatur,' una cum Gotis in imperii Romani fines invasit.' Sciri quoque trans Istrum habitabant si , qui iam secundo a Chr. n. saeculo ineunte Olbiam erant aggressi. Τ). Fluminum autem Hieras et Pyreti accolae erant Thracii Carpi. ' Qui Maximino sere imperante in Gotorum potestatem redacti inde ab eo tempore aut una cum eis aut sine eis regiones ad Istrum sitas diripuerunt. Τ' Deinde amotis latius vagatis pulsi partim sub Aureliano partim sub Diocletiano in agro Romano collocati sunt. ii)In Dacia autem, qua vergit ad occidentem, a belli Marcomannici temporibus habitabant Astingi Vandalorum pars, quibus ceteri Vandali sere sub Aureliano coniuncti esse videntur. Permagnus erat igitur numerus Germanorum in Daei habitantium,
2 Neque enim dubito, qui Γαλάta C Imr 2058 nominati sint iudieandi Bastarni. 3 V. Prob. 18 I; uis. IX, 2b Oros VII, 25. 2 Euseb.-Hieron. 23ii; Zos. I, 1. l.