Anthologia graeca epigrammatvm palatina cvm Planvdea

발행: 1894년

분량: 619페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

251쪽

αὐτά τοι φονίαν Θιψάπρινε αυτικα λύγχανεἶπε διὰ πλατέω, minis λαγόνω/' κάτθανε, μηδ' ἐχέτω Σπάρτα ψύγον οὐ γαρ ἐκείνα 5ημπλακεν, εἰ δειλοὐ τοὐπι- θρεψε γάλα si

rrad' περ Ἀμβρακίας ὁ βοαδρομος ἀσπιδ αειρας υιδ ὁ Θευπόμπου μὴ θαυμ γε Θωρικος ἀνὴρ in πατρίδος, οὐχ ηβας ολλυμένας λέγει. mi

252쪽

πολλὰ σιδηρείης χερσὶ θιγόντα μάχης 5 ουδε μιν ἀλγινόεσσα νοσο δύμον ἄγαγε Νυκτος, ἀλλ' ὁλ H ἀμφ' λάρ σχὼν - εσσα, ἴτυν. 30'

Aαιος, Αὐσονιη στρατιῆς προμος, ὁ χρυσέοι ni στέμμασι σωρευσας αυχενας ὁπλοφύρους, νουσον λ εἰς πάτ ν λίσθανε τέρμα τ' ἄφυκτον, εἶδεν ἀριστείην ἐμφανες εἰς ἰδίην

253쪽

Aίλιος ὁ θρασυχειρ υργους πρόμος, ὁ ψελιώσας χένα χρυσοδετοις ἐκ πολεμου στεφάνοις, τηξιμελεῖ σύ- κεκολοπιμένος ἐδραμε ἐς προτέρην εργων ἄρσενα μαρτυριην, ῶσε δ' υπο σπλάγχνοις πλατ-φάσγανον εν μειον εἰπώω 51 Aνδρας 'Αρης κτείνει, δειλοτέρους δὲ νόσος Μ 31

itemque ni τέρμα cum osso ius litur et εἰς ριστε ιην reseratur ad stδEν e post εἶδεν interp. ut ab hoc Verbo τέρμα pen

254쪽

μηδὲ Θεμιστοκλέους ἔργα σε λανθανέτω ' τεσφαίρου Σαλαμῖνι καὶ ὁλκάσι τι φιλοπατριν,

O0χθ, Θεμιστοκλεους Μάγνης τάφος , ἀλλὰ κεχωσμαι

υμετ)ρει με in er. τεκρη U τηλίκον ac τυμβιωι cτέμβο non τυμβω Α' 4 μ δε---δὲ PMPl VάΡl 5 s. VI 18 330 σαλαμινι circ. in oras acuto C Ρ καὶ oλκασι P Ἀλκασι Ρ'Fi dλκάσι Pl at ὁλκάσιν in epidiorin γνώση CDP cf. 370 4 κεκροπίη P cf. 40, 2 74 4 l7 - p. 162, 7 duo epp. iunxit , uno lemmate l. 8 instruxit L separ iuvit C qui signum novi carmini R 237, 1 adpinxit; duobus epigrammati, tres auctores adscribit Cr ντιπάτρου θεσσαλονινι sc καὶ φιλίππου θεσσαλονικέω hae p. 242 in m exterior exarata sunt ita, ut ἀντ inter 236,2 et 237, 1, θεσα inlia 237, 1 exstent alterum nomen φιλ cui suo gemini iuxta 237, 2 sq. adpositum estin tectivii denique auctoremo mo μιτυληναίου add. 0 p. 243 in marg. superiore ipse tamen e ex tribus auctoribus alterum tollit, cum delendi signum et ante nomen poetae si ante gentile adpingit: τι- λίππου θεσl σὐον. teste igitur correctore p. 236 est Antipatri, 237 Alphea nec hoe abiudicandiu vid a poeta Mytilenaeo ei. IX 7, 26, 104 3 ι ποτε ροίης iam 237. 3); certe errant qui noine ἀλφω ad p. 238 spectare et δαίου titulo

255쪽

οὐρεά μευ κιὰ πύωτον mὲρ τύμβοιο ν σσε καὶ μέσον αμφοτέρων μάρτυρα ηροῖ δην ἀενάων τε βαθέ ν ποταμο ρύον, οῖ ποτε ρείθροις Petra αρξου μυριόναυν οἰχ πέμειναν in ἐγγραφε καὶ Σαλαμῖνα, Θεμιστοκλέους - σημα κηρώσσει Μάγνης δημος ἀποφθιμενου. M 30

ἴτον πατερα λεξάνδρου J.

Αἰγοὶ κεῖμαι βῶλον ἐφεσσάμενος

auctoris partim in marginem p. sequentis ines sit, L quas de auctoribus a C traditis supra monuimus p. 161, 8 'ς'αυτυ ς' sc Anytes, post VII 32 Hη; expers tituli est ap. Ir. sed inter AnJtes epp. relatum 8 μαγνησια L Ἀλλα l

c. 6, 41), P. r. p. 92 9-11 lenam ante nom. Ructoris scr.

A additamentum suum subiecit L s titulum m. tW Iridδηλον I' ' μιδ)αίου P pristina scriptura eadem vid fuisse, pro μ' exi ne dis nec di olim si ripserat A es ad H

256쪽

VII. Anth. Psi eis sepulcralia 237 40. Fri Cor Phil. 163

ῆέξας οἷ' - βασιλεύς τι πρίν. εἰ δέ τις αὐχει

51), Aleae Messenio p. tribuit Bo p. 162, 10 11 εἰσ'cribi Griri μι Mi M, scripsit A articulum τον insemita, qui Idem post nomen auctoris verba τδ πρα tiξανδρη adiecit: cf. ad p. 163, 2 12 ημαθίην C est C PQ sisti σα, ισα in

257쪽

μυρία τοι Πτολεμαῖε, πατήρ, ἐπὶ μυρία μάτηρ τειρομένα θαλερο ς κίσατο πλοκάμους πολλὰ τι νητὴρ ὀλοφυρατο χερσὶν ἀμήσας

ἀνδρομάχοις νοφερὰν κρατος περθε κονιν. epigrammati Parmenionis VI 23s, sed Adaei tetrasticho VH 238 continuavit p. 163. O A' s is m ,

ὰθρε- Jac. δηλη FG Schmidi in erasa scriptura latero vestigia pristinae lectionis τυμβος - ην τινα λήθη contendBr non ausim 10 cf. 36s, 4 Alphei p. IX s7, κεινis, C κεινὰ γως, cum C facit l, fori. κείνω restituendum post ἀμφοτJb- ρας Pristina clausula est erasa in P cf. ad 39, 2

βασιli ἀντιπα σι C post βασι add. τον μι idemque σι muti in σι ωνέου liti partim in erasa clausula collocans deniquo intra nom. auctoris Verbis o νεώς τελ adposuit, quibus man. rec notulam γεγης Ουι - τίς ἔτος adiecit; in m. adiunxit C - εἰ Ἀ- β Πτολεμαῖ ον H ; tol maeum fuisse filium Epiphanis, fratrem Philometoris, ut Physconi suspicatur Bisho s v. τείρει Suid. 4 τοι Pli S. σοὶ - επι Jac. πατὴρ ἐπὶ σπατηρ ἐπι- ' ληρ. Pl S πατὴρ m, interpunctione post πατηρ deleta, ut praepositio iungeretur cum pronomine Reishe Jac olim, qui tamen

258쪽

VII. Anth. si eis sepuleratia 41 - 242. 165

μυεγάλα δ' Αἴγυπτος ἐὰν λύψατο χαίταν,

ἄλε γὰρ διὰ λοιμον - θοινήτορα χέρσου,

πρὶν πατέρων νεαρα σκαπτρον ἐλειν παλάμα. 10

ουδέ σε νυξ εκ νυκτος ἐδέξατο δὴ γὰρ ανακτας τοίους οὐκ Ἀωας, Ζεύς' ἐς πιλυμα- ἄγει. 33

259쪽

Est τοι αὐτου τριακοσίους Λακεlδαιμονίους

Φωκιδι πὰρ πέτρη δερκευ τάφον εἰμὶ δ' κείνων των ποτε Μηδοφύνων μναμ τρι υσίων, or Σπάρτας ἀπο - τηλο πέσον ἀμβλυναντες

εω- του μ ετ λεονύι μνασάλκου τελ. ἐν θερμοπυ- in L lacunam ab A post εἰ relictam perverso lemmate explevit , novi auctoris infra ει seriptum, ne alte lemmatis pars Ma D Q a priore separaretur, lineoli induxit , sui ipso nomen Μνασαλκου lemmati praemisit 4. 165,

Μνησάλκου Pl 10-11 versus non ad Leonidam resere dos esset vidit r. temstre ad Thebas ab Alexandro dirutas refert Brod. de Sicyonioriam contra tyrannos certaminibus fori cogitare licet 12 ἴδε σοιδε ξ μ post πολυδακρυν more suo in medio versu interpringit , rectius cum δεσμον iungunt adiectivum Uri παυχένι Α' 13 ρουόμενοι cf. 250, 2;

260쪽

serente formae πετρ' s. I, τριακ 2 δ V. 5 Videntur resti

stum L l γαιτουλίκου in nova p. 244 ad s. 2 sqq. iterat lemma L in hunc modum εἰ του αὐτουσl τριακοσίουσl τῶν

inter primam et altaram huius lemmatis lineam eri a sunt quae A scripserat εω γαι-iti, fos 1 αἴ- ρο ει η) poeta sui ep. clausulam petivit Ex Chaeremonis in eosdem ep. VIP721 3 βίσσα Ἀ e P. . Pl 'οτριος - Αακεδ. M s. v.

sρον Suid. 4 in in us erasum est in P signum clausulae 5- πίπτοντες s. v. νάγγελον Suid. adnotavit sch. vi Παυσανιας μεντοι φησὶ δυο μεν 'Aργείους εν δε Σπαρτιάτην σωθηναι Θυρέα χωρίον ἐστὶν ενθα - νικήσαντες Pisus II 38,6), quibus add. ach. verba partim omissa a sch. haec: ξωοντες, πλέον ἐπηκέναι ἐν ἔργω χαλκο- -ον, τον δούριονδηθεν, ἀπέστειλαν is ελφους ἔργον υντιφάνοος υργείου sumpta e Paus. 4, 6, denique ταῖτα γέγονε Θεοπόμπου τοs κανδρο τει ἡ ποντιδῶν Δάας ἔτι ἔχοντος τὴν Αακεδαι

SEARCH

MENU NAVIGATION