Ara maxima Vaticana. A summo pontifice Vrbano 8. magnificentissimè instructa. Carmen Lælij Guidiccioni

41쪽

De eodem .

SEu memoras Patres, Patrum seu Signa recenses, Hunc modo Patrem effer, haec modo signa reser. Ingentes animos, ora & spirantia cerne, Grande sub augusto & vertice consilium. iMarmoreum haud signum, sed dices, Roma, Parentem, Nouerit de qui te reddere marmoream.

De Statua, &eius Inspectore.

SPectanti insinuat se se lapis ; inscius ultro

Spectator totum se lapidi insinuat. Inde trahunt homines, durum genus, unde rigescant ;Inde unam e multis contrahit ille animam.

Quid me spectantem mirum est lapidescere Quid,quo Inspectus se se molliat ipse lapis

Breuius dictum.

Ividus est hospes, rigidus lapis. Arte magistra Hinc lapis, inde hospes, hic viget ille riget.

Quoniam lapidestere ipsa nequit Vrbani lassinduat Lapis Vrbanitatem.

VRbanitatem facere marmoream, diu Dum scitus ardet Artifex: haeret, manum Labore fallit irrito inceptus labor. Nam qui rigescat illi t Age, infit Artifex, Lapidea nunquam Urbanitas fiet; vices Vertantur ergo, fiat urbanus Lapis.

42쪽

BARBERINUM,

Cuius prouidentia, in funestissima Italia Lucisisses Rom. ditis mira suetiitate etsi es.Eius ibias Imaginis donum. DEbemur tibi nos, vitae quos munere seruas; Queis per te Italico in itinere parta salus.

Munera debentur tibi nostra; ipsum accipe niὶnc te; Maxima te Herois maximi imago decet. Nam quid te maius, Virtus quem , & Gloria tollunt , Et sobolem agnos uni, effigiemq. sui Sacra tui emgies nostro haeret pectore, Princeps; Haereat illa tua munus habenda manu.

BARBERINUM, c PRUFICISCERETUR O Ingens animis, agitas qui grandia: seu te

Ausoniae fines, seu tua Roma tenet. Auspiciis pacata tuis viget Itala Tellus , Permulcent rigidos dum tua Mella Duces. Pone sequax tibi Fama, comes Sors, praeuia Virtus ;Perge, tibi inercus qua noua mella fluunt. FRANCISCO sub fratre abeunt dira omnia ; Per vos Redditur ingeniis gloria, cultus agris. Fortunati ambo ; Fortunatissimus at qui Alciden geminum Coelifer urget ATLAS.

43쪽

MElleus eloquio Nestor sua fata moratur, Cui ternum in saeclum longa sene 1a fluit. Melle suis Princeps: Apis uni Terna laborat. libet, o, saeclum sic tibi pandat Apis.

De eiusdem Poematibus , dono ad se missis.

URBANI Pincerna Iouis dat munus. haberi

Vnde istuc potuit tam bene ὶ nectar erat.

AD EUMDEM PONT. MAX.

Latine, Graece, Hetrusce ,pari cum gloria scribentem.

O Mnes ingenio mortales Optimus anteis, Maximus ut praestas omnibus imperio. Das, sceptro, & calamo insurgens, oracula chartis, Iura Orbi, humano & maior, utrinq. nites. Quin fluit e calamo triplex facundia: ut ora Terna insignit Apis, tempora ternus Apex.

PLANE

44쪽

pum maximum, Principem litteratorum habemus. Ut summus non es ses hominum Princeps, dignus eras litterarum principatu. Nunc, Orbem Christianu moderaris imperio, mortalium mentes instruis ingenio. Eosdem mortales foecundo Apum melle imbuis ad sapientiam, Sapientiae Sole excitas ad iustitiam. os gregem tuum,optimus Pastor,non minus calami, quam sceptri virga, dirigis ad virtute . Quid amplius optaremus Z monita ad bene vivenduir ius est in nos tuum. Monimenta ad imitandum ξ tu exem-lar es nostrum . Duplici oraculo nobis gerenda praescriis. De Pyrcu Iouem, de Lauru Apollinem sonas. inde sagittas ostendis, hinc praebes Lyram . Nam de duplici in

te Minerua sileor vel , arma disterens, tantummodo in olea sum : quae tua est omnis, nec nisi mellita. Ad summum apicem dignitatum haec fit in te accessio, omnium fastigium disseiplinarum . Vt superni, infert q. dominatus sphaera in te cumprimis recurrit uno: sic diuinorum,humanorumq. arcanorum Cyclus, coronamentum est modo tuum , tibi uni in se redit. Hae duae spherae compactiles, se inuicem intersecant; & in gemino potestatis, ac scientiae polo coeuntes, Orbem constituunt, sub cuius sy-dere Urbana lux, nostra scelicitas coalescit. An non solius est tui, palmarum omnium singularis, de uniuersa complexio ὶ Nisi nos tua perstringat maiestas regnantis, non , est, quem potius Oedipum in studiorum ambagibus consillamus. Ad te unum priuatim confugiendum erat, nisi omnes ad Te Principem publice confugeremus: Et qui

45쪽

nutu prospicis omnibus, singulis eras prospecturus elo. quio. Hic me ipse reprehendo: quassi non singulis abune

prospicias vel exemplo. Sed tamen tua ista celsittas, qua magno est litteris compendio splendoris, & lucri, nonnulli est litteratis intertrimento. Eccui monitori, ac Iu dici utilius, quam tibi, sisteret unusquisque labores suos tquo frequentius sua scripta deserret, unde salubrios refer. ret Fores tuae, undantes cohortibus stipatorum, stipande pariter fuerant turba doctorum. Obsequium tibi praesis tum ab Vrbium proceribus, praestandum omni ratione

fuerat a proceribus litterarum. Et tu quidem utroquein emines ; nos alterutro subsidio caremus, quibus te in no strum rudimentum, ac disciplinam, e re confertim,ac ia-criter conuenire non licet. Licet sane per te, per tua Io cia non item i, viq. liceat omnino plurimum, ex nostr necessitate parum est. Osculamur interim pedes,manum sius icimus ; Manum, quae clarescit scriptione sua, utinam iuuaret aeque censura nostra. manum inquam cui Cae lum aperienti, minimum est, Heliconem aperire, ac LI ceum. Cceterum te, quem Principatus moles, an culmea, reddit inaccessum, tua tamen humanitas facit exi ositum,

Non facile Princeps saepe conuenitur, sed facile conde

nitur Urbanus. Vtcunq. tandem eueniat: in quo cura cae nium residet nunquam deles, conueniendi iactura regi mine compensatur: compensatur adhuc, ut memoraui, monimentorum exemplo. Enimuero , te nobilioribus

quibusque linguis, de soluta, & vincta oratione magnia ce personantem audimus. Te multiplici Phylologiae sci fragio inter sapientissimos renunciatum videmus. Ipsum te iuris arcam, quem eruditionis arcanum: Eumdem si crarum litterarum thesaurum, quem sacri thesauri custo

dein r

46쪽

i, es et alta

cipue non tu lauderis. Maximus sane vir, vel si tantus non

esses Pontifex. Qui vero cultus in moribus λ quae in Templi cultu munditia ξ qui delec iis meliorum Z quae in gubernando iustitia quae in iustitia mansuetudo quae publicae libertatis assertio Qis in rebus Vrbicis magnificentia, quae prouidentia in externis ξ Audiant te Principes, in publicum coibunt: adeant priuati,ipsam adeunt urbanitatem. Natura ita seri, ut quae res octauum in aliqua ulla specie pertingit gradum,in eamdem omnino desinat. Te, qui gradum imples urbanitatis octauum, quis ipsam esse neget Vrbanitatem Haec eadem intenditur ad propinquos; planeq. illam sertiuntur, qui tuum sanguinem lunt sortiti. Proh quales alumnos nutris ad gloriam l Auguste optime, sacer Atlas, quot munimentis insistis, quot tibi sabduntur Herculest Si relatus est Chyron inter sydera ob unum Achillem,quaenam gloriae lux, ob tam multiplicem institutionem, tam Rei p. salutarem, infra tuum non

est meritum Z Tu vero Christiani Orbis Sol, nullam relinquis partem, quam non pervadas lumine radiorum. Quo- quo permeas,ubiq.consultum vis; omnibus vitalis,nec minus in omnibus,quam super omnes. Et quid mirum, esse illum omnibus omnia de beneficentiae Coelo qui est quasi Christus in TerrisὶVere ergo Beatissime, Sc vere Pater,qui singulos fouendo beare potes;quod ego tuarum virtutum Simulacrum, marmoreo illo, ac tam laudato praestantius, animo insculptum gero, id ex animi immortalitate, non nisi immortale statuo. Proinde silentem me, plures vel e Procerum numero, non ita pridem arguebant inurbani- 'tatis, erga Urbanissimum Principem , me ad prouocandum sese, vulgatis benignitatis indicijs prouocantem. Cur

enim

47쪽

enim decennali silentio utererὶ Cur laudes dissitrenti, duas initio inchoassem Cur non accederem rogaturus 3 Hric ego, me satis superq. obstrictum profiteri Et si qui

cuiusquam animo beneficia exciderent, Indignum. appellare eum, in quem recideret beneficium. Illi contra; sum mae potentiae parem adiungi munificentiam ; Dei q. luisti nentem vices, nulla potius laude , quam laude humanit, iis ad Diuinitatem accedere. Ego vero id unum referre. Magnanimum Parentem , qui se rogari tam humaniter vult id agere, ut rogari non debeat. His interuenit tua, Beatissime Pater, liberalitas ; illorumque, ac meam cta sam, hinc inde bonam ex se, utrinque meliorem estecit. Sed ut omnia certent, tuae Alius est beneficentiae victoria. Cui dum adstrictissimum me sentio, grates debeo, oluea do non sum. Parte ex altera ad laudes allicior,illarum tabenitudine abiter reor. Sed tamen, dum laudationem mo

lior, dum tua curo ut beneficia sustineam, est quod gratier exiguitati meae , quod tu me exilem, extare Sj mulucrum velis magnanimitatis tuae. Te vero, qui in tu Sesvirtutibus immortalis, immortalem esse contendam trum eis benefici js. Deumq. interim tuam sospitatem rogas , supremo id voto contendam, ut voti huius diutii limcompos efficiar.

Laus Deo, & Beatissimae Virgini.