장음표시 사용
301쪽
adhibere rem dia: Eductoque promulgato, absit, erest sacramis to, quo Philippo Regi semet obstrinxerant. Exinde Prouincias aliquot sedere coniunctaιδε Iulisse pro liberis;-bberas postmodum d multis Regibus,
Principibus, ac Rebusqublieis habitas. Ad eam Mertatem tuendam , bestum ingens multos annos continuatum aduersus potentissimos Hostes, eum incredibili ex utiaque parte tum pecunia, tum sanguinis profusione. Cum tamen eodem tempore, tam Casari, quam alys Principibust starentur; nihil sibi magis se invitis, quam stabilem , atque hon
nam Pacem . Sed eam non abo se pacto unquam amplixuros, quam ut empta tam car. libertatispofessores ha;erentur. are cum rece
tissime segretus, atque Uabella Archiduces concordia tractationem obtubstenti, istam non ante inire moluisse, quam ab sidem putacis, a que obsignatis litoris liberi Populi nominarentur. iam declarationem ab Dre quoque Histaniarum tres intra mensis confirmatum iri, polia citos eosdem, praestitisse. Caterum se minime dubitare, quin Caesar, alqua Imperν TVincipes , O sita in Selgas perpetua moluntate, tamentis, hoe est communis quietis, securitatis tractationem qui boniaquefacturi sint , adeosue promoturi, ut expetitum ὰ bonis omnibus ex
TALε re*onsum ordinum fuit ; ea praetermissa epistolae Caesareae parte,in qua seudum Imterii Belgium dicebatur: ideoque, si quid sine ipsius consensu de 1uo statu Belgae constituissent; ir
ritum futurum. Causam eius praeteritionis hanc alij asserunti ne quaestione intempestiua in medium producta, mora rebus, quae tum agitabantur, inferretur. Alij, quod cum se armis Foederati contra potentissimum Regemin libertatem vendicassent, &di :ficillimis temporibus subudium a Caesare fium a postulassent ;non videbant, cur se sibiectos Imperio declararent. Alij, q*i refellere odiosium , , fateri inglorium.
S v a huius anni finem Damae Regis in Belgium venὸre Legati, Iacobus Vlesellius Regni Consiliarius Ionas Charisius Iuris consultus; ut Foederatos consilijs suis in Pacis tractatione tua uarent:cum paulo ante tres e Dania Legati Foederaturum,peracto suo munere, redijssent in Belgium 1 Iacobus nempe Boulenius , Nicolaus Simonius,& Iacobus Magnus. Brandeburgensis quoque Caesarum Elector Hieronymum Discouium, qui erat ipsi ab arcanis consilijs, ad Ordines idiauit. Palatinus item septem-Vir Hippolytum a Collibus,Consiliarium, & Iudicem Aulicum . Et Hassiae Lanigrauius ut vocantὶ & alij Germaniae Principes L gatos Hagam Comitis miserunt. Perinde quasi Pacis tae tractatio omnium interesset. Nisi potius foedus, & amicitia, quae ipsis cum Belgio laederato interceuebant , in re tanti momenti trans
302쪽
sigenda, haec Legationum ossicia postularunt. Hi Principes, alij- 1 6 o . que Reges, Gallicus nempe, atque Anglicus pro varietate iliarum utilitatum, ac prout erant, vel erga Hispanos, vel erga Foederatos affecti, varie quoque de Pace sentiebant. HE N Ricus praecipue Galliarunt Rex magna sollicitudine in eam tractationem im minebat. Miserat iam sui antea dictum I
it aetatione. lecti uim Os Oratores. Fimis ei propontus verior, interiorque, ut
in partem negotiationis veniret, atque auctoritatis suae metunt Hispanis insinuans, eos adigeret ad ipsum confugere, eumque suarum controuersiarum Arbitrum constituere. L e rei auter exitu ; quem sibi potius duceret expetendum , valde ambiguus animi erat. Vt omni concord a desperata, bellum atrocius resurgeret , sibi commodius opinabatur. Sic enim & Hispanorum vires atterarentur quotidie magis:&si forte Belgium is uniuersum amitteret, eius reliquae Galliae rursus adiungendi posset in spem venire. Contra vero eam Pacem, ut alijs , ita suo quinue Regno salutarem existimabat; ubi in animum incurrebat aetas
sua decliuis in senium , Filiorum immatura bellis; ciuiles motus in Gallia nec inusitati, nee contemnendi, praesertim si quid sibi humanitus accideret. Sed neque finitimos Belgas, submoto bello futuros terra potentiores, ut mari iam erant ; facere videbat admodum in rem suam. Siquidem su i Regni Sectarijs, ac rebellibus expeditum, paratumque in proximo suisset Haeresios i
Belgio quietae,ac securae subsidium. In hac alternatione votorum, atque ancipiti mente positus Henricus , ad inspectandos sellici e tractationis progressus, totus incumbebat. Neque quidquam a Foederatis se inconsulto constitutum iri, sibi facile persuadebat, ob summam apud eos auctoritatem suam . Ad hoc negotium sci, accurateque peragendum aptissimos miserat uti memora uimus suae voluntatis Administros Ianinum,&Roissium. Vterque pedem fixerat Hagae Comitis, ubi Foederatorum Conuentus habebantur: uterque tractationi palliceps erat. Ianinus vero po tilliinum in partes omnes intentus, quidquid eueniret, circum ectabat: atque in intimam negotiationem se magis, magisque
insinuabat in dies. Id suod Archiducibus, atque Hispanis suspicionum semitem, ac sollicitudinum suggerebat. Et iam utrique in animum inducebant, sine Gallici Regis auctoritate non posse id negotij ad exitum perduci. od ab eodem Rege significatum
Videbatur, cum redeunti ex Hispania in Belgium Commissario cyo conquestus est: quὁd in ea tractatione Concordiae tantum progrederentur Catholicus Rex, atque Archiducta, re tali si cum minime communicata.
303쪽
ico j. Mi Nox erat A nglici Regis sollicitudo : maior, ut bellum, Risis Arietis; is, prorogaretur, propensio. Ipse namque, quamuis finitimus etiam
Belgis Foederatis, ab eorum potentia Regnis suis metuere non poterat, quae mari satis essent circumuallata , haeresique scatentia non minus, quam illa pars Belgit, eaque coniunctione secura. Angli quoque , scotique Foederatis magno numero militantes, eos ita amicitia retinebant. Ab Hispano magis timendum
Anglico nomini videbatur ; quod ille Belgico bello expeditus, arma vertere poterat ad tutandam Hiberniam Catholicis λque tem, Catholico Regi amicam, Anglis infensam . Verum Iacobus Rex ad studia literarum , quam ad arma, procliuior cum esset;& contra Catholicos calamum vibrare promptior, qua gladium :& pugnare magis gauderet cum seris , quam cum ii minibns; ad Pacem in Belgio stituendam, credebatur ipse etiam tandem inclinaturus. Quo & illum trahebat pecuniarum penuria, ob quam admodum leuia potuisset Foederatis bellantibus serre sublidia. Parum quippe conueniens ducebat existimationi o regiae, bellum suadere consilio,&auxilio non seuere. Non ideo tamen minoris ficiendum Foederatis cum eo Rese foedus ambcitia ; quandoquidem ex eius segnis assiduae ipsis uti diximus
Copiae suppetebant.Quamobrem&ubi primum venerunt in Belgium eius Legati, libenter admodum, atque honorisce excepti; re participes consiliorum, ac rerum subinde gestarum essecti; Min Conuen ius frequenter adsciti. C vis hi, alij que Principes eam Pacis tractationem per se' H spinorum ram Legatos accurarent:plures tamen Aduersari j eiusdem erant,quam Fautores. Imo tum amici Hispanae, Austriacaeque potentiae, tum
eidem insensi, nὸ Pax illa componeretur , optabant. Hi ut Migi co bello tam pertinaci, tam sumptuoso, tam pernicioso, Hispanicae vires,&dominatus paulatim attenuarentur: arquρ arma contra eos Hostes admodum occupata, aduersds alios vel nulla
essent, vel inualida. Illi vero , quὀd conditiones eius concordiae parum dignae videbantur tanti Regis malet a te; quaeque multum de Hispana existimatione detraherent. Ijdemque tantam Foederatorum in suis commodis obtinendis,ac per uincendis omnibus superbiam ferre non poterant. Quare non temere Marchio assera i tapA uerabat: In digni Mi a Pace plus sibi negotij O micosfacessere, quἀm. Recteque coniectatum a Sapientibus suit: Magni emolu- . isse. eam Pacem fore, ad quam impediendam tantos adbiberent eo; isa H nam Histanorum amulatores , es contra quam cuncti fere Europa coniurasse mideremur, ne scilicet bello macuus, quiet regnaret Histanus.
304쪽
IA M Proui nesarunt Delegati Hagam conuenerant, ex ipsariam tententia definituri, an ineuncta Pacis tractatio. Igitur docuetro tertio Calendas Ianuarias in Senatum frequentissimum coeuntes; suae quisque Prouinciae, aut Ciuitatis, quae susseagii ius haberet, protulere in medium mandata. Ea vero fere cuncta eiusmodi erant. in T. gia Confirmatione mitium aliquiad prehensum suillem, tractatio tamen siue de Paee, His de Induci, ἀ-
tinxti cum aberim Partu Delegatissusciperetur. Verum illud muniuemia motiatione maneret immotum, atque ineoncussism : nihil ut ut
suam mel Hispano Regi, mel Archiducibin concederetur, quod Proiameiarum libertatem ι minutum iret, aut in statu tam Religio' quam Rei publica seupremum earum iis, atque imperium miolaret. Qies alia quot supremus ordinum Senatus eadem super re habitus: cui praeter Nastauios Comites Mauritium, atque Guillelmum, inperluere Gallicus, Anglicus, Danicusque Legati. Nam Palatinus nondum aduenerat, di Brandeburgicus ante illius aduentum quidquam agere vetitus a suoPrincipe. In his Conuentibus re diu, accurateque discussa, tractationem tandem instituere decreu
Icirva Ord nes ad Archiduces nono Calendas Ianuarii ita
scripsere. Foederatorum R. m-publicam paratam in tractationem Pacis, aut longurum Inductarum et enire, cum ea tamen exceptione,quam antea per literas significauerant Ordines: nihil ut in ilia proponeretur ,
quia statum publicum ladiret, aut saluti Ciuium obsit . diad si ipsi
etiam in eamdem sententiam menirent; intra decimum Aem suos miseterent De Uatos cum plena potιstate , atque auctoritate ab se , atque ab Age Hispaniarum eu demandaιά . Se quoque deleEcturos pares numera Dciegatos, omus instruis facultate, ut breuὶ negotium absolueretur. Hagam Comitis lacum αι aeri habendis eiusmodi congressiluta maxime
commodum. Namque fν Ordinum supremos Conuentiu ibi solius cogi; st Prouinciarum se resus id ntidem colligendis nullam Urbem, aut Oppidum opportumin: eorum, qui accerseremur . pingulis locis, mutilitudinem non pati r motiorem sedem. auoniam mero cessationis arm rum finis instabat, pridie scilicet zonas Ianuarij ; ηυιderem , . recommuni foret, eamdem in m sem unum, aut sex hebdomadas prorogari; si quidem tractationem habendam cesserem. Has demum literas pro Foederaterum consensu in tractatione uturas quemadmodum reiponsum pro Hispani Regis, atque Archi ducum assen . . Fix via exemplum Neyo, ac Verreychio mi sese eum exemplari , rogantes, ut hoc Archi ducibus redderent. Quod si Archiacuces delega uri aliquot ei sent; orarent Ordinum nomine, ut illorum numerum, nomina, diemque prosectionis significare
305쪽
grauarentur; quo ipsorum itineri mature consuli posset. Nisi potius id quod euentus docuit ut reijcere mature liceret, quos ad rem suam facere non putarent. TAM laeto vulgato nuncio Bruxellis, ac per Belgium totum , matutis Populi laetit ijs exsultare: quasi non tractatio Pacis,sed Pax ipsa constituta. In rebus quippe, quae vehementer optantur, ac magni sunt emolumenti, propositio ipsa, vel certior spes cense- diu in fructu . Par tamen gaudio sollicitudo fuit Archiducunia,& Spinulae, idoneos tantae rei Ministros eligendi. Caeteros vero ingem tenebat expectatio, animique suspensio: quinam prae alijs non modo in Aula Bruxellensi, sed per uniuersum Belgiunia , quod Archi ducibus parebat, iudicarentur ab optimis rerum, ac per narum aestimatoribus tanti ponderis negotio pares. De principe Delegatorum, totiusque negotiationis Capite, non diu de liberandum, aut quidquam dubitandum Alberto fuit. Nullus enim in mentem venire debuit, aut potuit prior ipso Marchi ner cuius prudentiae, industriaeque iam tum a prima spe tractationis instituendae, Archi duces ipsi ; postmodum vero Rex de re
factus certior, omnibus sere literis tam suis, quam suorum, nam lem uniuersam imposierant,ec commendauerant. Vt nempoqui tantum adhibuerat diligentiae, tantum laborum, ac vigiliarum impenderat ; ne prima tractatio, & quasi quaedam praeparatio maioris, abrumperetur squod periculum frequenter impen debat in aliquo veluti fructu annuae operae suae, tolerantiaeque gauderet, praecipuam tractationem administrando: suasque omnes iudicii, atque industriae vires in re momenti tanto maioris exe
LoNCE alia mens erat Marchionis ipsius:quam pluribus epistolis ad Regem, Regiosque Administros, aliosque Amicos datis disertis It me declarauit. Existimationem Omquesuam, dicebat, Invitia-tuitu magnum in discramen Arajes . Rem es plenam aliae , sammisque di retraitibis impeditam. Fortunam sibi sperare non posse admodum se. eundam. Illud tamen addebat: Haec omnιa pericula , labores , in o . tunia, libentise animo eArchidocis iussu, in Re isesquium subire: c
ius causa ne mitam quidem Profundere dubitaret. Ne id licet ullo uu
quam tempore Obieὶtari posset,per i Uum fletisse , quὸ minus Pax , ausInducia sentirentur: plura ue factam ab eo existimationem suam ,
quam regia commoda.Hλε C, atque talia cum ad Salinarum Comitem inter caeteroii perscripsisset, hoc ab illo responsum tulit. Siquid eius nomen, sis magna opimo d criminis adiret, ineundo tractation/m; seMem , qui sperabatur , rei exitum longe maiori cloria compensaturum. tan
306쪽
quo praesertim aucto itatem suam ab omni ostentatione coercebat: sed quantὁ eam premebat modestius, tant5 stabilius contiγmabat. Ob multa, ac magna promerita postremis temporibus in i supremum belli Concilium ab Rege cooptatus. I o A N N Es Richardotus priuati Concilii Praeses,Delegatorum tertius fuit. Vir ob insignem prudentiam, agendique dexterita-iem , magni momenti negotiis impositus, iam tum a Parmenus Ducis pnefectura, ab omnibus,qui Belgium gubernarunt. Iniacis praesertim tractationibus aeque fortunatus, ac sapiens, Gallicam, Anglicamque concordias postremas optatum ad exitu perduxerat. Vt merito suo, atque in spem paris luccelsus, ad Belzicam quoque negotiationem eiusmodi fuerit deuinatus. Q vi socius ei adiunctus suerat in duabus eisdem tractationi.
bus Ludovicus Verreychius, par erat, ut in hac etiam tertia illum comitaretur. Obibat is iam diu munus principis eoru , qui Archiducibus erant λ secretis in Politicis rebus i& quidem
summa cum laude tum prudentiae, tum probitatis. Ad hanc vero tractationem aditum sibi iam pridem aperuerat, cum in Hollandia quaedam eiusdem iecerat fundamenta. SED nulli hoc nomine magis ea debebatur, quam Commi Lsitio Franciscanorum Neyo: qui ut illa tandem aliquando decerneretur, annum serme selidum laborauerat: tot itinera inter Hollandiam, Brabantiamque, contrariarum Partium pr8uincias, ultro citroque commeando pertulerat: in Hispaniam iesam perrexerat: tantum patientiae, dissimulationis, dexteritatis adhibuerat : tot denique, ac tam arduas perruperat dissicultates, tot incommoda deuorauerat. Quare constituta tractatio quantum in praescripto, ac molitione Spinulae, tantumdem in execution Neyo reserri debuit accepta.
D L his Archi ducum Delegatis ubi acti sunt certiores di
nes Foederatorum;tres quidem postremo recensitos sinὸ ulla ex- Maestu. ceptione receperunt: duobus vero primis aliquamdiu repuonarunt , quod exterarum essent Nationum, non Belgicae. Quali vero in tractatione Pacis, quae cum Hoste haberi solet, nisi inter eiusdem Patriae, ingeni jque Homines conuenire non possit. Sed verius fortasse valde sibi timebant a solertia tum Italorum communi , tum propria Marchionis; atque ab eiusdem diligentia, Mardore in Regijs emolumentis promouendis, vel apud Hostes celebrata. In Manscidorio autem ipsum Hispanum nomen odiocsum erat: quod ita infestum fuerat Foederatis in diuturno bello, ut esset non minus in ipsa tractatione Pacis formidandum. Persistente tamen Alberio in sua electione, ordines de consilio L gatorum eam usquequaque sant amplexi Qv A,
307쪽
iliam di m adeo seam stem, ae mota imples, uiscultatem ademe. rit quidquam in posterum frandi vehementi.s, aut optanssi. Diuina mero clementia se confidere, oppertunitatem daturam,pro tam e -ιά humanitate sibi ab Exe tintissimo Principum, quos asipiceret Sol, exhibita , Iratumst se prastandi , ae paria referendi. His, ali sque ossicii significationibus ultro, citroque datis; Spinulam rogauit Mauritius,ut in suam rhedam ascendere ne dedignaretur. Ascendit, atque ad dexteram acceptus est. Pari comitate Mansicidori u m excepit Guillelmus Comes: Richardotum Henricus Frid ricus: Neyum, & Verreychium Emeitus, ac Ioannes Nasiavij, de iunior Comes Hoenlotus. I N hunc modum Archi ducum Delegatos hi principes Viri, magia a comitante Nobilium caterua; non Hagam re odo, sed ad ho6itium usque illis destinatum, honorificentissime deduxero. Viae omnes tam extra, quam intra eam, obseptae multitudin confluentium ad Viros fama clarissimos, & Pacis tam expetitae auspices intuendos, ac venerandos. Postero etiam die cumulauit eos inuisendi honore Mauritius. Cuius exemplum sequutis uti par eratὶ Ordines Foederati. Nec suam in eo urbanitatem desiderari sunt passi Gallicus, Anglicusque Oratores. Idem praestiteriperendie Danicus, Palatinus, Brandeburgicus, Coloniensis LGgati. Denique primi quatuor ab aduentu dies his humanitatis ossicijs ex hisendis, reddendisque traducti. Suos interea Delegatos nominauere Foederati. Communi quidem Prouinciarum nomine duos: Guillelmum Comitem Nas Liuium , primum Mauriti j Patruelem, Frisiae Praefectum;& Vatirauium Brederodium Brederodae, Vianae, aliorumque locorum Dominum, atque ex veterum Hollandiae Comitum Stirpe . Si gillatim vero Hollandiae nomine electus fuerat Ioannes Barneueutius, tirpe supra memoratus, Tempelae,&Roderiis Dominus,
prouinciae Patronus, magnique sigilli, ac tabularu Praesectus:ZGlandiae Iacobus Maidereus Eques, lini est Dominus: Geldriae,Zut phaniaeque Cornelius Gentius, Loenae, ac Me inersu ici Domianus , Praetor, & Iudex Nouiomagensis : Vltraiectensis ditionis Nμcolaus Berchius Concilij praeses: Groninganae Abelus Condersius Elpeni, Fani, & Cantii Dominus: Frisiae Gellius Hillema, Curiae Consiliarius: Transisa lanae Ioannes Slothius Salic hi j Dominus His omnibus una cum Mauritio Comite, & Regum,Principumque Legatis Spinula regale plane conuiuium apparauit. Nequo hic praetermitti debet, quod Foederatorum Historicus de Spin la Hollandorum Hospite scriptum his verbis reliquit. 'minam distributa ex dilitate uspitia,Wpraiosamsupellecti lim, cunctiaque
Honores quilui Atehae cum Delegati. Delmaiorum a
308쪽
parata ostentui explicare Dux Italus crepit; mirum dictu, qu nius et c o 8. quotidie hominum ultima ex Abgandia concursus, qui ministeria, qui mensam, qui laesumspectarent. Multos sanὸ exciverat sola pascendimisus bbida; seia fuere es qui Tymana Religionis Urctum proderent, iactarentque. Nee ille di ilis se tare adeuntibus; quin gipliro que per interpretem prior assari , pulcrum id ratus 1, iue , auctus aduersum Proceres Plebis studia herare. Hanc Ambrosij Marchionis magnificentiam,& splendorem, vel sub alieno caelo explicarum, ad Ne potem ipsius Paulum Marchionem,Hispani Regis Caroli Secundi in Aula Leopoldi Caesaris Oratorem, haereditario quasi iure transmissum & aspexit Germania, & suspexit ; dum haec Historia
in bono typorum lumine collocaretur. E A tractationi praemissa gaudia , tanquam ad ipsius dissicultates praemolliendas; duplex tristitia ex gemino mortis nuncio interturbauit. Alter filii de Eugenia Mansic idorij Vxore, quae proficiscentem Coniugem Liram usque comitata , dum Bruxcl-las reuerteretur , fluuio demersa periit. Perlata res ad Spinulam primo: qui Mansici dorio id aperire diem unum distulit. Tunia una cum Richardoto eum adit. Mortem, non mortis genus, patefaciunt. Multum ab omnibus lacrymarum effusum. Post tres horas, quibus eum consolati , digredientes, ad idem ossicij praestandum, Neyum ,& Verreychium submiserunt. Vbi temporis
interuallo deferbuit dolor tuti solet in infelicem quoque obitua
formam edocuerunt. Hic de integro vulnus exulceratum. Sed paulatim Viri magnanimitas, S: publici negotij sollicitudo tu elum abstersit. Nuncius alter ipsi obuenit Marchioni: ut qui tam prudenter solari nouerat, atque alleuare calamitatem alterius , altero haberet opus , qui solaretur suam quamuis minorenia . Post aliquot enim dies factus est certior, Ioannem Iacobum Filium adhuc Puerum e vivis excessisse. At ipse, alia omni cura posthabita, in demandatam tractationem totus incubuit. PRIMus itaque congressus habitus octauo Idus Februari j : in quo utriusque Partis Delegati protulere in medium eorunia , a quibus missi sucrant, mandata. Quae ab Hispano Rege, atque Archi ducibus erant, non placuere omni ex parte Foederatis: tum
quod Archi ducibus Belgii Principum titulus tribuebatur: tu quod si de rebus ad Religionem pertinentibus, aut alijs quibuscunque , inter utramque Partium minime conueniret; declarabatur, nihil Hispano Regi, aut Archiducibus de sto iure diminulum iri. In altero congressu, sexto Idus inito, obiecit Spinula Fo deratis : Nimis angustam esse, quam suis elegatisfecerant,foteria-- , ampliorem quippe in eιusmodi negotus daristitam. Re6onsum
309쪽
LIBER VIGESIMUS. SI Fest: Ab Ordinibus, qui praesentes in unaquaque re dabia donsuli facilὰ
possint , quidquid in Delegatu requireretur, auctoritatesumma βρου- tum'. ' inque viciniam ex Marchione ,& Collegis quaererent Foederata. Uum plenam ipsi attulissent potestatem, cum Prouincνs tanquam liberis agendi , easque pro talibus agnoscerent. Plenissimam se attulisse responderunt; sty quocunque bub titulo se eam eis acturos ;etiamsi regium usurpare mellent. seo igitur iure sibiecere Foederati)e ochi cessederatarum Prouinciarum titutis, atque insignibus utuntur e Eodem trespondere) quo Rex Hissanus Hierosi,ma Regem , Ducemque Surgundia, sia scias Rex Nasarra, Anglicus Franciae se Reges appellant. In more namque magnis Principibus esse, regnorum etiam, qua quondam pessedere, mel in qua ius sibi mendicant, lacet eorum pose ne careant, titulos, ac stemmata prase ferre. nanto id
magis Archiducibus conuenire, qui reliquarum Belgij Prouinciarum,smaxime nobilium certum obtineant principatum Rogare mero se Ordines , ut in ea re illorum honoris, atque existimationis, quam posint maximam habeant rationem. Sed nihil his, aut precibus, aut ossi-cijs profecerunt.Nam in proxime sequente congressu, tertio Idus facto, non dubitarunt Foederati a Catholicis Delegatis postularer ut si Archi duces ex animi sententia foederatas Prouincias liberas declararent ; non modo suo, sed & Haeredum aut Succelsorum nomine ius omne dominatus in eas abdicarent: ut in Agros D tenianum ,& Lingensem, di si quid aliud foret Foederatorum ditio ni subiectum : simulque ab earum titulis, atque insignibus usurpandis abstinerent. Hvrvs Moni postulata per dissimulationem toleravere quidem in ipso conuentu Archi ducum Delegati; neque ad ea responderunt, quod iustis ima indignatio suggerebat; ne Foederatorum
animos in omnem occasionem imminentes a tractatione vix inchoata abalienarent : sed silum ea de re scripturos sese ad Archiuducem, eiusque mentem exploraturos. Seorsum veris Legatos Principum conuenientes, acriter de Foederatorum arrogantia
questi. Iam non pares modo se Principibus magnis facere, cum illis in tractationem Concordia meniendo : sed etiam superiores, leges ei se Am , ac ritus praescribendo . Nec fuisse satis a rebellium titulo ad liberorum appellationem migrase ; nisi auderent quolue debitis titulis, atque insignibussuos quondam Dominos spoliare. Eam et eia considentiam non aduersus unum Hisipanicum Regnum , aut Sel cum Principatum in-βurgere: sed omnibus quotquot essent in uersitate Principibus dare , mel auferre iura contendere. Neque solis Delegatis Catholicis; sed ipsis iratis adeo sibi magnificum ; Archiducam mero , Hispanique Regis existimationi parum ricorum mideri, quodpostulauerant: ut mix inter
Centroiretia de trulis, a que αρ- Tertius congre
310쪽
eos esset , qui animam induceret, id unquam Diem , et Arct
L ε Ca ii porr5,qui Principum assueti Aulis, linguam illarum propriam probe cessebant: qua scilicet aliud dicitur, aliud sint, tur; eas querimonias in speciem fictas interpretabantur. Archb ducum namque Delegatos & velle quidem,& posse censebant postulata concedere Foederatis: sed moram temporis, o dissicut res interi jcere , ac maiorem auctoritatem expiatiae; quis carius ea concessio staret, atque ingenti pretio petitionum illum emeret , quas ipsi proposituri pro ibis Partibus erant. Ee sanὀ, liber usu citholicae Religionis in Prouinci, Foederatis tantopore, uti sipra retulimus, commendatus ab Rege, ac nouis identidem literis inculcatus ;& Indice nauigationis, conunercij quo abdieatio: quae duo summa erant capita Catholiearum conditi num; adia repugnabant sententiis, placidissere communibus
Foederatorum i id quod exitus ipse apertissime comprobauit ut ad ea concedenda, adduci nunquam hi posse crederentur, nisi maximi momenti rebus eisdem indultis ex parte Catholicorum Religionis postulatum neque Archidax , neque Spinula censula primis congressibus in discrimen obij ciendum: ne semel initio aduersis animis , Listia jsque reiectum de integro proponi imposterum nunquam posset. De Indica vero nauigatione, respondit Albertus literis Delegatorum: secusvmros Famrirati sponderent i, piniceri se quoque rato uin Prouisaeiarim tilis atque insignia abdicaturum. Sic enim beneficium irarum haud minore beneficio compensatum iri. Ad hanc petitionem commoti v hementer animi Fcueratorum N au' a leuiores ipsorum querelae apud Principum I aegatos,
in reis ς' ouasi communes Arbitros iam factos. mirum esse, aiebant, ij o. si rem magnam, praeter omnium opinionem , concederent Archiaduces
quando abam longe maiorem exi une. Non donara bberaliter illud O ,sed quaestus . fenerari. uamquam neque donum tardeserabbertatem , ινιam ipsi tu annorum laboribus Disumptibus, tanto --rum sanguine comparassent. odiero, tisalus, atque insigniana su Archiduces dicarent, quid esse, nisipompas istimes, ac leuis inmare bitionis auram repere r At In Acam nauigamnem , is commerciaxd serendo, quantum compensi , quantum opum , quales is rasi dedi tui. Iure 9 mium bcere in maeuam pessonen Leaen ponere.. adia tum adhuc in partibus terrarum ignotu otaViamdum relinqvi, Si ta tum et nivcrsita tis inuadentibus Hi Janis , Euro'rum m fmis, ii i
omnibus esse debere commercia: qui is, ad piadica neresari nani commoda orbis terrarum ultro, citroque portatur. D Ex Gog.