Maecenatiana [microform] : sive, de C. Cilnii Maecenatis vita et moribus

21쪽

Desiis, qui do Maecenate adhuc scripserunt

eterum scriptorum nullus Maecenatis vitam ex professo, ut ita dicam, exposuisse videtur Passim quidem, occasione oblata, fata viri atquct mores et scripta utriusque linguae scriptores attigerunt, ut in ter Graecos Dio Cassius, Appianus, Plutarchus, inter Romanos Velleius Paterculus Tacitus, Seneca, Quintilianus, alii ). Recentioris aevi scriptores plurimi hoc opus aggressi sunt. - rimus, qui Maecenatis vitam scripsit, fuisse videtur Ioan Paul. Mardir Duae etiam exstant elegiae altera nobilum

Maecenatis, altera in Mae Cenatem, quBm utram que vel C. Peston Albinovano vel incerto Auctori tribuunt. Videntur sane esse non genuinae, quod et orationem et sententias ostendere intellexerunt

V v. D. v. Burmano AnthOl. Lat. V. 1. p. 151 sqq. Erns dors. Poet. at Minor. . . p. 155 sqq. Masson Vit mor. p. 143 sqq. Ponimus igitur, eas a seriori quodam poeta compositas hinc ad usum nostrum caute tantum adhiberi possunt. Quaedam in priori elegia occurrere desumta commentario cuiusdam Lollii de Maecenat suspicatus est Ruhhops ad Senec. Epist. 114 4. Eo enim se reterre V. 10. 11: Nec mihi, mecenas, tecum fuit usus amici Lollius hoc ergo conciliavia ORu3. ernsdorf. ad h. v.

22쪽

Meto sermone Castiliano a. 1626. . quam qui dem ad fabulas abiro pronuntiavit Meibomius in Vit. Mae C. Plaefat. p. ΙΙ. f. Camusat ad iaccon Biblio th. I. 938. et Souch l. infra Secutus est ΙOh Henr Meibomius cuius liber hanc inscriptionem prae se fert: ,MΡibo mi Maecenas, sive de C. Cilnii Uaecenatis vita moribus et rebus gestis liber singularis Accessit C. Pedonis Albinovani Maecenati criptum picedium, notis illustratum. Lugd. Batav. R P. O. et Dan Elsovis r 1653. 4. min. Qui quidem liber praetor fragmenta multa omnia fere Ontinet, quae ad Maecenatem spectant, sed sermo est

nimis diffusus et scribendi genus, quod hodie minime Placet praeterea ordo rerum enarratarum perpe- Tam institutus et satientia prorsus multa PUS est,

ut librum totum perlegas. cf. ouchaγ. - Exstant etiam Henr a Seelen ad Meibomii Maecenatem Analecta, quae, tum in manus meas non pervenerunt,

cuius homenti sint, ignoro. - Post eibomium tres Itali ioinceps Maecenatis sitas mons Cripserunt.

Cesare aporali, Rime, onero miti dioecenate con Posserυationi di Cario Cayοrali Venetia presso Zaccaria Conralti. 1673 12 Tota haec vita ludicra est rebus ipsis in scribendi tenere Camusat. I. l.

Franc de Lazari 1684 8. Totus fere pendet Cenni ex sibomio. - Francesco Dini, Deae origine, famiglia, patria caetrioni dii O Mecenate, dissertatione storica, con a dij si di nec da Darie im-yosture di Seneca negia per omenico Lovisa;1704 8. mai Habet in nonnulla, qua ipsius propria sunt. - Nonnulla de aecenat tradidit, Mei bomium maxime secutus. Ἀοuch in RecherchZasu Mecenas. V. Memoir de Littera , . 1, p. 81

23쪽

sqq. T. 19. I. 125-49. d. Amstet. - Eodem fers tempore, quo Meibomius vitam Maecenatis scripsit, de Maecenate e cathedra locutus est Andr Riυmus; teste Bennem ann. l. 3. 110. AEL Ruhhops. ad Senec. Epist. 114. p. 352. V. I. In epistola quadam Franco Galluc des Baleta, des aecenates disseruit, sed obiter tantum. v. Benneman. l. 4. - In Boe-- cleri Missertationib. academicis. s. 2. I. 701 sqq. legitur Commentatio: Maecenas, sive Consilinior regius ex Dionis libro 2 delineatus, auctore Barn eviciO qua quidem tantum orationem Maecenatis ad Augustum habitam dE qua v. infra illustrat. Vita aecenatis germanico sermone scripta prodiit ipsiae, 1744. cuius auctor fertur esse Ben-nemannus. Inscriptio haec est: G, Versuch iner Lehensbeschreibun an de Meliber enen Person des Maecenas, des ehematigem grossem Freundem des K sers Augustus. ulta inutili complectitur ista vita Richer, ne de MecEnas, ave desis te historique et critiques, Paris. 1746. Plane fere secutus est Meibomium resectis modo iis qua ad Maecenatem mom pertinibant. Ex Krobstimndhuc de Philolog. Bucherkunde, sub v. aecenas, duae vitae nuper scriptae mihi innotuerunt, quas nancisci non potui Sunt istae altera Anglica:

stus; nonnullis trahoschi in Storia ella Letteratura taliana. V. 1. De Hartesio supra in annotation iam rasermo rat ossius de Poeti Latinis c. 2. nihil habet novi; nec Funccius tradidit, quae non

24쪽

aliund petas. v. Eius libr. de Virili aetate Linguae Lat. 1. p. 157. cf. Demyster. De Eliuria Regali 2, 55. Gorius Inscriptiones Aniiqq. Arretii , . p. 271 sqq. Sarii nomastic P. 1. p. 176. is quos nominavi accedunt asson in vita Horatii, o melandadmorati Sermones et Epistolas. Alios suo quosque loco laudabo.

Inter omnes veteres scriptores convenit, Maecenalem

fuisses loco AEquestri Horat. Carm. 1, 20, 5. 4biq. Porphyrion. 3, 16, 20 Clare, Maecenas, eques Maeci equitum decus. Propert. Eleg. 3 9, 1. Maec eques. Vellei Paterc. 2 88 mec equestri sed splendido genere natus Tacit Annal. 6, 11 Ciln Maecenatem equestris ordinis Martiat. Epigr. 10, 3, 4. 12, 4, 2 mec Caesarianus eques mec atabis regibus ortus eques. 8, 6 Risit Tuscus Eques Dio Cass. 1, 3. 55 7. O Καῖσαρ φοβηΘεὶς, μη του Μαι

και πιτε αυτ οντι. y Maiores autem eius nobiliori

aliquando in Tiruria doco orti erant. Horat Carm. 1, 1, 1. I, 20 1. Maec atavis edite regibus. γrrhena regum progenies. Serm. 1, 6, 1. Non, quia, meo. Lydorum, quidquid Etruscos Incoluit inis, nemo generosior St te. Nec, quod avus tibi maternus fuit atque aternus Olim qui magnis legioni-

25쪽

Bus mPeritarent, naso suspendis adunco etc. ibid. eland p. 217 sq. et Hein dors Martiat. l. 1. Auctor Eleg in obit Maecen. 13. Regis eras genus Etrusci. Propert. . . ,aec eques, Etrusco de sanguine regum. Isti vero ad Cilniora gentem pertinuisse identur, runde nomen Cilnii Maecenati inditum le

fuerunt, et quidem Arretini. Liv. 10, 3. init. Etruriam rebellare ab Arretinorum seditionibus motu orto, nuntiabatur; hi Arretii)Cilnium gentis ras- potens, disitiarum invidia, elli armis coeptum Sil. Italic. 7, 29 sqq. Cilnius. Arreti Tyrrhenis ortus in oris, Clarum nomen erat. Macrob. Satiarn. 2, 4. quem locum . integrum inlim Oucha p. 82. Roma in tribum Pomptinam relati videntur, si quidem fidem habere volumus inscriptioni apud Methom. p.

20. et Torrent. ad morat. Carm. I, 1. Quo

tempore Romam migraverint, non Constat.

Nomen Maecenatis in plurimis codicibus, inscriptionibus et scriptorum veterum editionibus, iisquaoptimis, atqus in notis Tironianis Kopp. alaeogra- graph. V. 1. p. 369. Maecenas scriptum legitur in malis quibusdam antiquis editionibus et Inscriptioni-hus mecenas et Mecoenas. in Graecis scriptoribus Propter liberalitatem regiam Maecenat m rogem dictum osse suspicatus est Dini p. 7 44 6 sq. Frustral Cilniorum, sive, ut scribitur Ciliniorum nomen idem esse quod Liciniorum suspicatus est Danip. 2. f. p. si sqq.

ENDUM CONTULERUNT CONTULERINT.

26쪽

mann Instituit Grammat Lat. P. 2. p. 401. ed Stall-haum. Martini exic Elymol sub v. Me caen. Etruscae originis nomen ess videtur secundum Varronem De Ling. Lat. 7. in . p. 125. d. i p. a loco derivandum; a quo fortassct etiam dicta sunt inaMaecenatiana Plin. H. N. 14, 8, 5. V. 3. p. 19. ip Meibo m. p. 166 sq.); nisi forte potius locus nomen Maecenat duxit. f. etiam Quintil. Instituit orati. 1, 5, 2. Nominativus casus in vetustissimis libris etiam est Maecenatis. Ρriscian de Accenti b. . . V. . p. 371. d. rehi. Caius a Tacito, Velleio, Dion et in Inscriptionibus v. p. Torrent. Et Demp-ster Etrur. Reg. I. I. vocatur Maecenas. - De eius parentibus nihil usquam legitur nisi quod in n- scriptione quadam apud Torrent. Hor. L. F. Lucii filius vocatur. A Cicerone orat pro Cluent. 560 memoratur quidam Maecenas, qui qua ration cum eo, de quo hic sermo est, Propinquitatis vinculo coniunctus fuerit, nemo dixerit J. In Sallustii Fragmento, a Serv. ad Virg. Aen. 1. sub in Iaudato, mentio sit mecenatis scribae; C. Maecenatis Heli in Inscript apud Gruter. P. IDCXIV, II. V. Graevii hes. Inscr. p. CCX. Ind. Maecenatis, qui bello Punico occidit, ap. Silium Ital. 10 40. v. Perigon. Animadvv. Ηist. P. 24. ed. Amstet. Maecenatis Praetorii p. Herodian. 7, 11 et Capitolin in Gordiano c. 22. et Maxi- min. c. 20. Sub V spasiano vixit P. Maecenas obmyicus. v. et bom. p. 4sq. Apud Senecam Rhetor. p. 9. 23. 195. 319. Θmoratur quidam

27쪽

Sicut et de parentibus et do patria, ubi natus sit, nihil protulerunt veteres scriptores, Ita annus quoque, quo natum dicas, ignarus est Videtur ille quidem luisses inter a. u. c. 80 - 690 quae de anno mortis diximus Dies autem natalis fuit dib. April. Horat Carm. 4, 11, 1 sqq.) Perperam Scaliger. Poeties 3 102. Floralibus sum natum dicit, quae celebrabantur in fine mens April. Quum puer

esset atque adolesceret Maecenas, bene atque liberaliter, ut civem Romanum decuit, eruditus est Hinc doot s ab Horatio appellatur et sermone utriuSque

linguae doctus, Horat Carm. 3, 8, 5. Epist. 1, 19, 1. oocpo ab Cedreno. Apolloniae eum literis ope-

Tam dedisse, statuunt, e more quidem Romanorum, qui literarum causa in Graeciam se conferebant. Ibidem quoque Octaviani qui postea Romanorum imperator factus est, amicitiam atque familiaritatem sibi conciliasse ponunt Immo de industriamaecenalem Apolloniam petiisse, ut ibi Octavianum, iamiam a Caesare magnum factum, cognoscerct, fuit qui disceret Appian de bell. iv. 3, 9. Και ῆγεμόνων του στρατου τινες se συγγενεῖ Καίσαρος. Θαμινα Ἀπεφοίτων. Huc fortasse pertinet illud, quod Plutarchus Apophthegm. Reg. August. 6. V. 1. p. 823. d. Wyttenb., Maecenatem συμβιωτην Augusti vocat Παρω δε Μαικηνα του τμβιωτου καΘ' κα- cenas Melissus A. Maecenatem ei fragmonto marmorii memorat empster. Etrur. Regal. 2, , , 201. - A. MORCΚΝRS RE

cenatis Cestii in Thesauro Inscr. Murator P. ΜDcXXVIII, 10. Ibi d. p. MDCCIv, 10. C. Maecenatis Maecenatis. Ipsius L. Lysiae ibid. . Maecenos Phthongus Add. ori Inscripti. Antiq. Arretii. . . p. 27 sqq. 407.

28쪽

στον ἈνιαNτδν εν τοῖς γενεΘλίοις ἰωρον Ἀλαμβανε φιάλην. Sed laec omnia incerta sunt Συμβιωτής etiam Augusti imperatoris dici poterat maecenas. Hoc vero nulli dubitationi est obnoxium, quin maturo amicitiam Octaviani sibi paraverit, cuius amicum potius, i incipi gratiosissimum, quam regni ministrum, ut dicere solent, eum nomines. Wieland. in Introduci. ad Horat Epist. I. 3. quem an aximi semper faciebat et antequam imperium adeptus esset et postquam Imperator regnum exercoret Dio52, 1. Ἀποιησατο δὲ την διἁyνωσιν μετά τε του '

ώπορρητα ἀνεκοίνου Senec. de Benet. 6, 32. Divus Augustus iliam itiri imρudicitiam maledictum impudicam relegavit, et flagitia Principalis domus in

publicum emisit. ' Deinde quum interposito tempore, in locum ira ubisset verecundia, inemenS, quod non illa siIentio ressisset, quae tamdiu ne scierat. donec loqui turpe esset saepe exclamavit:

Horum mihi nihil accidisset, si aut gr*ya, aut Maecenas Dixisset Adeo tot habenti millia hominum duos re arare difficile est Caesae sunt legiones; et rotinus Scriytae Fracta classis P et inir paucos dies natavit nova. Saeυitum est in opera u-blica ignibus Surrexerunt meliora consumtis Tota vita. Agrippae et Maecenatis iacavit locus uid putem Defuisse similes qui assumerentur, an *3ius vitium fuisse, sui maIuit queri, suam quaerere' Non est quod existimemus. Agrinam et Maecenatem solitos illi vera dicere qui si vixissent . inter

dissimulantes fuissent. Regalis ingenii mos est, in

Praesentium contumeliam, amissa Iaudare, is his virtutem dare vera dicendi quibus iam audiendi periculum non est. etiam infra Atqui contra Maecenate nemo studiosius omnem operam dedit, ut

29쪽

Augustum et consilio et rebus gestis adiuvare . Ita, si Propertio et Auctori legia fidem ara velis, videas Maecenatem Octaviano in bello Mutinensi, hilippensi, erusino et Siculo ad latus esse; Properi. 2, 1, 26 sqq. Nam quoties,utinam, aut civilia busta Phillypos, Aut canerem Siculae classica bella fugae, Dersosve focos antiquae gentis Etruscae, Aut Ptolemaeeae litora capta Phari, Aut canere in- cisterem et Nilum, cum tractus in urbem Seytem captivis debilis ibat aquis, Et regum auratis circumdata colla catenis, Actiaque in Sacra currere rostra Dia, Te mec. mea usa illis semper contexeret armis, Et sumta et posita ac, idele caseiat. vet.

Eleg. 41 sqq. Illum Maec. Piscosi iderunt saxa Pelori lanibus hostilis reddere ligna ratis. Pul rein Emathio fortem ideres Philimi uuam nunc ills

tener, tam gravis hostis erat. Cum freta iliacaste erunt lata carinae, Fortis erat circum fortis et ante ducem. nec non Actiaco. Properi l. l. Horat. Epod. 1, 1. Ibis Liburnis inter alta navium Amice, Proρugnacula, Paratus omne Cassaris periculum, Subire, Maeci, tuo stui nos ubi v. tam an intpp. Torrent. mox Vellei. Masson vit Horat p. 143. Eo intercedent Augustus Scriboniam in matrimo

λε Μαικηνοι, σων ΘέσΘαι Σκριβωνι τῆ Λιβωνος δελφῆ, του κηδετοντος Πομπη1ω, ιν εχοι καὶ τήνδε αφορόμην ε διαλυσεις, εἰ δεησειε Καὶ τουΘομενος ὁ Λίβων, πέστελλε τοῖς οἰκειοις, ἐγγυῶν αυτην - Καίσαρι προΘυuως. atque Octavia Antonio desponsa octavianus et Antonius in gratiam redierunt, novisquo exortis simultatibus, iterum paces Tostituit

30쪽

ωπαζομενον. - 'Oκταουια ουν χωρει πρὲς Καισαρα διαιτησοτσα αυτοῖς - ελεγε ἐκλελυIΘαι τοττω διαναικηνα o. Mor Serm. 1, 5, 27 sqq. Huc Anxur υenturus erat Maec. ytimus atqtie Cocceius missi magnis de rebus uterque, Legati, aversos soliti co myonere amicos, v. ibid. Hein dors Plutarch. vii Anton. c. 35. H 'Oκταβία ἀπαντησασα καΘ'oδδν Καίσαρι, καὶ παραλαβουσα των ἐκείνου φίλων 'Arpί ππαν καὶ Μαικηναν ἐνετυyχανε, πολ λὰ ποτνιωμένη, καὶ πολλα δεοεμένη . . . In bello adversus Saxt. Pompeium ab Octaviano sedandis turbis et ditionibus Romam missus, urbi praefuit; mox vero Boma flicta pugnae interfuisse videtur Appian. I.

I. 99 Ως δὲ ἐπὶ τ ρορ εμείζονι, Μαικηναν μεν ἐς Ρώειην ἐξέπεμπε δια τους ἐπτοηεμένους Ἀτι πρδ τηνε νεόμην Πομπηιο Μάγνου Dio 49, 16 in πω εαλλα τὰ ἐν τη πολε πῆ τε λοι 'Iταλία Γαfος τις Μαικήνας, ἀντὶ ἱππεπς, G ποτε και επειτα ἐπὶ πολ διόρκησεν. Plurimum autem Romae versatus publicas res curabat. Tacit. An 6, 11. Augustus e lis civilibus Cilnium mecenatem equestris ordinis cunctis aρud Romam atque Italiam Praeposuit.