장음표시 사용
111쪽
Dan. Solorci de Parricid. crim.
primum sanctione , ubi mare vicin Am non esset, parricidas excipere coepit, ut in illis verbis ostenditur, Et )t regi Iis qualitas tulerit, delin νι inum mare,
et in amnem proiιciatur. Quae & Iustinianus V transcripsit,& Regia lex nostra F ita Hispano sermone dona iit, E lo lancen en ta mar, ὀ en d Ho que es Ouiere maseerea de aquAlogar do aeasciere. Antea namque si pro-Ximum mare non esset, best ijs obijcebantur, idque ex Diui Adriani permissione ut ModestinusIscribit, ne cogerentur remotissimum interdum mare requirere. Quae poena leuior culleo censeri non debet, quoniam, qui bestijs ob ijcebantur, miserandum in modum eis dilaniandi, & deuorandi proponebantur, diuerso ab eis supplicio, qui ad bestias damnati erant, quos tantum cum illis dimicare cogebant, ut ex Iurisconsultorum resposis Budamisy, Raetiar duS, Petrus Faber, &alij quidquid Cui ac .h nullum inter has poenas discrimen agnoscat obseruant. Sed& solebant etiam parricidae aliquando, ut e X Paulo*colligitur, vivi comburi. Erant enim haec inter Romanos in delictis atrocioribus supplicia. Via dc Tertullian . Si ceterorum scelerum mercedem cogitemus,pati bula, culleos rivi comburia, dincos, oesicopulus.
Parricidas monstra quaedam oe tortenta naturae 'videri. IV δε meraco noua inuti fiat; 'aena damnari. Elementa commu nia omnium esse . His tamen parricidum iu ste Ῥiuum adhuc privari. ciceronis, si intiliatii, O Omό6 in hane rem elega tis ima verba . Debere poenas delictis esse conformes. Pci i ratio quaedam . Ob quam parricidae in mare iactcnt ira conuicta oe damnata.
112쪽
ge ' caedi sine fraude potuisse , antiqui- tatis monumenta testantur: quid igitur ip mirum, si in parricidae perniciem, ho
minem si non visu dc vagitu nouum , at Cert C contra humanae natura formam,& pietatis iura grassantem , tot supplicia prudentissima Romanorum restpublica cogitaueritῖPomnium est inquit Cicero atquemo ni trum eert imum, e se aliquem b mana thecie, γ' gurἀ, qui tan tum immanitate se tiasMcerit, ' t eos rata pri-Met,propter quos hanc siua uisimam lucem a pexerit. Et Minos apud Ovidium 4 Scyllam, quae patrem Nisum prodiderat,& perdiderat, monstrum appellat:
Certe e ro non atiar Iouis iucunabula Cretem Qui meus e si orbis, tantur: contingere monsurum.
Pereant igitur huiuscemodi monstra monstro se, &vt Constantinus' ait meque gladio, neqmς ignibus, neque alij solemni poenae hibiugentur, sed culleo
feralibus angusti js inclusa, omnium elementorum Ope vitia carere incipiant, & eis coelum superstitibuS, mortuis terra negetur. Et qui naturalia omnia iura violarunt, omnibus naturae beneficijs priuentur. Sed quoniam Cicer. ar phice, ut solet alia, poenam hanc,&eius impone dae rationem depingit, ipsius verba, quamuis vulgaria, absq; piaculo omitti non possunt. Infui inquit) o uerum iv eulleum Muos, atque iri in flumen dei ei, o singμ :rem sapientiam Iudices,
nonne Miantur hunc hominem ex rerum natura seu μι pe, in eripuisse, cui rerute cπl im,shlem, aquam, rerram si taea emerunt 8 a qui eum nec siet, ain et e natus esset care r. t his robus omnibus , ex qsibus omnia nata spe dicuntur. Noli erunt Iesiis corpus obiicere, ne be, iis quoque 'κae tan-rum scuus attigissent, imma litoribus Meremur; non sic nu-
113쪽
dos in flumen projcere, ne,cum delati esent in mare. Isum
pol uerent, quo caetera quoiolatassent expiari putantur. Denique nihιl tam pile, neque tam Plistare est, egius partem Mam reliquerint. Etenim quid tam di commune, quam Ibiritus divis' terra mortuis 3 mare fustuantibusὸ litus eieci is p Ita Piuunt dum posunt, ' t dκcere animam de caelo non queant; ita moriuntur, D eorrem ossa terra n9π isVat: iis fias antur fustib u, a i numquam alluantur: ita p0bemo edciuntur 't ne ad sax a mori ut conqu:s avt. . HVc Cice-g blem O ς Φ 4ς adolescens adhuc, magnis, ut ipse ali Oi ait,o in φο ς- ς ρς 1ς Φ clamoribus dixit . quae licet adolescenti p pellet, non tam re & maturitate, quam spe & eXpζ ctatione laudati, mihi supra omnem laudem,& imitati e posita esse videntur. Qua utS nec contenent, Quinti is de- dus videatur Quintiliata' ' qui Ciceronis sententia,
i Ouid.metam. 8. tinti terrἄ,defuncto spu h u negat s Sed & Ouidi' ' ad eande poena respiciens, ita cotra Scylla inuehitur. γ Dij te bubmoueant, ὀ nostri infamia se M
Na etsi naturali iure, ut Coni ulti testantur , Comu nia olniatu sint terra, aer, aqua proflues, mar & p ri G α hoc litora maris,& ut Cicer. ait, ex praemeptis na m ς ε Φ' UI ς' deseddat ne quis harii reru usu impcdjλ μ λ -- . . indeq; publica munera ab Ouid.' appellentur dum
Lucinam sic loquent ira Inaucit. Q Wi robibetis aquas λ δε sus communis aquai Vm Vt Νec olem proprium, vatura, nec aera focit Nec renues )ndus, ad ργblica mMV 'i' . .
114쪽
a Cpiacio ' execretur, qui pro aere, pro sole, & pro umbra,vecti alia a subditis exigebat. Attamen par-
sam natura adeo immani scelere Violar sttr. Cum Πυ - Itis adis clit βοdebeat quis eo iure uti,quod nisus extitit impugna' lis Monticulus re', & ut sapieter Tulli' scriptit, noxiae parem csse ind. . I. mi. D poena oporteat, ut in suo quisq; Vitio plζ M Hr ta Papini. . me vis capite, auaritia mulcta, honori S cupiditas igno' miisisse de jub seminia, & parentu id est, naturae Violatio, naturalium m. te t. Omniti bonoru pi tuatione sanciatur . Nimirii quia, r Tulli*li. .de te Vt recte Philo Iudae 'β, Inepti siunt Nomothaetae, cui no Πρμέ-s Phil Iudae in m
minit tur . Quasi disparia illa dissetaneaq; supplicioru
genera, bene moratae atq; Institutar ciuitati parum coueniat, ut docte Gui n. Fornerct aduertit. Quo fit tGuisset. Irim. Vt decumano errore lapsus videatur quida scriptor , ti. i s et f. c. is. qui dii plus nimio sibi sapere iudicat, Ciceronis, quaae v I et r. Plaeta inscripsim', ratione neglecta. alia e X suo Marde come epit. delici Aa .: tus, autumat, parricida ideo culleo it motu tu in ma- nu. 8.ve deduci, ut ad retria principia redeat, qui patre. impia manu violare austis esL Nempe quod aqua, Vt ex K Cis. ti. 1 te a Paletis Milesij sentetia Cla ero ,&alij scripsere, re- Deor. Mat. E. a. rum omnium principium sit, unde Aulonius I. de placit ph d. c. . . Mi sit Vs Tales aquam qui principem 1 itimana. e.
Sed in hunc, ut in alios nostri iuris auctores, equi- ς,. in s dem illud Terentianum existimo conuenire pistra alia Tinuq.
Na, ut aliquid ei ' ratio cocluderet, illud potius esse, I 86. debebat, priuari parricidas aqua res hi omnium prin- Z Tercvt- m proste: ipi , qu dipsi, genitores a quibus vivendi initium' ' ας accepissent, immaniter interfecerint. . . . et
115쪽
88 Ioau. Sobrio de Tarricid. crim.
Parrici as, i Cicero ait,ideo nudos in mare non dejci,neipsum, quo reliqua expiari solent , polluerent. Ratio hae difficilis reddita . Nec a C lio Rθο ligino aut a iis satis percepta. Aqua flumali te Mond, g μiora crimina mari expiari solere Icte probatum. Aqua bene litiae apud nos in templorum ostiis Orig. De expiationibus Neterum plura. Parricidij erimen nullam apud gentile expiationem admrsisse. me cum Illustri . card. Baronio debetisum, in necessarijs argumentis eui
LLvo plane mirum videri potest, quod in superiori capite ex Cicerone retulimus, noluisse parricidas nudos in flumen proij cere, ne, cum delati essent in mare, ipsum polluerent, quo caetera, quae violata sunt, expiari putantur, Nam vi a iustis, vel coactis caedibus, alijsque leuioribus peccatis, a Miserob.li. sis & sordibus fluuialibus, lustralibusque aquis purgatur. cap. r. tio, & expiatio fieri solebat, ut late Macrobius δ adnotauit, & ex Suidi, & alijs ostendit Tira l.&Petta. b Ti q- δε ηοξ - Greg. b, & ex Virgilio ς constat, apud quem Aznza Ul' violatu cum se nosset, & multa caede pollutu, sic ait
, c Virg. a. AEneid. -t trestare nefas, donec me fumine
116쪽
Quem ritum etiam in veteri lege fuisse usitatum ex Numerist conssat, Et non ea aqua luistratiovi 'er P. umor. e. 1ς. s.f. Exque eo, ut doctissimi viri tradunt,S sancta Ec' gradnu. Stepha. cletia aquae benedictae, qua a venialibuS saltem ad- Durant.li. i.derimi ilis purificamur, pijssimum morem mutuata vide- tibus Eccl.c. a I. tur, & in ostijs templorum vasa eam habentia collo- Tmq sv cari constituit. Quod & olim fieri solitum, ex Idippocrate ' colligitur, & ex D. Isidoro Φ dum ait. De - h Hippocrat.inti. lubrum eteres dicebant templa sentes habentia, quibus an- morsi secro. te ivre Fum deluebantur ue m appellata delubra a deluendo. i Ud. 6.is .e m. Ita marinis aquis, omnium scelerum purgatio, & ς ὁ purificatio fieri credebatur. Unde apud Euripidemi i Eμrip. in Taur. Iphigenia Orestem materna caede pollutum , aqua marina lustrare, atque expiare vult, hanc addens sententiam, CunEcta mortalium mala prorsus abluit mare. Et Aristophanis , atque Homeri interpretes passim huius moris, ut Caelius m retulit meminerunt, tradentes, mari solere expiari pollutos. Et Vero inter varias expiationum formas, quas Graeci, & Romani usurpabant,& nouissiime Antonius Clarus Sylvius'& Durant. t te prosequuntur, nulla frequetior, aut Dijs gratior, quam ea,quae per mare fiebat,reperiebatur. Quam ob caulam mare expiatorium appellat Eusthatius R, illud in quod Graeci, Agamenoni Stus tu, pestis purgamenta iecerunt. Vnde Lactantius P, Etse pie inquit sacrifica se opinantur, si eutem lauerint, tanquam libidines intra pedius inelusas d Pi amnes abluant, aut dissa maria purificent. Sed & solebat in piacularem quandam hostiam, omne malum, a muliere, quae Expiatrix sacerdos, ut Festus scribit dicebatur concipi,& vel tota, vel prius igne cobusta, eius cineres
in mare proijci, ut nihil ex invisa hostia superesset,
117쪽
cto Lan. Soloreb de Tarricidii crimis.
& unius corporis vice omnium CXpiatio perageretur. Quod ex Lycophrone,& alijs clegatissime Ioa- rLa.ῆetus hist. nes Zet Ze S enarrat, cuius verba docilissimus Frana 3.chisiad ciscus Sanctius Brocensis', vir Graece,& Latine impense doctus, & ingenti huius academiae Salinant. ηψρη' ι' clade, nobis ereptus,tam pridem Latina reddidit,ex. eis , quid haec vox Anathema significet , explicare contendens. Quaecum ita se habeant, merito Ciceronis locus ambiguus a Caelio reputatur, & in quo non pauci sint frontem corrigaturi. Qui tamen licet de expiationis ritu nonnulla retulerit, non tamen usque quaque difficultatem explicuisse mihi videtur : cum adhuc magis dubitare quis possit, cur cum omnia crimina mare purgaret, parricidae tamen contactu ipsum pollui scripserit Cicero' Qtiare existimo summum illum eloquentiae parentem, luculenta illa hyperbole, detestandum parricidij crimen detestabilius reddere voluisse, quod mare potius polluere, quam marinis fluctibus elui posset: &supra omnem expiationem esse Videretur, non sec' utatur. u.76. ac Catullus V ad Gellium de profano quodam &incesto, simili loquendi genere usus scribit. a Midfacit is, patruum qui non sinit esse maritum Ecqμidsicis, quantum se biciat sceleriὸ λ Suscipit ὀ Gessi; quantum non ditima Tethys, Megenitor Gmpharum abluit Oceanus. Et Seneca Tragoedus, apud quem Hippolitus a nouerca flagitatus ad incestum, sic eXclamat.
Quis eluet me Tanais, aut quae barbaris Maeotis )ndis pontico incumbens mari Non ipso toto magnus oceano pater Tantum eViarit celeris.
Aut certe citra hyperbolem ostendisse, tantam esse
118쪽
huius facinoris diritatem, ut licet caetera crimina mari expiari solerent, ipsum tamen re vera nullam purgationem adrnitteret. Nam etsi legamus Hercu lem post interfectos a se filios sacris Eleusinae Cereris expiatum, quibus Graeci ut Sozomenus refert nihil non lustrabile crediderunt: id tame non omnino verum videtur, cum ex Iulio Hygino I contrarium appareat; & ut in Hercule reciperetur; qui furore correptus immissa in eum a Iunone insania, nesciens illud facinus perpetrauit, qui tamen scies& volens parricidium commisisset, omni expiatiO- ne caruisse, ut Cicero innuit, dicendus est. Quod Sc ex Suetonio corroboro,qui ita habet in Nerone Saepe confessus aritari sie materna specie Perberibus furiarum ac redis ardentibus; quin GPfacto per Magos saero
euocare manes exorare tentaκit, Peregrinatione quidem
Graeeiae,Eleusiinys sacris, quorum innitiatione impo G sece-vrati ore praeconis bubmouerentur, intere se non ausius est. Quae cum dicat Suetonius , plane significatur, nullas fuisse penes Gentiles expiationes, quibus haud dubie, ut ea quae patiebatur a se auerteret Nero, non caruisset. Sed & hoc magis apertum redditur, ex eo, quod de Constantino Imperatore alio loco R trademus,qui cum ad commissi parricidij scelus expurgandum remedium quaereret, tandem a Sopatro Platonico Philosopho, & alijs accepit, nullam reliquam esse tanti facinoris ex-
piationem,atque ita paulo post,verae reli Sionis ini- rati Baptismate, ut Zogimus V comme-tijs,&lustrali morat, expiatus est. Et ut magis nostra nobis constet oratio, haec opinio satis supradictis testimonijs probata, censeri debet utique probabilior, quod placuerit etiam Illustriss. & Reuerendisse. Cardinali
119쪽
s r. Ioan . Solorci de Parricid.crim.
c Baron. tom. 3. Baronio ; viro & eruditionis & pietatis ergo admi- annal. ann. yr rando, cuius haec sola laus esse potest, quod omni ' . - laudatione maior esse Videatur. Neque aduersatur 's quod Troetenij4, ut Pausanias refert, Orestem a
caede matris expiauerunt, & piacula non longe a lapide in quo purgatio facta est, defoderunt, quo in
loco laurum quamdam enatam tradit, quae adhuc virens conspicitur; Constat namque, hanc expiationem nihili fuitIe, cum Orestes non ideo minus post illam furijs, & spectris fuerit agitatus, quo Vsq; in Araeopago Deorum sententijs, Vt inferius comodius dicetur φ, fuit absolutus. Accedit his, Ixionem ut fabulae narrant ob socerum fraude peremtum,nuquam a Dijs vel ab hominibus lustrationem impetrare potuisse, quo Vsque cum diu incertus vagaretur,Iupiter illius misertus,in coelum asumtum,expiauit.
Sepulturam parsicio negari multis iuris in bonarum litterarum argumentis, O exemplis ostenditur. Sepulturam humanitatis ratione hominibus debitam, saepe ob criminu atrο- citate prohibitam. Hanc poenam grauissimam iudicari. Plura de sepulturae honore O eura. Hanc etiam tu anrmalibuo reperiri. Pius Melchiadis in patrem afestus. siti olim more maiorum sepultura interdicti Z Parricidas cum parentes occi dant, iure terra omnium matre priuari.
v a igitur & coelo priuabatur parricida. Coelum cum dicimus , acrem intelligimus, que coeli nomine saepe signari apertius est, quam ut nostra indi-Seat adprobatione: praesertim cum id
120쪽
Liber primus, Cap. XXII. '3 late Brissonius' & alij praestiterint,¬auerit Seruius h in illud Virgilij
Et trium coeli praedicere morem.
& ex adductis Ciceroni sy,& Iustiniani testimonijs nquibus aeris, coeli, & spiritus promiscua est appel
latio, manifeste probetur. Sed neque minu S terra interdicti videntur: quam neque Viui tangere,nec mortui ad sepulturam habere possunt . Terra enim ut Appolloni 4 ait communis omnium maior est, prΥ-terea quod lassa, unde merito imp ijs, & iniustis hominibus denegatur φ, &ut ait Cicero ita moriuntur, Preorum osa rerra non tantar. Qua ob rem Verissimu censeo commune omnium Doctorum i iudicium , qui parricidarum cadauera sepulturae tradenda non esse docuerunt; neque minus veram Ioannis Baptistae
Asinij S, & Iacobi Menocliij sententiam, qui parricidae sepulturam, absque poena legibus praefinita h
impediri,& violari posse, testantur. Nam ut recte Quintilianus , Tumulo re his Mideretur cui testes terram negant Z Cuique ipsa omnium paren S terra, Vt parentum occisori eluctari censetur ' Qyod & Graeco quodam in matris occisorem epigramate quod lati num fecit Couarrubias ' his verbis ostenditur. Ne si ebas hoe cadauer it enim cibus oe rapina canibus,
Nam omnium mater terra, non recipit matricidam.
Et exemplo non caret. . Nam ut refert Agathias μ', cum Damascius, Syrius, Simplicius, & alij docti viri conuenissent, ut in Persiam ad videndum Cos-roem Regem una abirent, in reditu inhumatum cadauer in agro inuenerunt, quod cum inhumanitatem Persarum detestati, sepulturae mandassent.
Noctii unus ex eo comitatu , obuersati sibi senis &venerandi hominis speciem vidit, dicentis. Noli