De sublimitate commentarius

81쪽

DE SUBLIMITATE, &c. 4

Se Ct. 2. ἀπ πχέων των εμφερομε ριγραφη τις ην κεῖνο των κρων λη' νων τοῖς πραγμασι, C. μάτων, καὶ εἰς νότητα συνταξις et

L. 7. με γαρ τη κλοπι τον in fine hujus ecl. ἡ λ ιις ως ἀκροατην των λημμάτων ο δε MC. πην των ἄκρων, καὶ η εἰς ταυτ συ Sic edondum Curavi Secutus ναίρεσις ἀπειργασατο την ἐξοχην.

auctoritatem Storum. Pri L. 7. Ἀκροατην Si verbummo editio Robori et Sti Vat. st ore ν Φαι ulla vi adhibita duo, et Par El. et Ambr. ha Significationem alliciendi, seu heia o μόν-γδε, non ut a conciliandi proprie assumerenutius legit το Ῥὶν-το queat, Cur Non κροατὰν Cti-Voce vero Ῥεν-ο δὲ Sig neamus Sensus adeo erit: nificant, fartim, artim, ut vi Nam ille quidem SCil. ὁ γραφων, dentur in . . Matth. l3. . Scriptor tartim delectu ciret 23 ο μεν κατον, o δε ξ οντα, Cumε tantiarum, partim autem δε τριάκο Γα. ore Pro ut C snθtitatione electarum auditO-gatu te Ctione τοῦ λημμάτων του rem allicit, vel, ab conciliat.

ἀκο6ατην quae ex Manutio pro Vide Demosthenis rationem lacta videtur in omnibus S Olympicam primam, ubi Oratis, idemque in ditione o tor verbo ξοσάγομαι talem vim hori verba leguntur hoc or tribuere videtur υρίσκω Scit.

λημμάτων, bi Si Sana o es Set ειαν-προσαγομίνον. Beseri i ἀκροα την, locum Sibi non aptum tum nostram timuelicitatem sel-

occupasset Faber conjecit exi8se C. E. Iegendum CSS τω ακρων λημμά- L. 9. Σαπφω Sappho suit των, Sed Tolli conjectura a Poetria Lesbia, Sapphiciquegi placet, qui legit των κροτά- quale est Sequens de car- των λημμάτων, ad lCCtionem o minis inventri X cujus tamendicum accommodatius Cer nullum fere poema Xtat, Si te mendatione hic opus est, excipias hanc den, Inamque quia haec Longini oratio non aliam, quae apud Dion Halide quovis lemmate, Sed de op Carn. περὶ συνθεσεως C. legitur.

timis et maxime sublimibus Titulus hujus des apud Ur- instituitur; sic paulo infra de sinum in fragmentis Sapph USSappho loquitur, τα α κρα αὐτων CSt, προς γυναῖκα. ρωμενην : C rec καὶ πεοτεταμένα δειν καὶ ἐκλεξαι te quidem Plutarchus enim

82쪽

' παλματα κ των παρεπομένων, καὶ ἐκ της λβεία 10

ut praeteream testimonia Tatiant,max Tyrii, Suidae, et Philostrati in vita Apollonii Tyan quae edidit Ursinus in Ἐρωτικῶ habet haec verba,

Adde quod Strabo et Athenaeu nos docent nomen huic mulieri fuisse Doricam, Eumque a Chara, o Sapphus fratre amatam fuisse. Puta igitur, Lector, han DoriCum amicam infamem Sapphus, familiariter CharaXum sermone o Spitioque excepiS SC, im in amatoris loco habuisse. Intervenit derepente Sappho, vidit, Velie mente Commota est; et in hac de conatur ea omnia, quae tunc animo furens paSsa CST, XPrimere. HOC St, ut opinor, de argumentum

Illo igitur, cui hae nota Sunt, Parum probabit ollavit, qui hanc Oden Sermone Gallico

enim mutavit, ut ea ipsi suaeque Lesbiae convenirent, ne eam totam in animo habuit Latine exprimere: Unde eo Censeo Criticos errasse, qui vellent hanc de ad Catullianae Imitationis fidem emcndare. Νc solum Catullus eam imitatus St, Sed et Lucretius ; Uorum prior Sic ad Lesbiam

Suam Scribit, Ille ira sar age Deo videtur, Ille, ita est, uterare Diυοδ, Qui sedens adire raua identidem Te rectat et audit Dulce ridentem a miaer quod

Lingua e torset, tenuia ub

i lamma dimanat sonitu auos te Tinniunt aures, gemina et teguntur

Lumina nocte.

je tornbe en es couces Posterior vero in l. 3. v. I 53. langueurs. huc respiciens dicit, vox enim dou longe aliter so Verum ubi Nehementi magis est Dat quam furenti animi ap- Omrnota net meri8,phus eStu requirit. Consentire animam totam sex Apud Catullum exta hujus membra idem u8 Odes non Versio. ut vulgo Sudores itaque et pallorem exputant, sed clmitutio multa latere toto

83쪽

Corpore, et Uringi linguam, eo; iam pro Vulgato 'AνΘ- vocemque ab oriri, Sti Ρar et Ambr. habent κῆ- Caligare oculos, Onare aures, νει, quam lectionem etiam os-εuccidere artus 2 ius protulit ei Apollonio A-Denique concidere ex animi lexandrino in Grammaticae terrore idem ua notavit item Joh. Grammati- Saepe hominea cus in suo de Dialectis tractatu i νγ AEol dici pro ἐκ νει L. l. Π δε τη, ἀρστ, J Ita fortasse tamen legendum Stomnes Editiones et Sti Sed pro ἐκ νει, quae VOX ΕΟ- Faber legendum conjecit, M lice scribentibus usitatior St. ταυτην τηναρετην, C. quod Ol Nec mirum videatur, quod prilem factum Longinus enim ma liter voci ἴσος hi Corri-Vocera pro αυτος vel τ per pitur, Cum legamus in Theocr. omnes illius articuli casus Uti Idyll. I. 25. ἰξ Θω αμπιν, et idem tu PQ si in ecl. 4. Occurrit και alibi.

Et ecl. 3. - τωτω, Sti Par et Ambi'. et El. ha- alia των)οτι πορρ ωτάτω C. Sur ben Ἐμμνων προπος, legendum pius etiam alibi hoc loquendi omnino censeo Cumael. Uossio genus occurrit, prae Sertim in Eμμεν - ρ ὁ ις vo Sacris N Te St. libri S. Eoi dicitur pro ὁ ἀνὴρ, ut Co-L. 14. Φαίνεταί μοι κῆ, J Post in thus in tractatu Suo de Dia- tot viros doctissimo hanc O lectis notavit λλει legi pro oden velle emendare, vereor ne αλλει et in Theocrito fri cimihi non concedatura sed e legitur Pro D A g et Hero-tustissimi Sti Par aliorum dot l. l. C. 62. dicit κτΘ- ωρ. ques Storum e Stigia secu L. 6. Ἀδὰ φω, σα- ita Ecii- tu multa hic mendauda cen tio prima et Sti at duo, t

84쪽

φωνήσας Eolice dicitur pro φω- iaαν, unde non displicet illa νουσης. Manutiana lectio αδυφων Cl. Boivini te Ctio τό μοι μαν. σε non placet, quia nimis i. 20. V γαρ α σε S. MStorum vestigiis recedit. In Ambr. habet ἔς - ειδω, terim Sti Par et Ambr. ha MSti Et Vat. duo, et Par. σbenti ii φωνσα ς, quod Boivinus ari ditio vero prima δω σε; vertere jubet in ἀδυ φωνασαι σ' unde ossius Tolliusque le- Se vocem Sapphii gendum esse censent, γαρ ἄLmanu prosectam sui SSe en Seo. σε Manutiu e conjectura, L. 8. Καὶ γελαι Manutius opinor, edidit. Iον,'. edidit γ λωσας, mulltim, OpInor, Ibid. Βροχίως με φωνας ΟΩεν ετ MStum secutus Sti enim es Ita Edit prima, et Sti Par et Vat. duo habent νελαῖς Par. Vat. duo, Ambr. et El. ni- unde degendum CSSe censeo Si quod hic posterior habet muγελά ς quod solent Eole dicere non tam male, aspiratae enim pro γελας . Dicit enim Corin Voce Maeotibu non placuere: thus in tract. de Dialectis, o vox βροχίως aeolice dicitur pro

Ibid. Τό μοι σαν MSti Par. lac. et Vat. duo habent τὸ μὴ 1 α ι, T. l. υδὴ , AH Totitius quod Tolliu contrahit in μη scribere mavult rus, vel potius Interim S. Ambro S te 2 aeolice absque Spiratione, git τό μοι Θαν. et Edit Robori quod omnino placet. E.

habet μο , quamvis illic desit

85쪽

DE SUBLIMITATE, c. 45

L. 22. Ἀλλα καμμ , γλωσσα orasS per Vocem χρω SaP. αγε, λεπτον δ' Manutius edidit pho videtur significare cutem αλλα καμέν γλωσσ - , Dia λεπ- totius corpori huic etiam O, sed cum S. Par. habet sensui conveniunt Plutarchi αλλα κα λεν γλωσσα αγε, λε ον in Erotico verba p. 763. Edit.

δ' et Sti Vat. duo αλλὰ καν Xylan d. hujus de virtutes

με γλοῦσσα εαγε, λεπῆον δ', malim numerantia φλεγεσθαι et σῶμα,

Iegere ἀλλα καμὶν γλῶσσα αγε et Catulliana Imitati, Tentiis xi a lac ubi καμαε aeolice ub artus iam ma dimanat. Ponitur pro κατὰ μὲν et κατὰ in L. 24. ποτάτεσσιν Ita Sti Constructione Conjungi debet Par et Vat. duo, El. et Cum 'αγε, ut it κατε αγε racta Ambr. quod Eolun magis est, vel a fregit lingaea : hoc proprium St, quam Manutia- est quod vult Catullianum it na lectio ὁματεσσιν.lud Lingua sed torpet, tau Ibid. ρη , πψ οή σίδ' ακω cretianum infringi Vinguam. Manutiu edidit ορη o, βομζευσιν Pore notandum St, vocalem δ' ἀκοαί μοι Sed cum Ed prima. in αγ hi longam Sse, ut habet his απιδεμζευσιν

c c. et in Theocriti Idyli κζ. v. asim δ' ἀκωά Vat. vero S. et 22.4 τις αδε et sinalem OCa- S. lar. Ἀρη μη ἐπιλ o leni ante alteram initialem non conjectura legendum

plo sit istud Homeri Iliad. . Vox ias videtur Eoi dici pro

Ibid. σπῆιν Per o Alexandr. Edit. Heideib. s.cem πυρ intelligenduS est is i l. l. 48. dicit Eol. sis pro igniS, qui colorem rubeum in ναι. , et apud eundem dicitiis, qui re aliqua assiCiuntur, Democr. γε Pro γαῖα, undecllicit eam enim per ἐρύθημα γεάο pro γαιάοχ' legitur τυρωlt explicat Plutarchus in apud Pindarum Olymp. Od. Demetrio Poliorc. ubi dicit 3. Porro πιρ μζευ ri dicitur Antiochum aegrotantem onania Eoi pro ἐπίομ ἔοῦσι, ut Θο Iυσι Signa habuisse, quae strii occurrit apud Theocr. Idyll. Ode Sappho notarat et ex his l. v. 5. PP Θορυζουσι. Medicum reperis Se eum non L. 26. Καὶ δ' ἱδρως ψυχρος li. alio morbo, quam amore, la- ται Multum ab hac Manutii

86쪽

46 DIONYSII LONGINIT' ἀσαν οἰγρεῖ, χλωροτέρα δὲ ποίας

Effra τεθνάκην δ ολ ω 'πιδ ση Φαί μαι ἰπνους. λλα παν τολματον ἐπέ πενσα- 30 lectione differt illam Storum quod ιδ in ην aut σύm exhi- et ditionis primaera habent ent: Editio prima habet λί- cnim Sti Par et duo Vat. γω Mai κ . Sed ea lectio, quam εκα- ια' ρως ψυχρος κακχ ται, imprimendam Curavi, mihi nisi quod Vat. . legit uti lar Boivino verissima&c Editio vero pr. habet ἐκ M videtur os θνα- Tol. dicitur

calis i in Storum lectione Manutius edidit τεθναναι δ ιλίγωεκα δε Plane nata est CX ultima λοῖσα. I itera praecedentis vocis T. 29. Φαίνομαι et νως a Sta L. 27 Πασα, αγρει rata Edi vo απνως deest in omnibustio pr. et Sti Par Ambr. El. Stis et in Editione prima Daet Vat. duo pro quo Manu Manutii Conjectura videturtiu habet αἱρεῖ sed αγρεῖ dies. Prosectae SS : Sed Cum tui. tur Eoi pro αἱρεῖ. Sic Hesy in vita Demetrii Poliorc. hanc Chiu dicit κ αγρεῖ, αὐαιρεῖ. Vocem e Xplicat Per τῆς ψυχῆς Et ut notavit ossius ipsa πορία, haec lectio Manuti ve- Sappho apud Apollonium A rior videtur, quai VOS Siana Ie X. in Grammatica si locuta illa, αλλα pro αλαλη muta. CSt, στα πάννυχλάσφι καΤαγρεῖ. Ibid. Απνου:I Erit tectori Ibid. λωροὶ ρα Ita Sti operae pretium, versionem li- Par et Ambr. et Ed prima beram huju odes elegantis Manutius Vero χλωροὴ ρη. Vox Anglice eleganter redditae,au χλωρος Significat ita iridis, tit ore Philita, in libro cui titulus

in fallorem vergat vel Sim The sectator, verbatim cita-pliciter etiam fallidus, rese tum, Spectare, at diligenterrens colorem herbarum solio expendere : quae aeteris verrumque flacce Scentium et ar Sionibus, Sive antiqui Seu ho- escentium arente Cnim herodierni Comparata aequam es-bae virorem illum pristinum timationem jure SSequetur, paulatim amittunt et pallorem ortaSSe primam obtinere Se indunt vide Steph. Thes in dem merebitur. E. VOC χλωρος L. 30. πὰ πινητα- opi-L. 28. Τεθ νάκην δ' ολίγω ιδευ no Longinum non plu ex ista

θην Ita Sti Pax et Ambi . a Sapphus de citaSSe, quam quibus Sti Vat. duo et El. quod jam habemus reliqua non aliter disserunt, quam enim de pars non ut con-

87쪽

δεινα.

Θαύμ' ημων καὶ τουτο μέγα φρεσὶν μετερησιν. 'Aνδρες ἴδω ναίουσιν Οὀπω ονος ἐν πελάγεσσι Δυςηνοί τινές εἰσιν χησι γαρ ἐργα πονηρα 45ycere est amplius illa, quae L. l. ἁ 'Aγμα-εια ποιήσαςJamantibus accidunt, mala de Aristeas Proconnesius dicitur scripsit : videtur Sappho in Scripsisse poema vocatum Ἀρο- sequentibu velle Semon Solari, αα mrμα i. e. de rebus Arimas- aut potius sortem animum Con Porum, genti SCythicae, pro- traiceminae illius amatae inju cul ab omni mari Sitae. Ver-rias gerere. Sus hi ex illo poemate adduc L. 34. Ψύχσται Alludit ad ii videntur verba esse cujus-

verba des Καδὲ ἱhίς ψυχρος dam Arimaspi mirantis homi-χεεται. ne Velle e navibu commit-Ιbid. Καίσται Respicit ad tere, ConantiSque nautarum illa, χρω πῖ υ προεδρόμακεν tempe Statibu oppressorum Ibid. Ἀλοις εῖ Sc. cum di de Scriptionem facere. Cui φαίνομοι απνους L. 43. Θαυμ' ηρον κα c. Ita

Ibid. Φρονῶ Cum Sappho Manutius, Robori et Sti: se quasi corrigens addit, αλλα Sed Faber pro ηψν legendum

88쪽

DIONYSI LONGINI

, partem illorum, quos hi CLonninus non probat, flosculorum esticit. L. 47 Φίλα I. e. Sua S, 'TO tria r hunc autem voci Significationem Heliasio in Lectionum Theocrit. . . debemuS, qui primus docuit φίλον Saepe significare euam, tuum, OS-trum cc vel quod est cujus que hi strium. L. 48. Σπλά νοισι C. i. e. ut censet Langbaenius ναi J.οῦ rastomacho Prae nata SCu rejCC-tante nautis enim, non multum mari assuetis, vel etiam mari as Suetis, si modo vehementi tempestate jactentur, Saepe accidit, ut evomendo quasi ipsa viscera reiecturi videantur. Ibid. Ἀναβαλλομ νοι τι Participium hoc de cordis subsultatione et fraecordiorum tremore intelligi vult ousiva. A caeteris per vomitum Seu naUSeam X ponitur. E. L. 49. Πλίου αν τα λεγόμενοι δίως Ita cum Stis Par. Ven Vat. . et 3 et Editione prima CenSeo legendum, Ut SenSus Sit, 'otiua habent fori fiGn aliquid Sp. qualia δεινοτητα haec, quae tam dulci modo diciantur: Sic enim e Ct. 35.

ut probaturus sum ibi licit

Lolagi nil, πλεον σὰ το ' πτεροττον ἰνπασι καὶ μεγα καὶ καλον et Ita

ro, cur non tam sana est lectio τα λεγόμενα ἰδίως, quam illa altera Longini in Sect 28. δίως κεκράμενον Vulgo legitur--, καὶ Mo , quam lectionem Tollius sic e conjectura emendat, πλεον ἀνοM 'α λεγόμενα., δίους citi conjecturae nihil habeo quod opponam, Praeter MStorum oninium auctorita

tem.

Ibid. Λεγόμινα is c oratius pro δίως scribere vult i δεος, quod valde placet prae Sertim quia infra legitur πλην μικρὸν ἀυτ καὶ γλαφυρον πό-σε ἀντὶ φοβερου E.

Iliad. o. v. 624. et confer illa.

89쪽

DE SUBLIMITATE, c. 49

cubuere mari, astumque as clibu . imis Una Eurusque, stusque u urit, re erque trocellis Africus, et actios Olυunt ad litora fluctus Inam uitum cla/N0rvuc irtim, stridorque rudentum Eruriunt subito nube caelumque diemque Teucrorum ex iculi8, sonto nox incubat atra Intonuere isti, et crebri micat ignibus aether Hi unimo in suctu pendent, his unda cohi&ceris Terram inter luctus is erit, urit aestus areni8.

Nec silendum est hoc in loco Auctore ni Psalmi 07. modo Sublimi, optimorum Ue Oe tarum instar habente tem PCStatis vim depinxisse dicit enim in versibus 25 Edicit sc Deus et excitat veri

ritia vclut in ciliis fluctibus

absorbetur. L. 65. I χοῦν συνηχπίπτοίι c. JHoc artificiunt verba ad sen- Sum accommodandi ex Home

ro didicit Virgilius, qui ut di

cit ungi, tu S monStrum Cyclopen non alio Carmine. quam monStroso descripsit:

90쪽

Monstrum horrendum informe bos scripserunt, memoratur ingens, cui lumeniden itum. Scripsit etiam Elegos, quibus En l. 3. V. 658. Annumerandum CC nSCO, quod hic citatur, opu de Naufragis,

Cum vero Idem celeritatem quoci illud compo Suisse proc quorum velit depingere, qua bubile est in obitum sororis si actyloium pennis volat e Suae mariti, quem in mari pejus vel Sus, ut in Lit. l. . . viisse ex Plutarchi libro de 596. audiend. Poeti CognoScimus. Lan b. Quadrutecta rite si utrem sonitu T. 7O. Ἐπὶ τῆ τροπα γελία C. quatit ungula ammim. Intelligit DemoStheni orationcm περὶ ε pia, ubi Orator Eodem Daodo vorticis Troia ille tumultum Atheniensium lio mei Suri vis verbis rapidis post ullatum de captura Phi-simis describitur, ut in aen. l. lippo Elatia nuncium desci bl. v. l2l ubi Oronti navim bit Sed uni haXime Subliniis ille semper u initici lia--Rahidus Orat aequore Or litus S locu S, eum integrum tex. hic libet upponere Ἐσπtρα μὲν

Ter urit coriati insonere Pe ημ ρ οι με Προτανεις την βουλη, lio Ossa in καλω ει το βουλευτήριον μ ις, εἰς Scilicet, atque Ossaeirondos una την κκλησίαν ἐπορ υρσύε' καὶ πρὶν involvere Olyn rum. κεινην χρηματίσαι καὶ προαλεῖσαι,