장음표시 사용
21쪽
quo facilius fieri potuit, ut oti provincia illa potirentur. Praeter Germanos et Thraces coloni ex omnibus imperii Romani partibus arcessit hanc provinciam incolebant. De Dacis ipsis liberis, qui trans provinciae nes sedebant, iam supra dictum est. )Regionum denique quae a Daciae nibus usque ad anain pertinent circa a. 23 imperium tenebant oti trans Tanain autem liberi Alani habitabant. Goti ipsi erant divisi duas in partes 3), in rutungos sive Ostrogoto et eruingos sive Visigotos, inter quos nis erat Tyras. ' nomine Ostrogotae, qui rex, si dordanis dem habere licet, temporibus Decii erat, intellegi potest, iam tum quam postea vulgatam invenimus divisionem suisse. Illis quattuor nominibus Gotos primus, cum de invasione Claudio imperatore acta reserret, significavit auctor v. Claud. 7 Grutungorum autem et Tervingorum nomina, postquam oti e Sarmatia profecti
Borani autem, Gepidae, Heruli, qui una cum Gotis in imperium Romanum incursione secerunt, utrum iam illis temporibus ad Pontum uxinum pervenerint an postea Gotos secuti sint, certo non est diiudicandum.
III. B incursi0nibus4 60tis usque ad sedium m0rtuum
Gotorum postquam omnis populus ad Pontum uxinum pervenit et has regiones in potestatem suam redegit, longius in imperii Romani fines invadere coepit. Ac primum quidem eam partem provinciae Moesiae, quae trans Istrum est ita aggressi sunt Olbiam enim oppidum maxime ad septentrionem versust Eutrop. VIII, 6 Jung roman Landschasten p. 379 sqq. 2 p. 13. adn. 2.3 Ammian. XXXI, 3. l.
22쪽
- 20 situm, quam iam antea appetiverant, et Tyram oti primas expugnaverunt. Quorum oppidorum ultimi nummi Severo Alexandro imperatore percussi sunt in qua de causa ea, si extremum ponimus annum, a. 23 deleta sunt. Quo Gotorum progressu Daci quoque et Sarmatae ad Daciam aggrediendam commoti esse videntur, sed eodem anno 235 victi sunt, quo Maximino
nomen Sarm. maX., ac max est inditum. Autumno autem
a. 23 Maximinus ipse Sirmium prosectus magnum bellum paravit, quod gentibus trans Istrum habitantibus et fortasse Gotis ipsis quoque eo ipso tempore longius progressis inferre sibi proposuerat. Sed postquam Gordiani imperatores sunt declarati et Italia ab eo descivit, cum in Italiam proscisci esset coactus, Goti etiam tractus, qui cis Istrum erant siti, aggredi constituerunt.
Anno igitur 38 a tergo tuti, quia oppida trans id flumen sita
iam ab eis occupata erant, Istrum transgressi sunt una cum Carpis, quos tum in potestatem suam redegisse videntur. Oppidum Istrus sive stropolis ab eis expugnatum et ita deletum est, ut centum quinquaginta annis post nondum se recreaverit. quo impetu primo amotis maiore vi in imperium Romanum facto Dexippus,, κυθικά coepisse videtur. β)Quia Istrus Maximo et Balbino regnantibus eversa est, hoc Vere a. 238 factum esse consentaneum est. Cum enim a die sexto decimo mensis Julii constitutionum continua series a Gordiano III datarum incipiat, Maximus et Balbinus non post medium mensem Julium mortui sunt. Regnaverunt autem nonaginta noli oehne, museo olschoube I, p. 87 Mommson, CH LIII, p. 47.2 C UL XII, 5559. Anno 236 haec cognomina cum legantur Hi III, 373b 3736 3740 V, 8076 Maximinus ea non propter victorias a. 23 mPo istas adeptus eas potest, ut Schille I, p. 786 et Ranlio, eligesch. III, p. 406Mn. l. putaverunt; quae ad proelia in Dacia commissa a suo, an inscriptiones quaedam: Hi III, 3336 3660 4837 52i spectent; cf. Goοss, Progr. Schaessburg 1874. p. 68 adn. 190.3 Herod. VI, 2 9 v. Maxim. 3, 3-4. 4 cf. Ammian. XXIII, 8 43 Histros quondam potenussima civitas'; sed funditus Oppidum illud deletum ess non potest, quia paulo post nummos, in quibus Gordiani III et Tranquillina simulacra iungebantur, percussit. Pich. I, p. 4I 178sq. . . Max et Balb. 16, 3 Dexippus Istriam cum Istro confudisse videtur et loco ' στρου πολεως sive 'Iστροπόλεως quod apud Ptol. III, 10, 8 legimus, aut 'Iστροπολεως quod Plin. n. h. IV, 44 scribit, Droueriν
5 cf. v. Max et Balb. 6, 3 fuit et Scythici belli principium'. Dissilias by Corale
23쪽
vem dies, ergo ineunte mense Aprili electi sunt. i Quae cum ita se habeant, dubitari non potest, quin Gordiani Pet II mense Martio ineunte imperatores declarati sint. Octo autem dies opus sunt, quibus nuntius Carthagine Romam perferatur totidemque dies, quibus Sirmium perveniat, quod oppidum Roma I m. p. abest. δ)Quattuor dies cunctatus Maximinus Sirmio prosectus est, cuius discessu commoti, nisi omnia me saliunt, Got Istrum aggressi sunt. Quae invasio cum in Italiam nuntiata esset, ullius Menophilus, dux bello iam probatus, qui una cum Crispino Aquileiam a Maximino prospere defendisset ), Moesiae inferiori praesectus est β), ut Gotos, ne amplius penetrarent, impediret. Eo ipso tempore Balbinus barbaris Istri accolis β), Maximus Persis bellum
inferre constituerunt. Sed morte imperatorum illis consiliis eversis Menophilus, cum a Gordiano III admodum iuvene auxilium petere non posset, eum Gotis foedus iniit ex quo Goti annua acceperunt, captivos reddiderunt Τ), in fines suos reverterunt. Quam longe hac invasione Goti processerint, non est traditum.
Mommsen l. c. putat Marcianopolim' et Philippopolim irrita obsidione tum temptatas esse. Sed Jordanes '' illius oppidi Obsidionem in Philippi aetatem rettulit, qui scriptor quamvis non
semper recte temporum ordinem explicaverit, tamen eo minus est, cur ab eo tradita recusemus, quod verisimilius est Gotos posteriore incursu ac non primo ad has regiones pervenisse. Quod
1 Chronogr. a. 354, Mon Germ. IX, 1. p. 147. V. Gord 23. 2 traditur, a. d. V. id. Apr. hoc factum esso, mortui igitur sunt a. d. VI id. Iul.; cf. qua his de rebus scripserunt: Seeck, Rh. Mus XL si 886 p. 168 Ranke, Weligesch. III, p. 409 adn. i; adeo, do imperatorum Romanorum III p. Chr. n. saeculi temporibus constituendis diss Bonn. 89 p. 8sqq.
2 Stobbe, Philologus XXXII 1872 p. 63.
tum sentiunt et illemoni III, p. 244 Schille I, p. 96 Sommer, die Ereignisse des Jahros 23 Mund thro Chronologio. Progr. Goeriit 188 p. 17 adn. 2. 7 Lapis a. 238 pro liberatione aptivitatis haud dubio a milito leg. XI. Claudiae votus Silistria in porta inventus est, Arch. epigr. Mitteil ausOestere.-Ungam XVII 1894 p. 2ll. 83 6, 92.9 Cui Mommseni sententiae Pie I, p. 187 adn. 2 et 3 p. 93sq. se applicavit; cf. p. 22.
24쪽
praeeipue ad Philippopolim trans Haemum sitam pertinet quin
ea, quae in ex se. 9 de hae urbe oppugnata prolata sunt, ad Decii tempus spectent, omnino dubitari non potest etiam quae relata sunt ex. r. 20 ei tempori adgeribenda esse infra exponere in animo habeo. ij IlIud autem bellum contra Istrum susceptum etiam Gordiano III imperatore esse gestum et legionem IV., quae in Moesia stativa habebat, eius participem fuisse, ex epistula illa ficta, quae . Gord 25, 2 profertur, concludi non licet.* Ac ne id quidem, quod Viminacium autumno a. 239 colonia facta est, ad hanc urbem tum e88 pugnatum comprobare p0test, neque enim habemus, cur Gotos, qui Istro expugnandae studebant, iam illis temporibus has in regiones
progre8808 esse putemus. Immo vero quae de Viminacio traduntur idem probant ac Marcianopolis tum munita ), scilicet Menophilum, qui Gotos periculosos hostes esse cognoverat, id praeter cetera spectavisse, ut eas imperii regiones, quae eorum incursionibus maxime erant obiectae, melius tueretur. β Quod arcus in
nummo Marcianopolis Menophilo praeside effingitur non recte, opinor, Pic ad hanc urbem a Gotis a. 23 obsessam pertinere putat, nee similis nummus sub Caraealta percussus I ad Marcianopolim ipsam appetitam, sed uterque ad Gotorum bellum bene finitum spectare videtur.
Menophilum Gordiano II imperatore Moesiae praefuisse Burghesi' exposuit, scilicet inde ab anno 38 usque ad annum 240'); sed eum a. 4 ineunte magistratu nondum se abdicasse
1 cf. p. 30.2 Quae est sententia Joh Muelleri, de M. Antonio Gordiano III uisa. Munster ST p. li Sq.3 Contra clihelium, qui II, p. 8sq. id a 240 factum esse putabat, Picta p. 24sq. hunc annum rectum esse domonstravit; cf. ckhel VII p. li; Mionnet, descr. de med. I, p. 35l sq. r. - 10 Suppl. II p. 42sqq. r. 1 - 16;Cohen, Gord. III nr 412-430 Pic I nr. 70-93 1lasse p. 1l et Schille I, p. Tu salso a. 24 coloniam conditam esse scribunt. 4 cf. Pic I, p. t SI adn. 2 p. 94sq.; r. il67-1l70.b Eodem modo postea aliis quoquo imperii locis a Gotis defendentis prospectum est; cf. e. c. p. 24 adn. li 26 adn. . 6 p. 187 adn. . et . p. 93 sq. 316 quae sententia a relatione nobis tradita dissentit, i. supra p. 2 sq. 7 cf. p. 17 adn. i. 8 Oeuvres II, p. 227 sqq. si Orghes II, p. 231. adn. i.
25쪽
- 23 ex eo intellegi potest, quod Menophilus per tres annos imperium tenuit neque ante Aquileiam obsidione liberatam id est non anto mensem Maium anni 238 in Moesiam prosectus esse potest. Quae cum ita se habeant, omnia, quae apud tet.-Dahnium δὶhac de re proseruntur, reicienda sunt. Carpi autem, irati ob foedus a Romanis cum Gotis ictum, legatos, qui et ipsis annua postularent, ad Menophilum miserunt. Qui multa eis pollicitus, ut quattuor post menses redirent, hortatus est atque eodem modo tribus mensibus intermissis, Carpos tertium tributum petentes reppulit. Qui, cum interea copias optime exercuisset Menophilus, per tres annos quibus Moesiae praeerat denuo fines Romanos aggredi ausi non sunt. 3 Praeter Menophilum' de imperio tuendo Optime meritus est Furius Sabinus Aquila tmesitheus fi), qui ab a 2417 socer Gordiani laetus et ab eo praesectus praetorio nominatus' disciplinam militarem correxit, arma atque castra inspexit, rei frumentariae providit , vias
A. antem 242 Gordianus II ad bellum Persis inserendum pro- laetus in Moesia barbarorum catervas, qui eas in regione irruperant, vicit. i' Carpi haud dubie, cum Menophili praefectura esset finita huius incursus erant participes, sed Goti num maioribus copiis illis adsuerint, quoniam quattuor annis ante laedus ieerant cum Menophilo, dubium videtur Alani vero usque ad Philippos progressi esse et imperatorem vicisse dicuntur. iii Quibus de pugnis certiores fieri videmur sepulcro Gordiani III i*3;
26쪽
quod viginti milia passuum a Circesio asuisse tradituri); sed elogium et Graecis et Latinis et Persicis et Iudaicis et Aegyptiacis litteris huic incisum nonnullis de causis suspectum est, neque dubitari potest, quin scriptor hanc inscriptionem ementitus sit, ut
1acetias proferre po8Set. Post necem Gordiani III hilippo ab a. 44 inennte imperatori laeto imperii anno secundo cum Carpis, qui, ut pecuniam postulatam adipiscerentur, in fines Romanos invaserant, pugnandum erat. A. enim 24b contra eos prosectus, postquam in itinere gentes Germani eas vicit 33, Carpos pacem sacere coegit. β Hoc autem incursu Dacia maxime vexata videtur esse β); magnam enim incolarum copiam tum Iugisse de multis nummorum thesauris ibi
repertis colligi potest, in quibus nummi ad Pontem Veterem hodie Roteturm pass et ad Also-Ilosvam effossi usque ad Philippum pertinent. 7 Fortasse tum temporis Galerii mater Carpos fugit.' Abhoebello Philippus, postquam Romam rediit, a. 24 una cum filio magnificum egit triumphum '); sed Carpicus maximus, fortasse quia senatus auctoritatem anticipare nolebat, non antea. 24S appellatus est. i')Dacia vero provincia ut pro meritis ei gratiam referret, praesertim cum etiam melius defendendam eam curaret i), novam tem porum rationem ab a 24 coepit. ir)
4 A. 24 appellatur Germ. min. Echhel VII, p. 23 Coh. V, p. l35nr. 3.b Zosim. I, 20. 2. 6 ei. J VIII, 1054 a Carpis liberatus. 7 Jung, Mittheil de Instit fur ostr. Gesch. 4. Suppl. d. ii 893 , p. 1 i. adn. 4. Nommsen C LVIII, p. 161 hoc forte evenisse censet.
8 Lactant. de mortibus pers. c. .
9 Coben V, p. 1l nr. 158 160 p. 138 nr. 11 p. 6 nr. 44 in nonnullis nummis Victoria Carpie legitur Eclihel VII p. 323 Coh. Philippusnr. 238 Victoria: Coh. 22b-233 239 Victoria Augg. 23b-237 V, p. 139 r. b et 16. Eam ad victoriam Bigyas quoquo in Thracia sitae nummi spectant Ilionne I, p. 375 r. 77 II. Suppl. p. 237 r. 90sq. the greec coin os the ritis museum, . Thrace, p. 89sq. r. 8 et 0 cf. eit, . f. Numism. VIII p. 02sqq. tu Echhe VII, p. 23 Coh. V, p. labor. 3.1l l . . Romula a 248 munita, fortasse eo ipso tempore colonia saeta est C I LIII, 8031 Tocilescu, Arch. - ep. Mittheil. I si 8ST p. 9sq. sed cf. quae profert omasgoWshi, CH L III, p. 142 l. 12 Echhel II, p. 9 sqq. hanc aeram a kalendis Ianuariis a. 24 primor-
27쪽
De aliis proeliis Philippo imperatore commissis nil certi memoriae est traditum. V. Gord 31. 1 enim scribitur in imperium Romanum invasisse regem Scytharum Argunt, quod nomen e nominibus Argalthi et Guntherici compositum esse videtur ), quos Jordanes 16, 9 bello Philippo illato Gotis praesuisse docet. verbis quae sunt Scytharum rex' colligi potest, scriptorem hoc loco Dexippum esse secutum. Quamquam ut salsi nominis culpa in scriptorem ipsum conserenda est, ita etiam salso loco illam rem posuit. Nam quod reser mortem Misithei quem dicit causam huius incursus fuisse, quod si verum esset, eum Gordiano III
sactum esse comprobare poterat, ei rei non est magnum momentum tribuendum, quia in tempore definiendo non eodem Dexippo auctore usus est. A quo Gordiani III socer Iris ινησικλῆς appellatus esse videtur, quae nominis forma apud Zosimum I, 17. 2;18. 2. haud dubie Dexippum secutum legitur; Tιsινὶ σοκλῆς opud Zonaram XII, 18 e Tis ισοκλῆς ' quod invenitur in Synopsi Sathae p. 36 enatum est, quae illud ex osimo hausit. 3 At Jordanes 16, 9 illam invasionem, de qua v. ord. l. l agitur, Philippi temporibus adscribit. Cuius narrationem admodum confusam eis, quae de Marcianopoli condita profert, ex Ammiano Marcellino )depromptam esse comprobatur, qui ipse Dexippo usus est.')Ρhilippus enim victoria illa praeclarissima quam de Carpis
adeptus est elatus, ne annua constituta Gotis solveret, recusavissedia episse putavit, sed Pic I p. 3sq. mensem Julium givo Augustum a. 46 eius initium fuisso comprobavit. f. tonne I, p. 350 r. 1 2 II. Suppl. p. 33-37 Coh. Philippus 250-2bT V, p. l7 nr. 92-96. Daciae rudes nummi utrum a barbaris, qui tum sive Gordiano imperator hac in provincia agros aceeperant, an a colonis iam antea ibi collocatis percussi sint, non potest diiudicari. Nummi ordiano II imperator signati apud Eekhel. VII, p. 3l6, oh. 163 Philippo imperatore percussi apud Echhel. VII, p. 329- Coh. 38.1 cf. quae siphe deuischo Forschunge p. 38, uellenhorin Jordanea Mommseno edito p. 46 s. v. Argiathus' hac de ro scripserunt. 2 cf. Nommsen Herm. XXV, p. 26 adn. 3.3 Quod Petor in editione sua recto significavit. 4 Fero omnia, qua Zonaras domordiano III tradit, originem trahit e Synopsi Sathao: Zonar XlI, 8 ed. indors III, p. 29, 28 - p. 130, 2 Synops Sath. p. 36 20 - p. 7, 4. 5 XXVII, 4. 12.6 Ut a Dexippo sis. 83, Ammiano, Jordane Traiani soror falso nomino Marcia appellatur.
28쪽
- 26 videtur l); neque vero finibus ab eis defendendis providit. Ostrogota autem, qui bellum optime paraverat, Gotorum exercitum, cui praeerant Argaithus et Gunt heri eus ). a. 24 in Moesiam inferiorem 3 immisit. Qua provincia late vastata Goti Marcianopolim obsederunt, cui Maximus natione Τhrax praesectus erat δ); qui urbem a Menophilo optime munitam 9 ita defendit, ni barbari, quibus neque usus aut peritia neque instrumenta ad obsidionem necessaria erant, insecta re redirent. Jordanesi enim quod narrat, Gotos grandi pondere auri ab obsessis accepto discessisse, obtegere conatur, eo in oppugnanda urbe nihil profecisse. )Quibus temporibus ut propter tributa viribus incolarum maiora in oriente ad Iota planum imperatoris dignitas delata est, ita haud dubie propter calamitatem illo Gotorum incursu bortam Marinus Pacatianus, Pannoniae et Moesiae praesectus, imperator declaratus est.' Qui tam inertem imperatorem se praebuit, ut paulo post a militibus necaretur. i' Goti autem ne longius progrederentur, prohibiti sunt a Gepidis, qui eorum fines aggressi sunt. ii Burgundiorum enim pars eo tempore a Vistula ad Pontum prosecta esset Si Jordani Get. 6, 9 fidem habere possumus. 2 Zos. I, 23. l. 3 o Gord 3l l Argunt ' Scytharum regem fuisse narrat, sed Jordanos 16, 9 Argaithum et Gunthericum, ipsos non reges ab Ostrogota rege exercitui esse praesectos tradit. Quomodo Cassiodorus, ordanis auctor, opus suum composuerit, inde colligi non potest, quia ei ipsi scri . Aug. loco minus fidei est attribuendum; sed cf., quae hac do re esse p. 1l7, uischmid, leino Schristens, p. 23 iudicaverunt. 4 Haud scio, an dordanes, quia in vicem . secundam Moesiam 'salso sede secundo Moesiam degit, ex una invasione duas fecerit, id quod censet Gibbon, tho historsos the decline and fallos tholomain empire. I, p. 11 2 adn. l. cf. Besseli il8.b Jord. 6, 92 Dex. r. 18 cf. Dind. I, p. 179.6 cf. p. 22. I, 6, 92.8 Quo Gotorum impetu haud scio an Philippus commotus sit, ut illarum regionum molius defendendarum causa Philippopolim colonia eo deducta confirmaret. Quod nummi coloniae sub Philippo percussi cf. Echhel. II, p. 44 Mionnet. I, p. 4l9 r. s59 eo imperator factum esse comprobant, scilicet a. 248, cum tradat Eus. - Hieron. 2264 ,, Filippus urbem nominis sui in Thracia construxit cf. Zumpi, commentationes epigraphicae I Berlin 850 p. 43b; Marquardi Siaataver . I, p. 3l6.9 Zos. I, 20 2l: Zonar. XII. s. 10 ZOnar. XII, 19. ii Jord. c. 17.
29쪽
videtur, fortasse una cum Boranis et Herulis, qui paulo post in- eursionibus amotis saetis interfuerunt. Itinere autem ad meridiem eonverso i in Gepidas inciderunt, qui iam belli Marcomannici participes fuisse putari possunt, tum trans Carpatos habitabant. Burgundios autem a Fastida Gepidarum rege vietos in Gotorum dicionem tum venisse nescio an inde conicere liceat, quod postea eos sequuntur. Quo successu quia erat elatus et novis agris egebat, Fastida bellum intulit Gotis, quibuscum ad tutam pugnatum est. Unde concludi potest, quia Goti tum in provincia Dacia hoc flumen a coluisse non notum est, eo ipso tempore Fastidam bellum coepisse, quo eorum plurimi in Moesia pugnabant; qui de hoc certiores laeti reverterunt et cum Gepidis Obviam euntibus ad tutam pugna concurrerunt. Gepidae autem victi in sedes suas redierunt, e quibus non multo post prosecti sunt δ) Jordanis temporibus regiones circa Tisiam et Marisiam sitas, quae suerant antea provinciae Daciae, tenebant. θ)Cum his rebus tum Marino imperatore declarato Philippus impulsus est, ut C. Messium Decium Traianum in ea loca mitteret, qui milites severa disciplina coercitos ad pristinam fidem reduceret. y Qui postquam invitus hoc mandatum subiit, graviter tu eos consuluit, qui Marini partibus studuerant.' Quorum singuli
eerte exercitu relicto admotos transierunt, unde nescio an Jordanis narratio originem traxerit, qua totum sere exercitum Romanum descivisse dicit.' Ceteri autem milites, qui culpae essent conscii, ut commilitonum sortem vitarent, in Decium primo recusantem imperatoriam dignitatem detulerunt. i' Qui exercitu instructo contra Philippum prosectus ad Veronam iam imperio et vita privavit.
30쪽
- 28 Atque Decium a. 48 esse imperatorem declaratum e trib.
pol. IV in C ILII, 957 4958 Olligi potest; sed tabulis publicis
tribuniciae potestates ab . 249 sunt numeratae. t Nummis Alexandrinis Decii, in quibus Γ scriptum exstat, quod non sunt conservatis), eum ante diem XXIX. mensis Augusti a. 25 lmortuum esse verisimile fit ad tempus autem accuratius definiendum . Val. , nihil affert, quae hoc loco omnino nulla dedigna sit. Quare, eum scriptores in e consentiant, Decium paulo minus duos annos imperatorem suisse ), Philippum sere mense Augusto a. 249 ineunte necatum esse puto. )Quibus rebus in imperio Romano gestis Goti denuo ad aggrediendos snes concitati esse videntur. Bello summa vi parato naeum nitimis gentibusq), e quibus Carpi nominantur'), in agros Romanos invaserunt. Quo de consilio certior laetus Decius, sortasse iam a. 249, lium Herennium truscum Decium misit in Illyricum Τ), ut copias illic collocatas ad eos pellendos pararet; neque tamen proelia ante a. 250 commissa esse censeo. Decius vero ipse nondum ad bellum gerendum profectus est, quia Romae muros aedificandos curabat, ut tradit Aurelius Victor'), sed mea quidem sententia quod in Gallia seditio orta erat, quam ad comprimendam illuc iter secerat.' In Gallia nonnihil temporis moratus a. 250 ' demum Gotos aggredi potuit.
13 cf. Mommson, buli delPInst. arch. 1865, p. 27 sq. Schille I, p. 803 adn. 3 sed Stobbe, PhiIol. XXXII p. 6 et adsis p. 34 has inscriptiones falsas esse sine probabili causa censent. 2 Sallet, die Daten de alexandrin Κaisermungen Berlin 1870. p. 66 sq. 3 Quos enumerat Sadsie p. 30.
4 Sadsio p. 30 die X. m. Aug. eum esse mortuum censet. 5 Jord 16, 21. 6 Lactant. de mortibus pers. c. d.
7 Aurel. Vict. 29. 1 cf. nummos, in quibus Exercitus Inlyricus Hegitur apud euhel. VII, p. 344 Coh. 37 38 70; Genius Illyrici otiaGenius exercitus Illyriciani apud Echhel. VII, p. 344 Coh. 43-69 I, p. 216 nr. 6.8 29, 1. 9 cf. Eutrop. IX, 4; fortasse huc spectant Decii nummi, in quibus t gimus Victoria Germanica apud Echhel. VII, p. 345 Coh. 122 Hostiliani apud Echhel. VII, p. 352 Cob. V, p. 233 r. 70; Herennii apud EchheI. VII, p. 34s: Oh V, p. 22l r. l. Schille I, p. 80 adn. 6 putat eos admotos pertinere, qui tamen Germani non appellantur. 10 Decio Roma digresso a. 25 Valens quidam tumultum molitus est