장음표시 사용
161쪽
trahebant,& caput suum paulo ante vicinum nubibus,tam fluctibus obnubere compellebantur Et ne rursus se in altu efferre auderent tot affictionibus atterebantur,vnoac fere altero lustro subsequente ut demersam in profundum nauiculam putares. Nec tamen omnino demersa, sed moerebat tamen, ε manebat L suis antris littoralibus,donec iam nuper indicta a Rege Comitia nouam praeberent occasionem demonstrandi suum et elum o fidem quam profiteba
tur de quo in superioribus nonnulla, oen. ... alibi opportuniori loco plura nobis alijs dicenda erunt.
Inas consistat vera gloria Cistb siti hominisci Et quis pro-
prie urbanus quis surbarussit.
Am nunc obtrectatores nostri, D.avii. a Veri Missipatrides moliantur gemtis nostrae gloriam obscurares nobis ob-
162쪽
ijeiant,vel inopiam census,vel angustos lares, vel amictum leuidensem,vel alias, si ita volunt, quisquilias&inquos. Haec est gloriansra testimonium conscientiae no-srae. Dominis assumpti nosra, s sancti μι -- Istae Regis nostri. In ipso, ex Apostoli me a r.U.
te,gloriamur, quoniam in ipso vivimus,mo a8.uemur, sumus. gloria huius mundi praterit cum gura eius siue illa in diuitijs siue in voluptatibus, lenocinijs carnis; siue in ventris ingluvie,, mensarum apparatu siue in luxu vestimentorum, in tela byssina vel bracteata haec omnia, honor etiam ac celebritas sarculi, vel ut stercora vermium sunt, vel ipsa lereus .
Vera Christiani hominis dignitas, Ve' Ch=i ,ἐra gloria in vera virtute consistit quam in v si quaeras citra veram Morthodoxam si is agidem, umbras& laruas consectariS;M,Vbi te inutili labore fatigaueris, nihil nisi vanitates kQmnia consequeris. Nos igitur qui, cum Apostolo gloriamur infirmitatibus nostris; pace cum hi qui is p ii,. oderunt pacem habituri;&iustificati ex , s.fide quae per dilectionem operatur pa hcem habebimus ad Deum , per Domi ,, 1. num nostrum, Iesum Christum peris
163쪽
quem& habemus accessum per fidem, D in gratiam utam in qua stamus m gloriamur in spe gloriae filiorum Dei: Non' solum autem, sed, gloriamur in tribu- ' lationibus, scientes quod tribulatio pa-' tientiam operatur, patientia autem pro' bationem, probatio vero spem, spes autem non confundit.
I roim Quod si propter differentiam linguae. u. ia is aut discrepantiam habitus, aut ingensi
sntremis nostrorum, vel etiam morum a Britan-
- 2 nicis dissonantiam,despicatuinos ducat,
aut contemnendos existiment; consid
rare debent, quanto diuortio distat a Gallicana lingua Britannica , quanto dissidio amoribus, dialectis Hispanicis, mores&dialecti Gallicani; quanto ab utrisque Germanorum consuetudo vivendi pariteri loquendi separetur,&ab omnibus enumeratis Italorum ingenia ritusque non exiguo discrimine abiunguntur ac ab his,caeterisque Ioloni, Pannoni j Daci Dalmatae uorum diuersitatem in loquela , accentu, institutis legibus, moribus, ingeniis,affectionibus studijs, indole, educatione, multis, fere innumeris modis inuicem discriminatis, possis obseruare dequi'
164쪽
bus praeter alios , etiam Iohannes Boe-mus Aubanus tractatum conscripsit nec ob hanc vocis , aut vestitus, aut aliam huiusmodi varietatem nostri tam seuere arguendi sunt,auidam nandi,nisi omnes omnino nationes damnare dc uinpeditare velimus. Nostra quantumcu-que exiles maculas Rhadamanthia seueritare culpant,4 stringunt stilo ferre in ngue adamantino suas autem labes, quas habent non paucas,non tam deter
gunt quam oblinunia psi sibi urbani admodum,in ciuiles habebuntur,4 prie se, alios rudes habebunt Barbaros: sic apud Cyrillum Iulianus Apostata,
Barbarum D. Iohannem vocat, eo quod i . fortasse externae linguae erat fui cnim Hebraeus, ex Hebraeis, mon de regione& terra Graecorum. Sic Michael Im Lin iaperator, Romanorum linguam calum- niabatur ut Barbaram de quo eum gra rum uiter accusat Nicolaus Magnus, pri
mus illius nominis Pontifex, in epistola ad eundem Inprincipio, inquit, Episto
D, Imperatorem vos nuncupauis Romanorum, tamen Romanam linguam barbaram aveblare non veremini: Ecce quotidie, imo vero ineraecipuis festivitatibus, inter Graecam linguai
165쪽
veluti quidpiam pretiosium, ne quam barbaram DSothicam linguam appellatis, miscetis. Nec nobis nefas esse debet ijsdem nos munire sententijs , contra maledicas obtrectatorum linguas, Nam si Anglicanum idioma illi genti videatur elegantius & melius; habeat liuoc sibi suam sine riuali optionem nobis nostra lingua non videtur despicabilis, i. imo in multis praerogandam putamus; puta, ob antiquitatem originis, ccharacteris proprietatem in sermonis copiam; addo quod archetypa quO-ςaud.nui dammodo sit Anglicanae linguae, aqua, elae . UxpQx praecellentiore, olim mutuatas in is est rationem formandi suas literas,
vi/φI n elementa, cum antea characteribus destituta esset.
βην. - Quod si Angli vocitauerint Hiber- .Qur nos ex contumelia barbaros, quia eorsilinguam non intelligunt vicissim Hiberni non iniuria Anglos barbaros dicent, quia eorum idio ma non capiunt. Sic uidius apud Getas exulan S. iῶ- Barbarus bicet sium quia non intelligor, i, SicPaulus delinguarum dono loquens: Si nescier virtutem vocis, ero ei cui loquoriariarm , O qui loquitur mihi barbarus.
166쪽
Sic denique Anacharsis Philosophus , Ma-- Scythas barbaros esse apud Athenien μses, sed Sc Athenienses itidem barbaros
aput Scythas. Argute igitur nostri Theologi , om Nautii Loniacia vivum resecantes,obseruat,quod esse barbarum est relativum ac nullum honainem esse absolute barbarum, Videlicet, quia non est, qui non cum aliqvibus in idiomate communicet vera autem huius nominis & notionis ratio, non tam a lingua, quam a vitae instituto debet accipi. arauia. Quod Min athias eruditus historiar ' - - 1criptor,contra Procopis de Francis ca- ω
lumniam , merito annotauit Sunt hi: omnes inquit Christiani Zc rectissu ,mfinter caeteros opinionis; habentirer , terea per ciuitates Antistites, SacerdO' , tesque festos insuper haud secus acrip ta si nos,peragunt dies. Et sane hi mihi etsi si caetera barbari, moribus tamen viden is tur quam optimis praediti,& maximum is in modum ciuiles, nec quidquam ha ,, bere quod a nobis hos faciat alienos , praeter vestitus barbariem in vocis in is natae numque linguae: Quos quidem, , cum ob eorum virtutes, tum ob aequis
167쪽
, talem in caeteros, interque se conco iam, mirum in modum admirationeis ac laudibus persequor haec ille. Fia i Cum quo nos signanter aduerti- In IV mus, non in asperitate aut mollitie se moni, nec in exiguo, vel magno vesti- ρω- xu pretiosaut iiὶVrbana vel exotica eius forma quam tamen ubicunque inhOnesta sit aut indecens, corrigendam potius quam sugillandam opinor sed in
fidei, ac morum rectitudine, veram ei- solis, uilitatem statuendam esse. Dequocunque enim vere dici poterit, quod de Barlaam martyre D. Bassilius dixerat, mores hominis non is cum organo lingua Barbaros necinionem cum Ediltibi murica ν a. s. Ἐς0xς Πλxio Re , VH populo, quam Disc. D. X e Vrbanum ciuilem autumabo Quinam igitur erunt hi quos abso- Σ' - Iute barbaros nuncupare possumuβ' Salvianus Massiliensis duo tantum ge- - ζ. ' nera barbarorum agnoscit unum Paga-
solum ab norum Lalterum Haereticorum Hlli fide
Ρι--- Christianam isti Catholicam incessunt M persequuntur istrique se aduersus Deum efferunt,s aduersus homines notam data quam arrepta occasione effe-
168쪽
rantur Et q.tia illo aevo, in ipsis Romanis legionibus , complures reperire etat praeferocis ingeni milites, asperos, ex leges & efferatos homines a quibus vastati pauperes, viduae contristatae, Morphani proculcati fuerant;vt multi eorum, non obscuris Natalibus editi, &liberaliter instituti, necesse haberent ad hostes fugere, ne persecutionis publicae aiflictione morerentur Inde Sal uianus de illis perhibet, quaesiuisse hos profugos apud barbaros Romana humanitatem; quia apud Romanos barbaram inhumanitatem serre non pote V
inam sane feritatem, quicunque sunt, ex quacunque gente, qui incon ditis moribus aemulantur illi neutiqua . urbano cultu praediti, sed brutati barbarie praepediti, diserinae saeuitia inurein distigmate, indigni humano consortio amandarimerentur ad saltus clustra ferarum Non sum testis oculatus multorum εαμ quae referuntur in hoc genere, sed plu- - 'res mecum reperientur auriti testes nisi
etiam ex ipsis aliqui viderint , quia vicit in memoria plurimorum quanta
169쪽
clade paruulorum puellarum, innocetium, viduarum , dc orphanorum , Anglicanae militiae rabies praeiertim vero praesidiariorum armatus furor, in se-Tum promiscuum minermem saeuire consueuerit; quorum immanitas Vlque eo eruperat, ut muliorum scriptis, quae adhuc supprimuntur, satis superque lit
. zz decantanda. Quin & ipse Iacobus Rex, -- in auspicio regni sui,& Monarchie Bri-ips' RQ tannica aditu, quando supplices que rimonias male administrata huius Insulta nostri procuratores ei porrexisset, dicere non dubitauit prouinciales ha- ctenus male habitos, dospondere in posterum se auctore potituros aequabi- liori regimine. Quod ut quantocyus nobis concedatur , tempus faciendi Domi-γι n. quia Mipauerunt legem ιμ ην
170쪽
De Antiqua Hibernorum dignitate, σgloria I. Quid ei obstiterit. a. Quibus eruditiuin
multo tempore hanc gentem immunem non fuisse, a communi multarunationum ignominia, quas dudum de sa=Mriiatinuit compeditas, illa quae iam profligata est, & exoleta barbaries; altius petenda est eius origo, ex origine propagatio: quae mihi sane,ubicunque in Oleuit, vel orta, Vel aucta, ver confirmata videtur ex discordia, bello, vastitate ;quibus incommodis etiam Hibernia diu multumque di per multa quidem iacula conflictata fuerat Menormiter conquassata Nam quod olim de Elio Missis, Pertinace Imperatore Romano , pro-m- pter variam sortis mutationem, multaque eius iactationem, ab illius aeui seris pioribus dicebatur pila ortunae meriso