Phaedri, Augusti Liberti, Fabularum Aesopicarum libri quinque

41쪽

, Lupo sponsore: at illa, praemetuens doli, Rapere atque abire semper adsuevit lupus, Tu de conspectu sugere veloci impetu: Ubi vos requiram, quum dies advenerit p

XVII.

Calumniatorem sua POona manet.

SOLENT mendaces luere poenas malefici. Calumniator ab ove quum peteret canis Quem commodasse Panem se Contenderet; Lupus citatus testis, non unum modo

Deberi dixit, verum adfirmavit decem. Ovis, damnata falso testimonio, Q d non debebat solvit. Post paucos dies Bidens iacentem in fovea conspexit Lupum e ' Haec, inquit, merces fraudis ab Superis datur.

CLMA PARTURIRI S.

Omnem aditum malis ρraecludito, HLaxui insidias hominis blanditiae mali,

Quas ut vitemus, versns subjecti monent. Canis parturiens qnum rogasset alteram

42쪽

LIBER I. v Ut fetum in ejus tugurio deponeret, Facile impetravit: dein reposceuti locum Preces admovit, temΡuS exorans breVe , Dum firmiores catulos posset ducere. Hoc quoque consumpto, flagitare validiua Cubile coepit. Si mihi et turbae meae Par, inquit, esse potueris, cedam loco.

XIX.

Stultitia ρDrumque exitio est. Sin TuΜ consilium noti modo essectu caret, Sed ad perniciem quoque mortales devocat. Corium depressum in fluvio viderunt Canes: Id ut eomesse extractum possent facilius, Aquam coepere bibere : sed rupti prins Periere, quam, quod petierant, contingerent. XX.

Miser, med ignaMissimo, cuiqtie ludibrio est. UIcΠΜuΠκ amisit dignitatem pristinam, Ignavis etiam joctis est in casu gravi. Desectus annis, et desertus viribus,

43쪽

o quum jaceret, spiritum extremum trahens, Aper fulmineis ad eum venit dentibus, Et vindicavit ictu veterem injuriam :Infestis Taurus mox confodit cornibus Hostde corpus. Asinus, ut vidit ferum Impune laedi, calcibus frontem exterit. At ille exspirans : Fortes indigne tuli Μilii insultare e te, naturae dedecus, Quod ferre cogor, certe his videor mori.

Qui alteri suam ob causam commodat, injuria Rostulae id gratim avoni sibi. Usset κιά ab Homine prensa, quum inStantum

necem

Enugere vellet; Quaeso, inquit, parce mihi, Quae tibi molestis muribus purgo domum. Respondit ille: Facores si caum mea, Gratum esset, et dedissem veniam supplici; Nunc quia laboras ut fruaris reliquiis Quas sunt rosuri, simul et ipsos devores, Noli imputare vanum beneficium mihi. i , Atque ita locutus, improbam leto dedit. Hoc in se dictum debent illi agnoscere, Quorum privata servit utilitas sibi , Et meritum inane jactant imprudentibus.

44쪽

LIBER I. v

x XII.

CANIS FIDELIS.

Suspecta malorum benesicia. xpκNTh liberalis stultis gratus est Verum peritis inritos tendit dolos. Nocturnus quum fur panem misisset Cani, Objecto tentans an cibo posset capi: Heusi si, inquit , linguam ris meam Praecludere, Ne latrem pro re domini, inultum falleris. Namque ista subita me jubet henignitas Vigilare, facias ne mea culpu lucrum.

XXIII.

Potentes ne tenses inmutari. Iarops, potentem dum vult imitari, Perit. In Prato quondam Rama conspexit Bovem, Et, tacta invidia tanyae magnitudinis, Rugosam inflavit Pellem: tum gnatos suos . Interrogavit an BOAp esset latior. Illi negarunt. Rursus intendit eutem Μ ore nisu; et simili quaesivit modo Quis major esses. Illi dixerunt, Bovem. Novissime indignata, dum vult validius Inflare sese, rupto iacuit corpore.

46쪽

LIBER I.

Antiatur ipsa, torquet convivam sanie: Quae quiam lagenae frustra collum lamberet, Peregrinam sic locutam volucrem vocepimus :Sua quisque exempla debet aequo animo pati.

XXVI.

Avarus suus sibi carnifex est. Η lle res avaris esse conveniens Potest, Et qui, humiles nati, dici locupletes student. Humana effodiens ossa, thesaurum Catiis Invenit; et violarat quia Μanes Deos, Injecta est illi divitiarum cupiditas , Poenas ut sanctae religioni penderet. Itaque aurum dum custodit, oblitus cibi, Fame est consumptus; quem stans Vulturius supis Fertur Iocutus: O Canis, merito jaces, Qui concupisti subito.regales opes, Trivio conceptus, et educatus stercore

XXVII.

Ne magnus tenuem devicito c1Mvis sublimes debent humiles metuere, indicta docili quia patet solertiae.

47쪽

vulpinos catulos Aqulla quondam sustulit, Nidoque posuit pullis, escam ut carperent.

Hanc persecuta mater orare incipit, Ne tantum miserae luctum importaret sibi. Contempsit illa, tuta quippe ipso loco. Vulpis ab ara rapuit ardentem facem , Totamque flammis arborem circumdedit, Hosti dolorem damno miscens sanguinis. Aquila ut periclo mortis eriperet SUOS , Incolumes gnatos supplex Vulpi tradidit.

Est cui magno constitit dicterium. 'ΡLERUMQUE stulti risum dum captant IeVem , Gravi destringunt alios contumelia , Et sibi nocivum concitant periculum. Asellus Apro quum fuisset obvius, Salve, inquit, frater. Ille indignans repudiat Officium, et quaerit cur sic mentiri Velit. Asinus demisso pene: Si similem negas Tibi me esse, certe simile est hoc rostro tuo. APer, quum vellet facere generosum impetum, Repressit iram: et, Facilis vindicta est mihi: Sed inquinari nolo ignavo sanguine

48쪽

RANAE ET TAURI.

Mala publica λ Plehem recidunt.

ΗΟΜ1Lκs laborant ubi potentes dissident. Rana in palude pugnam Taurorum intuens, Heul quanta nobis instat perniciest ait. Interrogata ab alia cur hoc diceret, De principatu quum decertarent gregis , Longeque ab illis degerent vitam boves :Est statio separata, ac diVersum genus; Sed pulsus regno nemoris qui profugerit Paludis in secreta Veniet latibula , Et proculcatas obteret duro pede. Ita caput ad nostrum furor illorum pertinet.

XXX.

MILUUA ET COLUMBAE.

Qui se committit homini tutandum improbo Auxilia dum requirit, exitium invenit. Columbae saepe quum fugissent Μiluum , Et celeritate pennae evitassent necem , Consilium raptor vertit ad fallaciam, Et genus inerme tali decepit dolo:

49쪽

a, PHAEDRI FABULARU Μ L I B. I

Quare sollicitum potius aevum ducitis, Quam regem me creatis icto foedere . Qui vos ab omni tutas praestem injuria pIllae credentes tradunt sese Μiluo :Qui, regnum adeptus, coepit Vesci singulas , Et exercere imperium Saevis unguibus. Tune de reliquis una : Merito plectimur.

50쪽

LIBER SECUNDUS.

PROLOGUS.

E x κ Μ P LI s continetur Aesopi genus, Nec aliud quidquam per labellas quaeritur, Quain corrigatur error ut mortalium, Acuatque sese diligens industria. Quicumque fuerit ergo narrantis iocus , Dum capiat aurem, et semet propositum suum , Re commendatur, non auctoris nomine. Equidem omni cura morem Gemabo Senis: Sed si libuerit aliquid interponere , Dictorum sensus ut delectet varietas, Bonas in Partes, Lector, accipias Velim. Ita sie rependet illi brevitas gratiam. Cujus verbosa ne sit commendatio.