Phaedri, Augusti Liberti, Fabularum Aesopicarum libri quinque

21쪽

VITA PHAEDRI.

monte Ρierio videatur editus, quem antiqui sedem atque domicilium Μusarum credidere. Ita. namque , dicio loco: E sto, quem Pierio mater enixa est fugo, In quo tonanti sancta memos ne Iolui Fecunda novies artium puerit chorum. Vides simul in hoc monte Μusas genitas putasse olim. Unde quoque nata est opinio quod ibi comis . morentur. Si bo, lib. X. Acangitenἁ et numeris, et instrumentis , et Thracica omnis musica et

Asiaticast magni. Quod ex eo liquet, quia ibi

. loca sunt, in quibus melut sedibus suis Mus Pesse dicuntur. Na=m Pieria, Pitula, Libethrum, Olim Thracim fuere montes regi resque. Sie

hunc Iocum Verto, quem ob curio nonnihil Casau. honus reddidisse videtur. Iam quia Μusae artium omnium ac litterarum deae, post superius allata Verba Phaedrus subjecit, natum se in φεα ρ Pe SchOM. Parentes quos lia erit, haud constat. Saltem quom niam in Thracia editus, Thrax ipse fuit, minime servilis extitisse conditionis credi possunt, ac Siccasu potius, quam nascendi sorte, iactus esse seros,

neque cum P. Pithaeo, libertinum Augu ei, sed libertum appellari oportere. Ceterum quis illa casus fuerit, nemini est promptum dicere. Nisi .fors quis

divinare velit ex Suetonio, qnando de Octavii Aurugusti Patre scribit cap. 3, Bessos ac Thracaa m M

22쪽

gno Proelio sudisse. Potuit nimirum evenisse tiam ut cum aliis captivus Romam duceretur. Quod si quis

admittit, adprimam Ρhaedri se extendere aetatem etiam ad Iulium necesse est, quando memoratum bellum gestum eo tempore quo Caesar solus gessit consularutum, atque Q. Cicero Asiam administravit. Nee soristasse multum obstat huic sententiae, quum Praesertim senectutis suae passian Phaedrus ipse mentionem faciat temporibus Sejani. Ingentiam videtur habuisse Pro ebitatis atque honestatis amans et ostenduntque tot egregiae sententiae, quae in hoc vusculo occurrunt. Quin immo et alios juxta secum ad virtutis oestum incitare studuit, ut palam in praefat. lib. II ostendit. Pertinet huc quoque quod eodem libro habet de aris sionum natione, multo labore nihil agente: Hanc emendare si tamen Possum, volo. Nec interea morosus fuisse credi potest, sed jucunαdus, hilarisque, ut potissimum ex lib. IV, fab. 13 et 14 , item sab. I 6, liquet. Opes et pecunias alto

generosoqub animo contempsit semper, ut de se testantur ipse lib. III praef., ubi curam habendi penitus

corde erasis ye scribit. Μaxime Vero hoc egit, quum viderer quam multis exitiales essent suo tempore

pecuniae. Id quod innuit lib. V, sab. 4, ubi ait, post allatam fabulam do Asino detrectante hordei come, dero reliquias quo saginatus porcns, Hei culi deinde immolatus suit :

23쪽

Periculosum se er iitaui lucrum. Et profecto tunc opulentissimum quemque a Tiberio variis criminationibus circumveniri solitum non ipse modo docet in sequentibus, sed et exemplis a Suetorunio, cap. 49, et Tacito, VI An., c. 19, aliisque locis allatis eo robatur. Quemadmodum Vero negligens fuit opum, ita ex adverso gloriam Sectatus est, eam maxime quae est ex litteris doctrinaque. Ideo et de Ohtenta ea tantum non triumphat in praes. lib. III,

ubi ait: ' .

Argo hinc abesto livor, ne frustra gem S, Quoniam mihi solennis debetur gloria. Sie in sine lib. IV: Mihi parta laus est. Quinimmo tam Praeclare de se sentit, ut et aliis famam nominis ac immortalitatem dare posse scriptis cremdiderit. Inde ad Particulonem, lib. V : Particulo, chartis nomen micturum meis. Litteras autem ipsas magno animi ardore est agis gressus, et in illis eam partem maxime quae Poesis appellatur. Liquet Vel ex eo, quia puerum se etiam

tractasse Ennium fatetur , et ex eo VerSum Citat

lib. IV circa finem, ubi Ennium intelligit, quum ait: Ego quondam legi 'quam Puer sententiam, Palam mutire plebeio piaculum est, Dum sanitas constabit pulchre mominem.

24쪽

Atque hinc fortasse factum ut Aesopi fabulas versu 'potius, quam oratione prosa, comprehenderet; de quibus amplisis nunc aliquid dicendum. Scripsisse eas in aetate ultima ipse innuit non uno loco, pertiisnetque huc potissimum i ostrema , quae in libro quinto est, fabella. Quin et tempus potest colligi quodammodo ex libri tertii procerito, quo videlicet Seianus pro arbitrio cuncta gessit sub Tiberio,

suamque latissime potentiam exercuit. Ubi simul etiam causa scripti hirius aperitur. Calamitas nimi rum certa et peculiaris, in quam odio et Ρerseeutione Sriani praecipitatus , sortunam, quia non licebat aperte, ob potentem adversarium, occulte saltem et sith involucris fabularum exponere, depiligentioque mores ejus ac flagitia , velut ultionem sumere doipso, seque consolari Sic suscepit. Ita enim est intel Eligendus locus totus, qui occurrit in praedicto piooem

Quia, quiadi volebat, non audhbat dicere,

Adfectus pro rios in fabelses transtulit, Calumniamque Actis elusit jocis :Aesopi illius semitu feci miam,

Et cogitaMi Plura, quam reliquerat, In calamitatem deligens Vticaedam meam Secutus in pleri que est Aesopum, nisi quod intri dum etiam historias admisceat, ut ea lib. III sab.

25쪽

- VITA PHAEDRI. - Io, et Iib: V sab. I, intelligitur. Sed et ex illis ipsis

Aesopi, non Omnino omnes, verum cum delectu eas saltem, scribere suscepit, quae servirent instituto, id est, vel Sejanum tacito arguerent, Vel calamitatem propriam declararent. Ita statim ab initio affert faribulam de Lupo et Agno, quorum ille Sejani, hic

Ρhaedri speciem exlsibere debet. Igitur et sic conclum dit eam:

Haec prUter illos scripta est homines fabula, Qui sciis causia innocentes 'Primunt.

Quibus verbis manifeste sortem suam deplorat, et Seiani crudelitatem significat. Nec fortassis aliud quid altera respexit fabula, quam ut hydro ingeruuium Seiani, quodqne ipse animabat, veluti Tiberii, exprimeret, eique opponeret Patientiam, humanitam tem, bonitatem Augusti, sub quo primum Vixerat. Sed et tertia quartaque manifestum continent augum rium de futuro Seiani casu : quem haud secus ac graculum omnes ob fastum intolerabilem Olim essent deplumaturi. Quod si eveniet, similem vult suturum ea ui, qui, dum captat alia, ea etiam quae possidet amittat. Nec fefellit Phaedrum ista praesagitio, uti ex historia Seiani manifestum est. Verum istaec Obiter ,

et tantum ut ostendam causas et occasiones harum

fabularum. Quas intelliget etiam in ceteris , qui conserre ista tempora cum iis volet. Nam cohaerent inter se pulcherrime, hocque sine sunt ab eo selectae,

26쪽

sicut ipse lib. III, fab. I a ,-IV, in prooemio, indigitat. Scripsit porro has fabellas stylo longo optimo ac latinissimo, ut plerique docti tradiderunt, quod ex testimoniis: ipsorum alibi propositis apparet. Nam quod Sinoppius in eo nescio quid barbari ac Thran. eici subodoratur, id planε est ejusmodi, quale ejus qui in Tito Livio deprehetidit Patavinitatem. Ita io

hucusque nemini ex doctioribus suam approbare Potuit sententiam, nec, credo, umquam approbabit. Nos, qui et ipsi semel iterumque , aC Cum Cura, nostrum legimus, adeo nil invenimus istiusmodi, ut in plerisque Virgilium, in ceteris Plautum, Terenatium, Ovidium, imitatum esse opinemur, nec fallaciis bus argumentis eTemplisque in notis nostris deis monstremus. Denique ipse longe aliter, quam Schop, pius, de his ad Particulonem, Chartis nomen micturum meis,

Latinis dum manebit 'retium litteris.

Quasi diceret se ita scripsisse has labellas, .ut si' modo ullum pretium manebit sermonis latini, propter eum in auctoritate .ac existimatione sint suturae. Nec ipsius solum fuit hoc judicium, sed Ρarticulonis et ham, et aliorum, quippe qui et Verba formulasque ejus ex libellis hisce ediscebant, scriptisque insererubant suis. . Noster manifeste in praef. V :

Mihi parta laus est, quod tu, quod similes tui,

Vestras in chartas me a transfertis mea,

27쪽

8 ITA PHAEDRI.

Dignaque longo Iudicatis mctm riu. . Quamquam autem tanti fuerint aestimati hi lihelli, vivo etiam adhuc auctore, tamen non magis ipsi, quam unim solent aliorum , evitare invidiam potuerurunt. Alii habere quaedam fatebantur bona, sed ea

ex Aesopo mutuo accepta , cetera ut excogitata sinta Phaedro, ita mala esse ac inepta. Vide fab. uolib. IV. Alii, quum nil possent aliud, brevitatem et obisscuritatem earum accusabant. Indicat id ipse lib. III, Lab. Io, ubi ait: Hinc exsecutus Sum Propterea Pluribus, Breuitate nimira quoniam quosdam Os ndimus. Erant et qui argumenti vilitatem, et humilitateia, styli ac orationis, arguerent, sicuti ex lib. III fab. itota intelligitur. Denique qui nil horum audebant, vindicabant sibi quod inventum erat a Phaedro invidia gloriae alienae. Hoc enim Voluit tota sab. I 3 lib. III, ut vel ex conclusione ejus liquet. Libellum

primum et' secundum edidit sine dedicatione, cum nuda pedelatione ad lectorem qualemcumque, eam Secutus Causam, quam in praecedentibus prodidimus Invenerunt statim amatores, interque alios Eutyruchum ; cui 'Propterea , et quoniam ad supplicium tractus fuit interim Sejanus, Iibellum tertium, et quemadmodum conjicio, quartum ; itemque Parti culonem, eui libellum quintum dedicavit. Eutychvs vero ille ac Particulo qui fuerint, haud sacile est

28쪽

dicere. Facit ipse noster alterum gravibus crebrisque negotiis occupatuin, et potentem. Itaque et opem eius contra aemulos ac inimicos, potissimum veroealamitatem in quam innocens iuvidia Sejani venerurat, implorat. Ac 1brtasse fuit quispiam ex libertis in

Tiberiana aula, nam in talem convenit potissimum sermonis Peregraui nomen. Fortuna Phaedri reliqua quae fuerit, nonnihil patet ex superioribus. Primum in aetate puerili captus, Romamque ex Thracia dei portatus, ibique ab hero suo, quocumque denique, ad consuetudinem illorum temporum, litteris imis huius fuisse videtur. In quibus quum non Parum prosecisset, accidit sorte, ut in domum Augusti, vehementer doctos homines amantis, Vocaretur. Ubiqnum probasset suam fidem, elegantiam ingenii, mois rum probitatem, paulo post manumissus ac libertate

donatus est. Id quod indicat vel titulus opusculi, in

quo LIBERTUS CAESARIS AUGUSTI nominatur.

unem qui de Tiberio accipiunt, ut fit a Demstero, et nonnullis aliis, mihi equidem haud satisfaciunt. Et mecum sentiunt ex eruditis plurimi, quos interest septimius Florens quoque. Μox Augusto de. functo, et Tiberio imperium administrante, ineidit in calamitatem magnam, nulla sua culpa, sicut aliquoties testatur, Verum odio Seiani, qui eum fictis criminibus accusaverat iuxtὲ, et, ut fuit potentissimus, damnari secerat. Ita enim docent Verba ejus, quae leguntur in Praef. lib. III. Nec fortassis tam obscuri

29쪽

VITA PHAEDRI.

tituli sunt criminationis ejus, ut videntur, si bene Teputamus, quod versatus suerit in domo Augusti, ab ipso elementer habitus, in libertatem restitutus. Id enim absque dubio fuit causa cur Augustum primo, et mox m defuncto posteros illius amaret coleretque. Q uos intor quum extiterit primum Agrip. pa, et deinde Germanicus, non potuit profecto deesse color Sejano criminandi nostrum apud invidentem atque suspicacem principem Tiberium. Tulit autem

hanc calamitatem magno animo, et remedium ad. versus eam petiit ex litteris. Nec defuere amici , qui eum Solarentur, et Ρromitterent suam Opem.

Inter quos Eutychus praecipue, quem propterea ad solvenda promissa, sine lib. IV, sedulo adhortatur. Quando diem suum obierit, ignotum est. Saltem post Seianum Vixit, quod apparet ex iis quae de ipso tradit. Nec enim verisimile, fuisse scripturum vivo Seiano talia, quum et post obitum illius extite. rint qui hominem metuerent. Periit porro Sejanus anno Tiberii decimo octavo, a quo ad consulatum

Iulii solitarium, quo Romam Venisse noster Videmtur, anni et iter sunt septuaginta, ut septuagesimum superasse annum aetate sua sit necesse, ac Propterea nec videri possit mirum toties de senectute sua

Conqueri.

30쪽

ET GERAR. JO. v ASIO DE POETIS LATINIS.

Sca Tiberio vixit Phaedrus Thrax, Augusti Caesaristi liertus,et qui se Augustum dicat vidisse jus dicentem,ot Bathyllum, Cilnii Μaecenatis libertum , saltantem. Reliquit quinque libros tabularum Aesopicarum ,

iambicis conscriptos. Antiquissimus, qui eariun memininit, est Avienus, praefatione in fabulas Aesopicas ad Τheodosium incrobium. Nec mirum adeo non ineiniuisse Senecam , ubi loquitur de fabularnm 'Aesopicarum scriptoribus. Nam de Romanis loquiis tur : hic se Thracem praedicat.

Non est Phaedrus ille Augustaei aevi, ut multi aris bitrantur : Vel multa saltem sunt a sequiori aetate.

e B Pretium est iidere quo pacto huic Vossii judicio aduersetur Chr. I astas Ammus in Senario, Pag. 3I. Vehementer autumat Vossius Phaedrum hunc Augustaei aevi poetam non fuisse : super quo, cur ab ipso dissentiam praeter illa quae ab aliis argumenta satis valida sunt allata, rem extra dubium ponere videtur, quod partem operis huius Eutycho iam sevior inscribat, qui Eutychus, teste Iosepho, Antimquit. lib. I9, cap. 3, prasinus auriga opibus et gratia