장음표시 사용
341쪽
care regulariter, etiam ante lapsum decendii. l. iudex. ff. de re iudie. quia per dissinitivam iudex iunctus est octieio suo, & in illa causa destiante in iudicando eius iurisdictio. c. I iteris. de ossic. deleg. Et diffinitiva
fertur cum maiori maturitate , quam interlocutoria , unde etiam ob
hane causam debet difficilius reuocari. d. l. iudex. Sunt etiam aliqui e sus speciales , in quibus iudex non potest suam interlocutoriam reu care Primus est, quando interlocutoria habet vim diffinitiuae. Bartant.Fitia. ff. de accusat. Secundus, quando finitur iudicis iurisdictio, puta, s pronunciauit se non iudicem. c. significantibus. de ossic. dele g. Tertius, si ab interlocutoria fuit bis apoellatum, & semper confirmata . . inst. Clem.fin. Quartus, si fuit lata de partium consensu , tunc non ius. scit alterius eoAnsus . sup.e. significante. Quintus , si iudex detulit appellationi, nam tunc iurisdictio est translata in superiorem. inst. c. cum appellationibus, in 6. Sextus, si aliter, finita iurisdictione, illa deuoluitur in alium iudicem , ut si ipse iudex noluit tradere apostolos intra legitimum tempus. c. super, & c. ab eo. inis. in 6. Septimus: si iudex ad quem, reeepta appellatione, inhibuit ipsi iudici a quo, ne procedat in.causa. c. Romana.ls. si vero, in 6. Et cum dicitur in tex.quod cessante causa, cessat effectus; intellige, cum cessat causa finalis ; secus , si cesset impulsiva. c. ex parte. de conuers conivg.& glo. in c. Post transislationem. de re nunc. Item intellige, quando causa finalis eu unica ,
ham si sunt plures causae finales alicuius essectus, seu constitutionis, quarum quaelibet per se sufficit ad illum essectum producendum , Iicet
una cesset, non per hoc cessat effectus . Instit. de nupt. s. affinitatis.
Seeus die, ubi quaelibet eausa per se distribuliud non sufficit ad illum
effectum producendum, nam tunc si cessat una causa , debet cessare eiaiectus. c. frequenter. g. porro. & g. si autem. ut lici non contest.
VOLENS iudirem reeusare , debet eoram eodem susspicionis ea Iam probabilem proponere , Oeam coram arbitris communiter eligendis probare. QVI A sieue prouidendum est iudieis dignitati , ne sub stiuolae suis
spicionis praetextu recusetur. sup. c. super eo, it a. ita est consu- lendum partium indemnitati , ne eoram iudice iniquo, vel inimico , teneantur in causa respondere. su p. c. secundo requiris. Et quoniam proponendo rationabilem eausam reeusandi coram ipso iudice, &illam eoram arbitris communiter eligendis probando; ita debitus honor iudici desertur, ut tamen pars , quae ipsum allegat suspectum, non
possit ab eo grauari. mp. c. ut debitus. Ideo si quis allegat, se iudicem habere suspectum , coram eodem causam iustae suspicionis debet assignare , & ipse cum aduersario , vel si iste aduersarium non habeat ,
342쪽
' De appellationibus, M. 7 3αγ
eum iudice arbitros communiter eliget, aut si communiter conuenire non possint, absque malitia ipse unum, de ille alium eliget, qui de s spieionis causa cognoseant. & si nequiuerint in unam concordare senistentiam, advocent tertium, ut quod duo ex ipsis decreuerint, robur obtineat firmitatis. Et ad id fideiure exequendum, sub inobedientiae mena adstringuntur. ut in tex.& c. suspicionis. de Ossie. deler.
ari A non probat sua iuri ictisne iudex utitur in principali
OV IA defectus iuris , & defectus probationis, in iudiciis aequia
eis sit iudieandum feeundum allegata , & probata. l. illicitas.sside osse.praesiit. Et quoniam deficiente legitima causa suspicionis,non admittitur iudieis recusatiα su . super eo, it a. Ideo eausa suspieionis legitima coram ipsis arbitris intra competentem terminum non pro baia , iudex sua iurisdictione uterire. ut in tex. & e. legitima. insta in GVnde licee de iure ciuili sufficiae, iudieem allegare siluinctum, & statue recusatoris iuramento, 'in uis suspicionis cautan non assiβnet. L. apertissimi. C. de iudic. iure tamen ean leo , musa suspieionis Est alleganda, & probanda. ut in tex. Alia differentia est etiam in hoe i ter ius eanonicum, di ciuile, quia de iure canonico potest iudex, etiami ordinarius in totum recusari, quamuis sit miseopus. e. si quis. de fori. eomp. sed de iure ciuili ordinarius non rematur in totum , verum ei datur adiunctus. Authent. si vero. C. de iudic nisi in easu l. vnim
quacunque Praed. pol. sui tamen easiis limitatur, prout per Barcian l. niciff.apud eum, a quo appell. '' i EA vero probata , remittit negotium a superiorem. VIA immediatus superior regulariter supplet negligentia ,
vel malitiam inferioris. e.quanto. de ostie. Lin 6. Et quoniam 'iudex, qui fuit re satus , & suspectus fuit probatus, non est' idoneus ad illam eausam iudieandrum e.quod suspecti. 3.q.I. IMO ca se suspicionis coram arbitris legitime prablua,tuMx recusatus non de- e cognostere de negotio, sed illud remittet ad superiorem , ut ipse... in eo procedat, secundum quod fuerit procedendum . ut in rex. α suμα secundo requiris. Unde appellatio, & recusatio aequiparantur quoia iurisdictionem ex legitima causa in superiorem transferendamauP.Lc. super. eo. & e. iudex de ossici delesein ε.
VEL eausam comminis de recusatoris eo sensu. QVI A quilibet ordinarius habet a iure facultatem, eausam dec
. . Sςd quoniam index, qui est parti suspectus respectu cognoscen-m, potest verisimitter praetendi s rectus etiam reostia. Mimandi, X nam
343쪽
nam posset delegare alicui masis suspector quae tamen suspicio forsan
Probari non post. c.suspicionis. de offic. deleg. Ideo ut ordinario,pro Ib specto recusaro, auferatur oceasio committendi alteri suspecto, & ut Teeii satori impediatur via iterum reeusandi , & litem protrahendi, fi ipse ordinarius non remittat causam ad superiorem, poterit de recusatoris assensu illam alteri committere. ut in tex.& cap. si quis . de se comp.Sed intellige, quod arbitri eliguntur ad cognoscendam causam suspieionis , quando illa est dubia. c. super. s. verum. de ossic. deleg. 8c Q. peruenit. I 1.q. r. nam si est euidenter frustratoria, iudex debet illam exceptionem spernere , de eam non admittendo, in causa procedero. c. I . de iudie. Si est euidenter rationabilis, & elara , sine alia discussione est admittenda, ita ut ipse iudex ad nihil debeat se ingerere. e. a
I x murys non admittitur appellatio.QV I A in notorijs constar de iniquitate appellantis. Sp. e.pro'
' mit, Et quoniam appellatio non debet esse praesidium iniquitatis.' sup. e. suggestum. Ideo quando alicuius exeessus euidentia rei,vel ipsius eonfestione , aut alio modo legitimo est manifestus, si ille appe . lauerit, non est huiusinodi eius appellationi a iudire deserendum ut itat lex, & l. a. C. quor. appell. non recip. Et ad hoc vide Coneil. Ttissi sta
'IMAUs eausa probabilis eorum iudice es exprimenda, quae δε-
heas legitima reputari. OV I A seue prouidendum est , ne quis In Iudicio gravetur. I. I. F.
eod. ita est e sulendum, ut debitus honor iudicibus deferatur:& attendendum, ne friuolae appellationis diffugio, causae processus impediatuniin.e.interposita. Et quoniam, eum ab interlocutoria appellatur , proponendo rationabilem causam appellandi coram ipso iustiee- a quo , di illam postea probando coram iudice ad quem, tam iudicum dignitati, di ordini iudieiario, quam litigantibus, ne possint grauari, susscienter prouidetur. sup.c.ut debitus. Ideo excessu dubio existente, debet appellans ab interlocutoria, causam probabilem appellationis coram iudice, a quo appellar, proponere; talem videlicet, quae si foret probata, deberet legitima reputari. ut in tex.& d.c.ut debitus.
A M si non prosequitur, iudex a quo in causa procedat.
QV Ι Λ qui intra debitum tempus appellationem non prosequi tur, censetur illam habuisse pro deserta, & perinde est, ac si non appellasset. sup. c.eum sit.& l. fin. Lillud.C.de temp. appell.Et quoniam quando a iudice ex iusta causa non receditur,via captum est iudicium, - ibi
344쪽
ibi & finem aecipere debet. l. ubi acceptum . E de iudie. Ideo a pellans, intra terminum , secundum loeorum distantiam, & temporis qualitatem, & naturam negotii, a iudice a quo moderatum , appellationis causam prosequi habet, quam si prosequi non eurauerit, ex tune ipse iudex, appellatione non obstante, in causa procedere potest. ad instantiam aduersarij, si appellans habet aluersarium , vel ex offeto, si est eausa,in qua iudex ex ossicio procedat. ut in tex.& supr. e. personas.
IDEM , sprosequitur, O non probat.
QV I A defectus iuris,& deiectus probationis, in iudieiis aequipa.
si non adest rationabilis causa, ante dissinitivam appellari non potest. Isupr. c. ut debitus. Ideo si appellans in eius probatione defee rit, ad eum,a quo ipsum malitiose appellasse praesumitur, eli remittendus. ut in tex.& supr.e.reprehensibilis., AEC autem constitutio non extenditur ad regulares Qv I A religiosi habent eorum speciales obseruantias,& eonstitutiones , quae ipsorum leges existunt. c. ea, quae. de stati monach. Et quoniam non est eis danda occasio, ut contra votum obedie tiae,superioribus contradicant. c.placuit. I 6. q. I. nec eis est aperienda via, ut per tribunalia decurrant, di eum publico seandalo eorum des ctus propalentur. supr. d.c. reprehensibilis. Ideo eorrectio, quae fit relis rosis de plano,& sine iudiciorum strepitu, secundum eorum regulas , per ea,quae in hoc cap.statuuntur, non intelligitur immutata.ut in temae simile.supr. in c. ad nostram .
S I iudex unfessionem aduocati,eadem die reuocatam, pro litis coiausatione velis habere,ficisὰ appellatur.
QVI A confessio aduocari,cum ipse in hoc non habeat mandatum , non praeiudicat clientulo,nisi illam approbet. . I. C.de errori adou . Et quoniam si cyientulus illam reuoeat eadem die, antequam alium actum in iudicio faciat, apparet, quod ipse eam non approbat.c.olim,& ibi glos de censib. Et iudex, qui illam reuocationem εnon admitteret, sed per eam vellet esse litem eontestatam,partem grauaret.c. unie. de lit.contest. Ideo ab huiusmodi gravamine licite appellatur . ut in tex. & ccum olim, it r. de ossic. duleg. Et circa reuocaticianem confessionis, quae fit in iudicio, distingue , quod aut quis vult r uocare consessionem propriam,praetextu erroris, & oportet, quod probet errorem, di licitum est, eam reuocare usque ad sententiam diffnia truam. c. fia.de consess.& L error. C dc iur.& fact. ignor. Et hoe intellige, quando vult illam reuocare ex interuallo,nam incontinenti, ton est necesse Diuili od by Cooste
345쪽
3 3o Liber Secundus. Titulus et 8.
necesse probare errorem.e.praeterea. de testib. eog. Aut vult reuoea
confessionem aduoeati, di tune , aut illa praeiudieat ad processum, ut quia inducit litis contesta tionem, & sie praecludit viam dilatorijs pr e nendis,& in tali casu oportet, quod pars reuocet illam, antequam iaciat aliouid,quod soleat fieri post litem contestatam. vi in tex. undosi eadem che,certificatus de confessione aduocati, producit testes, vel aliquid aliud facit, quod soleat fieri post litem contestatam, videturip facto confessionem aduocati approbasse. Abb.hic. eum plus sit aliquid facto approbare,quain verbo.supr. e. dilecti. Si vero praeiudicat ad
merita eausae,debet eam reuocare intra triduum.L3.C.de error.aduoc.
post triduum vero non potest, nisi velit dorere de errore;nam sicut docendo de errore,potest reuoeare confessionem propriam usque ad sen- leutiam. d. Lerror. multo magis debet hoc pol se in confessione aduocati. e.loei, & ibi glos. 33. q.9. autem clientulus expresse approbaret confessionem aduoeati, idem dieendum est in ea, quod in confessione pr Uria. d. I. I. C. de error. aduoc. nam omnia nostra facimus, quibus aucioritatem impartimur. c. si apostolicae. de praeb.in 6. & l.vnic. C. de nou.Cod. fac. Confessio autem tacta a procuratore habente ad illam. sifficiens mandatum,censetur eius deni iuris cum confessione propria. c.fin.de confess. Et de his vide Specul.de confess. postremo.
SIMILI TER, si iudex ratificat proce um a subdelegato subderiati factum .
QV I A delegatus ab alio, quam a principe . eausam alii subdeI
gare non potest. c. super. 1s.si vero. de ostie.deleg. & I.a iudice. C. de iudic. Et quoniam processus factus ab eo,qui ad illum faciendum non habet potestatem,est inualidus. c.praesenti .de ossie.Ieg.in 6. Et iudex, qui per illum ineausa procederet, grauaret partem. Elem. Vnici de ossic. deleg. Ideo ab huiusmodi gravamine , & ratificatione pro cessus, potest legitimὶ appellari. ut in tex.& supr.e.eum speciali.
N. O N fusis appellanti docere, quod exceptionem legitimamis, O veram opposui , e, appellauis, nisi doceat propter exceptionem' non admissam appellasse . OV I A in iudicio non potest appellari a gravamine futuro. inst.
cap. interposita. etiam si quis appellaret sub eonditione,ut si me grauaueris, appello. Innoc. hic. Debet enim sibi prius apparere,qu iudex eum effectualiter gravet,& postea appellare. supr. videbituri sicet in appellatione extraiudiciali possit a futuro gravamine appellari. suptae bonae. ubi Abb. enumerat duas concordantias, & quatuordecim differentias, quae sunt inter appellationem iudicialem,& extrallidicia lem. Et quoniam qui appellat , antequam iudex suam propositania
346쪽
exeeptionem taetre,vel expressὶ repellerit,non appellat a gravamin 'inato, sed a gravamine,quod sibi posset a i,si exceptio illa non a mitteretur.c.ex parte,& ibi glocveritestes. de testib. non enim probae hoe esse,quod ab hoe contingit abesse. l. necue natales. C. de probat. Ideo antequam iudex grauauerit propter iustam exceptionem non ad missam, non potest appellari propter illam solum propositam,& de qua timetur,quod iudex λrsan eam non admittet. ut in tex. R suprie. mspeciali. Dicitur autem iudex non admittere exceptionem,uel quando eam expresse repellit.inis. e.interposita. vel quando eam tacitὰ repellit, ad ulteriora procedendo. inst.c.ex. parte. & Bart. in l. a procedente.C. de clitat. Sed quid si iudex nee expresse repellit, nee ad ulteriora proce dit, sed causa vexandi excipientem , malitiose supersedet Dic, quod tunc remedium est, ut excipiens,iudicem tertio humiliter requirat, Veexceptionem recipiat: quod si non fecerit, tune excipiens poterit ab illa denegata iustitia appellare, quia iudex tunc denegando iustitiam s
P P E LLAN S , qui terminum appellationi praesi, si mise
rit procuratorem ad impetrandum,ct contradicendum tantum ,
o appellatis fuit recepta a iudice, vel approbata . parte indue . saris legitime prosequenti condemnatur in expensis. . I A terminus, quem sibi ipfi appellans praefigit ad appelIati
nem prosequendam,obtinet vicem peremptorii. mpr. e.sepe. Et appellatus,qui approbauit appellationem factam ad curia is potest adstringere appellantem ab interlocutoria, ut etiam in causae pri ipali ibi stare teneatur. infr.e. I.in 6.Et quoniam procurator constitutus ab appellante ad impetrandum, & contradicendum, non perhoe est iussicienter constitutus ad appellationem prosequendam. C.Veniens.de renunc. & paria sunt, non comparere, vel comparere per ΠΟ- curatorem minus suffcientem.l.quoties. f. qui satisd.eog. & inter alias Poenas contumacis est, ut reficiat expensas eius culpa ab aduersario comparente factas.c.ex literis. de dol.& coni. Ideo talis appellans,qui lassicienter procuratorem non constituit, eontumax reputatur, & aduersario comparenti,& causam appellationis prosequenti, ad resti. tuendas expensas a tempore appellationis lactas, est condemnandus. ut in tex.& supr.c.reprehensibilis .
B eadem sententia di uiua tertio appellare non licet. OV I A qui bis appellavit, & semper succubuit, praesiimitur, quod in illo articulo iniustam causam Bueat,& quia ad litem protr
347쪽
3 3 α Liber secundus Titulus 1 g.
liendam malitiosε appellet.l. vnie.& ibi glos. cine lic.in una,ead.eauter.prou. Et quoniam appellatio non debet esse praesidium iniquitatis .suprie. suggestum. Et properandum elune lites fiant pene immortales,& vitae hominum modum excedant. c.finem de dol.& coni.& I. prope randum. C. de iudie. Ideo qui in duplici appellatione unius artieuli in causa sueeubuit, super illo amplius appellare non potest; sieut nee i eausa principali,si duplicem sententiam in illa contra se reportauit, didupliciter appellando,suecubuit. ut in tex. & e. si autem. 1. q. s. prouidere enim, ut intra competentem terminum litibus iustiis finis impa ratur, ne populi diu laboribus, de expensis vexentur, optimi principis est. QEod & summus Pontifex Paulus Quintus in praeterito anno vigilantissimε effecit , Vrbis tribunalia reformando; & in praesenti MDCXII. Serenissimus Franciseus Maria II. Vrbini Dux VI. inter
alias constitutiones , quas ad subditorum utilitatem edidit , maxima prudentia curauit, statuendo,ut ad causarum decisiones, non nisi textus iuris canonici, & ciuilis, eorumq. certi primarii expositores ad . .gentur; ablatis tot varijs,contrarijsq. Doctorum opinionibus, & co
iiiijs plerumq. ex nimio affectu datis, per quae leges rationabiles,& elarae, quibus est iudicandum, in proprio sonte non inspiciuntur r& lites amputandae, saepe longiores, disseilioresq. redduntur .
OPPELLATIO, omisso medio iudice, interposita, causam
non deuoluit, exceptione onoMa . liVIΛ licet ad Papam, propter plenitudinem eius potestatis, quaestordinarius omnium, possit appellari,omisso medio. e.ad Romanam. 2. q. 6. R C.cuncta. p. q. I. ad alios tamen superiores,tam de iure eanonico,quam ciuili,regulariter est gradatim apsell/ndum . c. anteriorum. s. illo. . q. 6.& l .imperatores. fide appeti. Et hoc fit, ut pareatur partium laboribus, dc expensis .c. super quaestionum. g. porro. de ossic. delegia & ι.praecipimus. C.de appell. & ut medius iudex non videatur eontemptuMe.met politanum. 2.q-7. Sed quoniam appellareis
gradatim,non est de substantialibus appellationis, sed de circumstan-lijs.c. Romana g. 2.inis. in ε.&eircumstantiae contractuum, & aliorum actuum,in quibus prineipaliter agitur de commodo contrahentium , per eorum pactum tacitum, vel expressum tolli poliunt. e. I. de iuram.
cal.& e.vnie. de eommod. Ideo si exeipiatur, quod appellatio sit,omis in medio, interposita,illa causam non deuoluit; sed si non excipiatur, appellatus censetur fauori suo renunciasse, & talis appellatio tenet. vi in tex. dc l. I. g.si quis .Feod.Sunt tamen aliqui casus, in quibus propter specialem rationem appellatur ad superiorem mediatum, de tunc contra talem appellationem excipi non Diest,quos norat Λ .hic. & Ar-ehid. inst.in c. I .ia 6. Cap. Diuitigora by Coosli
348쪽
De appellationibus,&e. 333Cap. 67. Ex parte, it α.
S I ii, qui dest esse tutor, nomine pupilli conuenitur inuitus, poteris appellare . QVI A qualisi ea causa quali Matum producit effectum. R ea'
cum cessante. Et quoniam tutor conuenitur nomine pupilli ratione tutelae. Instituta de tutel. g. x. Et si is , qui desiijt esse tutor.eonueniretur super causis tune inchoandis,grauaretur. l.ita autem. g.situror. ff.de administr.de perie. tui. Ideo ob huiusmodi gravamen, potestis, qui desset esse tutor, legitivi appellare. ut in tex. & p. c.cum spe mali. licet steus sit in cautis inchoatis tempore, quo erat tutor, quam uis non sint finitae, durante eius tutela; unde illas prosequi tenetur setiam post expiratam tutelam per aduentum pubertatis, nisi administratio sie translata in curatorem , cum talas causae trahantur retro ad tempus, quo fuerunt inchoatae.I. vnie.C. vi causpost pub.adsint.
S I iudex de iure dubitans vult consulere superiorem, debet consi talionis copiam partibus edere , alias eius verbis consili tionis fides non adhibetur. V IA quando fit relatio superiori, eausa consulendi eum de ali
quo dubio in iure, non mittitur ad eum totus processus, ne ipse princeps nimium fatigetur in perspectione illius, sed selum elieitur ex actis puctus dubius,super quo de iure,quod iudiei videtur dubium, principis interpretatio habeatur. I. I. C.de relation. Et quoniam iudex posset in dubii formatione aliquam partem grauare,tacendo veritatem , vel falsitatem immiscendo. c. biduum, in fin. x.q. 6. Ideo non statur relationi ipsius iudicis, nisi partibus dederit copiam de dubio,& de ipsarum assensu ille appareat formatvs. ut in tex. & l. a. C. de relat. Et haee copia debet tradi authentica, ut in ea nihil possit immutari. c.quoniam. de probat.
SI ante litem conte Liatam circa principale negotium, iudex aliquid innovat, licite appellaιur . QV I A iudex debee pronuneiare secundum allegata , & probata.
l. illicitas. E. de ossic. praesid. Et quoniam ante probationum receptionem, debet praecedere Iitis contestatio. e.quoniamss. sunt. ut lita non condi Ideo si ante litis contestationem, & libelli porrectionem , iudex aliquid innovat ad partis utilitatem, grauat alteram par tem , & ob id ipsa licite appellat. ut in tex.& αexhibita. de iudic.
349쪽
3 34 Ubex Secundus. Tinatus et 8.
VI A pendente dilatione , iudicis oscium conquiescit,nisi partes consentiant, vel nisi noua causa emergat. sup. α reprehensi bilis.& l. siue.C.de dilat. Et quoniam indultum a iure beneficiussi non est alicui auferendum. eap.indultum. de reg.tur.in ε. Ideo si iudex, post datam dilationem, ante illius expirationem aliquid innovat acie, quod non debet, de partem grauat, quae ob huiusmodi gravamen legitime appellat. ut in tex.& sum c.ad aures.
E TIproeu Ior datus ad impetrandum super appellatione, noa ieruauit formam mandati, auditur appellans, etiam p. se annum.
V ΙΑ procurator, qui excedit fines mandati,non prinudieat . minO.c. cum olim.de ossic. deleg. N L si procurator. ff. de procum Et quoniam qui ex iusto impedimento non prosequitur appella tionem intra annum , debet ad illam prosequendam habere alium annum. sup.eap.cum sit, & Authent. ei, qui. C.de temp. appell. Ideo qui non fuit negligens ad constituendum procuratorem ad impetrandum super appellatione, non debet ex culpa ipsius procuratoris priuari alio anno ad appellationem interpositam prosequendam . H in tex. 3c inst. p. pro
A D iustificandam appellationem ex ea a interpositam, probare
oportet causae veritatem eoram iudice ad quem. V I A saepe causa , quae in appellatione allegatur, est Iegitima ,& tamen appellatio illa non est admittenda, quia causa illa est
'falsa. sup e.ut debitus. puta, si quis excipiat contra actorem .s, quod est excommunica tus , qui tamen non sit. c. I. de excepi. in ε. Et proniam appellatio non debet esse praesidium iniquitatis. sup. c. suggestum . Ideo interposita appellatione ex causa probabili, non sufficit a pellanti probare , quod ex causa huiusmodi prouocauit, si eam non doceat esse veram. vi in tex.& αOlim. de except.
REI S I Derii eoram iudice a quo, viata probatis,streiecta .
QV I A quando quis offert, se probaturum incontinenti , purgatur Onanis praesumptio , quae poterat esse, quod ad differendum iudieium , causa illa fuerit ab appellante maliti E interiecta. c. prudentiam. s.sexta. de ossic.deleg.eum in mora modici temporis non sit periculum praesumendum . l. si debitori. E. de iudie. Et quoniam i dex . qui huiusmodi oblatam probationem reiRit, ostendit ipso facto suam iniquitatem, & etiam in hoc grauat partem. sup. e. eum speciali. Ideo ad iustificandam appellationem, suffieit appellanti probare, quod a iudice non fuit admistus ad probandum in eontinenti causam graua- minis, Disitired by Coos e
350쪽
De appellationibus, is c. 3 33
minis, liret modo illius causae veritatem probare nolit . ut in tex. dc mex parte. de telli. λ
S I appellatia non fuit recepta a iudice , vel approbata ἀ parte,suffiι appellanti mittere proςuratorem ad impetrandum,er contradicendum , liceι pars appellata sit parata in curia prosequi. O VIA ubi appellationi non est a iudice delatum, vel illa non est a
parte approbata, causa non deuoluitur ad curiam , ad finem, ut .ibi tractari debeat, sed ut super illa iudex debeat dari in partibus. instam .ln 6. Et quoniam quando causa non est necessario ibi tractanda, ap-Iellans habet iustam excusationem veniendi non paratus. Archid. ine. I.eol. .Et fuit in potestate appellati,ut approbaret appellationem, A volebat causam illam in euria tractari. sup.c. Nicolao. Ideo sibi imputet appellatus, si postea non potest adstringere appellantem ad eau tam in curia prosequendam, sed ei sufficit mittere procuratorem ad contradicendum appellato, & ad iudicem commissarium in partibus impetrandum. vi in tex. & sup.e. saepe. Sit ergo cautus, qui appellat, circa duo; primo, quod cum appellat ex eausa probabili, ut offerat , eam se probaturum, quia in appellatione releuabitur, quod non oportebit, eum probare, causam esse veram. sup.s prox. Item in alio, quod eum recipitur appellatio a iudice , vel ab aduersario approbatur, pro sequatur causam per sufficientem procuratorem ad totam causam, ne ex defectu mandati, condemnetur in expensis alteri parti eam pros
A N T E inchoatam proferationem appellationis, appellans poteII, A vult, inuito appellato, peiere, vi remittatur ad iudicem is quo.
OV I A solum in fauorein appellantis, qui praetendit esse grauaturi&praesumitur habere iudicem indignatum, fuit statutum , ut si non constat, esse male appellatum, ad eum non remittatur, a quo a P pellauit. sup.e. aeeepta. appellatus enim, qui sententiam approbauit, de ipso iudice se confidere demonstrat. su p. α ut dσbitus. Et quoniam favori pro se introducto quilibet renunciare potest. c. ad apostolicam. de regulari&l. si quis. C.depact. Et iustae poenitudinis humanitas nonis est amputanda, ubi de alterius praeiudicio non tractatur. mei, qui. a. q. s. Et appellans posset non probare causam appellationis ab interlocumtoria, & sic esset remittendus ad iudicem a quo. sup.c.ut debitus. Ideo ille, qui vocem appellationis emisis,cuius nondum est alii cognitio delegata , ad petitionem eiusdem, ad eum , a quo prouocauit, de iure remittitur, contradictione partis alterius non obstante. ut in tex. de l.
si quis libellos. C.de appellat. Sed hoc intellige verum, si per iudice a quo