장음표시 사용
261쪽
iis ιερὰν σώζειν πειρώμενοι Ἐλλάδα χώρην
is mi , . - Ἀλέξανδρον -- Μακεδόνα μάrn. 10 σσου in προμολησιν λος παρὰ sμα Κιλίσσης ἄγγον αἱ Περσῖν κείμεθα μυριάδες,
ημετέρης in eadem pentametri sede atque huετερων collocatum 2 αυτos 1ακεδ inepte , veriora docet altera pars scholii concinenti cum sch. haec η-ctλλον τι ἐπίγραμμα ἐπεγεγραπτο osτο τω πολυανδρι et ἐν Xαιρωνεία των ἐν τω προς Φίλιππον γονι ποθανόντων ep. esse epitisphium militum in pugna Chaeronensi occisorum statuit aib., non idem ess atque illud a Dein theno pro cor. 29 indieatum recte contendi Preger, qui et Anthologias p. et armen deperditiun quod Demosthenes recitavit in Atheniensium tum tuo imserimum suisse cum Rudolpho Schoellio arbitratur de epp. Gr molet. 30); intercidit quod ex lemmat colligas post 244
262쪽
VII. Auth Pal. eis sepulcralia 245-247. 169
Aκλαυοτοι καὶ θαπτοι, ὁδοιπόρε, τω δ' Dia τύμβωΘεσσαλιας τρισσαὶ κείμεθα μυριάδες,
μαθί μέγα πημα τι δὲ θραοὐ κεῖνο Φιλειπου πνευμα θοῖν ἐλάφων χε ελαφρύτερον. m 31
plenius p. hexastichon praebet lut in vita Flaminini c. 3 poeta Mopsonio trib. p. etiam Pliat. l. e. τοῖτο ἐποίησε μὲν Ἀλκαιος ἐφυβρίζων Φιλίππω καὶ τιν ριθμδν των ποθανόντων ἐπι φευσάμενος, λεγομενον δε πολλαχου καὶ π πολλῶν-λλον νέα τον Ao sc aegre ferentem Aetolos victoriae
in exas oxil μοριάδες P 7 sqq. post us 2 exhibet Plut distichon hoc, Cepnata Maximoque omissum: Αἰτωλῶν δμηθέντες - , υρεος δὲ Ζαπίνων, quod distich. utrum Meaeus composuerit, sed rursus Titi
263쪽
offensa monitus cs Plut Flam 9 deleverit, an alius poeta Aetolorum vaniloquentiae serviens intulerit, an denique Cephalanas sylloges librarius mero errore praetermiserit, diiudicari nequit; quoniam vero pentameter App. XVI 5 PI ID L M' recurrit υγαγε καὶ περξης Περσαν στρατον Ἐλλάδος ἐς γον καὶ πτος
εὐρείας ἄγαγ' ἀπ' 'Iταλίας - ὁ δ' ἀμπαύσων 'Eλλάδα δουλο - νας), ab Alea se eundem versum, quo Offendis Et Titum, artificioso ad laudes Romani adhibitum esse coniectura fingi vid. parum probabili p. sit'. νημαθίη s rest CyΡ θίη Pl Plui.
Ar.), r. p. 1 inter ep. VII 247 et VI 24s), r. p. 93, s. v. πιωνίδης Suid codd. deteriores om. 8 η V ep. ab ipso Suida non receptum fuisse quae praecessim verba πιγέγραπται ἐπὶ Αεωνίδο ἐπ-μμα docent; nam titulum in Peloponnesiorum honorem compositum esse Suidam fugere non poterat)1-Ρ. 171 3 duo opp. VI 24 sq. pro uno habueruntis si eodemque lemmate instruxit L; diremit epp. C, qui auctoris nomini his adscripto post τέτορες clausulae sigmam ant A ξεῖν' notam Iliti item ad pinxit contra in Pl' ex duobus, quae Maximus distinxerat, eps urium fecit man. reo , quae et clausulam post
τέτορες et alterum lemnia et ad p. 171, 1 erasi 1 Simonidi trib. m. c. inter Ἀλκαίου ἐπιγράμμοι- reser Irii nomennucioris m. II. D. M. Iri, s. lνίδου non in iusto marginis spatio, quod suo lemmato occupavit L sed praeter morem in extrema paginas ora fer C J Simonida es abrogat
264쪽
θανουσιν ἐν Θερμ. Ἀλλησι r. 2 μετα λεωνίδην s ex ocr. CyΡ Λεωνίδου BOis s. 2 - μαχεσαμενου προ πέρσ NI Acr. L. ἐν δ . adscripsit C ad alterum p. inter ep. 24 versum 1 et 2)ita tamen, ut additamentum ad duo epp. referretur 4 μυ
Arsen. Viol. 118 distichon in olim iunctum fuit cum VII 248, in re ex VII 248 sq. unum carmen tetrastichon factum est manu rec. cf. ad p. 70, 1 171, 3 1 σιμω νιδο cf.
ad p. 70, ); Simonidi trib. Cicero Tuscul. I 101 abrogat Mio.); nomen auctoris om praeter C testes omnes inter Alcaei epp. resectar.i proprium lemma ep. non exstat in P, ubi communem duobus epp. 218 sqq. titulum adposuero C; εἰς τοὐς
αὐτούς l erasit man reci servantissur.i rectius τοῖς Σπαρτιήτησι δίη H. distinguens a praecedenti inscriptione in honorem tinctorum ploponnesiorum composita cf. ad 170, 2 q', ἰδία δὲ μοις τοι Λακ. ' D. θρυλουμένη ἐπιγραφη θ ακεδα μονίων στηλη ουτως ἔχουσα Str. ἐπὶ τοις Σπαρτιάταις r. 2 ω ξεν D. Q ξέν' Str. AQBν SJ ξεῖν' s. t ἄγγειλον Paelavc. D. Ir. Ars. ἀπάγγειλον Str. αγγελε
265쪽
-μῶς στακυῖαν is ξυρω Ελλάδα ποσαν ταῖς -- φυχαῖς κείμεθα υσάμενοι. M 31 5 δουλοσυνης Περσαις δὲ περὶ φρεσὶ πήματα πάντα ii φαμεν ἀργαλέης μνήματα - αχίη ἐπιτέα δ' ἡμιν ἔχει Σαλαμις παπρὶς δὲ κύρινθος ἀντ' εὐεργεσίης μνημ' ἐπέθηκε τόδε. Pr. 6
A εστο κλεο οῖδε φίλη περὶ πατρίδι θέντες κυάνεον θανετο ἀμφεβάλοντο νέφος
ια, cf. sch.' Arg. cf. . P. VII 437, γατἐρων ζόμενος νό-μφα), aib. 12 νευμασι . gh. l sqq. t III c. 5, 21 Pi c. 5, 23); exstat distichon apud Plut de Her mal. 39, apud schol ad Arist. 13, 126 p. 52 Fr. cum p. VII 257 adnexo, ap. Ir. p. si hexastisi apud Arist 49, 380 II 5i2 D. 1 inter Alcaei eis reser Iri, om nomen auctoris LPIut Ar sch. duo posteriola disticha ab uno ristido servata Simonidi abrogat Schneidemin etiam primum disti
Κaib. antiqui monumenti elogi iam id uisa negans 2 εἰς τους
et 253 eidem poetae, neutrum Simonidi trib. aib. a εἰς-ες αμους PIL H ωνίδου γ ex o cx e αεσο add. L; duo eis. VI 251 et 25 Graecis apud Plataeas cessis, prius
266쪽
io ει πάντων τομ' ἀπένειμε sim
Lacedaemoniis, alterum Atheniensibus, dicata suisso puta 'h dosi aus. IX 2, 5 Αακεδαιμονίοις τε καὶ πινναίοις τοι ατε- ο σιν ἰδία τέ εἰσιν οἱ τάφοι καὶ ἐλεγειά ἐστι Σιμωνίδου γραμμέωρα dit ora ομ), . ad p. 253 p. 72 11 M O iδε' περι - - πρίδι l 12 cf. Sim. r. 37 8 ἀμφεβ. νέφος κυάνεον θαν. transponit Friedemann iritus vitandi causa ρυσάμενοι θανάτου δ' Sc eidem l θανάτοι Ahrens
267쪽
174 cephalae Anin lib. III Plan. I. III c. M Ελλάδι γὰρ - ἄδοντες ἐλευθερω περιθεῖναικείμεθ' ἀγηρει χρώμενοι εὐλογίη Mai . r. 8
Fr. p. 58 et 357, Dind. III 154 Schin signantur schol
Parisini 2948 Par. 2949, Monac. bombyc. rommeti cod. Monac. 123), exstat apud Ιr. p. 1 inter opp. Vt 251 et 495 p. 173 7 1μωνίδου lemmati subiunoit C; Σιμωνίδης Seh DΣιμωνίδου στίχοι Sch. v non1. laetoris m. Sela. ψPl, Alcaeo trib. Ir. Simonidi abiudicat Schne1 de Win versus imitatur auctor tituli Athenis inuont CIA II 3 2724 II olim. 122φὶ ia bκαλῖς στι θανειν κἀμοὶ τοsτ ὰπένειμε τυχη κτλ. 8 εἰς τους
αει ς itur. quibuscum eo init inserimi Sis', haedi ἐπίγραμμα Sch.ς, στίχοι est.' εἰς τοὐς ἐν Πύλαις ἀποθανόντας τρι--σί-ς titulum epistoralem Atticoriim ad Plataeas occisoriam esse putat Bergli praeconium s. tertii Lacedaemoniis parum accommodatum iudicans), epitaphium Athenion-sium in cippo Ceramici inscriptum Pri, ep. pro demonstrativo
268쪽
s Kρης γενεὰν Βρύταχος Γορτύνιος ἐνθάδε κεῖμαιου κατὰ os ἐλθών, ἀλλα - ἐμποριαν. Um
τλήμονες υσσαιαν αμφιέσαντο κύνιν. 31η
in erasa clausula ep.) B versus adposvit; μαρνάμενοι Pl unταξάμενοι li 3-6 p. Om. Α, per e supra ulterum distich. lli. 254 in marg. super. p. 246 lemma, nom auctori et hexiametruri in eadem linea exaravit O in altera subiecit pentametrum 3 ι-
Roh Ut idem initium est versus Simonidei, qui exstat n. 158 apud B. γενεην di me βρέτα in γορτυνιος ι ex εγcorr. ἐμπορίην C ιαν Schneide Win τουτο δισσῶ Mis αι add. C, p. non recurrit in P distichon, quo epp. εἰς ἀνδρείοος series interrumpitur, C aut tamquam Simonideum aliis Cei epp. adnectere voluit aut prasmittere carminibus in naufragos, quae
269쪽
Eκβατ it νων πεδίω κείμεθ' εν μεσάτω.
5 χαῖρε, κλυτή ποτε πατρὶς Ἐρέτρια χαίρετ ναι
librarii iunctiun est ἄδηλον cum lemmate adiuncto sex. inter erasa verba, auae L ad p. praeeedens adposuit, L ad L 1sq.; δέ Πωτον H; Simonidi tribuit Seb., - οι
270쪽
οῖδε παρ' Εὐρυμέδοντά πω ἀγλαὰν λεσαν ψηφι μαρνάμενοι Μήδων τοξοφόρων προμάχοις Mai αἰχμηται, πεζοί τε καὶ κυπύρων ἐπὶ νηον κάλλιστον η ἀρετῆς μνημ' ἔλιστο φθίμενοι. 31
is Eυβοίης γενος ἐσμὲν Ἐρετρικόν, ἄγχι δε Σουσω, κείμεθα φεῖ, γαίης οσσον ἀφ a μετέρης.Μ3i Pr 267
μωνίδου Seh mis Sch.η ς post Simonidem p. demo strativum in pugnam Marathoniam scriptum esse censet Uilter, insculptum fuisse in mommento theniensium ad Plataeas occisorum Berghi qui ep. sexordium intercidisso statuit; f. aib. Nus Rh. 28, 444 sq. s. 176, -yys i. e. Ἀθηναίων, non αίους) C cf. VI 343 2 παῖδας Sch. ἐξελάσαντες Sch., cf. V 50, 310 ρκέσαν A' accentum ipse AH ἀργαλέαν Sobneide . πατρίδium πατρίδα an πατρωεῖ πῆ in δουλοσοναι' Pr ' in eraso qui erasam liti supra σ restitui et immas scriptam ips induxit, συναν My Sch.i., praeter cod. Scheli. -σένην Pl cod. Scholl. 1 sqq. III α 6 27 apud D. P. Simonidia esse