De officio pastorum et ouium, ad exemplar Iesu Christi, Boni Pastoris. Super Psalmum vigesimum secundum qui incipit, Dominus regit me, nihil mihi deerit. Autore f. Francisco Ponissono

4쪽

ET OVIUM, AD EXEMplar IESU CHRISTI . Boni Pastori

Pulmum vigesimum secundum:qua incipiti Dominus regit me, nihil mihi deerit.

6쪽

F.Francisco

SONIS SONO

stophorus Dillers Ca cellarius,& Vicarius Tolosanus.

1 sone, eo liben-

legi: quod & Christiana re

exuberante cernere . Cum verae

ρ communi Christianae Reip. co-- modo si omnes animarum Pastores summi Pastoris Christi vesti

gia sequi: probabunt ut spero

7쪽

una & quod facis omnes, & tuose consilio no parum adiutuin trilibere fatebuntur. Quod ossicium licet iam multis tentatum,nemo tamen me iudice eliciusvno te praestitit.Quare age macte animo Ponisono tuum istud singulare laudandumq; iuuandorum hominum studium idetidem magis at

que magis excita. Cumque communi Doctoru calculo ruus iste labor iustam tibi laudem genui numque nobis fructum pepererit,ie bonis auspici,s deinceps ad maiora comparato : quod ut pari Delicitate cosequare, Deum Opt./max precor,qui pios & laudabiles hominum conatus nunqu/m desti

tuere solet. Vale. Tolosae,

8쪽

SIMO IN

CHRISTO PA

tri,ac Domino,

D. Odoni a Castilio

Archiepiscopo Tolosano,F.pranciscus Ponis onus,gratiam, pacem aeternam eli-: citatem precatur. Ampridem coe testis agricola , me ad agrii situ Molosanum tuae prudentiae,fidei, atq; tutelae comn illum vocavit: maximὁ verὁ canuper a authoritate & benevolentia fretum ne diutius anim

9쪽

inter priuatos parietes delitesceret me ad celeberrimam Ecclesiam tuam Sancti Stephani asciuit:vt ad communem Reipublicet utilitatem professoris officio sun- gerer. Quibus de causis adductus id publici muneris, quata possem fide & diligentia,exercere,& Ecdlesiae tuae tandem prodesse decreui. Nam &si adhuc regentiae meae sub iudice lis est i spe tamen ductus grauissimi, prudentissimilSenatus Tolosani , qui me meo iure priuari nunqua patietur: Qua diu & tempus, & urbis Valetudo tulit, lectioni sacrorum Biblioruoperam dedi. Verum communis ciuium,& acerba clades, me aliquantulum superiori anno a cur se reuocauit . Cum igitur ociosiuessem, nec planὸ haberem in quo otiolum meum delectarem, audire mihi visus sim summi patris milias vocem, qui me tali oratio α

10쪽

i e moneret. Quid stas oeiosus quid cessas'Ι in vineam meam,cuius excolendε gratia te conduxi, abscinde, & poenitus euelle γγ cunq; noxia.Nec sine sodere,pla tare,vites inserere, sepes extruere, donec stinus aliquis laboris tui in lueem prodeat. An nesci; omnem palmitem, qui non sere stu-ctum abscindendum esNomnem arborem sterilem,& infrugiferam flammis esse dignami seruum vero no frugi,qui talentum ubi creditu abscondi ac eo no bene usus est,in imasErebi tenebras bi si

tus dentium stridor perpetuus, protrudendum esse'Age igitur,da tibi & tempus datum, & res ipsa postulat: proser aliquid quod ad nominis mei gloriam, N proximi

commodum cedat. Nu te gregis mei miseret φ Pastores ociosos oves e pallantes cernis i vigila igitur,& unumquemq; ut suo r