De Romani ritus hominibus ad evadendam ineuntis jeiunii quadragesimalis obligationem ad loca Ambrosiano ritu instituta migrantibus dissertatio theologica, ... auctore Paulo Rulfo ... nec non Episcopali Cæremoniarum magistro adornata, atque ... d. Mar

발행: 1766년

분량: 17페이지

출처: archive.org

분류: 그리스도교

1쪽

DE ROMANI RITUS HOMINIBUS J

Ad evadendam ineuntis jejunii quadragesimalis obligationem Ad loca ambrosiano ritu viti tuta migrantibus DISSERTATIO THEOLOGICA.

In qua sic discedentes tanquam rei violata legis jejunii gravissimis

argumentis revincuntur,

s ACRAE THEOLOGIAE DOCTORE, EIUSDEMQUE SACRAE FACULTATIS PROFESsOREIN SEMINARI NOUARIENSI,

Nec non Episcopali Caeremoniarum agistro

adornata, atque

Illuserit s. oe Reverendiss. Domino

D MARCO AURELIO BALBIS BERTONE

EPISCOPO NOVARIENSI,

Comiti Ripariae S. Iulii, Gaudiani , 8 Plebis, in a, Sorisitque Domino &c &c.

D IAE AT A. NOVARIE MDCCLXUL Typis Francisci cavalli Impretaris Episcopalis.

2쪽

. . .

3쪽

,MI o nomini inscriptam Tuo, Tuisque Dum simis sub aus eiis, PRAESUL AMPLISSIME, tanquam validisseimo inruinam praesidio, aequis is Litteratormn iudiciis Mimandam publici juris incis,

Te annuente, exaratam de Romani ritus bominibus tu

fraudem ineuntis jejunii quadragesimalis Mediola num , aut alium quemcumque in locum ambrosiano rist insitutum divertentibus ibeologicam Dissertatio nem ' uam nempe doctrinam superioribus annis qualicumque meae linitutioni conmnissos Seminarii variensis alumnos edocendam , o publico eorumdem periculo, Te Auspice, propugnandam curam; quam delectis dioisi verbi Praeconibus in locis Diaeeesi Mediolanens conterminis ad obibendos transfulas Dis iii rum praeconio anmιutiandam commisi ;

4쪽

quam sum privatis adbortationibus, tum maxime efficacispimis uis coram frequenti populo babitis concionibus per Urbem, S per Diueoesim cum ingenti bonorum omnium plausu, parique animarum proventu tradidi si , aequum erat, Te habere vindicem me e- caenatem Tuam igitur ipse doctrinam, ILL - , REUM PRAESUL, agnosce, possiiminio ad Terevertentem complectere, Tuique sperati patrocinii opem longe utili*imam jure quodam suo implorantem

consueto benignitatis favore prosequere Grande erigienuis licet operae pretium , si Te habuerit suae tenui talis Patronum quem nempe ad pascendum Dei gregem divina ordinatione constitittim Novariensis Ecclesia Iaetabunda veneratur, ac suspicit tanquam decus Antissittim , Saeerdotalis Ordinis ornamentum, in

disrina sana irreprehensibilam fidei is morum M

giserum, omnius , quae decent Pontificem , virtutrimcomitatu fortitam regis ex animi, sanctiaris doctri me, S disciplinae propugnatorem, S resatiratore1uacerrimum, veritatis, oe virititis seneulare praesidistim . Hoc igitur etiam atque etiam efflagitans me is

ti multiplici titulo obfrictissimum plane degoveo quod

verimenter optaveram in perennis obsequii argumem

Dominationis Tuae Illinriff., Saeverendi .

Haminimus. Addictismus atque Obsequentis a sermoc PAULUS RULFUS.

5쪽

DE ROMΛN RITUS HOMINIBUS

AE euadendam ineuntis jejunii quadragesimalis

obligationem ad loca ambrosiano ritu insiti tu nigrantibus.

In qua si discedentes tanquam rei violatae legis

jejunii gravi spinis argumentis revincuntur.

INeunte bacchanalium temporemitam maxime opportunam de illis agendi occasionem nanciscor , qui te postremis piorum bacchanaliorum. seu primis Quadragesima diebus Mediolanum , aut alium quemcumque in locum ritu ambrosiano institutum se conserunt ut primis ipsis diebus salutaris observantiae quadragesimalis obligationem declinent, eoque prosecti vescuntur carnibus. jejunio posthabiro . Post exaratum superiori anno in Novatiensi nostro Kalendario Casum Parochorum discussioni propositiam, in quo de romani ritus hominibus eum finem Mediolanum dive rentibus quaerebatur, eam in rem prodierunt praestanti eruditione resertardissertationes semina typis publicis consignatae, quibusi hominum itata fraudem dit cedentium condemnatur abusus , Se argumenta nonymi cujusdam Scriptoris in contrarium opinantis, atque epistolarem egregii Mediolanensis Provincia Parochi admonitionem adversus sic disceuentes iam antea proditam subinfenso calamo refellentis efficacissime confutantur . Hunc ipsum in finem, ex speciali dignationis effectu demandante mihi Amplissimo, atque praecellentissimo Antiit ite nostro singulari studio

rum meorum atrono, haec, quae sequuntur, argumenta Contuleram, qui

bus , more jam recepto . Parochis post agitatam in consuetis congregati nibus controversiam responsio foret. Quia vero ultra praescripta in simplicibus casuum resolutionibus brevitatis continia, de ultra consuetam ea-- rumdem rationem abiisse videbatur oratio optimum factu visum est, si hanc ipsam responsionem a reliquis casuum resolutionibus jam satis prolixis resecatam in unam Dissertationem seorsim Parochis transmittendar conferrem . Haec igitur cum ita sint . nemini jure improbandam esse ambitror hanc meam scribendi rationem . qui Minem. ipsam scribendi occasionem perspexerit,in omnia praesertim argumenta animo praejudiciis Vacu exploraverit., quae eo contatio huc in unum conferre curavi, ut nem- Dissilia πιν Orale

6쪽

ope sic discedentes pessime sibi consulere & contra sanctam jejunii legem

lethali flagitio delinquere, ingenuo cuique pareat. I. Atque ut ea primo loco argumenta ponantur , quae Mneraliora sunt, hac pNmum rarione disserendum esse videtur . In legem peccat quisquis ex unico aut certe primari fine declinandae legis in parta vigentis e territorio egreditur, eamque egressus non servat . Atqui ille de quo in calures est, ex tali fine declinandae legis jejuni in patria vigentis egreditur, eamque egressiis non servat. Ergo ille in legem jejunii peccat Minoe Propositio calum ipsum complectitur cita ut majori tantum propositioni aliqua subesse dubitatio valeat quam tamen suadent intrinseca & extrinseca validissutia argumenta . Ille nimirum contra legem peccat, qui per fraudem conatur se se subducere de obligat ione legis, quam interea non servat iam enim, atque egislatores , probante etiam comtuni jure , sic in fraudem agentes perpetuo comprehendere , atque obstringere Censentor, ne sic passim eludendae legis concedatur occasio cum magna mnorum omnium offensione, iublica selicitatis detrimento, quae cuniformi legum cultodia efflorescit. Sane quisquis in alterum fraudibus utItur adversus ipsum delinquit ut ex seneralibus notionibus satis constar. Qui igitur contra legem fraudulentus operatur, in legem eo ipso Peccare convincitur. Neque vero ea de re dubitare nos sinit autoritas Canonici Iuris cap. xv. ωxvr. de Rescriptis explesse decernentis, quod Fraus 9 dolus alicui patrocinari non debent quae tamen secus dolosis, araudulentis contra legem jam non peccantibus, nec legis poenam serent bus vel maximum patrocinium praeberent. Consentit Glossa in cap. Quanto de Privit. , te excess privileg. v. in fraudem. ibi: Qui facit in fraudom egit, contra ipsam egem videtur ocree. Iam vero qui ex pranato fine declinandae legis territoris egreditur, per rau dem conatur te se subducere de obligatione legis I. quia nulla unquam eradi poterit notio fraudis in legem factae, quae hunc praecipue calum Ous mPlecratur M. quia S. Caes. Congreg. in declaratione anni MDCXXVII. ad Archiepiscopum Coloniensem direeta . atque Urbani vii I auctoritate firmata fraudem agnoscit contra legem in discedentibus e loco promul-Sat Concilii Tridentini eo animo ut legem requirentem praesentiam a Tochi, &restium in matrimonio fugiant declarans, non esse legitimum matrimonium inter sic contrahentes eum fraude in quia similem prorsus detegit fraudem Clemens X sua Constri. Superna in illis, qu e su diaecta discesserint ut commissi peccati reservationem fugiant, ibi: Nise

clarationes relatae a Ben. XIV. de Syn.

quia haec est expressa declaratu legis xxx. T de legibus, ibi Fraui ἐκε

7쪽

Tfit, tibi quod juxta praesumtam legislatoris voluntatem fieri noluit, cujusmodi est istudiose, & citra caussam fugiendo legem eludere; fieri autem expresse non vetuit, id sit. Cui consimilis est lex lx immediate praecedens Contra egem Deit . qui facit, quod lex probibeta in fraudem vero. qtii.

DIOis verbis legis, sententiam ejus circumvenit. Unde hanc fraudem ex praecitatis documentis deducens Benedi tus Papa XlU. lib. I ir de Syn. dioec cap. 4. hinc manifestum esse docet, eam fraudem vere ab illo eom.

mitti, ovi solo animo legem eludendi e loco se proripit, ubi illa viget. Sane prucientes legislatores suae legi, & per ipsam communi bono consulere volentes eum etiam casum sub ipsa lege comprehendere jure censentur. quo minime comprehenso . lex ipsa facile eluditur cujusmodi esset praedicta studiosa discessio , per quam propterea legis vinculum evadere n queunt sic discedentes. Atque hoc quidem generale principium est cui tametsi refragentur pauci quidam intemperanti probabilitatis amore seducti, atque relatis Urbans.&Clementis declarationibus anteriores , quibus res haec maxime eliquata fuisse videtur, universim jam ramen communibus suffhagiis adstipulantur auctores Theologi ita ut vix,& ne vix quidem tenui probabilitate adver- sa opinio esse possit innixa Nimis enim multam facturum me esse arbitrarer operae actu iam , si eorum omnium , qui in sententiam hujusmodi 3 concesserunt, ea inque validis rationibus confirmarunt, texendus esset elen -

chus a quolibet facile instituendus. Quippe non tantum sanioris, sed indulgentioris doctrinae patroni subditum solo declinandae legis animo

discedentem legis vinculum secum serre defendunt veluti Gym Theol.

Moral. lib. I. tract xv. cap. XI. n. 9. Reis traca II de Leg. dist. m. q. Φ, Felix Pot. Om. I. par. m. n. 2-I. Vari incit . p. q. lxx xxv I cI. are. 2.Lessa IV. cap. gr. dub. 8. , aliique passim , quos jam sequuntur gravi sit mi quique aetatis nostrae Theologi in praefata laudati superius Parochi lucubratione fuse relati. Doctrinae hactenus propugnatae vim addit maximam Benedictus Papa XLV., qui cit. lib. x m. de Synod diaeces cap. q. cum docuisset, juxta communem sententiam extra diae cesim cessare obligatiostem legis in eadem diaeces vigentis, doctrinam hanc nostram gravissimo suo calculo confirmat, ac probat in haec verba Verum Iradicia communis assertio Iimitanda es mi ιlo, qui e diaeres egreditur solo animo deelinandi Gnodalis Maetuti obligatio- aum. Quamvis enim nonnialli Doctores etiam hunc a Statuti vinetito solutum arbitrentur, melius tamen eum in tegis fraudem diseedentem egisvinciatim feeum ferre Gave constrictum manere defendunt e . Nequhodie fas esse viritur ab hae sententia recedere. Praefatam doctrinam sapientissi mus Pontifex ex Angelico praesertim octo ite hausisse videtur,.quiri. a. q. cxlvis. m. v. ad 3 sic habet: Si peregri

natio . .

8쪽

natio eommode diserri possit .... non sunt propter Me EeeIesiae jejunia Irretermittenda . Huc etiam pertinet Glossa in relat superius cap. Quanto Qui facit in fraudem legis, contra nam egem saetur iacere. Quibus iacta a non nemine stigio latinis exceptio inde petita , quod verbumvrdetur quandam Lagis animi propensioneni, qua in Certam auctoris sententiam prodat, hac una antinadversione retuna itur, quod quisquis ea ratione respondeo, proprium ea de re mentis judicium sive qui sibi sentiendum. ac tenendum esse videatur, omnibus hiuc inde exploratis . censeatur expromere. Praeclare Fagnanus in cap. Cum virum de Regularibus num xxxa ibi Doctor respondens per verbum videtur intelligitur de jure respondere. Constat igitur omnino gravissimis intrinlecis .ia extrinsecis rationum momentis, eum qu toto animo declinandae legis proindeque

etiam vitandi jejuna in proprio territorio vigentis egreditur, tanquar fraudulentum inopiam legem delinqueri; quae propterea si graviter oblia get, cujusmodi lex est jejunii, gravis peccati reum sic discede luem comiti tuit. Iure igitur optimo in romani ritus homines sic dii cedentes quadrare videtitur verba Proverb. m. Abominatio Domini es omnis illusor . . . . Ipse desurit illusores. II. Nec ininus invictum praebent argumentum in similibus sectae pontificiae declarationes, atque constitutiones Constat enim ex relata superius no-tillima S. Congregat declaratione Urbani Vli I. auctoritate firmata sponsos ex loco promulgati Tridentini Concilii dilcedentes , ut legem fugiant exigentem praesentiam Parochi. & testium in matrimonio contrahendo,

invalide matrimonium contrahere. Constat pariter ex citata Clementis X.

Constit. Superna poenitentes in fraudem reservationis ad aliam diaece simmigrantes contra ipsam reservationis legem delinquere, eoque nomine tanquam indispostos absolvendos non esse. Haec autern omnia quid aliud tandem probant, nisi alicujus territorii, aut diaecessi incolam ex praedicto fine declinandae legis disceuentem, eamque minime obtervantem in legem ipsam delinquere, quod unice relate ad incolam regionum finitimarum Mediolanum, aut alium quemcumque in locum ambrosiano ritu institutum se conserentem ad evitandam legis jejunii obligationem haec mea Diia sertatio contendita Scilicet, ut advertit cit loc. Benedicctus X l V., Summis Pontificibus non sui in animo thi novam rogare egem, sed praeexissentem explieare . Explicatio autem in uno casu facta in altero pariter, si omnia sint pari . eadem esse debet . raeclare Fagnanus in cap. In praesentia de probat. n. 64 ibi: Cum fratis prohibita sit de jure narrarin, quid quid ratione fraudis prohibetur tanquam Itis naturale de semilibus ad simia

io extenditur M. i. e I. It f. si quid in fraudem e. Edisserant nobis igitur plausibilem aliquam differentia rationem inter legem matrimonii iolemnitatem praescribentem, casus reservantem , aut jejunium Praecipientem

9쪽

tem, ita ne duplicis prioris legis vitanda gae fugientes peccent neoue ipsis suffragetur fuga non autem posterioris jejunii legis eludendae tucliodilhedentes; si praeterea reluctata pergant bacchanalitatum patronr. II 1. Tertium depromitur rationis momentum ex auetoritate Episcoporum atque Ecclesiarum Pastorum, qui a Spiritu Sancto conititur iegere Ecclesiam Dei mo subditis sibi populis pervigilant quasi rationem pro plBrum animabus reddituri, quos qui audit, Deum plum, cujus legatione funguntur, audire censetur. De hoc a tem sane gravissim auctoritatis momento hic plura non dissero, cum de ipso inferius rediturus sit sermo sub num. l. ubi de ipsis Ecclesiarum altoribus adversus objici solitam in contrarium consuetudinem reclamantibus paullo fusius agendum erit. 4V. Sed Qerti uni instruitur argumenrum inde petitu in . quod boni omnes nefas esse consentiant citra caussam se se in iis circumitantiis constituere. in quibus lex alioquin obligatura non esset. Neque enim mm unis esset criminis, qui illicreto aut certe inutili Iahore, aut itinere sese ad jejunium. aut aliam quamlibet legem te rvandam impotente in redderet, aut, nulla urgente caussa quodlibet ejus observesntiae imped=mentum apponeret, quem- ad inodum superius allata Angelici raeceptoris aueto litas, bonorum D mulum sensus. 8 redha ratio pervinci . Unde sub num xxx eam prostripsit Alexande Uu laxiorum quorundam propositionem : Excusantur abstine a praecept jejunii quieumque itewagiant equitando utcumque iter vanx, etiamsi ire neeessarium non si metiamsi iter unius diei cons i. ant. Haec autem est in casu discedentis eonditici; utpote qui cura caulam competentem discedere supponatur qui propterea licet alioquin futurus

esset immunis lege jejunii, cum tamen voluntatem gerat legis citra caussam declinandae. eludendae m legem peccare eo ipsi convincitiis. V. Postremum superest irrefragabiu argumentu in adversus omnes praesertim Provincia Mediolanensis incolas essicacissimum, atque ex auctoritate petitum Concilii Provincialis ediolanensis I cap. de jejunio, in quo D. Ca- Tolus Borro maeus occidentalis immo, universalis Ecclesiae decus cum

Provincialibus Episcopis legitime congregatus expressis adeo verbis illis

erram temporibus invectam consuetudinem . seu potius corruptelam ias ctatur, ac damnat, ut omnem veritatis sensum posuisse dicendus sit, qui non illam omnino prohibitam,&condemnatam agnoscat. Ibi enim Plaudentibus . probantibus universa Mediolanensis Provinciae Patribus 4 Faltoribus sic loquitur Illorum vero damnamas ingluviem, axi primis quinque Quadragesimae die/m Romana celasiae more in tuti medre ais num reo erunt parric iram in jejunio, methoram abstinenria fugiem res . Neque enim vita condemnationis infringere aut pessimae caussa vel minimum suffragium conciliare poterit conlueta multorum .irce sertim v

ao aonymi superiua citati Scriptoris Ialalia nimia animadversio, qua b ea

10쪽

ea tantum damnari perhibetur ingluvies per quam sic discedentes plus

aequo se cibis ingurgitent aut certe nimio edacitatis tudio ferantur ut sola ciborum non qualitate sed quantitate aut nimia aviditate peccantes quemadmodum ipsis juxta vim nominis sonare videtur ingluvies . Nam l. Mediolanum se conferentium damnatue ingluvies, non Mediola nensium, qui tamen aeque possunt in ciborum quantitate, nimiaque eorundem aviditate delinquere ii Non alio tempore te primis illisia uadragesimae diebus a Concilii Patribus damnatur ingluvies . quae propterea alia esse nequit, quam quae contraria eit diebus ipsis ciborum qualitatem Wresectionum multiplicitatem prohibentibus lil. Quantitatis . atque aviditatis excessiis aequaliter ei ubique culpandus, nec proinde Mediola inni in alienigenis peculiariter erat reprehendendus. IV. Nec plane alienige n; Mediolanum migrare lis lente magno quodam edacitatis amore aut uttionem condemnantibus. U. Capitis titulus inscribitur de jejunio. Ergo saltem praecipue illa damnatur ingluvies quae et jejunio contraria, cujus- inodi est, quae ciborum qualitatem, e retectionis unitatem non servat. V l. Ejusdem capituli series titulo consentiens non alia damnat, a reprobat vitia. quam jejunio contraria, ut Iegenti patebit neque aliud propterea immisceri debuit vitium titulo complexu , atque proposito extran um Ull. Sane ingιuvies juxta vim nona inis. quam post Calepinum suppedita probatum quodlibet lexico . quamque arbitraria nimis explicaadiratione pauci quida in pervertere adnituntur idem etiam cum gula significat qua non tantum ciborum aviditate. & quantitate verum etiam qualitate. resectionum multiplicitate peccamus. III. Quaenam ea de re sententia fuerit Divi Caroli Horromari satis etiam constare potest ex ejusdem Diae celana Synodo xv. Dece ri . . ubi persimilem agendi rationem

prohibet in haec verba Qui in ea Paroebia habitant. Aula es die ad

opus faciendum otio desine, in fraudemis abierint, eos graviter Paroebus ar Sua . Qui nempe non utcumque, sed graviter arguendos esse censet eos,

dendam jejunii legem territorii confinio excesserint cum omnia prorsus utrobique sint paria IX. Quid multa Luce meridiana clarius exposuit Sanctus Antistes & cum ipso exposuerunt comprovinciales Episcopi, eam damnari ingluviem, qua multi patriae ritum in jejuni , , ciborum ahs

. nenti, fugiebant. Nec mirum si non fugam, ut iterum animadvertit Scri-Ptor anonymus, sed fugientium ingluviem damnaverit, cum non ipsa Perse suga sit mala sed malus animus fugam concomitans atque ad eam ingluviem adducens, qua patriae ritus in jejunio,cteiborum absinentiora

SEARCH

MENU NAVIGATION