장음표시 사용
61쪽
viralibus legibus institutam, maiorum moribus tri buit , sic inquiens: Nam cum iμs potesaris moribus sit receptum, c. Vbi Accurs. non Omnino inepte, iure ciuili, & legibus interpretatur, quam ui S eum Eguid Q in P rq m narius Baro reprehendat:&Franciscus Conanus , 4 pq ' ψ' & Iaeobus Raeuardus aliter atque aliter Vlpiani ver e Cottali λ tia exponenteS,reijciant.
sieibupplicium Modestinum mori maioru tribuere. Iustinia- num id uoue a Pompeio institutum testari. Martia=ium pamricidas poena legis Cornelia de siccariis paviedos dolere. In hac pugna Hotoman. Cuiae. Baldainu, Sigonium, Anton. Augustin. Duaren. alios, nihil, quod probari positi, dissse. Quid nos iu difficili hoe arti eulis existimemus. Multis iuribus lux allata. Eum qui ab alijs inuenta restituit, aut refor- mat, sibi interdum totius rei nomeu afumere.
E R v M enim vero haec quae de huiuς
supplicij in iiijs, & origine, tam late in
praecedenti capite disputauimu Si inca- -- sum dicta videri poterunt, nisi duplicem obicem, seu scrupulum remoueamuS, quo tota haec Ores oppido turbari, & obscurari videtur Prior est, - - , ri quod MartianuS I. C.' non antiqua aliqua, & incognita lege, non etiam maiorum more,Ut Mode-b Moti t. iudi stinus h scribit, sed poena ea quae est legis Corneliae pona. de siiccarijs, parricidas teneri testatur. Alter vero,c Iust .is d. lia quod Iustinian. Caesar S, asperrimo huic parricidij in te ivst. pub. crimini, lege Pompeia nouam hanc cullei poenam ii ' irrogatam esse, expressis verbis ostedit. Quod si ita est, Modestinum, caeterosq; etiam Romanae historiae auctores, quorum testimonia laudauimus; peccare
62쪽
necesse est, dum eam multis ante Pompeium annis institutam, & maiorum moribus a Romanis Obserivatam esse, fatentur. Propter quas dissicultates interpretes varias in hoc articulo sententias com miniscuntur, quae tamen se inuicem perimunt, Vt milites illi,quos aiunt,ex Draconis dentibus nato S. d Aec r.mril. r. Et ut varia relinquam Accursij4, & Accursianorum adl. Pomp. iuiΠterpretamenta, quae neque ipsis auctoribus satis d-, qtia drio de probantur: Catelianus Cota, Franc. Hotom. Par-dulphus Prateius. Aimar: Rivarius &alij, Iustiniani e Cota tu memο- verbis allecti, indistincte hanc cullei pcimam singu- nub. erb.cusse s lareque parricidarum supplicium Pompeianae legi asia HV Vm- ς .r- signant, &tributit, quorum iudicium inuenio, a o Paulo quoque Manutio j fuisse receptum . Qui tam ilhhi . ius uib. 1 men non satis stabili pedamento nituntur,cum RO pag. a 22. Tiber. manae historiar veritas refragetur, quae multis ante Dec. lib.9.crim. Pompeium annis, hoc supplicium parricidis irroga cap. . . tum ostendit. Et praeterea Martiani, & Modest res fmut . Man. deponsa non explicant. Quamobrem Antonius Aua Romoviis pet
gustinus S, Hispaniae nostrae augustissimum iubar. hae δῖ' 'cullei legem a Pompeio Magno latam no fuisse,in- fgenue fatetur, fieri tamen potuisse, ut alia lege haec Pomp. eadem poena imposita fuerit. Balduinus', autem, & h Bal uim d. Duarenus, quid Cornelia, quid Pompeia rogatio alia dein in . 14.
tellantur, sed ut visit, Pompeium totam hanc rem ad i. Pop. parr.
rectius tandem composuisse, & certam de parricidis legem tulisse. Iacobus Culac.i in hoc eodem salo i Cilico. inpara, . subsistens, nihil certius comentus, existimat, Coria i de bis qΠi paret. Helium Syllam aliquam de parricidiis te em tota in M'o si e mg sta, quae cum stricte , ad eas tantum personas qt σορ
pertinere quae proprie parricidij appellatione con- ρ
tinentur, postea noua Pompei Magni lege, quam, in histis ad Z -il IA E a Martia- ,. alia delude.
63쪽
Ioan. Soloreb de Parricid. crimin.
m Maraianus m Martianus comemorat, latiore interpretationem da. z. ad ἰ. Pomp. acceperit. Et tandem Constantinum ' cullei poena
more maiorum, ut ait Modestinus', institutam, & Ric Cthoq Vsu iam stolitam, reduxisse. Carolus Sigonius P , n I quem Ioannes etiam Rossinus si refert, & sequitur, ψ M''V ' μ' ' sitimam de his qui parentes occidissent legem, tum
p Carol. Subuli. latam fuisscte opinatur, cum Lucius Hostius patrem 2. te antiquo iur. interfecit aliquanto post: Annibalis bellum: quam KOm cap I. legem ipse putat fuis. huiusmodi. Si quis parentes oc ' D 'i'. Sosi', Aderit, aut Perberauerit , ei damnato obuoluatur os fulmii- -qR iqμit 4 Φ tieuk lvino bleae ligneae pedibus inducantur, oe iv c r ς'm' ' V' Ri' rem duoZus, ibi siti tantister, dum paretur cvl υμ ,iη Τμ mcontestio,in prosilientem praecipitetur. Hanc legem putat.
L. Cornelium Sullam , costituta publica quaestione repetijsh,& confirmasse, nihil autem addidisse: Po-peium vero postea, & in personis quibus irrogari deberet, & in supplicio ipso nonnulla mutasse. Sed v Ita tenent Pet. &sunt ζ qui existiment, cullei quidem supplicium;
χε οι ti=- -rς u iam inde a priscis temporibus, siue maiorum more,iμ i si ς -9 siue lege aliqua, ut nos magis probamus, in parri' ' cidas iniicntum, Pompeium autem Virgarum fan'7. Danu. 0 Mid guinearum Verbera, & animalium, quae simul cumis d. .alia delud parricida culleo insui iubentur, contortium acicli
dis se, quae omnia olim incognita suisb, argumento est, quod Cicero, Liuius, Valerius, Plutar. & ali auctores, licet longe latoq; de hac poena tractauerint, nullam eorum mentionem habuerint, a Pompeio autem idcirco credi possunt inuenta, ut de parricida non amplius tamquam de homine, sed bruto supplicium sumi videretur, quem ab homini bus ad feras,& eas quidem immu dissimas & impii - simas relegaret. Ob quod poenae auctarium, Π O im s Iustin. in d. F. merito Iustinian ' totu huius animaduersioni S co
64쪽
mentum adscribit Pompeio:& antiquu suppliciu ,obpartem denuo adiectam nouum appellat. Verum suos isthaec teneant auctores, ego qui nullius in Verba iuraui, nec aliorum pedarius esse decreui, quid in obscuro hoc articulo, aut Verum, aut certC Vero
similius existimem, proferam nunc doctorum hominum ut caetera quae dixerim alia iudicio subiectam, erga quos ea & fui semper, & modo sum obseruantia, ut vel spongiam illis libere tradam, qua, vel una litura, quae minus apte dicta cera lucrint, non emendare tantum, sed & delere facile possint. Arbitror igitur L. Cornel. Sullam , anno ab urbe condita 588. legem tulisse, quae simul cum caeteris sicarijs, particulari quod a capite , in parricidij reos statuebar, ut &PGponius iuris historiam tractans, Videtur ostendere, & ex Imperatoria quadam Sanctione aut obscure colligitur: ac proinde cullei poenam , more maiorum parrricidis imponi solitam, paulatim in usu esse desijsse, quo usque Pompeius Magnus, qui post Sullam floruit, anno V. C. ut Ro- sinusue tradit 698. peculiarem aliam de parricidijs legem rogali iti qua & totam hanc rem luculentius coposuit, & forsitan , ut Hotomanus aduertit, ut certus deinceps huius criminis quaesitor esset, insti
tuit: sanciens,ut parentum Occis lore S, more maiΟ-xum speciali cullei poena punirentur. Fratrum Vero, sororum, a latere cognatorurn, vel assinium, poena
legis Corneliae de sicarijs. Quod saths Modestinus , & Iustinianus ostendunt, & mihi Martiani responso non remorante , facile persuadeo. Nam quod ille' ait, lege Pompeia caueri, ut qui generaliter, patre,
matrem, auum, aulam,& caeteras consanguinitate iunctas personas occiderine; ea pama. teneantur,
t Pomp.in I. a. . deinde Cornet. de Origine tur. v L.sin ad i. Corinnet. de falysin C.
65쪽
Ioan . Solore. de Parricid. cram.
quae est legis Corneliae de sicarijs, ad primum plane
b m litus m I. Iegis Pomepiae caput, Vt satis ex Venuleio 4 colligia bos acchsare ia. tur, spectat, & pertinet, quo Vt in legibus tralatia tegis D. de tiumς est antiquior dumtaXat lex Cornelia refere- ac Vatiον- batur, retractabaturq;: non tamen ita accipiendum c L I-64. Dici est, vi non alio eiusdem legis capite, grauior pinna parricidio, quam ordinariae caedi statuta fuerit. Si amo enim nihil aliud Pompeius statuisset, quam ut pare rerg. e. aa . ricida lege de siccarijs teneretur, quis rogo non ineptam illius curam & sanctionem censeret climnulla plane posset dubitandi ratio assignari, ob qua, cum is, qui extraneum, & nulla sibi necessitudine iunctum hominem occidisset, Cornelianae legis supplicio subderetur; is, qui parentibus, fratribus, aut similibus personis mortem inferret, ab eo esset immunis. Accidit igitur hic, quod de lege Licinia
scribens tradit Macrobius lib. 3 . cap. 17. In eafereda, quaesiitam esse legis auditoritatem, exoleticente metu legis an liquioris : ita di de ipsis xii. tabuti facitiim sit: Quarum ubi contemni antiquitas coepit, eadem illa,quae alijs legibus cauebantur, in alia latorum nomina transierunt. Neque quod iuxta hanc interpretationem, nimi S, genera lia Martiani verba restringimus, quispiam causetur. Nam neque nouum aut insolens est, unam legem per aliam exponere,& late loquentem,certo aliquomodo restringere. Neque in ea de qua agimus ma-d Pisulis Olu- teria, exemplo deficimur. Sic etenim Paulus 4 Legetent.tit. a . Pompeia inquit de parricidis revetur,qui patrem, ni strem,
.ii auum, aviam,fratrem, soronem, patrox ,'atronam Occi'. derit. His si antea in uti culleo in mare praecipitabautur, hodie tamen im exuruntur,d et ad bestias dantur. Quibus in verbis, valde generaliter Paulus, cullei pinnam,
66쪽
rimus, et rei. IX. 'quae tamen, ut ex Modestino,& Iustiniano resoluimus, non alijs, quam parentum occissoribu S, irrogabatur.Pompeius igitur legem Corneliam ad propinquorum interfecitores sub certa aliqua sorma. reduxit: cullei vero poenam, in QOS qui p-xς ς. Ποῦς e costis, uissent, renouauit, quod & Didacu S COVarrWb is clem. si 'fib- Valentinus Forsterus , post Accurlium S &Barto tu Ius in tuitio 2. h. sensiste quoque videntur. Et Iustinianus du nouam num .ia. in fine. hanc cullei poenam appellat, di Pompeia i ge indu f V eut.Foser. clam fuisse significat, vel pro suo more facit, solet li. i. hibl.tur. ciuic enim poenas suo tempore usitatas, legibus ipsis, ex pag. θ1. quibus crimen descedit, adscribere: ut legi Iuliae de gAccur. OBarta adulterijs poena capitis, cum tamen eius legis poena mota. i. adl. Pο- fuerit relegatio, ut recte Culac in aduertit, & Tiraq. pe/qm ἐς pKrric. 8 post alios quos retulit, adnotauit; vel ut melius cu rq JUς'
1o recens Inventam,tςd quali z traordinariam, mum i T q. iii l. 13. sitatam, & ut Constantinus' ait non solemnem, VO- eommb. num. 6.cauit : aut, quod me sententiae consectarium est, i Constan. in I.
Pompeio cullei supplicium tanquam ab eo inuentu Viniic C debis qui assignat, quod illud lege Cornelia sopitum iterum pq ζης suscitauerit, &in forum reduxerit, personasque, & m QEq' iaci' causas in quibus irrogandum esset , praefinierit.
Nam, ut idem Iustinianus 'praedixit; omnia nostra parent
mo , qui laudabiliter factum emendat, laudabilior est C. de Neter. iur. eo, quiprimμsouenit. Neque raro accidit, ut qui alio- μς. rum inuenta, vel in publicum edunt vel exactius disponunt,totius sibi facti nomen, gloriam &honore usurpent, sic enim, Vt Pomponius 9 scribit, Papi- o Pompon is lcianum Oblauianuius ciuile dictum fuit, quod SeY- r. iv prine. intus Papiri & Gneus Flauius ediderunt,no quia ipsi deinde ex his de suo ibi quicquam adiecerint,sed quod leges sine ordine
67쪽
o Ioan . Soloreb de Tarricidii crimis.
ordine latas,in unum redegerint, Sic etiam, ut eleganter ait Cassiodorus P, Ceres frumenta dicitur inue -mse, Pan autem primμs con spes fr ger coXis', pe=hibe tur. nomine eius panis es appellatus. Ita milia praedicata est quae reperbi, S' Ute tali latus est, qui decenteν edenda humanis dubius applicauit. Verum hoc parricidarum supplicium etiam post Pompeiam legem ite- 'rum in usu es te desijs e,Paulus in loco supra citato nos admonet, traden S suo tempore, iam non ut antea parricidas culleo insui, & in mare praecipitari, sed ad bestias dari, vel vitios exuri; quo ex fonte
manavit,ut Constantinus Imperator, noua consti tutione promulgata, rursus eandem poenam rc duxerit, quam ad parentes etiam, qui liberos occidisse sent, quin & ad alias multi putant personas, emtendit, de quo tamen nos latiorem Deo duce diseputationem inferius inibimus.
De poena a Romanis in parricidas constituta peeuliaris tractatio suscipitur. Parricid4m ex Modestini sententia ante omnia virgis caedendum. Hoc ex Romanorum more factum videri, apuή quos Vitimrem supplicium semper erbera praecedebant. Portia, O Sempronia leges verbena a Ciuium tergo remouerunt. Cur ba parricidis non profuerint' uuid sit more maiorum supplicium sumere In instrumentis verberandi mag num snisse Romanis discrimen . Virgis ciues, flagrisberμρι vite milites caesos.
G e vero, & cum de poenae temporribus, varijsq; mutationibus tractauerrimus, ex ordine, ipsius supplicij par te , indagatione diligenti, pandζrς
68쪽
conemur, &in lucem proferre. Ergo parricida ante omnia sanguineis virgis cardi iubetur. quod licet auctores, qui de hac re agunt, silentio inuoluerint.& Constantinus y & histinian. licet verbose huius poenae formam explicent praetermiserint. ModeItinus tamen exprimit satis, &simul maiorum more institutum his verbis ostendit. Poena parricidi i more maiorum haec in stituta est, It parrici δι sedi sanguineis yer beratus cudeo inbuatur , oec . Et Alfonsus noster in Regio Septempartito iure a Modestino mutuatu S, ita scriptum reliquit. Mandaren los Empera ores e lossibios antimos que esse a tal que dis en emiga Parri-eus nempe que sea asota publicamente ante rosis, e de sique lo metan en Pn saco decuero, me . Et sane quamuis Franciscus Hotomannus V, quicquid a Modestino praeter culleum, in huius supplicij impositione mori maiorum tribuitur, a Triboniano sui temporis contemplatione habita prout alia plura in) ex nouis legibus additum putet: Ego iam tum Modestini tempore in usu suisse ea omnia, & hanc praesertim, de qua nunc loquimur, Verberationem, magis opinor. Frequentissima quippe erat Romanoru consuetudo, ut flagellatio solemnis ultimi supplicij antecessor esset, & raro quis, nisi verberatus, crucem, suspendium,securim,aut aliud mortis genus pateretur. In de Liuius' legem horrendi carminis dicit, qua cauebatur t per uestionis damnatπs, intra aVt extra ρ0m0erium Perberaretur, σ infelici arbore putea bus en teretur. Et Iudaei apud Iosephum s fagellati, praeci uciari ante mortem Omne genus derberibus,crucifixi dicuntur . Et
Polybius S ubi de militibus qui Rhegium iniusto bello occupauerant, & victi deinde Romam punie-di transmissi fuerant, loquitur ue omnibus inquit in
69쪽
mcilio fora Perberatis,'Romaystrum more, ceruices prae-hValer.li. a. e. z. cs sμηt. quam eandem historiam recensens Valer haddit , Senatum , quo minore cymiηπidi i id perasteretur: quinquagenos per singulos dies irgis coos securi percuti iusse. Θ . is, , si se . Sed & Suetonius' tum alibi, cum vero praeci e. 3 . meli' iis pRς mNζr de CXpressius eundem morem ostendit, Nerone cap. o. ii quieΠ IVtcr mser F perlatos a cursere Phaontis re-dicillos praeripuit, legitq; se hsem a Senatu iudicatum, es
quaeri r puniatur more maiorum rivterrogauitq; quale esset ligenus poeηα: Et cum comperisset, nudi hominis ceruleemiferi furcae, corpus Nirgis ad necem Caedi: conterritus duos pCιοπes quos siecum tul erat arripuit,me. Conducunt etiain eandem rem, disserta alia, & perspicua bonorum 1 Iust L .lib. 1. ductorum testimonia,qine Iustus Lips.' & Petrus Fata de cruce e. z. ber , Viri ingenii,& omnigenae eruditionis ergo ab in Pet. Fab.li. a. Omnibu suspiciendi, affatim congesserunt. Qui Semesr.eap. ciu mbo eX hoc more Iesum Christum Dominum ae prine. O eap. 6. Seruatorem nostrum a Pilato, ante quam Iudatis ad paulo post princ...crucem concederetur, flagellis atrocioribus caesum, docte, ut solent caetera, notauerunt. Enimuero & si Sempronia, & Portia legibus, Romanorum ciuiu tergo consultum fuerit,cautumq; ne qui&magistractius de capite ciuis iniussu populi iudicaret; eumve virgis caederet, sed damnato exsilium permitteret, ii Cieer. in orat. ut docet Cicero'illudens& cauillans in Labienum.
pro R birio per Portii lex inquiens digas ab omnium ciuium corpo Gς rζε re amouit, hic misericors flagella retulit: Pontia lex liberta' rem ciuium lictori eripuit Labienus homo pobularis carnificio Cic.in Verr. 7. tradidit. Et alibi ' Verrem accusans, o nomen dulce hberratisi ὀ ius eximiu nostrae ciuitat uel ὀ lex Portia, leges ;Sempronis' b grauiter de siderata,m oliquando reddita plebi Romanae Tribunitia potestis' huccine tandem omnis recide
rμηtZ Et ultra Ciceronem, Sallustius, Plutarchus, S
70쪽
alij, quos Romanarum legum scriptores P retulere. Adhuc tanae parricidae propter sceleris atrocitatem, carum legum iure & honore caruerunt, & ab eis tantum crimen e Yceptum videbatur, ni mirum quia iura ciuis ei reseruari minime debueri ni, qui ipse, naturalia omnia, atque ciuilia iura, tam foedo crimine violasset, ut non male Hotomannus' animaduertit. Quo respexisse credendus est Tullius dum in Oratione pro Roscio, vetus in parricidio suppliciucommemorat: nec no Modestinus dum illud more maiorum imponi fatetur: Nec enim significat tutia alio loco explicaui poenam hanc moribus non legibus institutam ; sed puniri ex lege Pompeia parricidas, de eisq; suppliciti sumi, sicut maiorum tem pore fieri solebat: id est anteius nouum Portia Iege constitutum, quae damnatis non animam eripi, non virgas inferri, sed exsilium permitti iusserat, eoruq; corpora potestati carnificis e Xemerat. Ita enim S.C. quo socios Lucij Catilinae apud Sallustium more maiorum puniendos, sancitum est, hanc significationem habere doctissimus vir, & alijs aequandus pluribus unus Alciatus adnotauit: & iuxta eandem sententiam Cornelius Tacitus V nouis legibus, maiorum mores opponit. Censiuit inquit)Marullivi Con-hul delis natus reum more maiorum necandum:contraThrasta diseruit,carnificem, in laqueum pracm abolita esse poenas lcgibus constitutas , quibus pine iudicum sevitia, Gipsorum infamia pupplicia decernerent, quin tu insulam pu-
bucatis bonis iret, oec. Quibus locis alia non minus expressa adijcit Petrus Faber , cuius scrinia variarurerum cognitione referta suppilare, necessarium non arbitror. Nec enim ex illis sum, qui ut Plautina illa mulier in Trucul. alienos scelus,alienamq; eunt