장음표시 사용
121쪽
io , LIBER SECUNDUS. quaeque esset, hortarer. Sed cum consilii tui bene. rtiterque suscepti eum tibi finem statueris, quem ipsa sortuna terminum nostrarum contentionum esse voluisset oro obtestorque te pro Vetere nostra comunctione ac necessatudine, proque summa mea in the benesolentia, tua in me pari, te ut Nobis parenti, conjugi, tuisque omnibus, quibus es suistique semper charissimus, salvum conserves inco, lumitati tuae, tuorumque qui e tependent, consulas quae didicisti, quinque ab adolescentia pulcherrime a
rapientissam is viris tradita, memoriae. R scientia compreliendisti, iis hoc tempore utare quos conjunctos summa
henevolentia, plurimisque ossiciis amisisti, si non aequo animo, at forti seras. Ego quid possim, nescio vel potius me parum posse sentio illud a me tibi polliceor, me, quaecunque saluti dignitatique tuae conducere arbitrabor, tanto studio esse facturum, quanto semper tu iudi & ossicio in meis rebus suisti. Hanc meam Voluntatem ad matrem tuam, ops
122쪽
LIBER SECUN IrUs. O mam sceminam, tuique amantissimam, detuli. Si quid ad me scripseris, ita faciam, ut te velle intellexero. Sin autem tu minus scripseris, ego tamen omnia, quae tibi utilia esse arbitrabor, summo studio diligentiaque curabo. Vale. Ex Lia D II ad iam Et Psa VIII.
stis Har ad se de Trebatio scripsit, quid ipse Caesari responderi , ficiose signi at deinde Trebat a
recusa rat, hortaturqtie tit in occas eo facultate sibi ne deesset Cuero Trebatio. SCripsit ad me Caesar perhumaniter, nondum te sibi satis esse fa in iliarem propter occupatione suas, sed certe ore cui quidem ego imst ipsi, quam mihi gratum esset sutu- F rum
123쪽
ioc LIBER SECUNDUs. rum, si quam plurimum in te studii,
ossicii, liberalitatis suae contulisset. Sed ex tuis literis cognovi praeproperam quandam sestinationem tuam, simul sum admiratus, cur tribunatuScomni a. dempto. praesertim labore militiae, contempseris. Querar cum Vacerra, Manilio; nam Cornelio nihil audeo dicere; cujus hi periculo stultus es, quum te ab eo sapere didi cisse profiteri Quin tu urges istam occasonem Jacultatem, qua melior nunquam reperietur Quod scribis de illo Praeliano urisconsulto, ego te ei non desino commendare: scribit enim ipse, ae sibi gratias agere de here. De eo, quid ut cura ut sciam. Ego vestras Britannicas literas e pecto. Vale. . d. 1 .am o addam Epis v. XVII.
quando delosierit , ct hortatur
124쪽
cicero Trebatio. S. D. X tuis literis Quinto stati i a gratias egi, te aliquando collaudare possum, quod jam videris certa
aliqua in sententia constitisse. Nam primorum mensium literis tuis vehe menter commovebar, quod mihi inrevium pace tua dixerim) in urbis urbanitati quo desiderio interdum piger, interdum timidus in labore militari saepe autem etiam, quod a te alienissimum aes subimpud ens Uc-bares tanquam enim syngrapham ad imperatorem, non epistolam attulisses, sic pecunia ablata domum redire properabas nec tibi in menum veniebat, eos ipsos, qui cum syngraphis venissent Alexandream, Ummum adhuc nullum auferre potuisse. Ego, si mei commodi rationem dueerem, te mecum esse maxime vellam:
non .suae mediocri assiciebar vel vo-
125쪽
Iuptate ex consuetudine nostra, vel utilitate ex consitio atque opera tua. Sed cum te ex adolescentia tua in alnicitiam ridem meam contulisses, sem Per te non modo tuendum mihi, sed etiam augendum atque ornandum putavi, Itaque quoad opinatus sum mea provinciam exiturum, quae ad te ultro attulerim, meminisse te credo. Postea quam mea mutata est ratio, cum viderem me a Caesare honorificentissime tractari, conice diligi, hominisque liberalitatem incredibilem .singularem fidem nossem ; sic ei e commendavi, tradidi, ut gravissime diligentissimeque potui. Quod ille ita accepit, mihi saepe literis significavit, e tibi & verbis 4 re ostendit mea commendatione sese valde esse commotum. Hunc tu Virum nactus, si me aut sapere aliquid aut velle tua causa putas, ne dimiseris; dc si quae te sorte res aliquando offenderit, cum ille aut occupatione aut
difficultate tardior tibi erit visus, per seriora ustima euestato quae Moibita jucunda, honesta p stabo.
126쪽
LaBER ECUNDUS L APluribus te hortari non debeo tantum moneo, neque amicitiae consi mandae Hatissimi ac liberalissimi viri, neque uberioris provinciae, neque aetatis magis idoneum tempus, si hoc amis ris, te esse ullum unquam reperturum. Η0c, quemadmodum vos scriberes letis in vestris libris, idem . Cornelio videbatur. In Britanniam te profectum non esse gaudeo, quod clabore caruisti, Mego te de rebus illis . non audiam. Ubi sis hibernaturus, 8 qua se , aut conditione, perscribas M me velim. Vale. Ex eod. LIB. ad farn. EPasT XXVIL
Atque altas Ciceronem iuris a cufa ocissim igitur ei cu ro repuriit, ut iniquam ct impare
Cicero GAIO S. D. M IRO cur me accuses, cum tibi id facere non liceat, quod
127쪽
rio ' LIBERAE ECUNDUS. si liceret, tamen non debebas. Ego enim te in Consulatu observaram; . ais fore, ut te Caesar restituat malia
tu quidem dicis, sed tibi nemo credit. Tribunatum plabis dicis te mea causa petisset utinam semper esse Tribunus; intercessiores non quaereres. Negas me audere, quod sentiam, dicere, quasi tib cum parum pudenter me rogares, parum sortiter responderim. Haec tibi scripsi, ut isto ipso in gen re, in quo aliquid posse vis, te nihil esse cognosceres ' Quod si humaniter mecum questus esses, libenter tibi me facile purgassem. Non enim mihi ingrata sunt quaedecisti, sed quae scripsisti molesta. autem, propter quem caeteri liberi sunt, tibi liberum non visum demiror. iam si falsa fuerunt, quae tu ad me, ut ais, detulisti, quid ego ita debe, Si vera, tui es optimus testis, quid mihi populus. Romanus debeat. Vale.
128쪽
'rurum se ad Varronem Arimcat , quamquam fore Eeat, tit ab ho mimias torque reprctendatur, Baiis sat ri sint, quas turpe G1 errima citatote, Parum amo nitarem dioerea se amen oram'. infestiam diligere, indoctorum sermones contemnere , o in sudiis omnino omina aene om-xum ait Cicero Varronis p
dam, tamen Caninio ad te eunti non potui hihil dare. Quid ergo potissimum scribam Quod velle te to, cito me ad te esse venturum. Etsi vide, quaesis, satisne remam sit, nos hoc tanto incendio civitatis, in viis locis esse. Dabimus sermonem iis qui nesciunt, nobis, quocusque in
129쪽
III. LIRE SECUNDUS.loco simus, eundem cultum, eundem victum esse. Quid reserti tamen in sermonem incidemus. Valde id, credo. laborandum est, ne, cum omnes in omni generein scelerum4 flagitiorum volu-tentur, nostra nobiscum, aut internos cessatiouituperetur. Ego vero, neglecta barbarorum inscitia, te persequar. Qua vis enim haec sunt miserae, quae sunt miserrima, tamen artes nostrae nescio' modo nunc uberiores fructus ferre vi . dentur, quam olim serebant sive quia: nulla nunc in re alia acquiescimus, sive quod se aritas morbi facit, ut medicinae egeamus, eaque nunc appareat, cuius vim non sentiebamus, cum Valebamus. Sed quid ego nunc ad te, cujus domi nascuntur λ', - - Ἀθροα . Nihil stia licet, nisi ut rescriberes aliquid, me plectares. Sic Igitur facies. Vale. Ex eod. L1BR ad iam Epis T. V.
Probat in diem, quo comentiri sin, suum Varrom e consitam, quod,
130쪽
LIBER SECUNDUs. ri semel a Caesare tacti, ab armis dise
ocero Varroni S. D. MIHI vero ad Nonas bene maliserum videtur fore, neque solum propter reipublicae, sed etiam propter anni tempus. Quare diem istum probo ; itaque eundem ipse sequar. Consilii nostri, nisi eos quidem, qui id se-ςuti non sunt, non poeniteret, nobis poenitundWm putarem. Secuti enim sumus non spem, sed officium. Reliquimus autem non incitat, sed desper tionem. Itaverecundiores fuimus, quam qui se domo non commoverunta fani es, quam qui amissis opibus, mum non reverterunt. Sed nihil minussero, quam severitatem otiosorum, quoquo modo se res haberet, magis illos vereor, qui in bello occiderunt, quam hos curo, quibus non satisfacio mus, quia vivimus. Mihi si spatium fuerit in Tusculanum ante Nonas eniendi, istic te videbo, sin minus, persequar in Cumanum, ante te e liorem faciam, ut lavatio parata sit.