장음표시 사용
11쪽
tiplic tionem Elixir. s si ub nomine fabula Demogorgonis, occultauerum materiam di praxin huius artis.s s Chaos ueterum, est noster Saturnus.' si Elixi ex argento fieri non potest. io Afflixirsi ex metallis imperse δ.ιοι si Metalla imperiecta, media mineralia sint. io Opinio illoru,qui Elixirex umbo comuni faciebItato io, 'sopinio quorunda,Eli xi ex stagno faciedu affirmates. io si Elixi nec ex stagno nem ex plumbo communi fieri potest, cum sint immunda in radice. ios L Primus ordo praeparationis est, secundus est fixionis, tertius uero multiplicationis Elixitat, o Exsecibus adustis extrahitur Mercurius noster, cum quo multiplicatio ic io tavrum,sc errum commune, in eorum radice pura cla munda sunt. ios gElix r fieri non Q ehe te rup comm 'cio, ni Nostri cupri minera sal est dictum saturnus. Lo I Opini ut ir fieri non non X serro communi. iii I Ex traditione Gebria ex ounnium Philos horun ros
hatur amplius Tlixir fieri ex ferro communi.
ii x Uas distillationis Mercurn, simila esse debet tabulae pla
R nae,aut paruae concauitatis.
rs es Elixir fit ex erro communi, quod hoc plus sulphuris fixi habeat pr Uteris metallis, Et quod Bupuit u irrues restant, q dALGrestrcitas ab eo acile separetur38 facio te adinates , rius pia Taratus lini ut Ur melius a combesitione desiadat. 5 quod hoc incomDletu si mediim milia rates, quo extresina in uirtute contingi tr. SA d inrisera tauri philosophicti
12쪽
ltiis es Ferrumarominem dixere ueteres, quod habeat anima,
at Ferrum generatur in terra specia iter a ea uirtutem
iis 1 Ferrumuine tabile dicitur. Dis Fii Elix rut idcuutissimo. ixo uia insuilissimus Philosophorum vegetabilis, animalis di mineratae toti P AI Elementorum separatio. x fis Ferri spuma, quae a fabris serrarris abricitur, uilissim lapis Philla phorum est. iii Is Humidum radica metallorum lane non aduritur. . ii si Ex scriptis Gebri orobatur spiritus ex calceurti. bli
ias Calx ferri, ignis uehementia conuersa in naturam motri coloris quasi uiridis, aut caelestini obscuri,fiue Saphirini obo scuri, uirtuosissimus Philosophorum Iapis est. ια es Vitrum hoc humidum radicaleferri est, uari, Philas osophorum sententus probatur, lapidem, Philosophorum igne
non aduri. 31 ε errum a multa terrestreitate mundificatur,cum in moturam uitri reducitur. iis si interea Psilosophi conuertebant uitrum in naturam smetallicam.
ιν ris Vitrum est maior lapis uilis, repertus timosus dici
13쪽
DIALOGUS PRIMUS, NE RAM ET GENUINAM
librorum Gebri sententiam explicans.
EN O Salve magni Machumetis sapientip
GTB E R. Saluum te aduenisse gaudeo, Sed quae causa est tam Ionginqui itineris D EN O Naturalis Scinnata cupiditas,inodagandi ex cognoscendi profundissima natus
Ne secreta, quae diuina mente ex abditissimis naturae arcanis eruta, per te docte quidem ex ingeniose Iiteris tradita sunt,Tanta uero sermonis obscuritate conscripta ut etiapost grauissimos labores, di singularem studiorum assiduitate, is ad uerum sensum penetrare,&animi tui intentionem colligere halid possim. Quamuis multum temporis, ad uirilem usin aetastem, bona ex parte,in his rebus consumpserim,ex in euoluetidis tuis scriptis fere 3 3 annos transegerim. Quare iam olim apud me constitutum erat, orbem terrartim mihi peragrandum, ut i tande obueniret uir sapiens,qui hanc diuinam,secretissimam linaturalis Philosophiae partem ita teneret,ut me facile tam proofundae cogitationis pollet facere participem . Veru in hac mea peregrinatioe infinitos artifices audiebam,temerario ausi assim mantes: se intentionem tuam di uerissimum sensiim tuoru crisis piorum ad tinguem cognouisse,praeter laborem tam ex graue dispendiu nihil penitus consecutos,omne culpam in te reiicienstes Ego tiero ex singulari amore erga te,quem semper colui rei uercnter, di magniseci, cx famam di honorem tuum defendere non dubitaui,contra impudentissimorum detractatorum futio
14쪽
les ac inanes oblocutiones ta morsus sciebam enim te caeteris omnibus, qui hanc subtilis,lmam secretioris PhiloIbphiae parte aggressi sunt,cu apud ueterestum recentiores,ab omnibus uerae Philosophiae studios praeserri. Inde captus summo desiderio, uisendi te, di coram dehisce rebus disicterendi, meum iter ex Ita slia,huc in Persiam deflexi, maxime, ut apud te impetrarem, ut me in consertium ct numerum tuorum discipulorum recipere non recusares Tantum enim apud me discendi amor di studiupraeualuit, ut nem itineris Ionginquitas, nem tot pericula subeσunda,absterrere me post uiderentur, sed fortiter fue contem
G DB ER. Petis sane honesta desideriuml tuum generosi animi certissimum indicium est. Quare non grauabor,te occindi
scipulorum 8 amicorum meorum numerum recipere. Feceris
autem rem haud ingratam mihi, si eorum rationes, qui uanis oblocutioibus meae aestimationi detrahere student,indicaueris. DEMO Exorta est saepe grauis uerborum concertatio insternos, sceIeratost tuae famae cx nominis detractores, qui te acerbe accusabant cx uituperabant, exscriptis tuis se delusos di deceptossupplantatos praedicantes,quod in hanc sententiam, oin prooemio libri, summae perfectionis, scripseris: Per Deum, qui secundum hunc librum operatus fuerit, uerum finem huius artis se adinven1sse laetabiturumis uerbis fidentes, maxime ad; ducti sunt, ut nec labori, sumptui,aut tempori parceret, omnia ut aiunt, ex libri tui instituto operantes, tamen nihil unquam
consecutos, praeter grauissimam rerum strarum iacturam, di
temporis cxlaboris dispendium. Et quod grauius ferunt,nomianis di famae iacturam secisse, omnibus ludibrio eisse, cum digito,
ut in prouerbio est, subnotari, ut minime tuto aut tranquille inter caeteros homines conuersari possint aut audeant. Hac ram orione eXecrantur,maledicunt, uituperant,cxcontumeliosis comuitius spargendis nullum finem faciunt, falsarium, impostorem, ac hominem uersutum, fallacemi te clamitantes, Cui id unum semper cordi fuerit, ut quamplurimos faceret cum ratione inoianos. GE, M
15쪽
GE UER. Quis obsecro, adeo diuinus cx sapiens inter homines uixit unquam, qui sceleratos o malignos non aliqua ex parte ostenderit
D EM O Quid autem dicis, de multis sapientissimis, di uitae
quasi inculpatae,qui in eodem errore uersantur
GEBER. Scripsimus lib. primo, cap. . summae nostrae, Hanc artem in diuina potentia Dei, qui eam subtrahit aut lars gitur,cui uult,seruari, qui est gloriosus 8c sublimis, o omnii sticiat bonitate repletus. Adhaec adiecimus quoc in calce, do huius libri, hanc arte nos eo artificio tradidisse,ut a nullo intelligi possit, nisi cui diuinitus datum sit,aut a nobis qui eam tradisdimus, in hac edoetus . D EM O Quid opus erat, ea scribere aut publicare, quae a nemine intelligerentur cis GEBER. In fine, quarti libri perte ostendi me hanc arterri tradidisse sermone claro oc aperto prudentibus, di huius doctri nae fil4s, ut diligentes artifices eam facile comprehendere ec notelligere queant. Ignorantes uero admonui, ut eam fugerent, tanquam ipsis noxiam,inimicame maxime aduersariam, quae a facile ad extremam paupertatem summam Miseriam perdu cat. Si tam fideli ac paternae admonitioni non credunt, uel eam nihili faciunt inique nos accusant cum omnis error illorii ignos rantiae,ec praesumptioni potius imputandus sit. Ergo si ad ino, pia me miseriam isti redacti sunt nostra culpa factum,minime et putato. Nam lib. primo cap. s. disertis uerbis ostentimus, uili preci, si artis principia cognouerint,ccea,quae tradidimus, rescte intellexerinthad perfectionem magisteri speruenire posse. Quid hoc aliud est, quam fideliter commonefacere, ut pecunia suam custodirent, c&non praesumptuosi uane dilapidarent Vis uero ea,quae tradidimus,rem intelligant,neceisse est, sermonem huius do strinae,n5 ex nuda litera, sed altiori indagatione conss-derare, di ad medullam sensius allegorici penetrare, mentemodi intentionem nostram,hinc inde dispersam, di data opera im*Probis obscurata diuelatam, magna industria colligere, ut
16쪽
tandem adueram cognitionem principiorum naturae ex artis
D E M. Si tua scripta recte intelligo, naturae principia,hu
ius artis quo J principia sunt. Scribis enim cap. q. quarti lib. te post determinati onem principiorum naturalium,etiam de prin cipi js huius artis uerba laetum, particulatim loquendo, de naturalibus metallorum principius Cap. a. lib. primi,dicis, principia naturalia in opere naturae spiritus esse foetentes,& uisuam aquam, quam etiam siccam aquam nominari concedis. Haec eadem uerba repetuntur ultimo cap. lib. inuestigationis . a magisterst,quo loco concludis,lapidem nostrum esse spiritus foetentes,& aquam uiuam, quam etiam aquam siccam rectedsxes rimus. Ergo quum principia naturalia metallorum, etiam aratis principia sint neminem puto ambigere, ex recta cognitione principiorum naturalium, etiam artis principia poste inueniri. Quare rogo, ut certo ordine mihi naturalia principia demon.
strare uelis, ut huius magister4 principia,mihi quoi fiant masnifesta. G SUE R. Et hoc requirit maxime do strinae ordo, Proptes
rea scripsimus in prooemio,primi libri,eos, qui principia natus ralia in seipsis ignorauerint, multum remotos esse ab arte nos stra, cum ueram radicem non habeant, supra quam intelionem suam fundare possint. Et eodem libro, cap. 3, scripsimuS,eum, qui non habuerit ingenium naturale, ex animum, ingeniose di subtiliter perscrutantem principia naturalia, ec naturae sunda vmenta, di artificia, quae naturam assequi possint, in suae a 'tioonis proprietatibus non inuenturum huius preciosissimae artis di magisternieram radicem. Diligenter igitur considerandu principiorum naturalium metallorum, tres esse differentias . Sunt enim quaedam remotissima, alia remota, di media minera alia, di tertia differentia immediatorum.
DEMO Distincte hanc triplicem principiorum differens
tiam explica, ut omnem naturae ordinem, procreandis siue geonerandis metallis exquisite comprehendam, ex naturam artifiscio
17쪽
eio aliqua in parte imitari possim. E KE in Tametsi remotissima metallorum principia in
radices iecundum operationem Hermetis' quatuor clamenta creduntur, attamen cum denominatio ex praedominante fiat. . minime dubitandum est, terram, aquae commixtam, erum principium Ysundamentum esse omnium mineralium, idem
assirmante Aristotele A. Metheororum qui tradidit, Metalla, quae liquescunt aut funduntur igne, originem habere ex terrae aqua, quod 3. Metheo libro quoq; confirmat In hac sens. tentia sequuntur Aristotelem, Avicenna, Albertus occi Thomas, in libris mineralium o Metheo rorum. DEMO. Admodum desidero intelligere iam 5c cognoscere, quo pacto terra aquae commixta, in metallum transmutari aut conuerti possit. GE SER. Soli omnes stella etsi fixae tum erraticae, luminea Sole mutuato, terram assidue percalefaciunt,supra,infra,intesrius 8 exterius,circulari ipsorum motu, radiorum reuerberatione o subtilitate,praepotentem ui penetrandi. Quum uero manis res combusta siue excoeta facile corrumpature transmutea -- tur,di corruptio unius,alterius generatiost,necesse est, terram, aquae commixtam,cclongo tempore sic exustam ct inde transis mutatam,tandem conuerti in aliam naturam terream. Ita uidemus lignae lapides,fortiter exusta, in cinerem occalcem cona
D EN O Terra,sic exusta, in quam naturam terream trais
GEM E R. Conuertitur in terrae speciem, aliquid substantiae
salis aut aluminis in se habens. Id enim experientia docemur, Percipimus enim cineres, calcem, sudorem, urinam, di maris aquam, Sole excoctam, falsedinem in se continere. Proptes rea diximus in principio testamenti, ex omni re adusta posse
fieri sal. DEMO: Quo nomine appelIatur uulgo istud tuum sal, in hac terra, sic exusta occultatum
18쪽
CEBER Nitriolum utilgo dicitur. DEMO Oho,generantur igitur metalla exult solo CT SER. Ita sane, ex uitriolo ex sulphure omnium metalloo
D EM O: Quomodo approbas hoc, ut tibi fidem habeam
C EAE R. Certum est,omnem rem in id resoldi ex quo composita est. Quare si metalla in ipsorum priorem materiam reseluere nosti, haud dubie reducentur in uitriolu, quod etiam aqua rasiccam uocari diximus. Propterea in lib. inuestigationis, cap. de uitriolo,certo affirmauimus, a diuersis metallis, diuersas uia trioli species separari posse, nobis maxime usui futuras, di in operatione huius artis summe necessarias Illud idem confirmavimus lib. 3.cap. I. DEMO. Mihi uidetur ut ingenue fatear, quod sentio,in tuis uerbis haud paruam esse contradictionem. GEB E R. Quam mihi contradictionem narras DE U multis locis tradidisti, di seriptis tuis assirmasti. sulphur di argentum uiuum omnium metallor uera est natus Talia principi quod nunc uitriolo tribuis, hoc facit me non parum suspiciosum. GEBER Argentum uiuum dulphur, non esse metalloorum prima principia, sussicienter probauimus,cap. a. lib. t. Eum locum si recte intelligis, cognosces, me manifeste tradio disse, haec in sua natura minime uera principia metallorum, sed aliud quiddam, quod sequitur ex alteratione substantiae eorum in radice naturali ad substantiam terream. DE U Obscurus est hic sermo non intelligo. GE SER. Meministi haud dubie, me dixisse iam, terram, a aquae commixtam, radicem esse, o sundamentum omnium metallorum MDEMO Memini. aE DE R. Haec autem eorum alteratio, in substantiam temream,minime fit in ipsa essentia, aut substantia sulphuris, aut argenti uiui communis, Sed in ipsorum radice,scilicet,in terra, μ' aquae
19쪽
aquae commixta, per calorem mineralem v coelestem decoctae transmutata, ut satis aperte ostendimus. DEMO Nunc, si libet, etiam de medes mineralibus, exprias cipiis remotis pauca refer. CE B E R. Medium minerale, ex quo omnia metalla cx ars gentiam uiuum,ck Marchasita di Antimonium generantur, est illud ipsium uitriolum,quod in terra, aquae commixta,sive decos ctae exusta occultatum eme diximus. Et cum metallareduci debent in ipsorum materiam sumas hoc est Quanto prooι pius ad naturam metallicam accedere possunt,ad naturam uistrioli Iulphuris reducenda sunt. DE U Qtiare ex isto uitriolo metalla magis generantur, quam ex alio sulphure aut alumine GERER. Quia magis sulphureum est,ex ad metallinaturam propius accedit. Ex coelesti influxu ipsius uirtus quom habiliorc promptior est, ut conuertatur in metallum, consentiente promouente Ioco minerali: siilphure cx calore sufficiente. D EN O Quem mihi locum mineralem narras
GER E R. Saxum, in quo uirtus mineralis indurandi ex fisa Xandi continetur.
D EN O Quae est haec uirtus mineralise Em E R. Virtus haec coelestis est,potestatem habens procreandi metalla, occuliata in certo sulphure toto, di sicut assiciis tum lucido.
M DEMO mullum sulphur, quod totum di lucidum fit, ego
MD EMO. Animaduerti saepius, sed credebam, substanti
20쪽
cunt uero in eopsa abundauerit, ibi generantur metalla, idem testante Alberto de Metheo: DEMO Nascitur igitur uitriolum inter saxa GEBER: Minime, sed in terra. DEMO: Quomodo intrabit igitur saxa, ut ibide inueniat dictum sulphur totum a B TR. Montes metalliseri,in prosundo non sunt petrosi, quemadmodum in superficie Quare metallici cum fodiendo
terram Y alumen inueniunt,scilicet uitriolum non descendunt altius sed eas mineras,sive metalli uenas relinquunt. Sciunt em,
ibi metalla deficere. Idem asserit Plinius lib. 3 3. Accidit tame, ut aliquando haud longe ab eiusmodi uenis siue mineris defici*entibus, aliae, quae metallum habeant,reperiantur. Cum uero ex naturae operationibus quemadmodulib. . cap. s. apertemonstrauimus Iusticienter probare possimus,solum 'modo eas res,quae naturam salis N aluminis habet, disimilium:
solubiles esse, Manifestum erit, etiam nostrum hoc uitriolum per caloris subterranei uirtutem solui posse,quod solutum duplicem fumum exalat ut lib. . cap. a. dixi. Quia calor com*mixtibilis est,& sertissime unit, ligate compingit in simul subi tile terreum, ochumidum aqueum inuicem digesta. Calor uero coelestis, pro sita natura humidum aqueum subtile attrahendo, subtilis terret etiam aliquid abducit. Quod Aristoteles lib. s. Metheororum his uerbis artirmauit, cum dicit: quod uapor hirumidus includes, re uapor siccus inclusus, simul sursum eleuatur. Id enim accidit ut Galenus de Avicenna aftirmant, per calorem, Heuantem unum at RaIterum uaporem, Quia semper commix , . . . . t bilis est, dimotum causat unius essentiaeinesseiiciam alteruas.
Isti duo fumi siue uapores a Philosophis sulphur di argentum
.. . uiuum nuncupantur. Cum uapor terreus, subtilis,unctuosus,
44 . . . di aliquantulu digestus, sit materia essentialis stilphuris, quavis nos eum Arsenici nomine appellauerimus . Humidum uero ' aqueum uiscosum, exterreositatili commixtu ateria pr imae fit argenti unu hoc ais ante Alberto libri demineialibus, cap. q.