Comoediae;

311쪽

1263. 1276. ως περ τι νου ἐπὶ των ἀλόγως

πραττόντων η παρ0 μια καὶ μὴ δυναμένων νοις χρησθαι, μητιπε ὁ ῖπποις ὁ μεντοι Πλάτων ε τρίτφ όμων

την τελευχαίαν περισπα πο ου λεγων ουτως καὶ εὐκαθάπερ χάλινον κεκτημενον το στομα, βίαια του λόγου φερόμενον κατὰ την παροιμίαν, απὸ νου πεσεῖν ἐὶ παιξε προς το π αυτos εἰρημέ-ν0ν, καὶ δε0 ειπεῖν πό του νου, εἶπεν, πῆ ονου 'AλI0λως γράφεται και α' ονου καὶ πονου κεῖται δε παροιμια αα ' ονου φασὶ γαρ τι δυο τινες περιτυχόντες oisi ἐν ἐρημία, φιλονεικοῆντες προ αλληλους περὶ του τίς αυτουληφεται, ἔλαθεν αυτους ἄμφω απολεσαντας αυτόν. τούτων

γορ μαχομενων ἀνεχώρησε το Nov. 151267. 1280. προς κεκλη σεσθαι ἀντὶ του, δια

δανειστην λεγουσιν ειρησθαι. αντὶ του, θ ηρίον, τί ἐστιν τόκος. ἐπεὶ γεννημα φαμεν επὶ θηρίου και τόκον.

312쪽

νον. l. Victor. J

μέλλει πείσεσθαι ὁ Στρεψιάδλης πῖ 0 υιου. χρῶ αυ- ρ ων φαύλων, κακῶν, πονηρῶν. l. Victor. J

313쪽

tiυθις των ποκριτων οἱ ὁ στίχοι ἰαμβικοὶ τρίμετροι ακατάληκτοι κ . ν προτίθεται κωλον ἰαμβικον μ0νόμετρον. ὁ δε τελευταῖος τούτων 10 καὶ μην ο τι καὶ λέξεις κουσαι βούλομαι. ἐπι τω τελει κορωνίς κεχρηται ὁ προαναφωνησει τω ' οὐ ἰου. τινες ε άπλουν το ιο φασίν σχετλιαζων ε ξεισιν πρεσβυτης, ως Ῥοῦτο 0 παιδος τετυμμένος δηλον εδτι πάντα αὐτα διαπίπλασται αυτ τῆς προς Σωκράτη δια-15βολης χάριν, δεικνυναι ι τουτων φιλοτιμ0υμένος, τι η-ὁεν χρηστον διδάσκει τους νεους, αλλὰ Ουναντίον πονηροῖς, πότε καὶ περὶ τους γεγεννηκ0τας τοιουτοι γίνονται, καθίστησι.

314쪽

150μόν. επὶ τω τέλει παράγραφος καὶ.διπλῆ ἔξω νενευκυῖα.1343. 1356. καὶ μην θεν γε κ0ρωνὶς καὶ Otho ομοιο τω διστιχίω λγ. ῶν τελευταῖος, εξέφερον αν καὶ π σου σχό μην σε οὐ δέ

με νυν πάγχων.

μεθ' ον οἱ κῶλα ιαμβικὰ δίμετρα ἀκατάληκτα, καὶ στίχος 20 0ιος τοις ανω. 1345. 1358. λυραν λωβόντα ἐν τοις συμποσίοις κυκλω τοῖς στιωμενοι λεστιάτωρ διδους λυραν ἐκέλευεν

315쪽

1348. 1361. ως περεὶ κάχρυς καθάπερ τινὰ

γυναῖκα κριθὰς λουσαν. διαβάλλει δε λεληθότως et των γυναικῶν γενος, αἷς εργον πίνειν καὶ ετερον τι διαπραττομε-

ταις. f κάγχρυς πεφρυγμένας κριθάς. l. r. 101350. 1363. ως περεὶ τεττιγας παρεποίησε oGδειν, καί φησιν, τι το αδειν φλυαρειη. ς τέττιγας, καρουδε αλλο, χλως γυναῖκας αδειν ἀλετρευούσας.

κλάδον κατεχοντες δον τα Αἰσχύλου, Mςπερ τὰ ' Oμειρου15 μετὰ δαφνης. παρατα ἰσχύλου ουνεκ' ἐκεῖ νθ εα λειμωνια. Ἀλλως Λικαίαρχος εντω περὶ μουσικης επεὶ ὁ κοινόν τι πάθος αεὶ φαίνεται υνακολου θεῖν τοις διερχομένοις, εῖτε μετὰ μέλους, εἴτε νευ με-20λους, ἐχοντα τι τη χειρὶ ποιεῖσθ' αι την ἀφηγησιν. οῖ τε γὰρ δοντες ἐκ τοι συμποσίοις ὲκ παλαιῶς τινος παραδοσεως κλῶνα δάφν ης etisvρρινης λαβόντες α δ ου σι ν.

1357. 1370. ἀσύστατον ου υνεστῶτα, υδε πυκνον εν τη πονησει, αλλ αραι0ν καὶ κομπώδη τα γὰρ ρqματα ισχυλου φαντασίαν με ἔχει, βασανιζόμενα ὁ Ου- δεμίαν ἔχει πραγματείαν ' συστατα γάρ. συστατον δε οἷον ἀδιάθετον ἀπιθάνους συνιστάντα τους μυθους. α ιοον. 30

στομφακα σκληρον παρὰ το στομα, και τον Os -τακα ola τραχυν κρημνοποιον δε μεγαλα λέξεις πυι-

316쪽

1361. 1374. ως κίνει δελφος την Καναχην

317쪽

γον αποδιδοασιν. αλλα υ υτω λέγε οἶμαι τας καρδίας των νεωτερων πηδαν καὶ ρμα εν κείνω, περ Φειδιππίδης λέξtι, λεγοντων δηλονότι καθ' εαυτο των νεωτέρων τάδε ει γαρ ταυτα ουτος ξειργασμένος, εἶτα λαλῶν καὶ δημηγορων ναπείσει τ0ν Gτερα, τι ληθη πεποίηκε, ora δερμα τειν γεραιτερων λάβοιμεν Πν, γουν κδείρ0ιμεν αυ- τους, αλ ουὁ του ἐρεβίνθου αυτῶν, γουν του αιδοίου φεισαίμεθα αν δηλονότι ' ουτ τ λαβοιμεν απὸ των νέων νόει. Victor. J

1387. μοχλευτὰ μοχλοὶ κλεῖθρα, μ0χλευειν, κινεῖν Gl. Victor. 1389. 1401. y ως ηδ υ καινοῖς εἰ θεσις τερας διπλης μοιβαίας ε στίχων in ιβικῶν τετραμέτρων καταληκτικῶν με ών τελευταῖος, 15την μητέρ'. ως πεν καὶ σε τυπτησω. τι ὁ ητα φὴς συ. μέντοι πτακαιδέκατος τρίμετρος ἴαμβός ἐστιν. ἐπὶ τῶ τέλει

διπλη ζω νενευκυῖα.

1392. εξαμαρτεῖν . βαρβαρίσαι, σφαληναι. I. Victor. J 20i1397 τέθριππον αρμα. Gl. r. Js1398. μέτειμι μετελεύσομαι. Gl. E. J

318쪽

νυν, Πειθε του παλαιους.

κατακοπῆναι ταῖς μάστιξι.

30 fl417. βοτὰ βοσκήματα, θρέμματα GL Victor. J

1419. 1431. πλὴν τι ψηφίσματα αντὶ του, δικαστήρια ου o γουσιν. εἰ ὁ et φιλόδικον των θηναίων

1422. 1434. Σωκράτει δοκοίη απορήσας λυ-

320쪽

Moλλων ἐν θηναις τιμῶνται, ο ευς μεν μετὰ την ἐν Ἀρκαδία, η ς τεροι, μετὰ την ν Κρητη ἀνατροφην, τε πρῶτον ταῖς Ἀθηναις ἐπεστη καὶ φάνη τοῖς πατράσιν αυτῶν, λινες ταύτη τῆ προςηγορία τετιμηκασιν αυτόν. 3πόλλων ε οτι ρεχθεως θυγατέρα ἐγημε την Κρέ0υσαν,εξ ης γίνεται ' Ιων ως προγονον ουν αυτον τίμων κά οι ρχοντες τε χειροτονουντο ἐκ 'γὰρ του μη εἰδεναι ξένους αυτοῖς νομιζον. Aλλως ξ Ῥυτω τιματα παρ' Ἀθηναίοις 10Zεῖς πατρωος καὶ πόλλων, διὰ το πρώτους ποδέξασθαι τω θεὼ εις την χώραν, καὶ θυσίας συντελέσαι κατὰ φρητρας, ηαὶ δήμους, καὶ συγγενείας, μόνους Ελληνων.

βετο αυτολανωτέρω, ἐκ τούτων καὶ αυτὸς πειραται του πα-

15τρος λαμβάνεσθαι. 1463. 1475. διὰ του eo νὶ τὰν Λῖνον ως αγάλ-

ιατος Aίνου ντος ἐν τῆ διατριβη Σωκράτους οστρακίνου. 1464. 1476. χυτρε οὐν το ν τω φροντιστηρίPμηχάνημα στρακιν0ν περιφερε ώς χύτραν νοματοποίησεν,

πται προ τυν Ερμην λεγον, τε ἱλισκόμενοι κολάζοντο, iaιτουμενο αυτον λθεῖν αυτοῖς Et βοηθειαν. ωοντο ci 2 διὰ το μη τεθυκέναι αυτω, ς φόρω κλεπτικης οντι, ις 30ταλα περιπεσεῖν τὰ δεινά. 1470. 1482. παρ αν ονσοντο ς αντὶτos, νοητευσαντος παρὰ το πρεπον, καὶ πεισθέντος ἀδολεσχία δὲ,