장음표시 사용
21쪽
eo naortem suae pallore Inque testari persevera Vit, nonnunquam a stoeto precib.ua et lacrimis orana, ut tandem mutuo. Erga a animo vel lot E RE P.
Dum Titus continuo mala, quibus Romuni antea assecti erant, Ennar Etuduit, dum ubique ouravit, ut justiti Exorceretur B Iege observaransur, dum omni modo vitia rhorum principum ompΘnsavit et avium de aluto ivium eogitavit, tristi Et terribilia in Campania accidere, quae imperatoria unimum maximopere mixerunt. Ve- invius mona haud procul Neapoli ardere coepit, Et circumjacentes regione ita deum
tavit, ut no Vestigium quidem urbium, Vieorum et villarum, quibus Campania abundavit, superesset vid. Miretialis epigr. 4 44:ΙI4e est pampineis viridia modo Vo an viva umbria; Proas grat hie madidos nobilis uva claeus. Haec juga, quum y sae oves, plus Bacchus amavit, Hoc nupor Satyri monto dedero choros, Haec Ven Erla Aod ea, in cedaemone aratior i Ili Hie loeus merculso nomin clarus Brat. Cuncta jacent flammis et tristi m rsa favilla; Νε superi vellent, hoc licuisse sibi. Urbe Pomprii et Herculanum, jam antea pronis tempor 816 P. . . terrae motu dirutae, pes illaru conflagrationem penitus eversae sunt, non flammis Bletae, sed
immensa Erump ntium cinctrum mole ita repente obrutae, ut omnes lare incoIse Perirent.
N tris quoquo tempore illius eruptionis descriptionem mentes terror invadit atquemiaeratio. Forsan ctor , quibita iphilinus et liuius non ad manus uni, egere juvat, quae illi tradunt, qua de ausa, sperans fore ut digressioni huic venia sit, illa addam. iphilinus in vita Titi, postquam de monto Vesuvio ejusque nnua confingration et erupti oti plum Iocutu est, aio Ergit Et quam vin aetera, une quondam nec id runt, magna et inusitata suo visa sint iis, qui quο-vsa Emporo illa oculis Eurparunt; amon ve omnia conjuncta in unum, exit, habeantur Eceas egi ad ea, qua tum venerunt. Regi inhabis bat magnus numerus hominum, magnitudine sun omnem humann in naturum Te dontium, quales gigante pinguntur, modo in monte, modo in region ciroumiacent , a proximis civitatibus, in- .rdiu noctu qu in terra ag uri, ora a eique in neris Visus a Post buteo Pons quuta fit mn xima locitas, aco pente ita graves terrae motus acti, ut et omnia odi planities servore quodam suco uteretur,
22쪽
nitru bus, turn super terram, mugitibua similes, extiterunt. Dein domare simul fremer , coelum una personare, ingena quo et repentinua fragor, quasi montes simul eorruerent, exaudiri. Tum exsilire primum immensi lapides, et ad summo vertice pertingere deinde m n gnae opia ignis uiniquo, ita ut omnem Frem obseuraret, Occultaretque solem non aliter, quum si des cisset. - Igitur ex die nox et tenebrae ex luce saetae rami, ut an tibua nonnullia, gigantes resurger B, quod multa tune quo qu eorum simul aer per fumum conspicerentur, quodque praetere clango quidam iubarum nudiretur. Alii existimabant, aut mundum universum in chaos redigi aut igne cons unis ob eam quo ea unam properabant alii ex nodibus in vias, alii do viis in nodos eo n-fugore rursus alii o mari in continentem, alii ex eo utinent in maro se recepere conturbati; en omnia, qua ab ea sento se existimantes tutiora rebua prae sontibus. Intorea dum haec fiebant, simul in offa bilis copia cineris a Vento egesta, terram Pariter, et mn re atquonera totum ceu Pavit: quae rea multa damna ut fors tul Erat honii nibus, agris, pecoribus importavit, Pisces, VolucresquΘ omnes peremit, duasque integras urbes, Herenianum et Pompejos, populo sedonto in theatro, penitus obruit. Postro mo tantus fuit cinis, ut pars
indo pervenerit in Africam, Syriam, et Aegyptum, introjorit quo Romam ejusque si rem compleverit, et solem obseuraverit. Nec medio eris etiam Romae trepidatio omplures ad dies orta est, quum omnes ignorarent id, quod faetum erat, ne quid esset, conjectura naso qui possent. Itaque et ii putare eo eperunt, omni sursum deorsum forri, solemque in terram delapsum extingui, ne Erram in o Ium ad se on-dore. Quanquam autem hic cinis non . statim attulit magna ineommoda populo Romano , amo idem posto morbum Pestilentem et grain
vom immisit Plinius in duabas epistolis ad Taeitum datis lib. 6, 6, 20. priorOloe morio avuneuli Plinii majoris viri insignia celebrat atquo ibi id unum agit, ni
Plinii animum, quo noVum miracvium propius nosse, atque Periclitnntibus anceu rere voluerit, tum mortis rationem Taeito posterisquo tradat, altero vero incondium ipsum his verbis accuratius deseribit Praecesserat per multo dies tremor terrirno minus formido Iosus, quia Campania solitus illa vero no et ita invaluit, ut non moveri omnia, sed . verti eroderentur. - Iam hora
23쪽
diei prima, et adhue dubius et quasi languidua dies jam tuns satia
circumja centibus Ectis, quamquam in aperis loco, angu Sto tamen, magnus et certus ruinae metus. Tum demum excedoro oppido Miseno visum. Sequitur u Igua attonitum, quod quo in Pavore si in i IEPrudentiae, alienum consilium auo praefert, ingentique agmino abeunte premit et impollit. Egressi octa consistimus. Multa ibi miranda, multas formidines patimur. Nam vehicula, quae Produci jusseramus, quamquam in planissimo campo, in contrarias parte gBgebantur, ac ne lapidibus quidem fulta, in eodem vestigio quiescebant. Praetere amaro in se resorberi, et trem Oro terrae qua Siro
Pel Ii videbatur. Corto procos sorat littus multaque nim retia maria aronis siccis dotino bat. Ab altor latero nubes tra et horrenda ignei apiritus tortis vibratis quo dis eursibus rupta, in longas flamma eum figuras deliciscebat fulgoribus illa si similes et major errint. -- nec multo post illa nube de se ondere in terras, operire maria. Cinxerat Capreas, et absconderat Miseni, quod procurrit, abstulerat. - Iam cinis, adhuc tamen rarus respicio densa caligo ter gis imminebat, quae nos torrentia modo infusa terra sequebatur. Deflectamus, inquam, dum vi domus, ne in via strati comitantium turba in tenebris obtora muri Vix consederamus, et nox, non quRSi illunis et nubila, o qualis in locis clausia Iumin exstincto Audire ululatus feminarum, infantium queritatus, clamores Virorum; alii parentes, alii liberos, alii eunduges Vocibus requirebant, Vocibus noscitabant; hi suum casum, et illi suorum miserabantur; erRnt, qui metu mortis moris preeaaentur. Multi ad deos manu tollere, Plures, nusquam jam deo ullos, ueternamque it Iam et novi a Limam noctem mundo interpretabantur. Ne defuerunt, qui ficti amentitisque torroribus vera pericula augeronti Aderant, qui Miseni
fuisse, illud ruisso, illud ardoro, salso, sed credentibus nuntiabant. Panuum reluxit; quod non dies nobis, ad adventantis ignis indicium Videbatur; at ignis quidem Iongius subsistit tenebrae rursus, ei nis rursus multus et gravis hunc identidem adsurgentea excutiebamus; operti alioqui, atque etiam oblisi pondere Pssemus. Tandem illa ea Ιig tenuata quasi in fumum nebulamve decessit mox
dies verus, ao etiam effulsit, Iuridua tamen, qualia esse, cum de-
24쪽
sicit, solo t. a cursabant trepidantibus id time oculi mutata omnln, nitoque cinere. tanquam ni Ve, obduci R. Haec eat anilina, quae 32 R. u. c. 79 p. h. necidit, Tito, navis virtute insigni, opulonium auxilium ubique ferendi, occasionem dedit. Fecit, quae potuit, ut an num resarciret Testibus Suetonio et i philino statim duos viros consulares, quibus naulintnm pecuniae dedit, restituendae Campaniae misit. Bona ornm, qui Vesuvio oppressi erant, quorumquo heredes non exstabant, restitutioni amictarum civitatum attribuit. LXiph. 66, 24. Suet. it. . . Lapides nostro tenipor inventi satis indicant, permulta per Titum esse rostituta. Duni, ut iphilinus narrat, ad calamitatem Campaniae visendam illuc prosectus est, ann 833 ignis subito exortus magnam Romae partem delevit. Incendium, quod per tres dies noctosque svit vid. Suet Tit . Victor epit. e. o. absumsit praetor privata aedificia Sorapidis et Isidia sana, templum Neptuni, balnoum Agrippae, Pantheon Diribitorium, thoatrum Balbi, scenam omprii, Octaviana edimcia lina cum libris, templum Iovis Capitolini cum proximis tomplis. Titus, no ullo
modo cives premeret ut vexaret, illa aedificia publica ibi, non civitati portisso est tus est, et proprio sumtu ea restituit. Nec a civitatibus, nec priVatis, ne u rogibus, licet ei multa di re vellent et pollicerentur, aliquid accepit. f. Suet. it. . . Urbis inc Endio ni hil, nisi sibi, publico peris a tostatus, cuncta Praetoriorum suorum ornamenta oporibus ne templis Q atinavit praeposuit que complures ex equestri ordins, quo quaeque maturius perago rentur. Lues quoque, quanta non antea, illas eniamitates secuta est Eussbius quidem in chronicis eam accidissct u patre eupasiano Et per multos dies decem millia'
minum singulis diebus periisse narriit, sed Suetonius, Aurelius Victor et i philinus, qui inor o Vesuvio jecto eam tribuit, hac pestilentia sub imperio Titi Romanos correptos suisso dicunt. Titus salutem civium curans, omnia ad mala Ionionda adhibuit. cf. Sit et Tit. . . Medenda valetudini, Ionion dis quo morbis, nullam divinam humanamque opo in non adhibuit, inquisito omni saerificiorum remediorumque enore Aurol. Vict epit. c. o. Quibu in mon malis, nullo vexato pecunia propria subvΘnit, eunetis Θm diorum g ne in Tibus, nunc egrotantes Er semetipsum reficiens, nunc consolans auorum mortibus affli elos.
Tam multa adversa, quibus Italia meiebatne, quadam ratione felle belli Oxitu,
quod Romani tum in Britanni diu co Agrieola gorebant, compensata sunt. Cn. Iulius Agricola vetet si illustri Forojuliensium colonia ortus, natus Id. Iun. 79 n. v. e. patra Iulio Graecino senatorii ordinis et iiivir Iulia Proesila, postquam per omnem honesta-
25쪽
rum nrtium ultiam tu oritiam ot adolescontini transogit, eastrorii rudimenta in Sue tonii Paulini Bristinniae praesocii o ducis contubernio posuit. Reversus Romam ad InR-gistratus capessendos, Domitiam Doeidianam duxit et post honores quaesturae et Praeturae legioni vicesinio in Britannia praepositus ost. Redeuntem Vespasianus Aquitaniae praesecit Gessit deinde consulatum 830, hinc provinciam Britanniam adininistrandamRcoepit, quani per octo unos 3 - 838 nniversam perdoninit vid. Tacit Agricolam.
Ob victorias ibi reportatas Titus quintum decimum imperator appellatus est 32 Agricola nempe ito regnant Ordovices devicit, et insulam Monam aliasque Britanniae
Titus spectaculis supra memoratis absolutis tristis in Sabinos prosectus est, ibi quo diem supreinum obiit in endein, qua pater villa voI, X iphilino narrante, in iisdem aquis, in quibus pater, aquis nempe Cutiliis. antequa mortem cum vita commutavit, coelum SuspeXisse urnditur multumque conquestus in uno se tantum deliquisse dixit. Id nutem, quid BSSet, non peruit, variaquo conjiciunt votoros vid Suet. it. Do inde ad prirnam statim mansionem febrim nactus, suum inde lectica transferretur suspQxisso dicitur dimotis plagulis coelum multumque eonquestu A, eripi sibi vitam immoranti quo in im exstare ullum suum factum poeniton dum ex septo duntaxat uno. Id quale fuerit,
neque ipse tunc prodidit, me quo cuiquam facile succurrat Quidamo Pinnntur consuetudinem recordatum, quam cum fratri uxore habuerit. Sod nullam habuisso, orsan et Domitia jurabat: haud nega turn si qua omnino fuisset, immo otiam gloriatura, quod illi promtissimum erat in omnibus probris. αiphilinum 66, 26 Titus moriens, in uno tantum doliqui, dixit, quid os sol, non indicavit, meo quisquam eorto novit, illi nompo hoc, alii aliud conjiciunt Opinio valet, ut nonnulIL tradunt, quod cum Domitia dratri uxore consuetudinem habuisset; alii putant, quibus assontior quod Domitianum manifesto deprehon sum in apparatu insidiarum, non interfecisset, sed idni, eo pati in aluis sol, ot quod tali viro imporium tradidisset Inter recentes quidam huic sententiae aeeodunt, alii itum do aliquo insigni aut flagitio aut
scelere R Se quondam patrato sensisse putant, rimo unus de excisione Hierosolrmorum cogitavit. Inter veteres magna dissensio ost, num Titus sua mort mortuus sit nec ne multi enim a Latro Domitiano oum necatum esse opinantur. vid. iph. 66, 26. iam n
26쪽
est, rntro e i mortem attulisse praesertim, quod in gidiis ah eo s.
litus ni fuerat, alii morbo e sti notum tridum t. Quum nim adhue res Pir Rret, possetque o. rq nn eo muniesceri , Domitia ἀua ipsud in arcnm plenam ni via conjeeit, quo cole Pius morae retur. Aure . Iut Caes.
10. II. niphith eatri opere perseeto, nutus quo veneno interiit. gitur Domi ianua fratris utque imperatoria optimi nece, Pr TV ut Sue iere publicoque amentior, a mn maculosae doleae en tine praedas, eaedem, supplicia agere coepit. Comp. Stret. Doniae. . equo es an vit
Domitianus insidias struero fratri clam palamque quoad correptum gravi valetudine, priusquam Iane efflaret animam, pro mortuo deseri jussit c Hula sento nilae, ut Ensobius tradit, ali accedum, dicit enim: Ut Graeel Rrrant, Domitianus enm veneno inter feeit. Sunt quoque, qu dicant, eum exstinctum fuisse Ioporo marino, es Philostratus Apollo: 6, 32. Eusebius, Titum must in cerebrim mus immissa periisso refert. Alii vero ejus mortem morbo attria buunt, id Eutrop. 7, 22. Per hae inusitato favor dilectus morbo periit. Aurel. Victor opit. o. Apud Sabino febri interiit. Suet. it. c. I in obrimnue tua c. Plutarchus do tuenda sannate, Titum inter eos reseri, quos balneum perdidit, et qui jam cibum caper non possunt, nisi loti. Inconstantia historicorum superflue ostendit, nihil certi Jo ejus morte in vulgus emanasse, sed haud iniuria e-jicere possumus. imperri cupsdum Domitianum sum inter eius .
Titus mortuus ost Idibus Septembris 3 a. u. c. 8 p. h. regnavitquo igitur duos annos tuos menses et viginti dies, quae verae est ratio, quum Vespasianus . 23 Iun. 32 Titus vero . 3 Sept. 834 hierit vid. iphil. 66, 18. Nam ab inito imporio vixit biennium no Ense duo sti viginti dios. Eund 66, 26. Regnavit annos duos, menses duos dies viginti Suet. it. c. I . Exine essit Idibus Septembria post tonarium ac menses duo a diesque viginti, unm successerat patri. Aurel. Vict epit. m. Titus inporavit annos duos et menses duos dien quo viginti Eutropius 7 22 biennium
oeto menaeae et viginti i a et Aures Vret Caes. λ. biennium Et sero novem menses eum imperasae rentant, hoc autem salsum osso ex dietis patet. De aetati ais inter se Iaerepant scriptores vita duet Titi II. xc ea sit I-tero et quadragesimo aetatis an sto. Eutrop. I, 22. Periit brbo astatis anno niter et quadragesimo Aurol. Viet epit. Το. Vixit anno quadraginta tinum. iph. 66, 8. Nam ab inito imporio vixit Ponnium, aemonaea duos ut viginti res, natas anno novem ae triginta et quin in
27쪽
que menaea et viginti quin quo dies; quo indieat Titum alter et quadragesimo vitae nno mortuum ess . Innm errant; Suetonius, cui- tua quoque Ssentiturenien inrium c. i. Eserto tradit Titum natum suisso d. o. Decembris 794 . . . et cum non ait, cur de veritato hujus indicii dubitemus, quia Suetonius m tempore nati- vitalis accuratior est, itum novem et triginta annos, octo menses et quindecim diea vixissct patet comp. urol. Vict. Caea. O. Interiit anno aevi quadragesimo.
Mors Titi urbam maximo luctu implovit, quasi orbem terrarum custode perpetuo orbatum defleret, quivis se patrem misias credidit, qua do causa Cedrenus, Vel is, undo habet Codronus, dicit: au Iue tua ob Titi obitum omnes Romanos Θ-pit, ut diu ejus recordanto ejus quo virtutes colebrantes publice et Privatim lacrymis non temperarent quasi propria calamitate qui via esset eorreptus. Vid. Suet. Titi II. Quod ut a Iam factum est, non se-eus at quo in domestico luctu moerontibus publice cunctis, Senatus, priusquam edicto eonvocaro tur, ad euriam concurrit, obseratisque adhue foribus, deinde apertis, tantas mortuo gratias egit, laudes quo ongessit, quantR ne vivo quidem unquam et Pr Resenti Eutrop. 7, 22. Tantua luctus eo mortuo publieus fuit, ut omnes tanquam in propriis doluerint orbitate. Senatus, obitu ipsius circa vesperam nuntiato, noci irrupit in curiam et tanta ei mortuo audes grais lina quo congBssit, quantas nise vivo unquam Eger Ri, nec Pr Rellenti. Inter eoo rotatus est.