장음표시 사용
121쪽
dentium in utroque Consorinatio; cum vero hactenus in iis quae mihi videre contigit speciminibus pandem dissserentiam observaverim, Cum quo nullum mihi hucusque innotuerit ex-omplum dentium molarium Hse Hucriando solum ita immulatorum, ex analogia coniicio elephantes istos non pro meris Varietatibus sed provere diversis speciebus esse habendos. Mustela contra furo non pro peculiari specie sed pro mera varietato putorii mihi habenda videtur, non tam quod utramque invicem Coire sciam, quam quod illa pupillas rubras habeat, mihique ex analogia omnia ea mammalia quae pigmento fusco oculi interni destituuntur, pro meriS varietatibus a speciebus suis primiti- is degeneratis habenda sint.
122쪽
a SE Tio II. DE CAUSSIS MODISQUE S. 24. plicatio dictorum ad quaestioncm des humani generis aut Mariotatibus aut vectobus constituendis. Facile patet quorsum huc usque dicta tendant. Non altera ergo et nobis praeter analogiam patet via qua ad problematis supra S. 2 p. propositi solutionem pertingere licebit. Hac vero via incedentes semper ante oculos hahere oportet aurea binas regulas philosophandi magni Newtonis. Alteram nempe: re fectu-
Gentium ergo in genero humano diversitati corporeae easdeIn ut aS- signin
123쪽
pss ta saDEGENERANDI IN UNIVERSUM. 75 signemus CaussaS IleCOSSe est quas simili diversitati Corporeae aliorum animantium domesticorum lato per orbem dispersorum ASSignamUS. Alteram vero: GCauSSIS TE Drum naturalium risu plures, admitti deberes, quam quGcta carum Phactnomenis e fiab candis su iciant. Quodsi ergo apparebit degenerationis Caussas phaenomenis Circa diversitatem Corpoream in genere humano explicandis sufficere, nulla alia a pluribus hominum ulciebus Petita admitti debet. g. 25. II) Quomodo vocios primitiva in varietates degenerat Jam orgo do modis dogonerandi acturi optime perspicuitati tractatio-
124쪽
4 SE Tio II. DE CAUSSIS MODISQUEnis Cavere speramus si eam sub bina iterum capita redigimus:
quorum Primum Λ) phnono mo- na principalia degenerationis brutorum animalium nude enarrabit;
nitorum B) in Caussas huius segenorationis brutorum animalium inquiret;
quenti Sectione phaenomena varietaris in genere humano tam cum istis phaenomenis degenerationis brutorum animalium, quam cum Caussis JUSCe, Comparare. S. 26. Λὶ Phaenomena Princi alia Em norationis brutorii iri a n i-m a i i ii m. Pauca eaque unico ex calidi san- lguinis animantibus, et quidem, quan- tum II mis et baet si illa in in cap
125쪽
tum fieri potest, Prae8ertim mImmalibus utpote homini omnium maxime quoad Oeconomiam Corpoream similibus, deprompta exempla sufficiant ad demonstrandum, nullam plane esse in genere humano varietatem nati 'am, quam non Et inter alia animantia domestica itidem tanquam Ineram Varietatem degenerando ortam observare liceat. Verum et haec sigillatim in Capita distribuere praeStat. S. 27. i) Colo T. Ita V. C. Tespe Ctu coloris sues in Normannia, ad unam omnes albae; in Sabaudia nigrae; in BaVaria SPa-diccae etc. I . Pecus bubulum in Hungaria plerumque ex griseo albidum; in Franconia rusum et C. iu cf. coniunctissimi Volgi Magarin T. VI.
126쪽
6 Snorio II. DE CAUSSIS A1 DISQUE in Corsica ins. canes et equi eleganter maCulati.
in Normannia gallopaVones nigri; ΠOstrateS Contra plerumque albi. in Guineas oris uti homines indi-gonae ita et aves gallinacei praesertim generis ΣΙ , et Canes nigri; et quod inprimis memorabile Cani gut-Πoensi quem Linnaeus nescio quo jure ae Ptium vocat aeque ac istius climatis hominibus et holosericea glabrase Cutis mollities et maior et fere specifica perspiratio Cutanea S. 28. 2 PHorum textura. Respectu texturno pilorum quanta quaeso Varietas Vol in sola ovium diversorum climatum lana, inde a
127쪽
stenerrima Tibetana usquo ad Crassam ot fore rigidam Aethiopicam. aut in seris suillis, quae V. C. ad Oomolles suibus Normanniae ut ne Cscopulis parandis idoneaes sint. Et quanta hoc respectu dis rentia inter aprum et suem domestiCam, praesertim quoad brevem lanuginem setis interSPOPSIm. Et quam mirandus contra Singularis cuiusdam orbis plagae in pilos non unius generis mammatium domesticorum effectus, ut Galatiae climatis in Ancyranas barbigeraS pecudes, CuniCulos, et seles, bombycina mollitie et memorabili longitudino tum et plerumque niVeo CRΠ-dore pilorum aeque ConspiCuaS. S. 29.5) Statura. Respectu straturno disseronti a Patagonem inter et Lapponem longe
128쪽
8 Ss caelo II. DE CAUSSIS MODISQUE minor quam quae passim in aliis animantibus domesticis diversarum orbis plagarum ObServatur. Ita V. C. suos in Cubam insulam ex Europatranslatae ita duplo maiorem Statu- Tam QNCreverunt b J. Ita boves in Paraguayam tranSPΟ-
quam insignis Varietas equos inter Arabes aut Syriacos Et Germaniae borealis; boves inter alti pedes Capitis bonae spei et brevipedos Angliae. Suibus Normanniae Crura Po Steriora longe altiora anterioribus etC. Cornua bobus quarundam provinciarum Angliae, ISlandiae Cet. Pla
129쪽
ad morbosam potius CauSSam referenda videantur.
Verum ovis polycerata jure litonominanda venit. et quoad ungularum Variotatem, integrae stirpes suum tam Solidungularum quam trisul Carum m. Respectu aliarum partium ΟVestati caudas; si ingillae Canariae Cristatae nostratibus vulgo K ρ- k ges) et quae sunt id genus alia. g. 3I. 5 Crantortim Praesertim for mact. Crantorum forma es in generis humani varietatibus passim ab invi-
Cem d) cf. etiam Hippocrates de aeribus aquis et locis S. 44 Volglii Mogaris i. c.
130쪽
8ο SL Tro II. DE CAUSSIS 11ODISQVnconi differro observantur; Verum omnis haec differentia no hilum ma jor imo Vix aequiparanda ei quam inter aliorum animantium domesticorum diversas gentes Observare licet. Aethiopis V. C. Cranium non magis ab Europaeo abhorret quam suis domesticae ab apri Capite OSSeo; autoqui Neapolitani Caput quod a simi-Ιitudine arietinum vocant ab eo equi Hungarici quod singulari brevitato ot maxillae inserioris amplitudine
ConspiCuum CSSe periti norunt. In uro, stirpis bovinae domesti-Cae auCtore, ex obserVation se Camperi insignes spectantur foveae lacrymales; quae in nostratibus Contra bobus degenerando plane obSΟΙetae Sunt.
TaCeo prodigiosam plane cranii degenerationem in Varietate gallinarum quas Patavinas vocant L . S. 32.