Albii Tibulli equitis rom. quae exstant : ad fidem veterum membranarum sedulo castigata : accedunt notae, cum variar. lectionum libello, & terni indices : quorum primus omnes voces Tibullianas complectitur

발행: 1708년

분량: 590페이지

출처: archive.org

분류: 미분류

441쪽

Sed vitae tribus areis peramuTucos Et a petam puellae. Post haec tempora , nec diem rogabo. Alia alii rogabant, neque enim uno voto Vi Vebant omnes. Vide Albium nostrum L. I. Eleg. 8. L. 2. Eleg. a. p. 9. Nasonem L. 3. Tri It EIeς. 3. p. s.

LA Pallam fuisse communem omnium Deorum vestem , ostendunt passim poetae. Tibullus Apollini dedit L. 3. Eleg. q. s. 3 s.

Ima videbatur alis illudere palla. Naso L. I. Metam. s. 6s. Ille, caput flavum lauro Parnaside tinctus, Verrit humum Ilario saturata murice pali LSeneca Med. p. 7O. palla nobis, munus aetheriae domus, Decusque regni, pignus Aeetae datum A Sole generis. Thetidi Valerius Flaccus L. I. M. 32. Hic insperatos γrr en tergore piscis Peleos in thalamos vehitur Thetisci aequora

delphin Corripit illa sedet dejecta in lumina palla Nec Iove majorem nasci suspirat Achillem. Hymenaeo Ovidius Epist. Cydipp. p. 62,

Saepe coronatis stillant unguenta capillis, Et trahitur multo plendida palla croco. Os fidi Tibullus L. I. Eleg. 8 p. 6. Non tibi sunt tristes curae, nec vultus, Osiri: Sed chorus, Ur cantus er levis aptus Amor. Sed arii flores, es frons redimita corγmbis; sa sed adieneros lutea palla pedes. Baccho Papinius L. I. Achill p. 262. Si decet aurata Bacchum effigia palla

Verrere.

Nercurio idem Papinius L. . Theb. p. 39.

crepat aurea grandine multa Palla, nec Arcadii bene protegit umbra galeri.

Palladi Claudianus L. a. de Raptu Proserp. stridentia colla Gorgonos obtentu pallae fulgentis inumbrat. Nocti Papinius L. 2. Theb. st . 27. Coeperat humenti Phoebum ubtexere palla

Nox , C caeruleam terris infuderat umbram.

C. Iuvencus, ipso initio L. 2. furvamque 'per Nox caerula pallam Sidereis pictam ammis per inane trahebat. Discordiae Maro L. 8 Aen. p. O 2. Et scissa gaudem vad. Discordia palla; Quam cum sanguineo sequitur Bellona flagello. Eumenidibus idem rex poetarum L. 6. Aen.

Tisiphoneque sedens palla succincta cruenta,ristibulum ex omnis servat noctesque diesque.& Valerius Flaccus L. 2. Argonaut. I. IO6. de Venere Lemniis mulieribus non leviter

irata:

Eadem essera, . ingens, Ei maculis suffecta genas pinumque onantem Virginibi Stratis, nigramque smillima pal

miam.

Fluviis Claudisnus quidem Tiberino Panegyr in Probi ni Olybrii Consulatum M.

Palla graves humeros velat,quam neverat uxor Ilia percurrens vitrea sub gurgite telas.

Eridano autem Panegyr de sexto Consulatu Honori Augusti p. 6 s.

Palla tegi latos humeros curruque paterno In textus Phaeton glaucos incendit amicitas. Lunae, sive rerum parenti Naturae, Aput ejus L. II Metam haud procul ab initio Et, quae longe longeque etiam meum confutabat obtutum palla nigerrima , splendescens atro nitore quae circumcirca remeans, C sub dextrum latus ad humerum laevum recurrens, umbonis vice, de-jeeta parte laciniae, multiplici contabulatione dependula , ad ultima oras nodulis fimbriarum decoriter confluctuabat Per intextam extremitatem, 2 in ipsa ora planitie , sullae dispersae

coruscabant : earumque media semestris Luna flammeo spirabat ignes. Quaqua tamen insignis illius pallae per es at ambitus, indiυiduo nexu corona totis foribus, totisque conservecta omis adhaerebat. Sed Maliis pluribus variisque vestimentis Deos tegi, fabulata est antiquorum sapientum theologia mysteria sua talibus fere operimentis subtrahens vulgaribus hominum sensibus. Cujus rei rationem reddere sategit Macrobius L. r. in Somn. Scip. C. 2. ita suam claudens disputationem: Numenio inter philosophos occultorum curiosior os sensam numinum , quod Eleusinia sacra interpretando

vulgaverat, somnia prodiderunt, visa sibi ipsaι

Eleusinia Deus habitu meretricio ante apertum lupanar ludere prostantes admirantique , ercaussas non convenientis numinibus turpitudinis

consulenti, respondisse iratas , Ab ipso se addito

pudicitiae suae vi abstracUm, i passim adeunti-bm prosiluim. Adeo semper ita sciri ercoli numina maluerunt, qualiter in vulgi antiquitas fabulata em quae G imagines e simulacra formarum talium prors alienis, Graetates tam incrementi quam deminutionis ignaru , C amici ornatusque varios coum non

habentibus adsignavit. Secundum haec Pythagoras ipse, atque Empedocles, Parmenides quoque,ci Heraclirus de Diis fabulati sunt nec secus Timaeu 3

442쪽

Illa aliud tacita clam sibi mente rogat. Uritur, ut celeres urunt altaria flammae; Nec liceat quamvis sana suis velit. Sic juveni gratis, veniet quum proximus annus,

et Hic idem votis jam vetus adsis Amor.

maeus qui progenies eorum , sicuti traditum fuerat , exsecutus es. 13. PERLUCIDA Velium Longum si sequimur, jam pellucida oportet scribamus. Sic enim ille in Corpore Grammaticorum Pur. schii p. 2227. PER praepositio omnibus integra praeponitur, nisi cum incidit in Literam ad Onem consonantem , quam elegantioris sermonis viri geminare magis voluerunt, quam Mitteram exprimero, ut pellabor malint dicere quam per- labor. 3 aliter apud Lucilium legitur in praepositione ER, iaciendo quod si inducendo

congemina L. Pellicere malunt, quam perlicere. Unde G apud Virgilium non aliter legi-mm, pellacis Ulvsm. Et a pelluendo apud antiquos tri llabum peliuis, quae nunc in J-naeres pelvis dicitur. Ita locus ille Velii constituendus videtur nam vulgata sunt satis mendosa Cererum de vestibus istis te nuissimis , in quibus mulier parum liquido juraret se non esse nudam aliquid monuimus ad Properi L. 2. Eleg. I. M. s.

sTA, MERO de ture jam dixerat ipso initio. Unde videsis maritimis femellarum nata. les compari sacro fuisse celebratos nam quantum hic Iunoni Natali , tantumdem Genio dabatur in sacro natalitio L. I. Eleg. 8. a. 2. Eleg. 2. Is . Quo opΥΕΤ Melius ipsi excerpta, cum uno Heliasiano, quid optet tum&initio versiculi scribe, Praecipit e natae.

16. ILLA ALIUD TACITA A SUA MENTE

ROGAT Multi codices, iam sibi unde Nic. Heinsitis ingeniose, feliciter clam sibi fecit.

RIA FLAMMAE Aegidius Mensgius non probabat verbum uritur passivum , cui respondeat urunt activum : sequi enim debuisse ueuruntur. Atque ad eum modum se scripsisse in Elegia ad Stephanum Bacho tum Uror, ut incensae campis uruntur arisae Uruntur sacris ut pia tura focis. Haec ille parte altera Ancibajuleti, C. 29. Recte, & vere Sic nitidissimus Naso Epist. Didiis 23. Uror, ut inducto ceratae sulphure taedae:

i pia fumosis addita iura focis. d Epist. Sapphus 9.

Uror ut cindomitis ignem exercentibus Euris, Fertilis accensis messibus ardet ager. I9. SIC IuvENI GRATA, c.. Haec sunt parum lucida , nec bene intelligi possunt etiam caliger explicante Pulcre Heinsius: Sic aυeni gratis, veniet quum proximus an

Hic idem oti jam vetus adsit Amor.

I I. TANDEM Venit Amor, qualem texisse pudore, Quam nudasse alicui sit mihi fama minor.

I. QuALEM EXIss PuDORI I Deceia i libri pudore habent id quod Ach. Statius, DouZa noster ain olim probarunt. Deinde in versiculo breviores, pro fama magis, scribe ex uno Heinsiano fama minor. In scriptura vulgata vix est ut bonam reperias constructionem Vult autem dicere, majori sibi honori fore, si furta sua palam fateatur, quam si ore ad pudorem composito dissimulet fuisse enim dignam cum digno. Atque hoc ex disciplina habet Catulli sui, Carm. 2.

Si linguam clauso tenes in ore, Fructus projicies amoris omnes.

Verbosa gaudet Venus loquela.

443쪽

oo ALAII IBULLI Exorata meis illum Cytherea camenis Attulit, in nostrum deposuitque num .s Exsolvit promisia Venus mea gaudia narret, Dicetur si quis non habuisse suam.

Non ego signatis quidquam mandare tabellis,

Ne legat id nemo quam meus ante, Velim: Sic peccas ne juvat vultus componere famae

1 Taedet cum digno digna fuisse ferar.

Hujus rei vivam imaginem nobis dedit in Chaerea suo unicus ille artifex morum cvitae Terentius Eunuch Acst. 3. c. Sunt omnino multi mortales illo ingenio. Justinus L. I. C. . de Candaule, Lydiae rege:

Hic uxorem , quam propter formae pulcritudinem deperibat, praedicare omnibus solebat, non contentus voluptatum suarum tacita conscientia, nisi etiam matrimonii reticenda publicaret prorsus quasi silentium damnum pulcritudinis esset.

Tacitus L. I 3. Annal. C. 46. Otho, sive amo re incautus, laudare formam elegantiamque uxoris apud principem sive ut accenderet , ac , si eadem femina potirentur, id quoque vinculum potentiam ei adjiceret. Saepe auditus es consurgens e conυiυio Caesaris, se ire ad illam, sibi concessam dimitans nobilitatem , pulcritudinem, vota omnium, gaudia felicium. s. ExsoLvIT PROΜIss VENus J Cicero L. . de Offic. C. a. de duo bus generibus primiss Panaetius tribus libris explicata r de ierito autem genere deinceps se scripsit dicturum, nec id exsolυit, quod promiserat Petrus Lotichius Secundus L. 2. Eleg. I.

solbit promissa Venus feliciter arsi,

Inque meo nullum crimen amore fuit. 6. DICETUR I QUI NON HABUISSE UAJsuam libri scripti magno numero. Recte. Propertius L. 3. Eleg. 6.9.22. Inmors aequales ideant mea vulnera collo: Me doceat Iiυor mecum aluisse meam. Albius noster L. 2. Eleg. . . q. Tunc morior curisci tunc mens mihi perdita

fingit,

Ouisve meam teneat, quot teneatve modis.

Cicero Philipp. r. C. 28. Frugi factus es illam suam sua res sibi habere jussit claυes ademit , exegit. Venustissium noster Secundus

L. 2. Eleg. 9. Tu mecum longa iudas licet , o mea, nocte, Et mecum longo deliciosa die Inclinata opor numquam mea lumina solvet. Qui dormit, secum non habet ille suam. O nunc, o vigilet illud ne protinus addam Quae dormit, secum non habet illa suum. 9. SED ECCAss JuvAT Divinabat Hein. sius, Sic peccasse juvat in quo est exsultatio puellae voto potitae, inque eo gloriantis. Probo, sequor. Io. Cui DIGNO DIGNA FuIs SE FERAR Honesta ac pudica oratio, qua olim antiqui illi non nisi in re matrimonii utebantur. Cicero Orat pro Quinti C. 1 . Dicebam huiρὶ Roscio, cujus soror est cum P. Quintio, cum a me peteret, c. Sed satis mature migravit ad liberos amores Plautus Amphitr. Act. 2.Sc. a. p. I 8JAL. Quid ego tibi deliqui, si, cui nuptasum,

tecum fit AM. Tun mecum fueris p quid illa impudente audacim pSaltem tute si pudoris egens sumas mu

tuum.

Mercat Acst. I. c. I. p. I I. Discubitum noctu ut imus, ecce ad me advenit

Mulier, qua mulier alia nulla es pulcrior. Ea nocte mecum illa hospitis jussu fuit. Naso L. Σ. Amor Eleg. 8. ipso fine: Quoque loco tecum fuerim, quotiesque, Cypassi, Narrabo dominae, quotque quibusque modis.

Haec quoque, quae praebet lectum sudiosa lo

cumque,

Crede mihi, mecum non semel illa fuit. Cicero Orat pro Coelio C. 1 o. Cum hacsiquis adolescens forte fuerit, utrum hic tibi, L. Herenni, adulter, an amator Lexpugnarepudicitiam,

an explere libidinem voluisse videatur '

444쪽

VIII. Nursus natalis adest, qui rure molesto, Et sine Cerintho tristis agendus erit. Dulcius urbe quid est an villa sit apta puellae, Atque Eretino frigidus annus agroqJam nimium Mesi ala mei studiose quiescas, Non tempestivae saepe propinque Viae. Hic animum, sensusque meos abducta relinquo: Arbitrii quoniam non sinis eme mei.

3 AN VILLA I ADTA UEL LIs puellae habebant caligeri codex uterque quo Odo nos in multis aliis invenimus. Et sane de se una, non de aliis, loquitur Sulpicia.

4. ATQUE RETIN FRIGIDUS ANNUS A

GRO Haec quoque caliger veris bime restituit annus disertis literis habent duo An. glicani; relin quatuor alii scripti. Atque ita jam olim correxerat Bernardinus Cyllenius expresssitque editio Brixian A. I 86. frigidus annus, hiems anni Maro L. 6. Aen. x. III. gurgite ab alio Luam multae glomerantur aves, ubi frigidus

annus

Trans pontum fugat, terris inmittit apricis. Horatius Epod a M. 29. At cum tonanris annus hibernus Ioυis Imbres nivesque comparat. Eretum autem fuit vicus Sabinorum in via

Salaria, haud procul Tiberis ripa, in edito colle, distabatque Roma M. P. xuis hodie Monte Risondo. Vide sis Philippum iuverium L. a. Ital Ant. C., quem tamen errasse in locorum Intervallis contendit Lucas Hol-

stentus Annot Geograph. p. o . sq. atque ex Antonini Itinerario reponit M. P. XVIII quem numerum perperam mutaverat Cluverius. Totus vero tractiis ille Ereto vicinus mirifice friget, etiam media aestate Martialis L. f. Epigr. 72.

Humida qua gelidas submittit Trebula υalles , Et iridis Cancri menstibus alget ager,

Rura Cleonaeo numquam temerata Leone,

Et domus Aeolio semper amica Nolo Te Faustine , vocant longas his exige messes Collibus hibernum jam tibi Tibur erit. Salmasius , raro caligeri inventis aequus, legebat Epist. 8.Atque Aretino frigidi amnis agro. Ita enim libros habere se quoque multa observasse ad haec confirmanda. Talia esse solent magnidica Criticorum promissa, ubi ascredi sibi volunt ea , quae neque ipsi cre

dunt. 8. ARBITRIO QuΑΜVI NON SINIS ESSE

MEO Melius libri, Arbitrii quoniam non sinis esse mei.

X. Cis iter ex animo sublatum triste puellae; Natali Romae jam sinis esse tuo. Omnibus ille dies nobis natalis agatur, Qui necopinanti nunc tibi sorte venit.

2. IAM LICET In libris omnibus est aut His, aut sinit, aut sinet, nullus licet agno scit itaque non male jam sinis reponemus. q. v NEC OPINANTI scribe unctis vo

cibus necopinanti. Ita enim veteres solebant.

Lucretius, de Iove fulmina jacturo , L. 6.

o 7. Si necopinanteis autem volt opprimere igni, Cur tonat ex illa parte, ut vitare queamus

Cicero Philipp. 3. C. 8. Quo tempore Dii immortales ipsi praesidium improvisum necopinantibus nobis obtulerunt Vide ineterlingum Promuls Crit. C. 23.

445쪽

GRA Tu est, securus multum quod jam tibi de me

Promittis, subito ne male inepta cadam.

Si tibi cura toga est potior, premumque quasillo Scortum, quam ServI filia Sulpicia ζ Solliciti sunt pro nobis, quibus illa dolori est,

Ne cedam ignoto maXima cura, toro.

T. GRATu EsT Ironia amara in teporem Cerinthi quem ait minime dignum esse, qui amet virginem ingenuam ac nobilem, quum de rivalitate adeo sit securus sed potius scortum aliquod alicarium a diobolare, quod infimae plebis faeci promiscue nuptumeat. Scria formula est apud Ciceronem Livium. Interdum flebilem laetitiam norat, quum in re tristi est tamen aliquid quod juvet Seneca Med. p. 33. Suprema certe liceat abeuntem loqui Mandata liceat ultimum amplexum dare. Gratum es t illud. Observavit o. Fred. Gronovius Diatr. ad Papin Silv. C. s. non intellexit Deirius Comm. in eum Senecae locum ideo frigidum

vocat.

MITTIs Non mihi , sed tibi erat in uno Anglicano, unde Heinsius recte, opinor, fecit multum quod jam tibi de me Promittis. a. NE MALE INEPTA CADAM Verbum nequitiae liberioris quod inlustratum dedit no .ster Doueta L. . Plautin Explan C. II. Taubmannus ad Plaut. Perf. Act. q. c. q. .

3. SI TIBI CuRA TOGAE OTIOR Italibri quod tamen male cohaeret cum subsequentibus. Recte Heliasius, Si tibi cura tua es potior. In libro Fulvii Ursini toga erat verbum vero es coaluit cum ejus voculae litera postrema, unde factum deinceps fuit togae.

Si tu inquit puella indignabunda libentius

ureris in meretrice aliqua vili atque contem

rara at non desunt alii, quibus serio dolet Sulpiciam Servii filiam tam indignis a te modis haberi miseram o turpium ancillarum obscaenis amplexibus postponi. De meretricibus togatis egit cum cura Laevinus Torrentius ad Horat L. I. Sat. a. p. 63. ho-mas Demsterus ad Rosin Antiq. Rom. L. f.

C. 31. De ancillis quasillariis, caliger hic loci Cicero Philipp. 3. C. q. Nihil humile de

Tarquinio, nihil sordidum accepimus. At vero hujus domi inter quasilla pendebatur aurum, numerabatur pecunii una in domo omnes, quorum intererat, totum imperium populi Romani nundinabantur. Petronius Nec contenta mulier tam gravi injuria mea , convocat omnes

quasillarias, familiaeque sordidis a partem,

ac me conspui jubet. . SER v I FILIA SULPICIA Hinc collieunt, filiam fuisse Servii Sulpicii consularis , maximi ureconsulti, qui periit in legatione Mutinensi a senatu eo missus ad Antonium, Hirtio' Pansa Coss. Et tamen haec ipsa epigrammati a Tibullo scripta volunt, eodem illo funesto anno ut quidem ipsi statuunt primulum in lucem edito Igitur Tibullum versus fecisse oportebit tum, quum nondum natus foret. Nam profecto Sulpicia de utroque parente loquitur tamquam de viventibus. Sed fefellit eos praenomen Serυii; quod praenomen gentis Sulpiciae viris omni.

bus commune fuit. s. NE CREDAM IGNOTO, MAXIΜA CAUSSA,

TORO cedam legebat Achilles Statius, probabili conjectura deinde maxisna cura habent editiones anteriores duo scripti e nostris. Sic puta Rivales rui non ita tepide de me anguntur sed maxima illis cura est& dolor , dum pro se quisque timent, ne cedam in matrimonium felicioris, quem ipsi nondum norunt ,in sola metuunt suspicione.

446쪽

Dum mea nunc vexat corpora sessa calori Ah ego non aliter tristes evincere morbos Optarim, quam te si quoque velle putem.

ue Nam mihi quid prosit morbos cuincere, ubi tu Nostra potes lento pectore ferre mala

I. Tu Α PLACITuRU PuELLA J Melius Fulvii Ursini codex, tuae pia cura puellae. In versu brevior Dum scribe cum einsio pro vulgato M. ibidem calorem pro febreponi observavit DouZa noster Praecid C. II. contrario effectu frigus dicitur Horatio L.I.

At si condoluit tentatum frigore corpus, Aut alitis casus uno te adflixit. L. a. Sat. 3. s. 288. Iupiter, ingentes qui das adimisque dolores, Mater ait pueri menses jam quinque cubantis, Frigida si puerum quartana reliqueriti illo Mane die, quo tu indicis jejunia , nudus In Tiberi stabit. s. AH MIHI QuID Rosi Rectius duo mei, c praestantiores editione , Nam mihi quid prosit. Vocula Nam ultimum elemen. tum absorpsit princeps liter voculae mihi: unde factum est Ha, ac deinde A, Ἀώ.

TE TIBI sim, mea lux, aeque jam fervida cura, Ac videor paucos ante fuisse dies; Si quidquam tota commisi stulta juventa, Cujus me fatear poenituisse magis,ue Hesterna quam te solum quod noAe reliqui, Ardorem cupiens dissimulare meum.

I. AEQu TAM FERVIDA CuRA Duo scri i et UT VIDEOR scripti complures, Ac vi-pti, irimitus usi, aeque jam fervida cura. 4eor.

XIII. ULLA tuum nobis subducet semina lectum. Hoc primum juncta est foedere nostra Venus. Τu mihi sola places nec jam te praeter in urbe Formosa est oculis ulla puella meis.

Tibulli carmen arbitror, ipsa dictione Ita persuadente, & numeris ad Albianum cha- racterem artificiose conformatis. Sed sede sua excidisse puto referendum ad pauculas

illas libelli tertI Elegias Neque enim plures libros scripsisse Eciuitem nostrum , veteres nos critici docucrunt.

447쪽

Atque utinam possis uni mihi bella viderit Displiceas alii: sic ego tutu Mero. Nil opus invidia est procul absit gloria vulgi: Qui sapit, in tacito gaudeat ille sinu. Sic ego secretis possim bene vivere silvis, Qua nulla humano sit via trita pede.

Tu mihi curarum requies, tu nocte vel atra Lumen Min solis tu mihi turba locis. Nunc

Istae tabernariae blandillae, nec desultor In amore animus dicentis , Multas ego quondam amavi, nunc autem in te una haerere volo. Reponamus germanam scripturam, Tu mihi sola places. Formula est , quae proverbii speciem referat. Propertius L. 2. Eleg. 6.M. I9.

Tu mihi sola places placeam tibi Θnthia,

solus. Naso L. I. Art. Amat. y. 2.

Dum licet, loris passim potes ire solutis Elige eui dicas, Tu mihi sola places.secutus est Franciscus Petrarcha in Etruscis lusibus: A cuinio dissi, Tu sola mi iaci.

s. ATQuE TINAM POSSIS NI MIHI BELLA VIDERI li1sΡLICEA ALIIS L Hoc vero rus est merum ac rusticum , optare ut tua

puella soli tibi sit formosa, aliis autem omnibus deformis ac foeda habeatur. Quid enim possis crudelius inprecari mulieri , quam ut ne placeat nisi uni viro aut quid aliud quaerunt operosae illae molitiones , nisi ut formosae videantur etiam iis, quos ipsae amare nec Volunt, nec possunt Delectant etiam caseas praeconia formae. Et quam tu umquam vidisti mulierem, etiam pessimam, etiam turpissimam, cujus formam mpune contemneres quaeve sibi deformis videretur Hoc unum est , quod vitae ipsi praeferre solent nec mortem putabunt acerbam, modo forma integra atque inlibata liceat perire. Audi Europe Horatianam, L. 3. Od. 27. p. 9. Inpudens liqui patrios penates:

Inpudens Orcum moror o Deorum

Si quis haec audis, utinam inter errem Nuda leones f Antequam turpis macies decentes Occupet malas, teneraeque succus

Dsua praedae , cis quaero

Pascere tigres. Urbanius , ni fallor, quam noster ques, hoc ipsum votum puellae dedit , non autem amatori, Honoratus Ursaeus T. I. A. straeae, L. a. est in hac commutatione personae dulcissima significatio affectus tenerrimi:

De honte elle alloi rougissent, OFumberge pres 'Ale passant,

Pariant a moi appella belle, Et Pheu G Phonneu decies lisux: r e ne eum, me sol elle, Ressembis belle qu'acies euX. Neque minus decore pastor , dominae suae offensus, ejusdem operis T. 2. L. II. Et vo eria quelle extremite mon mal toti parvenu puls-

de beaute se de grace. 8 IN ACIΤo AuDEA ILLA INu Propertius meus L. 2. Eleg I9. . 69. Tu tamen interea, quambis te diligat illa

In tacito cohibe gaudia clausa sinu. Seneca Epist. Ioue. Sic vero invidiam effugies, si te non ingesseris oculis , si bona tua non jacitaυeris , si scieris in sinu gaudere. Vide sis Erasmum nostrum Chil. I. Cent. 3. Adag. 3.

te Georgius Anselmus L. 4. Epigr. O. Cuncta simul ideo , cum te ideo omnia Adspiciam sine te, Naevia, nil video. Sed hoc ille debet poetae incerto L. . Antholog Epigr. 9I.

Βλεψω, τον δε γε μή, τοδρεπαλιν ουδε οραρ. Quando intueor Theronem , omnia cerno quum vero omnia

Videbo , illum ero non , rursus nihil video. 12. IN SOLI Tu ΜΙΗΙ ΤuRBA Locis Expressit

448쪽

Nunc licet e caelo mittatur amica ibullo: Mittetur frustra, deficietque Venu S. 1 Haec tibi sancta tuae Iunonis numina juro , Quae sola ante alios est mihi magna DeoS. Quid facio demens' heu heu mea pignora cedo. Juravi stulte proderit iste timor.

Nunc tu fortis eris, nunc tu me audacius ureS.

Σ Hoc peperit misero garrula lingua malum. Iam faciam quodcumque voles tuus usque manebo, Nec fugiam notae servitium dominae. Sed Veneris sanctae considam vinctus ad aras. Haec notat injustos, supplicibusque favet.

pressit Aegidius Menagius in Epistola ad Jo.

Franc Saracenum:

Duo sine nam memini, populosa Lutecta saepe Visa mihi Libra penitus desertior ipsa; Secretis qui turba fuit mihi plurima silvis.

NuΜIN JuRo In libris quibusdam est , Per tibi sancta luae id quod Nic. Heinsius probabat Not. ad Ovid. Amor. L. 3. Eleg. a. p. 6 I. Probarem .ego , nisi me moveret nescio quae majestas antiquae octitionis, Deam quasi praesentem testata Virgilius L. I 2. Aen. I. Si rior Aeneas: sequitur sic deinde Latinus Suspiciens caelum,tenditque ad sidera dextram: Haec eadem, Aenea, terram, mare, sidera, juro, c. Inibi Servius Honoratus: Et ornatior elocutio o crebra apud majores , quam si velis addere praepositionem, ut dicas, Iuro per mari , per terras. Vere doctissimus Grammaticus. Sic Sibylla L. 6. Aen. s. 324. Coorti sagna alta vides, tritamque paludem, Dicujus urare timent , fallere numen. Palinurus ibidem p. 3s I. maria aspera uro Non ullum pro me tantum cepisse timorem, Duam tua ne, spoliata armis, excussa magistro, Deficeret tantis naυis surgentibus undis. Naso L. r. Metam. Io I. verbis Solis ad Phaethontem filium: SQuid mea colla tenes blandis, ignare, lacertis

Ne dubita, dabitur Stratas uraυimus unda )Ωuodcumque optaris sed tu sapientius opta. 23. VENERI sANCTAE Ita matullus

Carm. 33

Nam sanctae Veneri Cupidinique

vii s sibi resitutus essem,

Desissemque truces vibrare iambos.

aeuem neque sancta Venm molli requie cere somno Desertum in lecto coelibe perpetitur. Lapis Romanus in Thesauro ruteri, p. CII. I.

Μ. AVR PACORUS AEDITUUS SANCTAE VENERIS IN SALUS T. HORTIS.

itemque alius apud Relnesium Classi I num.ys.

23. SED VENERI sANCTA CONsIDAM VINCTU AD ARA. bene ineffuso quum mancipium se dominae suae profiteatur bene quoque considam : nam supplices apud aram sedebant Maro L. 2. Aen. . I 2. Aedibus in mediis nudoque sub aetheris axe Ingens ara fuit juxtaque veterrima laurira Incumbens arae,atque umbra complexa Penates. Hic Hecuba e natae nequicquam altaria cir

cum,

Praecipites rura ceu tempestate columbae, Condensae , es Divom amplexae simulae sedebant. Vide quae Lipsius in hanc rem observavit Excurs in Tacit. L. 3. Annal. litera F.

449쪽

UMOR ait, crebro nostram peccare puellam. Nunc ego me stirdis auribus esse velim. Crimina non haec sunt nostro sine acta dolore.

Qii id surdum torques, rumor acerbe tace.

NE FICTA DOLORE libri scripti maximo numero, nostro sine facta dolore unde Io Isa cius Pontanus acta faciebat L. 3. Analecit. C. . non nolente Heinsio. q. QUID MISERUM TORQUE Ingeniose Barthius , ut seurdum torques p videbis ejus rationes L. 9. Adv. C. 6. Ceterum hic desinunt omnes libri scripti nisi quod epigramma quoddam e Priapaeis, Villicus aerari quondam , nunc cultor agelli in antiquo Tibulli libro se reperit se testatur Muretus L. I. Epist. 13. itemque caliger Comment in Priap. p. 2o9. in uno suo Achilles Statius. Quae

ratio si valet, jam Nasoniana Sapphus Epistola Tibulli sit auctoris oportebit illa enim

non in uno aut altero, sed in multis Tibulli codicibus reperisur. Sed de isto Epigrammate non fraudabo lectorem quid invenerim apud Petrum Bembum, nobi Iin1mum superiorum temporum scriptorem, in eo libro quem ad Herculem Strotium,sive StroZZam, perscripsit de Virgilii Culice Terentii Fabulis Credebant tunc fere homines eruditi lusus illos liberos in Priapum esse divini Maronis foetum atque hoc ipfis adeo persuasum erat, ut evelli vix aut ne vix quidem posset a sapientioribus Tam absurdam opinionem non ferens Pomponius Laetus, vir inter primos doctrinae atque ingenii laude florens, ita istic loquitur cum Hermolao Barbaro sentior iis, qui Priapeorum librum esse mirgilii non purant. Quid est enim magis ludicrum, quam illa carmini in eo tamen septo e quasi caυea Vir. Illi ludorum illa non sunt. Quamquam quidem hujus etiam semper rei maximum mihi Heri argumentum olet Virgiliana erecundia. Itaque magis audiendi sunt ii, qui omnino a compluribus uno tempore poetis inter eque familiaribus

joci gratia compositio fuisse illos versi exsimant: quorum quidem cum Nasoni magnam

partem tribuant, quia is Virgilio familiaris non fuit, negant Virgilii se ullum in eo libro ersum qua in sententia me Bernardi Bembi frihominis mihi amicissimi etiam au toritas confir-

mavit, dum is non multis ante te annis hac in

urbe pro fra republica esset Iegatus. Nam cum in hunc fere sermonem incidissemus, diceretque nihil esse ejus libri auditoribus incertius, nihil

obscurius, unius epigrammatis estimonium attulit, quod quidem me uten non habebatur: a1rmavitque est illud primum omnium inveniJe i gravissimus in Patavino quodam sacelli, lapide extra urbem tertio, si recte memoria teneo, in antiquo marmore inrisum , obrutumque ruderib abjecto loco Idque suis postea te-1nere Priapeorum carminibm additum pro Virgiliano ab impressoribus , cupidis illis quirim fomi se iris ditandi augendique rem iterariam copia numeroque librorum, sed plane cum indoctis, tum etiam indiligentibus nam perverse tranesulerunt. Ruod si ea quoque , Hermolae, quae no fra aetate inυenta sunt , quaeque habemi ipsi ante oculos, depravari nobis sentienti&u pervertique videmus; non est jam profecto mirum, si , quae in lucem multis ante nos seculis prodiere ea confusa sunt illusionibus intolerabilibus. HER M. Nihil omnino id quidem , Pomponi , mirum. Sed velim ersus illos recenseas, quos dicis. POMP. Tu ero audi sunt enim hi:

Duo quidem in epigrammate, officieis, pro eo quod nos officiis dicimus, Nigidiana illa regula, de qua meminit Gellius, antique es in ipse

marmore inseripium. Sed haec alias Merito queritur Pomponius de celeri illa corruptela librorum. Nam sane Bernardinus cardeonius, quem ego opinor lapidem ipsum videre potulisse, L. I. Clas . . de Antiquitate

urbis Patavii sic edidit: Pilli

450쪽

L 1 n. IV. C

rillicus aerari quondam, nunc cultor agelli.& deinde in tertio versu inciis, in quinto violabit, contra marmoris fidem. Hunc secutus ruterus , in secundo versu Hanc tibi posuit Inscr. p. Cv. 3. nisi si hic error est operarum. Aliae editiones primum versum

ita conceperunt,

Rusticin aerarii quondam , nunc rusticus horti: aliae sic, illicus aerari quondam, nunc cultor agelli. atque hanc ultimam esse veram lectionem adfirmat caliger Comm. in Priap. p. 2Io. Salmasius Not. In Lamprid. p. zor. Is. Vossius ad Catuli. p. 1 I. Scilicet ea vera est lectio marmoris, quae in marmore nusquam legebatur. In ultimo versu habebant Scaliger Statius , Hunc tu , sed taceo ; lapide quidem invitissimo. Tamen Barthicis ultro emendabat, Hunc tu ex tento , L. 27. Adv. C. . Adeo certa sunt atque explorata vel librariorum vel criticorum commenta. Vere quoque dixit Pomponius, si juvene hoc epigramma non exstitisse in Priapeis. Est penes me illorum usuum codex manu Xaratu S, non ille quidem vetustissimus , qui sinit in Epigr. 8a , Dum vivis, sperare decet. &c. ne. que hoc ipsum , de quo agimus, carmen agnoscit, aut habet. Neque etiam Iambum illum a

Luid hoc novi si quid ira nuntiat Deum

Sed nec ille in ullis Tibulli codicibus invenitur. Itaque demiror, caligerum hinc a. tis confirmari putare, Tibullii in lusisse Priapea, idque clare testari Martialem L. . Epigr. 6. Credi virgine castor pudica, Et frontis tenerae cupis videri: Cum sis improbior, Malisiane, siluam qui compositos metro Tibulli In Stellae recitat domo libellos. Sane Tibulli metrum fuisse carmen Elegim cum, non ero purum Iambum, ipsi Tibul. lo adcredamus oportet L. 2. Eleg. q. p. 3. Nec prosunt Elegi, nec carminis auctor Apollo. Nasoni Amor. L. 3. Eleg. 9. Flebilis indignos, Elegeia , solve capillos: Ah nimis ex vero jam tibi nomen eris fili tui vates operis, tua fama Tibullus Ardet in eoructo corpus inane rogo. Ut jam nihil dicam de tot aliis Tibulli praeconibus quorum tamen nullus vel verbulo meminit aut Iambi puri , aut lustium Pria-peorum. Redeant igitur unde pedem huc attularunt, quamvis bella sint & Latina, in. primis vero Iambus ille qui , si sermonis res sit atque elegantiae, haud dissiculter e rare posti cum priruis linguae Latinae potatis Sed per me quidem Eques noster rem alienam in armum non tollet, ipse in suo sibi aere satis locuples ac copiosae S.

T quoque Virgilio comitem non aequa, ibulle,

Mors juvenem campos misit ad Elysios Ne foret, aut elegis molles qui seret amores, Aut caneret sorti regia bella pede . .

DOMITII MARs1 Hujus quoque praeclari viri scripta omnia interierunt. Vixit autem temporibus Augusti m epigrammatum scriptor habitus est in primis nobilis atque excellens. Certe Valerius Martialis , qui de suis ipse rebus praeclare sentire solet, quamquam se Valerio Catullo minorem fatetur, Marsum tamen saepe Catullo supparem facit, atque inter primo poetas conlocat. Sic L. Σ. Epigr. I. Candidim nihil se te, Caeciliane , notavi,

Si quando ex nostris disticha pauca legis.

Prollam aut Marsi recitas, aut eripta Catulli: Haec mihi das, tamquam deteriora legas. Ut collata magis placeant mea credimus illud. Malo tamen recites, Caeciliane, a. L. f. Epigr. s.

Sit locus , nostris aliqua tibi parte libellis, Lua Pedo,qua Marsus, quaque Catullus erit.

L. 7. Epigr. 98. Dicere de nobis, ut lector eandi laude:

Temporibus praesa nonnihil iste tuis. Nec Mars nimium minor es, doctoque Catullo. L. 8. Epigr. 16.

SEARCH

MENU NAVIGATION