장음표시 사용
121쪽
De Hesvetior: Republica. P3 Subditi Helvetiorum dicuntur Praefecturae Italicae Transalpinae, sciuI. Praefectura Luganensis. II. Praefectura Loronensis. III. Praefectura Mendrisiana. IV. Praefectura Madiana. V. Praefectura Bellimonia. M. Vallis Brunia.
Mendrisio. Valmagia. Bellenae. Ves Brenna. Idemo
Supersunt subditi Helvetiorum alij, qui licet eadem ferme gaudeant libertate, qua gaudent Helvetij non-Subditi, servitia tamen nonnulla exhibere coξuntur Canionibus etiam illis, quorum membra non sunt, tales subditi dicuntur: Movium Bernensibus subdita, - Urail.
Episcopi - Cella Tigurinis subdita, .s ili S.
. Pons Arolae Bernentibus subdita, - Eruci. Diessentiovium Tigur.&Schastus. subdit. 1 itfitnhostu. 'Ger vium quatuor Canionibus subditum, Persint. Ruperii villa Bernens &Tigur. jam subdit.: Ganodurum seu Steinium Tigur. subdit. Stein. Vitodurum Tigurinis subditum, - SMiuerstui
122쪽
ANtequam de Germanis ordiarscribere, Lectorem
commonitum volo, me ιta scribere de Germano Imperio ejusque nunc unιversis, nuuc membris
singulis , ut longe magis Hisoricus, quam Juris publici aut Genalogia peritus videri malim; unde quae multis in locis de Drepublico inspersa invenerint Lincres, ata a me dicta exsiment, ut qua in Historicis legi, methodo is sorica mihi tractanda collegerim, minime vero in alis nam messem falcem meam mitere cogitaverim. siuas pra me nihilia me. Quare nullum in i oc libelgo locum in veniant litigiosa aut, dubia multorum in Imperio
Germanico Statuum bona, jura aut pririlegiae nullius dignitati, nudius praerogativa aut ordinina juaeretur: Ratio Status non attingatur: vetusas cuVuscunque n minis aut summatis non laedatur: Imperatorum praecia pue ultimorum, aut Hectorum inter sese conventiones, pacta aut jura, qua Capitulationes vocamus novas, aut enatas inde obliginiones, minime hoc loco discutia
123쪽
paucis referantur. Vuod si nihilominus quispiam si .
qui iadi se mel verbulo conqueratur merito, is non culpam aut horis voluntariam metu, quam errorem non spontaneum irrepsis agnoscat velim, quem corrigere quamprimum parabit is, qui errorem commisit. Vennam etiam eo lubentius dabunt Lectores aquissimi, quod meminerint, errare humanum esse, praesertim vero in re hac ex variis a tibus re facultatibus Historia assinibus conquisitas commixta. In eo maxime positum no-
merint universi finemHisorici; talia conquirere studuit, ut sudiosa juventus hoc in libello compendium inveniat, de legenda Historia initium , non finem faciat: hoc proinde perlecto compendio ulterius progrediatur re aiatius Ucendat, edocenda clarius a juris publici re Gonealogia apprime peritis, quid dicendum de Angulorum Statuum in Imperio juribus; qwdsentiendum de Nobilia
um ceris'generationum tabulis. Gustum facere, non appetitum satiare his satagimus saturabunt autem multorum Authorum libri Grandia volumina. Ut mentem
6us,quisicripsit hunc libellum, citius s certius deprehemdant Lectores , ipsi palpabunt factissime, ab eodem nusium penitus diversis in locis siematum esse dignitatis, nultam meritorum, nusium iuris publici orium, nisitum, cum vel ne situdo , vel certitudo rerum se debant ordinem. AEqui proinde bovique confutet vir non iniquus, quidquid mente optima dictum is aut scriptum. TA-'
124쪽
Uoniam de Germania ordimur dicere, non abs re erit, Amtiquissimorum etiam Germanorum res & mores paucis dedi scribere. Cornelias Tacitus Seculi II. post natum Chri- sum Romanos inter Authores Author & ipse nominatissimu Synopsi admodum brevi Τeutonum antiqua nomina, sacra, bella & mores praecipue complectitur. Hinc qui plura de Antiquissimis Teutoniabus desiderant cognoscere, ji praeter Tacitum Autliores alios peri gant. Nobis sufficiat ex Tacito potissimum sequentia decernere. Nomina Teutonum diu ante Christi natales florentium fuerunt maxime sequentia : Marsi, Suevi, Gambrivij, Vandali &c. His proin nominibus longe recentius nomen est Germaηusi nunc enim Tungri, nunc Germani coeperunt appellari Teutonum illi, qui Rhenum transgressi, Gallos procul suis sedibus expulerunt. Quae autem si ierit cauli, aut ansa novae nomenclationis, incertum habetur. Ante Deos sitos fictiles & fictitios Germani nondum Sacra Romana edocti, Mercurium coluerunt, cui nonnullis diebus fas esse existimarunt humanis etiam litare hostiis. Mercurio proximi inveneratione dii erant Hercules & Mars, quos animalium victimis placare solebant i pars Suevorum Isidi etiam sacrificabat. Penates Germani more aliarum gentium non solebant colere, quod nec cohiberi ullarum domuum parietibus, nec in ullam humani oris sp
125쪽
Chorographia totius Germaniae. Μciem assimilari posse ex magnitudine deorum coelestium arbitrare tur. Lucos tamen ac nemora diis consecrabant, quarum recessus si a reverentia sunt prosecuti. . Germani Reges suos ex nobilitate, Duces ex virtute sumps runt. Regibus quamvis ampla, non tamen omnino libera pol stas fuit concessa ; Duces vero Refiibus minores exemplo potius, Quam imperio moderabantur populum, atque adeo rerum agendarum promptitudine, facinorum claritate, & operum admirati ne traxere magis , quam ratione aut consiliis moverunt subditos.
v. um c verba sunt Taciti neque animadvertere neque Pincire , negaε verberare quidem mst Sacerdotisus ternit sum: non quasi in parnam, nec Ducis Iase D, sed velut DEO imperante, quem adesse belumibus credunt, esseesqua S signa
quadam detracta lucis sylvis sacratis in prasium ferunt. Quodque pr. cipuum sortitudinis incitamentum fuit , non casus nec fortuit conglobatio turmam aut cuneum faciebat, sed familiae & propin . rustates, & in proximo pignora : unde foeminarum ululatus auia
iri & vagitus infantium t hi cuique sanctissilia testes , hi maximi
laudatores. Ad matres, ad conjuges vulnera referebant, nec iulae numerare, aut exsugere plagas pavebant; hinc memoriae prodiatum est, quasdam acies inclinatas jam & labantes a foeminis resti. tutas constantia precum & objeccu pectoris, & monstrata cominus captivitate &c. Concilia suadesant suo tempore magis, quam cogebant, quae dum die tertia initium accepere , per sacerdotes silentium impea ratum est. Tum vero Rex vel Princeps coepit dicere, authorita
ιe tamen suadendi magis, quam jubendi potestate. Hinc si displicuit dicentis sententia, fremitu aspernabantur ; sin placuit, se meas concutiebant. Honoratissimum autem genus fuit laudis &assensus, armis laudare. Eligebantur in conciliis etiam ji Princi-Pζε, qui jura . pagos & vicos reddebant. Res cunctas , tum publicas, tum privatas non nisi armati gerebant Germani; arma tamen sumere non antea cuiquam moris ,
quam civitas suo suffragio armis suffecturum probavcrit. Audita
126쪽
TabuIa universa . Μ' vero civitatis sententia, in ipso concilio vel Principum aliquis vespatrum aut propi quorum scuto se eaque juvenem ornabant. Haec apud Germanos tosa, hic primus juventae honos erat. Ante alia vero argumenta inlignis majorum nobilitas, aut magna patrum morita adolescentulis etiam prodesse solebant, qui viris robustiorubus & jam pridem judicio civitatis aggregabantur probatis. Regum, Principum & Ducum dignitati proximus erat gradus Comitum, quorum aemulatio maxima comitandi suum Principem, ut essent in pace decus, in bello praesidium. Comitum honor &gloria non solum apud populares, sed & apud finitimas gentes erae insignis, quem legationibus & muneribus augere certabant. Ci ventum in aciem, turpissimum habebatur, Principem virtute vinci: turpissimum item virtutem Principis non adaequasse comitatum; ire omnem vero vitam infame ac probrosum, superstitem Principi suo ex acie recessisse. Illum vero defendere, tueri, propria quoque facta Regis aut Principis gloriae assignare, praecipuum fuit sacramentum ; Principes enim pro Victoria, comites vero pro Principe purgnabant. Si qua civitas, in qua Orti erant, longa pace aut otio to puerit, plerique nobilium a lescentes ultro petebant eas nationes; quae tum bello occupabantur. Arare terram, aut exspectare anni fructus non modo nobiles, sed & melior aetas universia detrectabat; gloria juventutis,vocare bostes & mereri vulncrat quin imo pigrum de iners videbatur sudore acquirere, quod quisquo poterat sataguine parare. Hinc sortissimus quisque & bellicosissimus in pace somno cibo deditus,delegata domus & agrorum cura foeminis senibusque & infir missimo cuique ex familia stertebat. Matrim6nia Germanis antia quissimis erant severa unde a Romanis ctiam laudata plurimum ιnam fere foti, ut ait Tacitus, ex barbaris, contenti fuerunt uxoribus
singulis , exceptis paucissimis, qui non libidine, sed ob nobilita
tem pluribus nuptiis ligabantur. Dotem non uxor marito, sea uxori maritus offerebat. Nuptiis intererant parentes, & propinquiae munera probabant: munera Vero non ad delicias muliebres quaesita, nec quibus noVa nupta comλbatur, sed boves, equum & scutuna cum stantea gladioque. In haec munera uxor accipiebatur, atque
127쪽
Chorographia totius Germaniae. ys invicem ipsa armorum aliquid viro afferebat. Ne ver5 se mulier extra virtutum cogitationes, extraque bellorum casus putaret, ipsis incipientis matrimonij auspiciis admonebatur, venire se laborum Periculorumque sociam, idem in pace, idem in praelio passuram ausuramque I hoc juncti boves, hoc paratus equus, hoc data arma denuntiarent: sic vivendum, sic pereundum esse: accipere se quaeliberis inviolata ac digna redderent, quae nurus acciperent rursusque ad nepotes referrent. Hanc ob causam septa pudicitia agmbant uxores, nullis spectaculorum illecebris, nullis conviviorum
Paucissima in numerosissiana gente adulteria, quorum poena praesens & maritis permissa , qui accisis crinibus nudatam coram propinquis expellebant domo, ac ter Omnem vicum verbere ag hant i publicatae enim pudicitiae nullus erat veniae locus ; hinc nee
sermae praestantia, nec aetatis gratia, nec opum multitudine pro Luatae vitae foemina maritum invenit: nemo etenim illic vitia, ut modo ridebat; nee corrumpere & corrumpi iaculum vocabatur. S ium Virgines nubebant, & cum spe votoque uxoris Semri transige-hatur: sic unum namque accipiebant maritum, quo modo unum corpus unamque Vitam ἱ nec ulla cogitatio ultra, nec longior c piditas, ne tanquam maritum, sed tanquam matrimonium amarent,
plusque ibi boni mores valebant, quam alibi bonae leges. Sua quemque filium mater uberibus alebat, nec ancillis aut nutricibus delegabantur: unde dominum ac servum nullis educationis deliciddignoscere poterant: inter eadem pecora, in eadεmque humo de bant; donec aetas separaret ingenuos, virtus agnosceret. Sera iuvenum Venus'; nec virgines sestinabantur.Haeredes successoresquesti cuique liberi & nullum testamentum. Si liberi non sunt, pro- imus pradus in possessione est, nimirum fratres, patrui, avunculi.
Quo olus propinquorum, aut major assinium numerus, eo gratiosior senectus.
Convictibus & hospitiis non alia gens effusus indulgebat;
quemcunque enim mortalium arcere tecto nefas habebatur; pro sortuna sua quisque apparatis epulis hospitem excipiebat. cum vero de
128쪽
1- ' Tabula universe. s. Osecerit, qui inodb hospitio exceperat, is monstrator hospitii & e mes proximam domum non invitatus cum hospite adibat, ac pari humanitate accipiebantur, quodque mirum dictu, notum ignotumque, quantum ad jus hospitij, nemo discemebar. Abeunti qquid poposccrit hospes, concedere fuit moris, & poscendi invicem par facilitas; gaudebant enim muneribus; sed nec data imputabat. tur, nec acceptis Obligabamur. Lauri cibum capiebant; separaues ii ulla sedes & sua cuique mensa : diem nociemque continuare potantio, nulli probrum. De reconciliandis invicem inimicis, deju stendis affinitatibus, & adsciscendis Principibus, de pace denique
ac bello plerumque in conviviis conlultabant. Potui humor ex horiabeo , aut ex frumento in quamdam sui ilitudinem vini corruptus e proximi vero amnium ripae Vinum mercabantur. Cibi simplices , ain stia poma, recens sera, aut lac concretum. Adversus sitim non satis cavebat temperantia : hinc si indulserint ebrietati, facilius ebrietatis vitiis, quam armis vincebantur. Gens nec astuta, nec cablida aperiebat adhuc secreta pectoris, licentia loci. Aleam quod mirere sobrii inter seria exercebant tanta lucrandi perdendive te meritate, ut cum Omnia desecerunt, extremo ac novissimo jactu delibertate & de corpore contenderint. Victus voluntariam servit intem adibat: quamvis junior, quamvis robustior alligari se ac venus patiabatur, ut datam fidem servaret. FoenuS agitare, & in usuras extendere tonotum erat, ideoque magis servabatur, quam si vetitum fuisset. Funerum nulla ambitio: id solum observabatur, ut corpora clarorum virorum certis ligniS cremarentur. Struem rogi nec vestibus , nec odoribus cumulabant: sua cuique arma, quorundam igni equus adiiciebat. Sepulchrum cespes erigebet; monumentorrum arduum & operosum honorem , ut gravem defunctis alpern hantur. Lamenta ac lacrymas cito, dolorem & institiam tMMposuerunt. Meminis lugere honestum fuit, viris meminisse.
129쪽
Chorographia toturi .ermandi . to mico umMersae Europae corpore pectoris lociun obtinuctit se tamen se sola etiam corpus ciscit in caput & membra eleganter diastinctum, &aenobis diuinguendum ea methodo, ut tam capiti quam membris omnibus sua jura , bona & proprietates multae addantur. hac enim ratione eveniet, ut suis quasi coloribus & caput & me bra in I inperio Germanico distingriantur, & Lectorem benevolum rerum varietas delectet non parum. En igitur & caput & membra Corporis Germani a Juris-Publici peritis sequenti ordine descriptunc Vide Mi schmvr, m metem &c.
. I. Augustissimus Imperator, cui temporis Successu accesserunt vomanorum Rex & Imperatrix Augusta, quam aliqui Rom. Regi antepo
MEMBRA IN ORDINE ECCLESIASTIC o.
II. Archiepiscopi simul & Electores Moguntinus, Trevirensis& Coloniensiri. III. Archidux Austriae, Archiepiscopus Salisburgensis, & h die Archiepiscopus Viennensis, quondam vero etiam Archiepisco' pus Visuntinus, & Dux Burgundiae. Iv. Magistri Equitum duo Principes, nempe Equitum Teut nicorum Mergent hemiensis in Franconia, & Equitum S. Joannis, vulgo Mebtensium, dictus Princeps Hcitentiemiensiis in Brisgoia,& per Germaniam Prior; qui tamen in ordine Imperij postponitur Episcopis &C.
leensis, Brixinenss, Constantiensiis, Curiensis, Eustadianus, Frisin- sensis, Herbipotensis, Hildesiensis, Leodiensis, Lubecensis, Mona . vertensis, Oinabrukensis, Paderbornensis , Pasiaviensis, Ratisb nensis, Spirensis, Tridentinus, NormatiensiS. . - v Ω 'L, Principeς Abbates, Bertholasgadiensis, Campidunensis, Cometensis, Elvacensis, Fuldensis, Prumiensis, Stabulensis, & quo dam etiam Luderentis, Murtacensis & Rectenburgensis.
130쪽
'Abbates in ordine Suevico: Augis Divitis, Elchinge
lis, Gengenbachensis, Marchialensiis, Munchrodensis, Oxentius nus, intoburanus, Petershusanus, Roggenburgensis, Salmensis, Schvibenrietaenus, Urspergensis, Nemgartensis, Vei enaviensis, Mettenhvianus, risingensis, Zmifallensis. VIII. Abbates in ordine Rhenanor Augustanus ad S. Udatri eum, Bruchsalensis , Caesareensis, Iinensis ad S. Georgium, oden hemiensis , Rallabonensis ad S. Emeramum , Ualchenriedensis Uerdensis. IX. Abbatissae partim Principes, partim non Principes; quo dam Andlaviensis, Baintensis, Buchaviensis, Burscheidensis, Esse diensis, Gandershemiensis, Gernrodensis, Hegeiabachensis, Her fordensis, Inferioris Monasterii Ratisbonae, Undaviensis, Monais
stem rubri, Quedlinburgensis, Superioris Monasterii Ratis nata
X. Electores S. R. I. Rex Bohemorum, Dux Bavarus, Dux Saxonicus, Dux Brandenburgicus, Dux Palatinus, Dux Brunsvi
XI. Duces & Principes Antiquiores: Badensis Marchio uterque. Brunsvicensis & Luneburgicus Dux , Hassiae La gravius, HoHeianius Dux, Lotharingus Dux, Megalopolitanus Dux . Onolimus& Byruttianus Princeps, Palatini Duces, dicti Comites, Sabaudiae Dux, Saxoniae Duces, Uirtenbergicus Dux. XII. Principes Recentiores : Arenbergicus : Auerspergensis, de Croy, Dictrichsteinius, Eggenburgensis, Frisiae orientalis, Fu stelibergicus uterque, Hanariensis, HolienZolleranus, Lamberge sis, Liechtensteimus, Loe ensteinius, LobhomiZensis, Mindelli miensis, Nasiaviensis, Oettinganus, Piccolominius, de Porcia, Sau mensis, Schwarambergicus, Seli araenburgicus, de Thurn&T xis , Ualdehensis. XIII. comites & Barones in quatuor ordines, seu de vulgo v eant, quatuor Scamna diVisii, quorum primum appellaeat euer. ense, secundum SueVicum, rertium Franc Omcum, quartum Uesb. Malicum. . . , ' la