장음표시 사용
481쪽
tu molns Out e qui ne porte aucula projudice a vende ur M. XXVII. Aia reste, it aut rem arque que ualen quo celui qui acie helh en vertii duraro it de gage , D' ait o in de recOur contre leve deur et cas 'si viction, cependant uti rhancier qui a vendia lesoniis de terre , De do it pas tre coutS, 'inve utileveri ne question tranore a labat Se D.
XXVlII. Si te pri dii gage exchde te principat et les in thrhis dela delim, te rhancier est obligh, en verti des 'acti On pigia gratrice potar 'exesidant en vers te sibi te ur Sur quoi voye ci deSSIIS, fio. 3. e thre qui traue de Paction pigri ratice. Toti te is te dehiteuri'acquieri ni te roit de gage, ni celui de propriἡi surae que te vende ui aurai acquis des denter de cet ex sidarit C 'est ourquoi Dioci sitien et Maximi et disent si Minoitis tulit e sat sphcialement convenu que dans te casmii te crhancier aurait retire de la vente des gages , plus u 'il ne tui silai du , ilrendrait 'excsidistit aurasibile ur, qua nil momeri en aurai acquis unso nil de terre rae obiteuri' a poliat 'action rhelle a cetigard si
482쪽
έ6c LIB. XX. PANDECTA RUII TIT. V. g. IV. Quatenus ex distractione pignoras liberetur debitor a creditore, et en tori obligetur 2 XXIX. Si creditor tandum pignoratilium vendiderit, et quan tum ei debebatur receperit, debitor liberabitur. Sed etsi acceptum emptori pretium tulisset creditor, vel ab e stipulatins esset, debitor nihilominus liberatin n. l. 26. V. G. . de solution Pomp.
Quum autem creditor nec accepit pretium, nec accepto tulit, nec novavit, o quae Situm est, si creditor ab emptore pignoris pretium servare non potuisset, an debitor liberatus esset y Putavi, si
nulla culpa imputari creditori possit, manere debitorem obligatum quia ex necessitate facta vendilio non liberat debitorem, nisi Pecunia percepta v. l. 9. Ρaul. lib. . quinSt. . Sed et quum pretium creditor percepit, intra hujus duntaxat quantitatem liberatur debitor . 11 in Dioclet et Max : adversus debitorem electis pignori bus, personalis actio non tollitur; sed eo quod de pretio servari potuit in debitum computato, de residuo manet integra n. l. o. cod. c. Io de Oblig. et iaci. Pomponius autem, lectionum libro et , ita scripsit : quod in pignoribus dandis adjici solet, ut, quominus pignus penisset, reli quum debitor redderet, supervacuum est; quia ipso jure ita se res habet, etiam non adjecto eo. V. d. l. 9. . . Enimvero' creditor qui non idoneum pignus accepit, non amittit exactionem ejus debitae quantitatis, in quam pignus non sussi cit lyn. l. 28. P. II. I. de rebus creditis Gaius, lib. I. ad ed.
XXX. Vidimus ex distractione pignoris debitorem non liberari, nisi intra pretium quod creditor percepit. In quid autem potissimum imputatur hoc pretium distracti pignoris De ea re ita Flo
rentinus Quum et sortis nomine et usurarum aliquid debetur,
ab eo qui sub pignoribus pecuniam debet, quidquid ex venditione
pignorum recipietur, primum usuris quas am tunc deberi constat, deinde si quid superest, sorti accepto serendum est. Nec audiendus est debitor, si, quum parum idoneum se esse sciat, eligat quo nomine exonerari pignus suum malit n. l. 35. I3 7 de Pign. acti Florent. lib. 8 instit. Circa hanc de imputatione quaestionem, plura videb infra lib. 47. it. 3. de solutionib. XXXI. Quae hactenus diximus indubitata sunt, quum res distracta erat debitoris. Quid autem re si aliena res pignori data fuerit,
1 Adde l. 8 cod. si cera. Ret quam id infra, lib. a. it. 1. de usuris
483쪽
Mais fur quoi 'impute surto ut te pri dii gage vendit Florentinus dii Dcet garii u Lorsqu'il est en cor dum uel que hos dia principat et des in t siret par celui qui a donii les gages, e pri des gages vendus 'impule 'abori fur es intἡrὐt hchus, et ii sui te surrae principat, et ori ne doli pas couler te sibi tela qui coit naissant son in solvabilit si demande qu'on d gage 'abord la cho se tu illa donia si ei gage . Sur celte question deri imputation, in te tit de Palemens
484쪽
466 LIB. XX. PANDECTA RUw IT. V. et creditor eam vendiderit videamus an pretium quod percepit creditor, liberet debitorem personali actione pecuni e creditu pQuod vere responderetur, si ea lege vendidit, ne evictionis no
mine obligaretura quia the contractu, et quali quali obliga
tione a debitore interposita, certe id pretium, quod occasione ejuS redactum est, aequius proficeret debitori, quam creditoris lucrocederet. Sed quantum quidem ad creditorem, debitor liberatur quantum vero ad dominum rei, si necdum pignus evictum est, vel ad emptorem, post evictionemri ipse debitor utili et actione tenetur, ne ex aliena iactura sibi lucrum acquirat. Nam 3 et si maiores fructus sorte petens a possessore creditor abstulit universos in quantitatem debitam accepto ferre debebit. Et quum per injurianti judicis, domino rem quae debitoris non fuisset, abstulisset ereditor quasi obligatum sibi, et quaereretur an , soluto debito, restitui eam oporteret debitorici Scaevola noster restituendam probavit n. l. II. g. I. Tryph. lib. 8 dim. XXXII. Quatenus autem re aliena vendita debitor obligetur emptori docet Hermogen. Ita ille Si jussu iudicis rei iudicalde
pignus captum per officium distrahatur, post evincatur, ex empto contra una qui pretio liberatus est, non quanti interest, sed de pretio duntaxat ejusque usuris, habita ratione fructuum, dabitum scilicet si hos ei qui vicit, restituere non liabeat necesse i=. l. 7 . . . . I. a. de victi Hermog. lib. 2. jur. γit. α Et haec quidem obtinent, quum creditor ure creditoris sic
vendidit, ut de evictione non reuereturn.
Quod si non ita vendidit, ut certum si omnimodo apud eum
pretium remansurum , verum Obligatus est ad id restituendum, arbitror interim quidem nihil a debitore peti posse , sed in suspenso
haberi liberationemri verum , si actione ex empto conventu prieS 1 Sensus est riuum ex illo contracta Oscilicet ex illa distractione pignoras' , debitor quali quali obligatione, id est, utili actione teneatur erga
emptorem ad restituendum ei pretium quod creditori solvit, aequius est hoc pretium potius proficere debitori ad liberationem, quam cedere lucro re ditoris qui ipse ad restitutionem non tenetur. a Scilicet erga emptorem, si res evicta est, utili actione ex e to te ne tu debitor ut mox dicetur in quasi ipse vendidisse videatur, quum lege pignoris ab ipso constituti creditor vendidit. Si autem res non sit evicta, et dominus rei ratam venditionem habuit, tenebitur ei utili negotiorum estorum actione : dominus enim ratam habendo rei suae venditionem per quam
debitor liberatus est, huius debitoris negotium gessit. 3 Supple : nec mirum videri debet debitori liberationem contingere ex re alienas nam et hoc aliis casibus contingit.
Vid. not. si supra, ad I praeced.
485쪽
devait en rece voir, i do it donne qui lance de to ut e qu'il ei a Tequ Ur Sa crἡance, et que i, par ute injustice dii iuge, La ob tenu la cho se qui n'apparienaitias u sibi leur contre cella qui enotat proprisita ire, notre Scaevola a sic id qu'il de 'ait a restituerati sibi leur, dans te cas oti cel ui-ci paterati s det te i.
Ces principes soni in si Observos Orsque te rhanc terra venduen verti de soti di Oit de gage, de manthre a 'dire potnt lenia det hvicti On. re Mais 'ilis a pas vendi ave la certitude de conserve te prix de la cho se, et qu'il sit tenu de te restituer, e pense que dansi intervalle , i Deleut rien demander ait sibi leur, mais que ceperidantis lil,si ration demetire en suspens et que Si te crsia iacie ac
d'une hos qui ne tui apparten ait pas, parce que cela arrive dans 'au
486쪽
titisset creditor emplori, debitum persequi eum a debitore posse;
quia apparuit non esse liberatum . Sul'. d. l. a. d. g. I. U. 3 . g. V. Rescissa ex aliqua causa venditione, ad quem res VcVertatur pXXXIII. u Creditor quoquo si pignus distraxit, et ex venditione recessum uerit, vel homo redhibitus, dominium ad debitorem revertitur. Idemque est in omnibus, quibus concessum est rem alienam vendere. Non enim quia dominium transserunt, ideo ab emplore jus ejus recipiunt; sed in pristinam causam res redit, resoluta venditione . l. O. I. I. si hoc lib. t. 6. qum. Od. Pign. solo Paul. lib. 3. quinSt.
De beneficio quod Princeρ creditori Pigneratisi concedere solet,
XXXIV. Si postquam creditor pignus proscripsit, nullus emptor inveniatur, solet a principe impetrare ut illud jure dominii ipse relineat. De qua re ita rescribit Alexander Dominii jure pignora
possidere desiderans, nomina debitorum quos in solutione cessare dicis, exprimereri et an solemnia peregisti, significare debuisti: dummodo scias omnia bona debitoris quae pignori dedit, ut uni versa domini tuo generaliter addicantur, impetrare te non posse M.L 1 cod. 8 34 de jure dominii impetr.
ι Justinianus autem constituit ut antequam creditor hujus rei oblinendae gratia principem adeat, hoc debitori, si prat sens est, denuntiet; sin absens, hoc ante judicem contestetur qui tempus statuet, intra quod hoc per apparitorem debitori notum ieri debeat, et intra quod poterit solvere. Quod si tempore statuto non fuerit debitor inventiis, aut non obtulerit debitum, tunc demum
adi hi principem . l. in cod. d. it. Rei autem quae jure domini habenda conceditur, aestimatio a judice fieri dehei, liberaturque debitor usque ad summam qua res fuerit aestimata : quod si pluris esset quam quod debetur, id quod pluris est, creditor deberet ipsi refundere n. d. l. sin. XXXV. Hoc beneficio quod a principe impetravit creditor, excidit certis casibUS. Et quidem, ut rescribit Gordian. creditor pignus jure dominii a nostra serenitate possidere petiit, et post formam rescripti, alio anno usuras a vobis accepit, a beneficio impetrato recessisse videtur . . . Od. i. ure . tritu.
487쪽
XXXIII. Torsque te rhanc terra1ant vendia te gage, a veni aέtsi rescitid sie, et que lyae lusire u a hi obligh de rendre t 'es clave en verti deri actio usidhibito ire la proprisii revient ala obite ui . I en est de hine par apport a totis ceu qui ont eu la acuit de Vendremne hos qui De leti apparten ait pas, parce que la ventesitant ros olue, out renire dans son premier hiat, et que ce 'est pas surcle motis qu' iis transsiarent a proprisitsi, qu' iis en resolvent te roti dest 'acheteu M.
XXXIV. Si te rhancier a ait publier Ia veni dii 3ge anstroii ver 'acheleur, i se ait asse ordina trement autori se par a prince a te retent holire illi propriseisi Volci co que ditisti rescritd' Alexandre 1 et gard: Puisque votis demande , posssiderdes gages a liti e de proprisit si , votis deve justister des cchances des
488쪽
Excidit etiam creditor ab hoc benefici ci si non implea legem ut, qua concessum est ut in specie sequenti Fideiussor impetravit a potestate 3 ut, et antequam solveret, pignora ahipse
possideat, quasi satisfacturus creditoribus, nec satisfecit modo, heres debitoris paratus est solvere creditoribus. Quaero an pignora fidejussor restituere cogendus sit ModeStinus respondit, cogen dum esse n. l. 6. . o. 1. de Pigri et Poth Modest. lib. .
Denique, ab hoc beneficio disceditur, si debitor Colim intra annum , jure autem ustiniane intra biennium id quod debet, creditori qui hoc beneficium impetravit, obtulerit. l. in cod de 8 34. jure damin. in .
XXXVI. Unum circa hoc beneficium superest observandum, de quo ita Ulpianus : u Eleganter apud me quorsitum est, si impetrasset creditor a Caesare ut pignus possideret, idque evictum es Set, an habeat contrariam pigneralitiam Et videtur sinita esse gignoris obligatio , et a contractu recessum. Imo utilis ex empto BCCommodata est, quemadmodum si pro soluto ei res data suerit, ut in quantitatem debiti ei satisfiat, vel in quantum ejus intersit 3). Et compensationem habere potest creditor, si sorte pigneralitia ; et ex alia causa cum eo agetur . l. et .ss. 13. . . Figuerat. αοι.
Solvitur pignus pluribus modis o'. per extinctionem obligatio his cui accessit; '. sol ut jure ejus qui pignus constituit; 3'. rei pigneratae interitu; '. si iis pignoris remiserit creditor; 5'. diuturni temporis pnescriptione.
si Legendum a princi e CCui acius.) a Ipsi data, pro indemnitate obligationis ab ipso contractae. 3 Videtur hic Ulpiatius dubitare quid in hac actione veniat. Sed di
endum est Venire non id quantum intersit, sed potius quantitatem debitian Uius solutionem creditor rem habero impetravit. Nam si ex lege pignoris distracta esset res , et evicta esset, debitor teneretur duntaxat ad restituendum emptori pretium, non vero in id quod interest supra H. 3a.
489쪽
Le gage 'hieini de plus leur manthres 1'. parci'extinctio det 'obligation donici sitai l 'accessotre et ' par l'extinction duraro it de elui qui Ι'avait constitusi 3'. par a destruction de la chosedo une en gag: ι'. pari remis que ait te rhancter de sondroit de gage ra'. par la rescription 'un certain tem Consή-
490쪽
I. Pignus extinguitur solutione obligationis principalis cui accesserat r).
Oportet autem ut solutio sit totius quod debetur iam solutio partis nihil liberat. Is enim v qui pignori plures res accepit, non cogitur unam liberare, ni Si accepto universo quantum debetur . l. I9. si hoc lib. t. h. de Pig. et hy Oth. Ulp. lib. a. ad ed. 11. Hi si unus ex heredibus portionem suam solverit, tamen tota res pignori data penire poterit quemadmodum si ipse debitor portionem solvisset D. l. 8. g. I 3. 7. Pign. iaci Pomp. lib. 35. rad Sab. Consonat quod rescribunt Severus et Antoninus Qui pro parte heres extitit, is totum debitum exsolvat, suam portionem ex pignoribus recipere non potest D. I. I. Od. 8 31. de uitione Similiter Dioclwtianus et Maximianos Actio quidem perSOna iis , inter heredes pro Sigulis portionibus quaesita scinditur. ig noris autem jure multis Obligatis rebus, quas diversi possident,
quum ejus vindicatio non personam obliget, sed rem Sequatur, qui possident telisutes, non pro modo singularum rerum Ub- stantiae conventu uir, sed in solidum ut vel totum debitum reddant, vel eo quod detinent cedani . l. a. Od. 8. a. Si unu ex
plurib hereia. Iidem res ribuni u Unus ex multis debitoris qui pignora tra diderat heredibus, quod ab eo personali actione peti potuit sol vendo, res obligatas distrahendi creditori facultatem non adimit . l. 6. Od. 8 28 de dist. Pu Hinc inquit Gordianus' re intelligere debes vincula pignoris durare, personali actione submota, . l. I. cod. 8 3I de mitions
Wit quemadmodum quam unus ex debitoris heredibus solvit, ita, Vice versa, et quum uni ex creditoris heredibus solutum est, res nihilominus insolidum obligata remanet M. Unde Valerianus et Gallienus Manifesti et indubitati iuris est, desuncto creditore mullis relictis heredibus , actionem quidem
Hoc sequitur ex illa regula iuris, cum princmalis causa non conSistis, nec ea uidem quin equuratur, locin Oblitierat. l. 1a9. S. n. d. 50 17 G