장음표시 사용
81쪽
ihou uti. αἱ nihli adissensim vel diminuensim rei formande estusn sufavL al oquIn mea roget nideri. Optimum ergo duxi ita ut fuit vere V s liciter seripta ste eam ad verbum in tu initat/m
1 onsuet/rem ut legentes cognoscere possint quomodo res gesa essent quas dares frigius memoris eorum nisuit. qui per 'sum vixit. V militauit. dum greci troianos ob sugnarent. Minimρ hom ro credendum. qui post annoI multor natus est. Denique athenis iudicium fuit. eum pro nisano ha-h retur ρd deos eum hominibus belligerasse deseriberet. hattenus ita nune ad sollieitum redeamus.
Epistola haec auersa primi solii pagina linea septima terminatur. Linea octaua ipsa hist ria incipit, eique prima folii a a pagina, linea et I finis imponitur, cui haec subie in legitur
Dares frigius quἰ huis bello interfuit ex utriusque partis principes vidit hane hysoriam Uer sit. Sequitur dein carmen elegiacum , quo poeta Troiae excidium deflet, euius initium est :Ergama sere volo. fata danais data sola
Solo eapta dolo. ea a redacta solo. carmine iste absoluto, sequens habetur notitia :Tempore tosiue Ericheus in troia quadrigam iunxit. Tempore inola iudicis priamus regnat in troia Tempore abessam iudicis alaxander helenam rapuit Tempore hvolon iudicis troia a graeis obsidetur Tempore labrin iudicis troia capitur a grecis. TARRIc Ius hanc memorat editionem , eamque antiquissimam vocat. BAvR in Surn. Eib. Vniures T. II alterius meminit, quae Lipsiae anno a 498 primum adspexit lucem, DAREA . in Phrygia natus , Sacerdos Troianus . ab ΗΟΜERo celebratus . tempore belli Troiani vixisse, eiusdemque historiam . quam Cornelius NEPos versibus heroicis latinam reddidit, scripsisse dicitur. Cons. GMNER. Bibl. Vnives sol. 188 & I93. Ban. Georg. ΜEU-s L BibI. Stru u. his. Vol. II. P. L Sest. V. p. 74 sequentia adhuc addidit. - Quantum ad DΑ-- RETκΜ, inducit auctor Cornelium NEPOTEM ad Crispum s ALLvoivΜ in praelatione loque is tum, quasi ipse coRNELIUS DARET Is autographum nactus, idem statim latine reddiderit. - Sed probatione haud anxie petita eget , cum ex collatione & vitarum NEPOTIs & huius. - quam de DARET E habemus, translationis, stili difformitas primo statim intuitu adpareat. ,. Immo quoque ligato sermone latino conscripta de bello Troiano narratio, perperam olimo Cornelio NEPOTI fuit adscripta. Sed vero ista auctori suo, Iosepho IsEANO - quem etiam δε alii libilli a nobis descripti auctorem esse volunt - scriptori Anglico seculi decimi tertii, re-- stituta & vindicata per Samuelem DR EMIvΜ.
LXXXVIII. Dictys Cretensis historiae Troianae libri VI. in
Cum in nostro exemplari ad finem unum aut plura desiderantur solia . eorumdem numerum determinare adcurate nequeo. Foliis 67 praetens constat, charactere eodem, quo DA-ngvis historia. & haec est expressa ; eamdem quoque externam praesesert formam, ita, ut de
illa aliquid disterere . necesse haud siti In fronte operis logitur: Incipit prologus in troiaηom hystoriam μ's eretensis , in quo Auctoris vita, huiusque historiae sata tequentibus descripta habentur. mys eretensis genere gnoso riuitate hisdem temporibus quibus is attride fuit. peritus voris at litteris fenicum que eathino in achiam fuerant delata. Hie fuit sorius idomenei fueritonis filita merionis eximolo qui duces eum exercitu contra itum venerant. Λ ρ'bus ordinatus es ut annales billi troiani ascriberet. Igitur de toto bello sex volumina in lilias digum fenie/is litteris que iam riuersus senior in cretam precepis moriens in secum fretirentur. Itaque ut ille iusserat memoratas filiar
82쪽
filias A gagnea arcula eposedas e ut tumulo eoaediderunt. V rum secutis t/mporibus tercis die moanno neronis imi' rii in gnosso riuitate terre motu fati eum multa. tum etiam se ulchrum diς s ita patefecerant ut a transeuntibus crevia viseretur. Pastores itaque pretireuntes. eam hane vidis ne thesaurum rati in sepulchro abstulerunt. Et aperta ea inuenerunt tilias incognitis sibi litteris conscriptas. Continuoque ad dominum suum eupraxidem quemdam nomine pertuIerunt. Qui agnitas quenam essent litteras rutilio rufo illius infule fune consulari obtulit. Ille eum ipso ei proide ad nseronem oblata sibi truomst existimans quedam in his secreriora contineret. me igitur eum vero ascepi set aduerti setque punicas est e litteras harum peritos a se evocavit. Qui cum vinis ni inte retati sunt omnia. Cumque nero eognouisset antiqui viri hec esse monimenta qtii apud thum Ορrat ivssi in gruum sermonem isa trafferri E quibus troiani belli verior textus cunctis innotuit. Tune m- praxiden muneribus e romana riuitate donatum ad propria remist. Annales vero numine dymps ru- scriptor in grecam bibliothecam rere it, quorum ferieni, quam sequitur textus o indit.
Paulo inserius legitur : Hee in sunt sictys. Ephemeridos hesii troiani libri sex. . Becti troiani liber primus. Ad finem libri secundi solio 39 legitur : L. septimini. - Septimii - ephimeridos ioctys eretensis belli troiani. Liber secundus exHicit. Iisdem verbis & reliqui libri terminantur; unde quia tam L. sEPTiΜIo Romano istam historiam adscribere, haud dubitarunt. Auersa solii 67 . Ne in praesenti opusculo ultimi pagina , linea ar tequentia habentur : manu dilanians caput fletum edit quam miserabilem. Quid de auctore. quid de ipsa historia sentiendum, audiamus Io. Georgium ΜEUSEL , qui in Ves. H. P. I. Bibl. Struu. Sea. V. p. 7 haec habet: - De Dicty Cretensi res est incertioriis TZETZm quidem ex auctoritate Ioannis ΜA LAR res ad Troianos gestas eum scripsisse do- ω cet. ex quibus postea sua transtularit HoΜERVs : contrarius est sv In As , qui post HomERUM is vixisse DicTYN contendit. Ea, quae in prologo legenda sunt, ad sabulas condemnat, cum se ne unicus quidem . ut idem i. c. p. 76 inquit, e Romanis . Graecisque scriptoribus, quiis res sub NRRONκ gestas narrant, huius rei aliquam sacit mentionem ς ut alia taceamus a se
gumenta , quibus Ruthentia opusculi ab aliis impugnata fuit. Hac de editione apud rigvs EL l. cit. p. 78 hanc inueni notitiam. - Prodiit DIovs seo is sum sine indicio loci, & anni in a. Mitio nec Maitta irio, nec Fabricio cognita , prior cerri ae Mediolanensi - Haec an. I 477 primm adspexit lueem - & describitur a G. F. de Evngis in Bibliogra 'his instructiue T I p. 473 - 479 ubi circa annum raro typis Moguntinis excu-- is esse. coniicitur. ., Sed de BURE , si de praesenti loquitur, valde halluncinatur, eum nullo modo Moguntinos his typis , qui sculpti potius, quam fusi videntur, vis suisse, constero De aliis editionibus eumdem quiuis lectorum consulere potest.
LXXXIX. S. Bernardi Abbat. Clareuallensis diuersi Tractatus. In so I.
Auersa primi solii pagina habentur tituli librorum in hoe volumine contentorum. Folio secundo in fronte Iegitur: Lernardus de diligendo deum. Tunc immediate sequitur praelatio ad AL ΜERI cum ecclesiae Romanae Diaconum Cardinalem , cuius hortatu praesentem compostae tractatum, directa, quae secunda columna - In duas enim quae uis pagina distracta est - linea Is terminatur. Quarta vero solii ia columna Explicit liber henti B rnardi de dilig/ndo δε- tim. Hunc solio sequenti excipit Sermo beati Bernardi abbatis de Heramento altaris. Folio dein cimo octauo Incipit priscio eximis beati bernardi abbatis ad fratres de monte dei, quam secunda
columna, linea i9 ipsa epistola in duos libellas diuisa sequitur. Folio 39 Deipit appollaget eum beati hernardi de vita & moribus Monachorum Cisterciensium & Cluniacensum ad sui L-LELΜWM Abbatem S. THRODORic I scriptum. Finis Apologiae prima solli 46 pagina , columna secunda, ac linea 33 statuitur. Auersa pagina vacua est.
83쪽
Polio sequenti Despit prologus is sequentem librum . qui agit de praerapto F dspensatis .
Hi c opusculum S. Abbas rogatu duorum Monachorum Carnotensium scripsit. Cum autem isti. inconsulto abbate suo, ad sanctum scripsissent, prologus, seu potius epistola ad Abbatem Co-hmbrifem praemiisa est , quem nRRNARDus enixe rogat, ut hunc tractatum a se perlectum Ornotensii Abbati transmittat, ne inscio Abbate in manus Monachorum perueniat; cum iuxta S. nENEoicTI regulam sine Abbatis sui nutu, epistolas dare. & accipere prohibeantur Monachi. Folio sexagesimo legitur: Beatus bernardus de graeia o libero arbitrio. Τractatus iste aclGUILLELΜvΜ S. THEODORI cI Abbatem directus est , qui NABILLONII iudicio . licet paruus. tamen plus succi, & solidae doctrinae, quam magna librorum volumina, quae de eodem a
gumento pertractarunt, continet.
Folio ra. Deipit liber primus bit bernardi abbatis Clarauallens. de eon deratione ad eugenium papam. Quinque considerationum libros diuersis temporibus ad EvGENiv Μ Papam S. IJoctor scripsit, qui Benedictinorum Conpr. S. NAvRI iudicio tot reserti sunt oraculis , ut ad dirigen dos SS. Pontifices, diuinitus dictati videantur. Eorum igitur quidam ita magni aestimarunt. ut eorum lcctionem mensae suae adhibuerint. Folio ioci Incipit liber bit bernardi erinicionecti Osui inius. Liber iste meditationes piissimas ad humanae conditionis cognitionem com
plectens . ln opera suppositia reiectus , HUGONI a S. v IcTORE adscribitur. Opuscula haec solia III eomplectuntur, in duabus columnis impressa. Characteres t bula IV. N. IX exhibet. Cum vero maxima eorum pars cum characteribus, quibus Dan. TUM ng cREMATA eontemplationes N. LXXIX recensitae impressae sunt, conueniat, nec ego . nec
alii typorum veterum studiosi dubitamus, illa Coloniae ex ossicina nobis adhuc ignota in lucem prodi illa. Desunt initiales litterae, signaturae, custodes, tu paginarum numeri. Inter punctionis signa praeter punctum & colon, etiam interrogationis signum obseruasi Charta est firma , sed minus alba. Editio haee est antiquissima, ct rarissima . Bibliographis parum hucusque cognita. BAvα in supplem. Bibl. Vnivers. T. I p. 2o3 etiam aliquam editicnem operum diuersorum S. EER NARDI sine anni, loci, & typographi indicio recentet, citans HENNING I an autem eadem sit
cum nostra, discernere nequeo.
Libri a Ioahme Koelhoss impressi.
XC. S. Thomae Aquinatis Quaestiones X. de potentia Dei disputatae. in fol.
Integrum hoc opus ara soliis constans, eodem typo impressum est , quo Ioannes ROEL-HOFF de Lubeckanno I 47s. S. THoΜAE quaestones de veritate euulgauit; unde milii verisimiale est, circa eundem annum illud fuisse excusum. Quaevis pagina in duas distincta est eolum nas , quarum quaelibet εο lineas complectitur. Charta est munda, alba, ac firma. Signat rae . & paginarum numeri desiderantur, custodes vero quarta cuiusuis solii columna . maxima ex parte adparenti Litterae initiales plerumque sunt omissae, quandoque paruas adposuit pographus.
Sequentia tituli loco in fronte habentur: Deipiunt questiones de poteneia dei disputate a fratre Thoma δε Aquvino de ordine predicatorum. Secunda solii nonagesimi primi columna, linea 38 quarta finitur quaeitio . auersa eiusdem sequens solummodo notitia legitur : Issam questio-ηnn nullibi reperimus beatum Thomam a leuisse Sed tamen eius aplementum eum solutionibus argumentorum ex tribus aliis passibus sue doctrine haberi potest facillime. seisieri prima parte q. LAM III per totum. Iterum in a. 1crino dist. Ia ar. 4 9 in s veritate νna. 8 ar. II. Talis igitur huius' νtit ampliorem declarationem V argumentorum solutionem ad illos recurrat passus. Prima solii 'apagi
84쪽
νagina vacua est, auersa deinde incipit quaestio quinta de eonfervatione rerum. Ultimae qua stioni secunda solii aao columna linea ψo finis imponitur. Folio sequenti Incipiunt tituli qu si num , qui prima solii aeta columna absoluuntur.
XCI. Sermones duo de Passione D. N I. christi. in I.
Sermones isti septem plagularum fasciculis, quorum quilibet, excepto ultimo, quaternus est, litteris a g. insignitis constant. Litterae, quibus expressi sunt, sunt plane eaedem, quia bus opus immediate praecedens impressum est. Lineae in quavis pagina quadraginta numerantur. Desunt custodes. signaturae, paginarum numeri, & initiales litterae. Interpuncti nis signum praeter punctum nullum aliud obseruatur. In fronte operis legitur : Instignis duarum passionum sit Iesu Christi nri salvatoris. eostero quorumdam diuini verbi disertisimorum predicatorum. doctrinalis ρο deuotionis excitatiua pro die ven ris sancta se. parasceven. inique vulgo predicabilis congruenti ma textualiter ex quatuor eua geliorum eoncordantiis. ae plurium sanctorum accuratissimis sententiis quam florentissime moeedens per partes V passus multiformiter.articulis disin &c. Spatio paruo interiecto , Papo euiusdam diuini verbi eonesonatoris fecundis a pro celebri tempore diei parastheues ad populum predicabilis plenam scripturarum redolens suauitaum feliciter incipit. Prima solii 3 3 pagina , linea decima Explieit passo Iesu Chrisi fecundum quatuor euangelistas. Paulo inferius Egregii magne que doctrine sacrorum eloquiorum interpretis perutilis passio sue sermo popularis pro libitu volentium meritoris in diebus parastheues vacare predicationi eleganter exaratus feliciter incipit. Auersa pagina solii s I linea a 3 desinit, euius ultima verba sunt: nat AMEMI
Libri DAVENTRIAE, quae Metropolis Belgicae prouinciae Trans . satanae est , a Riebardo ΡΑFFROIT, qui iuxta Cl. MAITTAIRE ab anno I 477 Vsque ad
Ru. I 499 artem typographicam exercebat, impressi.
XCII. Raymundi de Sabunde Medicinae doctoris theologia naturalis, siue liber
Creaturarum. Dauentriae per Richardum Pastroit. in fol.
Integrum hoc opus 3 a constat plagularum fasciculis. qui omnes quaterniones , litterisa - 2. aa - hh. & A. signati sunti impressum est climactere gothico maiusculo, a tabula TN. ΙΙ repraesentato. Paginarum numeri, & custodes desunti Initiales litterae paruae a typographo sunt adiectae. Praeter punctum occurrit quoque interrogationis signum. Singulae columnae integrae 39 lineas comprehendunt. Praemissus est operi index alphabeticus , unum fasciculum, littera A notatum, complectens, cuius primum tolium . & auersa solii octaui pagina vacua est. Initio operis legitur : Incipit theologia naturalis sue liber creaturarum Ipecialiter de homine ρο de natura eiur in quantum homo. V de his que sunt ei neeefaria ad cognoscendum seipsum is sum V omne debitum ad ps h ino tenetur U obligatur tam deo quam proximo oositus a venerabili viro magistro Ra intindo Sabunde In artibus V medicina doctore. F insacra pagina egregio prose re. Prologus. Termis natur iste tertia solii r 6 columna. Quarta eiusdem incipit Titulus primus de radice, origine, principio, & sundamento istius scientiae. Prima ultimi solii columna linea 3 et vltimus desinit titulus, cui subiectum legitur : Explicit liber erraturarum seu nature sue de homine propter quem alie creature facte fiunt. ex cuius agnicione illuminatur homo b eognitione dei es creaturaram. Impressus Daventris per me 'ehardum p roed.
85쪽
TOΗulus editionis peruetustae , & rarissimae meminerunt Theopular graerastvs P. VI p. sas ac Renn WHARTON in Myend. M CAVS Hi i. scripti Meles p. 2 4. Illam , ut FREYTAa inpar. II p. iras &seqq notat, anno 1487 in lucem editam fuisse perhibet Cl. voarin Camul. libri rar. p. 9 . sed in MAIITA RE Annal. nihil tale relatum legitur. Oecurrit quidem T. IV p. ago editio in sol. an. 148', sed n que Urbis Da uentriensis , neque Richardi paris FRogo mentio facta obseruatur. Mirandum, V GT ad SINCERI, & WAARTONi testimonium proaoca'. cum neuter Daventriste an. I 87 eiuSmodi editionem ex PAFFROEDI ossicina prodiille dixtrit. Cousideratis antiquitatis notis, intra annos 1476 - 148o prima dipexisse tu
com videtur. Rnνmundus de s AavNDE . quem scriptores nonnumquam SEBUNDA , SEBON DE , sEBEIDE, SANT-ΕEBEI DE & sEBON adpellant, Hispanus , artium, medicinae. & theologiae doctor fuit, qui obscuri aeque nominis , & conditionis, Ut Naco L. Ant. in BoL Hisp. vet. T, II. L. X. c. q. p. I i scribit, non ita tamen obscurae ad posteros, in monumentis ab eo relistis. samae, Barcinone oriundus suit. & academiam Tolosanam , medio seculi XV tempore doctrina , & praelectionibus suis illustrauit. Inchoauit hoc opus anno a 3 , & anno 1436 ad finem perduxit. Prologum a Clemente VIIl. P. M. in indicem librorum prohibitorum relatum esse ob dogmata, quae completiitur, paradOXa, docent POSSEvINVS iu adpar. T. u. p. si 6. UHARTON in Adpend. ad cavg script. eccles P. I 29.
XCIII. Alani, dicti Magistri, Lexicon alphabeticum , in quo vocum significa
tiones ex Usu illarum in S. Scriptura, nec non apud Theologos, & Patres
determinatur. in sol. max. Cum characteris forma eidem . quam opus immediate praecedens habet, simillima est .
haud dubito , quin ex eadem P AFFR-DI Oiscina prodierit. Opus istud , solius ys constans, chartae magnae. ac firmissimae, in qua typographus amplas reliquit margines, in duabus columnis impressum est. Columna quaelibet so complectitur lineas. interpunctionis signum unicum obseruatur punctum. Desunt signaturae, eust des, & paginarum numeri. Cuiuslibet primae alphabeti vocis littera initialis est parua ab ipso typographo adposita , in reliquis vero verbis initiales litterae desiderantur. Voces a siti
ra H incipientes inter voces a Vocalibus R. e. i. o. v. inchoantes inueniuntur.
Prima solii pruni pagina vacua est; in auersa deinde sequentia rubro impressa colore Ie-vuntur: Venn abilis Alani liber in distinctionibus dictionum theologicalium fellaifer inrisit. flve. Haec excipit epistola dedicatoria ad HERMEN GOLDvΜ S. AEGIDII Abbatem ; epistolam columna se cunda in praesens opus praelatio sequitur, cui nullus praefixus est titulus. In prima solii se- eundi columna, sine titulo. aut inscriptione ipsum incipit opus, ab explicatione a vel ab. Quarta ultimi solii columna circa medium Expliciunt disin mones dictionum theologiealium a magi roAIano edite. Hac de editione, ut Cl. SEE MILLER lasc. I p. I 8 animaduertit, altum tenent silentium Bibliographi etiam praestantiores ἰ ex quo summa eiusdem raritas elucescit. Auctor huius operis laudatur Alanus de INsvLIS Abbas Ord. Cisteretensis, & Episcopus Antissiodorensis, in Flandria oriundus; floruit ad finem seculi XII. Licet inter eius opera hueus due edita Lexicon istud non reperiatur, tamen eidem attribuendum esse, suadet codex MS cui in Bibliotheca Regalis montis Ord. Cistere. adseruatur. Cons. OvDIN Comment. de script. Eeeles T. a col. 1386. Ibi dissertatio quoque sat prolixa inuenitur, qua contra tot auctores. unicum tantum suilla ALAN vΜ , demonstrare conatur.
86쪽
Tanta eae ine historiasvpograhiae Glimanae- Erlinga es imperialis Euitas in Su uti ali ecarum sta- obducta es,ci nihil ereti de eius ri troductione in illam urbem diei queat. 57cRusiosis adhibenda, anno i 7s ' stingam per Conradum FINER de Gerhusin devenisset , cui etiam O. NAITTAaRE a retitur. As iam anno I 474 typographisam artem ibidem floruisse, inripatet, eoquod FINE R eodem S. Τhomae ΑQvINATIS postillam in Ion . quae in nosra extae Et 1iotheca . typis manda,et. Suspicandum est, FINE R iam prius artem suam ibidem exereuisse, eum primi typographi primis operibus a se impressis potissimum anni, V loci notam, suumque nomen πι onere haud soliti fuerint. Quamdiu ars illa Eselingae claruerit, aeque incertum est. Anno a 477
elapso nee FiNER amplius ullo typographiae monumento innotescit, nee opus quoddam ab altero Eselingae typis exeusum in lucem proferri potes, ex quo coniicere es, FI NERO extincto, turrera-rhicam quoque extinctam fuisse artem. FINE R duplicis generis characteribus usus es, gothisis maia
iustulis, a tabula V. N. III, re minustulis, N. IV exhibitis. Illi in Stella Mesciuis anno 1 77. Ut in Postilla Ioa an. 1474 impressa inueniuntur.
XCIV. S. Thomae Aquinatis Catena Patrum in quatuor Euangelia. in soI. mag.
Hoc magnae molis opus 4I7 complectitur soli a ; in duabus columnis, quarum quaelibet sexaginta lineas exhibet, impressum est. Charta est firmissima , tribus chartarii signis insignita, rosa scilicet, strigili, ac uua. Desunt signaturae. custodes , paginarumque numeri. Ini tiales litteras magnas singulorum capitum initio ligno incisas ipse typographus adiecit. Duplici charactere supra memorato hoc opus impressum : Textus Euangeliorum maiusculo ς catena vero . seu expolitio, minori. In superiori margine potillimum Euangelistae nomen , & capitis
In prima solii primi columna sine titulo, aut inscriptione auctoris Dedicatio eatenae in NATTHAEvΜ ad vRBANvΜ IV incipit; sex eiusdem primae lineae maioribus litteris sunt exis pressae. Terminatur secunda eiusdem solii columna, linea 28 , quain excipit praefatio. Teristia solii secundi columna incipit primum expositionis in S. MATTHAEum capitulum. Catena in S. MATTHA κνΜ secunda solii Is 3 columna , linea sci absoluitur . tertiam, S quartam Eua gelii eiusdem capitula per ordinem occupant; sequentis vero solii primam , & secundam coislumnam index Euangeliorum Dominicalium. Auersa pagina vacua est. Prima solii iss columna iterum sine titulo inchoat in catenam super ΜARcvni S. Doctoris epistola dedicatoria adHANiaALDv in Basilicae XII. Apostolorum Presbyterum Cardinalem , quae linea 47 eiusdem columnae terminatur. Tertia columna . linea a I incipit expositio in S. NARcvΜ . cui prima solii aci3 columna, linea 33 finis imponitur. Columna secunda Euangelia fecundum. Romanae eceleste ordinem In mareum de tempore Uyanctis incipiunt. Auersa pagina vacua ad paret. Folio ao4 Super Euangelio sancti luee Continuum Sancti Thome Feliciter Intiris; termi natur vero prima solii 3 19 columna , linea sexagesima. Columna secunda Incipiunt rapitulaeuangelii luce pre ordinem. quibus tertia columna finem imponit. Folio ao absque titulo pro Iogus in Evangelium S. IOANNia inchoat; ipsa vero Euangelii expositio secunda eiusdem solii columna linea si, quae quarta solii 416 columna finitur. Primam ultimi solii paginam implent Euangelia S IOANNIs de tempore & sanctis; tertia deinde sequentia litteris maioribus impressa leguntur : Ad omnipotentis dei laudem ει gloriam nee non profectum D utilitatem Diatiandorum omnium liber eatena aurea alias continuum e glossa eontinua nuneupatus V intitulatur per sacra theologie professorem egregium sanatum thmam de nauino Ex jacris fiatholire fidei
87쪽
DOVoribus Augustino Ieronomo. frigoris. Ambrosio. Ada. Crisi 'o. Villario. , Rabano. I do. - νo. Origene. Maximo. Grilla. Basilio. Eusebis. Huvmone. Tito. Tumphila. Severiano. Dama feri in eo. Didi no. Diponio. Athanasio. Gloissa ordinaria Collacionibu Matrtim V G sis eo i*.σθHyni Sper doctrinam euangelicam diffuse scribentibus in unum confiat nasum Non tantum si μα- leni sid es Spiritualem prestans intellei tam aureum ex quo ne sim litera ex apostoliea doctrina quo oc-
ei sit Ses spiritus sumitur vivi ans siritualis scientis cognicionem Stienti Potum porrigens ci- . ius mi stratum non verbo sonum Saere docente scripture Sed spiritu reuelatur Sancto Felieit rfnit pro euius felici afumacione si Laus ρο gloria Vo. AMEN.Editio haec Bibliographis hucusque ignota , antiquissima, & rarissima quidem est . seu
non omnium prima. Praecelsit enim absque dubio editio Romana a Conrado scia RiNMEYΜ .& Arnoldo PANNARTZ anno I 47o adornata I sorsan & Augustana s. l. & a. indicio a Cl. 2AP-FIO in Annal. typogr. p. I o recensita , & ZΕYNERo adscripta. uvETIF de scriri. Des. Prae- die. mentionem lacit de quadam Veneta , & Nor imbergenii , quae anno i 74. & Romana , quae anno I 476 lucem adspexerunt. Nos editionem Norimbergae anno I 475 typis euulgatam possidemus. S. Thomas AQUINAs catenam auream in omnes quatuor Euangelistas ex sententiis SS. Patrum artificio miro . v RBANO IV mandante, contexuit. Licet vRBΑΝvs , Ut notat PossEv Nus in adpar. S. T. II. n. MATTHAEI . & ΜARcI B. THOΜΑE ; D. autem BoNΑvENTvRARSS. LvcAE, L ioANNis Euangelia exponenda distribuisset; tamen duo quoque posteriora, cum D. BONAvENTvRA generalis praesecturae suae familiae cura distentus, absoluere nequiuisset. B. ΤΗΟΜAs eorumdem expositionem solus ita concinne contexuit , ut, si auctorum nomina,
unde petita est interpretatio, demantur. unius videatur esse lucubratio. Quo lamim est, ut& Euangelicum sensum , & Patres antiquos latinos, qui delitescebant , aut minore erant in usu, ac Graecos ipsos Interpretes adsequeremur . diuina Viri charitate procurante , ut latine
Hoc opus , S. Doctoris genuinum esse, Aoo annorum spatio nemo in dubium reuocauerat, laudeque sua pacifice AQVINAS gaudebat, cum Petro de ALvA , & Asorga Ord. Min.
placuit e sua possessione illum deiicere, & laetum illum uni sodalium suorum Franciscano vin dicare. Alt inuictis argumentis ovETIF T. I scripti orae Praedis. p. 326 & seqq. eum rein fellere studuit. Immo & ipse S. Doctor in suis epistolis dedicatoriis iam satis illum resutat.
XCV. Questiones quas egregius sacre theologie professor Magister Henrietis de Grichem
eum Dis propostionibus eae correlariis more postionum revo alium in partis hus doctoris sancti fabricauit b ordinauit numero ordine atinentur tali preis
ponendo euilibet parti Jeorsum suas quas continet quesiones N primo parti pri
Hare verbo tenus in auersa solii primi pagina lesuntur, ae operis titulum constituunt. eademque immediate sequitur quaestionum index. Folio secundo ipsum opus sine titulo inititium sumit. Constat soliis i 4 , & charactere minusculo in duabus columnis , papyro albae, ae firmae impressum est. Chartarii signum est rosa. initiales litterae, signaturae, eustodes , Ac paginarum numeri desiderantur. Interpunctionis signum soluna punctum, & hoe rarius comparet. Columna quaevis sexagintR Complectitur lineas. Quarta solii an columna fuit prima rari positionum doctoris sancti. Prima solii fio pagina vacua est , auersa indicem quaestionum , quas in prima secundae S. THoΜAE auctor sibi enucleandas telegit, in v ea columna exhibet. Folio sequenti sine titulo incipiunt quaestiones; quibus ablolutis, auersa solii 86 pagina Prima vacua est - indeL quaestiouuin in seeunda secundae politarum occurrunt.
88쪽
quarum prima solio 87 incipit. Operi finis imponitur prima solii et 7s columna, linea 46,
cui subiectum esst: Amen. - Auctor huius operis HENRItus , natione Batauus , a loco natali GoRcovio vernacule VORCUΜ vel ποRI REM , GoRco IIvs nuncupatus , doctor Coloniensis anno i qeto, vel ut alii volunt. I Io renuntiatus , & eiusdem uniuersitatis vice - canccllarius e schius, doctrinae fama celebris, ad annum usque I 6o floruit. QvETIF T. I script. Ord. Praedic. p. 29 a. ov-
XCVI. Alberti M. Ord. Praedic. Liber de adhaerendo Deo, & vltima, ac su. prema hominis perfectione ad Ueum. in fol.
Hic liber gothico minusculo charactere impressius, nouem soliis absoluitur. Charta est M. ba, ac firma, sed minus polita. Singulae paginae 38 numerant lineas. Detunt initiales litis terae , signaturae, custodes , & paginarum numeri.' initio libri haec habentur: Incipit liber alberti IIIagni de adherendo deo es vltima F superna perfessione ιominis ad deum quantum possibile s. Dein primum sequitur capitulum . cuius initium : Cogitanti mihi riiquid. Capitulum decimum sextum , ac ultimum de Prouid uelaaversa solii noni pagina , linea 3 a finitur, cui subiectum legitur: Finit Tractaturus Magni Asserti. Κditionem hanc rarissimam circa annum r47s in lucem prodiisse, nota anni istius a manu eoaeua in exemplari in Bibliotheca ad S. GEORGIvm Augustae extante rubro adposita nos
XCVII. Petri Lombardi Magistri Sententiarum in Epistolas S. Pauli glossa ordi
naria. in fol. mag. iIntegrum hoc opus etos soli a complectitur. Impressum est in duabus columnis characteis re minusculo. Columna quae uis 38 linea4 exhibet. Charta est firma admodum, ac alba . chartarii signis, rosa, pileo electorali, ac uua instructa. Superbit haec editio, quae nullas signaturas , nullos custodes. aut soliorum numeros ostendit. initialibus litteris deauratis. &variis coloribus depictis, nitidisque figuris paginarum margines exornantibus. Distincti nius signa punctum . & quandoque colon occurrunt. In marginibus lateralibus adnotati SS. Patres habentur, ex quorum sententiis suos auctor collegit commentarios. Praemittitur operi auctoris praelatio , quae absque titulo . aut inscriptione incipit, ae prima solii secundi columna, linea r3 terminatur. Dein Inei t sola Pauli ad Romanorseri a b destinata. Folio 93 Incipit I. p'ma ad corinthios. Terminatur glossa tertia solii ao columna, linea r6, tui subnexum legitur: Explicit plasa ordinaria ac murri' furer epras hea-tν pauli arri. &c. Haec editio saltem anno 1473 in lucem prodiit, cum a Monasterio Fauce s ad S. Magnum, ut ad finem exemplaris ibidem extantis manu adnotatum legitur , opus istud iam fuisset emtum. Petrus LoΜRARDus vir in diuinis seripturis studiositanus. & nobilis doctor , ingenio su tilis . & clarus eloquio, Gllegit praesentes commentarios ex sententiis ΑΜΒ Ros II, A vGVsT IN
rum , omni eruditione resertissimos, in quibus Ptiam de suo aliqua non prorsus abiicient i interposui: TRITR. descripti Melas in Bita Fas I cII.
89쪽
XCVIII. Ioannis Gersonis conclusiones de diuersis materiis moralibus . in sol.
In fronte huius opusculi 37 foliis contenti, sequentia habentur: Serentur retusoner de suem sis materiis moralibus vlites valde ros te rer nigrm iohanim de gersona doctorem eximium in theologia ce caneellarium eceleste beate marte piisiense. His immediate iubiicitur prologus , qui linea asprimae paginae finitur. Prologum excipit prima conclusio sina. omni titulo. Auersa solii is pagina. linea 3o opusculum desinit. Adiectus est materiarum index duo ultima implens solia. ad cuius finem se .iui ntia habentur : Stus eciam infuser quod multa inuenies notabiis Ita in processu regularum que non eontinet registrum preserintvm. Initiales litterae, signaturae . custodes, & paginarum numeri deliderantur. Typo minusculo , papyro firmae, ac mundae impressum habetur.
XCIX. S. Ioannis Chrysostomi Ηomiliae V. in Iob a Lilio Tiserno Iatine reddi
Prologus Lilii TiFERNATIs ad Nicolaum V his homiliis praemissus est, cuius initium ita uat: Sanctismo F elementissmo domino aeno Nicolao diuina Frouideneia page quinto sancte Romane ne unituersalis ecclesie summo pontifici. lilii t ervatis ultimi suorum seruorum prologus inferanones sancti iohannis eribolonii. &c. In eiusdem medio legitur : Iohanis igitur erisio tomi Grecisermones quorum aliquot quidem in iob de pacienti. aliquot vero de penitencia ascripti sunt. eum in mens nurer venissent manus. re debito meo otienire vili Iunt atque Us etiam tempori eongruere- quo iubicio a propinquante. ει pati primum velle. U UDI per Fassiones penitentiam agere. sicque remissonis indulgentisque fenisus subire monemur. Hos ergo latinos facere. beatitudinique tue olferre curaui. euitans simul ει unisum acceptum talentum fodiens in terra abscondere ρο cum vidua nos rans duo Ialtem era in dominicum gaeophilaetum mittere... Qiudamque desacris mutuata seripturis iuxta gruam edicionem traduxi, que tames a novissima vestra quandoque disererent. consilium tamen non fuit endem a grata dimouere stuteneta quo a Crifostonio que dissutantur elarius eo nup-nitnciisque consentiant. &c. Dein eadem pagina sequitur : Explicit prologus. Incipiunt serm uti Sancti iohanis Cris 'omi in iustum Θ beatum iob de parieneia sermo p'mur cuius initium auerissa solii primi pagina habetur. Prima solii a i pagina Ex Iiciunt sermones sancti rei pomi de patim tela binti lay. Desunt litterae initiales, signaturae custodes, & paginarum numeri. Lit terae , quibus imprelli sunt illi sermones , eaedem plane lunt, quibus praecedens exculum est
Homilias istas priores quatuor operibus S. cis RusosΤΟΜi suppositas fuisse , Editores Ee- Meiligini T. VI. Praelat. p. 379 demonstrant. Quinta vero genuinus Lilii TIFERNI partus est.
C. Iacobi Monachi Carthusiani Quod liberum statuum humanorum. in fol.
In auersa primi solii pagina, prima vacua relicta, legitur: Opus eulum pns ' a prilatum ii quotlibet um sutuum humanorum venerabilis mox tri Iacobi Carthustens sacre the. profess. hane sinet tabulam. Agit auctor in hoc opusculo de triplici flatu hominum, scilicet de statu clericorum, religiosorum. & secularium. Praemilii operi duplicem prologum ; primus solio seis eundo incipit absque titulo hisce verbis: Ezechul sanaus d irro1hεta &c. In saera sistone le-hitur &c. Hic auersa eiusdem solii pagina , linea Ia terminatur, ac ia eadem linea habetur: Si uit: r prolemium operissubsequentis. Auersa solii tertii pagina , linea I x Squitur de pam essitis curia. Auersa lolii 68 pagina linea 36 incipit sinalis excusitio istus; cuius ad finem suisquens notitia maioribus litteris impreisa adiecta est: Per discretum virum Iohanem hug de gθFinge n. Qui
90쪽
Quisnam iste Ioaninu nus fuerit, an typographus, an in Conradi FINER , cuius typo minusculo hoc opusculum excusum . ollicina corrector , an eiusdem socius . nullibi reperire potui. Igitur tamdiu dicendum , FiNE R illud typis euulgasse , quamdiu Iohannem HvG typographicam exercuisse artem, iisdeinque characteribus imprimere solitum fuisse, demonstrari nequit. Editio praesens peruetusta nullas ostendit litteras initiales , nullas signaturas, aut cust des, nullosque paginarum numeros. Interpunctionis signum praeter punitum nullum aliud occurrit, & hoc laepissime desideratur. IAeonus iste , huius opusculi auctor is iuxta TRITHEMIUΜ , est Iacohar IvNTRRnvcK . natione Teutonicus , ordinis Carthusiensis Alumnus, domus montis S. Saluatoris prope Et
sordiam , unde Gordiensu dictus , vir in diuinis scripturis studiolus , & eruditus , ingenio
clarus, s ermone apertus , dubiorum cautus interpres, vita quoque . & conuersatione deuotus. Scripsit praeter praetens opus multa alia adlluc. quibus nomen suum ad Posteritatis notitiam transmisit. Floruit circa Rnnum I 46O.
CI. S. Antonini Archiep. Florent. Ord. Praed. Opus de Eruditione Contala. rum. Esi lingae per Conradum Finer. in 4.
In tres partes opus diuiditur. I. De potestate consessoris II. De modo interrogandi de X praeceptis decalogi . de Vll vitiis capitalibus, ac denique secundum diuertos confitentium status agit. III. Tractatus de restitutionibus.
In fronte operis legitur : Opus hithonini archi/ri florentini in theologia illulatissimi. Inque Ctroque iure veritismi De eruditione cor fessorum feliciter incipit. Haec verba tituli loco posita excipit prologus, ilium auersa solii primi pagina capitulum primum. Aue a solii ia7 pagina Explieit Suma a fessionum seu Interrogatorium pro simplicibus Confessoribus. Editum ab Amehispo forentino. videlicet. fratre Anthonino ordinis prιditatorum. Additus est Sermo b/ati I h'is Cribosonii de penitentia, qui aversa solii i3t pagina, linea nona terminatur. cui sequens subnexa est notitia: Explicit spmo beati Ioliis Crisostomi de sinitentia. Dr diseretum serum Conradum 'ner de Gerhustu. Impressorie artis mom. Folio sequenti Deipiunt Rubrite fiur rTractatum δα. Auerta solii i s 3 pagina Expliciunt. Rubrio fur/r tractntum de instructionesiudirectione curam animarum regentium. Imprcssum est hoc opusculum charactere minusculo, &litteris initialibus, signaturis , custodibus, ac paginarum numeris caret. Linea in quavis p
Plares de hoe opere editiones recenset ovETIF T. I scripti Ord. Praed. p. 8 I9 scilicet se nam sine anni. loci, & xypographi indicio : alteram Romanam anno Iara : Venetam ali Tam I 48o: Meminganas duas annis I 83, &84, ac tres Argentinenses annis 49O. I 40 a.& r499 typis euulgatas. BAvR in Bibl. Vniures duarum meminit . quarum prima anno 1 73 in solio; altera anno I 476 in 4. in lucem prodiit. De utraque no ra gloriatur bibliotheca. De praesenti apud omnes altum est silentium , ex quo summa eiusdem raritas adparet.
l CII. Dicta de arbore, quae dicitur, imago hominis. in
Primum solium occupat Registrum otenta huius tractatuli multum ad agnicionem virium mnime hominis V creatoris ex abequenti adureneia. Haec maioribus litteris sunt expressa, sicut Scilla , quae in fronte solii secundi habentur, sc. Inripiunt dicta de arbore que diritur tymago hominis. reliqua minoribus sunt impressa. Auersa solii tertii pagina, linea septima , prologo finito, Prima inchoat imago. Opusculum hoc viginti, & octo continet solia , litteras initiales ostendit ligno incitas: ast nullas ii enaturas, aut O stodes, nullosque paginarum numeros. Hac de editione Bibliograptu nullam mentionem siciundi