장음표시 사용
311쪽
FRAGΜΕΝTA. 267 at o Stoicis fuere Themistocles et Phoebion inuique nuper admodum floruerunt, Annius et Medius e Pestipateticis autem Heliodorus Alexandrinus. Secundi generis fuerunt Ammonius et Origenes, quos nos diutissime frequentavimus, ii OS qui aequales Suo Sapientia multimi excellerent : tum et
qui in scholci Athenis successere, Diodotus et Eubulus. Licet enim ex hisce nonnulli quaedam scripserint, ut Origenes, qui DE DRMONIBUS mp sit et Eubulus, qui IN PHILEBU ET GORGIAM commentaritim edidit, atque Aristoteli CONTRA PLATOM REMPUBLICAM respondit: non illa tanti sunt, ut ea propter inter illos referri mereantur, qui dedita opera literis Philosophiae dogmata eXplicuerunt quum se ipSi DP a Scula velut parerga Seu fortuita fuerint, nullo certo ac serio scribendi Consilio suscepta atque elaborata. EX Stoicis porro Herminus et Lysimachus inuique in urbe vivendi
tempora tranSegerunt, Athenaeus et Musoniux et ex Peripateticis Ammonius et Ptolemaeus, qui urn-b omnium suorum aequalium niaxime Philologi
Ita Tollius ex conjectura, dum videtur, Vel χρησαμ νους, elquum in Editis esset κίχεγγυκχ OStea λαζόνῆας T. ωοος πατρος το μετὰ Iec In Forsan Cyzicenus, cujusMS. Collegii Cocli Chr. Ox. meminit Proclus ad Euclidem, - ἐχ γυα προς το μετα lac. H. lib. 2. II. Uλὴν ii sermo est dog Forsan ille quem laudat mala Philosophica exponens, Stobaeus. Vide Ionsium l. 3.
314쪽
ἐν τη λεξει κατασκά π γνωρί θοαι μαλλον, στης ἐν τη διανοία συνθέσεως αἰξιων. Oi και τον λιοδωρον υ κατανείμειέ τις αν, έδ εαῖνον παρα τα τοῖς Tζε Κυτεζοις ἐν ταις κροασεσιν ειρημένα πλέον τε συμαλλομενον εἰς την τοῦ λόγου διαρΘρωσιν. οἱ δὲ καὶ πληIH νζοοληματων, - μετεχειζίσαντο, την σπουδην του γράφειν αποδειξαμενοι, και ζοπω ' Θεωζίας ἰδίω ζησαμενοι, Πλωτῖνος εισι καὶ Γελλιανος 'Aμέλι γ' ο με τρὶς Πυθαγορείας αρχας καὶ Πλατωνικας, ως δοκει, ζος α ξSεζαν των G ναυτου καταςησαμεν η Ita ex IIS in Vulgatis των β Forsan Hermiae et Ede/iae γ κ ρ Tollius autem secit i l. cujus meminit Suida v. Φων δ', γ, M. Asεσία et v. Ἐρμειας et Ammo Nectu uti sun s S. et ni su uteriore diversi frater: Ttilitat m, ante ἐποιήσαέο. H. qui umbo magistri Dama acii, Forsitan tumen sic legeia di Scipuli erant Procli Lycii, diis hic locus est, τει μοῦν ἀπο qui cli Scipulus erat Syriani et o b η' O δεώσεως γνωρίζεσθαι auditor Plutarchi Athe nεia.
α ων ' ' Vocem Θεαρίας omissam in Συέαξtως edidit ollius con Edit. Tollit, ex S. et dititra auctoritatem Cod. S. et Ficini reposuimus. H. Edit Baall.
315쪽
Orant praesertim vero Ammonius, neque enim quisquam est, qui, quod ad dissusam elegantiorum
literarum et omnis Scientiae notitiam, Cum e Comparari queat , nil tamen, quod ad Philosophiae artem pertineret, Scrip Sere Sed Poemata tantummodo nonnulla, et quasdam Demonstrativi generis orationes quae quidem, invitis ipsis, etiamnunc SupereSSe eXi Stim : neque enim censeas illos credidisse ob hujusmodi libellos se apud postero noto sore, omittentes literis cura dignioribus sua mentes locupletare Rursus' ex eorum numero, qui quid Commentati sunt, quidam nil nisi Collectanea aliqua, aut eculii deSCripta vetustioribus, in medium protulereri quemadmodum Euclides secit, necnon Democritus, atque item Proclinus alii vero, minuta PiorSu quasdam veterum doctrinae articulas ad interpretundum sibi deligentes, de iisdem, atque illi locis aggressi Sunt libellos Componereri quo ex numero Annius ac Mediu sunt, necnon et Phoebi-on atque hi quidem elocutioni elegantia potius,
quam rerum ac Sententiarum Pondere, innotescere
studuit Iisdem et Heliodorum licet adjungamus: nam neque hic quidquam novi et veteribus indicti ad Histinctam Ῥhilosophiae dogmatum X plicationem de suo contulit ' At qui etiam numero problematum, quae tractarunt, Scribendi studium et diligentiam ostenderunt, et Singulari quadam Conintemplandi ratione usi sunt, Plotinus et Geiuilianus Amelius suerunt quorum ille principia Puthagorica et Platonica multo, ut videtur, quam quisquam priorum, dilucidius explanavit non enim illa com-
316쪽
Eum saepiuscule laudat gendis Democriti libris. Ti-POrithyrius in i de Antro erit Mathematicus, a quo in-
. Um' harum. Vide euridem in teremptus. Plura Ionatus . Via Plotini, et Onεium de a. c. Hi Meur s. ad Nicomac Script Hist Phil. l. 3. C. O. P. urn p. 06. o. s. in Gl. r. 264. 265. et Meuretum adciv. 6. et de Philosof h. ectis Hesych. Miles. In pag. 72. Schol. Iuυenal in Sat. Hujus meminit etiam Por 6. T. ythyrius in vita Pythagorae ct Tα πολλὰ με των ἀυτων δο- lib. de Antro Cympharum, ut ματων 4χόμνος. πολλοι Sto Nemesius, et Suidas V. ρι- flerumque, et locus ita verten-γενης. H. lux: Et iterumque eadem am-
317쪽
FRAGIIENTA. 27 Imentationes Numenii, aut Cronii, aut Moderati, aut Thrasylli, propter CCuratam Xyli Cationem cum
Plotini commentationibus de iisdem rebu componendae sunt Amelius autem, hujus vestigia dum sibi legenda proponit, eadem quidem habet et X- ponit dogmata, verum prolixior multo in illorum tractatione, latioreque usu interpretationis ambitu, in Contrariam Plotino tractandi formam deflectere videtur. Et hi quidem Soli sunt, quorum Scri PlaCura nostra et Ognitione digna Xistimem. Nam reliquo quare qui attingere operae Pretium Putet, omittens ad ipsos recurrere, a quibus illi haec mutuante scripseruntd praesertim Cum nihil omnino de suo addiderint; et non modo non rerum Capitum, sed ne argumentationum quidem, Deque ut Collectionis eorum quae a pluribus dicuntur, aut deligendi optima quaeque Curam Ullam ge8Serint. Ego
vero et in aliis hoc ipsum Scripti S jam modo plus semel praestiti sicut et Gentiliano, DE JUSTITI LQUA: ΡUD PLATONEM EST, OSpondi tum vero Plotini DEI DEIS commentarium Xaminavi. Ommunem enim OStrum omnium amicum Regem illum Tyrium, qui et ipse non pauca ad Xemplum et imitationem Plotini commentatus est, squum,
Iὶlexris dogmata, in eorum trac si et Suida, et ipso denique tatioue multo prolixior et ope Porthyrio in vita PlotiniIroεis est Toupius. Propter viciniam. Vide Ion-
Id est. Porphyrium, qui citum l. 3. C. 15. sterum ad patria lingua Malchus, quod Suidam, V Πορφύρι b. et Clar. Graecis βασιλωὰς est Patriam Fabricium in sui te Secunda licet Butaneis nutus dicitur Libri quarti Bibliothecae Graehabuisse Tyrum teste una. g. Η.
318쪽
VI. Ex Porphyrio in vita Plotini, p. 2. Edit. Basil.
ΚΑΙ συ μὲν ταυτα τε βιβλία πέμπειν, ταν σοι δοκη μαλλον δὲ κομίζειν. Ου γαρ αν άποςαίην του πολλακι δε-αί σου την πζος μῶλ οδον της Ἀτέζωσε ζο ιναι, καν εἰ μηδὲν δι αλλος Η δὲ και Λοβνίν τω Κωικω tando Amelius. Tandem Por- ακροασαμενος Inquit Suida a T. thyrius sententia Plotini per Lege μετρίου Hlιγραφη, vel epta Palinodiam Scripsit, in- μετρίως η ιν lιγραφη λελίγξαι. T. que omnium conventu recita- Mire αντ γραφῆ ὲιελίγξαι vit Hoc eum non recte se- δεκουμεν. Μετριως 1ελεγξα est εα ciSSe Longinuato Ster inaeom-tia confutaaae To Upi US. mentario, de quo hi agit, S- Cum Porthyrius mentem Seruit quippe qui Plotini de Plotini, quippe nimia brevita I deis Sententiam impugnabat, te obscurioris, non es Set asse antea ibi in eo consentientem Cuius,contra eum Scripsit. Cui habens Porthyrium, sed nunc ille Amelium respondere jus in Plotini castra transfugam.
Sit Respondit et Porthyrium T. Vide Fabricii Bibl. r. nec defuit iterum illi consu Lib. IV parte . H.
319쪽
illius rationem atque disciplinam noStrae praeserens, multo illum, meliorem de Ide is sententiam, quam quae nobis probaretur, amplecti, edito Ha vulgus scripto demon Strare in animum induxi Sset , medi-OCriter reSponsione mea Confutasse videor, quod non reCte Suam Sententiam retractavit; praeterea non paucas opusculis hi SC meis illorurn virorum sententias Convellisse; sicut in me , quae ad Commentarii magnitudinem accedit, ADVERSUS MELIUM EPISTOLA, quaeque illis respondit quae ab illo mihi Roma missa erant quam Epistolam ipse inscripsit D PLOTINI PHILOSOPHANDI RATIONE. Ego vero, Communi tantummodo in Scriptione Contentus, simpliciter opusculum hoc meum EPISTOLA ADVERSUS AMELIU indigitavi. VI. Ex Porphyrio in vita Plotini P. I 2. Edit. Rasil AC tu quidem, ubi commodurn erit, libros illos
mittes quin potius ipse adser. Non enim rogare te saepius desinam, ut hoc ad nos iter omni alteri anteponas etiam Si nulla alia de causa quid enirn
Porphyrius in vita lotio T. ni, ν δ dia καὶ Λοβνὶ νο περὶ τοῦ
320쪽
παλαιαν συνηθειαν, και τον μεζα, μετοιωτατον οντα, προ η λέγεις - σωματο οἰοένειαν. ' Καν αλλο τι τυχης - Λ , παρροου δε μηδὲν προώοκα καινότερον, μηδόν των παλαιων, σαφῆς
Τι α α και σοφον παρ' μοῦ Hujus vitam scripsit Por- προσιοκῆν c. Scribendum προσ- rhyriu8, et operibus Plotini .οκῶν. Quid enim apientiae a Praefixae St. Miror Sane quod iobis exsectes dυentu tuo inter reliqua Porsihi/rra Scripta Deinde lego, ε μ ν ' ἀλλο- summo studio si viris eruditis την γε παλαιὰν συνήρειαν. Ob e ConquiSita et recensita hacte
terem altem rostram Ora Sue nUS non comparuerit. Η.
tudinem. Toupiu S. In S. in . H. At τοῦ σω Hος ἀσθε ν, quae ' Qui libri quartam Ennea- quidem illi ab atra bile prove dum prout Plotini libros dis-nit: hic percitus etiam Romae tinxit Porthyrius jam con- saepe Se interimere cogitavit stituunt. Scripsit et Numeni- hortant vero Plotin in Sici Na -ρὶ zΘαρσίας ψυχης, testeliam Prosectus St. T. Orig. lib. v. adu Celsum Litem Καν Ἀλλό τι τυχης ἰοεὶς Ammonius noster, Plotini Prae-Quod ratoria amια cogites ceptor, teste Nemeδio de NatToupius. Iram. C. ll. T.