장음표시 사용
2쪽
UM in sacro cocilio Tridentino Breuiarij Missatisque
emendatio Romano Pontifici reseruata esset , idque felicis recordationis Pius V. quanta maxima potuit dilia gentia superioribus annis perficiendum curasset, atq; edidisset: no tamen id opus uisum est sitis omnibus numeris abselutum atque persectum , nisi restitutio quoque anni de ecclesiastici Kalendarij accederet.In eam igitur cura dum Gregorius XIII
Pont. Max.toto animo & cogitatione incumbit,allatus
est illi liber ab Aloisio Lilio costriptus, qui neq; incommodam neque difficilem uiam ac rationem eius rei perficiendae proponere uidebatur. Verum cu ea halendarii emendatio multas ac magnas difficultates afferat, &iam diu a bonis uiris omnibus efflagitata, a doctissimis mathematicis sepe deliberata, & multu agitata, absolui tamen adhuc, & ad exitum perduci minime potuerit, uisum est prudentisiimo Pontifici de ea re peritissimos
quosque huius scientiae uiros consiliendos esse, ut res qui omnium communis est, communi etiam omnium consilio perficiatur. Cogitarat itaque eum librum cunctis Christianis Principibus mittere, ut ipsi adhibitis peritioribus mathematicis , illum aut sua sententia comprQbarent, aut si quid deesse uideretur, id omne
3쪽
absolueret atq; peripoliret. simul ut si qui modus aptior
alicubi quod no desperat nepertus foret,e6 comunica-3o,ilhim potius ipse seqtieretur. Sed curn Iiber nondum typis excuses sit,operolum id atq; impeditu futuru erat,
S peritis ailrologis, cum quibus ea ratio comunicanda est, minus fortasse necessarium. Quare satis esse putauit , reliquis omnibus praetermissis, summa tantum capita,
quae maxime re causamq; contineat, breuiter indicare .
. Igitur cum sacrosanctum Christianorii Pascha, quod sim ma religione summoq; nostrε redemptionis myst 1io continetur, ex diuinae legis praescripto, & stacti struanorum patrii qui Nicsam ad conciliu conuenerunt debcreto,celebrari debeat a decimquarta die luns usq; ad vigesimam prima primi me sis; ea uero sit quq in squin clium uernu incurrit, aut illud ipsum proxime sequitur ;permagni interesse illi patres cessierunt, tu squinoctio, tum decimςquaris lung certos ac definitos dies in haludario designati: ne,quod saepe ante contigerat, discor dia deinceps aliqua in eo celebrando aut dissensio poclet existere . Et quidem aequinoctii sedes in eo conculio ad XIl hal. April. collocata & constituta est: quam fore stabilem & certam propemodum sibi sersuaserunt.
Decimamquartam uero lunam ex aureo ut uocant nu'
mero, qui kalendario aptatus filii, perpetuo ac facile Inueniri posse prisci Patres crediderunt. Verum sequi' noctium locum suum non facile tenuit, sed statione deserta,incertis passibus,ad ante diem quinctum iam, aut etiam scit tum idus Martu errans usque peruetui. Cui errori nisi mature obuia eatur, ad id tempus quo nunc
4쪽
bruma conficitur accedet aliquando; neque tamen ibi terminus statuetur quin in infinitum procedat. Quod quantam perturbationem rebus omnibus, sed ecclesiasticis maxime,sit allaturum,& multi antehac scripserunt& eius libri auctor subtiliter&copiose differit. Deci- inaquarta uero luna adeo ab illo aureo numero discrepat,ut eu secuti,non ia ab ea ad vigesimam primam, sed frequenter, contra diuinum priceptu de maiorum instituta, ad vigesimamquinetam, atque adeo ad vigesimam sextam lunam pascha celebremus . Serpetque obscure hoc malum Se manabit latius in dies, nisi necessaria aliquando medicina adhibeatur. Atque equidem ea iam inde asel. rec. Nicolao U. cuius aetate meliores literae& liberalium artium studia, quae diu neglecta iacuerant, reuiuiscere & recreari coeperunt, magna summonim Pontificum cura atque studio tentata est, sed nihil con stitui posse uidebatur quod non in magnam aliquam difficultatem incurreret. Nam quod ad astrologiam a tinet, duae potissimum res obstare atque officere uideabantur. Primum ipsius anni uertentis iusta certaq; mensura;quae quoniam a doctissimis ac diligentissimis ma thematicis, diuersis temporibus alia atque alia reperta est,no eadem semperq; sivi similis esse covincitur. Cum ergo sol tam uaga & mutabili ratione labatur, difficillia inum factu erat intercalationes ita dispensare, ut aequii. noctia aeuo perpetuo certas ac fixas habeant in halena dario sedes; cum a Iulio Caesare qui primus hanc an- formam , & intercalandi rationem induxit , ire Hecim , aut eo amplius, dies, constitutam tunc sedem
5쪽
antecedant. Verum huic difficultati eius libelli auctor afferre se medicinam,& quidem perpetuam pollicetur. Proponit enim sibi anni Alsonsini mensuram, quε inter
uarias media est, atque ideo errori minus obnoxia sex qua subductis calculis efficitur, ut in annis plus minus CXXXIIII. aequinoctiorum loca integrum anteuertant diem.Qtio posito, hos tredecim dies,quos diximus,seu, quod magis existimat esse ex ecclesiastica dignitate,&cem illos qui a tempore Nicaeni concilj cxcreuerunt, intermissis decem intercalationibus in his quadraginta annis qui proxime sequetur,eximendos censet. Atq; ita reducto squinoctio uerno ad XIl.kal. April.quo loco in eo concilio fuit constitutum; finitaq; omni confusione anno Domini MDCXX. a quo ia melioribus auspicijs anni procedere incipiet; in omne posterii tempus hanc intercalandi rationem instituit; ut centesimi quiq; anni qui intercalares omnes esse solent, ab eo tempore non omnes,sed tres primi quique communes, quartus ueroqui'; intercalaris sit. Ita ut millesimo septingentesimo, millesimo octingentesimo , millesimo nongentesimo nullus intercaletur dies,bis millesimo uero,usitato & c5 sileto more intercaletur. Atque eodem modo reliquis qui deinceps consequentur annis.Siue,quoniam alij noputant expectandum esse dum quadraginta illi anni traseant,ut reliqui in suam rationem reuertantur ; sed illos
decem dies simul eximendos , molestiamq; eam semel deuorandam censent;anno id MDLXXXII. quo mense aptius videbitur fiet,deincepsque is ordo seruabitur qui infra in tabella descriptus est. Porro huiusnodi variet tibus
6쪽
tibus centesmos quosque potissimum annos eligit qui notabiles magis sunt , quo minus negligentia aliqua, aut huius diuersitatis obliuio possit obrepere . Haec ratio id habet incommodi, quod literae dominia calis circulus , qui vocatur , primis his quadraginta nnis qui communes esse debent, nulli usui esse po-
, deinceps uero non nisi exactis quadringentis annis ad idem initium redit . Sed id non est tanti, praesertim cum ei rei peculiaris quaedam tabella dedicata sit. . Alterum quod restituendo Kalendario, uersque Paschatis rationi tradendae impedimentum afferre uidebatur, illud est,quod nullus cyclus decemnouennalis reperiebatur,qui Kalendario appositus praestare posset, uti; dem numeri perpetuo nouam luna, atq; ex ea decima quartam Paschalem ostenderent. Idq; ea ratione, quod luna non,ut antiqui illi existimarunt,consectis sitis curasibus decem&nouem annorum numero, ad idem c put ita resertur,ut per eadem rilrsus uestigia penitus r
uoluatur: sed ut ab alijs subtilius inuestigatum & deprehensiim est, sitos orbes conuersionesque sic moderatur & conficit, ut trecentorum & aliquid amplius an .norum spatio,a locis nouae lunae in kalendario designa tis,unius pene diei spatio discordet. Atque inde effecta est, ut quatuor iam, & eo amplius, dies, aureus ille n merus a ueris locis fuerit evagatus. Et,ut ante diximus, Pasclia aliquando vigesima sexta luna, non sine piorum hominum dolore, malevolorumq; irrisione celebremus . Cum ergo propter hunc motum lunae in trecentiac uia annis
7쪽
. an sun smeantercalatione transigi debeat, propter illum autem alterum selis, eodem annorum spatio aluquando ter, aliquando uero bis omnino non interca letur, non potest ullus aureus numerus ita his duabus aequationibus inseruire, ut loca noue tuns paucis iaculis non plurimum discrepent. At uero huius libelli auctor Cyclum quendam ingeniose ac diligenter ςxcogitauit; quem, quod ex numeriSepactarum constatatque componitur,& per decemnouennalem 'clum progreditur & aequatur, appellat ipse Cyclum decemnouennalem Epactarum, qui kalendario appο- situs constanti ratione & seculis omnibus. duratura praestare id possit, certis temporibus aequatione ata bibita. Is est huiusmodi.