장음표시 사용
11쪽
Eri cum essem ocissis domi, quo molestu cogitationibu s, quibus 'saepe appetor,omnes ad me aditus obstruerem , cepi in m in librum nuper a te editum, atque totum iLIud tempus, quod in ea lectione posui, ita ad nullos curarum scopulos mentem ossendi, ut si iurissima aliqua navi vectus placidissimum a quo excurrorem. Detinebat metrasertim abundantia doctrina atque varietns, liquidum cprofuens in nullas obscuritatu salebras incidens orationissumens copia, in qua naturatu ine I non fiιcati nitor. Etenim uisaepitu ex me audisti, tua cum lego, esse mihisatis doctis videor nam dicis plane quod intelligam sunt enim omnia in tuis scriptis aperta diluciada, ac tuis moribu omnino similia, qui nihilsimulatum, nihil um obtendunt, sed, quidquid tibi intim in animo latet, aperiunt ac proserum. At, siquando in isto- α rum
12쪽
Arum scripta incidi, qui nunc in Academtu, in scholu, dominantur ac volitant, despondeo animum, ac poenitet me, quod nava Uerim operam litteris etenim in singulis quibusque versiculuia reo, interdum merbum in illis nullum intelligo quod tarditate ingenii mei, vel potius inscitia fieri arbitror Ate avocarem omnino animum ab his litteris, se ad alia studia transferrem, nisi me veterii scriptorum libri retine-γent. Ad quos cum me converto , admirabili illa ac prope ditina suavitate puritareque sermonis recreatuου, sentio mihi animos addi.atque in eam opinionem adducor,
ut ipsis etiam antiquis forum orationem mi um iri obscuram exsimem , si idorum ad aures ea venisset. Ac mihi quidem a penumero in novos isos scriptores intuenti, quaerendum se visum est quid esset, quod homines in veterum lectione assuefacti, eorum, ut ita dicam , cantu suam non colorarent orationem 'At eorum unus hunc
mihi demum ex animo scrupulum evesiit, qui interrogatus de hac ipsa re , inquit ;Verba pura atque dilucida ententiata apertas ct intestigentia cujusvis obvias a de
licatiso elegantibus hujus saeculi auribus refluit ab eisque infinitum quiddam ex- loci;
13쪽
posci sed in initum istud nusquam crem
periatur, Iu persuadere conantur, in obscuritate sermonis ac sententiarum tanquam aliquod in serium in Volvi. Atqui
judicium suum cum intorum auctorita eco; unxerat amicus ille nos er, qui suis commentariis regi, vel, ut Cicero inquit , deo Philosophorum Platoni, an lucem, an te nebras attulit cum Et carmen egregium nobisi cu jusdam poetae legissem, atque expectarem ut clamaret, Pulchre, bene, recte; inon potuit melius cilia, qua admiratio dictat ecce tibi, mentum intorquet, arffae, Luculentum est , inquit, hoc carmen, sed nimis apertum ac dilucidum quanto illud
esset crusritu splurimum docti obscalitatis includeret 8 Hoc re pon o cerebro maliquis exarsit et ac derisori illi in os invola et Suis unquam obsecro ex tenebris lucem expecZet quis perficultatem sermonis
cuiquam vitio vortit quis non eide in orationis laudibus primas detulit Prima inquit Cicero, latu iis oratione persicultas. Eam vero 'mintilianus modoprima, modo summam eloquentia virtut masne ato inusiamque itiosiorem esse orationem a sirmat, Mam quae egeat interpretta, deniqVe, i, inquit, ob curior, quo quisque deterior.
14쪽
mid multis morord poema ceteroqui egregium, quod esset apertum atque dilucidum, non aliam ob causam in reprehensionem homini docti incurrit. At hic fortas exeo hominum numero erat, qui, ut ei insacri litteris lucem tenebras, tenebr. Hiscem apse ant. Redeo ad istos rerum ma-rnificarum, admirabilium, omitarum arti es ac magi stros qui, quo auribis in ita experitantium occurrant, verba propria opta, ac rem explicantia tanquam ante pedes posita, rejiciunt abdita, abstrusa,
recondita e tenebris evocanis qua nemini unquam sano venerunt in mentem, exco-vtant eaque non circumvesiunt verbis,
iiij sint intelligi, sed sapiunt 'in atra
mentoque ne percipi queant semper tumidi, semper ii sati, alaspandunt, montium mertices appetunt, nubes inania captant. qtsi, ut ceteris vitiis careant, et hoc ipso corrupti ex imandisunt, quod tumidi ut enim corpora, non robore, sed male udine infantur, ita etiam oratio, non viribus, ed=norbo vitioque turgescit. Verum his arti-bim sese imperit: adolescentibus venditant, it ea, qua ron intelligunt admirantur se obstupescunt in quo Pla istino ilico- quo simile i iveniuntur, qui, ut se lenoni
15쪽
A, ALEANDRUM. cui coectum ibat, commendaret, culpabat condimenta omnia, quibis alii coqui ctiona condiebant, ac nova oportentosa condimetorum genera asserebat, cicilendrum, polindrum, acidem, cicimandrum, happalopsidem, cataractriam suiomnia non rerum certarum, sed nugarum inani marum sunt vocabula ita etiam si non item ut ceteri Latini scriptores, orationem suam condiunt videlicet sententi: acutis
o graυibui, translatis illustributa, ora
tione sumptis, verborum complexione tene
ra atque exibili, sed sententiolis puerili.
b , ac prope ridiculis, transatis immanibus ac furiosis , vi impetuque tanqzam iii
alienam domum irrumpentibus, denique inextricabili verborum nexu, omnia perturbant ac miscent. Sed cum in omni oratione eorum vanitas manifes eii, tum max e in exordiis se prodit.non enim Naturam duce sequuntur, qua res maximus
atla intrabiles levioribus principiis pra- texuit; sed statim ab initio iste trau volant, seque nubibus inserunt nam minus altam se exaggeratam fore ipsorum orationem exsimant, nisi se univer profundat,atque ita repente in altum advolet, ut meruis aciem effugiat . eui mihi in
16쪽
s EPISTOLA mentem hoc loco Casti declamatoris , qui
apud discipulos suos in schola responsurus
orationi Cicerones pro Milone, hoc uteba-
rurprincipio si Thrax essem, Fusius essem, si pantomimus essem, Pantillus essem , si
eques elison aderat ibi forte Seneca parer qui, ut erat acri vir ingenio, ct judicio singulari, non continuit bilem, sed palam cunctis audientibus dixit, Si cloaca esses,rnagna esses tum risu omnes, qui aderant, emori Casius obmutescere, Atqui Ciceroni resson urus erat, Seneca quid responderet, non haberet. Illud in primis riduculam, quod Seneca, nactus deinde in foro Casium, obtorto collo, ad omnes eum Prae tores abstraxit 2 vario litium genere vexare oci causa coepit. Verum cum intervenientibus amicis adspectaculum, ct ro
gantibus dixisset, molestum se amplius non futurum, si jurasset Dertiorem esse Cice
ronem quam se, nunquam, ut hoc faceret, mel oco vel eri esci potuit fluid pu-rmne quod Seneca si revi Visceret, hanc abi is confestonem terroribus vel minis exprimeret equidem arbitror, milites eos antea vitam amissuros, quam . Ciceroni postposituros. Vivit etiam nunc vivit, ac in metu lapidum securus ante omnium
17쪽
AD ALEANDRUM. ora perambulat, qui, cum Ciceronis orationesjummu laudibim esserrem, qua Omachans ait; id malum, in orationabus i lis tot laudibus dignum invenias ueri hodie ita cribunt ut Cicero. At ego hunc hominem non in us ad Praetorem per iocum vocarem, sed, si regnum hic obtinerem , in vincula duci, atque ad triremini rapi uberem, ut remigum numerum augeret. Sed
audi alterum, non minus agitiose insanientem Loquenti mihi de his ipsis Ciceronis orationibus apud unum de istis qui Glunt omnia calamistris inureres Sunt inquit, Ciceronisscripta teli cujusdam instar se licis ac nuda, quibus ego varia ornamentorum genera, tanquam phrygium aliquod opus, insuerem. Si adeo olim in rhetorem quendam exarsi, quod Manutium, Tursellinum, Bunessur' primes nota homines, ut nulliu ingenii carpebat, ideo quia eorum scripta ornamentorum , ut ipse jebat, sed, ut ego soleo dicere, ineptiarum nihil haberent quo stomacho, qua iracundia me esse elatum in illum exi lima: qui hoc eodem genere eloquenti parentem circumscribere, Quodsi huic inornatus est
Cicero, in quo omnes fores, omnes veneres, atque omnis elegantia nitor elucet, in cujus
18쪽
laser muse verius, quam olim disium e lde Periale eloquentia dea esstavit , ornarusne Caesar videbitur, cujus commenta xii nudi existimantur ac recti,omni ornatu orationis tanquam se detra fi At si ineptus ultus, insanus semper se habitus, qui eisdem commentariis raebitamsi bipotius, quampraereptam scribendi materiam existimavi ; ideat ille, qui ornatis mas Ciceronis orationes , tanquam infulab . cit, in quibus pueriles aliquas delicias depingat, vel tanquam fores, vel parietes habet, quos elogiorum carbonibus impleat, ne in eorum stultorum numero sit habendus, quorum tutela ex lege xii tabularum ad Gnatos proximos abeat. Sed ego fortasse fultus, qui ea, quae non intelligo, reprehen
do, ct inscitia mea culpam in abstrusam
ati reconditam doctrina illorum vim va-τietatemque conticio Luamobrem redeo
cum illis in gratiam, meque adi orum sapientiam prope nihil esse confiteor veri mposthac ab eorum libris absinebo, meque recum vel cum iis oblectabo, qui volunt se nobis, qui non sumus eruditissimi, familiares. Sed venit mihi in mentem mittere ad te hoc breve opus, quod proximis
Vivis diebus, factendi temporis ausi, ex
19쪽
gi Lis A. rea, si requibi' iam narrationibus olim a me sic Aptis, paucis quibusda additis, texui in quo sinon eadem, qua in tuis scriptis, orationis copia ac nitor elucet, eadem saltem menso conatus apparet. nam summa data es opera a me si tamen assequi potui, ut orationis cursus pure ac dilucide , velut liquidus ac profluens amnis, nulla verborum insolenii, nullaque obscuritate tanquam coeno perfusus, devolveretur. Sed ego insanio, qui, dum me debeam exolvere, tibi arctius
obfringo quantum enim ad id, quod ilidebeo, accesserit, si aliquid temporis in his percurrendis insumpseris ' Fac me diligas, valetudinem tuam publico litterarum bono cures diligenter. LECT
20쪽
LECTORI SALUTEM. Perae precium me esse factu- rum existimavi, si ab eis, qui ad haec inspicienda aggrediuntur,
pauca quaedam antea precer. Primum, ut persuasum sibi esse velint, nullius a me hominis, quem quidem ego noverim, famam, hac narratione lacerari carpique sed sos tantum mores exponi, qui
jam inde ab hominibus natis, omnium populorum judicio damnantur ac rejiciuntur. Deinde nullam Rem p. earum, quae nunc vigent, in hac civitate, quam ego describo, derideri atque contemni sed improbis civibus ea vicia assignari in quibus, qui moenibus
eisdem continentur , praesertim labuntura cadunt: ad eum finem, ut prope in conspectum adducta deformitate sua, contemplantibus odium ingenerent. Post remo,