Aurelii Augustini Milliarii ... Ad leges libri primi pandectarum notae, seu Breves commentarii

발행: 1697년

분량: 247페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

151쪽

Lex XXXVIII. Marcellus lib. 2 6. Digestorum.

Adoptio non Jure ca facta, . Principe confirmari potes.

Lex XXXIX. Ulpianus lib. a. de ossicio Consulis

Nam ita Divus Marcus Eu0chiano rescripsit: Guod de γras , an impetrare debeas: Mimabunt Judices, a ari hibitis etiam iis, qui contradicerent: ides, qui iaderentur eonfirmatione adoptionis. a A Doptio non jurefacta. Non solemniter facta. Vides, notata supra ad i. Si pater as. 1. b. t.b A imabunt Pudices , adhibitis etiam iis, Oc. Ex hoc Ioco apparet, quod licEt adoptio sit Aetiis voluntaria It risdictionis, L a. de inc. procons. adoptionis tamen confise matio contentiosa est, cum eXigat causae cognitionem:quet porro plena esse non potest, nisi praesentibus, aut saltem evocatis iis, qui laederentur confirmatione adoptionis. Ex Fab. in Rat.

Lex LX. Modestinus lib. 1. Differentiarum.

Adrogato a paterfamilias, liberi, qui in ejus erant pol sate, nepotes apud adrogatorem e iuntur: Amulque cum suo patre in ejus recidunt potestatem. βuod no militer in adoptione contingit: nam nepotes ex eo, in avi naturalis retianentur potestate.

a Α Dropato paterfamilias, Oc. Adrogationis proprium est, quod is, qui liberos in potestate habet,si se adrogandum dederit: non sollim ipse potestati adrogatoris subjicitur, sed etiam liberi eius in ejusdem fiunt potestate, talaquam nepotes. I. Illudproprium es, Instit. de adop. l. a. s. Hoc vero ,1. h.t. Ubi haec fuerunt plene explicata.

152쪽

I33 Ad 3. Non tantlim Non tantum cum quis adoptat, sed ct clim adrogat, maior a esse debet eo, quem sibi per adrogationem , vel per adoptione liumfacit, ct utique plenae pubertatis : idest, decem octo b) annis , eumpraecedere debet. a riss Aior debet esse eo, cte. Minorem natu , majorem non1 1 pos Ie adoptare, placet. Adoptio enim naturam imitatur & pro monstro est, ut major sit filius, quam pater . s. Minorem natu, Ins. de adop. b Decem ct octo annis. Cujac. tamen in dict. I. Minorem natu, existimat foeminam quatuordecim tantum annis majorem esse debere eo , quem sibi per adrogationem vel per adoptionem filium facit, ut quemadmodum maturius biennio foeminae pubescunt, ita etiam maturius biennio plenam pubertatem adipiscantur. Juvatur haec sententia per teX. in l. Mela de aliment. O cib. leg.

vado sa) adrogando, suum haeredem sibi adsciscerepotes: neo ei corporale vitium impedimento est. a Pado , ctc. Hoc loco Spado est, qui propter vitium o aliquod aut frigiditatem membrorum genitalium, liberis operam dare non potest, sed eo sublato, liberos si scipere potest. Vide notata supra ad La. s. Illud utriusquest . b. t.

Lex XLI. Idem lib. 2. Regularum.

Si patersilium, ex quo nepos illi es in potesate, emancipaveris, ct postea eum adoptaverit: mortuo eo, nepos in patris pol salem sa) non revertitur b . Nec is nepos in patris pol salem

153쪽

I34 salem revertitur, quem avus retinuerat Aio dato sc) iuadoptionem, quem denuo d) readoptavit. a , T Epos in patris potesatem non reυertitur. Quia fi lius 1 l per emancipationem familiam amiserit, & quasi quilibet extraneus in eam familiam deinde per adoptionem redierit. Igitur in hoc filio nihil intuetur Ius Civile, nisi quod sit filiusfamilias per adoptionem .

b Non revertisur. Non recidit.

c Filio dato in adoptionem. Nam cum datio in adopti nem non fieret olim sine emancipatione, i. vlt. C. b. t. Nihil interest an patria potestas solvatur per adoptionem, an Per emancipationem. Faber hic in Rationa d Auem denuo readoptavit . Quem post emancipati

nem adoptavit.

Lex XLII. Idem lib. 1. Ρandectarum.

Etiam infantem sa) in adoptionem dare b) possumus. a Gam infantem, Oc. Infans ex eo appellatur, quod

a fari non possit. Est autem receptum, ut ne fari quis posse videatur ante septimum annum, quoniam etsi ante septimum annum pueri loquantur, non tamen intelligunt ante quid loquantur , & ideo infans inJure Civilis est is qui minor septennio est, ι. I. s. I. F. de adminis. tui. l. Si infanti I 8. C. de Jur. deliber. Ex Cujac. b In adoptionem dare postumus . Etiam infantem in ad ptionem dare possumus. Non est enim affectus qui vincat paternum. I. ult. in prisc. C. de curat.fur. Et consequenter pater, qui dat infantem in adoptionem, optime filio prospicere velle creditur.

Lex XLIII. Pomponius lib. 2I. ad QNutium. Adoptiones noson Eorum Idct quasi sa) nepotum fiunt:

154쪽

I3stit aliquis no er nepos esse videatur, perinde quasi b ex Alio, vel incerto natus sit. a ΕΛ ct quasi nepotum. I. Adoptare 37. F. h. t. s. licet amo tem, Insit. de ad Lb Perinis quasi exsilio. Vide l. 6. Io.-II . cum ibid. N

ratissuprὼ h. t. c Vel incerto. Filio.

Lex XLIV. Proculus lib. 8. Epistolarum.

Si is , qui nepotem sa) ex filio habet, in nepotis loco aliquem

adoptavit et non puto, mortuo avo , jura consanguinitatis

inter nepotes futura esse . Sed Fsic adoptavit, ut etiam jure legis bo nepos suus esset , quaή ex Lucio sputa Alio suo , O ex matre milias ejus natus esset et contra

puto.

a I is, qui nepotem , cte. Si is , qui nepotem ex filio

habet, in nepotis loco aliquem simpliciter adoptavit : mortuo avo , Iura consanguinitatis inter nepotes non erunt : Sed si in loco nepotis aliouem adoptavit, tamquam ex illo eodem filio, ex quo eiu nepos naturalis, aliud erit. h. d. b Jure legis. Recth, Iure legis, ad differentiam alterius nepotis qui non tantum legis , sed etiam naturae lure nepos est eidem avo, ut proinde nil necesse sit cum Duareno i cum emendare , ac legere, Iure legeque . Fab. in Juris. Pap. Scientia, tit. Io. Prisc. I. Illat. Is .

Lex XLV. Paulus lib. 3. ad legem Iuliam,& Papiam.

Onera sa) ejus, qui in adstionem datus es, ad patrem b)

adoptivum transferuntur.

a Nera ejus , cte. Pro eo quod is debuit, qui se in adoptionem dedit , ipso quidem jure adrogator

155쪽

non tenetur, sed nomine filii convenietur : & si noluerie eum defendere, permittitur creditoribus per competentes Magistratus, bona , quae ejus cum usufructu futura fuissent, si se alieno juri non subjecisset, possidere, & legitimo modo

ea disponere . s. ult. Insit. de adquis per adrog. b Ad patrem adoptivum transferuntur. Adrogatus autem tenetur actione in 1blidum ex edicto de capite minutis l. a. s. I. J. de capit. demis. Cujac. ad s. uti. I sit. de adquis per adrog.

Lex XLVI. Ulpianus lib. 4. ad legem Iuliam,

Inservitute mea sa) quaesitus mihi bus, potesatem meam in redigi benescio Principis pots: libertinum G tamen eum

manere non dubitatur.

a I N servitute mea quaesitus mihi filius. Ex contubernio. A Servi enim Iure Civili inter se justas nuptias non contrahunt , sed contubernium .h3. Cod. de Inces. nup. b In potesatem meam redgi, cte. Voluntatem tamen filii intervenire oportet. I. ult. F. de his qui fui vel al. Jurssunt. Ubi notavi ea, quae faciunt ad pleniorem intelligentiam hujus loci. c Libertinum tamen eum manere non dubitatur. Novisti mEtamen Iustinianus manumistas omnes Ingenuos esse voluit, non libertinos: salvo tamen manumissoribus in manumis. sos Iure patronatus. Novella 7 8.

156쪽

DIGESTORUM M.

LIBER PRIMUS.

De divisione rerum, eν qualitat,

TITULUS OCTAVUS.

Lex Prima. Gajus lib. 2. Institutionum.

Summa a ) rerum disisso in duos articulos deducitur, nam aliaesunt divini iuris, aliae humani. Divini iuris sunt: vGluti res b ) sacrae, O religiosa c) . Sancta d) quoque res , veluti muri se , ct portae f), quodammodo g) diamini iurisiunt. βuod autem divini iuris th) es, id nulliust

in bonis es: id iero, quod humani iuris es , plerumque alicuius in bonis es: potest autem θ' nullius in bonis esse: nam res haereditariae , antequam aliquis haeres existat nullius si) in bonis sint . Hae autem res , quae humani iuris funt , aut publicae h) funς , aut privatae . quae publicae sunt, nullius l) in bonis esse creduntur: istis enim uniυersitatis esse creduntur. Privata autemsunt, quosngulorum funt. a 7'mma rerum divisio. Hoc est, prima, praecipua, &o principalis rerum divisio. b Ueluti res sacrae. De rebus sacris videbimus infra ad In tantum 6. 9.Sacrae autem f. h. t. c Et religiose. De rebus religiosis dicetur infra ad d. l. 6.9. Religiosum. d Sanctae quoque res , ctc. Qtiae proprie dicantur sancta , videbimus ad i. Sacra v. s. proprie ff. b. t. e Veluti muri. l. SamVum 8. in e st. h. t.

157쪽

s Et portae. Alias in textu additur: Civitatum. g auodammodo divini Juris sunt. Hoc est, aliquo modo , seu impropriE, quasi diceret: Sanctae res verξ non sunt divini Juris, sed aliquo respectu divini Iuris dici possunt: quemadmodum enim res, quae divini Iuris sunt, violari nequeunt, ita nec sanctae. Vide in meis Comment. Insit ad s. Sancte, de reri divisti βuod autem divini iuris es, id nullius in bonis ea. Res, quae sunt divini juris , ita nullius sunt, ut nec ullius fieri

possint. I. I. Insi de Inusic sip. Res autem prophanae, quae nullius sunt, veluti res communes, dc res haereditariae, antequam aliquis haeres existat, alicujus fieri possunt. Ideoque verὶ ea tantum dicuntur nullius, quae divini Iuris

i Nullius in bonis sunt. Creditum tamen est haereditatem dominam esse, & deiuncti locum obtinere, i. Non minus 31 . in e . de haereae insit. Per fictionem scilicetJuris Civilis . Caeterum re vera, quod est haereditarium in nullius bonis est, L 3. in prisc. β. de pecul. k Aut Publicae sunt . Hoc loco publici appellatio , α communes omnium hominum res, & populorum singulorum complectitur. I Nullius in bonis esse eraduntur. Idest, nullius privati: Sunt enim populi alicujus, vel omnium. Ad A. Quaedam praeterea. uaedam praeterea res corporales sunt, quaedam incorporales. Corporales eae sunt , quae tangi sa) p unt, veluti fundus, homo, vestis , aurum, argentum, ct denique aliae res imnumerabiles . Incorporales sunt, quae tangi b) nonpossunt: qualia sunt ea, quae in iure consipunt: Aut haereditas , usi fructus, obligationes quoquomodo contractae . Nec ad rem pertinet, quod in haereditate sd res corporales continentur. Nam ctfructus, qui ex fundo percipiuntur, corporalessuri id, quod ex aliqua obligatione nobis debetur , plerum-

158쪽

ipsum iussu usionis, ct stram ius utendi fruendi , ct ipsum

ius obligationis, incorporale es. Eodem numero sunt ct Jura praediorum urbanorum , ct rusi eorum: quae etiam servia tutes f) vocantur. a U AE tangi possunt. Sui natura prine. tit. Ins. de reb. cora. ct ineora. Idest. quae aptae sunt sui natura ut tangi possint. Nam rem, quae est in profundo maris,tangere non possumus,& tamen est corporalis. gl. hic.b βuae tangi non possunt. Quae tangi demonstrarive non possunt, sed intellectu comprehenduntur: ut si usucapi nem, si tutelam, si gentem, si adgnationem definias. Vide in meis Comment. Insit. in Tit. de rebus eorp. ct incorp.c Ea, quae in iure confluunt: sicut haereditas, Oc. Haer diras, usufructus, usus, obligationes, dc res similes, in jure consistere dicuntur a Iure Consultis: quasi dicant non per se consistere, sed Juris Constitutione. Ex Barone.d auod in haereditate res eorporales continentur. Et ita res haereditariae, seu corpora, quae in patrimonio defuncti r periuntur , aliud sunt ab ipsa haereditate , quae propriEdemonstrat Ius universum quod defunctus habuit. Cor. e Plerumque corporale es. Plerumque dixit Juristonsubtus, quoniam interdum incorporale est, quod ex obligatione nobis debetur. Veluti si Ususfructus, Usus, Habit tio , aut alia servitus debita sit. f auae etiam servitutes vocantur. Iura praediorum etiam servitutes vocantur ' ita tamen ut Iura vim agendi, servitutes patiendi significationem habeant.

Lex II. Marcianus lib. I. Institutionum.

βuaedam naturali sa) iure communia b) sunt omnium , qu dam universitatis sc), quaedam nullius d) , pleraque se gulorum se), quae variis ex causis f cuique a utrum

S a tur.

159쪽

tur. Et quidem naturali g) jure omnium communia h sunt illa: aer, si aqua pro ens, O mare λ) , O perhoe littora si maris.

a TAturali iure. Idest, Iure gentium. b L l Communia sunt omnium. Hoc loco Marcianus communium appellatione comprehendit communes reS, dc publicas . Paulo post tamen in fine l. 4. h. t. separat Publica a communibus. Ut igitur haec recte intelligi possint, notare, quod distant publica a communibus proprietate tantum,

non usu. Usus enim rerum publicarum communis est, sicut usus rerum communium. Sed rerum publicarum prinprietas est populi: nec omnibus aeque patet ut rerum communium proprietas . Exempla rerum communium sunt hic in textu, exempla vero rerum publicarum in fine l.

h. t.

c Auaedam Universitatis . Universitatis dicuntur esse, quae tam proprietate quam usu unius sunt Universitatis , Civitatis , vel Populi . Exempla rerum Universitatis sunt infra in L In tantum 6. s. Universitatis, b. t. d auaedam nullius . De rebus nullius videbimus infra ad d. l. 6. A. Sacrae, b. t. e Pleraque gulorum. Veluti, praedium, domus, equus,

bos, caeteraeque res privatorum.

f auae variis ex causis, Oc. F. Singulorum , Infit. derer. divis. g Naturali iure . Idest, jure gentium. h omnium communia sunt . Communia sunt omnium ea , quorum usus dc utilitas Jure gentium comm nis est omnibus hominibus. Ex Cui c. ad A. I. Instit. de rer. divisi Aer, aqua pro os . Aeris, vel aquae fluentis usus communis est,sicut & fluminis. Et aquae quidem, quatenaSeam sumere & uti: fluminis vero, quatenus in ipso Piscari , & per ipsum navigare cuique liberum est : usia enim

160쪽

enim solo discernuntur flumen, & aqua fluminea. ex eod. Hac. ubis pra.

k Et mare. Mare commune omnium est, sicut aer. I. Injuriarum 13. F. ulta. de Injuriis.l Et litora maris. Quia litora sunt pars alvei maris . Est autem litus maris, quatenus hybernus fluctiis m Timus excurrit. A. EN autem, Ins. derer. div. Hoc est, litus maris est, quousque mare excurrit, cum maximὶ est tempore hyberno. .d D

Lex III. Florentinus lib. 6. Institutionum. Item lapilli, sa) gemmae, caetera, b quae in litore inveniamus , jure naturali sc) nostra d statim ni

a T tem lapilli , gemmae. Gemmae a lapillis quomodo di- 1 stinguantur, vide in l. Etsinon uni 2I. A. Gemma autem V de auro , ct arg. IS.b Et caetera. Quae nullius sunt, & Iure gentium omnibus vacant. Nam si ea , quae in litore, vel alio loco inverniuntur sint alicujus, ei sunt restituenda.c Iure naturali. Jdest, Iure gentium. F. Singulorum , Ins. de rer. divisd No rastatim fiunt. Paulus int. I. F. I.F. de adquir. velamit. po se C. Gemmae, lapilli, margaritae in litoribus inventae,ejus fiunt, qui primus earum possessionem nactus est.

ex IV. Marcianus lib. I. Institution um.

Nemo igitur sa) ad litus maris accedere prohibetur piscandi b). causa: dum tamen villis, sc) aed iis, ct monumentis d) ab ineatur: quia non sunt se jur gentium, Acui ct mare . Idque ct Divus Pius piscatoribus Formi nis,ct Capenatis f) rescripsit. Sed minapem g omnia, portus hJ publica i sunt.

a nemo

SEARCH

MENU NAVIGATION