장음표시 사용
91쪽
nire, praeter illam, quae tamen, sppssas eam suscipere, maxima est, quaque ego quotidie magis utor;
conscientiam rectae voluntatis a , imam consolationem esse rerum incommodarum nec esse ullum magnum malum, praeter culpam qua quum tantum absumus, ut etiam optime senserimus eventusque magis nostri consilii, quam consilium repreliendatur quando praestitimus quod debuimus moderate, quod evenit, seramus. Sed hocmihi tamen non sumo, ut te consoler de communibus miseriis, quae ad consolandum majoris ingenii, ad serendum singularis
irtutis indigent. Illud cuivis facile
est docere, cur praecipue tu dolere
nihil debeas. Ejiis enim, qui tardior in te levando est, quam bre put remus, non est mihi dubia de tua salute sentent a de aliis autem non arbitror te expectare quis sentiam. Reliquum est ut te angat, quod absis a tuis tamdiu Res molesta, praesese tim ab iis pueris, quibus nihil potes citi festirius. Sed, ut antea ad te . scriysi,
92쪽
LIBER PRIMUs. 77 . scripsi, tempus est hujusmodi, ut suam
quisque conditionem miserrimam putet, Libi quisque sit, ibi esse minime velit. Equidem, nos quod Romae sumus, miserrimum esse duco, non solum quod in malis omnibus acerbius est videre, quam audire; sed etiam quod ad omnes casus subitorum periculorum magis objecti sumus, quam si abessemus etsi mei posum, consolatorem tuum, non tantum iterae, quibus semper studui,
quantum longinquitas temporis mitigavit. Quanto fuerim dolore, meministi an quo prima illa consolatio est, vidisse in plus quam caeteros, cum cupiebam, quamvis iniqua conditione, facem Quod etsi casu, non divinatione mea factum est, tamen in hac inani prudentia laude delector. Deinde, quod mihi ad consolationem commune tecum est, ii Jam vocer ad exitum vitae, 'n ab ea republica avellar, qua carendum esse doleam, praesertim cum id sine ullo sensu futurum sit. Adjuvat etiam aetas
Macta jam vita, quae, cum cursu suo
93쪽
bene consecto delectatur, tum eratis eo vim timere, quo nos jam natura ipse paene perduxerit. . Postremo is vir, vel etiam si viri hoc bello occiderunt, ut impudentia videatur, eandem sortmaam, si res cogat, recusare. Equidem mihi omnia propono nec ullum est tantum malum, quod non putem impendere , sed cum plus in metuendo mali sit quam in ipso illo quod timetur, desino praesertim cum id impendeat, in quo non modo dolor nullus verum etiam sinis dolori, sucturus sit. Sed hac satis multa, vel Jplura potius, quam necesse fuit. Facit autem non loquacitas mea, sed benevolentia longiores epistolas Servium discesssisse Athenis moleste tuli; nos', enim dubito, qui magnae tibi levationi sit solitus esse quotidianus con gressus, sermo cum familiarissimilaominis, tum optimi Wprudentissimi viri. Tu velim te ut debes soles, tua virtute sustentes. Ego, quae te velle, quaeque ad te ad tuos pertinere arbitrabor, omnia studiose dili genterque curabo. Quae cum s ciam,
94쪽
henevolentiam tuam erga me mitabor, merita non assequar. Vale.
Ex eodem Liasto ad sana. EPIs T. V. Amumnecinam, - non modo contra rem tigna-rit, Certim etiam im edito his maledixerat, pa- tria carentem consolatum eKeque
sperare jubet de sortimis his ac
M T. C. Cacilla. S. D. OUotiescunque filium tuum video
video autem sere quotidiq)polliceor ei studium quidem meum Woperam sine ulla exceptione aut laboris aut occupationis aut temp xis gratiam autem atque authoritatem cum hac exceptione, quantum Valeam, quantumque possim Liber tuus 8 lectus est, .legitur a me diligenter, custoditur diligentissime. Res fortunae tuae mihi maximae M . curae
95쪽
so LIBER PRIMUS. curae sunt, quae quidem quotidie L.
ciliores mihi c meliores videntum naultisque video magnae esse curae, quorum de studio tae sua spe silium ad te perscripsisse certo scio. His autem de rebus, quas conjectura consequi possumus, non mihi sumo, ut plus ipse prospiciam, quam te videre atque intelligere mihi perfnserim; sed tames, quia fieri potest,
ut tu ea perturbatiore animo cogites, puto esse meum, quid sentiam ex ponere. Ea natura rerum est, cris emporum cursus, ut non possit icta aut tibi, aut caeteris, fortuna esse diu tussa, neque haerere in tam bona
causa, in tam bonis civibus tam acerba injuria. Quare ad eam spem, quam extra ordinem de te ipso habemus, non solum propter dignitatem de virtutem tuam ita enim ornamenta sunt tibi etiam cum aliis communia accedunt tua praecipua, prointer eximium ingenium, summamque virtutem cui mehercule hic, cujus in potestate sumus, multum tribuit.
Raque ne punctum quido temporis
96쪽
LIBER PRIMUG ii ista fortuna fuisses, nisi eo ipso bono tud, quo delectatur se violatum putasset. Quod ipsum lenitur quotidie ; significaturque nobis ab iis, qui simul cum eo vivunt, tibi halicipsam opinionem ingenii apud illum
plurimum profuturam. Quapropter primum fac animo forti atque magno sis ita enim natus, ita eductus, ita doctus es ita etiam cognitus, ut tibi id faciendum sit; deinde spem quoque habeas firmissimam propter eas causas, quas scripsi. . A me vero tibi omnia liberisque tuis paratissima esse confidas velim. Id enim, vetustis nostri amoris, mea consuetudo in meos, tua multa erga me ossicia postulant. Ea eod. LI BR ad fam. EPIs T. IVL.
Ad cun mandum Caecinae extilis an mimi inducit dicinationem ti dam sumptam ex C. faris attira,
97쪽
s aBER PRIMUS. solatur ei is posta fortitudinis
I de conscientia in factorum, Petitiatione iuraram, calamitato Asini me recentium ei Ceterum, perturbatio reipublicae
M . Q A. Gecisae s. ΓλVEreor ne desideres oscium meum, quod tibi pro nostrain meritorum multorum, studiorum, a tium conjunctione deesse non debet
sed tamen vereor, ne litem um a me
officium requiras, quas tibi sempridem, saepe misissem, nisi quotidie
melius expinans, gratulationem, quam confirmationem anines tui complecti ii reris maluissem. Nunc autem, ut sporo, brevi gratulabimur itaque in Gliud tempus id argumentum epistolae differo. is autem literis animum tuum, quem minime imbecillum esse audioin spero, etsi non sapientissimi, at amicissimi hominis authoritate coni mandum etiam atque etiaen puto iis uiidran verbis, quibus te consoler a Mictum Mitati omni spe salutism
98쪽
tiam, sed ut eum, de cujus incolumita te non plus dubito, quam te memini
dubitare de mea. . Nam cum me ex re
publica expulissent ii, qui illum cadere
posse, stante me, non putarunt , iani me ex multis hospitibus, qui ad me: Asia, dia qua tu eras, Venerant, a dire, te de iurioso celeri redi u meo confirmare. Si te ratio quaedam Etri scae disciplinae quam a patre, nobilissimo atque optimo Vixo, acceperas, non sesellit nec nos quidem nostra divina. tio fallet, quam cum sapientissimorum virorum monumentis, atque praeceptis, plurimoque ut tu scis, doctrinae sti illa, tum magno etiam usu tractandae, reipublicae, magnaque nostrorerm temporum varietate consecuti sumus. Cui quidem divinationi hoc plus confidimus, m ea nos nihil in his tam obscuris rebus, tamque perturbatis un- 'quam omnino sesellit. Dicerem quae ante futura dixissem, ni vererer ne sceventi fingere viderer Sed tamen plurimi sunt teste , meis initio, ne conjuiageret se cum Caesare, monuisse Pompeium, in postea ne sejungeret.
99쪽
conjunctione stangi senatus opes, disiiuntiione civile bellum excitari videbam. Atque utebar familiarissime Caesare, Pompeium iaciebam plurimi sederat meum consilium cum fidele Pompeio, tum salutare utrique. Quae praeterea providerim praetereo. Nolo enim hunc de me optime meritin existima re, ea me suasisse Pompeio, quibus ille si paruisset, esset hic quidem clarus in togae. princeps dedamtas opes, qua
tas nunc habet, non haberet. Eundum inmispaniam censiti quod si secisset, civile bellum nullum omninosiisset. Rationem haberi absentis non tali pugnavi, ut liceret, quam ut, quam do ipso consule pugnante populus jus serat, haberetur. Causa belli orta est Quid ego praetermisi aut monitorum aut querelarum, cum vel iniquissimam pacem justissimo bello anteserrem P Lcta est authoritas mea, non tam a Pompeio nam is movMatur quam ab iis, qui duce Pompeio freti peropportunam 5 rebus domesticis, cupiditatibus suis illius belli victoriam bre putabant.
Susceutiun best*m est, cluiescente me,
100쪽
depulsum ex Italia, manente me, quoad
potui cita valuit apud me plus pudor
meus quam timor, veritus sum deesse
Pompeii saluti, cum ille aliquando non defuisset meae. Itaque vel ossicio vessam bonorum, vel pudore victus, ut in fibulis Amphiaraus, sic ego prudens . scitas ad pestem ante oculos positam sum prosectus. Quo in bello nihil asversi accidit, non praedicente me. Quare, quum, ut augures astrologi Ment; ego quoque augur publicus ex meis su perioribus praedictis constitui apud te authoritatem augurii de divinationis meaea de sit habere fidem nostra praedictio. Non igitur ex alitis involatu, nec e cantu sinistro oscinis, ut in nontra disciplina est, nec ex tripudiis soli stimis, aut seniviis tibi auguror sed habeo alia signa quae observem quae, etsi non sunt certiora illis minus tamenta bent vel obscuritatis vel erroris. No' tantur autem mihi ad divinaiidum signa duplici quadam vias quarum alte ram duco a Caesare ipso alteram temporum civiliuit natura atque ratiotam. J sare haec sunt mitis cle.