장음표시 사용
2쪽
PRIMATIALIS ECCLESIAE CANONICO ET IN PATRI Λ ACADEMIA PONTIFICII IURIS INTERPRETI
Et virus podagrae inlidens medullis
Spem nobis vetat inchoare longam.
Ita nimirum optime vereque dicebat Cato, FRA CISCE doctissime, quod ubi corporis, animique vires, vel imminente iani senio. vel ingruentis aegritudinis vitio languere caeperint, de longioribus, gravibusque studiis cogitari non potest; sed satis praeclare nobiscum agi putandum est, si breviora solum,& leviora quaedam argumenta suscipere , & illustrare concedatur. Miseram hanc sortem mihi obtigisse Tu facile profecto intelligis , quippe qui una cum plurimis Exc. Patribus, ac Civium corona superioribus Kalendis Novembribus perhumaniter intereras , cum pro iniuncto oratoris , ac Historici munere Adolescentum nostrorum animos praeclaris Maiorum nostrorum exemplis ad optima quaeque do trinarum studia excitarem . Etenim vix amplissimas Galilei nostri laudes ingressus vehementi quo- clam ac inopino vel podagrici, vel acrioris alterius humoris in i petu i refugit enim animus id accuratius inquirere ) repente perculsus, sere absolu- A a tam
3쪽
tam orationem abrumpere , exhedra abire , semianimis domum referri sum coaetus, ubi quatriduo cum morte confitetatus, maximo tandem Dei heneficio, & doctissimorum hominum praesidio a morbo recreatus sensim convalui , et calamum tractare incepi. Itaque reparatis sentim viribus moeroris, ac taedii levandi gratia in Adversaria oculos conieci, in quae iampridem plurima a me Iegendo observata Opportune congesseram, atque ex iis argumentum
aliquod selegi , quod mihi faci I ius, studiisque meis
opportunius videbatur. Quum enim Praefectorum Vrbis Seriem paucis ab hinc mensibus adornarem, quae
nuperrime in lυcem prodiit, de Rutilio Numatiano sermonem institui, quem hoc illustri Praesedit munere aliquando fiunctum accepimus. Quum autem is in Galliam rediturus tempus exprimere cuperet, quo reditus ille contigerat, Ii 69. annos ab Urbe Roma condita numeravit, atque annos ipsos in Catonis, sive potius in Varronis hypothesi supputatos esse dein Prehendi, ut nimirum annus 4I6. a Christo nato exprimeretur: ut proinde Rutilius ipse ceteris Scriptoribus accenseatur, qui in supputandis annis ab Urbe Condita Varronianam Epocham usurparunt. Illud autem interim mirari maxime subiit quod Ausonius iisdem ipsis Rutilii temporibus Epocham aliam usurpare diceretur, quae I 3. solidis annis a Varroniana differret, atque ipsa posterior foret: & quae iampridem ab Arnobio quoque praecedenti Seculo adhibita putaretur: quodque gravius esse debet, haec Vrbis Epocha Ausonio, & Arnobio tributa a Chro- nologis, Scriptoribus, ac Interpretibus omnibus memorata fuerit: perinde ac si ex laudatis Ausonii veris bis id omnino perspicue certoque deduceretur. Ego vero singulis Ausonii locis subtiliter, accurateque
exploratis, manifestissime ostendi posse putavi, quod
4쪽
Interpretes omnes longissime ab Ausonii mente aberrarunt, & novam hanc Epocham ipsi temere aia finxerunt; cum ipse proseisto non aliam, quam Varronianam Epocham, Rutilii instar, in supputandis annis ab Urbe Condita usurpaverit. Id ego brevissima hac Epistola demonstrandum suscepi, in qua nonnulla scitu iucunda de Consulibus Municipalibus opportune observavi. An vero feliciter, & ex voto mihi res cesserit Τute omnium mavi me, FRANCISCE doctissime, eximia qua polles Historiarum peritia, atque omnigenae erudititionis ubertate , qua me rito commendaris, praesertim vero acri, subactoque ingenio iudicare poteris. Mihi vero maxime laeta adum erit quod, etsi quidquid ingenii, virium, ac vitae supererit Academicae nostrae Historiae conscribendae libentissime consecraverim ; aliquod tamen argumentum aliud animi levandi reficiendique amore subsecivis horis e Iucubrare , Tibique Vir ornatissime, tenue saltem obsequii in Te mei, veteris que amicitiae pignus offerre potuerim. II. Quum Ausonius, ut accurate controversiae statum eXponam, Romanorum Regum, & Consulum Fastos perenni serie a se contextos ad Hesperium
filium suum dirigeret, elegans hoc Epigramma, α igrammatis titulum operi praefixit
sonius Hesperio filio salutem. Ignota aeternae ne sint tibi tempora Romae, Regibus, & Patrum ducta sub imperio, Digessi Fastos, & nomina perpetis aevi, Sparsa iacent Latiam si qua per Historiam. Sit tuus hie fructus: vigilatas accipe noctes;
Obsequitur studio nostra lucerna tuo. Tu
5쪽
Tu quoque venturos per longum A consere Ianos, Ut mea congessit Pagina praeteritos. Exemplum iam patris habes, ut protinus & te Aggreget Ausoniis purpura Consulibus.
Supputario ab Urie Condita in conseviatum nostrMm. 'Annis undecies centum coniunge quaternos Undecies, unamque super trieterida necte, Haec erit aternae series ab origine Romae.
Ita quoque cum Fastos, aut Consul im seriem Aus nius ad Proculum quendam dirigeret, ait, III.
'Vrbis ab aeternae deductam Rege Quirino Annorum seriem , quam , Procule, accipies, Mille annos centumque, & bis fluxisse novenos Consulis Ausonii nomen adusque leges. Fors erit ut, lustrum cum se cumulaverit litis consectam Proculus signet Olympiadem.
In fine . eiusdem Libri additi quatuor. Hactenus adscripsi Fastos, fi sors volet, ultra, Adiiciam; si non . qui legit adiaciat. Scire cupis qui simplitulum, qui quartus a o Imo eit, Quaere, leges nomen 'Consulis Ruson i. III. Itaque Interpretes omnes Tollius, Vinetus, ac ne in ceteris, Lipfius nimirum , recensendis hic imis
6쪽
morer, Iulianus Floridus , qui pulcherrimam Ausonii editionem ad usum Delphini adornavit, exiitimarunt perspicuis Iocis istis ostendi quod, cum primus annus Aerae Christianae in , annum 73 . ab Urbe Roma Condita inciderit, ordinarius Ausonii Consulatus in annum V. C. III 8. ideoque Chr. vel 366. incidisse debuit , & Ausonius ipse Consulum seriem ad annum usque II13- protraXit is Ita nimirum, ut Floridus observavit, is quatuor
suus praeter ipsum extremum numeres, quartus erit
sonius, quatuor Consules alii post Ausonium Consularibus fascibus ornati, & in accurata Consulum serie memorati iam fuerant ; cumque sortasse Consules illi, qui anno proximo IIa 4. erant futuri, dum Rusonius Proculo scriberet, designati iam sorent, Consulatus honorem nonnisi pro anno 1las. Proculo Ausonius optare, 'el augurari iam poterat, ideoque dixit a Proculo consectum lustrum, aut Olympia dem signandam esse. Haec universa temporum series hisce ' carminibus , nitidisque annorum characheribus hic ab Ausonio indicata constans adeo, perspicua, certisque rationibus innixa videtur, ut illa facile doctissimos etiam Viros fefellerit, ut a ' vera temporum ratione certisque monimentis omnibus mi
IV. Quis enim ignoret Ausonii Consulis nomen nonnui anno ab U. C. II 32. sive Chr. 379. in ConsuIaribus Fastis oecurrere, Consulatum itatum ab eo anno dimoveri, . vel in superiora tempora protrudi, atque . ad annum 365. immani tredecim annorum discrimine . transferri non posse Certe in Consularibus' Cassiodorii Fastis ad annum g 79. Perspicue diserteque legitur Ausonius, O Obbrius; idemque . prorsus Consulum par in Florentinis maioribus
Fastis . in Idatio, in Prosperi Chronico, in Paschali
7쪽
Laterculo, in Alexandrino Chronico, in Malela, in Socratis si) Historia memoratur; ac, ne fortasse men. dum aliquod irreptisse putes, Victor in Praefatione testatur Ausonii, & Olybrii consulatum sexto Valentis , & secundo Valentiniani Consulatui proxime successisse, qui sane in annum Chr. 378. inciderat. Ac, ne testimonia cetera hic persequar, Ausonius ipse testatur se a Gratiano Augusto, quem anno Chr. 367. erudiendum susceperat, Consulatus honorem, veluti praemium, accepisse; ideoque manifestissme ostendit hunc Consulatus honorem Ionge post annum 366. sibi obtigisse. Itaque aut immanis error in Fastis omnibus admitti debet, aut in Ausonio reperiri, quorum utrumque a perspicuo constantique temporum calculo manifestissime abhorret. Id optime prosecto iam viderant Panvinius, Pagius, Relandus, & Interpretes omnes, qui in illustrandis, explicandisque Ausonii Carminibus egregiam operam collocarunt; ideoque, ut implexum hunc, atque insolubilem prope nodum dirimerent, novam quandam Epocham subtiliter excogitarunt, qua Ausonii calculus cum Fastis editis conspiraret. V. Itaque Fastorum pater Panvinius, eum Ausonii Consulatum in anno Chr. 379. in Fastis Cremnibus collocatum esse conspiceret, simulque tamen in Ausonii Fastis hunc ad annum 366. re voeatum esse intelligeret, id alia ratione fieri, vel explicari non posse putavit, quam si concedatur Ausonium annos illos III 8. quibus Consulatus a se suscepti tempus expressit, non in Catoniana, aut Varroniana Epochanumerasse; sed illos a peculiari potius, insolito, ignotoque cardine deduxisse, quem Ausonius ipse a ceteris omnibus mire deflectens essinxerat. Itaque exi. si ima
8쪽
stimavit hanc Epocham ab Ausonio usurpatam 13d solidis annis Varroniana posteriorem esse oportere ;ideoque Romam in Ausonii sententia non anno 3. Olympiadis VI. sed anno a. Olympiadis IX. conclitam suisse : ita nimirum annus xxi 8. ab V. C. in hac Ausonii Epocha numeratus cum anno V. C. II 3I. Varroniano congrueret; ideoque Consulatus qui in Ausonii ea Iculo anno V. C. IIrg. adscri-hitur, in annum Chr. non 366. sed 3 ρ. incidisset. Perspicuum hunc Pan vinii calculum Cl. Pagius Q amplectitur, simulque observavit quod haeci ipsa Ausonii Epocha ab Arnobio quoque longe an liquiori Scriptore usurpata iam fuerat; cumque deinde haec veluti rudior, & ab usitatis Epochis aliena ita
desuetudinem abiisset, eius memoria prorsus excide-Tat ut a nullo prorsus adhibita, vel memorata iit.
ravissima vero Pan vinii, & Pagii auctoritate, simulque perspicuit Ausonii verbis permotus Relandus, in Consularibus quidem Fastis Ausonii nomen anno Chr. 379. optime adscripsit; sed annos tamen ab V. C. ab Ausonio supputatos a peculiari quadam Epocha ductos asseruit, cuius initium in II.
arronianum annum incideret; idque Gothosredus etiam, ac Interpretes omnes una veluti voce confim
VI. Quamvis autem haec constans doctissim Tum virorum sententia, vel ingeniosa Ausonii explicandi ratio maximam, ut ingenue fatear, veritatis speciem praeieserat, nunquam tamen impetrarcta me potui ut absurdam adeo supputandi methodum, veterisque Chronologiae ignorationem Ausonio. qui certe eruditissimus erat, & hoc ipsum Chrono
logiae caput in digerendis Consulum, & Regum Fa-
9쪽
: stis exploraverat, admstant esse eenserem. Quis em i nim in tanta Fastorum copia, ac historiarum luce, i : quae Ausonii temporibus habebatur, solidis annis ab illo aberratum esse putaverit ρ viis in Fastis illis, quos Ausonius exscripserat, immanem hunc' hiatum irrepsisse putet, qui a 3. annorum historiam, totidemque Consulum paria absorbuerit, quae tamen in Capitolinis Fastis, aliisque Scriptoribus accurati λsme occurrunt ρ Quid vero quod anno Chr. 247. in quem tertius Philippi Augusti Consulatus inciderat,
millesimus Vrbis annus magnifice, splendideque celebratus , ac in Nummis etiam expressus fuit, & Ausonii aetate ignorari certe non poterat quod ab eo seculari, vel millesimo Vrbis anno non II7. sed
13 o. anni iam fluxerant ξ Quid vero quod ab ipsa, quoque Adriani Augusti aetate tum in publicis La- tinis Marmoribus si), tum in Nummis ipsis anni
P. R. C. nimirum post Romam eondiram exprimi, simulque cum Augustorum annis componi, ideoque notissimis & certis characteribus designari consue- , verant; ut proinde iis temporibus ne a rudioribus
quidem hominibus ignorari posset quinam annus ab V. C. tunc ageretur ρ Quod si priscis illis temporibus, ferreisque seculis, quibus in tanta Fastorum obscuritate, opinionumque dissidio varietas, & error aliquis admitti debebat, in definienda tamen Romanae Vrbis origine Cato a Varrone unius solum anni discrimine aberravit, euec Fabius Pictor, qui longius aberrat, Urbem ipsam quadriennio solum recentiorem esse putavit, quis opinetur Rusonium tot praesidiis instructum in definiendo natali Urbis anno I 3. annorum dissidio a Varronis calculo, qui notissimus esse debuit, aberrasse Z Ac, ne sertasse
10쪽
quis temere suspicetur peculiarem hanc Epocham ab V. C. quae ab Ausonio usurpata dicitur, in Gallia solum, in. qua erat, omnemque fere aetatem A senius transegerat, usitatam suisse, insigivs ille Rutilii Numa tiani locus, quem opportune iam alibi protuli, ac illustravi si , manifestissime ostendit quod
annorum calculus ab V. C. a Gallis etiam Scriptoribus noni in alia, quam in Varronis hypothesi, vel . Epocha supputabatur, quod facile & exemplis, re testimoniis aliis ostendi posset. Itaque, cum in A
sonii textu vel annorum numero nullus Omnino error effingi possit, illud unum supererit ut eius verba perperam h atienus ab Interpretibus omnibus intellecta, vel explicata dicantur; ideoque ut nova
prorsus ratione exponantur, quae cum Varronis hypothesi, receptaque iam Vrbis Epocha congruere, accurateque componi possit. .
VII. Ac initio quidem suspicabar perplexum hunc, .& obscurissimum Ausonii locum facile dirimi, & explicari posse si diceretur quod in Fastis ab Ausonio contextis non modo ordinarii, sed etiam suffecti Consules recenserentur; ac Rusonius ipse anno Chr.366. suffectum Consulatum gesserit, antequam anno 379. ordinarius Consul procederet. Ita nimirum Ausonius in Fastis, quos anno 37o. descripsisset, de suffecto hoc Consulatu loquens optime, accurateque . dixisset se anno ab V. C. III 8. Consulatum ade- . ptum fuisse; neque - tamen hic Fastis aliis adversaretur, quibus Ausonius anno solum 379. veluti om. rinarius , verusque Consul inscribitur. Haec tamen suis
spicio, vel coniectura, quae cogitanti mihi pridem aliut serat, omnino reselli debet. Siquidem in Conis. sularibus Fastis, ut Eruditi norunt, ordinarii solum, B a non