장음표시 사용
41쪽
ui sum id hostibus, illuc propterea consertim accurrentibus, I svbi plus periculi a promptioribus intendebatur, donec Vriblones suos Camillus Sacchinus legionis Instructor aliquanto
longius circamductos, in pagi latus admouit ibique repeti ' to impetu cohaerentes, dum iclopetari j continenti explosione grandium tuborum, hostem ex adaersis fatigant ; firmato interim ponte , Altapennii Ducis adhortatione ,& Camilli praeeuntis exemplo , primi subiere vallum . Eodemque fere tempore Figueroa suos, mox S: suos Ualdesius, iniectis cert Lim pontibus promouetant .Tunc vero in ipso pago, i actis
viarum clauistris, intraque contubernia certari coeptum, unda
Tum ritu accedentium recedentiumque: aded se se inuicem loco pellebant, ac pellebantur. Sed rocentes subinde alios atque alios Alexandro undique submittente, nutare primum hoste α, nisi quod terga non vertetrant, ceterum to ectare honeste fugam videbantur. mox Olivera, cum expeditis equitibus, per Figueroae , ac valdesij pontes subeunte , inque trepidos , ac pugnae dubios incumbente .enimuero tot impares copijs, per vicina suburbia, Antuerpiam verius, cursum arripiunt, i me victoribu Rubi, quentibus Regijs, ea quidem serocia, ut neque pilarum tempe state, qua e moenibus Antuerpiae petebantur e neque signo aevibunis receptui dato, remoueri possent, quin intra ipsas Antuerpiae fossas hostem mordicus aggrederentur. Donec Ale xandri iussu, sammis pago admotis, partim praedarum ψα apartim insidiarum metu, omnes reuocati sunt. Caesos ex Victis circiter mille & quadraginta retulere aliquit Alexander longe Pauciores, ac paulum intra sexcentos ad Octauium patrem scri
psit: uti e suis victoribus 11ciri plia es octo, saucioS omnino Qua-
ς ς F hostium, ob secessionem turmarum in Germaniam, simul bello ad Antuerpiae moenia, succensis suburbijs, deportat Ο ma' gnum utique incitamentum fuit Uvallonum prouinci 1s ad Regis obsequium redeundi. Id, quo peractam sit modo, Cinretractis paulo altius in hunc locum rebus, Mud indiligenter e Moth, uti mo, pediam. Valentinus Pardiaeus Mottae Dominus, Grauelin Gubernator, unus e Mesecontentorum Ducibus, perssectis
iam satis Orangij consiliis, per speciem publicae libertatis, utilitati demum propriae inseruientibus ; partibus palam relictis, non rediturum modo se ad Regis obedientiam , sed etiam quamplures secum tracturum, iam pridem significarat Ioanni Austriaco, ac dein Alexandro Parmensi Principi confirmaue-
42쪽
i rat Utque erat apprime gratus apud Uvallonicam nobilit ' Τ tem, militiae ac Rei Sionis antiquae perquam retinentem , itra 'eorum sane complureo sit non Regi tunc addixit, certe abduxit ab Orangio, quem patria sacra perdicum ire querebatur. Pri
s smer mus omnium Manuynus fuit, Audomari Praefectus, cum quo ne or Audomati Mottaeus apud Hannotum congressus, quae arx est inter Graue-
lingam, & Audomarum, post arcana colloquia, eo homine pertraxit, ut sicut ipse Grauelingae iam fecerat, sic Manuynus remoto. ex Hannota primum arce , tum ex alijs suae ditionis oppidis, ordinum praesidio ; Catholicos eae Audomaro ciues in ea loca transtulerit, militiam iuratos aduersas Orangium,
Casimirum, aliosque Catholicae Religionis hostes. Neque post
multo, audita huiust, odi Uvallonum conspiratione, eius Πationis militeS fero quinques millia, qtararum plerique sub Emmanuele Montinio aduersus Gandauenses militauerant, secessionem fecere ab exercitu Orangij: Meni namque oppidum L D m. sis impositam, haud procul Cortraco, duce Franci1co Pipino, repente gressi, pulsis Ordinum praesidiarijs,obtinuere. Atque he sunt legiones illae, quae, quod Catholicae Fidei defensionem. a Puer sibi asserentes, Coronam piacularibus plexam globulis collo gestarent ; milites a Pater noster, seu Coronari j vulgo appellab retur. Hi autem, qui ouarta Effecturi classem Videbantur, L . . . . Malecocitentis, a faederatis prouincisis, atque a regio exercitu ,
diuersam; qua ratione adiungi facile possint Nobilibus Malo:
Contentis, cum quibus natione , Religioneque consentiebant, Moteaeus edocuerat, utiliaebat, Alexandrum . Atque hia, mMso in Hispaniam Andrea Ayala, Mottaei consilia relaturo do Nobilium Uvallonum, ac militum animis ad partes attrahens dis, Regem orauit, ut patentes Mottaeo litteras quamprimum mitteret: queis ille posset ad Maiestatas eius obsequiam redeuntibus offerre Principis gratiam, & praeteritorum veniam, Oblbuionemque. Nec ab Hispania tardatum: datisque inde ad Mota tem litteris perquam honorificis: proque nauata ad eam diem
πε er oblatis et Diui Iacobi de Estepa insignibus, cum equestri
eius ordinis censu; testatem Rex homini fecit in eas conditiones, quas obtulerat Alexander. Et valuit ea in tempore liu litas.vt quum milites Coronarij, quorum secessio an ebat anotum,in Ordinum nunciis ad partes reuocarentur, latis ag- . aliquot me ium stipendi jS illicd numerandis ; non modo non acquieuerint, sed eorum nomine Pipinus Montinio haud dima bie consentiente Grauelingam profectus, cum Mottaeo coni
ciationem exercituum, cori irationemquc rr; eg xir, p. i.
43쪽
tus, si Malecontentis adiunchum, Meninam arcem, ac Vicina oppida pro Religione, ac Rege defensurum : modo militaΓev1ginti mensium, certam intra tempus, uti postea factum cst , Curi.
persolueretur. ei id. M AI o R E adhuc access1one V llonum partium , abstr&-
xore se, praefecturasque suas a foederatis prouincijs Emmanuel ipse Montinius, Odoardus Caprius, Ram1nguerius, Floyecus , Beracteus, alijque non pauci ex Artesia potissimum, Haran 'nimue nobilitate . Hi omnes in Ramingueri j domo, m Una
animorum alacritate congressi, ac Motin oration2 animati, 24.No
quum multa de tuenda in Uvallonum prouincijs auita Religi ne disseruissent, postremb decreuere, Ante alia nitendum, te Artesiae ciuitatibus haeretici seditiosique edicto publico pellerentur, Cacholicis in Marastratuum haereticorum locum subiectis, sempto ab Audomarensi ciuitate principio. praeterea Et haereticos φλι- missis di qu0t subsidiarijs cohortibus Meninam , Ibi licitarentur Ce 1RςΨ y milites ad eam, quam designauerant Vvinocibor Moppugnationem. Et haeretici quidem quamplures, C xij Irtesiae Praefecti opera, eiecti sint: summam Camen xerum haud ciparum remoratus est aduentus, uti mox dicam, VicecomitIs Candauenss. At Pero expeditionem Vrinocibergae matur aliouum equi- uit Floyechi, eiusque militiim caedes. Missus hic fuerat a Mot is Monrinium arcanorum, quae tunc agitabantur , interrumis Ber' prest trahebatque secum equites omnino ducentos quadra ginta septem. In reditu per agrum Bergensem, eius territorij incolae, Caluiniani fere omnes, rati praedabundos Illuc excurrisse Gallos, namque id incerto rumore percrebuerat j ad aeri Scampanisomam e vicinis pagis numero propemodum infiniti, telis agrestibus armati in unum confluunt: equitesque inter armbusta', loco inequitabili, cqnclusos, venatoria velat indagine Fircumsistunt: trucique clamore, ac rabie undique procurreri WS , Finecum, reliquosque, praeter septem, qui ex ea carnifici,na subterfugere, confodiunt, conficituitque. Sane mouit ea Qucis inum de caedes non Mottaeum modo legationis authorem, sea Monti, cuius assertoriis litteris, Floyecus iniuriae murus in viam , se dederat . iunctisque propterea copijs. atque additi S eos γι- Man ni cohortibus ad eandem rem Aiadomaro missis, MOzraeus ipse irae, de iniuriae propior iam Vuinocibergam prope bar, Coronarijs Meilina secuturis. Quum statim Bergenses,
Praevisse armorum apparatu , anteuertere, mi is oratoribΠβ, qui saeuignorationem excusarent istaenas ex reorum capidibus
sumendas promitterent, viduae a Fl eco teli istae subsidium par nobi
44쪽
- nobilitati eius offerrent, & ciuitatem Bergensem ad Uvallonum partes accessuram, fide publica, dati siue, si exigerentur, obsigibus, pollicerentur. Quod iram, exercitumque dissoluit: ac Uvallonum nomen & scedus, animaduerso eorum consensit, 'magnopere amplificauit. Hv c paulatam excreuerat Uvallonum factio, militia, nobilitate, urbibusque iam valida: magna utique prouinciaru reliquarum expectavone, in quam illa partem quoniam eo dem tempore a Parmensi Principe, atque ab Ordinibus sollici tabatur) inclinatura demum esset. Nam licet Uvallones mar cum Religionem, & Regis obsequium praeferrent: atque adeo se se ab Ordinum prouincijs Religioni, ac Regi aduertis abstraxissent ; nihil tamen sibi esse cum Hispanis, nec se Alexandri Principis exercitui adiungendos palam contestabantur, nisi in
eam praecipue conditionem , Vc Belgio A1 nouerentur externi milites. Inde&Orangio spes,illos immodica perent S non ain mites, . tim umdiendos,atque adeo spretos ad reliquas prouincias aliquando re- . ζι-LΝ .uocandos:& Alexandro cura in praesens dissimulandi, quasi conditionum iniquitatem non abnueret, dum faetionem eam ab Orangio abeuntem interim confirmaret , confirmatamque sibi multo secilius adiungeret. Et sane nunquam arx vluia maiore astu,&cuniculis appetita est, quam haec factio occultis industriae machinis Oppugnara . patuitque , Imperato xias artes non eas tantum este , quibus acies instruitur, &pugna conseritur: le quibus etiam mente ac ratione concia xitur, consiliorum dexteritate confligit , Sc collatis: non sita
p m Orangitis apud Rodulphum Cesarem primo egit , ins itit: que, ne de V llonum reconciliatione alibi squam Coloniae acreretur di m quam urbem ipse Caesar a Philippo Rege arbicer. . belgicae pacificationi datus , couuentum, de qUO pbst dicemus; Musi is la inuindi erat. Deinde per Ioannem iratrem Geldriae Gub unum 8 Isu. rem ligatis VltraiectIna, Jti Vocabant Vnione aliquot pro iuinciis: nem De ut nouo MaleContentorum Aderi nouum iste
et, di 1s Moner , eos atae a priuatis conspirationibus deterreret mi, Vbi tia vcrtit Mysiones nihil inde in commune motos re greditur fact nis primarios, exorsus a Caprio Arte- di Vt si raefessio, quem si at aheret, haud dubie ludi ur Ll f Farnesij operam per Mottaeum, infensum homi, offeren ' inuntat nem loci perdiustam. Obierat paucis ante diebus Maximi a M lianus bienni ius Bossumj Comes, sinistro hominum rum e qui tune obierat uersus Orantium. Nam Bossuuius victus olim captus u
45쪽
maritimo praelio ab Ordinum Ducibus, desperata redempticia is dine , ouam callide Orareius immensi preti, fecerat, vi nullam faceret, ad extremum adhaesit ordinum partibus, proque ijs non minorem se Regi hostem priestitit, quam antea concra Regis hostes strenuὶ militasset. Non dili tarrieri stetit, Quin, siue pertaesus Orangii dominatum, facilitate Belgarum aduersus Principem suum abutentis: siue captus Alexandri iama, a quo nobiles complureS, praesertim ex V vallonibus, prouincialibus. h. suis, ad Regis Obsequium perhonorificis conditionibus inuit 'Iabitabcis .rentur ; de reditu cogitare simul coepit, simul morbo correptus, paulo post opera sui multis creditumὶ Orangi j ', cui consilium eius suboluerat, veneno propinato extinctus est. Quod Alexander ad Antonium Peresium 1cribens, de festinato quI'dem Comitis obitu meminit. at mentionem stat boris nuIIλ- .
fecit . fecit tamen Bernardinus Mendoeta, Hispani Regis ista Anglia legatus, litteris ad Alexandrum Londino scriptis, assir' mauitque, certiorem se Lehum, Cona1tem Bossuuiam, quod Uvallonum successu laetus addere se ijs decreuisset, ab Orangio
veneno sublatum. Et ego inter priuata Farnesiani tunc aulici E . Ri- commentaria legi, Comitem morti Proximum Orangius quum inuiseret, quumque superueniente sacerdotri caeleste Viaticum impertituro, Contemptim percontaretur, quid caeremoniarum. llud esset ; Bossuuium importunam impiamque hominis VO-cem auersatum n0n abstinuisse, quin amissam pariter rem, d cus, Vitam, ei palam exprobrarer, a dijciens, se certe anima ,
quae sola supe esset, a quoquam sibi eripi non passarum. Q ὶ
bus quamquam vulgaris, traditisque, equidem ipse neque si dem addiderim, neque dempserim: haud ignarus, saepe Incer ta spargi,& plerunque atrociora credi. Iam vero quoniamis Comes Bossuuius, superiore aestate, exercitum contra Ioannem Austriacum daxerat Imperator: regebatque tunc magni Oeco nomi appellatione, Archi ducis familiam:viri mors opporru na Orangio visa, quo honoribus eius, reditibusque ali OS aspartes alliceret. Et militare quidem munus, annuumque murti lii . neris censum offert Caprio , 61 communem prouinciarum OH
sensum is sequi velit. Frustratus hac spe, namque Capriu. Msua sponte, & matris religiosisI1mae monitis in sententia perstabat ) vertit se in aliam partem: & ab Archi duce Matinia,
atque in ordinibus , qui tunc generales Antuerpiis conuentus,e, ecthro es adornabant, demandari curat Roberto Meiunio Vicecomiti VlaecomiteG -- Gandauensi Artesiam prouinciam : eiusque fratri Principi
Esipi nolo, Hannoniae Sinis calco. supremam in Archi ducis aula in
46쪽
rs ci Praesecturam, Vicecomes, nouus Artesiae Gubernator, multo stipatus milite,una cum Carolo Crno Marchione Hauraeo, Huprouinciam opinione cellarius venit, Caprium loco mouet, undia more noui Imperij statim mutat: atque Artesiae Magi stratus. Vvallonum ue Praefectos serio admonet, Ne publicum e re conatur Belgij consensum vana spe turbarent: dumque cet V prouὶν patie, iciae, indictis Ordiniim comiti js, de pace cum Rege agitarent, ob eamque rem Parmensis Pri eps arma interim deponere iuberetur ab Hispania; ne ipsi consilia ab aliis unice separarent, conditionumque,quas ab Rege praelargas,Caesaris opera,propediem consecuturae erant prouinciae , soli expertes fierent: atquzadeo exclusi a foedere, Hispanorum iniurijs expositi atque impares, si ustra aliquando prouinciarum opem implorarent. Hs Uicecomps iterando, EA rem adduxerat, ut iam ctio Atrebati nutare videretur. Ad hanc impressionem et dendam, reparandumque hunc quasi hiatum in Uvallonum s a ritia ianimis factum, Alexander opponendum propere duxit Gand uensi Vicecomiti Atrebatensem Antistitem Matthaeum Mou sem Episeopum,
larium, fidum hominem, Religionisque ac facundiae praeclarum: atque aduocatum ad se, in Arteriam immittit, qui prouinciales doceat, Sibi nec animum esse ab armis cessare, nec eorum cessationem imperatam a Rege potestatem tantummodo factam prouincias ad Regis obsequium reduces, Regialiarum rehectu , reconciliare . idque neque reconciliatis fraudi , nec alijs, ne idem peragant, impedimento futurum. Quod
Episcopus, ut accuratius exequeretur, instituta Atreoati s Plicatione, circumlatoque sacrosancto Christi Corpore, Vrbem P hi 'ante lustrauit; tum rem aggressus, ostensoque, quam lenta spes esset, aut potius nulla, isderatas prouincias cum Religio ne, ac Rege in gratiam redituras ; res ut ipsi suas Uvallones ag rent, coeptaeque cum Principe reconciliationi constanter insisterent, cohortatus est. Atque, ut Aesivi dum suspensi limrent, perlevi pulsu huc illuc transferuntur, non minus quanti quidquid pendet, versatile est; non modo factionem in integrum restituit, sed Candinensem ipsam Vicecomitem an colloquium aliquoties attractum, multa de Alexandri propensa in eum voluntate pollicitus, consilij dubium reliquit. Tanta
vero maioribus copijs utendum rati foederatarum Procuratores prouinciarum,qui Antuerpiae conuenerant; ad UvalloneS,communi ordinum nomine, monita minasque miscentes scribunt r28 Iam torumque rogatu Archi dux te Matthias aiuldm componit, queriturque, Bsd admissis Atre te se ὼς -
47쪽
siuli imo de Gasi ruiathumij Domino, a Parmensi Pris .iuer, ripe delegatis; concordiam eum Rege Histano agitumi Oe , Ordinibusque, qui tum e niuer pia cogebantur , inconsultu: tanto maiore quidem culpa , quanto minus ignorarent, negotiam Pacificandi in commune prouincias ἀ 6Hare ipso siti eum Rex orauerat)j.i P seu sceptum. cui non leuiter iniuriamferi, dum causam Telgarum ac ta- rate complexo hubtraherent soli see: ac secessione ista operam benevolentissimi mrincipis aut negligerent, aqt interturbarent. Proinde hortari eos , pro ea, quam patriae tibeant earitate, ne Farnesii possulatis antea restondeant, quam ipse, ordinesque ila expenderint, probauerintque. Sic enim futurum, t rencordibus inter se cohaerentibusque prouin ys, nullus pateat aditus hosti ad Se ν dominatum, per huiusmodi di cordiarum scissuras, irrepere contendenti: nempe satis
Ai,dia defia bos a exper silue, Belgas, modo maneat concordia, instiperabilis esse. δε Artesios mit- Hisce Mare 1ie litteris litteras Philippi Regis ad eosdem Arte
1 es.&ἱ διή, nos φpposuit Alexander. quas, sicut per eos dies acceperat ab , Hispania, ita ad illos opportune transmisi. Sumana eam
haec erat. sibi grata ιάμ, acsalutarem ipsis futuram, quod publieo edicto , haereticos seditioso que prouincia mouissent . nec alizd sibi armato fuisse propositum ad eam diem, quam huiusemodi pestem Belgio exigeret, mpulo que infaudem ab Orangio inductos Catholicae Religioni, Principique svi , ac pristina tranquissitati restitueret. Eret qsando iam ipsi per se id occaepioni , eorum armis opem ad diturum sir ac transmissis bliuion: praeteritis illorum culpis, oblataque clementia Fgr attriueosssa, polliceri, turum e nihil ex Mntiqμπ Artem priuilegijs rexi rnaque militia prouinciam liberaturum ri dummodo in domestico milite tantum ha eant ipsi mir/πm, quantum aduersis Orangium , cui iuratasque prouincias tueris psi se
sint. βοὸd si fortis aliquos: seu partium Gadicaram sic , seu quoui
alio arcano consilio , oblata hac paterna eis entia nil moiaerit , testarit e munm homine sar, calamitatum in mira , qy sees m im portare bestum Iolet , ibris et lique imputanda, non esule sibi, 'ηiκ a d ἡ Videt iret iuuiit armos gerit, qua patrimon iam . Deo per Mia Dallones Diribit iores uos sibi traditum, aduersius inuadentium mim; ac hereret. Addiderat ad peculiares aliquot Procep ex eadi , nobilitate Rex litperas. Blangeluallio q iidem, fit regios inte Ulae- Cόab ps aliquandiu fuerat in Hispaniαὶ in studium eius iii val
Ioniam reconciliatione non ni Og tes egit, sed cum ac rate Alexandro Commendatum voluit, facta eorum mentione , quae ille Regis causa , non sine foriunarum iactura passias rericula, Caprio autem , laudata eius affatim opera, prefecturam Artesiae, qua proturbatus fuerat a Gandauensi vicecomite, resti ε
48쪽
tuebat. Sed Alexandro, quamquam hasce ab Rege litteras im- Τῆ ' petriuerat ipse pro Caprio, eas tamen homini tradere nec ant
orum iam erat, nec ex Vsa praesenti videbatur. Etenim inreu cando ad partes Vicecomite totus is erat: quod in eo viro, cui super claritudinem generis, ac pares opes,miliciae decora abun-Vι - , ad rant , momentum fane maximum attrahendis Uvat
mri lonibus reponebat. Er quamquam is ingenio habebatur vario, S inobseruabili, tamens ut Mauci aded intractabilis est, cui suum denique manubrium non sit, quo capi, ac tenen pol sit) exploratum erat Alexandro, si homini paulo quidem o Ciosius compellato praesecturam Arteta obtulisset, uti ab Rege decretam, facile illum a foederatis prouincijs abstrahendum. ideo inter alia beneuolentiae signa, epistolam ad eum Compos erat, qua peramice hortabathris ad tuendas Principis sui pi tes, pollicitus, se illi, Regis nomine, praefecturam Artesiae fir
maturam. Ne tamen ea mutatione Caprium offenderet, atque adeo veterem amitteret amicum, dam pararet nouum, Atreba
rensi Episcopo mandauerat, is enim delectus erat ut non an te Vicecomiti epistolam traderet, quam conuento Caprio diu
serie consilium aperiret, persuaderetque, nihil esse in praesens publicae rei conducibilius priuatim ei apud Regem plurimum profectia gratiae accessurum. Et Caprius, qui inanem
Praefecti personam sustineret, haud Mauate remisit id, quod
habere aegre posset: praesertim quod videret, magno inde pr sidio augeri Uvallonum factionem , atque adeo securitates suam. responditque perquam liberaliter Atrebatensi, Probari admodum sibi Parmensis consilium Principis: ac, modo ad Re- is obsequiam serib rediret Vicecomes, libenter ei cessariam se
praefecturam, in quam non alio intenderat nomine, nisi ut maiore cum imperio prouinciam in Regis potestatem reuocaret.
Ita in rem feliciter ingressus Atrebatensis, post aliquot cur Vicecomite congres 1ones, eb hominem adegit, ut renunciaturum se foegeratis prouinci)s, proque Religione, ac Rege moritarum persancte promitteret. De conditionibus vero, in quas paciscerentur Vvallonum prouinciae , se cum Montinio, aca, , Mottaeo differturam : interim expectaturum diploma Regis pro
'Artesiae praefectura. Et Rex quidem ab Alexandro, & ab ips
Caprio rogatus, eas illicδ litteras transmisit, quibus A ' tesam Vieeeomiti demandabat: admonito Alexandro, Ur Cpi Astolam alteram eidem trader. , qua gentilitio eiusdem oppido
Ricbebit am Belgae vocant Marchionatus insignia deferebat, a id quod ipse magnopere concupierat. Eodem tem re ReΣ,
Sὰρ Alexander eam Vicecomiti ab Rege osten:
49쪽
suadente pariter Alexandro, ad Emmanuelem Lalimum Mo .limj Dominum, quem penes erat arbitrium Uvallonicae militiae, litteras addidita amoris in illum, spei plenas. Quibus e sectum, ut uterque beneuolenta4 Regis apprime capti ad Alexandrum miserint, consociaturi cum eo arma: postulantesque, ut quando conuentum Artesiae, multarumque ex Flandrica prouincia ciuitatum celebraturi mox erant, viderer ipse, quo
ir ἴ- ih vrrinqae dei gazis conueniendum esset. Nee distulit Alexandro, der: missusque Sellii Dominus Ioannes NorcarmiuGcertis cum mandatis: additusque Moularius Atrebat ensis Antistes,&Va N. I Mi*m Dominus e Regis parte: ex Uvallotaum Vς Montinius Male contentorum princeps , Vicecomes Ganda uensis Artesiae Praefectus, Mottaeus, ct Caprius, ille Grauel in , hic Atrebatum Gubemat , do conditionibus firmandae con- C pr. cordiae agitare serio coepere. Erat legatis regius imperatum ab Alexandro, ut in quaestione de Ganda uel si pacificatione, edi, ctoque perpetuo, cuius inter Capita, missio Hispanorum contianebaturὶ nihil certi firmarent. si ver urserentur, spe tantummodo illius ostensa, reliqua ante conficerent. Et vero ubi o firmatis in externorum miss1onem Vollonibus, ea demum fa, spes est, cuncta inde procliuius transigebantur. GCCesuperueniunt ab Archiduce Matthia festinati instigatu scili- b, M isti, Ora ijὶ Marciso Haureus,& Diui Bernardi Abbas,&conatur minacis Adolphus Meet cherchius consiliarius, cum minacibus litteris, ν' i -θratus Felei, et, iuersi Phaefecto, ilicoriumque symo Vm ce : Ipreta Mai late, , cura Caesaris in communem prouinciarum concordiam insudantis : i et agoneralium ordinum , qui in id ulo incumberent , covsensione priuatos ιροῖ sibi iis , priuatum sibi Peugiumfacerent , eatenuantes interima a d lesione non minus iures fisas, quans prouinciarum reliquarum : atque ario non eas reportaturi ab H Pano condit Iones, in il m cureo , si coniunctim agerent , procul dubio potuissent- uin potius resume mi caritatem paretriam , omissisquepriuatim histe consillys, atque ad 48neralium ordianum comItra Antuer piae, exeunte .sartio celeb Ada , delegatis ex
sua prouincia miris legitime instroctis, cape serent is quos e pubi
ewm regimen: atque ivia cum aliis au depace, quam sperarent, ede bello, quod non timerent , in commi ne consecterent. Eni uerb Perincommode accidit Vollonum conventui haeC ab Archi ' Tu bis sectione duce interpellatio : orta videlicet aemulatione inter factio v iubisti, b Prim es ; dum singuli , Quo propius aderae reconciliation1sς maturandae spes, eo ardentius occupare facti gratiam apud Regem, atque adeo aIter alterum posthabere sit vini. AEgie
50쪽
FZ' ωediit Caprius, immissum Atrebatensem fuisse in rem ab si paene consectam, haud ignarus t uti scribebat ad Alexandri'
Alphonsus Chirielius)dum Antistes compositae controueritae apud Aleaeandrum faceret, atque Alexander ad RQ gem scriberet, non modicam gratiae partem deperituram stibi. Nimirum ut pecunia per manus multorum translata decrescit, ita operis gratiam inter manus decerpentium aliquid ex ea isibi, haud dubie deteri, ac prope consumi Et Vicecomes Gandauerisis vitabundus,Mottaei colloquium abnuebat,adem' prurus homini occasionem gloriarum, quasi ipse reconciliationis author extitisset. Turbauit super haec multorum animos ru- . mox, depositurum Caesarem reconciliationis arbitriam, nisi a spriuatis conuentibus absisterent Uvallonum prouinciae. Sed Alexandro promptum erat, Vicecomitem quidem Duod plurimum intererat in in partibus continere, missa ad illum, quod fecit, R egis epistola, additaque sua, cuius in home, grais vulgo illum appellatione, Marchionem Richeburgium salutauit.ή in Ceteris vero aperuit factam sibi denique ab Rege polpitate , , Gandauensem pacificationem , cum edicto perpetuo quod excorum postulatis unum supererat) confirmandi. inibus ani mari, unum adhuc rogandum esse Parmensem Principem d cernunt, Ne grauaretur ad ordines scribere Antuerpiae coactos, atque ad concordiam ijsdem illos conditionatas inuit
Te , Quibus ipse transigeret cum Uvallonibus. quas 11 Antue Dienses acciperent, suturos ab exemplo tutos Uvallone S. li re-huzzznt, pervicac1am nouo docualento praetentatam aequius auersaturos. Alexander quamquam non ignorabat , Antue utenses, ob acceptas ijς diebus clades, hostili erga 1 uniam mo esse; turbatis tamen Vvallonum rebus remeduam undecunque facturus, de eorum petitione ad senatum rus imperisCxpei dentem, haud grauatὰ retulit. In eo daodecemvirali com, cilio derant tunc Comes Mansi et dius , Christophorus Asso uillius, Oct uius Gongaga, Gaspar Rob us, Gabriel Serbellonius, Ioannes Funcquius,& Ι. Baptista Tailius. Ab his varie disceptatum: negantibus nonnullis id attentari posse,quin eo grauius 1rtitaretur Caesi quod non iam huius aut alterius, sed omnium prouinciarum reconciliari opTEriperetur si1bi e Ps oro uamquὁd verendum esse, ne nimia haec fac1litas
niuend post ditis Uvallonum, confessio imbecillitatis aliqu Videretur. Sed alij transmittendum assirmabant hu Moes e
spectum rerum causeque, quam eo iam
mento insistendum: atque Heb unice Prano
firmat Vice eo- mitem ra quibus rogatur, ut Antuerpienses adeoncordia n