장음표시 사용
51쪽
3 LIBER pRIM Us. dolore proximi sumus , precibus a diores, quod jus adeundi, cum ipsi deprecatore eguerimus, non habemus. Gratia tantum possumus, quantum victi. Sed tamen consilio, studio, arcello non desumus. A tuis reliquis non adhibemur; ad omnia parati sumus.
. TEQUE monere te audeo, prae stanti prudentia virum nec. ω firmare. Uximi animi homine', numque sortissimum; consoba: 'ero nullo modo Nam si ea, quae acciderunt, ita sera, in audio, gratulax magis virtuti ebeo, quam consolari
52쪽
dolarem tuum. Sin te tanta mala relipublicae stangunt non ita abundo i genio ut te cinisol cum ipse me non possim. Reliquum est igitur, ut tibi me in omni re eum praesium, praestem que, ut ad omnia, quae tui velin 'ita adsim praesto, ut me non solum omnia de e tua causa, sed ea quoque etiam quae non possum, putem. . Illud tamen vel tu me monuisse Hi censuisse puta, ely opter benevolentiari Mere non potuisla sit,' dego facio, tu quoque animum inducas is sit aliqua resipublicae, in ea te esse oportere, iudicio, omnium reque principem, necessitate cedentem tempori; sin autem nulla sit, hunc tamen aptissmin esse etiam ad exulandiun locum: Si enim libertatem
sequimur qui locus hoc dominatu umcat 2 in qualemcunque locum, qui est domestica sedes jucundior Sed mihi crede, etiam is, qui omnia tenet, sevotingentisci nobilitatem vero de lignit tem hominum, quantum ei re, ipsius caula concedit, amplectitur. Sed plura Mas statueram. Redeo erg ad unum . . illud,
53쪽
rusem rebus satis instam conjuncti ni amorique ruinam . Vale.. Mamur, ut reditim maturet, quia id ad remotis amni rem
scriberem, . habebam, magisque literas tuas jam expectare incipiebam, - te poturi ipsum tamen, cum Theophilus proficisceretur non potui nihil ei literarum dare. Cur igitur, ute: Nam primim 'venia, Veniec enim, anthi crede, 'pectatu , neque solum violas, id est tuis, sed prorsus omni nis. Venit enim mihi in Mentem, subvereri interdum, ne te delechei t*rda decessio.
Quod si nullum habere sensum, nisi
54쪽
o Lya I PRIM Us Illorum, prorsas tibi ignoscerem,oxa non essent, quae audirentur, quam .iae viderentiir, inicare autem , militi in .int resisaei i liaris tuae, te quamprimam. Venire, id- in Omnes partes valere, putavi ea de re te esse dindimendum, i Sed 'mniam, quod mihi planeret, o di, reliqua tu pro tua prudintia considerabis, me tamen im quod ad temp--αxpectemus, Ex eodem Inuito 41- -sT
semper authoritatem ,.. cum . in omni re, tum in hoc maxime negotio,
me existimare. Cum mihi C. a talus.
55쪽
cellus, stater amantissimus mei, non balum c Masilium daret, ita precibus quoque obsecraret, non prius mihi persu dere potuit, quam tuis est effectum literis, ut vincire vestro potissimum consilio: Res quemadmodum sit acta vestrae literae mihi declaraiit. Grati latio tuae etsi est mihi probationa , quod ab optimo fit animo ; tamen libo mihi multo jucundius est, gratan, quod in summa paucitate amicorum; propinquorum ia neces ariorum qui vere mei saluti faverent, te cupidisiunum mei, sin arem' mihi bene volantiam praestitisse cognovi. Reliqua sunt ejus modi, quibus ego, quoniam haec erant tempora, facile, aequo animo cares M. Hoc vero ejusmodi esse statuo ut sine
talium virorum, amicorum benevo--
lentia, neque in adverre, neque in se cunda fortuna, quisquam vivere possit. Itaque hoc ego mihi gratulor. Tu vero ut intelligas homini amicissimo
te tribilisse faenum. re tibia stato.
56쪽
Exulantem Nigidivim spe redi a comsolans, suam in operam, siumque scium pollicetur praeterea rem
omnem familiarem, in extremo hom latre tit bono animo fortiqui sti utramque partem.
M. T. C. P. Nigidio uisio. s. D. O intrent mihi amdiu quid ad te
potissimum scriberem non modo certe res nulla, sed ne genus quidem literarum usitatum veniebat in mentem. Unam enim partem, consuetudinem earum epistolarum, quibus fecundis rebus, uti sistebamus, tempus eripuerat, perseceratque ortuna, ne quid talolcribes possem, aut omnino cogitare. Relinquebatur triste quoddam iis rum, ais temporibus consentaneum genus literarum. Id quoque deficies at
me, in quo debebat esse promissio
57쪽
auxilii alicujus, aut consolatio doloris tui . Quod pollicerer, io erat, ipse enim pari fortuna abjectus, aliorum opibus casiis meos sustentabam, saepiusque mihi veniebat 4n mentem queri, qu0di viver a quam gaudere, quod viverem. Quanquam enim nulla me .
ipsum privatim pepulit insipiis injuria, nec mihi quidquam tali tempore in
mentem venit optare, quod non ultro mihi Caesar detulerit; tamen nihiluominus eis c ficior curis, ut ipsum, quod maneam ii vita, peccare me mihimem careo enim cum familiaris mis multis, Quo aut mors eripuit nobis, aut aera it uiga. tiam omnibus amici qu tu . benevolentiam nobis conciliaret per me quondam te sicis defensa respublica, versorque in or 1 a
ha - bonorum direptionibus nec audio solum, quod ipsum esset miserum, sed etiam video, in nihil est ac sebius, eorum fortunas dissipari, quibus nos olim adntia in illud inciendium extinxtimas; , in qu tabe modo gratia, auctoritate, gloria Druimus, in ea hiis, iis quidon omnibus carem .
58쪽
Obtinermis psius Gesaris summam erg'nos, i, statem sidis plus non post tus , qua 1 vis mutatio omnium rerrum atque temporum. Itaqu orbus .iis bus omnibus , quibus &' naturam z- , ira nsueti id assuo, seceratu um Meteris, ut quidem vide-
tum mihi ipse displiceo Natus erimis agendimi semper aliquid dignum viro, nunc non modo agendi,
rationem nullam habeo, sed nec , tandi quidem qui antea aut o scuris hominibus, aut emes sentibiis opitulari poteram, nunc P. Nigidio, uni omnium doetissimo, sanctissimo, .maxima quoniam gratia, in milii Certe amicissimo, re benigne quidem polliceri possum. Ergo hoc ereptum est literarum genus. Reliquum ut consoler, c afferam rationes, quibus te a molestiis coner abducere. At ea quidem Multas vel tui, vel alterius consolandi, in telumma est, si unquam in ullo fuit. 1mqtie eam partem, quae
ab exquisita quadam ratione, a Nna proficiscitur, non attingam, tibi totam resinquam. Quid sit isti α μ
59쪽
enti homine dignum, quid gravitas, quid altitudo animi, quid acta tua vita, quid studia, quid artes, quibus a pueritia floruisti, a te flagitent, tu videbis. Ego, quod intelligere csentire, quia sum Roniae, muta Cur attendoque, possum, id tibi affr-mo, te in istis molestiis, in quibus es
hoc tempore, non diutius futurum; -in iis autem, in quibus etiam nos
sumus, ortasse semper fore. Videor milii perspicere primum ipsius animum, qui plurimum potest, propensum ad salutem tuam. Non scribo temere. Quo minus familiaris sum, hoc sum ad investigandum cui iosior. . facilius, quibus est iratior, respondere tristius possit ho est ad huc tardior ad te molestia liberandum. Familiares vero ejus, ii quidem, qui illi jucundissimi sunt, mirabiliter, de te .loquuntur, sentiunt. A cedit eodem vulgi voluntas, veli lius cossensus omnium ι etiam illa, quae minimum nunc quidem potest,
sed possit necesse est, respublica, quascunque vires habebit, ab iis ipsis,
60쪽
LIBAE R P, PM s. squibus tenetur, te propediem multi crede impetrabit. Redeo igitur ad iam tibi etiam pollice ii aliquid, quod primo omiseram. Nam& complecta ejus familiarissimos, qui me admodum diligunt, multumque mecum sunt in ipsius consuetudi, nem, quam adhuc meus pudor mihi Hausic insinuab ; certe 'mnes vias persequar, quibus putabis ad Id
quod volumus, pervenire posse. Inlio toto genere plura faciam, quam scribere audeo. Caetera, quae tibi a multis prompta esse certo scio, a me sunt paratissima nihil in re semiliari mea est, quod ego meum malim esse, quam tuum. ac de re, Wdege nere hoc toto, hoc scribo parcius,
quod te iri quod ipse confido sperare
malo esse usuruin tuis. Extremum illud est, ut te orem Mobsecrem, animo ut maximo sis nec ea solum
memineris, quae ab aliis magnis Arisaccepisti, sed illa etiam, quae ipse ingenio, studioque peperisti. Quae si colliges, operabis omnia optime, c, quae ρςideat, qualiacunque erunt, sa-