장음표시 사용
31쪽
iis re non potumst, o Boream ut mattiret in protantiam etenire ante quam ipse decedat pomore autem quaecunque ad eam maiatim con, 'rre poterit. M. T. C. Imp. C. Cogetio dicis
CV optatissimum nuncium acce -- pissem, . te mihi quaestorem obisegisse eo jucundiorem mihi eam sortem 1perabam fore, quo diutius in provi ci mecum fuisses. Hagni en in videri batur interesse, ad eam necessitudinem, quam nobis sors tribuisset, consuetud, nem quoque accedere. Postea cum mihi nihil neque a te ipso, . neque ab ullo alio de adventu tuo scriberetiar, verebar id ita cadet et, quod etiam nunc V reor ne ante quam tu in provinciam venisses, ego de provincia decederem. Accepi
32쪽
LIBER PRIMUs. 7 Accepi autem vi te missas literas in C, licia, cum essem in castris, a. Io. Cal. sintiles, scriptas humanissime, quibus sicile, incium, ingentium tuum perspici posset. Sed neque unde, neque quo die data essent, aut quo tempes te expectarem, significabant; nec is, qui attulerat, a te acceperat, ut ex eo scirem quo ex loco aut quo tempore essent datae. Qui cum essent incerta, mistimavi tamen esse ficiendum, ut ad te statores meosin lictores cum literis mitterem quo si satis opportim tempore accepisti, gratis simum mihi seceris, si ad me in Ciliciam quam primum veneris. Nam quod ad me Curius, constbrinus tuus, mihi ut scis maxime necessarius, quod item consul Virginius propinquus tuus, fami
liarissimus noster, e te accuratissime
scripsit, valet id quidem apud me multum, sicuti debet hominum amicissim rum diligens commendatio sed tuae sterae, de tua praesertim dignitate, racde nos ra conjunctione, maximi sunt apud me ponderis. Mihi quaestor op-etatior obtingere nemo potuit. Quam
33쪽
18 LIBER PRIMUS.-m quaecunque a me ornamenta ad proficiscentur: laborabo ut omne i telligant, a me habitam esse rationem tua maiorumque dignitatis. Sed id sapitius consequar, si ad me in Ciliciam Venerisci quod ego meain respublicaedi maxime interine tua arbitror. Vale.
E III. Langi ad Appium Clauditina
1 Τε epistolam Pisaniae, Appii merio ' dedit, estisque re talem excusat, s a liberto prudenti et ac dii, gentiam posset Appius omnem re palmae fatuin optime cognoscere. Stiam in Appilam eneeipientiam, Iurat, ctialerium tiris iis uitam non sis ioco commmdam M. T. C. Appio Pulctra Ap. S. P. D. SI ipsa respublica tibi narrare posse
quomodo sese haberet, non aius ex ea cognoscere posses quam ex liberio ollianis Ita est homo non min
34쪽
do prudens, verum etiam quod vidi)curiosus; quapropter ille tibi omnia explanabit. Id ad brevitatem est a tius, ad reliquas res providentius-De mea autem benevolentia erga te, etsi potes ex eoderi Phania cognoscere, men videntur etiam aliquae meae partes.
Sic enim tibi persuade, carissimum te mihi esse, cum pr.pter multas suavitates ingenii, officii humanitatis tuae tum quod ex tuis literis Me multorum sermonibus intelligo, omia, quae a me profecta sunt in te, tibi accidisse gratis sima. Quod cum ita sit, perficiam pro secto, ut longi temporis usuram, mist
caruimus intermissa nostra consuetudine & gratia, crebritate is agnitudine officiorum meorum farciam. Idque me
quoniam tu ita vis puto non invita inerva essse facturum quam quidem ego, si sorte de tui sumsero, mon solum Pas-lada sed etiam Appiada nominabo Cilix libertus tuus, antea mihi minus sui notus sed ut mihi reddi est a te literas, plenas lamoris rassinii, mirifice ipse suo sermone sit mutus est humanita
35쪽
oratio suit, cum de animo tuo, de sermonibus, quos de me haberes quotidie mihi narraret. Quid quaeris p Biduo factus est mihi familiaris, ita tamen ut Phaniam valde sim desidera turus ; quem cum Romam remitte . quod, ut putabamus, celeriter ero facturus,omnibus ei de rebus, quas agi, quas curari a me voles, mandata des velim Lucium Valerium uitia consultum valde tibi commendo, sed ita etiam, si non est jurisconsultus. Melius eniti ei cavere Volo, quam ipse aliis solet. Valde hominem diligo, si ex meis domesticis atque inritimis familiaribus , omnino tibi agit gratias sed idem scribit, meas literas maximum apud te pondus habituras. Id eum ne fallat, etiam atque etiam rogo. Vale. Ex eodem LIBRO ad Appium
Cum esset Appii successor inolui. --
ministratione creatus, rogat eum,
36쪽
ait propinciam bi quam maxime aptam explicatam e tradat, quo cum siccesserit, faciator oc modio; ad n randi ratio. M. et . . monsi Appio statara
Imperatori S. P. D. C in contra voluntatem --am praeter opinionem accidisset, ut mihi ciam imperio in provinciam proficisci necesse esset, in multis 8 variis molestiis, cogitationibusque meis, haec una consolati occurrem quod neque tibi amicior, quam ego sum, quisquam posset succedere, neque ego ab ullo provinciam accipere, qui mallet eam mihi quam maxime ain tam explicatamque tradere. Quod si tu quoque eandem de mea voluntate erga te spem habes, ea te profectonumquam fallet. A te maximo opore, I ronostra summa tanjunctione, tuaque singulari humanitate, etiam atque et, am quaeso peto, ut, quibuscunque rebus poteris poteris autem plurimi prospicias, 3 consub rationibus metis. Vides
37쪽
Σ, LIBER PRIMUs. Vides in Senatus consulto provinciam esse habendam Si eam quod quidem facere potueris) quam expeditissimam mihi tradideris, sacilior erit mihi quasi decursus mei temporis. Quid in eo genere emere possis, tui consilii si
ego te, quod tibi veniet in mentem mea interesse, valde rogo. luribus verbis ad te scriberem, si aut tua humanitas longiorem orationem expectaret, aut id fieri nostra amicitia pateretur, aut res verba desideraret, ac non pro se ipsa loqueretur. Hoc velim tibi pe suadeas, si rationibus sis a te provisum esse intellexero, magnam te ex eo AE perpetuam voluptatem esse caditurum. Vale. Ex LIBRO IV ad fam. Evis T. III.
Sulpicium, Acisi a Caesare praepos-ttim, consolata tu dolore, tiem ex . reipublicae calami te capiebat. m. . c. Semio Salpicio S. D. V Ehementer te esse sollicitum, in communibus miseriis praecia
38쪽
LIBER PRIMUM 3puo quodam dolore angi, multi ad
nos quotidie deserunt. Quod quanquam minime miror, c meum qu dammodo agnoseo, doleo tamen, te
sapientia praeditum prope singulari, non tuis bonis delectari potius, quam alienis malis laborare. Me quidem, etsi nemini cohcedo, qui 1ajorem ex pernicie 8 peste reipublicae molestiam
traxerit, tamen multa jam consolametur, maximeque conscientia consili rum meorum. Multo enim ante, tamquam ex aliqua specula, prospexi tempestatem futuram; neque id solum mea sponte, sed multo etiam magis monente taenunciante te. Etsi enim absui magnam partem consulatus tui, tamen e absens cognoscebam, quae esset tua in hoc pestifero bello vi vendod pisedicendo sententia; ipse affui priniis temporibus tui cothullatus, cum accuratis ime monuisti hnatum, collectis omnibus bellis civilibus, ut illa timerent, quae meminissent,
scirent, cum superiosus, tali e
emplo antea in republica cogarit tam crudolus tuita iit, quicunque
39쪽
stea rempublicam oppressisset armis,
multo intolerabiliorem futurum. Nam quod exemplo fit, id etiam jure fera putant, Waliquid, atque adeo multa addunt quasi asserunt de suo. .are meminisse debes, eos, qui autoritatem' consilium tuum non sunt secuti, sua stultitia occidisse, cum tua prudentia salvi esse potuissent. Dices, Quid me ista res consolatur in tantis tenebris ripas perpetuis rei publicat Est omnino vix consolabilis dolor, tanta st omnium rerum amissio cdesperatio recuperandi sed tamen esar ipse ita de te judicat, Momnes cives sic existimant, quasi lumen aliquod, extinctis caeteris, elucere sani Aitatem prudentiam 2 dignitatem tuam. Haec tibi ad levandas molestias magna esse debunt. Quod autem a tuis abes, id eo levius serendum est, quod
eodem tempore a multiso magnis molestiis abes quas ad te omnes perscriberem, nisi vererer, ne ea cognosceres absens, quae quia non vides, mihi videris meliore esse conditione, quam nos qui videmus. Hactenus
40쪽
. ias LIBER P si IMUβ. existimo nostram consolationem recte adhibitam esse, quoad certior ab homine amicissimo fieres de iis rebus, quibus levari possent molestiae tuae. Reliqua sunt in te ipso, neque mihi ignota, neC minima solatia, ut quidem ego sentio multo maxima quae ego X- periens quotidie, sic probo ut ea mihi talinem inerre videantur. Te autem ab initio aetatis memoria teneo summe inlinium doctrinarum studiosum fuisse, omniaque, quae a sapientissimis ad bene vivendum tradita eslent, summo studio
curaque didicisse quae quidem est optimis rebus offui, delectationi
esse possent, his vero temporibus ha-bemus nihil aliud in quo acquiescamus. Nihil faciam insolenter neque te, tali vel scientia vel natura praeditum, hortabor, ut ad eas te referas artes, quia
bus a primis temporibus aetatis studium tuum dedisti tantiam dicam, quod te spero approbaturum, me, posteaquam illi arti, cui studueram, nihil esse loci neque in curia neque in sero viderem,