Titi Flavii Vespasiani Romani imperatoris vita [micorform]

11쪽

u eommnen emnm ε'nbirit, Et Titus Flavius Vespasianus est dictus, frater autem a

matro Domitilla, o initianus. Una cum Britanitico filio imperatoris Claudii in mala

aduentus, eadem diseiplina et iisdein magistris sus est. Suetonio narrante Britannico fuit familiarissi inuisita ni, cum Britannicus auctore eroue inter cenam veneno intersieeretur cf. Taeit ann. 13, 16 Titus de eaden potione gustasse crederetur et gravi afflictaius esset morbo. Iam in puero exsplenduerunt corporis et nimi doles, forn aegregia, Praecipuum robur, meinoria singularis et docilitas ad omnes sero tum boli. tum pacis artes Peritissimus sui utriusque generis militiae et pedestris et equestris, graecae latinaeque inguae mi optime gnarus nec musices rudis. s. Suet Tit. 3. Latin grae e equB ve in orando, se in fingendis poematibus promtus et laet- Iis, ad extemporalitatem usquE; sed no usi ea quidem rudis, ni qui cantaret et psaller Et jucundo seienterque. acit histora, . Augebat famam ipsius iii ingenium, quantaecunqu e fortunae RPRX, decor oris cum quadam majestate. Eutrop. 7, 21. Titus vir omnium virtutum genere mirabilis- facundissimus, bellicosissimus, moderatissimus causas latine egit, poemata et tragoedi pa grae e composuit. Aurel. Victor epit de Caesar. 10. Titus a puero pr nec Inris studiis, probitatis, militiae, iterarum insinntissime deditus, quo eo n- tenderit, inlini et corporis murioribus ostendit. TaIibus animi sit corporis virtutibus instructus o mors Romanorum stipendia meruit, et tribunus militum in Germania et Britannia militavit. In utraquct terra rem milἰtarem maxima industria administravit et cupiditatum iurpium, quibu inn sere omnes duces provincias expilarunt, omnino potens, erga pro viliciases summa modestiae egit, ita ut ejus bonam amam statuae, inragῖnes et tituli ostenderent. s. Tacit hi St. 2, 77. ubi Mucianus in oration ad Vespnslanum habita dicit Turea omni irrum pha Ionomen duo u Venes, capax iam imperii alter, et primis militi ne annas apud germanicos quoque Xercitus clarus Absurdum aerit, non e dero Imperio ei, cujus filium adoptaturus essem, si ipso Imperarem. Post stipendia, ut Suetonius tradit, soro operam dedit, honestam magis quam assiduam. Eodem tempore Arricidiam Tertullam duxit uxorem aque mortunΜarciam Furnillam, ex n filiam Iuliam progenuit. Ex quaesturae deita de munere legionis dux factus uduicas urbes arichaeas et lainaIam vi expugnavit, ubique sortissimum militem et ducem se praebuit. s. Sust Tit. 4. Iosoph. . G. 3, 10. Dum haec in sudete osta sunt, Roniae oro interfectus est, et Galba a militibus imperator dictus in perium tentri Vespasiano, qui, rone dii delectus tum bellum conti a Iudaeos cum

12쪽

tribus legionibus gessit, ne animus no votum contra Galbam fuit, qua do eans Titum filium Romam misit, ut imperatori gratularetur de munere. f. Tacit. I, IO. 2, t. Titus Vespasianus a Iudaea. incolumi adhuc Galba missus a patro, causam prosectionis, officium orga Principe et mυurum potondia honoribus ciuvon tam fere but In hoc itinere quod ut a sene Galba adoptaretur, Susceptum ESSE, Vulgus disperserat cum comitatus est rex Iudaeae Agrippa. I

sepl. d. b. j. 4 9, 2 itus autem, cum Corinthi corios nuntios acciperet de Galbae interitu simulque audiret, Vitellium arma contra Othonem cepisse, secum deliberavit, num Romam pergeret nec ne, rati quamdiu dubium spes vicu; aedile in Syriam tonstituit. Agrippa comes Romam prosectus est. Titus vero oram Achaiae et Asiae, te Iaeva Asiae praevectus, Rhodum mi Cyprum insulas, inde Syriam audentioribus spatiis petebat Tacit hist. 2, 2. In reditu templum et oraculum ' oneris Paphiae adiit, et, postquani navigatione consuluit deam, de imperio et de satis suis ambiguis orbis interrogavit, indeque spem imperium in familiam acciri rotulit. Vid. acri hist. 2, 4. Titus, spectata opulentii donisque regum, quae quo alia laetum antiquitatibus Graecorum onus incerta Vetusistat affingit. de navigatione primum monsuluit, Ioat quam pandi in me mare prosperum accepit, de se pori ambage . interrogat, e nouis

eo in pluribus hostiis. Sostratus, sae ordotis id nomon orat ubi laetaeri congruenti exta, magnisque consultis annuero Deam Videt, lauca in praesens solita respondens, lotito is croto, futura raperit. Titus nuci in animo ad patrem pervectus, AEuaponsis provinciarum et exercituum mentibus . ingestis rerum fiducia ruce Ea sit. Eodem te inpore Vespasinitus bellum judaicum, ad quod , ut supra dictum, rone missus int, paene fini vorat, solamiserosol morum oppugnatione relicta Vespasianus, qui iesie aesto acer orat militiae, gmen anteibat, locum idoneum eastris capi bat, noctu diuqtie consilio, ac si res posceret, manu hostibus obnitebatur, cibo fortuito, vesto habituque vix a gregario in ilito discrepabat, omnino antiquis ducibus par, tribus praesuit legionibus, Mucianus vero, quem e contrario magnificerui et opes et cuncta privatum modun Supergressa, extollebant, praepositus Syriae, quatuor duxit legiones. Luique, quamvis in Oribus magnopere inter se diversi, nunc positis odiis societatem ineunt, cujus auctor itus fuit. Anto ejus adventum Vespnsiani et Muciani Exercitus Othonis sacramentum acceperant, sed cum audirent, Othonem et Vitellium scelestis r- ni res Romanas raptum ire, arma movere voluerunt, rei propriis viribus, nam septem

legiones tum Syria et Judaea, Aegyptus duaeques legiones, Cappadocia Pontusque,

13쪽

Asia ceteraeque provinciae, Inultae illarum terrarum insulae a bello non abhorruerunt. Ducos in ilitum anini et consilii bene gnari finem olli inter Othonem et Vitellii in orii

exspectare Noluerunt, qua do causa impetum in occasionem distulerunt. Paulo post, eognito Vitallium omnibus esse invisum, Espasianus heltiam meditatur Rique rina Purat, nutantem Mucianus ceterique legati atque vatum responsa firmant, Alexandriae exercitus primus imperatorem eum salutat, Pterae copiae, reges Ohonius, Antiochus, Agrippa ejus exemplum sequuntur, Vespasianus imperator et Augustus dictus Mucianum Romam praemittit, dum ipso I xandriae versatu est, ut, si res poscoret, novo conscripto exercitu illum adjuvarol. Vitellius vincitur Et nocatur, Mucianus Romam victor intrR et Vespasianus, re prospere gesta, a senatu quoque ceterisque pro Vin iis imperator renuntiatur. Titus nunc bello judaico praeponitur, pater o validissimam exercitus

pariem tradit ad reliqua iudaici olli porpetranda. Iudaea, quae regibus paruit, inde ab anno 44 Claudio Romae regnante, in Romanam provinciam mutata a procuratoribuS, qui partim Romani equites, partim liberti erant, administrabatur. Ex more illi ProcuratorΘKprovinciam omni modo vexarunt, ita ut Iudaei vehementissime oppressi arma caperent. Inter proeuratores Antonius Felix per omnem saevitiam et Iibidinem jus segium servili ingenio Exercuit, sed illum erudelitate superavit Gessius Iorus anno si procurnior, qua do re sub et bellum ortum est, quod a Vespasiano gostum, 'Titus nunc Hierosolymis

captis finivit. Vid. Tacit hist. 5, 1. jusdem anni 7 p. h. 824 p. R. c.)principio Caesar Titus, perdomanda Iudaea delectus a patr et

Praelati utriusque rebus, militia clarus, majore tum vi famnque agebat, certantibu provinciarum et Oxorcituum studiis. Atque ipse, ut super fortunRm rederetur, decorum se promtumque in nrmis

os tondebat, omitato si alloquiis officia pro Voc Rus ac plerumque in opere, in agmine gregario mi Illi mixtus, incorrupto duci honore Troa oum in Iudaea Iogio nos, quinta et decima et quintadecima, vatua Vespasiani milos ex e eporo. Addidit o Syria duo de ei manio ad duetos Aloxandria duo et vicesima non tertirenosque. Comitabantur viginti sociae eo hortos, octo equitum alae simul Agrippa Soheniusque reges, et auxilia rogi Antiochi valida qu ot solito intor aeeolas odio infensa Iudasis Arabum manus multi, quos urbeat quo Italia aua quem quo spes acciverat oc upandi principem adhuc vacuum. Hi eum eo Pii a fine hostium ingressus , eo mPoxito g-mine, cunet expIorans, paratus qu decernore, haud procul Hierosolymia astra fecit.

14쪽

Tuus, ut Roma et opes voluptatesque ante eulas orant mammia industria operi institit, aggeri hus et vineis certaro statuit, o nimis longa expugnatio eum morari videretur In hac expugnation Titus sortissimum militem se prmbuit, iam Uso duodecim Propugnatorea duodecim sagittarem letibus onfixit. vid. utcop. 7, 2 et Iit. e. 5. Ioseph d. h. i. 4, 6 6 Frustra pluries ex Iudaeis potiit, ut urben errederent, auxilio civi et falsorum prophetarum verbis sest omnes Romanorum eondi iovie reje runt. Ipsi inter se discorde omni modo urbem urbaTune, tres duees totidemque Ne citus intus saevierunt, extremam et Iatissimam senium partem Simo, Mediam urbem Ioannes, templum Eleagama Mnuerunt EIEallaco ab Ioan iis ieciso civi in in una Partes diseessit, quae vicissim eriarent soque interseerent. Appropi nantibus Romanis utraque pars quidem aliquamdiu pacem Deit, sed mox, cum Romani primo impetu Parva elade Meti essent, bellum in tornum iterunt oxarsi Titi prudentia et fortitudia ne damnum Reeeptum mori restitutum est, et urba a imopere munita in dies minor laeta, nam rietes murum triplicem, qui urbMn circumdedit, vehementer quassarunt. ita ut tandem iis potirentur obsidentes Antequam uno interna urbis aggressi sunt, at na Iudaeum Iosephum paei oratorem in rheni misit, sed sinistra Iudaei maxima Pertin cia omnia tolerarunt, suavis aeta conditione repudiata mos terribilia intus saeviit, ita ut hominum carne vescerentur, ea nobilis femina suum infantem mactaret, Mn periret Quo cognito Titus ira inflammatus omni vi urbem invasit, quam Etiam Exce'la nrce Sion, quae Uero sola resistero non potuit, e pavit. Dux Romanus humanitate motu saltem templum servaro qluit, sed miles titionem in id injecit et Iieo utraque

pars omnem operam adhiberat, ut flammam extinguoret, templum ign combustum M. Hierosolyma esse desierunt, incolae, qui ferro, sam et morbo non perierant, venumdnti sunt, mnisque natio per orbem terrarum dispersa. indecies entena tillia periisse, hiatorie tradunt Urbe expugnara militoa dueein suum Pro vetere Romanorum more imperatorem salutarunt, Titus Romam rediit, ubi 2 p. u. c. cum patre magnifisum triumphum egit. Vid. Ios. d. b. J. 7, 5, 4. aiphilinum 66, 7 Suet. Veso . . et Tu. e. s.comp. orosum Pulcrum et ignotum antem cunetis mortalibus inister trecentos viginti triumphos, qui a eonditione urbis usque ad id tempus moti erant, hoe is poeta culum duit, patrem et filium in atriumphali curru vocios, aloriosissimam ab his, qui patrem et filium ossenderant, victoriam is oportasse. Ob hanc de Iudaeis victoriam partam Romae quoque arcus triumphalis rectus est, in quo omnes Titi spolia erant expressa, triumphum ipsum ornarunt Simo unus ducum captorum, aurea vasa ea tentPl sumta et cetera illiu clari aedificii monumenta.

15쪽

Dohine Titus administrandae reipublieae particeps filii, un eum patre tribunicia potestate et censura defunctus ost et septie consulatum gessit, nempe 2 et 2 tum ab anno 27 - 830 ot optimum 832. Vid. linium in praefat. hist natur ad Titum: Triumphalis et Censorius tu, sexiesque consul ac tribunicia potestatis articeps. omine patris epistolas dictavit, edieta conscripsit et rationes in senatu recitavit usextoris te vid. Suet. it. . . iphili 66 Io fuit nempe imperatorum tempor officium quaestoruin aerarii cura amissa, recitare principis loco orationes.

Patre regnante itus quoquct praefecturam praetoriam susceperat, quo in muner vero aliquanto igit aspgrius Et durius, iam quemque sibi suspectum e medio sustulit.

cf. Aur. Vici opit de Caes. c. 10. amque praefecturam pra torinnam patres imperant m adeptus, suspectum quemque et oppositum sibi. 4mmissis qui ior theatra eustrii invidiosa uac tantos ad io sinam Poscerent. quasi criminis convictos oppressit. Suet. it. c. Si quidem suspectissimum quemque sibi, summissis qui per theatra et astra quasi consensu ad loenam χε poscerent, haud cunetanter oppreK sit. Intor viros, qui tali modo Tito jubente necati sunt, quoque A. Caecina nominatur, idem, qui Vitellii dux ad Vespasiani exercitum defecerat, rivum Mucianus Romae appropinquaret nriae hujus necis causae ab historicis traduntur, Suetonius nempe, cui assentit Xiphilinus 66. I illum coniurationem inter milites parasso narrat, dum Victor ab hac sententia discedens dicit: Caecinam intorfectum fuisso ob suspicionem stupratae Beroni- eos vid. Suot Til In his A. Caecinam consul a rom sirum, Vocatum ad coenam ac vixdum triclinio egressum confodi cius sit; san urgentes discrimine, quum etiam chirographum ejus praeparatae apud militem eoncionis impris hon disse l. Vict epit. c. o. In sui. Caecinam consularem adhibitum coenae vixdum triclinio AEgros sum, ob suspicionem stupratae Berenices uxoris suae jugulari jussit. Veteros quidem hunc modum agendi Tito niagnopere crimini vertunt, sod tamen, nee sum omni erudelitatis culpa absolvere non audeamus, hac de causa excusandus videtur, quum post civile inter Vitellium et Vespasianum gestum bellum, multi, quibus imperatoris novi severitas displiceret, quique Vitellianum libidinosunt imperium dosideraront, assiduas in Vesp innum moverent seditiones. Vid. Suet Vesp. c. 25. Non solum vero saevitiam illorum temporum historiei ito objiciunt, sed etiam luxuriam, immodi eam Iibidinem et rapacitatem. Cum amici famosis commissationes ad mediam no tem extendit, et praecipue Romania invisua erat ob amorem Berenices cui quamvis

16쪽

Iudae natae nnptia pollicitu serebatur Exoletorum Et pndonum greges eum ei eum dederunt, et cognitionibu patria nundinari Et praemiari nolitus est Berenic illa, cujus jan plurios mentionem iacimus, soror sui regis Agrippae, qui eum Tito, erone mortuo, Romam prosocius eat, pulcherrimam virginoni Titus Ehementer amavit, ita ut agent, qui crederent se accerisum desiderio Berenico reginae illud iter vertisse; una eum Tito in palatio habitavit, et uxoris partes ubique egit vid. Xiph. 66, 15. Tacitus, qui histor. 2, 2 de hae re loquitur, Titi juvenilom nimum n Berenice quidem non abhoruisse, dicit, sed illum morem gerendis rebus non fuisse impedimentuin addiri uero, qui ace enaum desiderio Berct nic Ea regina vertisse itor eroderent. Neque abhorret, ut juvenilia antinua n ore nico, aedgωrondia rebua nullum ex eo imp edime tum, laetam doles contiam egit, auo quam Patria imperio modestior. itu quidem saevitia, quam exe euit in adversario et eaedo eorum in posterum securitati suae cavit, sed imul his omnibua vitiis, Romanorurn odium Et invidiam ita contraxit, ut eurn alium eronem prae- diearent ejusquo imperium maximopero respuerent Suet. it. I. Enique propn- Iam alium Noronam et opinabantur et pra die abant. Aurel. Vict epit. o. o. Rapinarum eupidum, unde eronom uncti pinuntes vocan

IIo rerum atatu inter apem metumque Romani ejus imperium, quod anno 79 p. Ch. iniit, Exspectarunt, sed civium xspectationem auavitor sesellit. Simulac patriae curam Ruscepit, Priorem vitam ita tutavit, ut maximo jure deliciae atque amor humanigenoria appellaretur. Iam ntea non raro clementiae et egregii nimi speei minu dedit, ae prae omnibus ejus pietas in fratrem Domitianum, qui jam juvenis pessimo mores et turpem indolem prae se tulit, commentoranda est vid. acit histor. 4 5l 52. ea pasianus in Italiam resqtio urbis intentus, adu raam d Domitiano famam accipit, tanquam terini nos Elatia et concessit filio grodoro tur Titum multo inpiit patrem sermon orasses dicebatur, aio eriminantium nuntiis temere accend Eretur, integrumque o Rc pla- ea bilem silio praestaret. Non legiones, non classes, per indo firma impori munimenta, quam nulli erum liberorum. Nam amico tempore, fortuna, cupidinibus aliquando , aut erroribus in In inui, trans ferri, desinere suum cuique sanguinem indiscretum, Bd maxime principibus, quorum prosperia et alii fruantur, d vera ad junctissimo pertineant, ne fratri laus qui deni R naura In cone ordiam, ni

parena exornplum praebuisset Vespasianus, haud aequo Domitiano

17쪽

mitigatus, quam Titi pietato gaudens, bono osse animo jubet, bello inque et arania re in publica in alto II e re sibi puce in domumque cur Re ore

Titus, postquam imperium deptus est, siniim Berenicem, quae peregrina omnibus civibus erat invisa, in urbe dimisit, is nee famosa uxor onines a ripa dhiberet, ut Titi dietum irritum ae rot urbem rolinquor debilit enervatorum greges bire juSSit,

et optimorum Inicorum consuetudin nunc usu est Civili in opsa sacrosancias habuit,

nemini aliquid adeinit. ipsis eo nesssis et solitis collationibus Hectis, abstinuit alieno

ut si quis unquain id Suot Tit. 7. Hoc facto, ut bone Victor notat, quasi signum mutatae intemperantiae protulit. Illum civium moram, quem jam pater ibi paraverat, filius quavis ratione egregie augor studuit, iam vix imperiurn ggressus edictum edisdit, ut donata concessaque a prioribus imperatoribus, quaequo sequentes firmi re soliti sunt, possidentium essent. Montiliuis in seditionibus, quibus imperatores imperio potiti sunt. illa honeficia non raro a successoribus negata erant, praecipue i homines illa accepissent, qui imperantibus non placuerunt quavis igitur imperii mutatione timendum erRt, ne, quae prior imperator concessisset, adimerentur, qua do Rus Titus primus Illo edicto hunc dimorem sustulit. vid. iph. 66, 9 Titus edictum promulgavit, quo a prioribus principibus data confirmavit. Eum seriores secuti sunt, ut orninatim domorva ex Plinii epistolis constat. quidem tum senatus fuit, qui ex onstitutione Romanae reipublicae solus Iogos ferro debuit, consules Θmp - deliberandas proposuerunt, et senatus decrevit. ipsis principibus omnes honores tribuit Quae senatorum jura nunc omnino orant dolota, senatores a principibus delecti et e curia repudiati inni potostato privati, quae illi tyranni jusserunt, confirmarunt, si quis forsan verbis vel vultu vo scriptis principibus udversaretur, nudaciam morte luit.

Iam Vespasilinus jura sonatus rostituerat, Titus vero bone iniselligon dignitatem aena- . toriam, smni potestate demta umbram tantum esse, sacramento pollicitus Est, fore ut nenio Senatorum, ni audacius et liborius in curia dic ros, uni rotur Civium amorem

Praecipue eo sibi conciliavit, quod dolatoros et mandatores pinna assecit Illud genus hominum publico exitio repertum, qui sub imperatoribus ante Vespasianum ubi quo

timorem et terrorem tulerant, Maximopere antea pollebat Delator a praemiis eiiciebantur vid. Suet Tib. c. 61. docrota accusatoribu praecipum P rnem in nonnunquam it tostibus D nomini de Iatorum dides abrogata, neque suum nequΘ auoruni injuriam persequebantur sed sola praemii spe, solo Iucri more aut gratiae ineundae deserobant quoacunquo reos ad principem aut mugistratum, iam

spes damnatorum partim fisco addicebantur partim raeeusatoribus praemio dabantur.

18쪽

Servi, nibus reipublieae terni ore in dominum testimonium dare non Iiquit, Iiberii dominorurn et patronorum accusatore exstiterunt, ubique turpissilui homines ipsi Ie gibus principum excitati quemvis probui persequebantur, supplicia, exilia, divitiarum eonfiscationes sit venia verbo usitatae erant cense Onine crimen pro capitali receditum, etiam Paucoruin simpliciumque verborum, qua de causa multi nobile Romani solateris erunt vid. Suet. it. I. Tacit ann. 3, 6 4, 33 6 29. Issia delatoribu summi honores et maxima munera deferebantur vid. Iuven Saty IO, 7 4 48. Hoc triati rerum statu, ubi quivis de vita timuit, Titus legibus impedivit, o malum latius reperet, nani poenis duris aecusatores deterruit vid. Suet. it. 8. Intor advorsatomporum Et delatores mandatoresque erant, ex licentia vetori. Hos assiduo in foro flage ΙΙia ac suptibus caesos, ne novissime tra- dueto per amphitheutri renam, partim subjici, ac venire imporavit, parti In in asperrimas insula ruin au hi. Ut quo etiam similia

quandoque nun uro perpetuo coerceret, Vetuit inter et era, do ea

domos pluribus egibus agi, quaeriue de cujusdem defunctorum

Non solum honia justisquo legibus omnium animos sibi obstrinxit, sed etiarn, ut voluptate populo compararet, munera apparatissiina atque largiasima e lidit. Uno ore Oinnes illius temporis seriptores audant magnificentiam et splendorem Iudorum, quoa Titus celebravit. Per centum die in populi gratiam dies festi agebantur, nibus in eo-Iendis Suetonio narrante Rut coria late populum universum tractavit, ut non ad suumae ad spectantium arbitrium editurum se munus professus ait. in phitheatrum a patro inchoatum perfecit, ibiquo illos ludo memorabiles celebravit. Illud amphitheatrum sub nomine amphitheatri Vespasiani vel iii notum, ei jus reliquiae et nostri temporis hominos admirntion o stupore implent, Vespasianus post bellui judaicum incepit,ae non absolvit Plura quidem Romae orant amphitheatra ut Caligulae, Claudii, sed omnia noatrui magnitudine superavit, nam habuit immensum circiti tum tantamque alitatu dinem, ut oculus eam vix metiri potuerit. Quae magnitudo uer l, ex speetnntium numero patet, octoginta millia nempe hominum, vel ut alii tradunt, centum millia epit, triginta millibus Iudaeorum in eo aedificando Vespasianum usum fuisse narranti ii iis ηmphitheatro dedicato, thermia juxta celei iter exatructis vid Sues. it. c. 7. Et Marti de specl. 2. Iic, ubi miramur velocia munera, therma et e et certamina

gladiatora, proelium navale Venationea odit. Uno die quinque millia foramin vel Niphilino narrante novet millia in arenam ducta sunt. Idem historieus 66, 25 ad iulos Iudos magnil uos desciibendos dicit: Grue enim certaverunt inter e et

19쪽

quutuor elephanti, a pecorum ferarum quo millia novem interfecta sunt, une mulieros quoquo, non tamen nobiles, una confecerunt. Multi viri eri avorunt munere gladiatorio multi quoque conferti Pedestria ac navalia proelia commiserunt. Nam amphitheatro istore Pent aqua impleto, in ipsum equos laurosque, aliaque mansueta animalia introduxit, quae condocefacta fuerant cadem in qua facere omni R , quae in terra eon suo vorant. Introduxit et homino iunRVibus, qui in Coreyrons vis et Corinthios divisi, proelio ibi nava Ii certRVerunt. Extra urbem pugnatum os ab alii in nemore a j et Lucii, quod Augustu offodi ob eandem causam jus sexat. Ibi enim primo die Iu dua gladiatorius, ea odosque belluarum facta est; lacu,

qua Rrte statuas poetat, asseribus in aedificato, et foris ac tabulatis undique circumdato. ostridio jus diei ludi ire enses, tertio die navale pro olium factum est post hae pedestria Pugna eon Se quuta est. am Athenions es, sup oratis Syraeus an is his enim nominibus usi pugnavorunt in insulam exaeenderunt, Et murum quendam adorti, qui cireum jus Ioel monumentum ductu erat, Ceperunt. Fuere per centum dies jua modi poeta cula ascendia oculis.

Sed et plebi uti Io fuit, quod Titus parvos Iob os igneos a superior loco acer et in theatrum, qui eas oram continebant alicujus esculenti, vesti avo aut vasis argonto aut nurei, equorumque et iumen Orum, et peeudum, ac mancipiorum. Quos globos qui rapulas et, attulisset quo ad diapansa toro munerum quod inscriptum erat, onsequebatur. In omnibus, quae suscepit, populi salutem anto oculo habuit, qua de ausa petentibus nihil negavit, nominam quo in spe dimisit vid. Suet. it. . . In ceterin vero dea ideriis hominum obstinatissimo tenuit, ne quem sine pedimitteret. Quin et admo non tibus domesticia, quasi plura polliceretur, quam Praestare posset: on oportere, ait, quemquRm RSermone prinei pia tristam diae odoro. otanda sunt hac in occasiave verba Titi, quae, ut semper in cujusvia principia an o Versentur, digna sunt, Rm, quum quondam super caenam recordatus esset, a nihil boni eo die praestitisse, dixit Amici,

hodie diem ordidia vid AuroI. Viet epit c. 10. Quadam etiam die, ree OndR a Vesperi nihil ao euiquam praestitisse, venerando coelestique disto Amiei, ruit, perdidimus diem compar Eutrop. 7, 2 l. Sueti it c. 8.

20쪽

esse, in therniis auia un cum civibus lavit. e cogeretur u Em qii Rin ei viti u niori afficere, patre mortuo munus pontifieis aceepit, et omnes testantur, sub ejus imperio neminem esse interfectum vid. Suet Tit. 9. Pontificatum maximum ideo a pro fellaua neci Per B, ut purus aer v Rr et mnnua, fidem praestat it neu auctor po athae cujusdam ne eis, nec conscius.1icet erga omnea benevol ntissimus esset, tamen vituperationem et contumeliam effugere non potuit, ejus auto magnum animum talia falsa non tetigerunt. emo,

inquit, iniuria me afficere aut contumeliam mihi inferro potest, nam nihil reprhhensi ne dignum go, lalsa non respicio, oriro malo, quam alios perdere. Moribus Romanorum Perpetua sed aliisque vitiis corruptis, non mirum est, quod ipsi nobiles, quoatantis benefieiis affecit, eonjurnsionem eontra eum moversent, a d proporii tenax convicto ita dimisit, ut in adelia familiaritate, quam antea haberet vid. Aburet Vict epit. e. o. Iem Entiam vero unque eo perduxit, ut, amplissimi ordinia duo quum adversus eum conjurassenet, o quΘ hnuer cogitatum a calua quirent, monuerit primo post de discios in apoc inculum a

utrimque assidere jusserit, petitoque ex industria mirmillonum, quorum Pugnis Visebuntur, gladio, una ad xplorandam aciem, uni atque Itori eo nimis erit; quibun pereulsi si eo natantiam mirantibus die ore r id oti an potentate fato dari, frustruque tentari n- cinna potiundi apo, vel amittendi motui mo, Suetonius . . addit, eo festim ad alterius matrΘm, quae uberni, cursor a suos misit, qui anxiae alvum filium nunciarent. Imperii cupidum Domitianum, qui novis rebus uom per studuit, anni modo sibi conciliar eonatus eat, sed frustra, ille usuis turpitudin Maniosus honio, lies Ea- se potestatis partieeps in Treuiu insidina parare non dosiit. Titus, qui jnm, ut supra dictum, lintrem apud patrem tam egregie dosonderat, nune quoque venium ei dedit, et tali modo in eum so gessit, quasi omnis ulpae neuua easet vid. Auri Victor epit. c. 13. Fratrem quoquo Domitianum, parantem in sidias militum quo animos sollicitantem, lena uepius ob t Ea in tua eat, ne parricidio nain aequi cuperet, quod et a volaente aget hventurum i et jam ha aberet, cum sit parti cepa potestatis. Suet. it. . . Fratrem, insidiari sibi non desinentem, ae paene ex proso as sollicitantem Exercitu a, moditantem fugam, nee oceidere, nae et Pon Ue, ne ne in

minor qui dem honore habere uatinuit; avd ut a primo die ira perii,