장음표시 사용
81쪽
qui syanenses non memorent,qui
bus citis erat. rem ipsam attigisse. Sed jam pressilis ad desideratum v tum respondendum est, quod cum diserte non legatur in hae duplici regula, inde nullo paupertatis vinculo, seu Uiros Canonicos, seu Vir gines canonicas obligatas fuisse concluditur: quod si hic argumen tandi modus liceat, non video, auto regula aut etiam ipsius Beneiacti hoc votum proterri pota, in illa totum praeceptum pauper tacis votum adstrui valet his verbis: Nee dicatis aliquid proprium , sedμα
vobis omnia cammunia. In ista autem
capite 3 3. at ibi de voto ne verbum:& in cap. 13. de suscipiendis , ubi de paupertate. ista; Res, si quas ha-
t. aut eroget prius pauperibus, aut finis me iter donatione conferas m
aasterio, nihil sibi reservans ex omni kus, quippe qui ex . A die neroprii serris potesatem se habitrarum sciat. At hoc non est vom, ut per se patet. Unde olim tantδ erad voti ita Religiosis certitudo,ut cum vel vestem monasticam po parenz per Iongius tempus, haec ipsa in habi- in Religioso perm/nsio reputaba. Eur pro voto, quamvis sormaliter nullum emisissent. Sic Memia dubiter vel ipsulti expropriationis Vo
eum supponi in illa abdicatione . quin nec in ista solum, sed in ipsa ad Canonicam talem Societatem aggregatione potuisse , donec domum haec Aquisgranensis licentia
omnem plane saeculo cumprimis decimo, atque undecimo laxaret expropriationis fibulam , ut integrae Congregationes consulto pauper acis votum repudiarent, frustra reclamantibus Conciliis, ac summis Eesesiae Praesulibus. Atque hinc focile licebit arguere, cur Nicolaus instigante Hilibrando vehementius, praecipue inRegulam Canonicaruin invectus sit: utpote quarum ani mi raro moderamine debito sese ipsos constringunt, cum vident ii
heriora dissimvundo potius, quam laxando concedi. Frat,nfimque Ilistis haec aliquanto latior remissici semper amplior disciplinae religiosae excutiendae Occasio,quod factum fuisse . exempla eorum Lemporum pene innumera comprobant. At quod dicat Pontifex huyusmaa Sanctimonialbum institutionem usque tunctatam Asiam, Africam, simis, Europam , excepia und minimo- 4 Gemmania , nec sicivisse, nec recepi se, eis. vehementer suspicor, nE hic contextus sit aliqua recentioris manus
interpolatio. Nunquid enim A te laus ignoravit Virgines Ca nicas Rhemti, Casiliane, quonis in Gallia Praeterea an Germaniam Vir moderatissimus tam facili probro unum
minimum angulum nominaverit. quam tot armis illustrem. tot prae potentem victoriis , totque viris
eximiis, ac nobilissimis conspicuinam , imo in qua tum Romani Imperii Caput residere dignosceret Idenique nimis ut dicam sincere .
quae sentio ) dissicilis sum . utiliquando in similibus monumentis regulam S. Benedicti insertam reperio, statim, nulla se insinuante ambiguitate . tali instrumento tanquam per Omnia incorrupto , aucnullatenus interpoliato fidem adhibeam, ci in me jam utcunque frequentiores iis immixtae repertae interpolationes ad exemplum alio tum doctissimorum Virorum reddiderint cautiorem. Certe Blandi niense ax Martino Papa B. Amando collatum Diploma verba illa secun-d is Regulam S. Beneditu interpolainra praeseserre , dudum Viri docti senserunt. vide Mirae: Donat. Bel L. i. c. I. & Bolland. in vita S. Aman. H 6. Febr. f. s. in Commentario. Vitam S. Beriae Avenaciacensis unρ decimi saeculi Monachus olim sincere enarratam descripsit, sed mox illii verbis: AEdificia o cinarum semctisma inter ' circa aedes Dei maritantium construxit e Interpolavit, ubi Asteristum inseruimus, seque tia: Sicut S. Benedγctus praecepit. ULde Bol. ad. I. Ian. vitae S . Gum-
82쪽
beri , & Eerthae. n. s. S. Benedictum V. scripsit Anastasius, quodas inra se aetate sua ' Ecclesia millimine. Illinc ubi signum, interpola vit haec verba Bucesinus: monastea vitae consecratus. De ChronicoHauberti a B. Gregorio de Amatae illustrato , & de Gregorio Episcopo Granatensi in Catalogo Martyrum per eundem relato , quale , quantumque figmentum sit, mea non est referre , utpote jam satis
per Bollanditias explosum ad diem 7. Maji in praetermissis, dein actis
Orientalis Historiae Parergo F. n. o. quid de illo Diplomate a Gregoris m. B. Stephano Grandimonintensi concesso ad an. Io73. sentie dum sit, in quo Eremitae de Ca- Iabria Fratres mini Benediarinenses dicuntur ex ipso Annalista Ben dicti no quaeratur . L. 64. n. 38, &videbitur fluctuantis animi. 6c ta tum non omnino hoc Diploma r probantis sententia. Haec interea susticiant cautioris Lectoris judicio, quod de dictis adjunctis Concilio
Romano verbis ferendum habet. Quamvis non me lateat,ab eodem
Mabillonio in Appendice ad Tomum 3tium Annalium patari , se illud ex Originali sumpsisse.: Aenunquid, & originale saeculo undocimo a partium studioso conscrip tum, hac plausibili in quorumdam auribus sententia praecipue ubiΕ, eomium circa Regulam S. Benialim disseritur) potuit exornari l potuit sanE: nam medii aevi Scriptoribus eompluribus visium esse is tam propietate mentiri longE ante nos Viri eruditi observarunt. Adde, quod, dum Nicolatis asserere dicitur, non esse aut Imperatoris, aut Monach rum , novam in Ecclesia regulam introducere; haec verba Nicolai senissum non sonent: nam ejus tempore
licuit adhuc euique sine summi Capitis requisita approbatione, quod primo per lanarentium II. inhi iatum est: neque Monachi Regulam nonicorum introduxerunt, sed Iom. IL
Episcopi in dicto Concilio, quod
fugere NAHaum non potuit. Sed esto, ut admittamus, tant
cum plausu S. Benedicti regulam sperse dignam sane omni praeconio γetiam a Nisatio Commendatam fuisse , ut voluerit eam solam a Sanctimonialibus observari, an conti nuΛ inde concludas . nullas sacratas Deo Virginum Congregationes fuisse, nisi ordinis monastici, ac S. Benedicti l quis enim inducatur , ut credat , a sola regula ordinem denominari 3 alioquin , ut jam in Exegesi scripsimus, omnes, qui sub Regula S. Beneducti militant, Mel tedes , Iutonis, alisque religiosi Equites erunt ordinis S. Benedicti, quod eruditus quivis explodec. At
hoc nunquam magis Observandum putaveram, quam medio aevo, ubi
coepere sensim qusque votivi sibi sollicitiori cura de regula provid te. edocti vestigiis decedentium ,
quam enormiter relaxatis habenti
regularis disciplinae ubi scriptae
certae regulae non esset coarctatio λ
in saeculares mores prestantissima monasteria defluxerint. Hinc iacuislo septimo per Galliam mirum ita
modum Regula S. Columbari vulgata , atque recepta est in omnibxspene monaseriis, ut enarrat Script
vitae S. aueberti, & videri etiam potest saeculum a dum Bened. in Append. p. io'. sed paulatim supinpressia, ctim, ut diximus , per B nedictum Anianensem Regula S.
Bene Icti commeadaretur, itaque neque Regula S. Columbani, nec SBeneducti, adeo contrariantis natum fuerat, ut nemini, nisi solis Mo. nactis , & qui hoc ipso se mona stico instituto mancipare cogerenatur, praescribi posset. Admittamus ergo in tantum sanctissimam hane regulam persuasu ipsius Magni Ca- νου , nec non Epis potum, alioαrumque Sanctorum Virorum pretotam Galliam o Europam praevaluisse, ut etiam a Virginibus Canonicis reciperetur, nunquam indδsequetur easdem Prosessioni suaeCa. H noni-
83쪽
nonicae renuntiando , Monachas fuisse Benedictinas effectas; nam licet non dissicear . quaedam in eadem reperiri, quae cum statu Canonico, ac Clericali componi non possunt,ut inter alia estCaput 6 o. &εa. At quid indet Nunquid enim,& ipsis virginibus Monachis oris dini Benedictino se consignantibus.
haee Regula tradita in Omnibus ab iis aeque observari non potuit Z ut ipse in suis Annalibus fatetur Mabillio, ergo id factum eme, quis abnuas , ut quoque Canonicis Virginibus suo modo prodesset. Uidemus aperte, 6cipios , qui in hanc Regulam tanquam primi filii iurare solent, quaedam aut immutasse quae observare nequierant aut cerintὰ prudenti Epikia correxille; velut est, quod de abstinentia a Carnibus cap. 3 6. & 39. &c. de septimanais riis coquinae c. 3 3, de artificibus Monasterii c. 3 7. &c. praescribuntur. Attemperari ergo potuit, ac accommodari non tantum sexui . sed etiam instituto. Verum dices, huic nostrae opinioni refragari, ut, si Canonicae ex instituto antiquo, &non ex Monacharum relaxatione,
exstiterint per se se Virgines saerae, an non potius Augustiniana Regula illis injungi debuisset3quam aeque credunt qui pro antiquitate Virginum Canonicarum certant γ jam olim, si non ab Augustino, saltem inde non diu iisdem contradicam. At de hae Regula in Conc. Rom. altum silentium : Repono Regulam S. Augustini jam ad initium
Saec. 9. nullatenus latuisse , nam in Concilio Romano sancitum amno 82έ. Can. 3. refert Harduinus Tom. 4. Condit. col. I 238, ut Sancistimoniales , o Mulieres, quae Canoni ea nominantur , ct irregulariter v
vunt : juxta Beatorum Benedisi , or Augustini Regulam , vitam suam in metitis corrigant, se emendent,supe fluitatemque vestium , se inhonest tem deserant; quodsi non 'impleverint, si qua ipsarum mortua fuerit. Christianorum careat siqui ris. Prohibe mus etiam, ne in earundem Cossetiualiqua, nisi qua regulariter fuerit m ctura, recipiatur. Quod vero ici Concilio Aquisgranensi expresse .X. Augustini mentio iacta non sit, non probat Regulam ejus fuisse exclusam, nam in Regula ejusdem Conjeilii Canonicorum, sermones duos S. Augustini contineri . certii si
mum est. Ut tamen nimium alteram , quae Virginibus data dicitur,
propugnem , quo minus allerere liceat, partim interpolacam, partim forte successivis temporibus mutilatam fuisse , id nunquam faciam: praecipue dum me legisse memini apud Delaosium nostrum , occurrisse sibi tabularia Regulam Aquisgranensem continentia, in quibus ea, quae D. Augustinuspro Clericis instauranas scripsit, oblitterata remnantur. Utraque regula Aquisgranensis per omnes Imperii Provincias mox a tempore celebrati annogis. Concilii jussu Imperatoris Lu-δυiei divulgata est, & exemplaria adhuc tria eorum supersunt, quo rum unum Sichinis Burdinalenii, alterum Magno Senoniens, tertium
Arnoni Salisburgensi Archiepiseopis inscriptum ; sed neque Italia hae intimatione caruit. Verum quia non
vacat hic plures quibus dicta exemplaria milla creduntur Provincias enumerare; sussiciat pro nunc solam Ecclesiam sviinam Aprutii Metropolim nominasse , etenim Theodoricus sanctissimus Praesul hujus nominis primus prope Ludovici exitum ab hac vita, regimen hujus Episcopatus obtinens mox in Ecclesia S. Justini Canonicam, ut refercUghellus Ital. sacr. T. 6. p. 67'. n. . eum Ecclesia S. Salvatoris , &S. Agathae, atque Xenodochio construxit, ubi regularem, &Eccles sticam vivendi normam ad antiquam consuetudinem reformavit. Quae verba Ughellus ex ipso Theodoriei testimonio desumpsit dicente , cum synodali more residere mus , praesentibus nobisciam Presbiterata, edi Diaconibus, nec non neu era Dissilire
84쪽
mino cooperante in custodiam rem μάλκis nostra Ecclesiae flatueremus. M ad meliorem quidem satum Eccleis Aasileum in aliquo 'exerceremus e suetudinem . quae antiquitus fuerit reis concilianda . ibique inter caetera eum consensi omnium praedicatorum Canoniacam institiae, eertificaruimus . halen tes normam firmitatis . eo quia a D
mim Imperatore Auguso per Emersa
Episcopia jam dra ea fieri praeceptumes . - ω i aereo prompto animo illis con sentientibus Canonicam Neoncilia s
et a S. Salistoris cum terris, se vi meis see. Patet satis ex his, regulam
Aquisgranensem intelligi 1 Theo.
dorico per norma Srmitatis, alve.
to si ista Italiae passim per diversa nimirum Discopia praecepta est ,
scire cupimus , an potuerit sum. mum tunc Praesulem Eugendum II.
inde diversis temporibus accepta. ta est Romanam Sedem obtinuit. anno scilicet 824. multis titulis doleo obstrictus, maximE in cauissa sui aemulatoris Zinet ni, qui etiam hanc AquIsgranensem constitutio nem eo minus ignorare potuit,quo certius novimus ipsa in Urbe R mana Meenium cum Lothario G-dvinei Filio anno eodem convenisse. cum quo . non potest supponi, nihil de hac Cleri reforma tione tractaste : & tamen Eugenius. cum subsequenti anno, id est 316. nominatum Concilium celebraret,
Canonicis virginibus Regulam S. Augustias observandam praecipit , sublicet Aquisgranensem. Ni planEfallar, dicam. id nulla alia de causa, iummum Praesulem fecisse,quam,
ut tae cuipiam obreperer, nova un.
dique hac regula Aquisgranensi divulgata , Augustinianae observantiam per hoc sustolli, aut aboleri. Ergo stantibus etiam Aquisgranen.sbus constitutionibus Regula δε- distisi saltem in Italia sic commendata fuit, ne excluderetur ab illa. Quis inficietur autem, &id incier P . II,
mania valuisse; eo magis, qud evidentius apparet ex allegato Theod risi Theanensis Episcopi testimo
nio regulam Aquisgranensem com, munem vitam sic intendille quam, vis mitius aliquantum cum penitus omnia dimittere nolentibus exeausis allatis ageret ut ejusdem norma firmitate inductus hanc ipsam communem vitam in Ecclesiam S. Joannis introduceret omnium pia su , ac consensu. Sed ut ad priora revertamur ,
eum & ipsa S Augustini Regula aliquanto in generalioribus consistat, utpote adietaria distributione prseum,aliorumqua operum praestin, dens , hinc est, quod, reforma dis praecipue taminis ne otiosis sne horarum diurnarum distributione , actionibus torperentὶ plerumque solerent aliae constitutiones adjungi, sed harum meliorem Patres tunc paucis solum imm talis 2 etiam pro Canonicis virgianibus de facili habere ad manus non Piaeerant, quam Regulam S. Bene iam . aliis jam penἡ aut obsoletis, aut cum hac oppido coalescentihus. Hinc est, quod saepius in an, liquis codicibus, Regula haec cum Augustiniana quasi e6dem filo conscripta reperiatur et sic namque in dice Augiensi annorum fere Octingentorum, ut notat Mabillio in suis Observationibus Codicum Ger. manorum f. 9, continetur Regula S. Beneiucti, dein S. Columbari, donsque S. Augustini. In Codice alio sanct - Gallensi habetur Regula S. Benedini, dein S. Augustini M. Sed cur hoc Profecto si rem, ut veriωtati proximiorem enuntiem, noualia , meliorque causa subesse potest, quam . quod horum codi eum ponetares singulis his regulis indiguerint ζ Augustinis, , ut se cundum eam Canonicε viverent , Benedictina . ut particularius dieruiuum n6ssent pi4religioseque tra
figere lae6 Chrodigaetus, cum ad minuriora descendere sibi in regula sua visum est , excerptae E Benedi.
85쪽
cti regula thseruit, quae verissime tur , quod aliquanto strictius paranquarn discretione praecipua & tres de hoc puncto unanimi ore sermone luculenta facile aliis , edicere consueverunt. Ideo adjunia quamvis etiam ad singularia sese gere ad Eugeniani Canonis expli- extendentibus, ut S. Caesaris, C cationem licebit , dissimulata ni- lumbavi, & aliorum , palmam di- mirum Aquisgranensi regula, so-ctis saeculis praeripere potuit. De iam Benedacti , & AQUAI futile Canonicis Coloniensibus legimus memoratam, ut scirent Aquisgrais in vita S. Norberti saeculo undeci nensi tanquam aliunde tunc undImo scripta , quod is aliquando in que depraedicatae, ac vulgatae, has
Capitulo capit primo, accepto codice, aia duas Omnino esse ammodo ad denia loqui Decanum , ostendem ex verbis das. Quae vero in illo Canone ul-B. B. Gregorii, atque Udori, quorum tro pensanda, sunt verba illa : Si se regulam tenere duebant, quia Vse, tuimus , ut Sanctimoniales - - - quae qui reae omnium Praepositus , ct -- Canonica nominantur , se is regular gister, deberet eos ad restum honesia, ter vivunt, juxta Beatarum Benia osanctae vitae tramitem revoc re. Re- cti, se Augustini Regulam vitamse gula autem haec S. Isidori refertur amin melius corrigante Nota I ector
in operibus eiusdem apud me ed, particulam illam copulantem Retione Colon. anno I 637. a f. 49o, gulam Beneduia cum S. Augustini, && apud Holstentum Cod. Regul. utramque non aliis, nisi que Can
parte r. pag. 197. quae tamen Prom nica nonminant r, Praeceptam; quoprie vocatur: & est Regula Mona- nihil clarius esse potest , Uirgines
ehorum: & nos in Exegesi nostra ob- Canonicas, non Monachas, uir
servavimus ex Arnonis Labro de Or- que regula fuisse directas. Nec rur-dine Canon. Reg. cap. 2 a. qua ra- sum objicias , ideo hoc decerni, tione , quae S. Augustini regulae tu quod canonicae istae ex Monach singularibus deeste videntur,Canoin bus prosilierint, ranquam relaxa niei nostri exta Benedicti instituti O. tae , hinsiis adhuc ad memoriamne , seu Regula plura utiliter mu- sui pristini status Regulam S. Bene tuare consueverint. Alias quoque dicti fuisse revocandam : novum-Monialibus jam post Aquisgranen- que hvrum fuisse ad initium noni sem divulgatam Regulam in Con- saeculi institutum , Concilium C
cilio Moguntino anno 847. simpli- bilonense aperire illis verbli, Sancia Tte graciter praeceptum est, ut ea observent timoniatibus, quaest Camnisas Mea, 'Moniales , quae in Regula Sanctim c. Leve plane effugium , quodniabam, o in Statutis Patrum con- non posse bubsistere, ex relatis ma tinentur. Quae verba accuratEabil- nifeste convincitur : Has vero vo .lis observari percupimus , qui Α- ces, quae si Canonicas vocant , quisquisgranensem virginum regulam potius ad novitatem, quam addiΩ adeo absolutE Canonicabus illis crepansiam aliquam a Monachabus praescriptam existimant, ut praeter denotandam explicabit 3 quod sub- illam nulla alia obligarentur, ex- sequens membrum hujus Periodi pressa in hoc Canone cautione ad- docet, dum dicitur: Guoniam hae, dita: ct in Statutis Patrum continen- quae sub monasticae Regulae norma d tur. Ex quo manifeste apparet, jam gunt M. Neque tamen refragatum regulam illam , quasi quod- bor , si nomen solum attenderis dam Supplementum tantum , aue non minus instituto antiquissimo additamentum ad antiquissima Pa- harum Clericalium Virginum tam trum statuta fuisse respectam, qua dius, & fortasse sub Carolo Magno
scilicet succurrebatur infirmis in sicut & Clericis Regularibus Ob- abnegatione proprietatis , & quae tigisse, sed hoc nihil ad prauentem
quodammodo lenius interpretaba- quantionem.
86쪽
Igitur aliud Ionu est sicundum
Regulam S. Benediati vivere , aliud O aenis S. Beneiacti esse, primum eo libentius admitto , quo intensius semper regulam illam, & aestimaveram, &in me ipso optaveram , secundum neutiquam; licet ad M-mnis nostri effatum etiam a Cano
nicis , sed sine ullo sui Clericalis instituti dispendio, adimplerentur multa, quae illius ordinis fuerant, prout illud factum mille , documenta saeculi undecimi , duodeciami . & subsequentium usque ad
I s. ti finem comprobant, praeci pue iis temporibus. dum in multis monasteriis Canonici Monachis habitabant commixti, sicut intel ligentibus, & veteres historias non ignorantibus loquimur. Unde.useque ad Innocentia II. aetatem , qua
diserta , & definita distinistio per
Regulam S Ggustini Canonic rum Regularium facta est a Mon chis , nemo praetendere poteris, ut Regulae certae denominatione di DCrcparitiam obtineat unum instit
tum ab altero, nisi simul aliis indiciis , quae nos dilucide in Exegessi nostra dedimus , hanc ipsam do
Ex his ergo sic constitutis jam a. illi percipiet Lector fundamenta nostrae sententiae , qua hunc, de quo agimus, Castra ensem Pamthenonem aeque , ac alios per de cursum referendos noltro Canoni co instituto adjudicemus.
Nobili ilima haecAbbatia fuit, tum ob eximiam plurium ibi viventium
sacrarum Virginum Sanctitatem , tum ob ingentem benefactorum liberalitatem:Certet alaeunus Comes, dictus Magnan/mus, sui Patris exemplo provocatus , quanta huic Paris thenoni bona praestiterit, testatur Charta donationis anno I 2 I. ci-dem concessa,& altera fundati Αlt ris S.Iacobi de anno II 9 . tum demum ratione eximiarum praerogativarum,quibus tam sumorumPontificum,& praecipue Liacit M. princonio , quam alioquin eminuit.
Exstitit enim plurimarum in Hannonia Ecclesiarum Mater, atque inde etiam , cum iam saecularis esset, jus praeeminentiae sibi adscrip tum per universum oppidum Terinritorium, &Beginagium obtinuit. Caeterum neminem verba illa Lmeri Papae offendant ; Elis tham Prioria am nominantis, quasi inde concludere liceat, tum forte primo vitam votivam fuisse inductaminam potuit id nominis obtingere tunc , ubi solemni ritu Regula SAugustini est inducta, aut , latius forte loquebatur Pontifex, aut d nique vacabat prima tunc Abbatiae Sedes, quod non raro in monast risis accidere solet, praecipue dum ob intervenientes quandoque Controversias electio Abbatum aut Abbatissiarum ad plures saepe annos disteret consuevit; densque clim ex Sammarthanis habeamus, titulum Abbatiae jam saeculo nono commendatariis cetale , solo Decanae nomine primae E Uirginibus remanente , hoc vocabulum immutari in Priorissae titulum potuit facillime, quandoquidem saeculo duodecimo plures e Canonicis quo que mallent Priores, quam Praep siti, aut Decani nuncupari, vide ,
quae de his Nominibus in Exegesidiximus.
Existit in Urbe Monten si Hannoniae Mir. Don. Piar. c. I O. Fop pens Nov. Coll. P. a. c. 66. & C. 79. aliique per decursum citati.
jus Buschius in suo Catalogo antein riori monasteriorum his virbis i B. Catharinae ope μυ-agium. Non minus ejusdem memoriam facit Chron ista Bodecensis: Domus, inis qui et B. Catharinae juxta Novimet um Diam. Colon. istius loci Alumnum, Prosesiumque fuisse Hermanis num von der Meiae quintum Bodecensis monasterii priorem vitae sancilitate praeclarum idem Chroni staenarrat, dum ait : Postquam praefa-
87쪽
eus Priis D. Mintilphi monaseritim in quintum annum laudabilBer rex rat , ae etsius inusitionis admus D.
Catharinae Hrginis prope Novimet se situatum , proprio pastore viduata fiat, eadem domus ipsium adst rem eam . in Priorem sibi . prout licuit , praeelegit, ubi dum aliquantulum tempus exegerat in regimine , jam seio confectus , ae viribus desitutus iat miam clausit vitae suae Lem. Haec de Prioratu isto nobis relicta sunt . ut dissereremus: Haud interea ambigimus , multa notatu dignissima latere , quae in eo a viris Religiosis gesta fuerant, sed quod temporum injuria nostrae memoriae non si traxit, Sectariorum delevit invidia. quae paritςr ipsum hoc monast rium dudum sprofanis suis usibus impendit. Existit, ut excitatis Authoribus habemus , propE Noviomagum Hollandiae. Busch. L. I. Chron. c.
situra mitrata. Latet hujus Ecclesiae certa origo, cujus vetustio
dum inveni ; quam si authenticis testimoniis produltam habuero, non ambigam subscribere sentenistiae amrmanti Ludovicum Pium anno 83 o. hujus exstitisse Conditorem. Habemus Henrici I. Brabantiae Ducis, ac Fratris Guillelmi Diploma datum anno Iaol, in quo haec
verba notanda : Ego Henricus DoLMharin a terram in Rushue inusi s Canonicorum S. Jacobi in Caia
berga tiberam contuli M. dein Mu-helmus in sua Charta inquit: Quod se annuente , per scriptum Domini, & Fratris sui Ducis Lotharinisgiae, milhelmus devotus Sacerdos tem
ram quandam 12. bonaria continem
rem in Seem nam contulis Ecelesia S. Facili de Caiae Merga, ad Uus aer comm ibidem Deo dest ientium. Ex
quibus discimus Canonicos iaculixa. fine hunc locum incoluisse ;qua vero tum norma rixerint . Inacompertum. Constare dicit Historiae Mechliniensis Doctissimus fiditor , optasse Canonicos illos , Zerogasse, assignari sibi regulam S. Augustiri idque Godestia Camerais censem Episcopum ipsis concessisse an. I 228 . datis litteris contensus Capituli ejusdem anni: at utinam illas potius, quam subsequas Henrici, crithelmi, Alexandri IV. Papae.& Phil pi Regis huic suo inseruisset operi, utpote his dudum in coindice Diplomatico Mirati, ac FOppensii exstantibus , illis utrobsque desideratis , maximεque dubium
resoluturis hactenus agitatum, cui tempori regularitatem , tum primo, tum secundo in hoc monasterium inductam, amgere oporteat. CommuniorI nomenclatura haec Praepos iura Parochiatis dicitur . quod ea secundum dignitate inter septem urbis Bruxellensis Paraecias locum obtineat. Praeterea Praelatus ejusdem, est Capellanus haereditarius Ducis Brahantiae, Mitra quoque in sacris ex privilegio Sedis Α-postolicae anno i 6 I. sibi concesti utitur . quod notavit Miraeus IAt clarissimus Historiae Meehliniensis Editor primum mitratum Praesulem statuit AEgidium Straer , qui obiit anno I soo. igitur plusquam
quadraginta annorum regimen AE-gidici tribuamus, necesse est, cum
in privilegio cessi a Philippo Bonoeidem Ecclesiae S. Iacobi Iurispatronatus in quatuor opulentas Parochias, anno I 6 o. idem figiatur Praepositus memore ur.
Unicus , sique vigesimus octavus, Dion sius nempe de Carninex Abbatia S. Gertrudis huc postulatus Lovanio anno 1634. titulum
Abbatis a summo Pontifice pro se
tantum impetrasse refertur a praefato Authore. quod, quo sensu intelligendum . necdum consecutus sum. Praeterquam enim, quod
vix dubitem , hujus loci Reverendissimum Praesulem decore Abbatiali quoad usum Pontificalium Or
88쪽
natum , Caeteroquin iuribus Lateranensis Congregationis gaudere, parum intererit Praepositum se . an Abbatem nominet, neutro titulo minor. Nunc Clavo praesidet Reverendissimus D. Dannes Eses mens a. Iulii anno 172 . inaugur,
Sita est haec Praepos tu ra in monἀte frigido vulgo Caua enherg Bru-xellae propὸ Palatium Regium.
riae r conditum fuisse dicitur pro
nonicis , 'veritamen exordii, ac Progresis certitudo usque ad aniarium II 2O. nobis non suppetit. Praefato itaque tempore cernens
B. Joannes Morinensis Fpiscopus, laxi Isuraci tramite Canonicos in hoc Coenobio conversari, ipsiusque E clesiae Sacerdotia, Hugonis , Anselmi, Balduini , Rus nobilium seia Vir rum nutu, ac libidine ut inquit in sua Gallo - Flandria Bucelinus ) rontra Di, frique eonferri , plurimum ceres pro rei gravitate indoluit. patim e consitam iniit, Regularibus eam Caianonicis , iisdem, ac ritus vivendi tri-bnendi, se quidem adeo feliciter labor
in , ut aedificato in eorum nobilium arce monaserio , saeculares Canonico beneficiis nudaverit. Ainve homines D.
L susini Regulam Professos consti userit , qui censibus fruerentur: habuitque postea gratum, ratumque id in M.tuttim Ggenins III. Pontifex Romanus , qui ea de re sacrum Diploma rem scri t. Haec Bucelinus. Addunt Samarthani , tempore Milonis Episcopi Morinensis Ecclesiam istam cum Coenobio funditus eversam fuisse , indeque alteram extra pagum in loco tranquilliori, haud procul Bethunta, collocatam, a Desideris denique itidem Morinensi Antistite in honorem Dei, S. Marte Virginis, & S. Joannis Bap.
anno II 8 I. consecratam. Primus,
qui Praesul huic a Divo Ba ne re stitutae Canoniae praesidere jussus est, aliartus erat, de quo tamen nihil nobis praeter nomen relictum. Minasses hujus loci sextus Abbas pnaecipua a Dominis Bethuniae boneficia obtinuisse reperitur, inter quae primum est, curatum illud Siren , is nimirum , elegans Parochia, quam Robertus de Bethunia peculiari donationis charta unacum jure Patronatus perpetuo habendam extradidit, quod actum
dicitur anno II 8 2. an. dein 122 .se pias, ac liberales in idem Coenoiabium exhibuere Masillis Domina de Choques, & Beatrix Comitissa de Guines, notabilem dotem hese
contribuentes, quemadmodum testantur litterae ab iisdem concestae,& a nobis suo tempore producen
interlim Abbas sedet in ordinibus Artem , & anno 167s. ad hujus Abbatiae mitram assumptus
notatur Ioannes Robari vir magnarum plane doctum, quem dubites, aulae Regiae oratorem tum an Gallia majorem viderit 8 Certe ejusdem LMovicus aliquando eloquenntiam cum stupore , & admiratione avide excepit, cum a tota Arte
si a Is solus dignus ex praeclaris subjectis , ut eligeretur,visus est ad Regem Legatus mittendus: quod munus qu6que tam dextre exseque batur, ut, quod omnes alioquii 1 non poterant , ipse sui sermonis suavitate , ac pondere rationum evinceret. Neque tamen hic ulti mus erat , quin adhue hodie Sue- cessorem reliquerit sui forte non absimilem Reverendissimum D.D. Patritium de Gust regia q uidem sche- da nominatum, sed quem dignum tam domestica vota, quam ipsun Coelum jam antea conclamarunt. Cui vitam, & regimen diuturnum
Sita est haec Abbatia in oppidulo hujus nominis in Artesia , medio milliari Gallico a BellauniaΟ cidentem verssis,quam in sua map
89쪽
rardus Comes Flandriae, ac Marchio potentissimus . non tam potestate civili. quam virtutibus adeo exquisitis emineret,ut ab Ecclesia Catholiea Sanctorum Catalogo adicia censeretur , prout eundem hodie- dum totum Belgium veneratur :cum . inquam, hic S. Comes sibi aeonscientiae secretis virum haberet pium sanE , ac integerrimae vitae, mularium nomine, huic ipsi consilium, mentemque suam aperuit,
Cisonium Egregium sui juris municipium non solum Ecclesia aliqua . sed & congrua divinorum ministrorum societate coadunata decorandi; Walgarius vero huic intentioni sanctae omnem possibilem mox operam adjecie ; ipse enim tanti boni apud Deum se quoque
facturus participem eidem neo-exstructo monasterio aliquas res Fuas legitimo jure, ac labore multo ia propriam dominationem aquisitas triauis,
atque transfuit: desuper simul eon. secto instrumento , ex quo ejusdem licet haurire exordium ; ait enim , in eo se a fundamentis pluriamum d sucsse laborando - - - quod eseonstructum inhonore S. Salvatoris, se Beatae Maria Genitricis equidem , in quo B. Castixtus Papa , ct Mari Christi eorpore requiescit, dein enar ratis donationibus suis prosequituribu εmnia siverius eommemorata rati
tenore , ac ratione trado , atque
firmo , ut ipsa Orcnatio, quam jubem
te Domino meo Meraria per chartam re inavi, atque Iub manu eustodis compitis , de statu Altaris hujus inton mulsa servetur. Et ut mihi mansis una ibidem coxcedatur , ct quotide iam tur duo panes , quales usi Canonici accipiunt , ct paria pulmenta M. Itaque ex hoc *alani documeat. patet, primitus in Eeelesia Cisoniensi Canonicos constitutos minse , adeoque anno fundationis illius saltem 8 3 7. nam hoc anno Walis garii de dotatione hujus Ecclesiae signata est charta r An pro Regularibus 8 vix ambiget,qui horum maximE temporum undique per
Germaniam preprimis notam Aquisgranensem reformationem a tendet. Sed ut compertum est .
quam lubricam multis haec regula viam straverit , ut non pauci ab ampliori rerum usu deciderint ad omnimodam proprietatem . & ERegularibus, fato quasi inopinato, evaserint hoc modo Saeculares, idipsum Sc Cisonio obtigit: nam elap- lsis a tempore fundationis suae a nis plus minus ducentis monaginta duobus, adeo sui immutationem mirari debebat Cisonium. ut se ipsum non nosceret. Lanquebant divina, terrenarum rerum cupiditas penE in totum . quod coeleste sapiebat, excluserat, in Ministris, Canonicisque Ecclesiae hujus plus
videre erat, mundana tractari negotia, quam Dei Sacramenta. δε- sus igitur Dominus pius , σ miseri eres vetba depromimus ex Chroni
nattis est instare, sejacentem , or languentem ad elegantioris ordinis satia ublimare. Mortiasiquidem aliarico Praeposito, qui eam, ut potuit. invisastis rexit , Hermannus Instilanus ad obtinendum Praepositurae honorememtra etclamatem Clericorum, se communem electionem Vserum accessit, unde , ct inter eos Lutina litigatio eo eis, quam Hie per industriam. ct mmnificentiam suam aliquatenus mit gavito Erat enim vir ἀ filii . Us ollis , aliandam divitiarum , --cens originem ex semero militum Gimgariarum. une duo Cisorienses Cano nita, Dominus videlicet Leitardas. Domininque Robertus, DominumHeris mannum carperuntfrequentare, benignὸ eum adgoqui, cum V o in plateasedere . multa de contemptu hujus mundi eidem intimare. Eratque rerum hujusmovi
90쪽
Uutilatior tis uegia terrena marisiae Ia Iequemur voluptatum , quae ne quaquam ho ixem queant emere L
m o hae , aut his Ilia praefati S
cerdotes saepenumera loquerent ν , Dominias Hermanatis sis tandem respondite Artim es, Inquit, quod dicitis , bona est iesra exhortatio e nee in at
e ni abnem intentionis me a fuerhae N eo serem, forsitan consibo -- stra motantarus aquiserem. Date e go sim . nominate diem , Remis ea--s , Me illic omnia, qua locuti est ri opere enmpleamus. Uuώplura' Misi istam Tunaeensis Ecclesiae Canini m
tiaritim sila socium adsciverunt, s monem sitim fluae confirmaverunt, post
modiciam tempus Remis abierunt, Ouissem Arieritis sit Archiepiseopo expo- saeriant. Tunc Hermannias in ' semtia Areiae νον , multorumque Rebia globum Arorum . qui ibi adreant , primus ipsi Praeposituram suam rari δι , Le tardus verὸ, Θ Rο ν ,sari praebendus communi vitae L Atiendus protinias Domi s Anselmus Dio inmmensis Canonicus erat is Canonicus Regularis ordinis S. Augustini, prout acta hujus Coenobii Ordinis nostri declarant ) ab omissitis elui ν . o licet inmittis , Iura n
leat explicare , qua, is quanta in Amo admeniti sitio eam a clericis, quam a Laicis . tam a semis , quam is liberis , tam a senibus. quam foenibus, tam a sitas, quam A ahenis palos su rit . quas Grysones, Das de Iracti Tom. II.
nes, quas divisiones, quas pervasiones Fustinuerit' He tamensimi boses Christi Athleta , siωt Deridietis Logoth
ta, ut multos lucrifaceret Deo , omnia aequanimiter accepit, Mum tenens in
corde sevo, quia Dominus J vis CHAIus ab injuriis Iudaeis , opprobria . sputa, flagelia , alapas, spineam cor
nam, crucem pro salute humani gen ris ferre non recusaverit. Inthronis
iis autem Araedim Asiatis facta es a Clera, ct popula Ciseniensi in seratis
Νmo die Epiphania Domini anno ab In car. Domini miLesimo rentes δ vix fimo nono , Epam 2 8, concurrente L. Indiatione T. Honorio Papa Archiseris B Petri aesidente, Gu-- vero Ma- narchiam totius miliae tenente A temporibus Ralnalae Remensis Archieps pi , ct Simonis Misomensis Episi pi. Haec Chronita Cisoniensis.
Sic vero introductam noviter reformationem Canonici instituti secundum regulam S. Avusini mox comitabantur approbationes,&gratiae amplissimae; primum quidem Rainali Archiepiscopi Remensis, cujus haec verba ex ejus Diplom te , eodem anno II 19. dato, referre libuit : Quia, inquit, ad lutem animarum, or ad Religionis augis mentum pertinere cognossimus, impigra solicitudine auctore Deo, Pontificalis officii auctoritate adimplere justum est perpendimus. Herimannus siquidem Praepositus, ct Ihesaurarius Cisenis sis Messae , cujus fundum joris PMacessorum nostrorum Remensium Amchiepisso rum, se nostri, ab antiquis temporibus fuisse , or esse constat, vitam suam emendare volens, ct ut prae-ὰHZa SH Ucundism Regulam D. Ainrasini ordinaretur , eum nonnia istanonicissitas devot) me supplicans , Praeposituram, se Thesea rustiam, quae de manu nostra si errat , in eadem manu nostra abdicavis. Postmodῖm autem tibi in ChrisO Fili charissime . Anselmum alloquitur in rexul rem Abbatem ejusdem GHesiae Can Meὸ Hecto , GH am 'sam , se ἀ- dicta ossisia , Praepositurae videlice drrisaurariae concessimus, ita nimirum,