De generis humani varietate nativa

301쪽

in i

DEGENERATIONA IN SPECIE . Ω51

Ita ossa Vaegrandia passim Nostro sub coelo es fossa quae praejudicata opinio quondam gigantibus tribuerat, Curatiore osteologico studio bel- tuis restituta sunt Iu . et S. P.

Con- p Mirum sane nuperis temporibus Bustonium plura istiusmodi belluarum ossa fossilia diversis temporibus et locis erit tu, T. V Q Supplementi classici sui operis, denuo gigantibus tribuere potui S Se. U. c. ea quae a. I 577 prope Lucernam effossa sunt et hodie num in curia istius urbis servantur , ubi ipse ea lustravi et primo intuitu elephantina esse agnovi. Meritissimus

contra medicus, immo vero egregius Anatomicus, Felix Plater, tum temporis cum ea monumenta geognostica effossa erant, studiosissime ea emensus est et contemplatus , ipsaque ad humanum gigantem II pedum longitudinis pertinuisse summa fiducia declaravit, et mirandam picturam colossalem humani sceleti tantae magnitudinis, curatissime fieri fecit, quae in collegio societatis Jesu Lucernae adhue visitur: memorabili sane exemplo quantum et in tanto viro fuerit imperium praejudicii, quando semel ultas in mente radices egit, in ipsam sensuum evidentiam.

302쪽

SΕcΥ1o III. DE GENERIS IIUM. Contra Vero omnes quae nobis supersunt roliquiae set antiquaria Supellex ex quibus staturam priscarum gentium aestumare ii Cet, ut mundiaΘ, OSSA et Praesertim dentes humani in antiquissimis sepulcretis et urniS reperti ci , armamenta Ot C. eo ConV niunt ut et eas gentes vix aC ne Vix quidem statura sua hodiernaS Superasse Censendum sit.

Est quidem et inter has non insilianda diversitas gentilitia. Pro Cctra

V. C. Statura inter Europaeas gentes

Scanis aut quarundam ditionum Helvetis, V. C. Suitensibus; humilior Lapponibus; in novo orbe majora Cor

pora Abiponibus; humiliora Eskimo-

itS; neutra tamen modum excedentia; et Debeo v. e. liberalitati perii l. Boetentiarii,

consulis generalis Caesarei apud Danos, calvariam et alia ossa provectae aetatis hominis haud ita pridem in antiquissimo tumulo Cimbrico reperta, proportione Vero et magnitudine vulgari staturae nO- stratium nihilum cedentia.

303쪽

hasta vel st

et in universum nulla inter hodiorni Orbis nationes respectu Staturae Varietas tam enormis, quin ex vulgatis degenerandi modis et analogis Phaenomenis in aliis animantibus mammulibus observandis, explicatu satis facilis fiat. Binas tantum ejusmodi Varietates SeorSim tangere Oporicti, quarum at tera excessu altera des Ctu a statura vulgari humani generis, mirum quantum abhorrere nupctris adhuC temporibus dicta est. Gigantei inquam Patagones Americae maximo auStΓalis, et pygmaei Quinio tae Quiniosu

croditi insulae Madagascar monticolae.

natio, quae inde a Magalliaensii periplo

304쪽

α54 Sacaeio III. DE GENERIS HUM.riplo Europaeis innotuit, qui nomen ipsi compositum indidoriarit Pata-gonum, quod SCil. eos vicinis Chonis

CognatoS Censebant, pedes autem eorum pellibus cameli guanaco involuti brutorum hirsutis pedibus, quos

Patas hispanico vocant, Similes CS- Sent. Proprium vero et indigenum ipsis nomen T uesctarum.

Do hisco ergo vulgo sic dictis P tagonibus primus Anton. Pigas etiaitineris Magalhaensii socius in narrationse sua finxit esse gigantes Europaeis Statura duplo majores res. Ab eo indo tempore per bina cum dimidio secula, relationes do itineribus ab Europaeis in istam novi orbis plagam institutis tam mira inconstantia quoad notitias de Patagonibus sibi in-viCem repugnant et ContradiCunt, ut, inStar omnium, exemplo monitorio ad ν v. Ej. vianio atorio iI monD ap. Ra-musium T. I. edit. q. p ς, 353 ,

305쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE. 255

itinerariorum ess ct poSSint. Adeant quorum interest diversas istas relationes et anthropologorum de iisdem sententias perlustrandi et Comparandi, infra Citatam auCtorum de adem s. Nobis vero in praesentiarum sufficiat ea tantum ConsoCta Tia Proponere quae omnibus invicem

aux rerres australes T. Ι.

306쪽

α56 SscTio III. DE GENERIS IIUM. pondoratis et Critica face lustratis, verisimillima videntur. Stirps ergo est hominum neuti quam gigantea longitudino etsi pro- Cero Corpore et magis adhuc luce tofo et toroso habitu U ConspiCuorum. Pro Ceritatis mensuram quiadem in tanta relationum variunte ambiguitate neutiquam Certo desini reliCet; ex au Ctoritate testium fide dignissimorum tamen vix ultra dimidium Supra SEX tum pedem menSuractanglicae a Condit: quae eo minus pro prodigio habenda, Cum et aliis Americae praesertim australioris P stir-r Tales enim uno ore a veracissimis aut-optis describuntur. Tales quoque erant qui See XV PQ ad finem vergente in Hispaniam allati sunt; soli et unici, quantum ego quidem ΠΟ-Vi, quos Europa unquam vidit Patagones. vidit hos ipsos Sevillae, magnus et Vere classicus peregrinator van Lin schoten . et de iis dicit: - waren wel ge- , , Fiat uecrι inde gros van leden cic.

307쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE. Ω57

pibus indigenis staturam valde proceram osse pridem Constet, maximo, sicubi, ut Verisimillimum est, de iis valet quod de priscis Germanis Tacitus praedicat, nullis nempe aliis o liarum nationum Connubiis infectos, propriam et SinCeram et tantum Suioimilem gentem SerVare. Nomades sunt aeque ac Terra odet Fuego incolae aliaeque Americae australis gentes errones; hinc non mirum si ab Europaeis qui ad unas easdemque quidem iStiuS terrae oras, sod diversis temporibus, appulerunt, non semper ejuSdem procerae stirpis homines visi sunt.

Ab altora vero parte etiam ΠΟΠadmodum difficile intellectu quomodo sabula do giganteis Patagonibus Ortum ducere Potuerit. Primo enim animis inlia rebat vetus traditio de gigantibus orbis Ve- R. teriS,

308쪽

2258 SΕcaelo III. DE GENEIUS HUM.teris, quidni ergo prodigiorum in novo orbe avidi itineratores de iis quoque CogitaSSent Cum revera Pro Ceros et lacertosos homines tum etiam mi- rao longitudinis sepulcra uJ, Et Pa Sim Pone ea singularis magnitudinis Ossa reperibant si .

κ) equorum scit . quorum sceleta prope Sepulcreta cognatorum erigunt. V. Falliner, Beschre ung Don Patogonien p. m. Iq9In universum vetustissimus mos, et qui apud diversissimas gentes invaluit, equos heroum simul cum horum senere inhumandi, postmodum errori an am

te tori C

309쪽

DEGENERATIONE IN SPECIE. 259

i lii soliis Accedere poterat in Hispanis Consilium, 0jusmodi relationibius alias EuropaeaS gentes a NaVigatione per fretum Magellanicum deterrendi ; in his vero tum paniCus terror, tum jactandi libido, qualis et Currente adhuc seculo auctorem belgicao narrationis de Rogge veluti periplo induxit ut paschatis insulae in mari pacifico incolas pro gigantibus duodecim

praebere potuit ut ista equina ossa progiganteis haberentur. Ita v. c. in Sibi ricis vetustissimis sepulcris equorum Ossa inveniuntur: V. I. G. Gnaelin, Reisen T. III. pag. 3I3. Imo et in christianorum equitum Sarcophagis, medio quod vocant aevo intemplis sepultorum, praeter ipsorum Sceletos et arma, equina quoque ossa passim reperta sunt. v. Dorville, Sicula Pag. 168.

310쪽

n6o Ssciso III. DE GENERIS IIUM.

Vetus est fama praeterito jam se- Culo a ClassiCo auctore Steph. Fla- couri pro fabuloso figmento declarata, dari in montosis interioribus insulae MadagaSCar gentem, Statura quidem Pygmaeam, animo Vero mirobsellicosam, reliquis incolis subitaneis invasionibus molestam etc. Quinios istos homunCiones vocabant s. ω-

Longe Veracior et accuratior contra

Behrensius professione libarius, ein Leb-kiichler - Gesede qui eidem itineri inte suit, iii Reise Eurch die Sud LEnder unquin die Meis, Francos 1737. S. ubi pag. 87. paschatis insulae tunc primum detectae incolas vocat taurum wAlgestali, ristar von Gliedern .