장음표시 사용
61쪽
surantur, Omne id, quod alti Spe darentur, huc voce signifigerint, Sive magni Sive nullius Cantur. sit pretii, Se Cum auferunt: eo L. 43. καὶ ὁ ταλλα Θ Ghς dem modo Timaeus, cum se Πλάτων Codd. omne S Ut Ou- ad furandum a Xenophonte fius affirmat, e X hibent τί δε immiSiSSet, rem, in quam pri ταλλα. Distinguit igitur, τί δε; mum inciderit, frigidam licet ὁ ταλλα λιος Πλατων τὰς δίλτως et nullius pretii, Secum clam Θίλων ιπεῖν, Γράψανpες, sp af ὶν, C. abstulit quod lectori ingenuo vix dis- L. O. Καὶ το VOX et poni Plicere PoteSt. E.
tu hic pro τωτο, ut saepiSSime L. 45. Ἐν το ς ἱκοὶ Haec in hoc opere possis videre Platonis locutio occurit in l. 5.L. 4 l. Ἐκτων ἀνακαλυπτ ρὶν de LegibUS illa vero quae Se -
tias illuxit Apud antiquos rum hospitio Xciperet, illi
mos fuit eam, quetae nuptura es ebrii Amyntam Orabant, Ut Si Set ad SponSum velatam dedu bi, patrio more, muliere sor-Cere: OStea peracti nuptiis, OSae usserrentur inter convi- pronubae ossicium ivit velum via Amynta quamvis invitus amovere: in dies, quo hoc annuit, muliere Sque in coenais PeriaClum CSSet ἀνακαλυοττην culum introducit illae pudi- Vocatu eSt vel potius mune bundae non ad latus PerSurum,
ra ea, quae eo die velut virgi sed in oppoSit iis loco Sede -
62쪽
περ ο δη μαλις κορυCαίιωσιν οἱ νυν) t ων γα obant questi sunt igitur Lega βολίδας μαίτ jacula oculorum. ii dixeruntque melius esse, ut et illud Aschyli appellantis
Notandum vero videtur Cla ασρονα Si legendum CS au rissimos homines nolin ullos, toritate Sorum Par. Ven. SC. Lungbsenium, abrum, et Anab P. et Edit primae Victorium . . ur. Lect. C. nutius poSt απαία Vocem -- 5 Herodotum hic contra Lon τα in textum inseruit, quae hic gini judicium defendere, si Plane otioSa St, ni Si παντα milesque ut putant ex variis cum ultimo verbo Praecellen auctoribus locutiones afferre: ti MCt. αἰων Conj Ungatur. mihi quidem constat eos non L. 3 6 υαέιωσιν Coryban- satis mentem Longini attigis tes Jovis erant nutricii, Rheae Se quippe qui inon improbas filii, Sic dicti ἀπο τοῦ κορυΚοίας set, Si quis diXisset cas u βαίνω ὁ χη κλ, ab eo quod cum liere procul Sedentes Spectan Saltatione incederent quia ve-tium juvenum oculos dolori P a Corybante Saltare et in-bu age Cissea Solum negat eas tinctu divino Cieri solebant, sane dici posse colores oculo idcirco qui sui ore correpti arum non Sunt dolore ii Si, guntur, Corybantiare dicun-
sed dolores brias, cxcitant: tur: uni. Haec Metapho- Metonymia hic si flectus a mihi videtur desumpta a pro cilicienti, quam velut ni Stibus Saltationibusque, qui-miam duramque in illo Horo bus usi sunt ii, qui Coryban- doti loco vitupora Longinus: tium Sacris initiabantur ταν ille, qui hanc Herodoteam to ΔημοσθένDe inquit Dion Hali-
sol id illud Alcxandri magni λόγον, ἐνθωσι τε και hovocantis mulieres Persicas κἀκεῖσε ἄγομαι - - λαφόρ- τε -
63쪽
χίας, τως άραα και ποθρσεις καὶ των ἐνανύων καθ αίαι. Τοῶτον πως καὶ περCολαὶ, καὶ τα πληθυνῆικα δείξομενδ ἐν τοῖς πειτα το κίνδυνον ον ἐχειν ἐοικα . - Διοπε 10άνα καῖον ηδ διαπορεῖν και ποτίτεσΘαι, δἰ του τρόπου ταλάνα αμένας ἔκακίας τοῖς ψηλοῖς κζῆγειν α δυναίμεθα.
Athenis irationem. ciet in fu L. l. E ι δὲ, . φίλει, Ita rore risor, et modo huc, modo Si Par. Et Ambi'. et Vat. 3. illuc agor idemque mihi necnon ditio Robortolli; evenire videtur, quod illis o ditio Manutii labet ζαι δὲ, Let, qui matris Cybeles et Co ipίλΘ. Sed istud φίλει in φιλ rybantium acris, et si qua alia , VCPSUm Stra Fabro male, his similia int, initiantur opinori; nam legirnus in mo-L. 5. Octi ἐπίφορο Tollius meri OdySS. γ 375. ω φίλος, ut illud ἐπίφορον in ἐπίφορα verti vo hic, pro ω φίλε Vide etiam luit quia IubStantivum Iliad. . 597, et Theocr. IdylLκάλλη praecedit: sed illum fu- α 49 Adde id quod dictu-git, Longinum passim sere hoc rus stim iii Nota ad vocem modo loqui solere , habemus πτωσεων, CCt. 23. c. g. paulo infra, τοιῶ, πως L. 4. Οὐ se ἀλλ' Sen- καὶ υπερ λαὶ uti iii Sect. q. sus est quanquam hoc fit
εξοχή τις λόγων ἰφι τα ιη et comparando Scientiam et ju-Seci. G2. N, σις ων τροπων, dicium verse Sublimi tutis, rest τε ' αλλα πάντα καλχ εν λόγοις, dissicili, tamen mon impossi-
64쪽
L. 9. α νῆασίαν χροι τε ταυτην Critici quidam interque eos Sic S. Vat. I. cui S. Euhnhenius et morimus ανα. Par. Convenit, niSi quod Pro μα legere malunt, quibuS ut ταυτ,1 habet ταυτη diti pr. videtur, Cola Sonat S. Ambros. legendum pretebet χοι τε, ut e Sychi USανας η u. Per ἱ ψωμα, videatur ταυτην vel alia aliqua CXPli Cat. Pud Surdam. να η- vox deesse : in VoSSiani libri μα ιυχης Per το προς ρετα λι- margine pro varia lectione suit τεταμ νον καὶ σύντονον Αίωμα graece
65쪽
μενόν τι προς μεγαλορροσυνην την ψυχη μη συνδιατιθη, μη ε καταλείπη τη διανοία πλεῖον τοῦ λεγομένου το ανα- ωρήμενον, πίHl δ αν το συνε ες επισκοπης, εἰς ὀπί -
βίων, ζηλων, λικιων, λογων, ἐν τι καὶ ταυτον αμ et ρὶ τω αυτων πασι δοκη, τοΘ ' οἰσυμφωνων ως κρίσις L. 9. det, D C. Sublimitate in genere, quod Vox το significat hic αυτο, de de Sublimitates Demosthenis qua re vide quae dixi in E dicit in Sect. 34. ατ lo αν τις mend. ad Sect l0. nisi mali κεραυνοῖς φερομ νοις ἀέοῖξαι τὰ μι-
L. 22. Κατεξανα ιασιςJ Ita E L. 26. Λόγων εν οι Deleviditio pr. et Sti Par et Ambr. comma OS λόγων, ut ad se- et hanc lectionem illa melio- Uentia Verba me των αὐτων re S rem duco quam edidit Manu Piciat, eoque 'en SUS Sit cla-tiu κατεξανα ησις, et quae fa riores idemque faciunt Edit. tentibus doctisSimis quibuS nonnullae . dam viris, non alibi reperitur : Ibid. λικιων, λόγων is τι &αJ Non igitur opus St, ut Cum Sententia a Pearcio, ut mihi vel labro vel Dciciero, igno videtur, male interpungitur tum novi verbi Sensum vene λογοι enim Sunt Sermones, lin-mur, cum Sitata VOX κατεξα- guae, quod Critici complures γαpασμ derivatu κατεξανιγαμιδε udnotaverunt Latine igitur eontra aliquem risurgo, Sive interpretantur-qui iras itutis, alicui re&iato Sen Sux est vita tu dirS, Ctate, lingua, Sublimitas tanto impetu an υ et linguis,i inter a d e-taque vi in no irruit, ut ei non runt, tunc oc. E. POSSimu resistere, eaque dis L. 27. m κρίσις I Forte le-sici Ie sit non commoveri: I gendum CSt , Ἀρα τις, qui, milem hic Longinus dicit de conjecturam 'nini Suggerit
66쪽
Eπε δε πεν , ως αν εἴποι τις, πηγαί τινές εἰλν αἱ της Particula ς quae ante κρίσις quid Sit ipsa Sublimitas, qui-
otio Sa St, opinor recte vero iusque modi a tumido dicen dicitur κρῆσις η ἰξ α συμφώνων dis ii genere distinguenda, quincordium isonorum mixtio, quo Ue nobi CXPonit fontes, un-
modo Longinus dicit ecl. 8 de vera Sublimita oriatur,
Quod ad loquendi formulam U. Vehemens et quasi divi attinet κρασις η ἐξ lac habemu nitus immissus Λει exemplum ejuSdem apud tus. Theophrastum, qui dicit ἡ κρῆ S. Certa quaedam Figura-
σι η et ἀίργ temseramen rum tum Sententiae, tum aeri8. tum dictionis consor- Ibid. Eniendatio Pearcii Su matio. pra oblata, ut nihil aliud dicam, . Splendida locutio tum nequaquam neces Saria vide in delectu verborum, tur Arguimentum ex alio tum in Troporum Surum judicio, auctoritas apPCl CODSi Sten S. lata, nemini OCCultum. Συγκα 5. Magnifica et grandis
Conjungunt Plutarchus ad ver De primo sonte tractat in Sect. sus Col et Nemeεius de Alat. . de secundo nihil hic omni-Hom. vide Tot iii nota in no dicit, utpote Seorsim de eo Longinum Sententia autem in alio opere tractaturus : de Sol nonis hunc usum voci tertio agit in ecl. 6. de quar- κρώτεως, Sive judicii, lene con to in ecl. 50. de quinto infirmat e consilio multorum, ecl. 9.
scit qui in unum conseirtiunt, Ibid. stari, Ἀα Etsi salus Speranda. In the mul Longinus hic quinque desig-titude of coun Sellor there is a sontes Sublimitatis, tamensasely. E. non ni Si duo priores vere ita L. I. Exi δὲ ob lata Fi nominari possunt, ut ipS POS-nitis jam iis, quae in initio hii te in Lincis . et 8 haud ob -jus Commentarii Longinus di scure innuit. Tres reliquicenda habuit, C. qui Sint vi horum quasi appendiculae tantia Sublimitati loturaria, et tum modo sunt aestimandi
67쪽
τινος κοινου, ταις πενlε ταυται ιδέαις της ἐν τω λεγειν δυναμ
tarοι των σχηματων πλασις, δισσα δε που ταυτα, τα
υιο και το παθητικον, καὶ ἔδοξεν αυτω πά : συνυ Sententiae Longini igitur a L. 2. Καὶ πεποιημενη Eodem scriptoribus recentioribus qui modo locutus est Cicero in l. studia elegantiora tractarunt, . De Orat. C. 48. Oratis quae adeo non obviam itur, ut opi quidem holita sit, atque factanto ejus potius confirmetur. E. suodammodo. Et citi Bruto, L. 4. Προῦτον μὲν καὶ Qtu S. Accurata et actu quodammodo Par. Um Vulgo Si μὲν γα και Oratis, i. e. artificio quodam Ibid. oti iii a legere ma distincta, et elaborata. Vult ης οφ λος χωρὶς λν Sed ni i. 16. Ἐς , οι i. e. quaedam hil opus A. iusitata Graecis dicendi formu-L. 5. δρεπήβολον Etsi haec a quam et Latini imitantur,vo nullo dum CXemplo con Cum dicunt sunt qui Pro qui-firniata est, tamen viri doctis dam. non minus proba videtur quam L. 8. Και ό ξεν αὐτώ J Si μεγαλετη βολος Sed Longinus, Emendatione opus Sit, delenni allor, scripserat: το περὶ da est vo καὶ Sin Cain eti- τὰς νοησεις δρας ἐπήβολον. Eri Oi nens, verte etiam, ut it potius facile e scribendi compendi expletiva quam copulatio. nasci potuit Nuhn . Tollius suspicatur verbum ali-
68쪽
Vi l . πάζχειν τε ἰλληλοις καὶ συμπεφυκεναι, διαμοιρτάνει καὶ γὰρ παθη τινα διεςωτα υ ς καὶ ταπεινα est ρίσκεται 20 καθαπερ ἰύοι. λυπαι, φούοι καὶ ἔμπαλι πολλα ψηδίχα παθους, ως προς μυρίοις αλλοις και τα πιο τους Ἀλωαδοις τω Ποιητῆ ταρατετολμημένα, οσσαν ἐπ' Οὐλυμπω μέμασα θέμεν αὐτοὶ in οσση Πηλιον εἰνοσίφυλλον V ουρανος οἰματος εἴη. 26 Και το τουτοις τι μεῖζον ἐπιφερόμενον,
Και νύ κεν ἐξετέλεσπαν. Παζα γε μην τοῖς ρητορσι τα εἴκωμια, καὶ τα πομπικα, και ἐπώειαβικα τον μὲν 3κον, καὶ το ψηλον εὐῶπαί πιζιέχει παθους καὶ ra ζῆει κατα το πλεῖ ονλόθεν κις 30των ρητοζων οἱ περιπαβεῖς κωμιαςικοὶ, η ἐμπαλιν οι ἐπαινετικοι et ριπαθεῖς. παλιν ζ λ μ ἐνο- μιαε ο Κεκίλιο τὸ ἐμπαθες α ι ποτὲ συντελεῖν, καὶ - τοῦτ χ ηγησατο μνημης πιξιον, πανώ διηπαπηται quod post Ἀμφω excidi SSeci Saeptu tum in Graecis, tum a quod si veruiti St, opinor id Latini S Scriptoribus Poeta, non non fuisse ut ille censethhό addito j ν, nomine, o utur: quis enim licit νομίζειν Sic in Sequenti Sectione habes
L. 23 Ἀλωαδαή Sc. Otum inrtim Moinde Homeri ilDixit et Ephialten Gigantes, quo trigemum, in exemit maxia Iphimedia, uxor Aloei a Nep mum, qui agnitudine feris
tuo compresba in lucem edi et j sore carminum sitis δε-dit: cum illi coelum roscin tellari Poeta mertiit. dere aggrederentur, a Diana L. 33. 'Eμπαθες τὰ 44 η ποτε
69쪽
O μ ν άλλ' ἐπεὶ την κρατίω μοῖραν ἐπέχει τω αλ- λων το πρωτον λέγω δὲ τ μεγαλοφυὲς , χρη καν-
L. 36. Μεγαλήγορόν ἰ Jan ex telligatur Aliter sentit Peartum recepi illud is uuctoritate ius Eligat Lector E. Editionis primae certe Sub i. 9. Ἐν Νεκυ4α est Vide intelligi debet. Homeri clyss. . v. 562. Et L. Tίνα, ἡσμ, τροπον ut hoc Ajuci S Silentium, cum Editi Robortelli et muniatii, viderit Virgilius Sublime is-pro quo S. Vat. habet se in l. 6. h Dei l. imitatus est; φ σμή istud φη τὶς quod edi ibi enim, cum in Elysio AEneas dit ollius, in Fr. Porto pro allocutu es Set Didonem,
70쪽
' δεῖ τον ἰλδη ητορα μη ταπεινον φρόνημα καὶ ἀγεννές'
Τος αιων γ ξενε κεῖν ἀξιον μεγάλοι δε οἱ λόγοι ἀτων 15
Consensisset S. Par. nisi in iis, etiarnnum servari L Uncis hoc loco infeliciter hiasset inclusi ea verba, quae Gabr. deminus recta est celio Manu Petra protulit it Plutarchitii et Sorum, qui istud L Alexandro et ex Homero, ad
omittunt. Supplendam sententiam et an-L. 8 Ἐγω μὶν - ηρκησθην te et post hiatum quaedam Dariu S, cum jam fractas sua vero immutavi, cum ille edire viderit, seque mi ulti Cla- CPEt V γαρ τω Παρμενίωνι φνNrαν-dibus debilitatum, Legatos ad Jι, 'Eγὼ αἰνών ρκὼ Θην, εἰ Ἀλήαν- Alexandrum misit, qui pacem /,1ν, ἁγὼ ν Δία, εἰπὼν, peterent, offerrentque illima Παρρονίων ην, το αὐτή μεγαλό
xii filiam et dimidium regni φρον abisviri, PerStur quas Conditioncs a uic addi potest Sublimis illacis cum offerri senserit Par Scauri de sensio, quae X tat in mento, di Xit, Ego eas accure QuinCt. In St. GP. . . c. 2.rern, i essem Alexander Cui Quintus Varius Sucronen ais Ale Xander, et ego, quidem, i ait AE milium Scaurum reriis. e88eri Parmento quo dicto P. N. Virodidisse; Emilius innuebat Alexander se malo Scaurus negat Et illud Iphi- re animo et Spes, quum Par CratiS, qui Cum aristophon menionem, habere, mihilque tem, quo CCu Sante CVS erat, Sibi victori u pariun videri, si interrogasset. An is accestaquil pariendum superesset secuma Ams.s rodituru eδSet,
Post haec verba incipit secun isque id negasset: suo igidus et longe maximus hujus tur inquit Tu non ieci8ses, Commentarii Hiatus : octo e rigo ieci nim soli in Sto Par. ut di L. 20. υτ μεγαλόφρον Vecit Cl. Boivinus desunt con reor ut Alexandri re Sponsumjicit vero ille, nec temere qui Superbiam majorem, quam adem, duo ex his octo foliis in nimi magnitudinem indicet. E. recentioribus Sis, ex illo na-