Collectio poetarum elegiacorum stylo, et sapore Catulliano scribentium cum gemina de eodem diatribe. Quibus ad finem mantissae loco subiecta est sylloge idylliorum, et epigrammatum ex eisdem scriptoribus selecta. Collegit, castigavit, praefatus est,

발행: 1784년

분량: 360페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

41쪽

Interea locum utrumque exscribo tum ovidit. tum P pertii eundem, quem latra in Diatribas. Il. indicatum invenies, transpolitis duntaxae Poetarum nomiaibus . quando illecta eidem haec esse carmina iacile praee fagiebam. Vrovoca tione aliquanto post iterata , condico ludi con- se iis, qui nuper interfuerant. Tum vero ad trutinam non modo versus vocare fingulos . sed de apices quosque , ac totam argumenti tractandi rationem arbiter non sane ceteroqui insciis tus, atque imo elegans instituit. lDefendo ego falsum Propertium , utcunque fas est. Repellor. Iam res abit in effata sublatioris supercilii. Dum consutat, insultatque Victo, atque ego tergR Verto : amici libros aperiunt; loca cum veris auctoribus monstrant. Atque is quidem mirabundus praedictionis aenovit fidem et ceterum id sibi non immerito est gratulatus, se quidem ita hic ex vero iudicasse. Re dispalata. vel potius consensione litterariae cujusdam societatis. quam lectissimi quidam Homines Ingol stadii tum coierant , amplius comprobata. iam. brevi adolescentiores quique Ludi magistrorum olim suorum Diuitiaco by Corale

42쪽

serulae subducta manu , sui se arbitrii ducere . atque ipsa in Inititutione poetica liquidiora sentire sibi facta omnia, quae prius Caeca admodum. & legibus arbitrariis, causasque celantl-bus, prorsus in operto tenebantur suppressa : jam Cunichius , de Zamagna appellari , conscribi lectitari. ac demum haec quoque Diatribe in publicum deposci. Sed nescio quo absentis in

fortunio acciderat, ut menda in praelum irreperent sane quam multa .& incommoda, quae iam novae editionis consilium viderentur requirere. Aecesserat vero eodem & paulo postea farrago non contemnenda supplementorum, quibus interibi potitus fueram , iamque Collectionem styli Catulliani paradigmatum magnis

accessionibus poteram Iocupletare. Ipsus quoque recentiore Vena expresseram a me aliquid , quod, sin minus ingenii, & artis felicitate se commendaret * Et monimenti saltem causa exstare publice vellem, ut ne illos honor jultissimus seu straretur, quos ibidem prosequor , quamvis iam partim vita sun hos . partim longe absentes. Plurimum vero ad novam , luculentioremque edi.

43쪽

tionem momenti attulit nupera alterius cuius dant. planeque geminae eodem de itylo Diatri-bes communicatio. quae iam diutius quidem in

luce versabatur alibi; an ut nos vero audita vixerat. Debeo eandem per Zmicae Humanitati Clar.

Proselloris Hujatis . ac Poetae suismet luminibus ornati iii mi, Iohannis Prem techneri. cui ipse Ructor Inclytus Crisaurus Philomusus . vero no mine Eminent. Nunc S. R. E. Cardinalis Angelus Maria Durini. ex Comitibus Modaetiae , Archiepiscopus Ancyranus, antehac Legatus a Latere, Apo tolicusque in Polonia Nuncius prae stantillimas suas vigilias. ut audio. ishhic commeans dono dederat. Inscriptio operis. quo hic

usus sum. praecipui haec est: Poetarum Elegi graphorum Par Nobile Simon Simonides, Leop liensis Maeni Io. Zam Veii a Meretis. Ravmuα-dus Cunieh Raeusanus in Romano Soe. I. Athenaeo Eloq. Professor Nobili Ju Mentuti Polonae propositi in exemplum. Quibus praefixa eis Disse talia Crisauri Philomus de uera Carminis Elegia ei natura . se optima eous itutione. Varsa viae in Πρographia I ri. Accedit dc alia variorum

Dici

44쪽

earminum sylloge, quae in ipso Angeli Durini

nomine appar herunt ; ceterum nec loci, temporisve indicationem , nec Vero communem tiis

tutum p aeferunt. Non poteram mediocriter assici parto praeter spem, notitiemque supplemento tam exoptabili , quo 'non modo sententiae, an in adverssoneSque confirmarentur meae. sed Jc non pauca preisius a me dicta . ilthie etiam minutius. u. eriusque dilucidarentur. Aecum per sese iucundae voluptatis fit plena inter longe distra nctos. nec sibi antea cognitos iare prorsus singulari consensio judiciorum , non in causa modo tota. sed dc in peculiaribus quibusque adjunctis vehementer conspirans : tum vero de novum hic aliud accessit ex amicitiae. harmoniaeque litterariae rationibus momentum. oeni ponte cum essem ante octennium Viro Clar. Hieronymique Tartaroti Amicissimo, & ab Eodem praeclare scriptorum Haeredi, Iohanni R. Glasero successor datus in cathedra Historiae Universalis , ac litterariae ; quando Ille ad Theolog cam provectus tum pro muneris antea gesti . tum pro eiusdem etiam domicilii nece Flucti in

45쪽

perbenigne mihi indulgebae: accidit . ut inter

sermocinandum etiam de hisce litterulis mentio ingereretur. Prolata a me Diatribe , quam Catulli nomiae inscripseram , cito sententiae nostrae summa omnis consecta erat; quando Ille totus in easdem partes jam incubuerat, ac mihi aliam contra Clar. Clementini vanetlii' sui Dissertationem dono redhibebat, qua Vir scitissimus . Lautissimusque sic item Catulli Epiis grammata supra illa Martialis . & cetero

rum ingenio abutentium longe effert, ac vindieat, uti ego pro ejusdem elegis contra Nasonianos depugno. Neque ea re conteatus, id addidit amplius. ut libellum meum etiam ad Humantia fimum Amicum , quem Roboretana Scientia rum Academia ab secretioribus litteris sibi in

perpetuum esse voluit, ultro transmitteret. Is

autem perhonorifico responso . quod item hic infra ruboris, qui mihi eo honore suffundi. at iterum aliis rationibus diIui poteti, plane securus subiiciam, illud tantum notabat, non nulla meo in scripto irrepsisse . quae hominem ultra- montanum saperent. Λtque ista quidem de Diu irco by Corale

46쪽

preti sortasse mendis accipi queant. Est' & illa

vetus mea querimonia, iam a Clar. Viro Ignatio de Luca in priore parte Austriae Doctae pag. 34'. indicata. Atqui in Angeli Durini quoque

editione tot naevi succreverant, ut in repurgaci

do dies aliquot occuparer. Est nempe hujus in modi erratorum ipsis Scriptoribus iaciendae graistia , quacido passim in eorum potestate non est quod maxime satagunt. Neque eo secius dissimulabo , esse & alia, quae hominem Germ num ab Italo satis distinguant , eualis est illa intercilio, inscriptioque parλgraphorum , contianentis , dc uno quasi filo ducti sermonis impatiens . sed commoditati serviens Lectorum di si eior quoque , a diverticulis alienior, severiorisque, & ad rem praesentem adstrictior oratior quae omnia in Italo partim liberiora. partim & liberaliora sunt, & ita indolem decent illam, uti vulgo dedecerent nostram. Erit igitur volupe, quid inter gentem utramque intersit, in binis eadem de re Diatri bis perspicere. Ee vero ex utraque, ut reor , singularis cuique existet fructus quidam eruditionis etihm ab nostra tem.

47쪽

pestate utque adeo nnn abhmrrentis , ut nrali ἐporius videri tempe' ivior queat. Nam tam et fi hodie opsemus nothram in pri s florescere , in instar Gadicae, lin uam. & quaecunque apud nos

usui esse in publicum alicui queant, illa potis

In tam scribi , non, ut antehac fa hum, Latinae tamen mia leus ιχ porro latiali sermoni locus oriureliquus . ubi eius munditiem, caltimoniamque omnino retinere in terram oportebit , primum an iis . quae non ad unius gentis. sed Omnium

notitiam pervenire cupiamus : qualia sunt Lin-neana , & alia hujusmodi, ubi pudor erit passim lutulentum incedere, eamque ob reis minus intelligi . minus . quam par est . exprimere : tum in quibusdam aliis, ubi eruditionis veteris splendor ao iucundita 'aliam recusare linguam videatur ; qualia Philolagorum , di Antiquariorum sunt plurima. In Versi nibus praeterea si ςe ex Graeco, quales Cuni Chianae . sive ex Arabico, quales Reiskianae. Denique in Exercitationibus aliquando publicis, Crebrius vero in privatis amicos inter, intrave Parietes elegantium arbitrorum : quas 'nulla Re Disitired by Corale

48쪽

tas dimittet, quoad linguae hujus usui, tu' tutique pretium multiplex necessitas faciet; quipiape cujus peniti Ore etiam cognitione non modo hominum ad munia litteraria exquisitior dele ctus , nec modo Regni decus , quod hominum cuique rerum, & facultatum generi jam par 2-tillimorum perennem copiam desiderat, sed nec ipsa omnium artium , & restorum monimenta, quae hoc sermone scripta exstant , ad jumentaque , si hominem ad quaeVis rei p. munia aeciniactum requirimus, carere noS patiuntur. At

que ego quidem jam diu In ea sum haeresi, ut

Latinam Linguam ex Academiarum c Ethedris, a d. inititutionem pertinentibus, exulare maximam partem optarim , uti eam in gymnasiis eram solitus arcere ι nam praeter tuam , quod intelligentiam . usumque praesentiorem mDra tur audientium : ttim vero & detrimentum ipsamet maximum inde cepit : neque vero Sanctiani hae de re Paradoxi, usu iactus certior , potui non esse subscriptor t etenim nimia teleritas, volubilita Sque sermonis ex hisce pulpitis, verborum isthic delectum omnem, munditiem-

49쪽

que , & opportunitatem, maxime apud hesteris nos propemodum litteratores , ac diuturnae luiscubrationis expertes , omnino frustratur, ut proici vitio ex triviali oratione contracto, isti, cum etiam ad scribendum postea accedunt . eundem inquinatum aspergant sermonem , dclues in publicum contagione serpat. Atque hi tamen calamitosam Latinae Linguae miserantur

iacturam , quod e doctis hisce proseripta subselliis, damnataque ibi silentio . exarescere proinde , magno posterorum olim detrimento . iam prosecto debeat. Quid vero hoc ominari subit Quippe ni ajunt. exercitatione enim subi ta , linguam ipsam necesse est intercidinae. Quis hoc negat ' Sed apage exercitationem ejusmodi, quae ipsi , quem conservatum Cupitis , sermoni labem vel maximam afferat. Utique exercitoriam operam & ipsus in priamis requiro , sed illam talem, quae adjuvet magis, quam corrumpat, atque eam non FReda. gogicam. εἴ praecocem, ut in pueris; sed spontaneis periculis voluptuosam, & comparata iam penu maturam , ut in Iuvenibus , ac Viris.

Di ili so

50쪽

Tum vero & laudi esse praemia velIm , publicas qua innotescendi opportunitates. Neque id nisi ratione , nullisque sane Linguae Patriae i gratiis postulo : etsi enim arctiores haud paulo limites , hodie quidem , sermonis Latini usus,

quam ejus notities habeat tamen ad hanc quoque exercitatio ita junctim requiritur . ut

sola lectione ejusdem intelligentia absolvi haud

queat; aut eam necesse sit exilem, ac macilentam sine omni gustu desipere, memoriamque magis Onere molesto cruciare quam utili apparatu locupletare. Quaeve erit in indagandis accurate significatibus , variisque devinctionis , ac positus elegantiis sagacitas , si horum nunquam animus esse compos , ac particeps velit y Potitum se vero non nisi de semet experimento intelliget. Tum

vero di priscae linguae veneres nunquam transis

serre ad nostram curabimus ; niti cum sapore, atque inductione in eadem versati : neque iterum sapor aliquis , & nativus color existere queat, nisi cum res intermortuas, sitasque, singula minutim tentando, latebrasque permeando omnes, novam veluti ad vitam revocaris , de in suc-Diuitigod by Cooste

SEARCH

MENU NAVIGATION