장음표시 사용
51쪽
Cium quibus sella iit Alexander pb ha; causas:
V vallonibus aliunde commotis occasio praeberetur ab incae- UT 'pto , si sper nerentur vltimae eoruIR preces, recedendi. Idque unum pertimescebat Alexander, Caesaris aliquanto secti rior. Quam enim fieri aiebat quod ad Uvallones quidem attinet aut Caesari, aut reliquis prouincius iniuriam, si, quandiu harum Procuratores Coloniam destinati, facultatem disceptandi ab Ordinibus non acceperint, partes ipse inted sese conco dent λ praesertim quum huiusmodi concordia tum expedItior eatores sutura sit, non expectato Germanorum arbitrio in capiendIS consilijs infinite cunctantium: tum etiam partibus honestior, misi
dum sapientia sua, non externorum ope, Componantur. Im- caesam.
mo neque secus sentire Caesarem, exploratum sibi esse. aliquot enim ante diebus, ob hanc praecipue causam, misisse se in Ger maniam Adrianum Gomi curtium , bellici consiliu senatorem ,
prudentiae fideique conspicuum: ab eoquo accepisse litteras ase firmantes, audito V vallonum negotio, Caesarem non modo non offensum, sed ultro etiam gauisum, quod, uti aiebat, rem
conciliatis aliquot prouincus, dimidium iam viae confectunia esset . quin & gaui urum se, si exemplum reliquae prouincita sequerentur. Quod autem spectet ad inuitandos Antuerpie sies, ita se litteras modoraturum, ut & Uvallonum postulatis quod magnopere velit) satisfaciat, ®i j exercitus existim,rioni quod apprime nolit haud detrahat. Consilio Alexandri probato, ipse ad ordine Antuerpiam aduocatos epistolam
composilit in haec verba Iniecto nuper sermone cum aliqMbus prouincise de earum ad Regem suum reuocatione , quum eas ad id se rio propens is inuenissemus, squamuis huiusmodi reconciliationem Mnforsim , sed coniunctim cum a*s prouinc D confieri itia praeoptassent, et Regis est motum Oseum est nobis , quid a m Jt, mos int rim nostris hisce litturibundocere : mi y ipsi ammum bac de re srum, in isto, quem habebis conuento , nobis aperirem uis .
autem, quos Meisinceritatis us nostrae certor em molumus, 'idi m. nobis desid retis; pollicemur Re Maiestatis nomine , ratam sanctamque nos habituros Gandaue eos ecficationem dictumque perpetw m , nusto ex eis capitibus praeter, 11se . Unus modo Religionis Catholicae cultus integre feruetur, cum ob agentia Principi
bita: sicuti Caroli et . um ope factum sessis, , αγο Pr selenni
sacramevio debetis, o leges humana uaeia, diuinaesidem mestram obligant. Id, quod tanquam initam affli Et nimium patriam stra remedium non expectare a mobu , prostem Iou possemus uid ergo em dij ver hac re in cora mune coeperitis, quae V prouincia complexaejuerint significationem ha - nostram, admoneri fuampri-
52쪽
e ramus - Excepere tubicinem litteras ' erentem Pro curatores proa1nc1arum, qui Antuerpiam undique confluxerrant, verbis initio quidem minacibus, superbisque: more vis delicet eorum , Qui semel nacti occasionem exercendae temporariae potestatis, immodice illam, atque impotenter usurpant. Sed placatiores Zeinde facti, reputata melius iniuria, quam imi victorem non satis opportune conferrent ; retentum aliquor dies cubicinem ad Parmensem Principem remittunt, prolixa clam epistola, sed in qua, praeter querimonias, d contestatio Mis, nes, nihil certi expediebant. Itaque Parmensis, mista ad V l-νν lones exemplari eius epistolae, quo animo erga pacem reliquα prouinciae essent, ostendit. Utque altius Antuerpiens iam men- ntem Uvallones introspicerem, non omisit exponere, Ad foedus
bui illud inter quasdam prouincias Traiecti ad Rhenum nuper .
t festi , inseruisse nunc demum se se A11tuerpienses in quo i si foedere quod nullo Uvallonum respecha compositum estset in inter alia, promiscuus non Lutherianae modo, aut Calutinianae, sed quarumcumque haeresiam usus admittitur, contra quam undecimo capite edicti perpetui ad Gandauensem pacita cationem additi, iuratum esset ab Ordinibus, nempe Se 6α - licam Romanamque Religionem aut ram eo eruaturos, nuta re ad uersus itammu ruam permissa . Viderent propterea V vallones, quam alieni sint illi a pacificatione Garidatiensi, atque adeo quam male conuenire po11int ipsi unius Catholicae Religionis assertores, ac vindices, cum huiusnodi hominibus nihil certi in cultu diuino praehabentibus,se obuia quaeqae, atque unde V
de accersita, pro cuiusque arbitrio consectantibus . Clamo em
hortari impense ilicis, ut, quando nihil eorum, quae ipsi ει- :gitauerint a Rege, negatum sit; praecidant semel istam nimis sa amesciturnam, ac similem negantibus moram dimissisque , 'quos destinauerant, riocuratoribus, Principi demum suo ani, mos, atque arma, ante alias prouincias adiungant: relaturi ex
huiusnodi anticipatione parem gratiae praerogatiuam apud Re gem, a quo se a soli, carius habebuntur: seu primi, ceteris Praeserentur'. Nec pluribus opus iam erat, ut Uvallones ali- , quando manus darent, securi, nequaquam sibi vitio eribue dum ui ad pacificationem Gandauensem retinen am ab ijs de sciscerent, qui eam pacificarionem antea fregi sient. Quum tre, hyidas ad eos nuncius perfertur, pagoS Uvallonicarum partium si in landria mincana, vasta armis Francisci Lanaae castrorum ii tecta: qui submissus ab Orangio, cui hoc unum nempe r stabat post crebas 1nterpellitiones, ac minas re se Xeen Os ferme Pζdices trahens plaroseue Gallos, Scotis, Angliique permi stos,
Postea mitius responde ut litteris tamen nihil conelude tibiis a
53쪽
leum aliquot praelia commiserat, primum haud procul Dun- 1 379 querca cum Motta i miliribus , Quibus Mansuillius praeerat Morcaei loco: deinde cum Manuvno Audomari Praesecto, circa Uvachenem es utrobique superior Verum leuior hic ictus fuit, ,
quaena vi V vallones dei j ceret. Q v o I mitem urges, nisi proster nas, a te repulsOS adiunges ex aduerso stantibus. Scilicet exter
nus hic timor inclinatos iam in regias partes animos Uvallonum plane coni Anxit. statimQue ipsi inter se, antequam Parmeia sem Principem adirent, poedus priuatim feriunt, Monti-ii, iiii i nio,pro MaleConteΠtorum coph:S,sacramentum praeeunte,Mot-x Hai, Regis partes, uti in mandatis ad hanc rem habebat, exii, Monti-bente. Promisit ille, se militesque suos, erant hi, qui Montinio in Flandria a septem iam mensibus militauerant, pedites supra septem millia, equites. omnino quadringenti in perpetuo
retenturos Religionis Catholicae Romanae fidem cultumque di, Recti debitam ob Aion iam , Pacificationis Gandauensis cum
unione, edictoque s Ibsecutis, obseruantiam : atque hec ipsa aduersus quoscunquσrepugnantes, armis regio exercitui as. scriptis, asserturos. denique Meninam, Casterum, aliasque ci ea munitiones ab ijs obtentas, cum omni bellico apparatu, tr diluxos Regi, dummodo is externo milite prouincias liberatas velit Mortaeus vero regiae Maiestatis nomine soluturum se a
Montinio pollicitus est ducenta de quinque forenum millia in milites diuidenda: quos rursum Montinius promisit , ad Iunias Kalendas habiturum se sub signis, eosque ad nouam pro Rege militiam sui raturum . Adstantibus foederi apud Sancti Eli- .gij in Atrebatensibus perculso , praeter Conciliatores, Atre- d balensem Episcopum , Sellium, V lhuonium ;VicecΟ-mine Gandauensi, Caprio, atquct Haienio Tribano. Movit A Hioεfuρ-oneo, sesiorum, Hannoniorumque exemplam Flandriam Galliea- α' vallonu ex nam, ut haec prouincia ornaco excepto , ac Tornacesio) in 28 Maeasdem c nditiones cum legatis regiis conueniret . inini Js- Udem quoque diebus, ortus Antuerpiae tumultus aduerium CatholicoS , non parum iuuit. Percelebrem sacri ordinis supplicationem, in 1 olenni gratulatione ascendentis in Cttum Domini , comitabatur ingens cum ipso Archi duce, Catholicorum multitudo: quum conglobati a uot Caluiniani, m Calviolani pia secum sciopetariorum manu, primum incedentibus viant ' - obstetiunt, tum Catholicos submouese obstantium turb in , aziceae e. Vi aditum aperire Connitentes 'opis in pectus intentatis, mox & explosis , ac duobus illic rati , alios alid fugant, agmen supplicantium dis stipant,plemsque in templum cum Archi luce compellunt, concluduntque. Postremo gliscente I,
54쪽
vo fit, ex successu licentia, partim templi fore armati obsident, partim per Urbem, atque apud orandum, ac Magistratum disibnis vocibus, pellendos urbe sacrificulos conclamant atque Archi duce, magni veluti beneficiu loco, ex aede abire permisso, reliquos non ante egredi patiuntur, quam Canonico rum , Monachorumque , ac sacrorum hominum, qui nolia donee ex Bero. pauciores ducentis supplicationem instituerant, exilium, patam . I. cis rerentis, a Magistratu impetrauerint. Mirantibus intereae bonis tantam Caluiniarum partium in ea urbe potentiar , exulemque clerum, di cum eo proscriptam pietatem lamentan, cibus: Genso in primis Archi duce, palam iurato, Si in eunia osteὁB Matthia. in finire modum porro pergerent, fixum iam sibi, relicta impotente adeo multitudine, ad Caesarem fratrem ea pariter irreuerentia neglectum quamprimum ire . Verum ex homine - . .
seruilis quidemi aer Impatiente, 1ed priuatae limul Uttae in auso.
tolerante, nihil ea iniuria praeter inanes querimonias expressit. Valuit tamen indignum facinus tum ad inuidiam odiumquo Ordinibus creandum , quibus inspectantibus, annuentibusque, impune quotidie peccaretur aduersus eius cultum Religionis, bcui tam magnifice in Garidauensi foedere ipsi cauissent: tat etiam ad Malacontentorum , ac Uvallonum causam magis ma-q1sqtie apud multos nobilium probandam, ac promouendam , .
lus Gaurius Fresini Dominus, &Boursius , S Villeraallius, & ionibus treduxe postremb Comes ipse Latinius Hannoniae, ac Valencenae G bernator relidcis Ordinum partibus, nouo se cum regijsleg tis toedere consociauere: in artis ad alias ConditionibuS, de exer- & ,usent cita pro Religione, ac Rege, ex reconciliatis prouincijs, postema Ilionem externorum , consando deque Belgij Praeiecto non nisi regii sanguinis asciscendo. E L c o non vltra cunctati Vvallonum ordines, legationem instituunt principes nominant Ioannem Saracenum S. Vedasti uine ruada rex
Abbatem, S Caprium Atrebatum Gubernatorem eos quoinrebi, - eum selecto Nobilium comitatu, mittunt ad Alexandrumti, Ps PM Traiectum ad Mosam obsidentem, in eius manus reddituri prout classiuas. Et Alexander legationis,&conditionum pridem admonitus, quarum aliquab quoniam minime ipse proba bat oque moderaturuS, statuit omni ossiciorum genere legatorum animos demereri. l. Eius itaque iussu, Ioannes NoyelluS . , Ros ignotis Dominus, Farnesiae aulae Magister, qui S Ioannismo ' Austriaci domum rexerat, obuiam processit Bellomontiu vique, Arescholi Ducis oppidum: ubi Vvallonum Proceres, I . quos
55쪽
m x alios post UiOS, 2 qui bia aestue - tir in Ale tigri tentorium
quos Atrebatensis Antistes, Sellius,&Uallivonius comitaban- 1 1 , tu Principis Alexandri nomine salutauit,deduxitqueVisetum, illorum hospitio destinatum.Inde in campum altera di evenientatibus occurrit cum octo equitum signis,Raitrum quaruor, totidem hastatorum,Comes Fauchembergius praetorianorum mili-litum Praefectus, insequente aulicorum globo, multisque Nobi- Geis, Alium honoraria Regis stipe attineri solitis. Nec poth multo, duobus fere passitum millibus a castris progressus Petrus Ernestus Comes Mansfiet dius, cum Principalis concilij Proceribus,leg, tos excepit ducturus ad Alexandrum. Tabernaculum tetende- Consiratis in editiore campi loco, eminabatque Praetorium eius non situ mosto, ex quo suorum munitiones ipse conspicere, conspicique ab ijs postet ; sed etiam laxitate, atque intellini operis diamen sone: cuius ad speciem facile agnosceres in castrensi illa urbe sedem Principis. Ed accedentibus legatis, subeuntibus
que tentorii aditum, ubi equites turmae Principis, ad eius uocustodiam corporis attributae cohortes excubabant si praestbfuere intimi aulici, eosque cum reliquo comitatu introduxere
ad Alexandrum. Queni Vedastinus Abbas, Vvallonicarunia
Prouinciarum, adjunctarumque ciuitatum nomine veneraturi
gallico appositoque sermone aliquandiu tenuit audientem in publica illa Nobilium corona, generatim exponens causam asilentus sui, di consilium prouinciarum, post agnitas, in quas inductae fuissent, fraudes, ad Regem Dominumque saum T deuntium, Maiestatique eius, ac regio per Belgium Vicariobbedientiam ex animo pollicentium. Cui Alaxander, iam laetum se eorum aduentu,&aduentus causa, ctim patriata oratione respondisset: eorumque consilium Regi debitum , sibi emptatum , ipsis honorificum laudasset; interrogauit, An extra publicum haberent, quae specialiter referrent. ALfirmantes , in intimum contubernium adduxit tibique remotis arbitris, sngulos humani Rime, Caprium in primas, am plexatus, regium illuc senatum aduocauit. eoque praescissit V .lastinus rurium dicere aggressus est. Orationis eius, paulo q i vidi mii,1 ὁ dςm , qu m prior fuerat, prol1xioris, summa haec demum fuit
Monem eXPoni L. BELI vra, hoe quoque nomine iram Dei ese , quod sepe in eo. ecesistate peccetur. 'liquisse 2 masiones regias partes ; sed inde abs --ctos regiorum Anilitum iniurjs: delatos alta , quam Par erat , ne cqia comune prouinciarum nausea iam d ferebat: deceptos patriae Ii Nertate, cisim vocabulum sero cognitum sit in Peciem praelatum ab qui Te gium Religioni ac stes ereptum irent, mi macuum L mi is Ioccuparent. Idos per contemptam desertamque 'ligionem struxisse
56쪽
i S 7 9 sibi liam ad defectionem a TET: Via nesper eandem animis re tentam , atque armis pro Pregnatam, ad Iriem sibi reditum parare . H dubita se, quin tam bona interprete conciliatrice, aditum iuuenirent apud Principem , Religione omnia metientem . Dedisse iam sie longum profecto constantiae documentum , separatis iampridem con Edis armisque, ab Vsprouin se, quae ab Religione animos separasepent. Et quamquam non inde transgressos a Lia ad Regem , Jed medios aliquandiu constitisse, ceu pertaesos mirumque statum, ac plaπσε Hecontentos 1, propiores tamen fui Regi, 2 quo in propugnanda Religione nunquam ab sesserint. Mnc damnata hac quoque mora , quam Praeter Zigis clementiam , elin Celsitudinis humanit, grauiorem facere dato ad paenitentiam atque ad Patiam regress adesse sie atores ab e rtesiis, Hannoniisque, d D censibus, insulanu, Orchie bus , ac micinis populis alligatos, mi Prouincia, suas nouo sacramento, in eo leges, quas cum regiys Triumuiris ante firmauerant, modo eius 6εlsitudo rato melit) Principi Juo molentes liben- . tesque regituant. Ad haec Alexandrum expectatione parcius re s udisse obseruatum' est: sic, opinor, melius coctuli Lurania Llθὰλ ἡ disceptationi, quae de moderandis conditionibus insedebat ani mo. Nempe, ne a pompa venientibus exhibita quaesitam illo rum gratiam appareret: atque adeo ne, quemadmodum PER
C v P 1 D v s emptor fastidiorum venditorem facit, sic ipse di ciliores haberet 1llos, cum quibus transigeret; facta verbis temperanda duxit . ex quo fieret, ut & illi habitum s1bi honore , externa significatione a liberalitate Principis intelligerent: S: tectam sub parsimonia verborum reconciliationis absoluendae
cupidinem non agnoscerent. In haec enim verba,Legator an
orationi responsilio tulit Oc sesalsum animi fui se tu regressis Et respo disio. eorum : nec eos in s epto consilio ab Regis benignitate fallendos. qaidquid erratum ab illis, deserto Principe , condonari haud isti, tenὰ . Maiestate eius, quae malit v et a suibus olim is igno cere, quam rebellioni recens immittis irasci. Interam idei ab Rege pignus acciperent dexteram, quam ipse porrigeret, quamque inseribe basirm daque exi isti, uni moto reconcillatione, adhibiturum se breui speraret. resso inde oratores, comitante Principis familia, de duxit in vicinum tentorium RSi ignotita Vbi regi j Cp li liti, Mis i quas extenuato ad superbiam Vocabulo, pomeridianam gusta epihi exciri uter Lionem appellabant, excesei sunt ; assidentibus una cum illis, praeter Rechios Leoatos, C itibus Maiasset dio, Barlamontio, ac Fauchembergio. Post hine primos congressus ossiciosae b Iaritati datos, Lepati Visetum reuersi, adiecAe animum stabi liendae reconciliationi. Cuius inter conditiones, quoniam ambiguaS
57쪽
Disceptatores si- per Conditionini bis reconcilia eiusque comitate capiunturvvallo Puni legati , Plus tamen ΤΠ menti habebant apud eos res his
biguas Alexander aiebat alicuas, alias liberalius admissas acon- 11 9 ciliatoribus querebatur: atque illam inprimis n terebat, quae militiam externam a prouincijs Umnibus aman abat idcireo super ijs expendendis explicandisque, praeter Atrebatensen Episcopum , Sellium,&VYalhaonium, veteres legatos,1mp suit Comites Mans idium, ac Barlamontium, quorum auth r1cas, momenti fideique plus adderet eorum dictis. His modo Visetum ad Uvallones, modo Uvallonibus in castra commea tibus , Maius omnino mensis, ac Iunii se pars magna circume git. Disceptandi campus mensis plexunque erant S convivia,
ad quae illi modo a Sellio, interdum a Barlamontio, sepius a Mans feldio euocabantur: retento hic quoque pri icis a Belgis more deligendi ad consultationes ea maxime tempora, in qu
bus conuiuae non magis epulas secum, quam sermones laeti apertique communicant:& multa inuicem remittunt, loci laeti tiam ne contrillent. Et sane apparebat, ea consuetudine , comitate Regiorum, quotidie magis cohaerere animos, & com
sentire. Idque praecipue visam nouissimo in epulo, quod G
spar Roblaeus Billi j Dominus, sub castrensi tecto illis instru
xit, longe aliis magnificentius & numero, de delectu conuiua
rum. Non enim modo plerosque bellici & regii consili j Pro
ceres, & primarias aliquot matronarum discumbentes habuit ;sed paulo ante conuiuij finem ipse improuisus affuit Alexanderi ac blande questus, quod, inscio se, manus consererentur a suis primo in ea pugna loco, uti Ducem decebat, assumpto, mirum
quantum, instaurato repente conuiuio, exhilararit omnium,
animos, ac vallonum in primis facile reputantium, sibi hoc dari a Principe, qui grauiis mae obsidionis curas posthaberet Ma- hospitum honori, ae voluptati. praesertim quum pro conuiuij appendice, saltatione instituta, aspexere Alexandrum choreas agentibus immistum, eo quidem decore ac venustate, siue gQ tis more pensile corpus modulate vibraret, siue gradarius pom famnue sui traducens, attemperata ad numeros specie, dc qu ordinario eius incessui ineratὶ maiestate grandes red. Vt prinsecto qdmirati supra omnes Uvallonum Legati , emptique Obvia illa comitate Principis, auditi sint, quum Merent: Agrestes
se plus nimio vissem iri, nisi adeo benigni amabilisque ingeni j
viro manus darent. Patuitque serio dictum: quum seqi Iuto postridie congressa, molliores illos remissioresque solito compererint conciliarores Regij. Sed nihil aeque apud illos valuit,ac prosperi per eos dies in Traieistensi obsitiione successus aggredientium Hispanoriim:spesque in castris firma,Traiectum pro
58쪽
pediem casurum. Id videlicet Uvallonam animos haerentes' sy sub fide nutantesque, ad eam, quae secuta est conditionur . moderationem, constanter Insexit. Etenim obseruatum est, Uvallones intentis in obsit dionis euentum oculis, consultare selitos, haud dubie nihil ad extremum remissuros ex ijs, quae bant in Atrebatibus ante decreuerant, si ab Hispanis infeliciter, ut initio coeptum erac, pugnaretur apud Traiectum, omissaque spe obsidio solueretur. at ubi animaduertςre, breui urbem e. . pugnandam,& ipsi expugnati sunt. Nimirum PROPR, O e X hi d. hae duria quaeqiae prae bentur: nec foedera societatesiae res alia stringit, aut laxat magis, quam utilitas. utque ad nouae felicitatis opinionem continiab, qaasi caeli 1udicium sequentes, obuolui mur, ac cerdatim in partem currimus ; ita px Cit E deserimus, quos a fortuna deserendos sublimemus. Id nempe iam praeser i ierat Alexander, qui post Austriaci itum, sicut ab armis reconciliationem Uvallonum aggressias, ostentato per Braban tiam vi, hore exercita, illos ad Consilia coeundae societatis attraxit: sic in praesentia omnem sibi curam putauerat adhibet dam in Traiecti expugnatione, cuius a ruina dabitandam non esset, quin velut a magni aedifici j casu, multorum adhaerentium spes animique frangerentur. Et vero Uvallones Alexandr1 siue comitate deliniti, siue fortuna deterriti, pleraque reconciliapi nis capita ad eius votum attemperauerant: non tamen a ducti uncin tarin M xt de Hispanorum milesione quidquam immutarent: quum di. cerent, id sibi iam datum a Rege,ipsoque ab Alexandro, OstensiS , ohini. utrius ae litteris quibus prouincias perpetuo liberas ab externis futuras promittebatur. Quod licet Alexander de Uvallonu Prouincijs interpretaretur, quibus Regi reconciliaris ea prHO A1ε Ethais, uexatiua debebatur: non neganda ceteris, s exemplum aliqua ilo sequerentur; interim sui ille differebat) quae ratio persa dieret, exarmandum esse Regem Hispanorum missione, dum rebelles Regi prouinciae novis militum delectibus armarentur ZImmo nec ipsis priuatim V llonibus expedire , adaersum commune jam hostes auxilio nudari veteranarum legionanti, communem denique causam propugnantium. Nihil tame agebatur, affirma Irtibus, aduersum haec satis iam cautum esse, sed tanous exercitu ex V llonum prouinciis conscribendo: quere ,
si se, hostesque nossent haud dubitarent, bello non solis, a
cendo , sed etiam inferendo parem fore. Ceterum nec posse aut a se, aut a Rege seruari Gandauensem pacificationem , I quam tamen utrinque condensum esset, nisi ex omni Belgio, uri in ea sancitum, emitterentur externa. Sed altius suberat di1 p sentiendi
59쪽
sentiendi causa. Plerique Nobilium, inprimisque Hannoni: tum pri'; t , Praefecti,&Montinius, &Hesius, S: E Ont1us,
consc1j quid aduersus Regem moliti essent, adedque rati, non fidendum ei, quem laesissent; Hispanos non iam belli socio; considerabant, sed uti Regis Vltores pertimescebant. Rebus
igitur in hunc modum aliqrsandiu agitatis, Alexandro xeniastistanderedipe- trahente, dum Certi alicuid praescriberetur ab Hispalii a ; vis im isen ς' concordiam, quam ed loci adductam magnopCre ' probaret, non Intermitti ob externae militiae e prouincit Som- qui missionen , nibus missionem: addebatque, starent modo Religio in Deum, hip '' 'U erga Principem, cetera eius se prudentiae relinquς re . Tunc Alexander euocatis Uvallonum legatis, ac praesente
v. i kx regio bellicoque senatu, Regis nomine in eas iurat, in quasii x consenserant leges: spondentibus simul legatis, earam moderationem in proximo prouinciarum suarum conuentu Comprobandam. id quod postea factum, quum reconciliationis capita, uti in loco proferam, pro iere. Dum interim Alexandri Ib iussu multis e locis, laeto grandium tormentorum sonitu, spar-ς kςδαββῆ geretur reconciliationis fama: quo AntuerpienseS, quibuβ per suaserat Orangius infractum negotium, ac ludificatos nos; ex ea Catholici exercitus gratulatione 1nitam iam partium j Hi concordiam interpretarentur. Et fine haust facile dictu est,
Selim inoni , quantum est reconciliatio, per Ulsis Ordinum prouincIIS, c, Dis bis Ordinum c o ter- tholicos erexerit. Nec quidquam magis per id tempus, aut ser- Vit m
'' monibus hominum, quippe intentis 1am diu in expecta tornem Belgis, finitimisque populis) aut editis libellis, immo&Fabitu super hae datis alicubi fabulis, celebratum est. Certe Parisiis in nobilix γε HU eaptatum hinc quoque risum, Alexandro reruter Namque bos in stenam prepinguis immissa est, multis circum
desudantibus. Ducebat eam Philippus Rex tenui laxoque filo, quod subinde fractum illicb nectebat Parmensis Princeps.
Dorso insessam, arreptamque cornibus continebant Ordinum Proceres, opemque ad eam sistendam undique implorabant. Dux Alenconius in auxilium euocatus, Caudi imperia apprehensa, belluam retrahebat ab Rege, intentiore tamen cura , quam auxiliares solent. Interea inclinati ad ubera hinc Casse miruS Dux, inde Princeps Orangius, grandi uterque subiecto vase illam Certatim emulgebant. spectantibus, prae zer proinciales Belgas, compluribus Gallis, Germanis, Anglis: horumque Regina modo his, modo illis annuente. Quum ecce ad obiectum nescio quid a Parmensi, excitata repente boS, cauda ςx Alenconi j manu vi retral ait , inses res cupit ad terram , calce
60쪽
11 9 calce uno abi jcit Casimirum, altero repellit Orangium, a quo huic sepe redeunti cornua obvertit , mulctram lactis plenam proruit , spem omnibus praecidit , ad Regem taliuse proripit. Sic restituta Hispano Regi V llonum natio cel bt,batur in Gallia. Sed extra iocum &scenam, partes suas aberibat alib1 Angliae Regina: egeratque Oratiθius, nec quiescerib bant haeretici. Et Angla quidem , quae paulo anto, inclinante
per Belgium Hispanorum fortuna, opem suam Regis hostibus1ubtraxerat: nunc eadem resurgente non fatis habuit, edicto vetare , ne quid munitionis, aut rei cibariae asportaret ar i
Vvationum, Hispanorumve prouincia&: neue Anglorum at quis ad eas militatum iret sed Mottaeo, Vti primo reconciliationis authori implacabiliter insensa, Grauelingam,illius praefecturae ar ira ac regiam astu aggredi constituit, agyessione Valsincrano,secretioris scrini, Magistro imperata. Et is in hunc sonisa modum facinus ordinauit. ASebat Londini Pastasius quidam Belga, Religionis Catholicae dese tox, ea gratia Vallangano conciliatus: eratque ei soror Grauelingae, nupta homini eadem haeresi imbuto, idebque pronius in consilium attrahendo. cum hoc Londinum accito Pascasius, ac Valsi anus ita conuenerant, ut e Fii Tngano portu naues aliquot maiores minoresque Grauelingam soluant, admotisque oppidum minoribus,
exscensionem attentent. haud dubie conclamaturos ad arma milites Grauelingae, inter quos esse oportebie aliquos rei co scios, eoque pecunia ante comparatos: nempe ex Anglis loci praesidiarius, nationis ac sectae vinculo non consociandos.
Porro in ea oppidanorum trepidatione, ac militum a Carsu ex-scensionem inhibentium , nihil facilius saturam , quam ut Mottams, homo promptus ac praecepi, dum eb progressus p gnam ciet,destinato inobseruabili aes clopi ina a conscijs im pune sternatur. Tunc vero ab luissem, oraeeunte Pascas j assin , acclamatis Ordinum partibua, succesturos e nauibus Orangianos milites, atque intra oppidam a Conspiratis exceptos, propugnaculi., ac munitione potituros. Rei ita compositae dictus dies ab eo duodecimus, atque data a Paschasio non mostica auri summa assini suo , d corrumpendam militum fidem , ipso pecunia 3c spe maiore corrupto. Haec quamquam arcano agitva,
i me omnia Legatas Hispam Regis Bernar inus MendOZ-
Σa: obseriuatoqite, o praesiIIarijs Grauelingae, Anglos identidem aliquos Londinum clanculam aduentare, cum Val1mgano 1 monem habere, mox Grauelingam ad pHesidium redire ; pr ditionis MLuci iam dubius , sestinato nuncio Aleaeandrum mo